What do you think?
Rate this book
Bugünlerde Herkesin Adı Affedersin
Annesi Bianca'nın özel ilgi isteyen, hırçın bir kız olduğunu düşünüyor. Babasıysa onun baş edilmez olduğunu ve her hafta sonu yerine iki haftada bir görüşmelerinin yeterli olacağını...
Baş edilmez. Bianca'nın bu konuda kafası bir hayli karışık. Ona kalsa kimseye ait olmamayı tercih ederdi.
Evde ilgi odağı, kalp rahatsızlığı olan erkek kardeşi Alan. Peki ya Bianca? O hep suspus. Zamanının çoğunu bahçedeki gizli yerinde geçirmeyi seviyor. Bazen sakin kalmakta gerçekten zorlanıyor. Derken, sıcak bir ağustos günü, Bianca'nın en sevdiği dizinin yıldız oyuncusu Billie King evlerine geliyor ve Bianca ondan ilham alarak cesur bir karar veriyor.
Astrid Lindgren Anma Ödüllü yazar Bart Moeyeart, kafası karışık, öfkeli bir genç kızın portresini çiziyor. Bugünlerde Herkesin Adı Affedersin'de Bianca'nın hayatındaki önemli bir gün, kendi gözünden anlatılıyor.
Uzun süre akıllardan çıkmayacak, yoğun ve içten bir büyüme hikâyesi...
Baş edilmez. Bianca'nın bu konuda kafası bir hayli karışık. Ona kalsa kimseye ait olmamayı tercih ederdi.
Evde ilgi odağı, kalp rahatsızlığı olan erkek kardeşi Alan. Peki ya Bianca? O hep suspus. Zamanının çoğunu bahçedeki gizli yerinde geçirmeyi seviyor. Bazen sakin kalmakta gerçekten zorlanıyor. Derken, sıcak bir ağustos günü, Bianca'nın en sevdiği dizinin yıldız oyuncusu Billie King evlerine geliyor ve Bianca ondan ilham alarak cesur bir karar veriyor.
Astrid Lindgren Anma Ödüllü yazar Bart Moeyeart, kafası karışık, öfkeli bir genç kızın portresini çiziyor. Bugünlerde Herkesin Adı Affedersin'de Bianca'nın hayatındaki önemli bir gün, kendi gözünden anlatılıyor.
Uzun süre akıllardan çıkmayacak, yoğun ve içten bir büyüme hikâyesi...
176 pages, Paperback
First published January 1, 2018
21 people are currently reading
956 people want to read
About the author
Bart Moeyaert
106 books1,934 followersDe boeken, het toneel en de gedichten van Bart Moeyaert zijn sinds zijn debuut in 1983 door lezers van alle leeftijden ontdekt, wat hem een aparte plek geeft binnen de Nederlandstalige literatuur. Tot de meest bekende titels behoren ‘Het is de liefde die we niet begrijpen’, ‘Broere’, ‘Tegenwoordig heet iedereen Sorry’, ‘Morris’ en ‘Een ander leven’. Hij publiceerde drie dichtbundels: ‘Verzamel de liefde’, ‘Gedichten voor gelukkige mensen’ en ‘Helium’.
Tot 1995 was Moeyaert eindredacteur van een magazine voor jongeren, daarna werd hij fulltime schrijver. Zijn werk is vaak bekroond, zowel in binnen- als buitenland, o.a. met de Vlaamse Cultuurprijs (de huidige Ultima), de Boekenleeuw, de Zilveren Griffel, de Woutertje Pieterse Prijs, de Gouden Uil, de Deutsche Jugendliteraturpreis, en de Norske Oversetterpremien. In 2019 won hij de internationale Astrid Lindgren Memorial Award (https://alma.se/en/laureates/2019-bar...). In 2002, 2012, 2020 en 2024 eindigde hij op shortlist voor de internationale Hans Christian Andersen Award.
Zijn werk verscheen tot hiertoe in achtentwintig talen. In 2014 werd Moeyaert aangesteld als artistiek intendant van het project Gastland Vlaanderen en Nederland op de Frankfurter Buchmesse 2016. Van 2000 tot 2021 was Bart Moeyaert hoofddocent Schrijven aan de afstudeerrichting Woord in Antwerpen. In 2019 verliet hij Antwerpen, de stad waar hij in 2006 en 2007 Stadsdichter was, en verhuisde naar de bossen en de rust van Heide, Kalmthout.
Tot 1995 was Moeyaert eindredacteur van een magazine voor jongeren, daarna werd hij fulltime schrijver. Zijn werk is vaak bekroond, zowel in binnen- als buitenland, o.a. met de Vlaamse Cultuurprijs (de huidige Ultima), de Boekenleeuw, de Zilveren Griffel, de Woutertje Pieterse Prijs, de Gouden Uil, de Deutsche Jugendliteraturpreis, en de Norske Oversetterpremien. In 2019 won hij de internationale Astrid Lindgren Memorial Award (https://alma.se/en/laureates/2019-bar...). In 2002, 2012, 2020 en 2024 eindigde hij op shortlist voor de internationale Hans Christian Andersen Award.
