Jump to ratings and reviews
Rate this book

الوتر والظل

Rate this book
يدرس المجمع البابوي في القرن التاسع عشر تطويب "كريستوف كولومبس" قديساً، فباكتشافه للعالم الجديد ضاعف مساحة الأراضي التي يمكن أن تصل إليها المسيحية، لكن القاعة الكبيرة التي تناقش الأمر تحفل بالمؤيّدين والمعارضين لهذا التطويب، وبالشخصيات الواقعية والأطياف اللامرئية، فماذا سيكون القرار النهائي؟
ينطلق الكاتب في هذه الرواية من حدثٍ حقيقيّ، ويأخذنا قروناً إلى الوراء لنقرأ ما كتبه "كولومبس" نفسه عن رحلاته، فيقدّم لنا الكاتب صورة جديدة، مُزيلاً الهالة الأسطورية التي أضفاها التاريخ على هذه الشخصية.
في هذه الرواية التي هي آخر الروايات التي كتبها "كاربانتييه" يعزف الوتر واليد والظل، لتؤكّد جميعها مجدّداً قدرة هذا الكاتب على دمج التاريخ بالفنّ، والواقع بالمتخيّل، بأسلوبٍ متفرّد.

168 pages, Kindle Edition

First published January 1, 1979

25 people are currently reading
737 people want to read

About the author

Alejo Carpentier

203 books528 followers
Writings of Cuban author, musicologist, and diplomat Alejo Carpentier influenced the development of magical realism; his novels include El siglo de las luces! (1962) and The Kingdom of This World (1949).

Alejo Carpentier Blagoobrasoff, an essayist, greatly influenced Latin American literature during its "boom" period.

Perhaps most important intellectual figure of the 20th century, this classically trained pianist and theorist of politics and literature produced avant-garde radio programming. Best known Carpentier also collaborated with such luminaries as Igor Stravinsky, Darius Milhaud, Georges Bataille, and Antonin Artaud. With Havana, he strongly self-identified throughout his life. People jailed and exiled him, who lived for many years in France and Venezuela but after the revolution of 1959 returned. He died in Paris, but survivors buried his body in Havana.

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
181 (24%)
4 stars
265 (36%)
3 stars
200 (27%)
2 stars
72 (9%)
1 star
16 (2%)
Displaying 1 - 30 of 88 reviews
Profile Image for Vit Babenco.
1,781 reviews5,777 followers
May 18, 2025
“He stretched out his hand over the sea, he shook the kingdoms…” Isaiah 23:11
The discovery of America… The Old World and the New World…
It was necessary to make a saint of Christopher Columbus for many reasons, reasons of faith as much as of politics – and ever since he had published the Syllabus, it had been apparent that he, Pius IX, did not disdain political action, political action inspired by the politics of God, as anyone who had studied Saint Augustine understood.

Stepping back in time… Christopher Columbus is waiting for a priest to make his deathbed confession… He is recollecting saintlily…
…I always carried a huge quantity of wine casks on my seafaring ventures and that, when I came to think of agricultural endeavors, I always reserved the best lands that Divine Providence had granted me for the sowing and cultivating of wine. Noah, who was the ancestor of all navigators, was the first to set a bad example; and since wine heats the blood and incites lewd appetites, there was no brothel in the Mediterranean that didn’t know my youthful passion when I took to the sea, to my father’s disgust… I knew the women of Sicily, Chios, Cyprus, Lesbos, and other islands…

Saintliness is contrary to the laws of nature.
Profile Image for Maziyar Yf.
813 reviews630 followers
November 5, 2024
کشتیبان واتیکان ( با عنوان اصلی چنگ و سایه ) کتابی ایست از آلخو کارپانتیه . او در این کتاب به روایت داستانی حماسی و پیچیده ای از کشف آمریکا و شخصیت کریستف کلمب پرداخته.
داستان کارپانتیه درباره‌ی تلاش پاپ پیوس نهم برای قدیس اعلام کردن کریستف کلمب است. در این میان، ماجراهایی از زندگی کلمب، سفرهای دریایی او، برخورد با بومیان آمریکا، و چالش‌های سیاسی و مذهبی آن دوران هم روایت می‌شود. کارپانتیه با زبانی موزون ، بسیار سخت و توصیفات دقیق، دنیایی پر از جادو، افسانه و واقعیت را خلق کرده .
داستان پیچیده کارپانتیه از سه بخش تشکیل شده ، بخش چنگ که پاپ پیوس نهم شخصیت اصلی آن است ، دست که از زبان کریستف کلمب و به اول شخص روایت شده و بخش پایانی کتاب که سالها پس از درگذشت کلمب و تلاش ها برای قدیس کردن او را روایت می کند .هر سه بخش کتاب ، بسیار سخت خوان بوده و نیاز به صبر و تحمل بسیار خواننده دارد .
کارپانتیه در این رمان، با مهارت تمام، تاریخ را با خیال در هم آمیخته . او از رویدادهای تاریخی و شفاهی استفاده کرده ، آن ها را در هم تنیده و سپس با رئالیسم جادویی مخصوص خود و کلامی آهنگین کوشیده تا تصویری پیچیده از شخصیت کریستف کلمب وچگونگی کشف آمریکا را بیان کند .
تصویری که او از کریستف کلمب ساخته ، آن دریانورد بی باکی نیست که کاشف آمریکا و جهان نو و مروج مسیحیت بوده . کلمب کتاب او ، بیشتر جاه طلب بوده تا دلیر و بی باک ، او بانی برده داری و تاجر بزرگ برده بوده که هیچ ابایی از برگذاری نمایش و شو های مختلف برای دربار و ملکه اسپانیا نداشته . کارپانتیه همچنین ، کلمب را فردی مذهبی و متعصب نشان داده . در حقیقت کلمب در این رمان، هم قهرمان است و هم ضدقهرمان .
پاپ پیوس نهم در این رمان، نماد کلیسای کاتولیک و قدرت آن است. او به دنبال قدیس کردن کلمب است تا شاید از این طریق، به کشفیات او و ترویج مسیحیت ، گرچه به جبر و زور و نه اختیار ، مشروعیت ببخشد . کارپانتیه از نگاه کلمب ، انبوه درد و رنج بومیان را هم به تصویر کشیده ، افرادی که نخست اموال خود ، سپس آزادی و درپایان جان خود را از دست دادند . آنان را باید قربانیان اصلی کشف آمریکا و کریستف کلمب دانست .

