آقای نویسنده و جنجال بر سر آپارتمان دولتی

by Vladimir Voinovich, آبتین گلکار (Translator)

English, Russian (translation)

Genres: Russia, Russian Literature, Fiction, Biography Memoir

184 pages, Paperback

First published March 1, 1976

About the author

Vladimir Voinovich (rus. Владимир Николаевич Войнович) was born in what is now Dushanbe, the capital of Tajikistan, but which at the time of his birth was Stalinabad, a city in the USSR.

Voinovich started writing and publishing poetry during the army service; he later switched to writing prose and ultimately became famous as a master of satirical depiction of the absurdity of Soviet life. However, he does not forgo real people in favor of the grand scheme of things.

Satiric fiction has never been popular under authoritarian or totalitarian regimes. Voinovich's writing and political activity (dissident) led to his expulsion from the Writer's Union (194), emigration to Germany (1980), and loss of USSR citizenship (1981; restored 10 years later).

Voinovich is a member of the Serbian Academy of Sciences and Arts in Department of Language and Literature.

Reviews

[MJ Nicholls · Rating 4 out of 5]

Wry, splenetic account of housing wars in Soviet Russia.

[Roozbeh · Rating 5 out of 5]

ا واینوویچ در این کتاب نه تنها بوروکراسی پیچیده اتحاد جماهیر شوروی را به تصویر کشیده بلکه بیشتر رفتارهای انسانی در قالب حکومت دیکتاتوری را به چالش می کشد.
انسانها در حکومت دیکتاتوری از قالب انسانیت خود خارج شده و به قالب مورد نظر حکومت در می آیند (حتی افراطی تر از آن). خودسانسوری یکی از معضلات این سبک زندگی می شود شما نه تنها به خاطر منافع شخصی خود با حکومت همراهی می کنید بلکه از حکومت کمونیستی نیز پیش رو تر می شوید، از هر قانونی تندرو تر می شوید حتی در جایی که برای شما سود و زیانی هم ندارد. ( فردی که در تاکسی شنیدن نام سولژنستین را هم انکار می کند).
همراهی با آرمانهای خفقان، و عبور از آن موجب ضربه زدن به آن می شود و شاید یکی از دلایل فروپاشی آن شود. مسئولیت شخصی انسانها در زمان دیکتاتوری در اینجا مفهوم می یابد و این که هر فرد با توجه به توانایی و عصاره وجودی خودش چقدر از این مسئولیت ها را در مقابل جامعه خفقان زده حفظ می کند.
این که نویسندگان روس (چک یا رومانیایی) در دوره خفقان به چنین شناخت هایی از انسان رسیدند علاوه بر توانایی شخصیشان مرهون شرایط بسیار سخت و غیرانسانی بوده است که بر چنین وجوهی از وجود انسانها نور تابانده است.

[Pooriya · Rating 4 out of 5]

تصویر آشنایی داشت. فساد اداری و گند و کثافت بورکراتیک در سیستمی که همه سیستم‌ها را مضر و ناپاک می‌داند.‏

[Mohsen.khan72 · Rating 4 out of 5]

خيلي جالب بود برام زندگی در شوروی رو میگفت و سختی های نویسنده و کلا زندگی.
آپارتمان های هجده متری یا بزرگ ترينش چهل متری اونم توی اون زمان و با مصیبت هزار دردسر درخواست خونه برای این که هجده متر بزرگتر باشه....

[Javad Azadi · Rating 4 out of 5]

اگه بخوایم به این کتاب به عنوان یک رمان با داستان و روایت جالب توجه نگاه کنیم، میتونم بگم اکثر مخاطب هارو قراره ناامید کنه. این اثر واقعا فاکتور خاصی از این نظر نداره. در واقع، این کتاب یه خاطره گویی داستانی و طنز سیاسی-اجتماعی طوره. از لحاظ محتوایی و مفهومی، نهایتا در حد 3 ستاره اس.

اما من تا حد خوبی از این کتاب لذت بردم. برای منی که میخواستم یه چیز سبک و ساده بخونم که از فضای سنگین زندگی هامون فاصله بگیرم، خوب بود. اگرچه که با توجه به محتوای ضد کمنویستی و توصیفات نویسنده راجعبه فساد و ظلم سیستم اداری و سیاسی کمونیست ها، بسیار از مشکلات الانمون به وضوح یادآوری شد برام😂

از قلم و سبک نویسنده هم تا حدی خوشم اومد. به خصوص اینکه طرف بلده چطور یه کتاب سرگرم کننده از یه خاطره اش در بیاره و چطور یه جاهایی سبک روایتشو عوض کنه تا یکنواخت نشه همه چیز. آخرای کتاب هم به میزان لازم و مناسب، سس ماستی و عمیق تر شد که به نظرم، لذت بخش بود. ترجمه های آبین گلکارم همیشه پاکیزه و سر راست بودن. در کل میشه گفت یه کتابیه برای گذران وقت و استراحت...
که احتمالا یه بار خوندنش خیلی پشیمونی خاصی نیاره برای کسی.

