What do you think?
Rate this book
Klimaatverdriet
‘Al die bloemen, hoe lieflijk ze ook waren, roken naar verval.’
Het is heet. Al heel lang en dat zal voorlopig zo blijven. Grote delen van Praag zijn onbewoonbaar door regelmatige overstromingen en de laatste ijsbeer ter wereld leeft in een Deense dierentuin. Ook lijden steeds meer mensen aan klimaatverdriet – mensen willen niets meer, doen niets meer.
Kryštof Warjak heeft van de afstervende natuur zijn handel gemaakt. Hij smokkelt bedreigde plantensoorten, die astronomische bedragen opleveren op de zwarte markt. In opdracht van een Russische maffiabaas is hij onderweg met een Japanse orchidee, als hij wordt gearresteerd voor een moord die hij niet gepleegd zegt te hebben. Het verhoor is het begin van een bloedstollende puzzel vol tulpenmaniakken en orchideeënjagers, die langs Kyoto, Amsterdam en de Baltische kust voert.
Klimaatverdriet is een ingenieuze roman die de lezer voortdurend op het verkeerde been zet – zoals alleen Marek Šindelka dat kan. Een intelligente klimaatdetective die over bloemen en lijken gaat.
Het is heet. Al heel lang en dat zal voorlopig zo blijven. Grote delen van Praag zijn onbewoonbaar door regelmatige overstromingen en de laatste ijsbeer ter wereld leeft in een Deense dierentuin. Ook lijden steeds meer mensen aan klimaatverdriet – mensen willen niets meer, doen niets meer.
Kryštof Warjak heeft van de afstervende natuur zijn handel gemaakt. Hij smokkelt bedreigde plantensoorten, die astronomische bedragen opleveren op de zwarte markt. In opdracht van een Russische maffiabaas is hij onderweg met een Japanse orchidee, als hij wordt gearresteerd voor een moord die hij niet gepleegd zegt te hebben. Het verhoor is het begin van een bloedstollende puzzel vol tulpenmaniakken en orchideeënjagers, die langs Kyoto, Amsterdam en de Baltische kust voert.
Klimaatverdriet is een ingenieuze roman die de lezer voortdurend op het verkeerde been zet – zoals alleen Marek Šindelka dat kan. Een intelligente klimaatdetective die over bloemen en lijken gaat.
384 pages, Paperback
First published January 1, 2008
22 people are currently reading
638 people want to read
About the author
Marek Šindelka
17 books71 followersStudoval kulturologii na Filozofické fakultě UK v Praze a scenáristiku na pražské FAMU, kde navázal doktorským studiem.
Za básnickou prvotinu Strychnin a jiné básně (Paseka, 2005), kterou napsal jako dvacetiletý, mu byla udělena Cena Jiřího Ortena. V roce 2008 mu v nakladatelství Pistorius & Olšanská vyšel román s názvem Chyba o překupníkovi, který si do těla zasadí vzácnou rostlinu, aby ji mohl propašovat kupci. Následovala kniha povídek Zůstaňte s námi, vydaná v roce 2011, a po ní další povídková sbírka Mapa Anny v roce 2014.
Za povídkovou knihu Zůstaňte s námi obdržel cenu Magnesia Litera 2012 v kategorii prózy a v téže kategorii bodoval o čtyři roky později také s knihou Únava materiálu, inspirovanou osudy běženců.
Publikoval i v časopisech Souvislosti, A2 a Host.
Za básnickou prvotinu Strychnin a jiné básně (Paseka, 2005), kterou napsal jako dvacetiletý, mu byla udělena Cena Jiřího Ortena. V roce 2008 mu v nakladatelství Pistorius & Olšanská vyšel román s názvem Chyba o překupníkovi, který si do těla zasadí vzácnou rostlinu, aby ji mohl propašovat kupci. Následovala kniha povídek Zůstaňte s námi, vydaná v roce 2011, a po ní další povídková sbírka Mapa Anny v roce 2014.
Za povídkovou knihu Zůstaňte s námi obdržel cenu Magnesia Litera 2012 v kategorii prózy a v téže kategorii bodoval o čtyři roky později také s knihou Únava materiálu, inspirovanou osudy běženců.
Publikoval i v časopisech Souvislosti, A2 a Host.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 65 reviews
January 16, 2020
The first of the three sections of this short novel is truly original and excellent. Everything Šindelka does works, and here the novel is less thriller and horror than character studies and the interaction between people and plants. In the last two sections, plot becomes more important, and there is more verse (which didn’t work for me at all). I was put off as much as I was taken in by the first section. But the prose writing (and the translation) remained excellent.
Read
January 31, 2021Ik denk niet dat ik het snap
January 29, 2024
"Eğer beden çok uzun süre rüya durumuna geçmezse ölür. Çok uzun süre mantıklı düşünürse, ölür. Rüyalarda yaşananlar, uyanık hayattakilerden daha az gerçek değildir kesinlikle. Duyular her iki halde de aynı şekilde işler: Tüm tatlar, dokunuşlar, kokular ve diğer algılar tümüyle kaydedilir. Uyanık olduğumuzda rüyaların mantığını anlayamayız ve rüyalarda da uyanık durumdaki kanunlar ve kurallar geçerli değildir. Rüyalardaki çoğu olayı net ve eksiksiz olarak pek hatırlayamadığımız gibi, uyurken de uykuda olmadığımız zamanı çok az hatırlarız. Bunlar bedenlerimizin içinde yaşadığı iki dünyadır. Aslında, sadece beyin ve duyular. İki dünyanın bellekle belli belirsiz bir bağı vardır; bu öyle sınırlı bir aracıdır ki aynı zamanda en keskin ayrım işlevi de görür."