کشتیبان واتیکان یکی از سخت ترین وشاید هم سخت ترین کتابی بود که تا به حال خوانده ام . موضوعی سخت با ادبیاتی که کارپانتیه با مهارت کوشیده بود تا با ادبیات قرن شانزده اسپانیا ، مطابقت دهد در کنار کلام گوهر بار و سرشار از اصطلاحات مذهبی پاپ ، فهم کتاب را فهم کتاب را کاری دشوار ساخته.
با این حال، لذت کشف لایه‌های پنهان داستان و عمق اندیشه نویسنده گرچه کم و اندک ، این چالش سخت را به تجربه‌ای دوست داشتنی و لذت بخش تبدیل کرد.
Profile Image for Valeriu Gherghel.
Author 6 books2,067 followers
May 6, 2023
Criticii spun că e vorba de o farsă istorică. Romanul a fost redactat pe vremea cînd prozatorii mai știau să compună propoziții întortocheate, interminabile și enumerări fastuoase de sfinți, pietre prețioase și tîlhari. Voi da numai un exemplu:
„Și mă întorceam la corabia mea, într-o barcă ce trecea alene peste bancuri de mărgean, care, sub soarele schimbător de aici, deveneau pentru mine un miraj scufundat, unde totul părea altceva, și ai fi putut crede, văzînd asemenea jocuri de culori, că în ele intrau sclipirile magice ale smaragdului și ametistului, ale chihlimbarului și agatei verzi din Indii, ale selenitului din Persia, ba chiar și ale lincurului, care, cum se știe, se naște din urina linxului, și ale dracontitei, care se extrage din creierul dragonului”.

Principala secțiune a cărții cuprinde spovedania lui Cristofor Columb. E bătrîn și sărac, călătoriile l-au obosit, își așteaptă duhovnicul franciscan care întîrzie. Locuiește, în chipul cel mai ascetic, în odaia unui lupanar în Valladolid. Agitația stabilimentului nu-l deranjează. Zarva străzii, vociferările vînzătorilor nu-i întrerup confesiunea. E nemilos cu sine, își contabilizează păcatele, a sosit timpul (e 19 mai 1506): „Voi vorbi mult. Mi-au rămas destule puteri ca să vorbesc mult. Voi spune tot. Tot”.

Știe că a descoperit o lume nouă, dar nu pe aceea la care a rîvnit. El se gîndea că a ajuns sau în legenara Vinlandia (despre care îi povestise Meșterul Jacob, navigator brav și negustor de vinuri, stabilit în Scoția), fie în regatul Chipango, descris de Marco Polo. A pornit în călătorie pentru a găsi Mina Originară, Aurea Mater, Muma aurului, sursa inepuizabilă a prețiosului metal, dar obsesia lui nu s-a împlinit. A fost ajutat cu un milion de maravedias de către Isabela de Castilla. Al doilea milion l-a împrumutat de la bancherii genovezi. Dar n-a găsit aur, aur, aur...

Prada Marelui Amiral e săracă. După o noapte petrecută în iatacul reginei (alt păcat strigător la cer!), Isabela îl anunță că a consultat un expert în plante (Columb adusese cîteva ierburi și crenguțe modeste) și că acela i-a spus că plantele nu vin din ținutul mirodeniilor, „nici din Ofir, nici din Ofar, nici din Cipangu”. Amiralul se întunecă la față și întreabă cu groază: „Dar unde am ajuns eu atunci?”. Nu a mai apucat să afle răspunsul. În 20 mai 1506, moare.

Stilul lui Carpentier e baroc, cu finețuri adjectivale și enumerări meseriașe. Și nu-i lipsește nici umorul. Romanul se cuvine citit pe îndelete, fără nici o grabă. Nici măcar nu e foarte lung...

P. S. În nota de față, am sărit, premeditat, peste prima și a treia parte a cărții. Dar nu voi sări și peste această enumerare: „Ruta mea spre Indii sau spre Cipangu e urmată acum de sute de aventurieri - pînă și croitorii, cum am mai spus, își lasă acul și vor să tragă la rame! - hidalgos fără nici o lescaie, scutieri fără stăpîn, conțopiști fără slujbă, birjari fără birjă, oșteni fără leafă, pícaros vicleni, porcari din Cáceres, fanfaroni scăpătați, haimanale din Badajoz, intriganți învîrtiți și cu proptele mari, profitori de toate soiurile, pleavă în stare de orice ca să-mi micșoreze statura și să-mi șteargă numele din cronici”.
Profile Image for Iluvatar ..
162 reviews13 followers
September 24, 2025
The Harp & The Shadow
This is the final novel written by the great writer Alejo Carpentier. If you have read any of his book before then you know what to expect from him. Magical realism, historical fiction and a very beautiful and poetic language.

This is an attempt to put Christopher Columbus on a literature and historical trial.
The book is divided into Tree parts

Firs part is called The Harp
In this part pope Pius IX , while remembering a journey he made when he was young to Latin America ( Chile to be exact ) is about to sign a decree asking the cardinals to canonize Christopher Columbus.

Second part is called The Hand
In this part ( which is my favorite) Christopher Columbus prepares to make confession to a Franciscan confessor who is supposed to come see him. So this part is like an attempt of semi-autobiography by Columbus. We learn about his life and ambition and mistakes , by the end we can judge him according to what we read in this chapter.

The third part is called The Shadow
The Magical Realism is present only in this part and it was executed very well.
In this part a seminarian and a conservationist of Vatican relics discuss the proposed beatification of Columbus.

I don’t make long reviews usually because I’m lazy and I don’t feel the need to go into details so that I don’t spoil the experience for others, but I felt obliged to explain this book because it’s not getting enough recognition and it very good!
Profile Image for Al waleed Kerdie.
497 reviews295 followers
March 2, 2021
رواية "الوتر والظل" للكوبي آلِخو كاربنتييه
هي تجربتي الأولى والرائعة مع كاربنتيه، الألفاظ الجذلة، التعابير الممتعة، الأسلوب اللاتيني السهل الممتنع، ساحرةٌ ومليئةٌ بالسحر.
تدور الرواية حول قرار البابا بيّو التاسع بتنصيب "كريستوف كولومبوس" قدّيساً بسبب مآثره التاريخية باكتشاف أراضي العالم الجديد حيث اعتبرتها روما فتحاً ربّانيًّا لنقل العالم من الوثنية إلى المسيحية وكان هذا مُنجَز كولومبوس الأسطوري برأي البابا بيّو التاسع.
تُقسم الرواية إلى ثلاثة أسفار:
السفر الأول (الوتر): وراويه هو البابا نفسه وتدور أحداثه في منتصف القرن التاسع عشر.
السفر الثاني (اليد): والأكثر سحراً راويه هو كريستوف كولومبوس لذكرياته وتدور أحداثها في القرن الخامس عشر أثناء رحلات كولومبوس.
السفر الثالث (الظل): وهو حفل التنصيب.
نقل الرواية إلى اللغة العربية باقتدار شديد علي ابراهيم الأشقر، وها نحن نخرج من عباءة صالح علماني اللاتينية، لنكتشف لغة ترجمية جديدة وأسلوب جميل ولا يخلو من سحر الواقع اللاتيني.
Profile Image for Mateo R..
889 reviews130 followers
May 28, 2017
Crítica contundente a la idea de la verdad histórica, de que se puede alcanzar el hecho histórico objetivo. Personajes como Colón y el Papa Pío IX se muestran muy confiados en sus conocimientos eruditos, legados a ellos por los historiadores de sus tiempos y del pasado, pero el lector moderno rápidamente detecta los disparates en los que creen (errores geográficos, creencias en monstruos marinos o en especies fantásticas de humanos, fe ciega en las anécdotas históricas probablemente falsas).

