What do you think?
Rate this book
Moeder, dochter, minnares
In 2020 is Heleen van Royen twintig jaar schrijver. Dat vieren we met Moeder, dochter, minnares. Deze jubileumbundel bevat zowel columns, als persoonlijke lange verhalen, over bijvoorbeeld de dag dat ze haar beide ouders begroef. Ze schrijft onomwonden over de eerste keer dat ze XTC nam met haar vriend Bart en over haar bijzondere ontmoeting met George Michael via diens vriend Fadi Fawaz, na zijn eennalaatste concert. En natuurlijk geeft ze een inkijkje in haar recente grootmoederschap. Samen geven de stukken een mooi beeld van de afgelopen twintig jaar en van alle vrouwen die Heleen is.
240 pages, Paperback
Published November 1, 2020
1 person is currently reading
30 people want to read
About the author
Heleen van Royen
24 books59 followersHeleen van Royen, geboren in 1965, schreef de bestsellers De gelukkige huisvrouw, Godin van de jacht, De ontsnapping, De mannentester en Sexdagboek, die bijna allemaal succesvol werden verfimd en bewerkt voor theater. In totaal verkocht ze tot nu toe ruim 1.7 miljoen boeken en in 2017 maakte ze de ontroerende documentaire 'Het doet zo zeer' over de dementie van haar moeder. Ze woont samen met Bart Meeldijk.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 10 of 10 reviews
November 16, 2020
Ik las dit boek vrijwel in één halve dag uit. De korte columns zijn op zich leuk om te lezen, maar ik was er ook zo doorheen en ze waren wat oppervlakkig. Veel interessanter waren de wat langere verhalen. Zo schrijft Heleen van Royen uitgebreid over de begrafenis van haar moeder én vader en hoe zij op deze manier toch de kans kreeg om eindelijk afscheid te kunnen nemen van haar vader. Ik vond dat een bijzonder en gevoelig stuk.
Lees verder op mijn blog :)
Lees verder op mijn blog :)
February 3, 2024
3,5 ster naar boven afgerond. Ik heb genoten tijdens het lezen van dit boek. Volgens mij heb ik mijn plezier in lezen weer terug. Ook vond ik het leuk om weer eens een boek te lezen van Heleen van Royen. Dit is ook een heel persoonlijk boek, waardoor je haar ook wat beter leert kennen. Het is verdeeld in verschillende delen, die gaan over de verschillende rollen in haar leven: schrijver, dochter, moeder, minnares, vrouw en vriendin. Dat heeft ze leuk gedaan. Ook bevat het boek een hoofdstuk geschreven door haar zoon en een hoofdstuk geschreven door haar dochter. De opzet van de verhalen zijn wisselend. Vaak zijn het columns, maar soms ook een interview of verslag. Het einde vond ik ook erg sterk, waarin ze onder andere schrijft: “We houden onszelf voor de gek door te denken dat wij onder dezelfde omstandigheden dingen anders en beter zouden aanpakken.” Een aanrader. Ik heb ook meteen al een van haar romans bij de bibliotheek gereserveerd.
July 1, 2021
Met 'Moeder, dochter, minnares' maakte ik voor het eerst kennis met de schrijfstijl van Heleen van Royen en ik moet zeggen: ik ben tot op zekere hoogte positief verrast. De columns zijn heerlijk divers: waar je op het begin nog een bepaalde arrogantie kon voelen, zit Heleen vol verrassingen. De columns zijn lekker divers, sommige waren grappig, andere weer heel meeslepend. Het was echt een avontuur, zo voelde het. Ik ben zeker bereid om hierna nog eens een langer verhaal van Heleen op te pakken. Ze greep me namelijk met haar schrijfstijl wel.
January 26, 2021
Uit het leven gegrepen.
In Moeder, dochter, minnares neemt Heleen van Royen haar lezers, door middel van korte verhalen, mee in haar leven. In elk hoofdstuk volg je de auteur in haar relatie tot iets of iemand. Daarin is ze uiteraard steeds dezelfde persoon, maar wel met wat kleine nuanceverschillen. De aard van de relatie heeft tenslotte invloed op hoe je met een situatie of een ander omgaat.
Dochter
Nooit meer naar huis
“Ik kan mijn tranen amper bedwingen. De mantelzorgwoning staat er pas een paar maanden. Mijn moeder zou haar laatste jaren bij mij in de tuin slijten.”
Moeder
Het zal je moeder maar zijn
“Onze beroepen liggen mijlenver uit elkaar: ik werk bij een bank en mijn moeder heeft net een sexdagboek geschreven.”
Minnares
Jip en Janneke nemen xtc
“Ik ga naast het bed staan. En dan gebeurt er iets krankzinnigs. Iets dat ik nog nooit eerder heb gevoeld en waarschijnlijk ook nooit meer zal voelen .....”
