Druga antologia klasycznych opowiadań o duchach autorstwa najwybitniejszych przedstawicieli gatunku!
Po raz pierwszy w formie audio posłuchasz: 1. Aleksander Puszkin: “Trumniarz”; 2. Edgar Allan Poe: “Zagłada domu Usherów”; 3. Fiodor Dostojewski: “Bobok”; 4. Joseph Conrad: “Gospoda pod Dwiema Wiedźmami”.
O autorach: Aleksander Puszkin (1799—1837) – jego poetyckie arcydzieła przesłaniają zazwyczaj jego twórczość prozatorską, a przecież trzeba pamiętać, że był on — rzec można — ojcem noweli rosyjskiej. W cyklu Opowieści Biełkina znajdujemy — jak często bywa u klasyków — nowelę, która budzi nastrój grozy. Wykorzystany w niej został w sposób zręczny motyw fantastycznego snu, związanego z zawodem nieco makabrycznym: wytwórcy trumien. Od szablonu tego typu opowiadań utwór ten odbiega przez swoisty humor.
Edgar Allan Poe (1809-1849) — klasyk literatury amerykańskiej, poeta, nowelista i eseista, autor wierszy "Kruk" i "Annabel Lee", opowiadań "Zagłada domu Usherów", "Zabójstwo przy rue Morgue", "Skradziony list", "Studnia i wahadło". Prezentowany tu "Przedwczesny pogrzeb" był po raz pierwszy drukowany w prasie w r. 1844.
Fiodor Dostojewski (1821—1881) - głęboki znawca tajników duszy ludzkiej, autor głośnych powieści o tragicznych losach człowieka, opublikował w roku 1873 w piśmie „Grażdanin” zamieszczoną niżej, niesamowitą w pomyśle groteskę. Utwór ten charakteryzuje swoisty sposób patrzenia wielkiego pisarza rosyjskiego na ludzi, na ich słabości i namiętności, z którymi schodzą do grobu.
Joseph Conrad (wł. Teodor Józef Konrad Korzeniowski. 1857— 1924) - podobnie jak inni wielcy pisarze, Joseph Conrad angielski klasyk, Polak z urodzenia, wykazywał niekiedy skłonność do tematyki grozy. Pisał utwory marynistyczne, czasem sięgał do historii (np. Korsarz). Spośród opowieści „niepokojących” (jeden ze zbiorów Conrada nosi taki tytuł) zaczerpnięto poniższe opowiadanie o okrutnej pułapce.
The name Poe brings to mind images of murderers and madmen, premature burials, and mysterious women who return from the dead. His works have been in print since 1827 and include such literary classics as The Tell-Tale Heart, The Raven, and The Fall of the House of Usher. This versatile writer’s oeuvre includes short stories, poetry, a novel, a textbook, a book of scientific theory, and hundreds of essays and book reviews. He is widely acknowledged as the inventor of the modern detective story and an innovator in the science fiction genre, but he made his living as America’s first great literary critic and theoretician. Poe’s reputation today rests primarily on his tales of terror as well as on his haunting lyric poetry.
Just as the bizarre characters in Poe’s stories have captured the public imagination so too has Poe himself. He is seen as a morbid, mysterious figure lurking in the shadows of moonlit cemeteries or crumbling castles. This is the Poe of legend. But much of what we know about Poe is wrong, the product of a biography written by one of his enemies in an attempt to defame the author’s name.
The real Poe was born to traveling actors in Boston on January 19, 1809. Edgar was the second of three children. His other brother William Henry Leonard Poe would also become a poet before his early death, and Poe’s sister Rosalie Poe would grow up to teach penmanship at a Richmond girls’ school. Within three years of Poe’s birth both of his parents had died, and he was taken in by the wealthy tobacco merchant John Allan and his wife Frances Valentine Allan in Richmond, Virginia while Poe’s siblings went to live with other families. Mr. Allan would rear Poe to be a businessman and a Virginia gentleman, but Poe had dreams of being a writer in emulation of his childhood hero the British poet Lord Byron. Early poetic verses found written in a young Poe’s handwriting on the backs of Allan’s ledger sheets reveal how little interest Poe had in the tobacco business.
1. Aleksander Puszkin; „Trumniarz”; („Гробовщик"); przeł. Seweryn Pollak ⭑⭑⭑⭒⭒ 2. Edgar Allan Poe; „Zagłada domu Usherów”; („The Fall of the House of Usher“); przeł. Bolesław Leśmian ⭑⭑⭑⭑⭒ 3. Fiodor Dostojewski; „Bobok”/„Bobek“; („Бобок“); przeł. Maria Leśniewska ⭑⭑⭑⭒⭒ 4. Joseph Conrad; „Gospoda pod Dwiema Wiedźmami”; („Inn of the two witches“); przeł. Teresa Tatarkiewiczowa ⭑⭑⭑⭒⭒
! Zbiór „Boo! Groza na Halloween“ od wydawnictwa Błysk oraz „O duchach“ cześć pierwsza i druga od wydawnictwa Potop zawierają te same opowiadania. Wbrew informacji na LubimyCzytac — żaden z audiobooków nie jest pełną zawartością zbioru z 1977 roku „O duchach opowieści prawdziwe“.
