In Lenoir van Bas Haan rijst de vraag: wat als moord de enige manier is om gerechtigheid te krijgen?
Jacob Lenoir, een Rotterdamse rechercheur, komt met een pistool in zijn bebloede hand bij bewustzijn. Hij is in het huis van zijn zwager, topadvocaat Danny Vos, die naast hem ligt met een kogelgat in zijn voorhoofd. Lenoir kan zich niets herinneren. Is hij nu zelf een moordenaar?
Normaliter jaagt coldcaserechercheur Lenoir met eindeloos veel geduld en volharding op moordenaars om nabestaanden hun langgewenste antwoorden te geven en de daders op te sluiten. Hij heeft zich net vastgebeten in de eerwraakzaak van de vermoorde Naima Farah, waarin een oude bekende van hem als mogelijke hoofdverdachte opduikt. En nu wordt Lenoir opeens zelf verdacht van moord. Hij raakt steeds verder verstrikt in een web van de oude moordzaak, een dubieuze officier van justitie, een criminele jeugdvriend, oude en nieuwe criminele netwerken, en zijn eigen verleden. Ondertussen stapelt het bewijs dat hij zijn zwager gedood heeft zich op. Is dan echt iedereen in staat tot moord? Voor wie is Lenoir bereid een leven te nemen?
Lenoir is Bas de Haans debuut als thrillerschrijver.
Deze politieroman speelt zich volledig af in onze achtertuin, zo lijkt het wel. Meer bepaald in Rotterdam. Het is ongelooflijk hoe dicht bij huis al die verhalen over drugs en drugskoeriers komen. Het lijkt wel een verslag van alle drugsafrekeningen waarover je dagelijks leest in de krant. Ik zat meteen in het verhaal. De roman opent met de beschrijving van politieagent Lenoir die wakker wordt naast het lijk van zijn schoonbroer, hij heeft een revolver in de hand en weet niet meer wat er precies is gebeurd. Het duurt een volledige roman voordat alle puntjes op de i worden gezet. Zoals vanouds zijn er daar veel van, maar alles leest heel vlot. Zelfs de meest verschrikkelijke zaken. Wellicht gewenning want dit is de 20ste detective die ik lees in drie maanden tijd. Het is mooi geweest. Op naar andere boeken. Toch een goede afsluiter van mijn misdaadreeks. PS: Haan is veel beter dan onze Aspe!
Gelezen voor de Hebban Thrillerprijs 2022. Review volgt na de prijsuitreiking.
UPDATE: de winnaar is bekend, maar ik kan verklappen dat Lenoir een hele sterke tweede plaats heeft veroverd. Hieronder mijn review.
Een ingenieus geplotte detective die zich afspeelt in de Rotterdamse onderwereld. Haan heeft duidelijk affiniteit met Rotterdam, waardoor de stad bijna aanvoelt als een eigen personage. En over personages gesproken: het is lovenswaardig hoe Haan alle verschillende personages zo goed heeft uitgewerkt dat ze goed van elkaar te onderscheiden zijn en vrij echt aanvoelen, ondanks het feit dat hij het gebruik van een aantal clichés (de detective met een alcoholprobleem en een tragische liefdesgeschiedenis, bijvoorbeeld) niet schuwt. Haan gaat maatschappelijk gevoelige thema’s zoals racisme binnen en buiten de politie niet uit de weg en weet deze met nuance te behandelen. Ook knap is hoe Haan genoeg ruimte heeft gelaten voor een eventueel vervolg zonder dat dit verhaal onaf voelt.
Toch heb ik ook een aantal punten van kritiek. Heel origineel is Lenoir niet. Haan maakt gebruik van tropes die inmiddels bijna clichématig zijn (zoals de al eerdergenoemde alcoholistische, romantisch getroebleerde inspecteur, de sluwe advocaat met weinig ruggengraat, de Marokkaanse drugsbaron); ook is er weinig nieuws aan de verteltechnieken die hij toepast. De taal van deze thriller is zonder opsmuk en had van mij iets beschrijvender gemogen. Echter, het verhaal is wel dusdanig goed uitgewerkt en gevuld met wendingen dat de spanning er goed inzit. Ik bleef in ieder geval lekker doorlezen.
Hoewel er ruimte is voor verbetering, is dit een indrukwekkend debuut dat heel veel moois belooft voor de toekomst. Er zijn een aantal personages waar ik heel benieuwd naar ben. Een vervolg zal Haan ook de mogelijkheid bieden om ons nog meer van zijn sterke kanten – interessante personages, ijzersterke plots, het genuanceerd behandelen van beladen thema’s – te laten zien. Ik zal een vervolg in de Lenoir serie in ieder geval zeker gaan lezen.