Bu uzun alıntıyı aldım zira Çek yazar Marek Sindelka'nın Anormal'inin tüm meselesinin özeti gibi. Egzotik bitkilerin peşinde epey tehlikeli işlere bulaşan Krystof'un öyküsünü anlatıyor bize Sindelka. Üç bölümden oluşan kitabın ilk bölümü müthiş lezzetliydi; oldukça gizemli, sürükleyici ve çok iyi yazılmış bir metin bu ilk bölüm. Ancak sonrasında kitap tuhaflaşıyor, sanki gerçeklikten rüyaya doğru uzanıyoruz; garip, grotesk bir havaya bürünüyor anlatı ve yazar dağılıyor gibi hissettim - öyle ki zaman zaman anlatıcıların ağzından aktardığı "Yeter! Bu ne böyle? Hadi oradan! Siktir git" türü cümleleri sanki kendi söylüyor gibi okudum, kendi kendine "ya ben ne yazıyorum şimdi" diye soruyor gibi geldi resmen. Metnin arasına giren şiirler de akışı takip etmeyi kolaylaştırmıyor açıkçası.
Bence Sindelka'nın öyküsü epey iyi, daha ustalıklı yazılmış olsa muazzam bir şey çıkabilirmiş ortaya. Ama yer yer konvansiyonel giderken, yer yer baya postmodern bir biçime bürünen anlatı okuru metne yabancılaştırıyor. Yazarın rüyaları aktarırken kullandığı dil de başta insana epey çekici gelse de sonlara doğru epey tekrara giriyor. Ortada çok somut bir suç ve cinayet hikayesi varken birdenbire çok soyut bir yere fırlatılmak bana iyi gelmedi okur olarak. Sindelka'nın neyi amaçladığını gayet iyi anlıyorum ama uygulaması maalesef ikna edici olamadı benim için.
Neyse, yine de, sorunlarına rağmen sürükleyici bir roman bu. Böyle bitireyim.
Bu uzun alıntıyı aldım zira Çek yazar Marek Sindelka'nın Anormal'inin tüm meselesinin özeti gibi. Egzotik bitkilerin peşinde epey tehlikeli işlere bulaşan Krystof'un öyküsünü anlatıyor bize Sindelka. Üç bölümden oluşan kitabın ilk bölümü müthiş lezzetliydi; oldukça gizemli, sürükleyici ve çok iyi yazılmış bir metin bu ilk bölüm. Ancak sonrasında kitap tuhaflaşıyor, sanki gerçeklikten rüyaya doğru uzanıyoruz; garip, grotesk bir havaya bürünüyor anlatı ve yazar dağılıyor gibi hissettim - öyle ki zaman zaman anlatıcıların ağzından aktardığı "Yeter! Bu ne böyle? Hadi oradan! Siktir git" türü cümleleri sanki kendi söylüyor gibi okudum, kendi kendine "ya ben ne yazıyorum şimdi" diye soruyor gibi geldi resmen. Metnin arasına giren şiirler de akışı takip etmeyi kolaylaştırmıyor açıkçası.
Bence Sindelka'nın öyküsü epey iyi, daha ustalıklı yazılmış olsa muazzam bir şey çıkabilirmiş ortaya. Ama yer yer konvansiyonel giderken, yer yer baya postmodern bir biçime bürünen anlatı okuru metne yabancılaştırıyor. Yazarın rüyaları aktarırken kullandığı dil de başta insana epey çekici gelse de sonlara doğru epey tekrara giriyor. Ortada çok somut bir suç ve cinayet hikayesi varken birdenbire çok soyut bir yere fırlatılmak bana iyi gelmedi okur olarak. Sindelka'nın neyi amaçladığını gayet iyi anlıyorum ama uygulaması maalesef ikna edici olamadı benim için.
Neyse, yine de, sorunlarına rağmen sürükleyici bir roman bu. Böyle bitireyim.
December 26, 2020
Een boek dat de verwachtingen niet inloste. Het 'klimaatverdriet' uit de titel duikt pas de laatste honderd bladzijden op en speelt zeker niet de hoofdrol (een verwijzing naar de apathische levenshouding van veel kinderen, een variant van een burnout). De driehoeksrelatie tussen Krystof, Andrej en Nina staat centraal, net als de zoektocht naar een zeldzame bloem die teert op de waanzin van kwetsbare mensen en in hun lichamen groeit. De bloem is uit op wraak en neemt als killer de gedaante aan van verschillende mensen in haar zoektocht naar de rover (Krystof). Het decor is het verwoeste Praag, dat door modderstromen geteisterd wordt.