Zijn werk verscheen tot hiertoe in achtentwintig talen. In 2014 werd Moeyaert aangesteld als artistiek intendant van het project Gastland Vlaanderen en Nederland op de Frankfurter Buchmesse 2016. Van 2000 tot 2021 was Bart Moeyaert hoofddocent Schrijven aan de afstudeerrichting Woord in Antwerpen. In 2019 verliet hij Antwerpen, de stad waar hij in 2006 en 2007 Stadsdichter was, en verhuisde naar de bossen en de rust van Heide, Kalmthout.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 176 reviews
August 12, 2020
To my shame, I must confess that I had not yet read anything from the Flemish youth writer Bart Moeyaert (° 1964). The Astrid Lindgren Memorial Award, which he won in 2019, was a wake-up call, so I ventured into this 'Nowadays, everyone is sorry' in the audiobook version read by the author himself. Unfortunately the book is not translated yet in English, but it's available in a couple of other languages.
At first glance this book (barely 100 pages) might give an impression of simplicity, but I found it a little gem. The protagonist is the 12-year old Bianca, a full-blooded adolescent girl. Right from the start, Bianca is called "unmanageable" by her parents, and then you hear the girl's brain crackle. That brain will continue to do that throughout the book, recording what is going on around her, what feelings this wells up and how she handles the different situations. Very subtly a real storyline is outlined, and all this is happening just within a few hours. It's not spectacular, no, basically it's just the self-reflection of a 12-year old "with a manual". And although the end remains fairly open, you still have the feeling that Bianca has undergone a whole evolution in those few hours. Also stylistically this is a captivating read, with those short, beautiful sentences. And then the audio version: Moeyaert reads with a slow, drawling rhythm, which is just perfect for this intimate coming-of-age story.
(notice: don't be misled, in my rating system 3 stars is a very good rating)
At first glance this book (barely 100 pages) might give an impression of simplicity, but I found it a little gem. The protagonist is the 12-year old Bianca, a full-blooded adolescent girl. Right from the start, Bianca is called "unmanageable" by her parents, and then you hear the girl's brain crackle. That brain will continue to do that throughout the book, recording what is going on around her, what feelings this wells up and how she handles the different situations. Very subtly a real storyline is outlined, and all this is happening just within a few hours. It's not spectacular, no, basically it's just the self-reflection of a 12-year old "with a manual". And although the end remains fairly open, you still have the feeling that Bianca has undergone a whole evolution in those few hours. Also stylistically this is a captivating read, with those short, beautiful sentences. And then the audio version: Moeyaert reads with a slow, drawling rhythm, which is just perfect for this intimate coming-of-age story.
(notice: don't be misled, in my rating system 3 stars is a very good rating)
June 7, 2019
Even voel je de innerlijke worsteling, de kwetsbaarheid van een meisje van twaalf. Verdwaald in haarzelf, onhandelbaar voor wie niet naar binnen kan kijken.
Wat ontzettend mooi geschreven, dat zo weinig woorden zo intens voelen.
Wachten tot het stil is en dan lezen op z'n traagst.
Wat ontzettend mooi geschreven, dat zo weinig woorden zo intens voelen.
Wachten tot het stil is en dan lezen op z'n traagst.
'In mijn hoofd is het een bende.
Ik zou een gedachte willen terugvinden. Het is er maar één.'
May 1, 2020
Drie keer geprobeerd om samen met de zonen te lezen, maar zij waren niet geïnteresseerd (liever spannender avonturenverhaal was hun feedback).
Dan maar alleen en wauw, ik was onder de indruk. Hoe je met zulke korte, eenvoudige zinnen toch al die verwarrende gevoelens kan overbrengen! Hoe je zoveel kan vertellen over een deels gebroken gezin en dat allemaal in een tijdspanne van een kleine dag!
Zo knap!
Dan maar alleen en wauw, ik was onder de indruk. Hoe je met zulke korte, eenvoudige zinnen toch al die verwarrende gevoelens kan overbrengen! Hoe je zoveel kan vertellen over een deels gebroken gezin en dat allemaal in een tijdspanne van een kleine dag!
Zo knap!
March 13, 2019
Genomineerd voor de Woutertje Pieterse Prijs 2019!
'Soms is de prop in mijn keel klein.
Soms is hij er niet.
Heel soms is hij reusachtig.
Nu is het heel soms'
Schrijnend en verfijnd tegelijk.
Bijzonder, mooi, passages die om herlezen vragen, je leest zoveel meer, rake observaties, kippenvel, een glimlach.
Je wenst voor ieder kind een warm thuis, een thuis waar je gezien wordt. 'Zolang ik hier zit, ben ik nergens.'
Je voelt een tweespalt. Een gezond-heel-hart-kind en een kind met een half hart. Het gevoel en de zorg. Hoe. Alleen. Niet. Wie. Samen.
Een lach die je van vroeger hebt liggen wordt nog mooier als half horen ook al mooi is.
De passage: 'Het woord Sorry schrijven is niet moeilijk. Het woord er mooier uit laten zien, dan gewoon maar een woord, dat is lastiger.',
lees ik bij het zachtjes sluiten van het kleinood nog een keer op de fraaie achterkant.
Vanavond bij helder weer kijk ik naar de maan en zal ik dan een vederlichte verschijning zien?
Bianca is voorlopig nog niet uit mijn hoofd weggebonjourd.
Lees dit, neem tijd, maak kennis of lees ook deze Moeyaert. Af en toe kom je parels tegen.
'Soms is de prop in mijn keel klein.
Soms is hij er niet.
Heel soms is hij reusachtig.
Nu is het heel soms'
Schrijnend en verfijnd tegelijk.
Bijzonder, mooi, passages die om herlezen vragen, je leest zoveel meer, rake observaties, kippenvel, een glimlach.
