In Man man man, het boek vertellen Domien Verschuuren, Bas Louissen en Chris Bergström – bekend van de podcast Man man man – je alles wat je altijd al wilde weten over mannen maar nooit durfde vragen. Net zoals de podcast bevat dit boek openhartige gesprekken over mannelijkheid. Het biedt een kwetsbare en grappige inkijk in hoe De Moderne Man zichzelf tegenwoordig ziet, en hoe ‘mannelijk’ hij denkt over een hele reeks aan onderwerpen. Daarnaast bevat het boek enkele langere persoonlijke verhalen, waarin de auteurs ‘geen gêne hebben om over emoties te praten of te tonen wie ze echt zijn’.
Ik vond dit echt een heerlijk weglees boek. Met een heerlijke muziek lijst. Ze laten zien hoe simpel maar toch ook moeilijk het leven is hun leven. Toch best aardig gelukt en erg gelachen.
Schrijven is een vak en wij deden alsof we auteurs waren.
Ik denk dat dit citaat uit de intro wel pijnlijk waar is als je het boek leest. Toegegeven: het boek leest makkelijk weg.
Als je de podcast kent, dan zie je de persoonlijkheden van de heren duidelijk terug in het boek (in het bijzonder die van Chris). Als je de podcast niet kent, dan is dit boek echt niets voor jou.
Leuk voor een keertje, maar niet voor herhaling vatbaar.
Het stuk over De Efteling vond ik overigens wel hilarisch, dit was voor mij heel erg herkenbaar!
Geinig. Leuk dat de mannen het zelf hebben ingesproken voor het audioboek.
Gegniffeld, gelachen en een traan weggepinkt. Het mooiste is wanneer de onderwerpen van passie voorbij komen, dan hoor je ze op het puntje van hun stoel je willen overtuigen mee te leven. Prachtig!
De volgende keer in de Efteling zal ik alleen maar aan Domien denken. Chris wilde ik het liefst een knuffel geven na zijn meest persoonlijke verhaal. En elke vrouw mag dromen over een man als Bas die een ode geeft aan zijn Majka ❤️
Maar waarom dan maar 3 sterren? Omdat het net iets miste. Meer lengte, meer verhaal. Misschien heb ik alles al eens gehoord op de podcasts en is niks nieuws meer? Voor mij dan hé!
Luchtig, leuk, leer de mannen kennen en lees of luister.
Prima boek. Leuk voor fans van de podcast (zoals ik)! Veel leuke, luchtige verhalen en een het hoofdstuk over ouders is nog vrij ontroerend ook. Wel veel herhaling van wat ze in de podcast al eens besproken hebben. Ook veel taal- en spellingsfouten helaas :(
(2.5 eigenlijk) Het meest oprechte boek waarvan ik heb genoten in het meest belabberde woordgebruik. Het mag duidelijk weze dat Chris, Domien en Bas geen schrijvers zijn. Mocht je dat al niet merken aan de spelling en interpunctie fouten dan wel aan de woordkeuzes. Maar toch vond ik het leuk om alle verhalen te lezen en het was alsof ik een podcast aflevering aan het luisteren was. Hij was zo uit en ieder woord was zo oprecht dat het me direct raakte. Dat heb ik echt kunnen waarderen. Een aanrader voor de podcast fan, maar niet te vergelijken met menig boek.
Uit in een zucht en een scheet en zo lijkt het ook geschreven te zijn. De hoofdstukken over de ouders van Domien en Chris zijn mooi, de rest vooral veel sterke verhalen tussen drie vrienden die grotendeels al voorbij zijn gekomen in de podcast.
