De meest besproken man van Nederland

by Jeroen Pen

Otto Spanjer heeft één doel: journalist worden. Maar na zijn studie sociologie wil het voor de voormalig gymnasiast maar niet vlotten. Als webredacteur bij een weekblad en socialemediaredacteur bij de Katholieke Televisie Omroep schrijft hij clickbait-artikelen – die het digitale bereik enorm vergroten–, maar voor het schrijven van goede journalistieke verhalen lijkt geen plaats. De banen die Spanjer ambieert zijn bezet door vijftigers met een vast contract. Vol minachting slaat hij hun eeuwige gelanterfant gade. Met de rug tegen de muur bedenkt hij een plan om het old boys network dat hem tegenhoudt te verslaan. De meest besproken man van Nederland is een verhaal over een land dat zichzelf in korte tijd heruitvond als Europees kampioen flexwerk. Een verhaal over omroeppolitiek, grenzeloze ambitie en media-ambtenaren. Maar bovenal is De meest besproken man van Nederland een verhaal over de eerste naoorlogse generatie die het slechter kreeg dan haar ouders.

Genres: Fiction

224 pages, Paperback

Published April 15, 2021

Reviews

[Sasha · Rating 4 out of 5]

Een heerlijk collegiaal of oncollegiaal - het is maar hoe je het bekijkt- boek over de sluwe en soms doodvermoeiende omroepspolitiek in Hilversum. Je krijgt een kijkje in de wereld van machtige netmanagers, vrouwen die worden lastiggevallen, vriendjespolitiek, en hoe het ‘old boys network’ elkaar de hand boven het hoofd houdt en daardoor jonge talentvolle mediamakers geen kans gunt in de journalistiek. Dit boek is een aanklacht tegen de flexibilisering van de arbeidsmarkt. Dit boek was pijnlijk herkenbaar, satire en ook een genot om te lezen. En het einde, mijn god, ge-wel-dig 👏

[Katarina · Rating 5 out of 5]

Bril - fucking - jant. In een ruk uit.

[Sofie · Rating 4 out of 5]

Dit boek moest inderdaad eens geschreven worden! Bedankt, Jeroen Pen. Goed gelachen, vaak groen.

[Maarten de Groot · Rating 4 out of 5]

Kort en geestig boek wat met een heleboel ironie en humor de absurde situatie van jongeren van nu laat zien. In een ruk uitgelezen en enorm om gelachen!

[Kiezelsteen1989 · Rating 5 out of 5]

Het gebeurt niet vaak dat ik zo om een roman moet lachen. Knap omdat de thematiek (flexibilisering v. arbeidsmarkt) juist bittere ernst is. Aanrader!

[Andreia Da Silva · Rating 5 out of 5]

Pen weet de idealistische droom van elk beginnende journalist goed te projecteren op de lezer. Geen enkele journalist gaat ergens aan de slag om als flegmatische kantooropvulling te fungeren. Pen prikt de bubbel door waar we onszelf mee geparalyseerd hebben door ons er op blind te staren: het begeerlijke verlangen van een vaste aanstelling. Je doet Pen tekort door zijn debuut een aanklacht te noemen. Deze taalvirtuoos onderging een catharsis, waar de jonge generatie journalisten zonder toegeven voor vluchten. Laten we Otto Spanjer geen naam toekennen behalve zijn eigen, maar wel meer zijn zoals hem. Wie de revolutie zelf niet wil ontketenen, zal zijn eigen zure vruchten oogsten.

[k83n · Rating 5 out of 5]

Otto Spanjer, stem van een generatie.

[Rutger de Quay · Rating 4 out of 5]

In één ruk uitgelezen. Zeer scherp en geestig. Als freelance journalist bovendien pijnlijk herkenbaar. Een pijnlijk inkijkje in de doorgeslagen flexibilisering van onze maatschappij.

[Krijnenbeebie · Rating 5 out of 5]

Scherp, belangrijk en nog grappig ook

[Laurens · Rating 4 out of 5]

Laat ik het eens kort houden: deze shit is hilarieus! 👏🏻

[Jordi van der Oord · Rating 5 out of 5]

Liefde voor dit boek ❤️

[GertJan · Rating 2 out of 5]

**1/2
Het (terechte) punt is snel gemaakt, de moeilijke positie van jonge mensen in de mediawereld versus de vaak zelfgenoegzame zekerheid van de babyboomers. De vileine karakterschetsen van de omroepwereld bij de KRO zijn bij vlagen grappig, maar al snel is het meer (en teveel) van hetzelfde. En ik dacht: wil Jeroen Pen schrijver worden? Waar moet hij dan de volgende keer over schrijven, als je het verhaal van wat je zelf hebt meegemaakt nu verteld hebt?