Een echte goede Rotterdamse page-turner. Ik kom veel in Rotterdam (woon in buurgemeente) en ken alle plekken. En goed verhaal, goede plottwist. Kom maar op met deel 2! (En dan lees ik hem in minder drukke periode dat ik hem in 2 dagen uit kan lezen)
In 2009 publiceerde onderzoeksjournalist Bas Haan het non-fictieboek De Deventer moordzaak en terwijl hij hieraan werkte, bedacht hij hoe geweldig het zou zijn om een fictie te schrijven. Hij vindt het een groot voordeel dat hij dan geen rekening hoeft te houden met feiten en kloppende details. Omdat hij liefhebber is van spannende boeken was zijn keuze snel gemaakt en verscheen in het voorjaar van 2021 zijn eerste thriller Lenoir. Hoewel hij al een idee heeft voor een tweede deel met deze hoofdinspecteur, is het nog niet zeker of dat boek er inderdaad gaat komen.
Jacob Lenoir is hoofdinspecteur en werkt bij het coldcaseteam van de Rotterdamse politie. Op verzoek van de persvoorlichter houdt hij zich momenteel bezig met de moord op Naima Farah, zeven jaar geleden. Op een avond komt hij in het huis van zijn zwager, de topadvocaat Danny Vos, bij bewustzijn. Hij heeft een pistool in zijn hand en niet ver bij hem vandaan ligt Vos, met een kogelgat in zijn voorhoofd. Lenoir weet niet wat er gebeurd is, maar is wel de hoofdverdachte. Hij probeert de waarheid te achterhalen, maar wordt gedwarsboomd door enkele dubieuze figuren.
Een korte en spannende proloog zorgt ervoor dat de lezer meteen in het verhaal zit, er als het ware door gepakt is, en ook al direct met een aantal vragen komt te zitten. Tijdens de plot komen daar uiteraard antwoorden op, maar voor het zover is, geeft de auteur diezelfde lezer een kijkje in de rauwe wereld van de criminaliteit. Omdat dit zo levensecht beschreven is, is het overduidelijk dat Haan op dat gebied veel verstand van zaken heeft, hij is immers niet voor niets een onderzoeksjournalist die zich in diverse misdaadzaken verdiept heeft. Door zijn manier van schrijven wekt de auteur niet de indruk dat zijn debuutthriller fictie is. Wat in Lenoir gebeurt, zou in de werkelijke wereld zomaar kunnen voorkomen.
Het verhaal wordt binnen de hoofdstukken afwisselend verteld vanuit verschillende perspectieven. Daardoor is er variatie, maar zo nu en dan komt het voor dat eenzelfde situatie door het oog van een ander wordt gezien. Dat is interessant, omdat het ene personage een bepaalde scène net iets anders interpreteert dan het andere. Ieder van hen heeft zijn eigen beeld gevormd, heeft zijn eigen perceptie. Toch draait Lenoir voornamelijk om en rond de hoofdinspecteur. Door wat hem overkomt, is het niet moeilijk om met hem mee te leven, maar ook om je in hem in te leven. Je hoopt werkelijk dat hij niet degene is die zijn zwager heeft omgebracht.
Omdat de debuutthriller van Haan zich volledig in Rotterdam afspeelt, gidst de auteur de lezer door de stad waar hij al dertig jaar woont. De meeste locaties die in het verhaal voorkomen, bestaan dus echt. Daarnaast heeft de auteur eveneens gebruikgemaakt van een aantal waargebeurde zaken, waarbij hij overigens wel zo vrij is geweest om enkele dingen aan te passen. In ieder geval is het wel zo dat deze factoren tot gevolg hebben dat het verhaal bijzonder realistisch en geloofwaardig is. Naarmate de plot vordert gaat het meer en meer intrigeren. De onverwachte ontwikkelingen nemen geleidelijk toe en de spanningsboog spant zich steeds meer aan. Uiteindelijk eindigt het verhaal in een verrassende ontknoping en wordt het afgesloten met een onvoorziene epiloog.
De schrijfstijl van Haan is direct, heeft soms een onbehouwen randje, maar is zonder meer prettig en toegankelijk. In weinig woorden weet hij duidelijk te maken wat hij bedoelt en laat de personages nergens omheen draaien. Het is dat je beter weet, maar anders zou je niet denken dat Lenoir de eerste – fictieve – thriller die de auteur geschreven heeft. Zijn debuut is imponerend en verdient eigenlijk een opvolger.