Op zijn best is deze roman een biothriller, die pas ver in de tweede helft op gang komt in de persona van de 'killer'. Sindelka voert nog twee vreemde agenten op met een hoog Pulp Fiction-gehalte, maar met bijzonder weinig inhoud. Voeg hierbij de ellenlange beschrijvingen en de gezochte schrijfstijl ( De hele wereld was stilgevallen. Je kon slechts het zwakke sleuren van komeetstaarten ergens in het heelal horen ) en je krijgt een boek waar je je doorheen moet worstelen. Sindelka wisselt de perspectieven ook af met poëtische intermezzo's die weinig bijdragen aan het geheel. Al bij al een typisch gehypet product uit de Das Mag-stal.
Op zijn best is deze roman een biothriller, die pas ver in de tweede helft op gang komt in de persona van de 'killer'. Sindelka voert nog twee vreemde agenten op met een hoog Pulp Fiction-gehalte, maar met bijzonder weinig inhoud. Voeg hierbij de ellenlange beschrijvingen en de gezochte schrijfstijl ( De hele wereld was stilgevallen. Je kon slechts het zwakke sleuren van komeetstaarten ergens in het heelal horen ) en je krijgt een boek waar je je doorheen moet worstelen. Sindelka wisselt de perspectieven ook af met poëtische intermezzo's die weinig bijdragen aan het geheel. Al bij al een typisch gehypet product uit de Das Mag-stal.
April 17, 2021
Een door overstromingen en allesoverheersende hitte geteisterd Praag vormt de setting voor deze bijzondere roman. Het prachtig vormgegeven Klimaatverdriet heeft een bijzonder mooie schrijfstijl. Verschillende citaten zijn zo mooi dat ik ze in zou willen lijsten. Toch was het lezen van dit boek van Marek Sindelka een opgave voor mij. Ik hield van de taal en de setting, maar het plot wist me niet te boeien. Uiteindelijk bleek dit niet echt een verhaal voor mij, helaas.
Read
December 24, 2021Ik vind het lastig om hier iets over te zeggen, maar met boeken als deze heb je geen psychedelica meer nodig.
January 21, 2021
Omdat dit werkt over klimaat zou gaan - zo deed althans de titel vermoeden - was ik enthousiast. Bepaalde ideeën over klimaat(verandering) bracht Sindelka volgens mij zeer goed (zo geloofde ik echt in de mogelijkheid dat zijn dystopisch beeld werkelijkheid zo kunnen worden in een toekomst en is het een gegeven dat volledige ecosystemen op de rand van verdwijning staan).
Het verhaal leek steeds opnieuw in de startblokken te staan, de eerste hoofdstukken bouwen een groot mysterie op, vragen zouden later zeker beantwoord worden. Ik keek uit wanneer het van de grond zou komen. Dat gevoel bleef ik heel het verhaal lang hebben. De verwachting en honger bleven.
Bepaalde personages leken als decorstuk te zijn toegevoegd, de beweegredenen van de meesten bleven me te onduidelijk.
De vragen bleven onbeantwoord, sommige antwoorden schiepen meer onduidelijkheid. Er zat iets in, het kwam er niet uit.
Het verhaal leek steeds opnieuw in de startblokken te staan, de eerste hoofdstukken bouwen een groot mysterie op, vragen zouden later zeker beantwoord worden. Ik keek uit wanneer het van de grond zou komen. Dat gevoel bleef ik heel het verhaal lang hebben. De verwachting en honger bleven.
Bepaalde personages leken als decorstuk te zijn toegevoegd, de beweegredenen van de meesten bleven me te onduidelijk.
De vragen bleven onbeantwoord, sommige antwoorden schiepen meer onduidelijkheid. Er zat iets in, het kwam er niet uit.
June 3, 2022
Given its intriguing description Marek Šindelka's Aberrant should have been right up my alley, but in practice it's a book I left half-read on my shelf for almost a month. While there are some pieces of this crime/horror/fantasy story that work, overall the book is dragged down by several major missteps. I enjoyed the slices of Aberrant centered on the plant smuggler, the body-hopping assassin, the flooded city, and the police investigation. For each strong point, however, there is a counterbalancing flaw: I never cared about the Kryštof/Andrei/Nina relationship, I didn't enjoy the free verse poetic interludes, and the non-linear structure of the plot was ultimately counter-productive.
There are some gems in Šindelka's writing, for instance: “He was sleeping at the lower sluice gate. Water poured over the flowers of rust on its walls … The shot thrust night through the boy's slim body.” Striking passages like this are the exception, however, and some exceptions are to be expected considering how overwritten Šindelka's prose tends to be (and I say that as someone with more tolerance for lengthy descriptive writing than most). The writing style of this book is likely to turn away more people than it attracts, but, even as someone who doesn’t mind the style, Aberrant is largely unremarkable writing with a few instances of elevated prose. As for the plot, several developments are rendered void of impact by the non-linear story structure, and the book doesn’t have a satisfying resolution. It just ends.
I fear this review is coming off a bit too negative. This may be due to my having gone into Aberrant with high expectations, only to ultimately find that the book is merely okay. It’s an interesting blend of genres, I enjoyed certain pieces of its story, and I’ll take a mix of good and bad writing over a book of bland but functional prose. However, because of the flaws listed above, I can’t rate this one any higher than a 3/5.