[Tohid · Rating 5 out of 5]

یک فعال سیاسی بسیار سالخورده که در زمان لنین در حکومت شوروی سهمی داشت با شنیدن این ماجرا به من گفت:
-در زمان ما، برای یک کمونیست اتهامی ترسناک‌تر از استفاده از موقعیت شغلی برای مقاصد شخصی، متصور نبود.
سپس با به خاطر آوردن بیست و پنج سال کار اجباری‌اش در اردوگاه افزود:
- تازه، من زمانه‌ی خودم را هم ایده‌آل نمی‌دانم.‏

صفحه۱۱۴

[Mostafa · Rating 3 out of 5]

ماجرایی طنزآلود در انتقاد به حکومت شوروی و بوروکراسی

[Reyhan · Rating 4 out of 5]

از دو جهت برام جالب بود. اول نحوه روایت بود، ترکیبی از یادداشت‌ها و خاطرات و تفکرات نویسنده، همراه با اغراق و غلوّی که کاملا به‌جا بود. دوم هم بازنمایی تاریخ شوروی، که انگار حال حاضر کشور ماست: «خود انگلی از انگل‌هاست، ولی با صدای بلند که دیگران را کر می‌کند آواز مرگ بر انگل سرمی‌دهد. با مظاهر اندشه‌های اربابی و اعیانی مبارزه می‌کند، ولی کسی اعیان‌تر و ارباب‌منش‌تر از او نیست. از اغراق و بزرگنمایی فرنگ بد می‌گوید، ولی هرچیزی را که برچسب خارجی رویش داشته باشد دودستی می‌چسبد.»

[Nima · Rating 4 out of 5]

Funny and witty like his other works.

[Caroline · Rating 4 out of 5]

A writer in a Soviet apartment building complex learns that a larger 2 bedroom apartment is now vacant and according to the decision made by the special assembly of tenants, he and his pregnant wife were supposed to get this apartment, moving out of their small one-bedroom. However, as things come to pass, his expectation is dashed when he learns that a colonel who already owns a 3 bedroom apartment wishes to add this onto his current 3-bedroom apartment because he has American furniture and needs more space.

What ensues is an absurd satirical comedy of how a simple writer manages to use the bureaucracy of the Soviet Union to thwart the corruption that exists among some in the higher offices of the Soviet government.

It was most enjoyable. Definitely one I will re-read.

[Amir ali · Rating 3 out of 5]

داستان کتاب در مورد خاطره‌ای از خودِ نویسنده در سال 1975 روسیه است. ماجرای دردسرهایی که برای تعویض آپارتمانش کشیده است را به زبان طنز تعریف می‌کند. به نظرم نویسنده توانسته است وضعیت نویسنده‌های روسیه و بخشی از مشکلات ‌آن‌ها را در زمان روسیه کمونیستی نشان بدهد. اما طنز کتاب آنچنان قوی نیست و یک جاهایی حوصله سر بر می‌شود. اگر کنجکاوید بفهمید نویسنده چه دردسرهایی برای تعویض آپارتمانش کشیده است این کتاب را بخوانید!

[John · Rating 3 out of 5]

I've been meaning to get into the works of Vladimir Voinovich for a while now. He really seems like that bridging gap in Russian literature between the early Soviet era and the modern Russian period. While still a little earlier in the narrative than Vladimir Sorokin, and definitely an influence, he does run in tandem with Sorokin in the later period.

This isn't the best starting point in his bibliography, and I kind of expected that going in. The Life and Extraordinary Adventures of Private Ivan Chonkin is probably Voinovich's most known work. I have a copy of this, and probably should have started there but I chose not to due to not wanting to read it before I get to The Good Soldier Švejk, which Ivan Chonkin is often compared to. Still, there is a lot to like and enjoy about The Ivankiad.

Ivankiad is a metafictional satire based on Voinovich's actual experiences dealing with the Moscow Writer's Union in the 1970s. In the aftermath of his success with Ivan Chonkin Voinovich is living in the Moscow Writer's Union and looking to get a larger apartment for him and his expecting wife. The book looks to divulge the absurd and irrational experience in dealing with 1970s Soviet bureaucracy.

While I enjoyed this book my enjoyment was held back by a few limitations in my previous knowledge of the time and place in which this book comes from. My limited knowledge of 1970s Soviet literature and my limited knowledge of Voinovich’s personal life is what really held back my deeper engagement with this work. I went into this book hoping to get a better understanding of these subjects, and I definitely did, but I do feel that a previous understanding of these subjects would enhance the overall experience.