A la idea del Colón legendario, del Gran Almirante o hasta el San Cristóbal, Carpentier opone su propio Colón, un embustero codicioso, esclavista y traidor a su palabra, obsesionado con la gloria, que solo reza en momentos de peligro y luego se olvida de su fe. Y lo hace apoyándose en los textos del propio Colón, en sus cartas a los reyes de España. Es decir, demuestra que apoyándose en los documentos y las fuentes primeras se pueden construir diferentes versiones de la historia, todas ellas subjetivas.

La prosa es bastante ágil y el humor aparece de forma recurrente (especialmente en la tercera parte). Lo disfruté mucho. Eso no significa que compre la versión de Colón que se muestra en este libro: más bien me interesa la reflexión sobre historia e historiografía.

* Lugares:
-Ciudad del Vaticano, Roma (Basílica de San Pedro, puertas de San Pedro, plaza de San Pedro, Capilla Sixtina, Lipsonoteca).
-Santiago de Chile, Chile.
-Senigallia, Ancona, Marcas, Italia.
-Océano Atlántico.
-Río de la Plata, Sudamérica.
-Montevideo, Uruguay.
-Ciudad de Buenos Aires, Argentina.
-Cordillera de los Andes, Sudamérica.
-Valparaíso, Chile.
-Cabo de Hornos, Chile.
-Valladolid, Provincia de Valladolid, Castilla y León, España.
-Savona, Provincia de Savona, Liguria, Italia.
-Islandia.
-Isla de Terranova, Canadá.
-Lisboa, Portugal.
-Isla de Porto Santo, Madeira, Portugal.
-Córdoba, Andalucía, España.
-Santa Fe, Granada, Andalucía, España.
-Puerto de Palos, Huelva, Andalucía, España (barra de Saltes).
-Isla de la Gomera, Islas Canarias, España.
-Isla de San Salvador, Bahamas.
-La Isabela, Isla La Española.
-Cuba.
-Sevilla, Andalucía, España.
-Barcelona, Cataluña, España.
-Jamaica.
* Lugares ficticios (mencionados): Paraíso terrenal.
* Ambientes: iglesia, océano, río, urbano, pueblo, pampa, montaña, embarcación, isla.
* Eventos: Campañas italianas de las guerras revolucionarias francesas (1792-1802), Revolución francesa (1789-99), papado de Pío VII (1800-23), papado de León XII (1823-29), papado de Pío IX (1846-78), abdicación de Bernardo O'Higgins (1823), expulsión de los judíos de España (1492), reinado de los Reyes Católicos (1474-1516), llegada de los vikingos a América (ca. s. X), Reconquista (722-1492), Guerra de Granada (1482-92), comercio atlántico de esclavos (s. XV-XIX).
* Organizaciones: Iglesia católica, Logia Lautaro de Cádiz.
* Personajes históricos:
-En la diégeses: Pío IX, Bernardo O'Higgins, Bernardino Rivadavia, Ramón Freire, Cristóbal Colón, Isabel I de Castilla, Fernando II de Aragón, Beatriz Enríquez de Arana, Martín Alonso Pinzón, Rodrigo de Triana, Juan de la Cosa, Vicente Yáñez Pinzón, Luis de Torres, Rodrigo de Jerez, José de G. B. Baldi, León Bloy, Cristóbal Colón de la Cerda, Victor Hugo, Julio Verne, Bartolomé de las Casas, Alphonse de Lamartine, Andrea Doria.
-Mencionados: Benvenuto Cellini, Roselly de Lorgues, Bronzino, César Borgia, Napoleón Bonaparte, Muzio Clementi, John Field, Pío VII, León XII, Branca Doria, Lamba Doria, Martino Doria, Domenicaccio Doria, Constantino Doria, Giovanni Pierluigi da Palestrina, Felipe II, Piteas, Leif Erikson, Marco Polo, Alfonso VI, Urraca, Martín Vázquez de Arce (el Doncel de Sigüenza), Boabdil (alusión), Carlomagno, Alejandro Magno, Nerón, Pedro de Amiens el Ermitaño, Godofredo de Bouillón, Federico I Barbarroja, Ricardo I de Inglaterra, Luis IX de Francia, Vasco da Gama, Bernini, Juana de Arco, Luis XVI, Lisias, Caifás, Francisco de Zurbarán, Fernando VII, Brunellesco, Thomas Alva Edison, Américo Vespucio, Aspasia, Roldán, Fra Angélico, Marqués de Santillana, Felipe II, Ana de Mendoza de la Cerda, Pierre Terrail de Bayard, Favila de Asturias, Simón Bolívar, Enrique de Inglaterra, Ana de Bretaña, Carlos V, Francisco I de Francia.
* Personajes recurrentes (m.): Adán, Eva, Salomón, Jasón, Absalón, Atlas, Ugolino, Judas, Mefistófeles, Tifis.
* Figuras recurrentes: Papa, sacerdote, pirata, monje franciscano, marino/a, prostituta, vikingo/a, indio/a (tribu no especificada), políglota, embaucador/a, embustero/a, comerciante, hombre sexista, rey, reina, monarca promiscuo/a, mujer poderosa, esclavo/a moro/a, esclavista, esclavo/a indio/a, conservador/a, seminarista, Abogado del Diablo, notario/a.
* Santos y vírgenes (m.): San Dámaso, San Pedro, Santa Rosa de Lima, San Toribio de Lima, Santa Mariana de Paredes, San Francisca Solano, San Luis Beltrán, San Pedro Claver, San Francisco Colmenario, San Gregorio López, San Martín de Porres, San Sebastián Aparicio, San Sebastián Montañol, San Alfonso Rodríguez, San Juan del Castillo, San Roque González de Santacruz, San Jerónimo, Santa María de Guadalupe, Santa María de Loreto, Santa Clara de Moguer, San Bernardo, San Cristóbal de Licia, San Vicente, San Cosme, San Damián, San Clemente, San Castreuse, San León, San Pedro González, San Telmo, San Cutberto, San Rafael Arcángel, San Nicolás, Santo Domingo de Lores, San Valerio, San Antonio de Padua, San Restituto, San Ramón, San Budoc, San Patricio, San Jerónimo, San Sebastián.
* Figuras fantásticas: Fantasma.
* Deidades (m.): Atenea/Minerva, Osiris, Anubis, Yahveh
* Festividades: Semana Santa.
* Bailes: Refalosa, pavana.