There are some gems in Šindelka's writing, for instance: “He was sleeping at the lower sluice gate. Water poured over the flowers of rust on its walls … The shot thrust night through the boy's slim body.” Striking passages like this are the exception, however, and some exceptions are to be expected considering how overwritten Šindelka's prose tends to be (and I say that as someone with more tolerance for lengthy descriptive writing than most). The writing style of this book is likely to turn away more people than it attracts, but, even as someone who doesn’t mind the style, Aberrant is largely unremarkable writing with a few instances of elevated prose. As for the plot, several developments are rendered void of impact by the non-linear story structure, and the book doesn’t have a satisfying resolution. It just ends.
I fear this review is coming off a bit too negative. This may be due to my having gone into Aberrant with high expectations, only to ultimately find that the book is merely okay. It’s an interesting blend of genres, I enjoyed certain pieces of its story, and I’ll take a mix of good and bad writing over a book of bland but functional prose. However, because of the flaws listed above, I can’t rate this one any higher than a 3/5.
April 25, 2020
Well, that was quite the head trip.
The story, as it goes and if I have followed along adequately, is that a shiftless young Czech, Kryštof Warjak, becomes involved in rare plant smuggling, is instructed to retrieve a pure-black parasitic plant from Japan which he finds feeding on the decaying remains of a cat, is forced to secrete the plant inside his own body to escape detection, and returns to Europe, pursued by a demonic assassin able to possess the bodies and identities of anyone it encounters.
So, yeah, there is that.
The story unfolds in three intricately interlocking, unfolding and ramifying sections (labellum, sepalum and petalum maybe?) tracing the life-paths of childhood friends, Kryštof and Andrei, as well as the plant itself. Though, it has to be said, the characters themselves are more vectors than they are people.
It is a disturbing and disjointed novel, unfolding in a genre-bending mélange of prose, poetry, case reports, myth, and metanarrative in which physical and sensory description of flooded cities, fields overrun with poisonous hogweed, the savour of the urban homeless, a plant drinking your blood, plays out in a kind of synaesthetic overload almost every other page.
A strange feast.
The story, as it goes and if I have followed along adequately, is that a shiftless young Czech, Kryštof Warjak, becomes involved in rare plant smuggling, is instructed to retrieve a pure-black parasitic plant from Japan which he finds feeding on the decaying remains of a cat, is forced to secrete the plant inside his own body to escape detection, and returns to Europe, pursued by a demonic assassin able to possess the bodies and identities of anyone it encounters.
So, yeah, there is that.
The story unfolds in three intricately interlocking, unfolding and ramifying sections (labellum, sepalum and petalum maybe?) tracing the life-paths of childhood friends, Kryštof and Andrei, as well as the plant itself. Though, it has to be said, the characters themselves are more vectors than they are people.
It is a disturbing and disjointed novel, unfolding in a genre-bending mélange of prose, poetry, case reports, myth, and metanarrative in which physical and sensory description of flooded cities, fields overrun with poisonous hogweed, the savour of the urban homeless, a plant drinking your blood, plays out in a kind of synaesthetic overload almost every other page.
A strange feast.
November 29, 2025
Here’s a tale of killer plants and demonic hunters, of samurai, the Russian mafia, and a couple of Czech chancers who are well out of their depth, of friendship, of love – requited and not, and of lives the might have been. With elements of genre fiction – crime and horror in particular, Šindelka has built a fine piece of literature that is neither and both. Despite the reach of characters, the action is localised to northern Bohemia, Prague, and Wrocław with a short detour to Schiphol and set against the persistence of wilderness, rural poverty, and 2002’s central European floods which give just enough of a hint of reality (as opposed to realism) to make the story possible, body hopping demon killer and all.
Šindelka impressively builds his story around three focal points – two childhood friends and a parasitic flower – using multiple textual forms: there is free verse, page poetry, diary entries, police files and short blocks of linear narrative even as the story disrupts a singular narrative. The character centric approach means narrative interweaves, flashing forward and back with early hanging threads resolved in the concluding section, and seemingly tangential information becoming relevant in the long run. Amid all this, Šindelka also manages to craft a happy-ish ending, or at least one that suggests content in the wake of story’s most human of tragedies.
I don’t know who makes the publication decisions at Twisted Spoon Press but they’ve given us another treat. The narrative form means as readers we need to concentrate, but result is a smart, sharp novel that sat in my too read pile for way too long.
Šindelka impressively builds his story around three focal points – two childhood friends and a parasitic flower – using multiple textual forms: there is free verse, page poetry, diary entries, police files and short blocks of linear narrative even as the story disrupts a singular narrative. The character centric approach means narrative interweaves, flashing forward and back with early hanging threads resolved in the concluding section, and seemingly tangential information becoming relevant in the long run. Amid all this, Šindelka also manages to craft a happy-ish ending, or at least one that suggests content in the wake of story’s most human of tragedies.
I don’t know who makes the publication decisions at Twisted Spoon Press but they’ve given us another treat. The narrative form means as readers we need to concentrate, but result is a smart, sharp novel that sat in my too read pile for way too long.
March 25, 2021
Een ongezien bevreemdend boek dat naar het einde toe alleen maar voor meer verwarring zorgt, maar toch heb ik het heel graag gelezen.