Ik luister de podcast vooral graag vanwege de interactie tussen Bas, Chris en Domien. Doordat ze alle stukken in dit boek los van elkaar geschreven hebben valt dat aspect helaas weg
Leest makkelijk weg maar ik vraag me af wat nu precies de rode draad/ het doel/ de boodschap was van dit boek. Ten opzichte van de podcast voegt het weinig toe😅
Vermakelijk boek als je de podcast van de heren ook hebt geluisterd. Want eerlijk, zonder de podcast was dit boek niet gemaakt en had niemand echt geïnteresseerd willen lezen over de levens van deze drie heren. Het boek leest heerlijk weg en je hoort het Chris, Bas of Domien zo vertellen. Stiekem heeft Bas de fijnste pen/schrijfstijl. Wat wel mist is de interactie, wat je wel kent uit de podcast. Het gaat dit keer niet over mannelijkheid (wat de titel natuurlijk wel impliceert), maar vertelt over de levens van de drie en specifiek over een paar gebeurtenissen die hun verbindt als vrienden. Ze zijn openhartig en bij het hoofdstuk over ouders heb ik zeker een traantje gelaten. Het is logisch, maar soms toch ook jammer dat ze per thema ieder een eigen invalshoek hebben gekozen en soms niet alle drie iets schreven per thema.
Sinds een aantal maanden ben ik fanatiek luisteraar van Man man man, de podcast. Toen ik deze podcast eenmaal had ontdekt, heb ik alle afleveringen in een goede twee maanden geluisterd, zo leuk vind ik het. Toen ik erachter kwam dat er ook een boek was, ik het natuurlijk niet laten ook die te gaan lezen.
Het boek is een leuke toevoeging op de podcast, al heeft het ook wel veel overlap. Heb je alle afleveringen al geluisterd, dan is het boek minder interessant. Sommige verhalen herkende ik al uit de afleveringen van de podcast. Gelukkig zitten er ook nieuwe verhalen in, die -net als in de podcast- heel persoonlijk zijn. Dat maakt het boek toch de moeite waard om te lezen, al moet je het ook weer niet te serieus nemen. Ik luister liever nog een paar afleveringen van de podcast!
Letterlijk de podcast op papier. Als je fan bent van de podcast is dit een leuke toevoeging. De verhalen zijn nieuw en op een leuke manier geschreven. Als je de podcast niet kent is de titel misschien misleidend want het boek gaat niet zo zeer in op de vraag "wat is mannelijk anno 2020", maar kijkt meer naar hoe de 3 schrijvers in het leven staan en omgaan met verschillende topics
Heeel erg fan van de podcast, helaas minder van het boek. Heel leuk en vlot geschreven, maar ook veel herhaling vanuit de podcast afleveringen. Toch ben ik er doorheen gevlogen!
"Spijt is een zinloze emotie...De tijd draai je niet terug. En als dat al kon, had je waarschijnlijk alles op dezelfde manier gedaan omdat je op dat moment niet beter wist" (Man man man, p. 92).
Het leest ontzettend makkelijk weg. Op chronologische volgorde vertellen Bas, Chris en Domien verhalen die invloed hebben gehad op hun leven.
Dit boek heeft grappige, persoonlijke en ook emotionele stukken erin zitten wat de karakters van de mannen perfect omvat. Het is zeker een aanvulling op de podcast.
Omdat het uit drie perspectieven is geschreven merk je ook dat bij elk hoofdstuk de schrijfstijl anders is. Het is telkens even schakelen.
"Schrijven is een vak en wij deden alsof we auteurs waren."
Deze quote omvat precies wat ik voelde terwijl ik het boek las. Een bij elkaar geraapt zooitje maar ook heel erg grappig.
Ik heb het boek geluisterd. Erg leuk, zeker wanneer je de podcast luistert. Hoewel de proloog ietwat langdradig en misschien minder persoonlijk was, kwamen de persoonlijke verhalen steeds meer naar voren bij de diverse onderwerpen. Grappig, gezellig en ontroerend. Na 4 jaar is niet alles actueel meer, maar dat maakt niet echt uit voor het geheel. Zeker een aanrader, ik was positief verrast! Het had misschien nog wat meer diepgang/onderwerpen kunnen hebben, maar wie weet komt dat in een volgend boek!