Локісаў

by Артур Клінаў, Artur Klinau

«Герой нашага часу – хто ён? Чалавек з двайной ідэнтычнасцю? Асоба з другім, прыхаваным жыццём? Партызан? Пярэварацень? Палітык, які прамаўляе тое, што хоча чуць ад яго публіка, але ніхто дакладна не ведае, што ў яго ў галаве».

Хоць раман ствараўся амаль тры гады і быў закончаны яшчэ год таму, але падзеі, якія апісаны у ім амаль па-прароцкі адлюстроўваюць тое, што сёння адбываецца у Беларусі.

362 pages, Paperback

Published January 1, 2020

Reviews

[Paul · Rating 5 out of 5]

Класны фікшн, якога ў нас мусі быць больш.

[Kavalaksala · Rating 5 out of 5]

Я рыхтавалася да сур'ёзнага тэксту і прадзіралава праз тлен.
А сталася ачмурэнная сатыра, з якой я шчыра смяялася ў голас.
Асобнае дзякуй Камунікату за якасную аўдыё агучку.

[Dzianis · Rating 5 out of 5]

Дынамічная, смешная і дасціпная гісторыя ў сэтынгу сучаснага беларускага паселка. Другая палова кнігі сапраўды змяняецца з містычнага дэтэктыву да сучаснага сацыяльнага выказвання. Але ўсе роўна гэта адзін з самых захапляючых сучасных беларускіх раманаў. Таксама раю пасля прачытання кнігі паслухаць падкаст Белліт (эпізод 95).

[Volha · Rating 3 out of 5]

Пачыналася шматабяцальна, але канцоўка расчаравала

[Viktoria · Rating 5 out of 5]

Дэтыктыў, драма, і трохі сатыры з адбіткам рэчаіснасці - ўсё гэта ёсць у рамане "Локісаў". Вельмі цікава чытаць і чакаць, як жа ўсё вырашыцца.

Як гэта знаёма: пярэваратні, якіх адразу не пазнаць, ціск на людзей, хлусня, страх і г.д.
А дай людзям тое, што ім патрэбна, што іх задаволіць, напусці страху, і ўсё, людзі павераць ва ўсё што заўгодна, і нават любы пярэварацень, будзе падавацца нядрэнным членам грамадства.

На маю думку, гэты датыктыў з ноткай містычнасці і адбіткам рэчаіснасці сапраўды варты ўвагі.


P.S. Не думайце, што канцоўка благая, проста не заўсёды ўсё сканчваецца happy end-ам. Калі немагчыма доўгі час прабіцца праз зачыненыя металёвыя дзверы, выбраць сябе, а не барацьбу - гэта таксама выбар, які мае месца быць.


"Змяніўся спосаб кіраваць светам, ніколі яшчэ не існавала настолькі вытанчаных, гэтакіх простых і дасканалых механізмаў. Цяпер дакладна не важна, якім свет ёсць на самрэч. Забудзьцеся, ніякай праўды, хлусні, дабра, зла больш няма. Цяпер любая хлусня, ва ўяўленні массаў, можа быць праўдай, ды што хлусня, любая лухта, бяссэнсіца, татальны ідыятызм. Скажам, Хрыста ўкрыжавалі праклятыя Бандэры. Скажыце, абсурд. А я скажу: не, магчыма. Галоўнае, што б паверылі. І чым больш бязглуздая карцінка, тым з большай радасцю ў яе павераць. Бо ім жа сумна ў сваім шэрым, убогім, бязбожным жыцці. А тут уключаеш чарадзейную скрыню, а там такія цуды прадстаўляюць."

[Polly · Rating 4 out of 5]

Ня ведаю, чаго я чакала ад раману, але не таго, што адбылося. Кніга мне спадабалася, хапае і аб чым задумацца і над чым пасмяяцца (асабліва пад канец. Ці то я ўвайшла ў густ гэтай абсурднасці, ці то аўтар жару камедыйнага дадаў, ці то рэалізм гэта часам смешна). Пайшла зараз слухаць падкаст Белліт з меркаваннямі аб гэтай кнізе ад Анягож ;)

[Lesya · Rating 3 out of 5]

Пачатак быў многабяцальны, але ў другой частке кнігі я разачаравалася. Нібыта яшчэ адна кніга пра беларускія падзеі, але абернутая містычным сюжетам, які зусім не апраўдаў надзей.