Flores de ferro

by María Rei Vilas

María Rei Vilas debuta na novela cunha historia en que a intriga asolaga tanto o persoal coma o colectivo, cun destacado protagonismo das mulleres, uns personaxes inesquecibles e unha trama onde as vítimas silenciadas poden procurar, polo menos, unhas pingas de xustiza. Camila viviu durante décadas unha mentira sostida coa complicidade dos que a rodean. No seu regreso á vila de Briana, no verán de 1987, deberá reunir o valor para enfrontarse á verdade. Alí, Antón, o ferreiro artista, pechouse no seu mundo, a arrastrar a dor e a culpa dos que non souberon ver como o mal se estendía ata que foi demasiado tarde. A visita da súa neta, Helia, vivo retrato da avoa, daralle azos para contar o que durante tantos anos calou.

Genres: Fiction

432 pages, Paperback

First published October 9, 2020

About the author

María Rei Vilas (A Laracha, 1964) é profesora de Bioloxía e Xeoloxía no Instituto Agra de Leborís, da súa localidade natal. Autora de libros de texto e guías didácticas relacionadas co ensino da bioloxía e a xeoloxía, Flores de ferro é a súa primeira novela. Foto da autora de Antía de la Fuente

Reviews

[Silvia · Rating 5 out of 5]

Dende que o lin, pasou a ser o meu libro favorito. Pola forma maestra na que está narrada a historia, pola historia que conta, pola sensibilidade e a crudeza coa que e narrada. Hai poucos libros coma este. Sorprendeume que sendo a primeira novela da autora fose un libro que me emocionase tanto, tan perfecto. Dende que comecei non puiden para de falar del. Espero que a autora nos traia máis historias da Galicia nesta época.

[Pablo Otero · Rating 5 out of 5]

Fermosísimo. Narración intelixente, e unha ledicia de vocabulario. Imprescindible.

[Cris Wollstonecraft · Rating 5 out of 5]

Intriga e memoria histórica cun conxunto de personaxes que falan da comunidade, do silencio que protexe aos que ten o poder e da resistencia ao mesmo.

[SANDRA · Rating 4 out of 5]

O libro enganchoume a partir do momento en que aparece Aurora. Moitos feitos da historia resultáronme inverosímiles, mais este punto fraco é compensado por unha morea de anécdotas emotivas, como cando Aurora empeza a ir ao colexio de adultos e cando Olga da a luz ou a noite en que lles da chocolate aos fillos. Aínda que non me parece algo trascendental, pois a novela é moito máis que a solución de un misterio,o fío conductor da historia ao final non se resolve con claridade.
En xeral, a pesar de que estou un tanto farta de historias das maldades da guerra, especialmente da guerra civil española, a novela gustoume bastante.

[Claudia · Rating 3 out of 5]

Déixame unha sensación agridoce. Empezou con moita forza, cunha narración moi adictiva, pero cara a metade ten pasaxes que me resultaron lixeiramente repetitivos e que facían perder o ritmo que me atraeu nos inicios da historia. Cara ao final volve a ese ritmo que che fai querer saber máis. Tamén tiven certa sensación de mesturar demasiados temas, ou de que o trasfondo histórico perde relevancia no desenvolvemento da historia, que perde protagonismo no devenir dos acontecementos.

[Noelia Barcia · Rating 5 out of 5]

O mellor que lin en moito tempo. Esta novela é desas que tecen os fíos pouco a pouco contando historias agochadas durante anos, segredos de familia e o máis importante historias de corazón, de rancor, de alegrías e de perdas inmensas. Obras como estás mostran a importancia da familia e de recompoñer o pasado dos que nos rodean para ser libres e coñecernos a nos mesmos.

[Meiga · Rating 4 out of 5]

Esta foi outra lectura obrigatoria deste trimestre, mais unha que desfrutei un montón.

Trátase da primeira novela da autora e, aínda que hai algunhas cousas que non me remataron de convencer das que falarei máis adiante, en xeral é un primeiro traballo brillante. Espero ansiosa que se decida por seguir a senda da literatura, xa que sen dúbida ten talento.

Respecto a isto, gustaríame destacar o estilo que, se ben pode facerse un pouco pesado, resulta unha marabilla e demostra un gran coñecemento da lingua galega, que eu coma lectora apreciei moito. Ademais paréceme unha historia ambiciosa, o que ten incluso máis mérito ao seren a primeira novela publicada (intúo que María Rei garda algunhas no caixón). Nela aparecen unha chea de personaxes aos que a escritora logra, case na súa totalidade, dotar de personalidade e gran humanidade, é dicir, que son xente chea de grises, unha boa representación da relidade humana, especialmente en tempos tan convulsos coma unha guerra.