Intertextualidad

Menciones directas:
* La leyenda dorada (ca. 1290), anónima (cita, epígrafe).
* La Biblia (ca. s. IV), anónima (citas, epígrafe).
* Syllabus Errorum (1864) de Pío IX.
* Quanta cura (1864) de Pío IX.
* Villancico "Esta noche es Nochebuena" (?), anónimo (cita).
* Ejercicios espirituales (1548) de Ignacio de Loyola.
* Cándido (1759) de Voltaire (alusión).
* Consejos de un viejo sudamericano a un joven compatriota al regreso de Inglaterra a su país (1799) de Francisco de Miranda.
* El Criticón (1657) de Baltasar Gracián (alusión)
* Romanza "Plaisir d'amour" (1784) de Jean Paul Égide Martini (cita).
* Julia, o la nueva Eloísa (1761) de Jean-Jacques Rousseau (alusión).
* La Divina Comedia (ca. 1321) de Dante Alighieri (alusión, citas).
* Cartas de Pío IX (cita).
* Ópera La serva padrona (1733) de Giovanni Battista Pergolesi.
* El contrato social (1762) de Jean-Jacques Rousseau.
* Canción "Señora Doña María" (?), anónima (cita).
* Historia de Cristóbal Colón y de sus viajes (1857) de Roselly de Lorgues (alusiones).
* "Enchiridion", posiblemente Enchiridion militiis Christiani (1501) de Erasmo de Rotterdam.
* Inventio fortunata (ca. s. XIV), anónimo.
* El Corán (ca. s. VII), anónimo.
* Medea (s. I) de Séneca (cita).
* Claves alfabéticas (?) de Pseudo Daniel (?).
* La Interpretación de los sueños (ca. s. II) de Artemidoro de Daldis.
* El Libro de buen amor (1343) del Arcipreste de Hita (cita).
* Sátira I Libro I de Sátiras (35 a. C.) de Horacio (alusión).
* Imago mundi (1480) de Pierre d'Ailly (alusiones).
* Poema "La casada infiel" del Romancero gitano (1928) de Federico García Lorca (cita).
* Cartas y diarios de Cristóbal Colón (citas y alusiones).
* Los viajes (1300) de Marco Polo (citas y alusiones).
* Etimologías (ca. 625) de Isidoro de Sevilla.
* Romance de Nerón y el incendio de Roma (?), anónimo (cita).
* Efemérides náuticas/Ha-ḥibbur ha-gadol (ca. 1478) de Abraham Zacuto.
* Acta Sanctorum (1643-1940) de Jean Bolland y los bolandistas.
* El libro de las coronas/Liber Peristephanon (ca. s. IV) de Prudencio.
* Nana (1880) de Émile Zola.
* Mademoiselle de Maupin (1835) de Théophile Gautier.
* Los picapleitos/Los litigantes (1668) de Jean Racine.
* Le révélateur du globe, Christophe Colomb et sa béatification future (1884) de León Bloy (citas).
* Robur el Conquistador (1886) de Julio Verne (alusión).
* La vuelta al mundo en ochenta días (1872) de Julio Verne (alusión).
* Los hijos del capitán Grant (1867) de Julio Verne (alusión).
* "El licenciado Vidriera" de las Novelas ejemplares (1613) de Miguel de Cervantes (alusión).
* Historia de las Indias (ca. 1559) de Bartolomé de las Casas (citas).
* El dolor (1849) de Antoine Blanc de Saint-Bonnet (cita).
* Órdenes de la reina Isabel I de Castilla (citas).
* Poema "El lago" de Les Méditations poétiques (1820) de Alphonse de Lamartine.
* Ópera Fausto (1859) de Charles Gounod.
* Los Pensées (1669) de Blaise Pascal (alusión).
* La Crónica (ca. s. X) de Alfonso III de Asturias.
* Mención al episodio de Odiseo/Ulises en la corte de los feacios, de la Odisea (ca. s. VIII a. C.) de Homero.
* Mención al personaje de Don Quijote de la novela Don Quijote de la Mancha (1615) de Miguel de Cervantes.
* Mención al episodio de Jonás y la ballena, cuya primera mención registrada está en el Tanaj, concretamente en el Libro de Jonás (ca. s. III-II a. C.), anónimo.
* Mención a la leyenda medieval española de los siete infantes de Lara, cuya primera mención registrada está en la Estoria de España (1289) de Sancho IV de Castilla.
* Mención a la leyenda medieval española del Cid, conocida por el Cantar de mio Cid (ca. 1207), anónimo, cuya primera mención registrada está en el Carmen Campidoctoris (ca. 1190), anónimo, y que está inspirada en la vida de Rodrigo Díaz de Vivar.
* Mención a la leyenda medieval europea de Roldán, conocida por el Cantar de Roldán (ca. 1115), anónimo, inspirada en la vida de Roldán.
* Alusión a las profecías de Joaquín de Fiore.
* Mención a la leyenda cristiana de los siete durmientes de Éfeso.
* Mención al personaje de Rocambole, aventurero y ladrón gentilhombre, cuya primera mención registrada aparece en Les Drames de Paris (1857) de Pierre Alexis Ponson du Terrail.
* Mención a la anécdota probablemente apócrifa del huevo de Colón, cuya primera mención registrada está en la Historia del Nuevo Mundo (1565) de Girolamo Benzoni.
* Autores mencionados:
-Agustín de Hipona
-Voltaire
-Virgilio
-Horacio
-Ovidio
-Eloísa
-Pedro Abelardo
-Nicolás Copérnico
-Adán de Bremen
-Orderico Vital
-Pseudo José de Arimatea
-Nicolás de Cusa
-Juan de Montecorvino
-Odorico de Pordenone
-Francisco de Asís (alusión)
-Pseudo Cipriano
-Beda
-Juan Duns Scoto
-Estrabón
-Ambrosio de Milán
-Plinio (el Viejo, probablemente)
-Aristóteles
-Esopo
-Karl Marx
-Friedrich Schiller
-Ramón Menéndez Pidal
-Heródoto
-Pomponio Mela
-Washington Irving
-José Ortega y Gasset
-Bernardino de Sahagún
-Toribio de Benavente (Motolinia)
-Pedro de Gante

Indirecta:
?
Profile Image for Ward Khobiah.
282 reviews163 followers
Read
April 10, 2022
"ما يزال يوجد متسع من الوقت للجم الكلمة. وليقتصر اعترافي على ما أُريد أن أكشف عنه. وإني أجد نفسي ضائعًا في متاهة ماضيّ لقد أردت أن أطوق الأرض ولكن الأرض ظلت كبيرة عليّ. سأقول عن نفسي فقط ما يمكن أن يخلدني على الزمن". – عن لسان كريستوف كولومبس (بتصرف)

هو ليس مكتشفًا بل مغتصبًا، وليس عالم جديد إنما جزر جميلة قُضي على تاريخها الذي لا ينظر إليه أحاديي النظرة – مُطلقوا تسمية: العالم الجديد

كيف يمكن تفكيك الرمز؟ وكيف يمكننا أن ننزل إلى الأرضية ما هو مستمر في النظر إلينا من مرتبة أعلى ترفعه عنا، نُريد أن نحيّد الأسطورة، ونعيدها بشرية كما كانت لا للرغبة منا في مزاحمتها على مكانتها، بل لما فيها (الأسطورة) من زيف وغياب كبير لحقيقة قد يجهلها البعض طوال وجود الأسطورة/ كولومبس بمرتبة أخرى تتفوق عليهم.

يسعى (آلخو كاربنتييه) –إن أردنا تلخيص العمل- لاستعراض الشخصية الشهيرة والبعيدة "كريستوف كولومبس" بتناول شامل لجوانبها الإنسانية بسلبياتها وإيجابياتها، نازعًا عنها هالة القداسة الرمزية التي لبستها أو أُلبست لها عن قصد أو غير قصد؛ فيأخذنا كاربنتييه وخلال بحثه عن ذلك في رحلة مليئة بالأسئلة الجادة والتي تحاول الانتصار للحقيقة وللإنسان طوال الوقت، ومحاولًا سماع ما قيل، لا ما قيل بأنه قيل.