Je wenst voor ieder kind een warm thuis, een thuis waar je gezien wordt. 'Zolang ik hier zit, ben ik nergens.'
Je voelt een tweespalt. Een gezond-heel-hart-kind en een kind met een half hart. Het gevoel en de zorg. Hoe. Alleen. Niet. Wie. Samen.
Een lach die je van vroeger hebt liggen wordt nog mooier als half horen ook al mooi is.
De passage: 'Het woord Sorry schrijven is niet moeilijk. Het woord er mooier uit laten zien, dan gewoon maar een woord, dat is lastiger.',
lees ik bij het zachtjes sluiten van het kleinood nog een keer op de fraaie achterkant.
Vanavond bij helder weer kijk ik naar de maan en zal ik dan een vederlichte verschijning zien?
Bianca is voorlopig nog niet uit mijn hoofd weggebonjourd.
Lees dit, neem tijd, maak kennis of lees ook deze Moeyaert. Af en toe kom je parels tegen.
June 5, 2024
Ik wist dat Bart Moeyaert me uit mijn leesdip kon halen!
Alleen hij kan dat met zijn tjakka-recht-in-mijn-hart-zinnetjes-zonder-veel-woorden.
Herlezen in 2024. De zoon moest het lezen voor Nederlands en begreep er niet zoveel van. Met plezier opnieuw gelezen om hem te helpen. Voor jongeren die epische verhalen gewoon zijn uit films en games is Bart Moeyaert wel heel minimalistisch. Toch hoop ik dat ik, door er samen over te praten, een luikje heb kunnen openen voor het subtielere werk.
Alleen hij kan dat met zijn tjakka-recht-in-mijn-hart-zinnetjes-zonder-veel-woorden.
Herlezen in 2024. De zoon moest het lezen voor Nederlands en begreep er niet zoveel van. Met plezier opnieuw gelezen om hem te helpen. Voor jongeren die epische verhalen gewoon zijn uit films en games is Bart Moeyaert wel heel minimalistisch. Toch hoop ik dat ik, door er samen over te praten, een luikje heb kunnen openen voor het subtielere werk.
August 19, 2019
“Maar neen. We gaan mij niet te blij maken.”
Bianca “verdwijnt” af en toe in haar echte wereld en in haar eigen gedachten. Doorheen het verhaal leert ze een ander deel van zichzelf kennen dat de moeite waard is.
Niks is mooier voor een kind dan zicht thuis voelen in hun eigen thuis. Subtiel lees je hier de harde waarheid dat het niet voor ieder kind zo is. Niet elk hart is groot genoeg voor een merkwaardig kind.
Verdwijnen kon naar mijn gevoel op verschillende manieren in dit boek. Zachtjes kroop alles wat Bianca voelt of denkt onder mijn huid.
“Het nadeel van verdwijnen is dat je af en toe iets mist.”
...
Gelukkig kon ik de mooie zinnen nog eens herlezen ;-).
Bianca “verdwijnt” af en toe in haar echte wereld en in haar eigen gedachten. Doorheen het verhaal leert ze een ander deel van zichzelf kennen dat de moeite waard is.
Niks is mooier voor een kind dan zicht thuis voelen in hun eigen thuis. Subtiel lees je hier de harde waarheid dat het niet voor ieder kind zo is. Niet elk hart is groot genoeg voor een merkwaardig kind.
Verdwijnen kon naar mijn gevoel op verschillende manieren in dit boek. Zachtjes kroop alles wat Bianca voelt of denkt onder mijn huid.
“Het nadeel van verdwijnen is dat je af en toe iets mist.”
...
Gelukkig kon ik de mooie zinnen nog eens herlezen ;-).
December 3, 2018
Een dag in het leven van Bianca beschreven door Moeyaerts ongeëvenaarde pen, prachtig. Je wilt de zinnen opnieuw en opnieuw lezen.
July 26, 2019
“Merkwaardig betekent: de moeite waard. De moeite waard betekent: belangrijk.”
De moeder van Bianca vindt haar iemand met een gebruiksaanwijzing. Ze heeft al genoeg aan haar hoofd met zorgenkind Alan, het broertje van Alan. Haar vader vindt haar onhandelbaar. Hij is net met ‘zijn Cruz’ naar een woongroep verhuisd en heeft liever niet dat ze ieder weekend op bezoek komt.
Bianca’s favoriete actrice, Billie King, zegt dat ze merkwaardig is. Zomaar op een warme dag in augustus drinkt zij een kopje thee in hun woonkamer.
Bianca weet niet goed hoe ze haar gedachten stil moet krijgen of hoe ze zich voelt. Bij niemand horen is het liefste wat ze wil. Maar op deze warme dag in augustus, met Billie King in de woonkamer, wordt ze duidelijker dan ooit en geeft ze een nieuwe betekenis aan onhandelbaar.
Ik las dit boek al een maand terug, op 20 juni. ’s Avonds laat las ik het boek uit, het was al na twaalven, slapen lukte niet direct want het verhaal spookte nog even door mijn hoofd. De dag erna was ik aanwezig bij de live opname van De Grote Vriendelijke podcast met Bart Moeyaert.
Een maand later spookt het verhaal nog steeds door mijn hoofd en verschillende stukken heb ik opnieuw gelezen. Nu met een beetje achtergrondinformatie en de fijne voorleesstem van Moeyaert zelf. Prachtig. Dit smaakt naar meer.