[F · Rating 4 out of 5]

Vooral veel gelachen, en soms ook een beetje moeten huilen om de herkenbaarheid van dit boek.

[Marloes Matthijssen · Rating 4 out of 5]

De flexibele schil mogen zijn die een door en door rotte kern omhult. Een kerngroep van mensen die zuchten en dreutelen, maar wel nog tien, vijftien jaar banen bezet gaan houden. Vijftigers die niets van techniek begrijpen en dus gewoon alle goede ideeën jatten - ach wat is het allemaal pijnlijk herkenbaar. En gelukkig ook scherp en grappig opgeschreven.

[Lex Bronkhorst · Rating 5 out of 5]

Zeer humoristisch boek met een geweldig plot. Leest vlot weg en door de sterke karakters is het een zeer boeiend boek. Snijdt bovendien een maatschappelijk probleem aan dat voor veel mensen herkenbaar zal zijn. Stof tot nadenken en discussies. Wie wil dat nou niet..

[Marooi · Rating 4 out of 5]

Leest als een heel fijne long-read van je favoriete nieuwssite - inzichtgevend en ondanks recente ontwikkelingen toch weer verrassend. Ik twijfel er niet over dat alles echt gebeurd is, of erger was en is.

[Frank Verputten · Rating 5 out of 5]

Ik ga stuk op dit boek, hilarisch. En ook een beetje huilen want het is een en al herkenbaarheid.

[Mara · Rating 5 out of 5]

Geweldig boek! Kleurrijk geschreven, met veel humor en belangrijke maatschappijkritiek. Je leest het in een ruk uit!

[Vera Spaans · Rating 5 out of 5]

Wat een fijn boek. Uitstekende opbouw, heerlijke observaties. Voor iemand die voor zijn werk nooit meer dan 140 tekens mocht leveren kan hij de spanning behoorlijk lang vasthouden :-)

[Mieke Van Dixhoorn · Rating 4 out of 5]

Kon het eigenlijk niet wegleggen... Zegt genoeg.

[Jacqueline · Rating 3 out of 5]

Genoten van dit grappige boekje over een jonge man in de televisiewereld. Hij is wat bozig, maar dat vertaalt zich naar een humoristische blik en genoeg zelfspot (wat ik bij Lale Guhl miste). Stiekem benieuwd welke mensen gefigureerd hebben voor de arche-types :-).

"Weet je wat zekerheden met mensen doen? Ze maken ze gemakzuchtig"

"Ik heb het zelf vaak genoeg gedaan: op hoge poten twitteren over het kwetsende en gedateerde taalgebruik van een oude witte mediaman. Op dit ogenblik geconfronteerd met een mens van vlees en bloed en diens goede bedoelingen, voel ik medelijden en schaam ik me een beetje."

"Principes zijn voor mensen die zicht dat kunnen veroorloven"

[Linda · Rating 3 out of 5]

Aardig boekje, maar de schrijver getuigt wel van een erg onvolwassen inborst.

[Jeannette · Rating 2 out of 5]

Natuurlijk heeft de auteur gelijk en valt het gevangenschap in een bullshit job niet mee. Maar of je dan steeds zo boos moet zijn, coke moet gaan snuiven en alles op leeftijd moet gooien, dat weet ik niet.
Voordeel van dit boek is wel dat ik me als vijftiger die ook nog nooit een vast contract heeft gehad best heel tevreden voel.
Maar wat er nou geestig aan het boek was, dat ontgaat mij.

[Gwen Zwan · Rating 5 out of 5]

herkenbaar en goed geschreven.

[Lars · Rating 5 out of 5]

Geniaal en bitteractueel. Benieuwd of Van Nieuwkerk en Klein erin zitten.

[Melissa · Rating 5 out of 5]

Eén woord: slay.

[Dagmar · Rating 2 out of 5]

Ik vond het maar een boek waar ik slecht in kon komen.

[Gijs Zandbergen · Rating 3 out of 5]

Dit is een van de debuten in de categorie “Ik heb iets meegemaakt en daar kan ik een boek over schrijven”. Dat heeft Jeroen Pen, en dat schrijven kan hij ook. In dit geval gaat het over een zichzelf beslist niet onderschattende, jonge freelance internetjournalist, academisch geschoolde socioloog, die komt te werken tussen zelfingenomen, luie vijftigers met een vaste aanstelling. Het boek is geen bom onder de publieke omroep, maar wel een onthutsende schets van de mentaliteit op het Mediapark. Onderbetaalde zzp’ers zijn daar de “flexibele schil” en het boek is een aanklacht tegen dit systeem, dat je overigens niet alleen bij de media aantreft. Iets meer zelfkritiek was op zijn plaats geweest, want de hoofdpersoon is, wellicht onbedoeld, ook een wijsneus.