هذه الشخصية ليست ذهبية بإقرارها على الأقل، وذلك بأنه وإن رغم حظوة كريستوف بالدوافع الدينية التي قُدمت له على "طبق من فضة" إلا أنه رغم ذلك قام بممارسة الغش والخداع والرياء إذ يقول: "وإني إذا أطل على متاهة ماضيّ، أُدهش من ميلي الطبيعي إلى الرياء والمظاهر الكرنفالية وإثارة الأوهام على طريقة المشعوذين في إيطاليا الذين ينتقلون من سوق إلى آخر.." ويأنب نفسه حينما يستذكر مواقف له بالغة السوء مثلًا ما مارسه من خداع أثناء خسوف للقمر في العالم الجديد إذا أقنع السكان البسطاء بأن ما حدث كانت معجزة من صناعته.

في الرواية الكثير من الحديث عن مفهوم الاستعمار سواء بتناول مباشر أو غير مباشر؛ الاستعمار بمفهومه الأصولي دائمًا والمتطرف في فرض الأفكار ونبذ الآخر إذ يقول كاربنتييه: "العالم القديم كان يتحمل مسؤولية تربية العالم الجديد خلقيًا وسياسيًا. ولكن، هل كان على مستوى هذه المهمة بالأفكار الضيقة التي يحملها، وبدوافعه شبه البربرية، وأحقاده الدينية" ويبدأ دائمًا المستعمر بممارسة فوقيته دائمًا على كل أشكال الحياة التي تواجهه في العالم القادم إليه، وهذا الدور ضروري لخلق المبررات لفرض الأجندات والوجود الجديد الذي يتمثل به، وذلك بلفظ كل التصرفات من أدقها لأعظمها إذ يبدأ مثلًا باستهجان عدم ارتداء هؤلاء "الأقزام" أي أسمال على أجسادهم العارية، وبأنهم لا يشعرون بالعار من عرض أجسامهم العارية علنًا، ولا يقف الأمر عند هذا الحد إذ تصل الفوقية بطبعها المجرم إلى وصف هؤلاء السكان بأنم آكلي لحوم البشر.. وغيرها من الممارسات الاستعمارية الحقيرة التي يبرر بعضها القليل وغيرها الكثير يترك دون مبرر ما عدا مبررات نشر الأخلاق أو الدين أو التحضر...إلخ

لا بد أن كاربنتييه يؤمن بمنطق وفلسفة المحاكمة والاحتفالات الكرنفالية كمسرح لاختبار مشاعر الهزيمة وممارستها على الخصوم، ويتمظهر ذلك في المحاكمات التي يقيمها كاربنتييه بطريقة أو بأخرى في هذا العمل، إذا أن الرواية المكونة من ثلاثة فصول، هي بشكل عملي فصل طويل عامر بالأحداث يغلفه من الأمام والخلف فصلين كرنفاليين للتطويب والمحاكمة – محاكمة كريستوف كولومبس. الاختلاف في رواية الأحداث والشكل الكتابي الذي يختلف تبعًا للحالة مجرد بين سرد تقريري للأحداث أو لغة عميقة لوصف شعور/ حدث معين هو شيء يدعو للاحتفاء لما فيه من احترام الكاتب للقارئ ولأدواته.

لا حضور كثير –وإن لم يخلُ- لحبكة، فالرواية عامرة بأصناف أخرى تستأهل استمرار القارئ كالوصف الدقيق والإنساني النادر لشخصية كولومبس، والأحداث التاريخية الكثيرة التي غيرت وجه العالم، وحتى أساليب الإبحار والملاحة البحرية وبعض صفات الشعوب، فمثلًا كيف كنت سأتمكن من معرفة بأن حيوان الخرنيت يمكن تهدئة ثورة غضبه إذا رأته فتاة مقبلًا وكشفت عن ثدييها فإذا به يلقي برأسه في حضن الفتاة، سواء واقعًا كان أو خيال..

أخيرًا، هذه الرواية – كاربنتييه تحاول تصويب ما فعلته الأقاويل والأسطرة حول شخصية مفصلية في تاريخ البشرية، إذ هي مقاربة ما وتحفل في الكثير من الأحداث ويختلط فيها الواقعي مع المتخيل، لتنتج توليفة جميلة لا تخلُ من طيف يحلق في ثناياها منهيًا ببراعة شديدة آخر فصل وهو الأكثر تميزًا، ولا أنسى طبعًا التعريج إلى المشهد الأكثر تميزًا لكريستوف طريح الفراش مصارعًا الحمى والموت على حد سواء ومستذكرًا فدائح أعماله.
Profile Image for  Ahmet Bakir Sbaai.
431 reviews143 followers
June 11, 2021
رواية عظيمة.. سأكتب عنها نهاية الأسبوع.
Profile Image for Gabriel.
312 reviews24 followers
July 28, 2009
Whereas the other Alejo Carpentier book I've read so far (The Lost Steps or Los Pasos Perdidos) was written with gargantuan paragraphs and it fit with the journey motif there, the same paragraphs here felt forced and lost meaning until the end. However, much like Pasos, as soon as your head wraps around the story and gets into the characters, a whole new world opens before you.

This particular book deals with the possible Canonization/Sanctifying of Christopher Columbus. It is told in three parts: El Arpa ("The Harp") which features the initial steps in the sanctification, El Mano ("The Hand") which is Columbus describing his travels to the Americas, and La Sombra ("The Shadow") which describes the final arguments towards a St. Columbus posed by various figures in history including Jules Verne, Victor Hugo, The Devil's Advocate and more.

What puts this in a class by itself is the same theme that made Pasos so cool, the idea that going to a purer state of being (symbolized in both books as going back to nature) is possible and redeems the person, but only damns them in the eyes of "civilized" culture. I look forward to finding an English copy of this book to further delve into the metaphors and twisting sentences (most as long as normal paragraphs, as is Carpentier's style) and extracting that much more from the book. The end does make the reading of the book worth it. The last section alone is worth the price of time and commitment as it holds true today. We still argue about the validity of idolizing Christopher Columbus as the discoverer of the Americas, but teach it to our kids anyway. (For those of you who disagree, see if you can't finish this sentence: "In Fourteen Hundred and Ninety Two ...")