De roman speelt zich af in een nabije toekomst waarin het klimaat naar de vaantjes is en bloemen zo exclusief zijn geworden dat er grof geld wordt gegeven voor illegaal transport. Daar komen nog wat moorden, uiteraard een onbeantwoorde liefde en onbestaande vriendschappen bij die er samen voor zorgen dat je net genoeg empathie kan opbrengen voor de personages en absoluut wil weten hoe alles hopelijk duidelijk wordt maar niets is minder waar 😅
Dit boek moet je lezen voor de stijlfiguren, spanning en beschrijvingen. Laat je erin onderdompelen en vraag jezelf niet te vaak af waarom iets gebeurt ☺️
De roman speelt zich af in een nabije toekomst waarin het klimaat naar de vaantjes is en bloemen zo exclusief zijn geworden dat er grof geld wordt gegeven voor illegaal transport. Daar komen nog wat moorden, uiteraard een onbeantwoorde liefde en onbestaande vriendschappen bij die er samen voor zorgen dat je net genoeg empathie kan opbrengen voor de personages en absoluut wil weten hoe alles hopelijk duidelijk wordt maar niets is minder waar 😅
Dit boek moet je lezen voor de stijlfiguren, spanning en beschrijvingen. Laat je erin onderdompelen en vraag jezelf niet te vaak af waarom iets gebeurt ☺️
January 11, 2021
Een vreemde gewaarwording, dit boek.
Bovendien heb ik net ontdekt dat dit werd geschreven voor Anna in kaart gebracht en Materiaalmoeheid (beide vond ik waw) en nu snap ik het
Het boek is een debuut en deed aan als potentieel, als nog niet helemaal af, hoewel het tegelijk ook bulkt van het potentieel.
Een soort dystopische, futuristische horror-detective liefdesroman. Geen idee hoe je dit omschrijft.
Tegelijk zou dit wel eens waar kunnen worden
Moest ik aan Margaret Atwood denken, maar dan focus op milieu
Aanrader
https://www.tzum.info/2020/12/recensi...
Bovendien heb ik net ontdekt dat dit werd geschreven voor Anna in kaart gebracht en Materiaalmoeheid (beide vond ik waw) en nu snap ik het
Het boek is een debuut en deed aan als potentieel, als nog niet helemaal af, hoewel het tegelijk ook bulkt van het potentieel.
Een soort dystopische, futuristische horror-detective liefdesroman. Geen idee hoe je dit omschrijft.
Tegelijk zou dit wel eens waar kunnen worden
Moest ik aan Margaret Atwood denken, maar dan focus op milieu
Aanrader
https://www.tzum.info/2020/12/recensi...
August 19, 2016
Šindelka je dobrý básník, solidní prozaik, ale komiksový scénárista je bohužel špatný, kdybych ho měl tedy soudit podle tohoto díla.
Jeho poetický jazyk a rozevláté věty prostě do komiksových bublin nepatří. Jednotlivé dialogy působí strašně strojeně a nepřirozeně. Všiml jsem si, že právě dialogy jsou jeho velkou slabinou. Jakmile postava přejde k hlubokým monologům o svých pocitech, je Šindelka zase ve svém živlu, ale vyjadřování postav "navenek" je bohužel mizerné.
O to víc, když se snaží podchytit nějaký archetyp postavy, jako třeba klasického zdeptaného detektiva - měl by používat krátké, většinou nespisovné, suché výrazy. Krátké i proto, že komiks je umění dialogu, autor by měl umět vyjádřit myšlenku postavy v pár slovech, ne složitých souvětích. Zmíněná postava se místo toho potácí na hraně mezi nespisovností, poetikou a ukecaností a to je jak pěst na oko.
Příběhově to není vyloženě zlé. Sice se o nic hvězdně originálního nejedná, ale mystiku se mu tam podařilo převést celkem pěkně. To je ale tak celé, co můžu vychválit, protože zbytek příběhu je jedno ohrané klisché za druhým. Plus komiks má za to, že jsem ho dočetl.
Velkou chybou komiksu Chyba je ale kresba. Hele, nemám nic proti černobílé, trochu abstraktní kresbě, ale opravdu nemám rád, když musím minutu studovat, co se nám daným panelem autor snažil říct. Tím spíš, že většina panelů měla sloužit pouze pro dokreslení atmosféry.
Lettering je naprosto otřesný, autorům asi nikdo neřekl, že "myšlenkové" bubliny se už tak 10 let nepoužívají. Obecně ty hnusné hranaté bubliny a jednotný font bez duše výsledný dojen strašně sráží. Možná by se měli všichni ti alternativní kreslíři z uměleckých škol, co se na tom podíleli, podívat trochu přes rameno mainstream tvorbě a něco se přiučit. Originalita a "undergroundovost" totiž není všechno, pokud chcete vytvořit kvalitní dílo.
Až jednou tento zážitek dostatečně vstřebám a zapomenu, zkusím literární předlohu, ale komiks bych opravdu nikomu asi doporučit nemohl. Oproti konkurenci, české i zahraniční, co tu vychází, se jedná o slabý kousek.