I learned more of the circumstances around the creation of this book on my own while reading it. Voinovich had gained a reputation in the USSR after writing Ivan Chonkin and by the mid 70s authorities started to investigate and harass him due to his political outspokenness, leading to his exclusion from the Moscow Writer’s Union and forcing him to emigrate by 1980. He lost his citizenship and wouldn’t be able to return until 1990 when Mikhail Gorbachev reinstated his citizenship.

This context really colors the reasoning why this book was written and gives it a lot more weight. It’s hard to understand this without this context, especially from a modern understanding of the world. For as much as I enjoyed this more humorous take on the kafkaesque nightmare of bureaucracy, I felt it wasn’t as strong an impact for me. Maybe with further reading from the time period and more of Voinovich’s work, this might make a more lasting impression on reread.

[Fateme · Rating 4 out of 5]

خوندن این کتاب تو این روزها دقیقا مثل اینه که چاقو برداری و زخمی که داری رو‌ عمیق‌تر کنی. برای مثال صبح به آقای سردبیر زنگ زدم و دلیل دستکاری مقاله رو پرسیدم. پاسخ: «خودت میدونی»
این احمقانه‌ترین پرسش و پاسخ بین ��ا هست. نه جناب من نمیدونم چرا باید کلمه بهایی از مقاله حذف بشه. بله ارجمند بهایی بود، انکار میکنید؟
ای روزنامه‌نگار ساده، دنبال چی میگردی؟‌ جوابی وجود نداره.

نامه‌های واینوویچ که در آخر کتاب ��اپ شده، ستودنی و برای من از متن داستان هم جذاب‌تر بودن.

[Amene · Rating 3 out of 5]

فضای نوشته و روایت بسیار صمیمی و روان بود.فضاسازی هم کاملا زنده و پویا صورت پذیرفته بود.علاوه بر تمام اینها جو و یاختارهای اداری و اجتماعی. بیان شده بسیار ملموس و قابل درک بود خصوصاً. برای ما ایرانی ها.

[Brian · Rating 3 out of 5]

The Ivankiad is a story made effective by its truth. If I were to write a novel detailing the amount of departments, officials, and committees Vladimir Voinovich was forced to confront in an attempt to move into his own apartment, I would be told to dial it back a little.

But Vladimir is telling his own story, and it's both funny and exasperating. I wasn't surprised in the slightest that Voinovich was forced to leave the Soviet Union just a few years after The Ivankiad's release, as he pulls no punches in his denunciation of Soviet bureaucracy and the men who benefit from it.

There's nothing earth-shattering in here, but as this was a backup purchase after a failure to find his far-more-famous The Life and Extraordinary Adventures of Private Ivan Chonkin at a book sale, this was a pleasant surprise. It's a quick read, and I'd call it required reading for anyone curious about the more mundane effects of Soviet oppression.

[Kaveh Rezaie · Rating 4 out of 5]

داستان اتفاقی است حقیقی که برای خود نویسنده کتاب رخ داده است و با زبان طنز بیان شده. فساد اداری و سوء استفاده از قدرت سیاسی برای هدف حقیری چون تصاحب یک آپارتمان (که نه، اتاقی از یک آپارتمان) نمونه ای از شیوه استبدادی حاکمیت حزب کمونیست بر شوروی است.
ما با حوادث و اتفاقات این جریان میتوانیم کاملاً همذات پنداری کنیم.

[Megan · Rating 3 out of 5]

enjoyable ranting from a soviet dissident. my favorite part was when he expressed puzzlement over what the big deal was with nixon wanting to eavesdrop on some people.

[Ali Rad · Rating 3 out of 5]

کتاب با استفاده استعاری از یک آپارتمان، ماجرای تلخی را با زبان طنز بازگو می‌کند که برای ما بسیار آشناست.
داستان متوسطی است و لحن نویسنده موجب شده خوش‌خوان و روان باشد.

[Ghazal · Rating 4 out of 5]

زبان روان با چاشنی طنز
وضع و حال جامعه ی خودشو بازتاب داده و برای مام آشناست!
از اونجایی که داستان طولانی ای نیست به کسایی که حوصله ی زیادی هم ندارن توصیه میکنم.
در جایی از کتاب میخونیم:

در شرایط نظام حکومتی ما، «جمع» یعنی تقریبا مقدسترینِ مقدسات .اگر جمع طرف ایوانکو (شخصیت بد) را گرفته بود او به طور حتم در همه تکاپوهای بعدی، ازین مساله سود میبرد؛جمع را بالا میبرد و خواستار احترام به نظر جمع میشد.
ولی جمعی که علیه او رای دهد دیگر جمع نیست! بلکه «آنهایی» است که او قصد دارد حالشان را بگیرد.