Carpentier is a dense author who revels in his knowledge of archaic language and uses his own rules for paragraphing, but it creates a poetic atmosphere that further enhances the experience for the scholar in all of us. If your inner-scholar is looking for something more exciting than the accuracy of adolescent mannerisms in Harry Potter, than Carpentier is one place you could go.
Profile Image for Teresa Aroca.
6 reviews
June 20, 2023
7/10⭐️
He perdido el libro en el tren y me he tenido que leer las últimas 50 págs en pdf en mi móvil :(
Básicamente, un retelling en el que Cristóbal Colón, en vez de un marinero paleto, es un sapientísimo miembro de la RAE conocedor de todos los filósofos y las mitologías universales. Por supuesto, no duda en hacer gala de estos conocimientos para describir algo tan complejo como la pata de una mesa.
Pero me quejo por quejarme. Pese a las digresiones y al Auto Sacramental final, la lectura de Carpentier requiere un esfuerzo pero no se estanca, el sobrepujamiento se traduce en un léxico inmensamente rico y sensorial (a veces arcaizante, pero está hablando un genovés del siglo XVI, qué se le va a hacer) y vaya, que te describe los aposentos del Papa Pío IX y te quedas tieso de la forma tan bonita en que lo hace.
En definitiva: Carpentier, eres muy buen escritor y yo te quiero mucho y seguiré leyéndote, pero de verdad que no hacía falta enumerar el santoral entero para hablar de que Colón está tirado en su cama.
182 reviews18 followers
March 31, 2023
"يدرس المجمع البابوي في القرن التاسع عشر تطويب (كريستوف كولومبس) قديساً، فباكتشافه للعالم الجديد ضاعف مساحة الأراضي التي يمكن أن تصل إليها المسيحية، لكن القاعة الكبيرة التي تناقش الأمر تحفل بالمؤيّدين والمعارضين لهذا التطويب، وبالشخصيات الواقعية والأطياف اللامرئية... وينطلق الكاتب في هذه الرواية من حدثٍ حقيقيّ، ويأخذنا قروناً إلى الوراء لنقرأ ما كتبه (كولومبس) نفسه عن رحلاته، فيقدّم لنا الكاتب صورة جديدة، مُزيلاً الهالة الأسطورية التي أضفاها التاريخ على هذه الشخصية. فيعزف الوتر واليد والظل، لتؤكّد جميعها مجدّداً قدرة هذا الكاتب على دمج التاريخ بالفنّ، والواقع بالمتخيّل، بأسلوبٍ متفرّد."


"كانت تعدني في لياليها الحميمية، بثلاث سفن، بعشر سفن، بخمسين سفينة، بمائة سفينة بكل السفن التي أريدها. لكن، حين أصبح، تمَحى السفن... وأرى الصواري والأشرعة تتهاوى، وكانت قد انتصبت ظافرة في أوهام العظمة التي أنسجها..."

ترجمة علي الأشقر؛ تشع عذوبة وبلاغة وجمال.
Profile Image for Naira.
282 reviews8 followers
April 30, 2023
"Yerta me siento ya la envoltura de estameña que, como la primera caja, envuelve mi vencido cuerpo; pero, dentro de este cuerpo derribado por las fatigas y los achaques, está el yo de lo hondo, aún claro de mente, lúcido, memoriado y compendioso, testigo de portentos, sucio de flaquezas, promotor de escarmientos, arrependito hoy de le hecho ayer, angustiado ante sí mismo, sosegado ante los demás, a la vez medroso y rebelde, pecador por Divina Voluntad, actor y espectador, juez y parte, abogado de si mismo ante el Tribunal de Suprema Instancia donde también quiere ocupar sitial de Magistrado para oírse los argumentos y mirarse a la cara, cara a cara."

Segunda parte, La Mano.
Profile Image for Ana Reeeeeeemirez.
131 reviews5 followers
November 22, 2025
Carpentier explora al hombre que pudo haber sido el mítico Cristóbal Colón, “Marino genovés, soñaba, soñaba riquezas tener”. (Ese maldito estribillo que me enseñaron en la primaria retumbó todo el tiempo en mi oído como penitencia durante la lectura.) También explora al hombre que pudo ser Pío IX, pontífice que busca canonizarlo por motivos políticos, exagerando su papel en la conversión de nativos americanos. En el segundo capítulo averiguamos que, como bien se sabe, Cristóforo era como cualquier marino genovés: sólo soñaba, soñaba riquezas tener, también reconocimiento, putas y todo eso. Incluso, para cumplir sus promesas económicas a los Reyes Católicos, propuso la esclavitud de los nativos que encontró en Cuba, acusándolos de canibalismo para deshumanizarlos ante el gobierno español. Definitivamente no es buen material para santo, pero sí para que Carpentier escriba un espectacular monólogo casi cervantino desde el lecho de muerte de un Columbus amargo, arrepentido y a la defensiva, que recuenta su viaje para sí mismo mientras espera al confesor.
La novela termina en la catedral de San Pedro, con el Marino en forma de fantasma presenciando su fallido intento de canonización.

Empecé esta novela sin saber de qué iba, confiando únicamente en la inconfundible prosa de Carpentier, autor de uno de los libros más bellos que he leído en la literatura latinoamericana, El reino de este mundo, en el que pienso seguido años después de terminarlo. Fue un buen instinto: volví a disfrutar su maravillosa ficción histórica, cargada de exquisiteces literarias.
En suma, este libro es otra joya del escritor cubano. Y de verdad, por qué no tiene un premio Nobel es inconcebible.
Profile Image for telma.
173 reviews
May 24, 2023
j’ai étonnement bien aimé
Profile Image for Carlos Mock.
931 reviews14 followers
August 16, 2019
El arpa y la sombra (Spanish Edition) by Alejo Carpentier

This is a book that deals with Cristopher Columbus and its attempt to be beatified. The book is broken into three different chapters: "El arpa" --the harp, "La mano" --the hand, and "La sombra"--the shadow.

On chapter one--the harp--we're told a story in which Pope Pious IX, when he was still Monsigniour Girolano Mastaï-Ferretti, travels to the new world trying to reach the Latin American Catholic Church. Invited by Chile's president--Bernardo O'Higgins, he travels to Chile, through Argentine. He soon realizes that a good way to unite both Churches--the ones in the New World, and the one in and Europe--would be to canonize Christopher Columbus. He signs the beatification papers as Pope, but dies before any action is taken on it--February 7, 1878.

The second chapter--the hand--is Christopher Columbus confession. He narrates his life and how he gets to travel to the New World. Carpentier presents a dire picture of the Admiral: easy with liquor and women, ambitious, and wanting gold more than the Christianization of the Indians. Creator of the practice of enslaving the Indians. Keeper of a concubine--Beatriz.

The third chapter--the shadow--continues the beatification process under Pope Leo XIII, ten years later. there is a tribunal where the case is argued by Jose Bardí--for beatification, and a Devil's Advocate against such thing. The tribunal includes an "invisible" person, who is none other than Columbus himself. In the end, they decide against it because Columbus had a concubine and enslaved the Indians.

The book is poorly narrated, with gigantic run-on sentences, and no clear point of view. For the person who's not a native speaker, this is quite burdensome. The book is very dry, uses a passive voice, and It's not one of my favorites from Carpentier. I believe Carpentier did not think highly of Christopher Columbus and uses this book to humanize the Admiral as he confesses all his sins in the second chapter.
Profile Image for Yolanda Chapa.
Author 7 books21 followers
February 12, 2015
Debo admitir que no esperaba encontrarme con lo que me encontré en ningún sentido de la palabra.