Jeho poetický jazyk a rozevláté věty prostě do komiksových bublin nepatří. Jednotlivé dialogy působí strašně strojeně a nepřirozeně. Všiml jsem si, že právě dialogy jsou jeho velkou slabinou. Jakmile postava přejde k hlubokým monologům o svých pocitech, je Šindelka zase ve svém živlu, ale vyjadřování postav "navenek" je bohužel mizerné.
O to víc, když se snaží podchytit nějaký archetyp postavy, jako třeba klasického zdeptaného detektiva - měl by používat krátké, většinou nespisovné, suché výrazy. Krátké i proto, že komiks je umění dialogu, autor by měl umět vyjádřit myšlenku postavy v pár slovech, ne složitých souvětích. Zmíněná postava se místo toho potácí na hraně mezi nespisovností, poetikou a ukecaností a to je jak pěst na oko.
Příběhově to není vyloženě zlé. Sice se o nic hvězdně originálního nejedná, ale mystiku se mu tam podařilo převést celkem pěkně. To je ale tak celé, co můžu vychválit, protože zbytek příběhu je jedno ohrané klisché za druhým. Plus komiks má za to, že jsem ho dočetl.
Velkou chybou komiksu Chyba je ale kresba. Hele, nemám nic proti černobílé, trochu abstraktní kresbě, ale opravdu nemám rád, když musím minutu studovat, co se nám daným panelem autor snažil říct. Tím spíš, že většina panelů měla sloužit pouze pro dokreslení atmosféry.
Lettering je naprosto otřesný, autorům asi nikdo neřekl, že "myšlenkové" bubliny se už tak 10 let nepoužívají. Obecně ty hnusné hranaté bubliny a jednotný font bez duše výsledný dojen strašně sráží. Možná by se měli všichni ti alternativní kreslíři z uměleckých škol, co se na tom podíleli, podívat trochu přes rameno mainstream tvorbě a něco se přiučit. Originalita a "undergroundovost" totiž není všechno, pokud chcete vytvořit kvalitní dílo.
Až jednou tento zážitek dostatečně vstřebám a zapomenu, zkusím literární předlohu, ale komiks bych opravdu nikomu asi doporučit nemohl. Oproti konkurenci, české i zahraniční, co tu vychází, se jedná o slabý kousek.
November 1, 2017
What a strange, bewitching novel. Sindelka evokes Faber's UNDER THE SKIN, marries Japanese folklore with an Anton Chigurh primeval assassin, and tonally resembles Cronenberg's CONSUMED. It's very much about the corporeal-ness of our bodies. That we-humans-are very much sacks of meat walking around. Our bodies are cages, sure, but moreover they are un-transcendable in their biologic elements. Our bodies act like hosts, according to Sindelka. Compelling stuff.
August 21, 2021
We rijden door dorpen en steden vlak bij de grens
een gebied waar de taal bederft
waar de woorden die we kennen ophouden. (235)
Klimaatverdriet lezen is een trip. In een film kan je makkelijk een aantal scènes bekijken die losstaan van elkaar, je weet dat het later allemaal duidelijk zal worden. Marek Šindelka is er bijzonder goed in geslaagd om dat ook in een boek te doen. Bovendien is de auteur ook dichter, zijn proza is af en toe ook heel poëtisch van inslag. Echt een unieke leeservaring, bijvoorbeeld hoe het boek begint.
De proloog zegt nog niet zoveel, je leest iets over een botanist-avonturier (Kryštof ), orchideeën en eindeloze regenbuien. Het lange gedicht op het einde krijgt vooral betekenis eens je het boek uit hebt. Het eerste hoofdstuk opent dan met een flashback van Kryštof, een treinrit die in het boek meermaals terugkomt. Na die flashback van een aantal pagina's volg je hem in een nachtclub in Praag, hondsmoe en in de vroege uurtjes aan het wachten op een contact. In de wc's wordt hij lastig gevallen door twee tough guys. Gaandeweg krijg je in korte fragmentjes meer informatie, er zijn dagboekfragmenten van rechercheur Josef Kabala, fragmenten uit brieven, gedichten. Šindelka speelt met verschillende genres: misdaad (moord en de smokkel van uitstervende planten), horror (fototoxische martelingen, klimaatwraak), psychologische roman (de jeugd van Andrej, de driehoeksverhouding met Nina).
Er bestaat een theorie dat elke parasiet van nut is, op een enkele soort na, genaamd de Homo sapiens.(118)
Het verhaal speelt tegen een achtergrond van ontspoorde klimaatverandering, maar die bepaalt vooral de sfeer. De titel is dus ietwat misleidend want vooral onze scheefgegroeide verhouding met de natuur staat centraal: dat planten levende wezens zijn, een eigen wil hebben. In het Tsjechisch heet het boek Chyba, zoiets als 'fout' of 'blunder'.
De vertaling van Edgar de Bruin is niettemin super, zonder hem zou er in het Nederlands immers geen Šindelka te lezen vallen. Ik kijk al uit naar alle andere boeken die de Bruin al van hem vertaald heeft.
August 15, 2020
Çek edebiyatından genç bir yazar Šindelka. İlk kez Türkçede. ‘Anormal’ heyecan verici bir konuya sahip olmasına rağmen fazla dağınık bir roman. Beklediğimi bulamadım.