Mestura dúas liñas temporais: o pasado e o presente (1987) e, se ben me interesou máis a primeira, creo que conseguiron complementarse moi ben e os flashbacks estiveron ben traídos. Aínda que o principio fíxose quizais demasiado lento, a partir da páxina dúascentas, todavía cun ritmo pausado, comeza a enganchar moito e atopeime buscando momentos ao longo do día para ler, cando eu acostumo a ser unha ave nocturna.

Gocei moito tamén do ben fíadas que están todas as tramas, o que se demostra nas mencións por casualidade e referencias que se fan ao longo de toda a novela e que permiten admirar máis o traballo da autora cando chega a resolución final.

É esta resolución final coa que máis problema teño, xa que despois deste ritmo lento pero seguro, pareceume demasiado precipitada. Non había suficiente espazo para solucionar o conflito coa amplitude necesaria, o que levou á decepción despois de tantas páxinas adicadas á construción de tensión. Para min faltaron expliacións, reflexións e, sobre todo, tempo, o que levou a certas situación moi pouco cribles.

Se ben a maior partes dos temas a tratar, aínda que duros, só reciben sensibilidade por parte da autora, si houbo algunhas tramas ou ideas que non me convenceron, especialmente as relacionadas con Froilán, que chegaron a resultarme desagradables. De todas formas, o problema non é iso, senón que era totalmente innecesarias e non aportaban o que pensaban ao libro.

En conclusión, un debut brillante que achega a María Rei á miña atención. Se ben non creo que sexa perfecto, si penso que é a proba de que na literatura galega hai o que se reclama nos libros incluso a nivel internacional. Ogallá sexa traducido polo menos o castelán e máis persoas poidan sumerxirse nesta historia!

[isaac · Rating 4 out of 5]

gostei muito do ritmo da novela, de como se desenguedelha as histórias familiares durante a guerra civil e os anos do franquismo e de como muitos detalhes que de primeiras parecem só isso, despois resulta que reaparecem na história e resultam mui significativos e achegam muita sensaçom de coesom. em algunas ocasiona botei em falta que as personagens falassem de forma mais natural e que camila, a protagonista, saca-se a cabeça do cu mais cedo para simplemente questionar-se o que sabia (porque literalmente nom sabia nada) e mostrar-se mais aberta a escuitar.
ademais disso, a ediçom que lim tinha bastantes gralhas do estilo «una» en vez de uma, falta de pontos finais ou palavras repetidas, cousa que dói especialmente quando as novidades em galego nom che som dos livros mais baratos numa livraria.

[Paula FM · Rating 4 out of 5]

Gustoume moito a historia que conta esta novela e tamén o xeito en que está narrada. Ademáis creo que ten moito mérito por ser o primeiro libro da autora. Ata algo máis da metade da novela esta segue un ritmo pausado no que imos, xunto coa protagonista, coñecendo unha morea de personaxes, todos eles interesantes, mesturando o pasado e o presente. O motivo porque lle poño un 4 e non un 5 é porque cara ó final da novela semella que a autora quere cerrar a novela. O final paréceme moi precipitado para unha obra que se construíu de xeito pausado e o recurso empregado para chegar ó final tampouco me convence. Creo que a historia gañaría se o final se desenvolvese dun xeito máis lento. Espero ler pronto outra obra da autora.

[Luinha98 · Rating 5 out of 5]

Ao principio, custa seguir a trama pola gran cantidade de personaxes, pero cando entras na historia xa non podes parar de ler. Unha novela marabillosamente escrita!

[Sandra · Rating 4 out of 5]

Para ser el primer libro de la autora está muy bien estructurado la única pega que le pongo el la parte final que según iba el desarrollo tranquilo me pareció muy precipitado y sin cerrar de todo.

[Tor Gar · Rating 3 out of 5]

[libro en galego]

Hai moito tempo que acabei o libro, incluso acabei outro despois, antes de poñerme con este merdicomentario e xa case non recordo.

Sen que serva de precedente comezarei por antes do comezo e é que a miña escolla desta novela foi o chou. Non sabía nin da súa existencia, apareceume nas recomendacións (algún día debería falar delas porque miña nai querida, nin IA, nin algoritmo nin nada, unha regra de tres básica, pero outro día), estaba dispoñible na biblioteca, collino e comeceino no día seguinte. ¿Podería ter lido a sinopse ou comentarios? Podería. ¿Fíxeno? Hahaha, non. (hostia puta neno, que non se pode escribir “jajaja” en galego. Condenados fillos de moitos pais)

O inicio da novela é malo. Aínda non sei de que vai o libro e a súa protagonista é unha mexericas anticarismática. Sen embargo, co avance da historia, non ten un protagonismo absoluto, hai mais personaxes e é a través deles que por fin descubrimos de que vai: novela da guerra civil española. ¡CAGHONDIOS! Como o último libro que lin en galego, que dous acercamentos tan distintos.