Je voelt de worsteling van Bianca. Haar boosheid, haar kwetsbaarheid. Haar behoefte om gezien te worden. De soms weinige woorden komen intens binnen. Schrijnend.
Verschillende stukken heb ik herlezen, omdat ze zo mooi zijn en omdat ze zoveel vertellen.
“Het woord Sorry schrijven is niet moeilijk. Het woord er mooier uit laten zien, dan gewoon maar een woord, dat is lastiger.”
Het meisje op het omslag kijkt boos, maar ik zie ook kwetsbaarheid in haar ogen. De gedachte ‘kom niet dichterbij’, komt in mijn hoofd op. Op de achterkant zijn haar ogen gesloten. Dat wat ik vooraf zag, zag ik later terug in het verhaal. Mooi hoe een omslag en inhoud zo met elkaar overeenkomen.
Natuurlijk krijgt dit boek van mij 5 sterren en het liefst geef ik er nog meer. Sterren zeggen alleen soms zo weinig. Het feit dat ik al meer dan een maand aan dit boek denk en bijna het gehele boek herlezen heb, zegt genoeg. Voor mij een bijzonder exemplaar.
Maak kennis met Bianca, het zal goed zijn. Neem de tijd.
De moeder van Bianca vindt haar iemand met een gebruiksaanwijzing. Ze heeft al genoeg aan haar hoofd met zorgenkind Alan, het broertje van Alan. Haar vader vindt haar onhandelbaar. Hij is net met ‘zijn Cruz’ naar een woongroep verhuisd en heeft liever niet dat ze ieder weekend op bezoek komt.
Bianca’s favoriete actrice, Billie King, zegt dat ze merkwaardig is. Zomaar op een warme dag in augustus drinkt zij een kopje thee in hun woonkamer.
Bianca weet niet goed hoe ze haar gedachten stil moet krijgen of hoe ze zich voelt. Bij niemand horen is het liefste wat ze wil. Maar op deze warme dag in augustus, met Billie King in de woonkamer, wordt ze duidelijker dan ooit en geeft ze een nieuwe betekenis aan onhandelbaar.
Ik las dit boek al een maand terug, op 20 juni. ’s Avonds laat las ik het boek uit, het was al na twaalven, slapen lukte niet direct want het verhaal spookte nog even door mijn hoofd. De dag erna was ik aanwezig bij de live opname van De Grote Vriendelijke podcast met Bart Moeyaert.
Een maand later spookt het verhaal nog steeds door mijn hoofd en verschillende stukken heb ik opnieuw gelezen. Nu met een beetje achtergrondinformatie en de fijne voorleesstem van Moeyaert zelf. Prachtig. Dit smaakt naar meer.
Je voelt de worsteling van Bianca. Haar boosheid, haar kwetsbaarheid. Haar behoefte om gezien te worden. De soms weinige woorden komen intens binnen. Schrijnend.
Verschillende stukken heb ik herlezen, omdat ze zo mooi zijn en omdat ze zoveel vertellen.
“Het woord Sorry schrijven is niet moeilijk. Het woord er mooier uit laten zien, dan gewoon maar een woord, dat is lastiger.”
Het meisje op het omslag kijkt boos, maar ik zie ook kwetsbaarheid in haar ogen. De gedachte ‘kom niet dichterbij’, komt in mijn hoofd op. Op de achterkant zijn haar ogen gesloten. Dat wat ik vooraf zag, zag ik later terug in het verhaal. Mooi hoe een omslag en inhoud zo met elkaar overeenkomen.
Natuurlijk krijgt dit boek van mij 5 sterren en het liefst geef ik er nog meer. Sterren zeggen alleen soms zo weinig. Het feit dat ik al meer dan een maand aan dit boek denk en bijna het gehele boek herlezen heb, zegt genoeg. Voor mij een bijzonder exemplaar.
Maak kennis met Bianca, het zal goed zijn. Neem de tijd.
November 21, 2019
Bianca is een alledaags kind uit een gescheiden gezin, ze woont bij haar moeder en haar broertje dat maar een "half hart" heeft. Een broertje dat alle aandacht krijgt van haar moeder. Voor haar moeder is Bianca maar een meisje met een gebruiksaanwijzing.
Soms is de prop in mijn keel heel klein, soms is hij er niet.
Heel soms is hij reusachtig, nu is het heel soms. Pag 68
Bianca is stil en praat niet veel en verdwijnt geregeld naar haar schuilplaats achter het kippenhok bij de buurvrouw om alleen te zijn met haar gedachten, haar doos met knipsels en schriftje.
Er is niks mis met zwijgen. Er is niks mis met in je eentje zijn en in je eentje aan dingen denken. Het is volgens mij zelfs goed. Je moet oefenen in alleen zijn, en om op een dag met z'n tweeën alleen te kunnen zijn. pag 72
Dan komt Jazz spelen, een vriendje van haar broer Alan maar zijn moeder is nu net de favoriete actrice in Bianca haar lievelingssoap "Hier bij ons" . Met communicatie is Bianca niet bekend en de toenadering tot Billie loopt wat stroef maar toch krijgt ze aandacht. Maar steeds vergelijkt Bianca haar leven met het leven van Billie in de soap bijvoorbeeld wanneer Billie haar halfzus meespeelt maar niet geliefd is bij het publiek en al na 6 weken 'weggebonjourd' wordt. Afgedankt , afgeschreven zoals Bianca niet meer ieder weekend naar haar vader en Cruz mag wegens haar gedrag.