January 14, 2021
'Op de binnenplaats hing roerloos vergeten, natgeregende was aan de lijn. De man van de vrouw die het daar had laten hangen zou morgen de hele dag de opdrogende regen dragen.'
November 27, 2021
Fantastisch begin, intrigerend geschreven en teleurstellend slot.
December 11, 2024
3.5/4
Trippy, trippy book. The sudden shift of pov in some chapters was too confusing
Trippy, trippy book. The sudden shift of pov in some chapters was too confusing
August 12, 2022
Ik vond dit boek wel sterk beginnen: een raadselachtig mysterie, dynamische vertelling, twee grappige figuren als politieagenten, maar dan halverwege wordt het te warrig, verliest het de scherpte totaal, de intrige blijft te vaag, het valt te veel in herhaling, en de poëzie zorgt niet echt voor de poëtische, beetje mysterieuze toon die het boek in de eerste helft op zich nog wel heeft. Het idee dat iets kwaads over kan springen op andere personen (letterlijk, zeg maar) heb ik de laatste tijd ook iets te vaak voorbij zien gekomen, dus greep me niet meer. Het 'klimaatverdriet' blijft ook op de achtergrond, al is de setting (Praag, in hittegolven aan het opdrogen na hevige overstromingen) op dit moment wel onaangenaam goed voor te stellen.
Wel prettig Nederlands om te lezen (die herhalende zinnen als stijlmiddel van de auteur daargelaten), maar af en toe zo'n archaïsch woord erin; dat had een redacteur van Das Mag toch even kunnen aanpassen, lijkt me. Doet nog meer af aan het dynamische wat het boek wel heeft.
Wel prettig Nederlands om te lezen (die herhalende zinnen als stijlmiddel van de auteur daargelaten), maar af en toe zo'n archaïsch woord erin; dat had een redacteur van Das Mag toch even kunnen aanpassen, lijkt me. Doet nog meer af aan het dynamische wat het boek wel heeft.
September 15, 2022
Toevallig de 4e roman op rij die ik lees over het toekomstige leven in een klimaatcrisis. Het gegeven dat kostbare planten parasiteren op mensen is op zich interessant. Maar het vele geweld, de drank, nachtmerries en apathie maakten dat dit geen fijne leeservaring was. De samenhang tussen de vele verhaallijnen was moeilijk te vinden. Ik kon er geen chocola van maken.
October 2, 2023
Yav ben bu kitabı çok mu sevdim nefret mi ettim inanın bilmiyorum
December 1, 2020
3.5 stars. Reading this felt like being in a dream like state. The crossing timelines and the surreality of the plot made for an interesting read but it is the same reason the book felt like it leaves something to be desired. It did not feel like the story had a climax, nor was there any real character development, or maybe I just missed it. It seemed to be intentional, though. A metaphor of dreams.
Read
January 17, 2020This was such an engaging novel! It's a crime/revenge/thriller, which doesn't often attract me. There are really scary parts and factual details about really scary, deadly, real, existing plants.
Šindelka writes well using descriptives and figurative language to paint vivid scenes. Set primarily in Prague after the destructive floods of 2002, the sights and smells in the antedeluvial ancient city provide a wealth of images, perfect accompaniment for the tale of murder, rare flower smuggling, and betrayal.
Šindelka's prose telling is interspered with poetic stanzas that, while not quite stand-alone poems, act as means to deliver a terse mood, or atmosphere.
Nathan Fields translated the original from the Czech. I think a good translation should be invisible: it should read as if there was no translation at all. There were a few moments, however, where the translation stopped my reading short. Only for a moment,mind you, but a moment is all it takes. There were maybe three instances, and both the plot and the pacing of the novel assured that this reader wasn't thrown off by an awkward phrase or word choice.
This paperback, published by Twisted Spoon, has beautifully illustrated endpages of twisting, Georgia O'Keefe-like blossoms. These black and white drawings were done by Petr Nikl.
Šindelka writes well using descriptives and figurative language to paint vivid scenes. Set primarily in Prague after the destructive floods of 2002, the sights and smells in the antedeluvial ancient city provide a wealth of images, perfect accompaniment for the tale of murder, rare flower smuggling, and betrayal.
Šindelka's prose telling is interspered with poetic stanzas that, while not quite stand-alone poems, act as means to deliver a terse mood, or atmosphere.
Nathan Fields translated the original from the Czech. I think a good translation should be invisible: it should read as if there was no translation at all. There were a few moments, however, where the translation stopped my reading short. Only for a moment,mind you, but a moment is all it takes. There were maybe three instances, and both the plot and the pacing of the novel assured that this reader wasn't thrown off by an awkward phrase or word choice.
This paperback, published by Twisted Spoon, has beautifully illustrated endpages of twisting, Georgia O'Keefe-like blossoms. These black and white drawings were done by Petr Nikl.