Dividiría a novela en tres partes. O primeiro cuarto introdutorio, o último cuarto conclusorio, es os segundo e terceiro que conforman a parte central do libro e da historia. Esta parte central é a boa, a que paga a pena.

Emprega a autora un recurso no que en tempo presente ocorre algo, unha conversa, un recordo no que se desvela algo con certo impacto e de seguido lévanos a ese tempo e como sucedeu todo. O uso dos flashbacks está moi ben integrado, é moi eficaz e sempre explica e pon en contexto o impacto do que se nos revelou. Ademais cada minihistoria ten o seu punto diferente; é unha historia coral dunha vila e cada un dos veciños ten a súas vicisitudes. Algunhas de auténtico terror. Se me centrase só nesta parte central poñeríalle catro estelas sen dúbida.

O final, o final é como acaba todo. Únense a parte introdutoria e a central facendo que a ignorante protagonista adquira coñecemento, porque si, mentres nos os lectores tiñamos información a protagonista seguía sumida no descoñecemento. E ese mecanismo narrativo da parte central que tanto me gustou desaparece para pasar a ser un todo expositivo e explicativo onde a diversidade de historias morre e concéntrase en como afecta á babiola.

No sei se será o peor desta parte pero é que ademais de ser expositiva en termos da narración o é tamén no campo alegórico. Poderíase interpretar que nos somos á protagonista, que somos ignorantes dun pasado importante. Incluso de que foi tan traumático que o esquecemos polo noso ben e que agora que somos adultos temos que afrontar o que pasou. Non só iso, tamén nas disposición xeográficas xa que a personaxe principal pertence á cidade e ten que ir ó campo para recuperar ese coñecemento porque o campo non esquece (eu engadiría que si que morre) mentres que na cidade todo se fai mais anónimo. Pois iso, que podería ser unha interpretación, a autora explícanolo mais ou menos. Sutileza de martelo pneumático. Demostra unha total falta de confianza no lector. Porque se non o explicase podería dicir que non me gustou, que o xeito de rematar e unir os cabos non o sinto en harmonía pero ó dicilo demostra que a protagonista non lle importa un carallo. E se a ela non lle importa a min moito menos.

E así queda o libro con tres estrelas, cun mal final pero que polo medio transita polas catro estrelas de forma marabillosa.

[Jose · Rating 5 out of 5]

Lo recomiendo. Hacía tiempo que no leía un libro tan bonito

[Anuska67 · Rating 5 out of 5]

La mejor novela que he leído en los últimos cinco años. Me ha emocionado!
Y la autora, a la que tuve el placer de conocer, es encantadora.

[Iris · Rating 5 out of 5]

Lectura coidada e fermosa, un bo retrato da historia, consegue que entres nunha trama chea de detalles que flue perfectamente. Quizais un final atropelado pero en xeral un libro dos que enganchan.

[Alba GR · Rating 5 out of 5]

Solo WOWWWWWW

[Sabela Sanfiz · Rating 5 out of 5]

Tanto o estilo de escritura da autora como a historia en sí gustáronme moitísimo :)

[Sara · Rating 3 out of 5]

Leedlo hijos de puta

[Carmen · Rating 2 out of 5]

Comenzó bien y se convirtió en poco creible

[dest · Rating 4 out of 5]

flores de ferro é a historia de antón, aurora, santiago, catalina, olga,...; é a historia dunha moza que volve á vila onde naceu sen recordar nada do seu pasado, encontrándoo de fronte sen esperalo; é unha historia sobre os olvidados da guerra civil. fálase da importancia da transmisión da memoria e de todos aqueles que quedaron atrapados nela: das feridas pechadas pero non curadas, das decisións tomadas e o arrepentimento posterior, da dor, da pérdida e a carraxe.

maría rei vilas recolle nestas páxinas a historia dunha vila dende o punto de vista de cada un dos personaxes que a conforman, cunha narrativa excelente que te atrapa dende os primeiros capítulos.

pode ser un dos meus libros favoritos desta temática ata o momento. i eso que non son moi dada ás novelas cun trasfondo de guerra civil porque acostuman a ser máis densas. pero o achegamento aos diferentes personaxes e á propia voz dunha vila.... chicas es mi cosa.