Als je iets doet, doe je het voluit en helemaal, of helemaal niet. Half bestaat niet. pag 121
En Bianca bloeit open. Ze maakt haar tekening af met de woorden Sorry.
Slot : Tegenwoordig heet iedereen Sorry.
Soms is de prop in mijn keel heel klein, soms is hij er niet.
Heel soms is hij reusachtig, nu is het heel soms. Pag 68
Bianca is stil en praat niet veel en verdwijnt geregeld naar haar schuilplaats achter het kippenhok bij de buurvrouw om alleen te zijn met haar gedachten, haar doos met knipsels en schriftje.
Er is niks mis met zwijgen. Er is niks mis met in je eentje zijn en in je eentje aan dingen denken. Het is volgens mij zelfs goed. Je moet oefenen in alleen zijn, en om op een dag met z'n tweeën alleen te kunnen zijn. pag 72
Dan komt Jazz spelen, een vriendje van haar broer Alan maar zijn moeder is nu net de favoriete actrice in Bianca haar lievelingssoap "Hier bij ons" . Met communicatie is Bianca niet bekend en de toenadering tot Billie loopt wat stroef maar toch krijgt ze aandacht. Maar steeds vergelijkt Bianca haar leven met het leven van Billie in de soap bijvoorbeeld wanneer Billie haar halfzus meespeelt maar niet geliefd is bij het publiek en al na 6 weken 'weggebonjourd' wordt. Afgedankt , afgeschreven zoals Bianca niet meer ieder weekend naar haar vader en Cruz mag wegens haar gedrag.
Als je iets doet, doe je het voluit en helemaal, of helemaal niet. Half bestaat niet. pag 121
En Bianca bloeit open. Ze maakt haar tekening af met de woorden Sorry.
Slot : Tegenwoordig heet iedereen Sorry.
February 25, 2019
Daar zijn geen woorden voor, sorry...
January 4, 2021
'Lieverd,' zegt ze. 'Blijf eens wat meer in de buurt.' Ze denkt er niet aan dat ik haar maar half hoor, maar half is ook al mooi.
Bianca is onhandelbaar volgens haar moeder en vader. Haar broer is een zorgenkind en eist meer aandacht op. Opeens staat haar favoriete actrice in de woonkamer en dat doet haar beseffen dat onhandelbaar ook een andere betekenis kan krijgen.
Tegenwoordig heet iedereen Sorry is een zeer aangrijpend verhaal vol met mooie zinnen. Bart Moeyaert raakt je hart keer op keer doorheen het boek. Dat is wat het zo goed maakt en je ook aan het denken zet. Het wordt op een opmerkelijke manier verteld dat ervoor zorgt dat de boodschap goed doordringt.
Spijtig dat het boek niet langer is. Dit is wel echt een must read.
Bianca is onhandelbaar volgens haar moeder en vader. Haar broer is een zorgenkind en eist meer aandacht op. Opeens staat haar favoriete actrice in de woonkamer en dat doet haar beseffen dat onhandelbaar ook een andere betekenis kan krijgen.
Tegenwoordig heet iedereen Sorry is een zeer aangrijpend verhaal vol met mooie zinnen. Bart Moeyaert raakt je hart keer op keer doorheen het boek. Dat is wat het zo goed maakt en je ook aan het denken zet. Het wordt op een opmerkelijke manier verteld dat ervoor zorgt dat de boodschap goed doordringt.
Spijtig dat het boek niet langer is. Dit is wel echt een must read.
October 25, 2018
Tegenwoordig heet iedereen Sorry door Bart Moeyaert
Wat maakt een boek een kinderboek? Als het over kinderen gaat? De boeken van Bart Moeyaert zijn geen kinderboeken, het zijn Moeyaert-boeken; voor mensen die hem eens gelezen hebben, gegrepen werden en nu voor eeuwig in zijn universum zweven.
De boeken van Bart voel je in je buik. Zijn woorden kruipen onder je huid, niet als wriemelbeestjes maar als dikke vette pieren. Dat klinkt eng en dat is het ook, soms. Maar naast eng is het ook van een bovenaardse schoonheid.
Tegenwoordig heet iedereen Sorry is net als alle andere Bart-boeken een donker boek. Hoewel donker niet het juiste woord is: het gaat om ‘slim bezig zijn met wit en geel en daarna met een donker potlood schaduwen toevoegen’.
Op een klein oppervlak, met niet al te veel woorden en in een kort tijdsbestek brengt Bart Bianca en haar omgeving gigantisch vibrerend tot leven. Zestig hoofdstukjes die zich in je hoofd, hart en ziel nestelen, als wormen.
Bart zei in een interview dat hij Bianca is, ik ook. Tegenwoordig heet iedereen Bianca…en dat is mooi, dat is goed. Bianca is hier welkom, in haar heelheid en handelbaarheid; Bart trouwens ook.
Hij heeft het weer gedaan; ons rest niets anders dan wachten op de volgende Moeyaert-parel.
Wat maakt een boek een kinderboek? Als het over kinderen gaat? De boeken van Bart Moeyaert zijn geen kinderboeken, het zijn Moeyaert-boeken; voor mensen die hem eens gelezen hebben, gegrepen werden en nu voor eeuwig in zijn universum zweven.