[Booksreview96 · Rating 4 out of 5]

بهار ۱۴۰۱

از اون قصه ها و کتابهایی که می خوای سریعتر بدونی چی میشه و در عین حال که طنزه غم انگیز هم هست.
ولی مسئله ی غریب آن است که او در سخنانش با همان چیزهایی مبارزه می کند که خود با تمام توان در پی رسیدن به آنهاست. خود انگلی از شمار انگل هاست،ولی با صدایی بلند که دیگران را کر می کند آواز مرگ بر انگل سر می دهد…ص ۱۶۲

[Mostafaa_torshizy · Rating 4 out of 5]

طنز تلخ این نویسنده در هجو حاکمیت کمونیستی به قدری من را گرفت که بلافاصله پس از اتمام کتاب اثر معروفش مسکو ۲۰۴۲ را سفارش دادم

[Sarah]

Books where very little happen but everything happens- this made me laugh. Great analysis of the parasites of society, or, bureaucracy.

[Sia · Rating 3 out of 5]

ماجرایی طنزآلود در انتقاد به حکومت شوروی و بوروکراسی

[Vel Veeter]

There was a stupid re:re:re:re:re:re:re:re:re:re:re:re: kind of email that came out a few years ago about an elder Muslim man who was unable to plow his garden and he emailed his son about it. The son, knowing he could not go there to help his father, replied in vague terms about worrying about whether or not digging up the garden would unveil or uncover the “hidden” thing they shared there. Because of email monitoring, the federal government showed up and looked for whatever hidden there and since there was nothing there, they left the yard that way. The father then emailed his son thanking for helping with the garden.

This book takes places in the early 1970s in Soviet Russia, and like the above story takes place within a heavily surveiled society. Unless the above story, this one is true. Vladimir Voinovich is a well-known Soviet satirist most famous for his novel Ivan Chonkin. Living in government housing for writers in a one room apartment with his pregnant wife, he finds out there’s a two room apartment opening up and he applies for it. It becomes clear that a hack history writer who already have a four room apartment has eyes on this room, and more tied to the Soviet party begins pulling strings to get it. The result is a long battle that both mocks the strengths and weaknesses of the Soviet bureaucracy. So Voinovich is limited in his recourse because he doesn’t have a good reputation with the party, but at the same time, he’s able to exploit the rules as they are intended. It’s a kind of satire that’s funny because it’s not expressly critical of the system as a whole, but shows the cracks within. It’s a satire that isn’t automatically assuming a world after Soviet Russia, because even though we’re there, he still have 15 years to go.

[Hamidreza Hosseini · Rating 4 out of 5]

اولین بار توی پاورقی ماهنامه ی اندیشه ی پویا، مطالب طنز واینوویچ رو با ترجمه ی روون و خوب آبتین گلکار خوندم و خیلی دوستشون داشتم.
طنزی که خنده ای تلخ روی لب خواننده میاره. روایت داستانهای واقعی از زندگی در دوران کمونیسم شوروی با چاشنی طنز و تمسخر اتفاقات.

تک تک اتفاقاتی که توی داستان میفته و تک تک حرفها و رفتارها، برای مردم ایران آشناست. چقدر سبکهای حکومتداری شبیهند با وجود ادعا در تفاوت

[Dana · Rating 2 out of 5]

No fue lo que esperaba. ¿Quizá me faltaba tener un poco más de información sobre el contexto? No sé, pero no fue la gran cosa este libro.
Se lee rápido, aunque por momentos se vuelva bastante aburrido

[Alex Pietrow · Rating 5 out of 5]

Nice book and nice ending :P Voinovich really is a awesome writer!

[Keiti Rueter · Rating 4 out of 5]

'The Ivankiad' by Vladimir Voinovich finished 3/31. This satirical novella-though falling apart- is a Russophile's dream. Bureaucracy and communism are explored and exploited, and a simple writer with a pregnant wife suffers by his own union. A two-bedroom apartment has never caused so much grief. Plenty of Russian name drops: Gorky, Bulgakov, Pasternak, Gogol, etc. Looking for 'Fur Hat' and 'Chonkin' by Voinovich 👀 Published 1976.
.
.
'It would seem a man could want no more. But, as is well known, a man, especially a creative man, never rests on his accomplishments. He puts in one toilet; then he wants to put in another. But where?
Ah, that's the problem!'
.
.
.
#bibliophile #bookworm #bookstagram #fiction #bookaholic #booklover #bookporn #literature #igreads #bookreview #currentlyreading #voinovich #russianliterature #russianlit #russophile #satire #penguinpaperbacks