[Sandra - Leer y Recomendar Calvar · Rating 5 out of 5]

Novela intensa dende case os primeiros capítulos xa que todos os personaxes están enriquecidos con vidas dramáticas cheas de miserias e tristuras pola época e as circunstancias que lles tocou vivir.

Unha Galicia rural que a autora describe marabillosamente, tanto pola pobreza, o analfabetismo, os traballos duros e pouco agradecidos, coma as xentes que as moraban, que ao mesmo tempo tiñan unha necesidade de aprender e prosperar, que por desgraza o fascismo lles arrebatou.

Creo que a autora soubo levarnos e meternos na historia que nos conta, con moito afecto pola parte do lector, que de algún xeito lembrou e rememorou aos seus propios avós con moita ternura e respecto por quen tamén viviu esa parte amarga do silencio, dos abusos, das traizóns, dos desaparecidos, das mortes… De erguer a cabeza e tirar cara adiante.

[Citybones · Rating 4 out of 5]

3.75 Me parece que está muy bien escrito, con mucho ritmo y con descriciones que me emocionaban, cosa que es rara, normalmente me aburren. Los personajes son muy completos y diversos. El problema es que yo este tipo de libros no me apetece leerlos. La historia de la guerra civil española es terrible y me da una bajona que no es lo que yo quiero sentir al leer. Nunca me apetecía coger el libro y a pesar de la increíble prosa de la autora es sólo otra historia más de estas que siempre acabo leyendo obligada. El final también me pareció bastante apresurado y nos quedamos sin saber casi nada de Pedro a pesar de lo importante que debería ser para la historia. Volvería a leer a la autora si saca un libro de otra temática.

[Kouran Aki · Rating 3 out of 5]

Una visión intergeracional de la vida en la Galicia rural desde antes de los años 30 hasta finales de los 80, de los efectos de la guerra y sus ecos que perduran años y años en el futuro, y de un misterio familiar que lleva oculto durante décadas y que se irá revelando poco a poco.

Para ser la primera novela de María Rei Vilas, hace un buen trabajo en atrapar al lector en esos secretos que se van desentrañando a través de la biografía de los habitantes del pueblo de Briana.

Las descripciones son muy minuiciosas y aunque el dominio de la narrativa queda patente en el lenguaje de la escritora, puede hacerse muy pesado, especialmente al inicio.

[Lucía Nicolino · Rating 5 out of 5]

Unha historia envolvente, crúa por momentos pero realista que nos plasma un esbozo do noso pasado durante a guerra civil. Ao comezo, debido á gran cantidade de personaxes e as múltiples relacións que se establencen entre eles, costa seguir o fío condutor pero unha vez que xa os coñeces a todos, a rede de protagonistas tece unha arañeira perfecta na que todo vai cobrando sentido.
Como punto negativo o final pareceume algo "apurado" posto que para a protagonista o misterio de seu pai resólvese dunha forma rápida e sen moitas trabas.
Con todo, foi un dos mellores libros que lin nos últimos meses.

[Claracristela · Rating 3 out of 5]

Historia de familias y secretos desde la guerra civil a los años 80. Se lee bien, engancha, pero no deja de ser un cúmulo de lugares comunes sobre los ideales republicanos y los malvados falangistas. Los personajes son bastante simples, monócromos (los buenos, los malos, la que no sabe nada, el cobarde arrepentido…) Lectura fácil para verano.

[Tania Barrio · Rating 3 out of 5]

Me chirría la manera en que están narradas numerosas partes del libro pero, a medida que se aproxima el final del mismo creo que la trama se vuelve un cliché de "americanada", bastante decepcionada. Le doy 3 estrellas y no menos porque me mantuvo con la intriga de saber qué pasaría al final, pero no lo recomendaría.

[Pablo Rial · Rating 4 out of 5]

É unha novela moi interesante, no instituto despois tivemos un encontro literario coa autora e realmente vese un gran traballo por detrá de coñecer esa realidade que ela como persoa descoñecía e reflíctese na lectura

[Noelia López · Rating 5 out of 5]

O meu novo libro favorito. Que maxia e arte a maneira na qie María te evade para meterte de cheo na historia. Encantoume e esnaquizoume a partes iguais. Inspirador e recomendadísimo para calquera que queira gozar coa escrita desta muller.

[Ángeles Rod · Rating 5 out of 5]

Novela entrw historica y de misterio muy entretenida y bien escrita. Te mantiene en vilo hasta el final. Cuanta de forma amena lo que ocurrió en los pueblos de España durante la guerra civil y cuyas raíces hacen daño a muchas familias en nuestros dias

[Noelia · Rating 5 out of 5]

Noraboa pola novela María, unha das lecturas que recomendarei a partir de agora.