De boeken van Bart voel je in je buik. Zijn woorden kruipen onder je huid, niet als wriemelbeestjes maar als dikke vette pieren. Dat klinkt eng en dat is het ook, soms. Maar naast eng is het ook van een bovenaardse schoonheid.
Tegenwoordig heet iedereen Sorry is net als alle andere Bart-boeken een donker boek. Hoewel donker niet het juiste woord is: het gaat om ‘slim bezig zijn met wit en geel en daarna met een donker potlood schaduwen toevoegen’.
Op een klein oppervlak, met niet al te veel woorden en in een kort tijdsbestek brengt Bart Bianca en haar omgeving gigantisch vibrerend tot leven. Zestig hoofdstukjes die zich in je hoofd, hart en ziel nestelen, als wormen.
Bart zei in een interview dat hij Bianca is, ik ook. Tegenwoordig heet iedereen Bianca…en dat is mooi, dat is goed. Bianca is hier welkom, in haar heelheid en handelbaarheid; Bart trouwens ook.
Hij heeft het weer gedaan; ons rest niets anders dan wachten op de volgende Moeyaert-parel.
February 4, 2020
Bart Moeyaert beschrijft een dag in het leven van Bianca, een 'onhandelbaar' kind. Het lukt hem echter absoluut niet om me mee te laten leven met Bianca.
De schrijfstijl leest voor mij heel vervelend. Er zijn veel korte zinnen en bijna elke zin begint op een nieuwe regel. Soms doet het me denken aan leesboekjes voor kinderen in groep 3. Het zorg er voor mij voor dat ik het echt zin voor zin lees, in plaats van als verhaal. Daardoor kom ik er niet in.
De manier waarop Bianca de wereld bekijkt is heel zakelijk. Dit gebeurt er. Dit ga ik zo doen. Ik snap dat dit de manier is waarop Moeyaert laat zien hoe ze is, maar het is zo afstandelijk dat ik niet emotioneel geïnvesteerd kan raken in het verhaal.
Daarnaast is het verhaal een opstapeling van gebeurtenissen, sommige relevant, sommige niet relevant, zonder duidelijk begin of eindpunt. Het begint en 128 pagina's later stopt het.
Moeyaert doet zijn best om te laten zien hoe de wereld er voor Bianca uitziet. De manier waarop hij het beschrijft klopt wel. Dat doet hij echt wel goed. Het probleem is alleen dat Bianca de wereld niet ziet op een manier die mij als lezer meetrekt.
De schrijfstijl leest voor mij heel vervelend. Er zijn veel korte zinnen en bijna elke zin begint op een nieuwe regel. Soms doet het me denken aan leesboekjes voor kinderen in groep 3. Het zorg er voor mij voor dat ik het echt zin voor zin lees, in plaats van als verhaal. Daardoor kom ik er niet in.
De manier waarop Bianca de wereld bekijkt is heel zakelijk. Dit gebeurt er. Dit ga ik zo doen. Ik snap dat dit de manier is waarop Moeyaert laat zien hoe ze is, maar het is zo afstandelijk dat ik niet emotioneel geïnvesteerd kan raken in het verhaal.
Daarnaast is het verhaal een opstapeling van gebeurtenissen, sommige relevant, sommige niet relevant, zonder duidelijk begin of eindpunt. Het begint en 128 pagina's later stopt het.
Moeyaert doet zijn best om te laten zien hoe de wereld er voor Bianca uitziet. De manier waarop hij het beschrijft klopt wel. Dat doet hij echt wel goed. Het probleem is alleen dat Bianca de wereld niet ziet op een manier die mij als lezer meetrekt.
November 11, 2018
Eentje waar ik even in moest komen.
Over gezien willen worden en bevestiging krijgen dat je er toe doet.
Over gezien willen worden en bevestiging krijgen dat je er toe doet.
August 12, 2020
*** 3.75 ***
October 23, 2023
‘ Is het ooit bij haar opgekomen dat ik niet stil ben, maar wel stil dóé?
Er is geen plaats voor mijn lawaai’
Een poëtisch jeugdboek, korte zinnen, kort verhaal, maar traag lezen. In mooie , rake, bewoordingen laat hoofdpersoon Bianca zien hoe gecompliceerd haar leven is. Ze wordt door haar ouders een onhandelbaar kind genoemd, maar heeft een moeilijke thuissituatie waar ze mee probeert te dealen. Bianca heeft een voorliefde voor een soapserie waar ze wijze levenslessen uit haalt (is tragisch maar ook zeer ook humoristisch).
Een knap boek.
Er is geen plaats voor mijn lawaai’
Een poëtisch jeugdboek, korte zinnen, kort verhaal, maar traag lezen. In mooie , rake, bewoordingen laat hoofdpersoon Bianca zien hoe gecompliceerd haar leven is. Ze wordt door haar ouders een onhandelbaar kind genoemd, maar heeft een moeilijke thuissituatie waar ze mee probeert te dealen. Bianca heeft een voorliefde voor een soapserie waar ze wijze levenslessen uit haalt (is tragisch maar ook zeer ook humoristisch).
Een knap boek.
November 18, 2019
"Ik wil niet dat je denkt dat ik boos ben, maar ik vind het niet erg dat je denkt dat ik boos ben."