Vrouw
“Thuis is waar de mensen wonen van wie je houdt, daar kan geen paradijs tegenop.” Heleen van Royen
Moeder, dochter, minnares doorloopt een heel scala aan belevenissen en emoties. Vaak grappig, direct en ongefilterd, soms aangrijpend en kwetsbaar, maar boven alles maakt het een eerlijke indruk. De verhalen zijn soms herkenbaar en soms ver van je bed, maar het leuke daaraan is, dat dat voor iedere lezer voor iets anders kan gelden.
Heleen van Royen beschrijft de gebeurtenissen uit haar leven met open vizier. Het hoofdstuk over haar moeder is ontzettend mooi en ontroerend, en in de stukjes bij het hoofdstuk Schrijver kan je wellicht soms wat kleine onzekerheden proeven. Maar door het boek heen zie je vooral een sterke vrouw die openhartig over de mooie, leuke en moeilijke dingen uit haar leven vertelt.
Voor mij was dit de eerste keer dat ik iets van Heleen van Royen las. Niet bewust, het was er gewoon nog niet van gekomen. Dat ik dit boek wel opgepakt heb, kwam voor een deel door de omschrijving, maar vooral door de cover, die ik echt prachtig vind. Door de manier waarop de verhalen geschreven zijn, en het gemak waarmee je ze leest, zal dit waarschijnlijk niet de laatste keer zijn dat ik een boek van deze auteur zal oppakken.
Moeder, dochter, minnares is een aanrader voor iedereen die het leuk vindt om eens ‘over de schouder te kijken’ bij iemand die stukjes uit haar leven, met humor en een prettige directheid, op papier heeft gezet.
4 sterren
Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com.
In Moeder, dochter, minnares neemt Heleen van Royen haar lezers, door middel van korte verhalen, mee in haar leven. In elk hoofdstuk volg je de auteur in haar relatie tot iets of iemand. Daarin is ze uiteraard steeds dezelfde persoon, maar wel met wat kleine nuanceverschillen. De aard van de relatie heeft tenslotte invloed op hoe je met een situatie of een ander omgaat.
Dochter
Nooit meer naar huis
“Ik kan mijn tranen amper bedwingen. De mantelzorgwoning staat er pas een paar maanden. Mijn moeder zou haar laatste jaren bij mij in de tuin slijten.”
Moeder
Het zal je moeder maar zijn
“Onze beroepen liggen mijlenver uit elkaar: ik werk bij een bank en mijn moeder heeft net een sexdagboek geschreven.”
Minnares
Jip en Janneke nemen xtc
“Ik ga naast het bed staan. En dan gebeurt er iets krankzinnigs. Iets dat ik nog nooit eerder heb gevoeld en waarschijnlijk ook nooit meer zal voelen .....”
Vrouw
“Thuis is waar de mensen wonen van wie je houdt, daar kan geen paradijs tegenop.” Heleen van Royen
Moeder, dochter, minnares doorloopt een heel scala aan belevenissen en emoties. Vaak grappig, direct en ongefilterd, soms aangrijpend en kwetsbaar, maar boven alles maakt het een eerlijke indruk. De verhalen zijn soms herkenbaar en soms ver van je bed, maar het leuke daaraan is, dat dat voor iedere lezer voor iets anders kan gelden.
Heleen van Royen beschrijft de gebeurtenissen uit haar leven met open vizier. Het hoofdstuk over haar moeder is ontzettend mooi en ontroerend, en in de stukjes bij het hoofdstuk Schrijver kan je wellicht soms wat kleine onzekerheden proeven. Maar door het boek heen zie je vooral een sterke vrouw die openhartig over de mooie, leuke en moeilijke dingen uit haar leven vertelt.
Voor mij was dit de eerste keer dat ik iets van Heleen van Royen las. Niet bewust, het was er gewoon nog niet van gekomen. Dat ik dit boek wel opgepakt heb, kwam voor een deel door de omschrijving, maar vooral door de cover, die ik echt prachtig vind. Door de manier waarop de verhalen geschreven zijn, en het gemak waarmee je ze leest, zal dit waarschijnlijk niet de laatste keer zijn dat ik een boek van deze auteur zal oppakken.
Moeder, dochter, minnares is een aanrader voor iedereen die het leuk vindt om eens ‘over de schouder te kijken’ bij iemand die stukjes uit haar leven, met humor en een prettige directheid, op papier heeft gezet.
4 sterren
Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com.
December 21, 2020
De auteur geeft aan de hand van anekdotes en korte verhalen een inkijk in haar leven van de afgelopen twintig jaar. Ze belicht dit vanuit de verschillende rollen die ze vervult in haar leven, niet alleen de rol van moeder, dochter en minnares, maar ook de rol van schrijver, vrouw en vriendin.
Ik moet bekennen dat de naam van de auteur, Heleen Van Royen, geen belletje bij mij deed rinkelen. Maar ik hou wel van boeken die een inkijk geven in iemands leven. Ik vind het vaak inspirerend om te lezen hoe anderen omgaan met de strubbelingen in het leven.
Alleen had ik toen niet gedacht dat deze auteur o.a. het label (tegen wil en dank) 'eigentijdse femme fatale' op gekleefd kreeg en een sexdagboek geschreven had. Misschien maar beter dat ik het niet wist, anders had ik het wellicht nooit gelezen. Nu ik het in handen had, kon ik het even goed wel lezen.