June 21, 2024
Klimaatverdriet is een werkelijk koortsachtig boek. De wereld is warm, de mensen zijn apathisch, de zinderende zinnen zijn gejaagd, knetterend van de adrenaline. Het decor is het door overstromingen geteisterde Praag, maar het verhaal voert ook langs Japan, Brazilië en de bossen van de Tatra. De personages zijn eenzaam, kwetsbaar, schimmen soms. Ze lijken elkaar nauwelijks te raken. Het boek zit vol waanzinnige beschrijvingen van tijdloze landschappen, van dromerige sferen, van benevelde gevoelens, altijd op het randje van geslaagde poëzie en kitscherige barok.
De titel van het boek is nauwelijks van belang en de plot is nauwelijks te beschrijven. Gaat het over de betekenis van een driehoeksrelatie? Misschien wel, maar vooral is dit een soort magisch-realistische detective, een zoektocht van dolende zielen naar een uiterst zeldzame, mysterieuze bloem. “Die plant laat een spoor van waanzin achter”, en neemt uiteindelijk gruwelijk wraak.
Klimaatverdriet is droom en nachtmerrie, het is realiteit en magie, allemaal tegelijk. Dit is een geweldig fascinerend boek van Sindelka, gevoed door drank en morfine, balancerend tussen gehypet postmodernisme en een fantastische literaire trip, maar dat laatste geeft toch echt de doorslag. Vijf sterren is wat ruim, maar de mooie uitgave en de uitstekende vertaling geven een extra zetje. Grote aanrader!
De titel van het boek is nauwelijks van belang en de plot is nauwelijks te beschrijven. Gaat het over de betekenis van een driehoeksrelatie? Misschien wel, maar vooral is dit een soort magisch-realistische detective, een zoektocht van dolende zielen naar een uiterst zeldzame, mysterieuze bloem. “Die plant laat een spoor van waanzin achter”, en neemt uiteindelijk gruwelijk wraak.
Klimaatverdriet is droom en nachtmerrie, het is realiteit en magie, allemaal tegelijk. Dit is een geweldig fascinerend boek van Sindelka, gevoed door drank en morfine, balancerend tussen gehypet postmodernisme en een fantastische literaire trip, maar dat laatste geeft toch echt de doorslag. Vijf sterren is wat ruim, maar de mooie uitgave en de uitstekende vertaling geven een extra zetje. Grote aanrader!
October 14, 2021
Tyjo, tak to už se mi ultra dlouho nestalo, že bych nedočetla knížku a myslím, že to, že bych nedoposlouchala audioknihu, se mi nestalo ještě nikdy. Tady se stalo obé. Všechny aspekty, pro které je kniha vychvalována - magično, surrealismus, komplikovaná slovní spojení, atmosféra a další - ke mně nějak nedoputovaly a já jsem prostě měla pocit, že se autor i já plácáme na místě. Objektivně je Chyba určitě dobrá kniha, velmi zajímavé je už jen to, že ji Šindelka přepsal a znovu vydal, já se s ní ale absolutně nepotkala a zanechám ji tak odloženou v půlce, aniž bych měla pocit, že bych se k ní někdy chtěla vrátit a pochopit ji. No, ale nikdy neříkej nikdy, že...
December 9, 2021
One of the best books I have read recently. Love it! Starts with a crime scene, mix of detective and film noir. Love story, very apocalyptic, flowers, body, nature, gloomy ... 👌
August 23, 2025
With his debut novel Aberrant, the Czech author Marek Sindelka has written a story that feels like entering an unkempt greenhouse where full-grown weeds are slowly murdering rare exotic plants. Too many genres are fighting for a place in this story, and you wonder which one will be strong enough to make it to the end with too many topics. Šindelka weaves a tale of three childhood friends, the errant paths their lives take, and the world of rare plant smuggling in an altering Prague of heatwaves and floods. And the consequences and costs to all of us on this earth. Interesting concept, but one that has grown out of hand.
December 22, 2021
Het idee en het uitgangspunt van dit boek zijn zeker goed, maar de uitwerking ervan laat de wensen over. Ook de personages spraken me weinig aan of waren niet goed uitgewerkt.
Ik heb dit boek geluisterd als audioboek en moet toegeven dat ik soms echt de draad kwijt was.
Het geheel kwam heel warrig en onsamenhangend over.
Ik denk dat deze schrijver beter poëzie kan schrijven dan romans, want de verwoordingen waren soms wel prachtig.
2 sterren ipv een voor de omschrijving van de berenklauwen.
Ik heb dit boek geluisterd als audioboek en moet toegeven dat ik soms echt de draad kwijt was.
Het geheel kwam heel warrig en onsamenhangend over.
Ik denk dat deze schrijver beter poëzie kan schrijven dan romans, want de verwoordingen waren soms wel prachtig.
2 sterren ipv een voor de omschrijving van de berenklauwen.
September 12, 2024
Baştan sonuna kadar belli bir gerilim ve merak duygusunu ayakta tutan, okuru yormayan fakat finale dair oldukça belirgin bir roman “Anormal” Hatta bunun 240 sayfalık bir roman yerine 90-100 sayfalık bir novella bile olabileceğini iddia edebilirim. 150 sayfa geçtikten sonra heyecanım da okumam gibi stabilize oldu. 3.5’tan 3’e elim kayabilecekken iki günde hızlı akışı, güzel okunurluğu ve yazarının yeteneği (gerçekten iyi bir yazar) 4 yıldıza evrildi.
Displaying 1 - 30 of 65 reviews