Tja. Bas Haan is een uitstekende misdaadjournalist, maar een uitstekende journalist is niet per definitie een uitstekende fictieschrijver. Hoewel het plot uitstekend in mijn straatje past - geef mij maar drugs, liquidaties en een vleugje Mocro Maffia - beviel dit boek mij niet. De gekozen bijnamen voor de criminelen voelen geforceerd, de dialogen zijn niet natuurlijk en het had allemaal een stuk beknopter gekund. Jammer, maar het oeuvre van Bas Haan is zodanig dat een misser niet een doodsteek is.
Dit boek is een spannende politiethriller voor de liefhebbers van Mocro Maffia en Undercover. Mocht je kiezen voor het luisterboek dan kun je naar de aangename stem van Frans van Deursen luisteren (bekend van In de Vlaamsche pot met Dirkje en "Frits Keuken"). Ik heb het e-book afgewisseld met een deel luisteren als ik ging wandelen. -------------------- This book is an exciting police thriller for fans of Mocro Mafia and Undercover. Should you choose the audiobook you can listen to the pleasant voice of Frans van Deursen (known from In de Vlaamsche pot met Dirkje and "Frits Keuken"). I alternated between the e-book and part listening when I went for a walk.
Twijfel 4 of 5 sterren. Maar onverwachte wendingen in het verhaal aan het eind, die toch heel goed passen en die deels door goed opletten wellicht te bedenken waren, hebben me doen besluiten 5 sterren te geven
Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.
Dit boek stond bij, zowel Bryan als bij mij op het lijstje dat we het graag wilden lezen. Dan is het altijd de vraag wie het eerst in onze lijst van de te-lezen-boeken bij het betreffende boek aankomt, deze keer kwam ik bij het boek uit en begon ik enthousiast te lezen en zat meteen goed in het verhaal. Doordat het boek begint dat Lenoir bijkomt terwijl hij een pistool in handen heeft en naast zich het lijk van zijn zwager Danny Vos ligt, wil je meteen verder lezen. Je wilt weten wat er nu gebeurd is. Lenoir weet alleen nog dat hij vreselijk dronken, en ontzettend kwaad, op Danny was. Maar zou hij echt in staat zijn om hem neer te schieten? Dat stukje is hij kwijt en als lezer blijf je dus ook met deze twijfel zitten.
Het verhaal speelt zich geheel in Rotterdam af. Dus er komen zeker ook bekende Rotterdamse plekken voorbij die je je ook levendig voor kunt stellen onder het lezen en dat vind ik altijd wel leuk onder het lezen.
Lenoir is rechercheur van het Cold-case team en doordat hij een zaak opent waar de broer van de advocaat Danny Vos verdachte bleek te zijn geweest, worden er ook oude zaken opgerakeld uit het verleden van Lenoir. En hierdoor leer je hem meteen goed kennen.
De schrijfstijl is prettig. Er zijn onderweg naar de grote ontknoping al enkele kleinere ontknopingen, maar aan het eind krijg je een ontknoping die je vermoedens totaal omver haalt. Ik hoop dat dit een eerste deel van een serie wordt met cold-case rechercheur Lenoir als vast hoofdpersonage, want dan weet ik één ding zeker, ik pak een volgend deel zeer zeker weer op, want dit thrillerdebuut van Bas Haan vraagt dringend om een vervolg.
Dit boek heb ik geluisterd, op de Luisterboekhoek was er een blog met de lijst met boeken van de Hebban Thrillerprijs 2022 welke ook als luisterboek verschenen waren, onder andere dit boek. Ik besloot het boek te gaan luisteren en dit beviel me meer dan prima. Dat dit boek een debuut is zou ik niet zeggen. Doordat je meteen door de proloog midden in het verhaal zit had ik eerder het idee dat het wellicht een deel twee in een serie was en dat ik wat voor-informatie miste. Maar niets is minder waar, langzaam krijg je wat antwoorden en net op het moment dat je denkt te weten hoe de vork in de steel zit volgt er weer een plottwist. Alles is zo levensecht beschreven dat ik bijna ging denken dat het geen fictie was. Het verhaal zit echt heel goed in elkaar, de beschrijving van de diverse collega’s, hun werkrelatie en ook de ontknoping is super goed bedacht. Soms zijn er scenes die kort daarvoor al beschreven zijn en dan erna vanuit het oog van iemand anders beschreven worden, erg leuk en zo voelde ik soms meer spanning en het gevoel van helemaal in het verhaal te zitten. Ik vind het boek uitermate geschikt om verfilmd te worden en eigenlijk zou een vervolg, over een volgende cold-case die Lenoir samen met zijn collega’s Kira en Van Vreewijk zal gaan tackelen, meer dan welkom zijn. Prettig voorgelezen door Frans van Deursen
Ik las dit boek voor de voorselectie van de Hebban Thrillerprijs 2022
Dit boek sprong er voor mij uit door de schrijfstijl. Ik heb een paar bijzonder mooie zinnen aangeduid in mijn e-book. Ook de perspectieven werden mooi en helder uitgeschreven. In tegenstelling tot 'Een meesterstuk', het boek dat ik hiervoor heb gelezen, was ik in dit boek nooit in de war over wie wanneer aan het woord was, ook al werd er vaak van perspectief gewisseld. Het verhaal was niet super origineel en liep niet over van spanning, maar ik vond het toch leuk om te lezen. Bovendien heeft Haan duidelijk research gedaan over zijn onderwerpen. Ook een leuke extra dat alles in de Paasweek plaatsvindt.