3,5 sterren. Een mooi en intiem kijkje in het hoofd van een 'onhandelbaar' 12-jarig meisje, die een gesloten boek is voor haar familie, maar van binnen ontzettend veel voelt en denkt. Een beroemde soap-actrice geeft Bianca wat nieuwe hoop, waardoor je ziet hoe - in stilte - Bianca's beeld van zichzelf verandert. Een merkwaardig meisje zijn is niet erg, want "Merkwaardig betekent: de moeite waard. De moeite waard betekent: belangrijk.”
Zeker een aanrader voor een zondagmiddag, om in alle rust van de mooie zinnen te genieten.
3,5 sterren. Een mooi en intiem kijkje in het hoofd van een 'onhandelbaar' 12-jarig meisje, die een gesloten boek is voor haar familie, maar van binnen ontzettend veel voelt en denkt. Een beroemde soap-actrice geeft Bianca wat nieuwe hoop, waardoor je ziet hoe - in stilte - Bianca's beeld van zichzelf verandert. Een merkwaardig meisje zijn is niet erg, want "Merkwaardig betekent: de moeite waard. De moeite waard betekent: belangrijk.”
Zeker een aanrader voor een zondagmiddag, om in alle rust van de mooie zinnen te genieten.
April 1, 2021
Prachtig boek vol passages om te onderlijnen:
Soms is de prop in mijn keel klein.
Soms is hij er niet.
Heel soms is hij reusachtig.
Nu is het heel soms.
Mijn recensie lees je hier: https://www.hebban.nl/spot/smakelijk-...
Soms is de prop in mijn keel klein.
Soms is hij er niet.
Heel soms is hij reusachtig.
Nu is het heel soms.
Mijn recensie lees je hier: https://www.hebban.nl/spot/smakelijk-...
May 16, 2022
*2,5
Vond het een beetje saai en de mooie zinnen die gebruikt werden, wogen daar niet tegen op
Vond het een beetje saai en de mooie zinnen die gebruikt werden, wogen daar niet tegen op
September 10, 2025
“Als je jezelf uit foto’s wegknipt, kun je jezelf wel terugplakken, maar je zult het geknutsel altijd blijven zien. De snee van de schaar. Dat beetje lijm. Het stukje plakband. Je zult zien dat er een dag is geweest waarop je iets hebt beslist. Waarna je op je beslissing terugkwam, maar toen was het al te laat.” ❤️🩹
October 21, 2018
Mijn recensie van 'Tegenwoordig heet iedereen Sorry' verscheen op 'Tzum'
https://www.tzum.info/2018/10/recensi...
https://www.tzum.info/2018/10/recensi...
November 18, 2018
Kort maar krachtig! Een pareltje.
April 17, 2022
Mooi. Poëtisch. Treffend door de ogen van een tienermeisje.
November 4, 2023
Goh, vond dit maar matig eigenlijk. Heb dit op een retourtje Oostende-Leuven gelezen, maar kan moeilijk zeggen waar het nu eigenlijk over gaat en welke evolutie het hoofdpersonage doormaakt, hoe ze die evolutie doormaakt of waarom. Ofwel zit er een volledige metaforische laag in die ik volledig gemist heb (wat ik betwijfel), ofwel is het een boek(je) dat vooral thema's, onderwerpen en verhalen lijkt te suggereren, maar ze niet echt in het leven roept. Daarnaast was ik ook geen fan van de schrijfstijl: de gemiddelde lengte van een hoofdstuk is twee bladzijden (waarbij ik me afvraag of dat zo gedaan is om het aantal pagina's zo hoog mogelijk te krijgen) en de vertelling stokt en start constant en kon me echt niet boeien. Uiteindelijk geef ik het nog twee sterren voor de goeie stukjes verhaal en personage die ik soms zag doorschemeren. Of die er effectief waren of of ik ze zelf 'verzonnen' heb weet ik niet goed (en literatuurwetenschappers zouden zeggen dat dat onderscheid niet bestaat, maar goed)
Misschien goed voor kinderen die niet veel met lezen hebben, maar dan nog is er toch wat beters te lezen, lijkt me.
Misschien goed voor kinderen die niet veel met lezen hebben, maar dan nog is er toch wat beters te lezen, lijkt me.
September 1, 2024
In mijn gebruiksaanwijzing staat dat ik soms erg blij ben, maar dat je dat niet altijd aan mij kunt zien.
#DeZinVanHetBoek
Je ziet het zo voor je: een moeder die een bekende actrice op de thee krijgt omdat hun zoontjes bevriend zijn, de zoontjes die met elkaar in de tuin spelen, de dochter - die fan is van de actrice - die laveert tussen die taferelen, het foto-album waar ze zichzelf uit heeft weggeknipt, het werk aan de tekening voor de nieuwe partner van haar vader met wie ze iets wil goedmaken, en haar levenslange worsteling met haar ouders, haar zieke broertje en zichzelf.
In het luisterboek dat de auteur zelf invoelend heeft ingesproken, verklankt Bart Moeyaert ook de vertwijfeling en verzuchtingen van de tobbende tiener.
Lees een uitgebreider recensie op
mijn blog
#DeZinVanHetBoek
Je ziet het zo voor je: een moeder die een bekende actrice op de thee krijgt omdat hun zoontjes bevriend zijn, de zoontjes die met elkaar in de tuin spelen, de dochter - die fan is van de actrice - die laveert tussen die taferelen, het foto-album waar ze zichzelf uit heeft weggeknipt, het werk aan de tekening voor de nieuwe partner van haar vader met wie ze iets wil goedmaken, en haar levenslange worsteling met haar ouders, haar zieke broertje en zichzelf.