Este libro trata sobre la posible beatificación de Cristóbal Colón y un recuento de su vida desde su punto de vista estando en su lecho de muerte. Es hasta cierto punto divertido ver cómo el gran mito, la gran figura del Descubridor que podría unir más al mundo católico es, al menos en esta lectura, alguien que sólo quería un buen renombre, no era religioso y mucho menos comprensivo con causas ajenas a la suya.
El relato es algo ligero, aunque con muchas referencias históricas, teológicas y clásicas. Es entretenido para aquellos a los que les guste la ironía y la historia, aunque no sea cierta.

Le doy dos estrellas por una opinión nada objetiva: Cristóbal llegó a molestarme un poco por su manera de ser, y porque ya había leído el cuento de "Viaje a la semilla" de Carpentier y había amado su prosa y la manera en que iban pasando los sucesos. Comparado con eso, sentí que el libro lo escribió como lo hizo (como sin esfuerzo) simplemente porque sí.
Profile Image for Nicolás Rivas.
48 reviews11 followers
May 25, 2015
A punta de humor ácido Alejo Carpentier desmitifica magistralmente la imagen de Colón. A tono con las ideas de Edward Said (Orientalismo) el libro nos invita a reflexionar que la historia a menudo se escribe con fines políticos, con intención y también a menudo con saña. Más allá de revelarnos (o ya ahora recordarnos) la estupidez de Colón y su nefasta influencia en la conquista de Sudamerica, el libro destaca por su humor, ácido y sorprendentemente moderno, insultante pero preciso, producto de la genialidad de Carpentier y su manejo inigualable del Español. Divertido y muy serio.
Profile Image for Geoffrey.
654 reviews17 followers
September 24, 2018
Just in time for Columbus Day! ...okay, a little early. Whatevs! I thought this was a very vivid and powerful character portrait.
Profile Image for Gerardo Daniel Jiménez.
150 reviews8 followers
June 24, 2024
Tengo esta novela desde hace mucho tiempo, y había intentado leerla varias veces, sin pasar nunca del primer capítulo. Pero desde hace un par de días tuve muchas ganas de leerla, y la terminé. El estilo, esos largos párrafos con enumeraciones de tantas cosas antiguas, de pronto me pareció hipnótico. Nunca había buscado nada sobre la novela, y ya comenzaba a pensar cosas como "qué interesante composición, el primer capítulo es sobre el papa, y el segundo es como una carta de un marinero mentiroso, lascivo y vulgar". Imaginaba que la novela trataría personajes diferentes en cada capítulo. Así que cuando me di cuenta que ese marinero embustero era Cristóbal Colón, me decepcioné un poco, si ya de por sí las cualidades morales del personaje ya me parecían bastante cuestionables, aunque su arrojo, su venturosa insensatez, siempre tiene los colores de una lucidez salvaje y hasta artística. Era mal cosmógrafo, mal navegante, y prueba de ello es que descubrió América, como se dice en uno de los pasajes finales de la novela. En fin, luego de darme cuenta que el protagonista y narrador de la novela era una figura histórica así, la novela se me convirtió un poco en uno de esos eruditos e intricados fan-fiction que los entusiastas de la Nueva España hacen a veces. Sin embargo, cuando llegué a los capítulos sobre la trata de esclavos, y la profunda desesperación que Colón sintió por tener que recurrir a esto, haber descubierto un nuevo continente, pero sin riquezas inmediatas a la vista, ya no solté la novela hasta acabarla. Más problemas que recompensas. Realmente en esos capítulos finales, el Colón de Carpentier ya no es una figura histórica, una recreación literaria, sino una persona real, cuyo periplo vital de alguna forma refleja y presagia los que vivirá después el nuevo mundo. La novela me dejó sintiendo que el malogrado destino de Colón es, de alguna manera, también el de nuestro continente. Tan despreciable y mentiroso como me pareció en los primeros capítulos, donde todavía no sabía que era Colón, no dejaba de percibir en el personaje una buena mezcla de saberes desordenados e insensata ambición, de imaginación e imprudencia, que es a un tiempo distintiva de la época sin dejar de pertenecer sólo al personaje. En fin, los capítulos finales, más bien un breve epílogo, sobre la fallida canonización de Cristóforos por la Iglesia Católica, se me hicieron muy simpáticos, y son a su vez un cierre muy enigmático.
Profile Image for Alessandra S..
302 reviews12 followers
July 11, 2022
"Hacer un santo de Cristóbal Colón era una necesidad, por muchísimos motivos, tanto en el terreno de la fe como en el mismo terreno político."

Alejo Carpentier fue uno de los eruditos más reconocidos del siglo XX y uno de los más influyentes en la literatura latinoamericana; un escritor cubano y francés, cuyas novelas de argumentos altamente históricos sirvieron para la gestación de sus inclinaciones ideológicas, a menudo mostrando la conexión entre el continente europeo y el americano. La obra de Carpentier mantiene una intencionalidad de crítica y de redirección histórica con la que reescribe y deconstruye concepciones colectivas.

El arpa y la sombra (1979) se divide en tres movimientos: “El arpa”, “La mano” y “La sombra”, a través de los cuales se retratan las facetas y los matices de los distintos personajes históricos de los que se sirve Carpentier en su obra, cuyo carácter poético, literario y trascendental queda manifiesto, pero, sobre todo, gira en torno a Cristóbal Colón, a la canonización no consumada y al proceso que señala a una figura entre fantasiosa y referencial, la cual pone en evidencia uns realidad religiosa, cultural, social e ideológica, establecido la influencia que tuvo este personaje en la forma en que se narró América a partir de su discurso.

El continente americano, bajo la pluma de Carpentier, se transforma en sí mismo para sí mismo. Es decir, se aleja por fin de la mirada de asombro europea y se mira a sí mismo con sus propios ojos de asombro. Para esto, si bien utiliza la corriente del barroco para pintar a América, Carpentier opta por desprenderse de lo que conocemos como barroco europeo, quedándose con la esencia del barroco americano: la imperfección. Lo que da como resultado la visión de una América que ha sido barroca desde siempre, y es mediante la sátira que Carpentier pinta a América imitando a Europa, quien a su vez reproduce a América.
Profile Image for AiK.
726 reviews269 followers
January 28, 2024
Роман «Арфа и тень» состоит из трех частей, действие которых происходит в разное время. Первая часть «Арфа» происходит в девятнадцатом веке, папа Пий IX пребывает в сомнениях относительно беатификации Христофора Колумба, ему нужен святой, который бы объединил католиков Старого и Нового Света. Вторая часть «Рука» - показывает нам Колумба (его настоящим именем было Кристобаль Колон), его жизнь, морские путешествия, методы завоевания коренных народов, методы получения королевской поддержки и, увы, они далеки от святости. Эти две части могут трактоваться, как исторический роман. Третья часть «Тень» - весьма неожиданный фантастический трибунал, в котором принимают участие Жюль Верн, Виктор Гюго и Леон Блуа, и даже сам Колумб в роли Невидимого, на котором обсуждают, достоин ли он канонизации. В романе Карпентьер развенчивает миф, что Америку открыл Колумб – викинги много ранее достигли берегов Гренландии. Колумб много ошибался: он считал, что приплыл в Индию, он называл Кубу континентом, он был одержим идеей, что на всем континенте куда ни ткни – везде золото самородками, и все пытался выведать «секрет» у местного населения, где же оно. Когда же золота не оказалось, но инвестиции в его путешествие нужно было окупать, он придумал было продавать коренных жителей в рабство. Американский континент не был пустыней, его населяли коренные жители, которым европейцы привезли свои болезни, колониальный захват территорий, принадлежавших местным племенам, хищническое освоение ресурсов и богатств природы, обман, насилие, навязывание своей веры, культуры.
Этот роман можно назвать развенчиванием героизации человека, с которого начался колонизация континента, переосмыслением его жизни, его роли в истории, и не только его, но и вообще, европейцев, вторгшихся в новые земли и покоривших ее, переосмысления самой колонизации континента.
Profile Image for Majid.
16 reviews
July 22, 2025
هذه أوّل روايةٍ أقرأها للروائي الكوبي آِلخور كاربنتتيه و هي آخر أعماله
في مسيرته الروائيَّة.