Door de proloog word je onmiddellijk in het verhaal geslingerd, om daarna in een wat rustiger tempo naar hetzelfde moment toe te werken. Rotterdam is leuk voor de mensen die de stad kennen. Voor mij geldt dat slechts in grote lijnen, maar het geeft iets vertrouwds om bekende namen te lezen. Het verhaal wordt goed en vlot geschreven, geen enkele moeite om bij de les te blijven of om iets anders te gaan doen. Wat betreft de spanningsboog mogen er best nog wel meer afleveringen volgen. Ik vond uiteindelijk de plot aardig, maar niet erg spectaculair of zelfs maar origineel. Dat kan beter!
Het verhaal is goed, pakkend. Ik had echter het luisterboek en vind het toch vreemd dat je een verhaal dat zich in Rotterdam afspeelt laat voorlezen door Frans van Deursen, een Amsterdammer met bijbehorend accent. Daarnaast komen er in het verhaal ook wat criminelen van Marokkaanse afkomst in voor, maar hun taalgebruik is niet echt realistisch als je weleens naar een serie Mocro Maffia gekeken hebt.
Heerlijk boek. Makkelijk en toegankelijk geschreven zonder goedkoop over te komen. Page turner. Enige minpuntje; Als je niet wilt dat het verhaal volledig voor je uitgekauwd wordt, sla dan de laatste 2 hoofdstukken over.
Fantastische thriller die je bladzijde na bladzijde vasthoudt. Bij elk hoofdstuk wordt de spanning opgedreven. Achteraf las ik dat Bas Haan een journalist is ... wat veel verklaart. Absolute aanrader !!
4,5 eigenlijk. Net niet genoeg om er vijf sterren aan te geven. Heerlijke Rotterdamse , geloofwaardige en fijn geschreven crimi. Doet een beetje denken aan de Zweedsr broertjes, alleen iets minder absurdistisch in de karakters.
Politieman Jacob Lenoir wordt wakker in het huis van zijn zwager met een pistool in zijn hand, naast het dode lichaam van zijn zwager. Hij kan zich niets herinneren, maar gaat op onderzoek uit en belandt zo in het criminele circuit van de Marokkaanse drugsmaffia.
In Lenoir loopt je door Rotterdam. De drugswereld heeft de stad in zijn greep. Lenoir is het thriller debuut van Bas Haan. De kracht van lenoir is de informatie. Doordat de tijdlijn niet klopt en de vele Familiebanden wordt het verhaal ongeloofwaardig
Mooi boek voor Rotterdammers. Voor niet Rotterdammers ook trouwens. Leest lekker vlot, niet te gecompliceerd maar zeker geen niemendalletje. Geschreven met veel kennis over het proces bij OM en politie. Ik raad dit boek zeker aan.
Wat een fijn boek. Hard en realistisch. Geweldig voorgelezen als audioboek door Frans van Deursen (hoewel hij soms wel erg Amsterdams klonk - wat prima is ware het niet dat het over Rotterdammers gaat ;))
Jacob Lenoir is hoofdinspecteur cold cases in Rotterdam. Zijn zus Maria is getrouwd met louche advocaat Danny en Danny’s broer Kees is ook actief in de coke wereld. Vlot geschreven, zeer leesbaar met veel kruisverbanden tussen alle hoofdrolspelers. Goede hard boiled Nederlandse detective.
Een fantastisch boek. Groot fan van Bas Haan. Het boek kent goede verhaallijnen die vloeiend in elkaar overlopen. Het verreist aandacht om alles te volgen. Lenoir (hoofdpersoon) voelt als een vertrouwd persoon doordat je alles vanuit zijn blik ziet.
Goed geschreven en blijft boeien. Voelt alleen wel soms als een 'Ontdek je plekje'-cassette over Rotterdam met al zijn specifieke locaties. En detective-thrillers zullen wel nooit tot mijn favoriete genre gaan horen.