Haar columns lezen heel vlot, af en toe leveren ze een blik van herkenning, en andere keren toveren ze zelfs een lach op m'n gezicht. Ze heeft gevoel voor humor, maar ze raakt ook minder leuke thema's aan, zoals de zelfmoord van haar vader of haar moeder die begint te dementeren. Maar alles blijft licht verteerbaar.
Uiteraard zijn er ook columns die me minder liggen. Dat noemen ze dan ook 'smaken verschillen, voor elk wat wils'.
Ze schrijft op een ontnuchterend wijze, recht-toe-recht-aan. Ontwapenend vertelt ze over de vooroordelen waar ze zelf, maar ook anderen, mee te kampen hebben. Ze vraagt in deze optiek meer mededogen naar elkaar toe. Ook al wordt het nooit echt diepgaand.
En ergens heeft ze wel een punt. Toen ik haar bijnaam vernam in het boek, dan had ik plots ook zo mijn reserves. En dan is het mooi dat je als lezer uiteindelijk je vooroordelen één voor één over boord gooit.
Het is een vrouw waar ik karakterieel mijlenver vanaf sta. Ook onze levens hebben weinig gemeen.
En ook al kan niet elke column me evenzeer bekoren, haar eigenheid, haar durf en moed kan ik wel appreciëren.
Ik moet bekennen dat de naam van de auteur, Heleen Van Royen, geen belletje bij mij deed rinkelen. Maar ik hou wel van boeken die een inkijk geven in iemands leven. Ik vind het vaak inspirerend om te lezen hoe anderen omgaan met de strubbelingen in het leven.
Alleen had ik toen niet gedacht dat deze auteur o.a. het label (tegen wil en dank) 'eigentijdse femme fatale' op gekleefd kreeg en een sexdagboek geschreven had. Misschien maar beter dat ik het niet wist, anders had ik het wellicht nooit gelezen. Nu ik het in handen had, kon ik het even goed wel lezen.
Haar columns lezen heel vlot, af en toe leveren ze een blik van herkenning, en andere keren toveren ze zelfs een lach op m'n gezicht. Ze heeft gevoel voor humor, maar ze raakt ook minder leuke thema's aan, zoals de zelfmoord van haar vader of haar moeder die begint te dementeren. Maar alles blijft licht verteerbaar.
Uiteraard zijn er ook columns die me minder liggen. Dat noemen ze dan ook 'smaken verschillen, voor elk wat wils'.
Ze schrijft op een ontnuchterend wijze, recht-toe-recht-aan. Ontwapenend vertelt ze over de vooroordelen waar ze zelf, maar ook anderen, mee te kampen hebben. Ze vraagt in deze optiek meer mededogen naar elkaar toe. Ook al wordt het nooit echt diepgaand.
En ergens heeft ze wel een punt. Toen ik haar bijnaam vernam in het boek, dan had ik plots ook zo mijn reserves. En dan is het mooi dat je als lezer uiteindelijk je vooroordelen één voor één over boord gooit.
Het is een vrouw waar ik karakterieel mijlenver vanaf sta. Ook onze levens hebben weinig gemeen.
En ook al kan niet elke column me evenzeer bekoren, haar eigenheid, haar durf en moed kan ik wel appreciëren.
July 8, 2021
Ik vind dit echt een heerlijk boek! Ik heb genoten! De columns zijn heel erg persoonlijk. Ik vond ze erg mooi. Ik heb het boek met een lach en een traan gelezen.
Ik ben een beetje verliefd geworden op de schrijfstijl van Heleen. Ze schrijft zo leuk en zo ‘echt’. Het is alsof je met haar in de situaties bent. Ze schrijft met humor en met emotie. Ook laat ze geen onderwerp onbespreekbaar. De afwisseling van korte en langere verhalen vond ik erg fijn.
Ik heb echt genoten! Echt een aanrader!
Ik ben een beetje verliefd geworden op de schrijfstijl van Heleen. Ze schrijft zo leuk en zo ‘echt’. Het is alsof je met haar in de situaties bent. Ze schrijft met humor en met emotie. Ook laat ze geen onderwerp onbespreekbaar. De afwisseling van korte en langere verhalen vond ik erg fijn.
Ik heb echt genoten! Echt een aanrader!
December 10, 2020
In vier uurtjes gelezen. Kom hem gewoon niet wegleggen. Goed boek.
February 23, 2021
Het leest lekker. Altijd wel bij Heleen van Rooijen. Zo open over alles. Soms wat ordinair, maar toch heb ik respect voor haar. Ze heeft echt lef.
August 5, 2022
Ik heb genoten van de mooie korte verhalen, soms ook hard gelachen of een traan gelaten. Mooiste korte verhaal is toch wel over de begrafenis van haar ouders.
February 20, 2021
Ik had t idee dat ik een aantal verhalen al eerder gelezen had. En t laatste stuk over de vriend van George Michael vond ik een beetje weird en niet heel boeiend.
Displaying 1 - 10 of 10 reviews