لو شئنا أن نلخّص الفكرة الجوهريّة من وراء رواية الوتر و الظلّ و تجاوزنا ما فيها من سمات فنيّة و غنى سردي و قدرتها الفذّة على مزج ما هو متخيَّل بما هو واقعيّ تاريخيّ؛ لقلنا بكلّ بساطة، إنها مرافعة فنيّة ضدّ شخصية تاريخيّة إشكاليّة، لطالما أحاطوها بهالةٍ من التقديس و التبجيل بما جعلها ترتفع إلى حدود الأسطورة أو الرمز في مخيلة الكنسيّة البابويّة أو بالأحرى يُراد لها أن تكون كذلك لأسبابٍ اجتماعيّة دينيّة تخدم الغرض الأيدولوجي البابوي؛ إذ بعد قيام كريستوف كولمبوس في واحدةٍ من مغامراته البحريّة باكتشاف ما سُمّي بالعالم الجديد صار بوسع الديانة المسيحيّة أن تمتدّ إليها و أن تُقرع أجراس كنائسها لتُسمعها الشعوب الوثنيّة أو أكلة لحوم البشر حسب تعبير كولومبس.!
.
و لقد نجح آلخو في تقويض هذه الهالة الرمزية المقدّسة و تفكيك أسطورتها و ردّها إلى حجمها الطبيعيّ ببراعة مذهلة و بشيءٍ من التهكّم في بعض الأحيان و ببلاغة شعريّة في كثير من المقاطع - مثل وصفه على لسان كولمبوس للشجرة التي حين تسقط أوراقها و تجفّ تنكمش على نفسها " كأيدٍ تبحث عن شيءٍ تتشبّث به" يا له من تشبيه!

على مدى ثلاث فصول من الرواية و بالأخصّ في الفصل الثاني -و هو في اعتقادي-أكثر الفصول تميّزًا و إثارةً حيث خُصص تحت عنوان "اليد" لتصوير شخصية كولمبوس عن كثب بكلّ ما فيها من جوانب سلبيّة و إيجابيّة و الغوص عميقًا في عوالمها الداخلية بما فيها من هواجس و ميول و رغبات و خيالات اتّخذ السّرد شكل مونولوجٍ داخلي متواصل يكشف كولمبوس من خلاله هو يحكي عن تفاصيل حياته و مغامراته في البحر شيئًا فشيئًا عن مكامن الخلل في شخصيته و ذاته الحقيقية -لا المزيّفة- التي ساهمت من حيث تقصد أو لا تقصد لا في مجرّد توسيع الرقعة الجغرافية لملوك أسبانيا آنئذٍ فحسب ،و إنما في وضع أسس نظام العبودية الحديث بما مهّدت السبيل أمام المدّ الاستعماريّ الأوروبي الذي ما تزال الشعوب في منطقة الجنوب ترزح
تحت تداعياته الكارثيّة،

جدير بالقراءة.
Profile Image for Ale Sfeir.
36 reviews
February 18, 2021
La novela "El arpa y la sombra", de Alejo Carpentier trata sobre el intento de canonización de Cristóbal Colón, llevada a cabo por El Vaticano, durante el reinado del Papa Pío Nono.

Al comenzar la novela, en la primera parte “El arpa”, Cristóbal Colón es mencionado, pero no aparece. Narrada en tercera persona, se refiere a la vida de Mastai Ferreti, quien llega a ser Papa.

En la segunda parte de la historia “La mano”, Colón se encuentra en su lecho de muerte, revisando y releyendo sus escritos sobre su vida y sus viajes mientras espera al confesor. Alude a la mano temblorosa, es el momento en que se conocen los pecados que cometió.

La última parte “La sombra” alude a la presencia fantasmal de Cristóbal Colón, aparece como un espectro que puede observar y escuchar todo, pero que no puede ser visto por los demás.

Al finalizar la novela, Colón no es canonizado porque se lo encuentra culpable de dos cargos:
• No haber vivido en concubinato con Beatriz, la mujer con la cual tuvo un hijo.
• Promover la esclavitud de los indios.

Debido a esos cargos, se le niega la canonización, la entrada al paraíso y al purgatorio.

La novela es anacrónica, juega con el salto temporal, ya que hay personajes como Julio Verne, Víctor Hugo, Bartolomé de Las Casas, entre otros que no pueden coexistir en una misma época.

Un poco lento el desarrollo de la novela, a veces se torna aburrida y pesada, pero muy buen final.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Profile Image for Alex.
289 reviews14 followers
July 30, 2021
Siempre me han caído gordos los autores que escriben tan enrevesados como Carpentier en este libro.

Esa pinche manía por presumir la exquisitez de su vocabulario, me parece tan elitista como snob. ¿Por qué obligar al lector a tener un diccionario a un lado? De por sí en este capitalismo loco donde con dos jornadas apenas la armas tomar un libro resulta cada vez más un lujo para pocos y encima lo complican todavía más.

Al final tuve que leer este libro de tarea y obvio con el Google a un lado para buscar cada pinche palabrita rara. Y al final, aunque me costó trabajo, pasó que me enganché bien cabrón y los disfrute un chingo.

Quizás sea el encierro de la pandemia pero todos los paisajes de la primera y segunda parte me alucinaron cabronsísimo.

Al final creo que esa manera tan pulida de describir las cosas, les da una dimensión mucho más profunda que te transporta como lector.

A lo que se suma que la historia es buenísima por la forma en que vuelve de carne a una figura tan idolatrada como la de Colón.

Si pienso leer más Carpentier aunque sea elitista y snob.
Profile Image for Sonja.
456 reviews32 followers
May 14, 2019
A great book revealing so much about Christopher Columbus, although it is a novel in magical realism. What else do we have? History is never “true,” only told from a person’s point of view? And what class, what layer of society does the person telling the story come from or represent? It is clear whose point of view Carpentier has. This book is a great read, short but thick with images and words that make me want to read it again. The translation reads beautifully. Carpentier’s view is one I agree with— I felt similarly after reading The Kingdom of this World. It was a revelation and a connection with a truth I already felt.
Displaying 1 - 30 of 88 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.