In het luisterboek dat de auteur zelf invoelend heeft ingesproken, verklankt Bart Moeyaert ook de vertwijfeling en verzuchtingen van de tobbende tiener.
Lees een uitgebreider recensie op
mijn blog
September 19, 2019
Straf hoe de volwassen heer Moeyaert zich weet in te leven in de denk- en gevoelswereld van een 9-jarige meisje. Mooi ook hoe licht zijn toets is, de speelsheid waarmee hij momentindrukken en zintuiglijke ervaringen waarachtig beschrijft - hier soms wel wat te detaillistisch en anekdotisch.
March 2, 2021
“Het nadeel van verdwijnen is dat je af en toe iets mist” (23) / “Er is niks mis met in je eentje zijn en in je eentje aan dingen denken. Het is volgens mij zelfs goed. Je moet oefenen in alleen zijn, om op een dag met z’n tweeën alleen te kunnen zijn. Begrijp je dat?” (72)
November 4, 2020
Mooi boek om naar te luisteren. Hele mooie zinnen en gedachtes.
June 7, 2020
Ik lees weinig boeken in één keer uit, maar dit was er zo eentje. ‘Tegenwoordig heet iedereen sorry’ is natuurlijk maar 128 pagina’s lang, maar zelfs als het er 436 waren geweest, had ik mijn kont aan de zetel gelijmd.
Bart Moeyaert is een krak in kleine situaties en alledaagse mensen zo uitpuren dat de combinatie ervan poëtisch wordt. Nooit gedacht dat ik warm kon worden van een meisje dat zich langs de takken van haar haag een weg baant naar een niemandsland achter het kippenhok in de tuin van haar buurvrouw.
Lees dit. Geloof mij.
Bart Moeyaert is een krak in kleine situaties en alledaagse mensen zo uitpuren dat de combinatie ervan poëtisch wordt. Nooit gedacht dat ik warm kon worden van een meisje dat zich langs de takken van haar haag een weg baant naar een niemandsland achter het kippenhok in de tuin van haar buurvrouw.
Lees dit. Geloof mij.
December 2, 2018
Bianca heeft een jonger broertje Alan die de aandacht naar zich toetrekt omdat hij een hartkwaal heeft, en zij staat steeds in zijn schaduw, als de grote zus die zichzelf wel kan redden. Het boek beschrijft een dag uit het leven van Bianca met haar moeder en haar broertje. Het wordt een memorabele dag voor Bianca waarin ze van het ene gevoel in het andere wordt gegooid. ’s Morgens moet ze een slecht bericht van haar mama accepteren over haar vader die niet wil dat ze nog elk weekend bij hem en zijn vriendin komt omdat ze ‘onhandelbaar’ zou zijn. Ze is echter geen onhandelbaar kind, maar een ‘meisje met een handleiding’. Ze trekt zich vervolgens terug in een eigen plekje om later terug in de woonkamer verrassend Billie King ‘in het echt’ te ontmoeten, haar favoriete actrice uit haar favoriete soapreeks die de mama blijkt te zijn van het vriendje van Alan dat bij hen is komen spelen. Bianca is intelligent en kan goed observeren maar ze wordt ook opstandig omdat ze zich te kort gedaan voelt, en is nogal onhandig in het uiten van haar gevoelens en het contact leggen met anderen. Er kruipt een bepaalde spanning in de loop van de dag die zich verder in het boek zal ontladen…
De gevoelens van Bianca zijn volgens mij zeer herkenbaar voor zowel jongere als volwassen lezers, een kenmerk van alle (jeugd)romans van Bart Moeyaert. Bart beschrijft zeer goed zoals gewoonlijk als geen ander moeilijke situaties waar iedereen zich zo goed in kan herkennen. Het kind in je wordt terug wakker, en je voelt tevens mee als volwassene. Je begrijpt de reacties van Bianca én van de moeder. Ook nu weer drukt de auteur zijn stempel op het verhaal met zijn subtiele schrijfstijl en zijn prachtige taalgebruik. Er is weer heel wat terug te vinden tussen de lijnen van het verhaal. Maar het is tegelijkertijd ‘licht’ gehouden door het gebruik van humor hier en daar en tevens gloort er ook hoop en troost aan het einde van de dag en van het verhaal van Bianca. Haar ups en downs maken er een uniek boek van dat haar plaatsje verdient in vele boekenkasten, en zeker in mijn verzameling van Bart.
De gevoelens van Bianca zijn volgens mij zeer herkenbaar voor zowel jongere als volwassen lezers, een kenmerk van alle (jeugd)romans van Bart Moeyaert. Bart beschrijft zeer goed zoals gewoonlijk als geen ander moeilijke situaties waar iedereen zich zo goed in kan herkennen. Het kind in je wordt terug wakker, en je voelt tevens mee als volwassene. Je begrijpt de reacties van Bianca én van de moeder. Ook nu weer drukt de auteur zijn stempel op het verhaal met zijn subtiele schrijfstijl en zijn prachtige taalgebruik. Er is weer heel wat terug te vinden tussen de lijnen van het verhaal. Maar het is tegelijkertijd ‘licht’ gehouden door het gebruik van humor hier en daar en tevens gloort er ook hoop en troost aan het einde van de dag en van het verhaal van Bianca. Haar ups en downs maken er een uniek boek van dat haar plaatsje verdient in vele boekenkasten, en zeker in mijn verzameling van Bart.
Displaying 1 - 30 of 176 reviews