«دنیا، خانهی من است» پس از «نامههای نیما به همسرش، عالیه» دومین دفتر از مجموعهی نامههای نیما یوشیج است که در آستان دوازدهمین سال خاموشی او و پنجاهمین سال نشر «افسانه» منتشر شده است.
علی اسفندیاری یا علی نوری مشهور به نیما یوشیج (زاده ۲۱ آبان ۱۲۷۴ خورشيدی در دهکده یوش استان مازندران - درگذشت ۱۳ دی ۱۳۳۸ خورشیدی در شمیران شهر تهران) شاعر معاصر ایرانی است. وی بنیانگذار شعر نو فارسی است.
نیما پوشیج با مجموعه تأثیرگذار افسانه که مانیفست شعر نو فارسی بود، در فضای راکد شعر ایران انقلابی به پا کرد. نیما آگاهانه تمام بنیاد ها و ساختارهای شعر کهن فارسی را به چالش کشید. شعر نو عنوانی بود که خود نیما بر هنر خویش نهاده بود.
تمام جریانهای اصلی شعر معاصر فارسی مدیون این انقلاب و تحولی هستند که نیما مبدع آن بود.
پانزده سالم بود که با شعرهای (نیما) آشنا شدم. (ققنوس) اوّلین شعري بود که از او خواندم
باد شديد ميوزد و سوخته ست مرغ خاکستر تنش را اندوختهست مرغ پس جوجهھاش از دل خاکسترش به در
سالھا گذشت و چندی پیش خواستم از (نیما) شعری بخوانم و لذتی ببرم. سرآغاز کتاب وصیّتنامهی او بود. سالھا پیش وصیّتنامهی او را خوانده بودم و راحت از آن گذشته بودم. وای بر من که چقدر راحت از خیلی چیزها میگذرم
پیرهمرد آمده تکلیف آثارش را مشخص کرده و حرف ديگري زده که بسیار شنیدهایم. ولي اين بار، بعد از گذشتن شصت سال از نوشتن اين وصیّتنامه، چشمانم را بستم و آخرین جملهی وصیّتنامهاش ذرهذره بر سلول سلول وجودم نشست. تمام وصیّتِ او را در پايین آوردهام. شايد براي شما جالب نباشد؛ اما چند روزي است آخرين جمله، جملهی آخر اين وصیّتنامه بارھا در سرم تکرار ميشود و رھايم نمیکند. با شما تقسیمش ميکنم
شبِ دوشنبه 28 خرداد 1335 امشب فکر ميکردم با این گذران کثیفي که من داشتهام - بزرگي که فـقـیر و ذلیـل ميشود حقیقتاً جاي تحـسـر است - فکر ميکردم براي دکتر (حسین مفتاح) چیزي بنویسم که وصیّتنامه من باشد به این نحو که: بعد از من ھیچ کس حق دست زدن به آثار مرا ندارد به جز دکتر (محمد معین). اگر چه او مخالف ذوق من باشد. دکتر (محمد معین) حق دارد در آثار من کنجکاوي کند، ضمناً دکتر (ابوالقاسم جنتي عطایي) و (آلاحمد) با او باشند به شرطي که ھر دو با ھم باشند. ولي ھیچ یک از کساني که به پیروي از من شعر صادر فرمودهاند در کار نباشند. دکتر (محمد معین) مثلِ صحیح علم و دانش است. کاغذ پارهھاي مرا باز کنید. دکتر (محمد معین) که ھنوز او را ندیدهام مثل کسي است که او را دیدهام. اگر شرعاً ميتوانم قیّم براي ولد خود داشته باشم، دکتر (محمد معین) قیّم است ولو اینکه او شعرم را دوست نداشته باشد امّا ما در زماني ھستیم که ممکن است ھمه این اشخاص نامبرده از ھم بدشان بیاید، و چقـدر بیـچـاره اسـت انـسان
این کتاب را نباید با «دنیا، خانهی من است» [۵۰ نامه از نیما] اشتباه گرفت؛ کتاب حاضر مجموعهای از شعر و نثر نیماست بهپیوست چند نقاشی ِ بهمن محصص از نیما که کمیسیون ملی یونسکو در ایران برای بزرگداشت یکصدمین سال تولد نیما یوشیج منتشر کرده.
آنچه در تصویر آمده با کتابی به همین نام که شامل نامههای نیماست تفاوت دارد و من نامهها را خواندم. لذت بردم از او و تألماتش و از قرابتی که با شاعر همولایتیام دارم.
کتاب شامل نامه های نیما به خانواده، دوستان و آشنایانش هست. در کل چون سبک نامه نگاریه برای من خیلی دوست داشتنی بود. کمی کند پیش میره چون نامه ها یک طرفه هستن و پاسخی ندارن یا اگر دارن گردآوری نشدن در این کتاب. و خب این کمی ملال آور میشه چون مراوده ای صورت نمیگیره. اما در مجموع ادبیات نامه نگاری همچنان برای شخص من محبوبه. فکر میکنم حتی میتونه سه و نیم ستاره داشته باشه