Automat z wodą gazowaną z syropem lub bez: powieść mińska

by Уладзімір Някляеў, Jakub Biernat (Translator), Uładzimir Niaklajeŭ

Automat z wodą gazowaną z syropem lub bez - to drugie wydanie książki z roku 2015 o tym samym tytule. Jest to opowieść o pragnieniu wolności w Mińsku dławionym żelazną pięścią sowieckiego totalitaryzmu. W gronie stiljagów, noszących koszule w papugi i słuchających rock’n’rolla, rozgrywa się historia miłości, przyjaźni i rozczarowania. W końcu zostaje tylko bezradność po zderzeniu się z twardą rzeczywistością niczym z automatem, z którego nie da się wydusić porcji gazowanej wody. Równorzędnym bohaterem powieści jest stolica Białorusi, zamieszkana przez fascynujące postaci – lingwistycznego geniusza Biga, Tatarkę Nelę, kagebistę Guryka, mordercę Johna F. Kennedy’ego Lee Harveya Oswalda. Mińsk, całkiem zrujnowany w trakcie II wojny światowej, został odbudowany w stylu socrealizmu. Uładzimir Niaklajeu darzy swoje miasto głębokim, ciepłym uczuciem, nic więc dziwnego, że niejeden wątek powieści pławi się w jego nostalgicznym blasku.

Genres: Fiction

332 pages, Paperback

First published January 1, 2012

Reviews

[Paul · Rating 2 out of 5]

Напісана стылёва, але мне кніга не зайшла. Спадабаецца тым, хто жыў у Менску ў 60-ых і зразумее тыя "мемы", пра якія кажа аўтар. Ці тым, хто цікавіцца хрушчоўскай эпохай і тагачаснай атмасферай у грамадстве. Не мой выпадак.

Нагадала творы іншых беларускіх пісьменнікаў, пра нейкую вузкую культтусоўку ў 80-ых ці 90-ых, да чаго ты проста can't relate. Іх настальгія па маладосьці, якую падзялець такія ж, як яны самі.

[Piotr · Rating 4 out of 5]

Zgryz mały mam z tą książką. Bo chyba zasługuje na pięć gwiazdek a ja nie za bardzo znam powód, że daję tylko cztery. Wreszcie mocno współczesna powieść w gronie finalistów Angelusa. Bo to tylko pozór, że akcja dzieje się głównie na początku lat 60-tych, w czasach "chruszczowowskiej odwilży".
Pozór, bo to powieść o współczesnej Białorusi, Rosji ... i kilku innych krajach z byłego Sojuza.
Wreszcie - jak czytam (załączony w 'Dodatkach') stenogram wystąpienia Nikity Sergiejewicza ze spotkania z "inteligencją twórczą" z 17 grudnia 1962 roku, mam wrażenie jakbym słuchał/czytał rządzących teraz Polską polityków. Ich wynurzeń na temat literatury, filmu, teatru ...
Byłem w Mińsku kilkanaście lat temu, dosłownie przez dwa-trzy dni - zrobił na mnie przygnębiające wrażenie. Ale ta powieść to przepiękny literacki hołd dla tego nieszczęsnego miasta. Znakomita powieść.

[Asia · Rating 5 out of 5]

Uczucia po lekturze mam ambiwalentne. Uwielbiam Mińsk. Bohaterowie chadzali niby dobrze mi znanymi ulicami Niemigą, Komsomolską, Lenina. Razem z nimi przechodziłam przez Plac Wolności idąc na Dolny Rynek i Trojeckie Przedmieście czy mijając pomnika Jakuba Kołasy szłam w stronę Rynku Komarowskiego, a dalej na Krapotkina. Czułam cień padający z majestatycznych budowli wzdłuż Prospektu Niepodległości ale nie jest mój Mińsk, widziany bądź co bądź oczyma człowieka z zewnątrz.
Choć jedno jest wciąż niestety niezmienne i nie ma znaczenia czy było się w mieście w latach 60. czy w listopadzie 2019 to te szczęki szaleństwa dyktatury miażdżą mińszczan. Czy to rzekoma chruszczowska "odwilż", czy wyprowadzona przez Łukaszenkę "stabilizacja" - одна сволочь.

[Marina Zavatskaya · Rating 4 out of 5]

Гэтая кніга як вакенца ў былы Менск. Вельмі цікава апісаны апошнія гады Хрушчоўскай адлігі з усімі выцякаючымі, мясцовыя стылягі, студэнцкае жыццё аўтара побач са старэйшымі сябрамі, каханне. Але найбольш паэтычна малюецца сам горад, паўнапраўны герой рамана. Асцярожна, выклікае жаданне шпацыраваць па ўлюблёных вуліцах.

[Mad · Rating 4 out of 5]

STILYAGI

[Vylivacha · Rating 5 out of 5]

Манументальная кніга. Персанажы пераплятаюцца ў чарзе гісторый, разам з тым заплятаецца і мова аўтара. Спадабаўчя кукалдызм Някляева, да такой ступені, што ўвогуле не лічыш яго за героя раману. Гісторыя адбываецца вакол, а Уладзімер назірае і піша вершы
Форшадаўінг і паралелі з сучаснасцю спачатку крыху надакучвалі, але потым вызначылі галоўную лінію пра тое, што адназначных персанажаў няма, нават калі гэты персанаж - хрушчоў.
Карацей, кніга вельмі сацыяльная і эмацыйная. Такіх выпуклых і цікавых герояў у нас бракуе

[Koral Intens · Rating 2 out of 5]

Doceniam ważność i temat ale to totalnie nie moje klimaty.

[Vera · Rating 5 out of 5]

Цікавае падарожжа ў Мінск 60-х з гістарычнымі фактамі.

[Wojtek Konieczny · Rating 3 out of 5]

6/10