Nah, takie mid zestawienie. Bobok chyba najlepszy. W "Trumniarzu" Puszkina czegoś moim zdaniem zabrakło, Zagłada Usherów jak zawsze spoko. Ale serio ta "Gospoda(...)" Jesepha Conrada jest słaba i w sumie trochę popsuła mi odbiór tego zbioru.
Zbiór podobał mi się jeszcze bardziej, niż poprzedni. Mistrzowie pióra przedstawiają swoje wizje grozy, i każda kolejna jest coraz ciekawsza. Opowiadanie Conrada mroziło mi krew w żyłach jak za dawnych lat, kiedy czytałem "Nocną Zmianę" Kinga w gimnazjum. Pozostałe opowiadania również fenomenalne, i trudno wytypować mi to, które siadło najbardziej. Świetna antologia w klimatycznej interpretacji Kowalika.
3,5☆ Niby mniejsze, ale raczej lepsze zestawienie niż poprzednie. Trudno mi wskazać, które opowiadanie podobało mi się najbardziej, ale również były świetne jako audiobook do słuchania w tle.
Interesujący zbiór opowiadań. Najbardziej do wyobraźnie przemawia oczywiście "Zagłada domu Usherów", jednak radę daje także "Gospoda pod Dwiema Wiedźmami", nieco w tyle pozostawiając dwa pozostałe opowiadania. Owszem, mają one swój urok i czuć w nich namiastkę tego wspaniałego klimatu, jaki stworzyli zarówno Poe jak i Conrad, jednak nie zostawiają niemal żadnego śladu w pamięci. Maciek Kowalik świetnie wykonał swoją robotę. "O duchach" to krótki i przyjemny audiobook idealny na raz - długi spacer lub niedaleką podróż.
"Trumiarz" Aleksandra Puszkina podobał mi się najbardziej. "Zagłada domu Usherów" Edgara Allana Poego była mi już znana i wydaje mi się, że ogólnie jest najpopularniejsza z tego zestawu. Czwarte opowiadanie "Gospoda pod dwiema wiedźmami" Josepha Conrada ciekawiło mnie już mniej, lecz uplasowało się na trzecim miejscu w tym zastawieniu. Natomiast "Bobok" Fiodora Dostojewskiego nie podobał mi się wcale. Wszystko jest tak naprawę na takim średnim poziomie.
To, co przykuło moją uwagę, to nie treść, ale użyty język. W tym zestawieniu Poe i Conrad zdecydowanie się wyróżniają. Ich opowiadania są pełne słów upchniętych w rozbudowanych zdaniach. Te wszystkie opisowe "falbanki i kokardki" zdecydowanie uatrakcyjniają odbiór i uruchamiają wyobraźnię czytelnika.
Nuda straszna. Ogólnie nie lubię opowiadań. To włączyłam w audio na szybko, bez researchu, bo muszę słuchać czegoś rano, jak się maluję do pracy 😂 A nie miałam czasu na wybieranie przez pół godziny czegoś nowego. Nie podobało mi się żadne. Druga gwiazdka za opowiadanie Poe i Conrada, bo językowo były dużo lepsze i to tyle
Ciekawy zbiór opowiadań, lektor też niczego sobie. Moim ulubionym opowiadaniem jest utwór (chyba) Fiodora Dostojewskiego - o zmarłych plotkujących na cmentarzu Trzy gwiazdki ponieważ poziom jest bardzo różny
1 i 2 opowiadanie czytałom jakieś pół roku temu i były tak nudne, że dałom sobie spokój. Resztę przesłuchałom dzisiaj żeby coś leciało do układania puzzli. Jeśli zamierzacie przeczytać to radzę tylko ostatnie, bo reszty nie warto. 3 opowiadanie: 1,5⭐ 4 opowiadanie: 3⭐
3⭐ Z jakiegoś powodu, bardziej przypadły mi do gustu pierwsza część owych opowiadań. Obydwie części nie były wybitne, zaś ta wydawała mi się bardziej nużąca i mglista niż poprzednia. Mniej zachwytu, mniej porywu, była po prostu okej.
Malutka antologia. Wszystko cudnie tylko ten Poe.. no wielki pisarz i ma zachwycać, ale nie zachwyca. Po stu latach odstaje znacznie od reszty. Zestarzał się brzydko.