Wit-Rusland, 1941. Tijdens een razzia in haar geboortedorp is de Joodse Ella getuige van de moord op haar familie. Ze weet zelf te ontkomen en vlucht het bos in, waar ze wordt opgenomen door een groep verzetsstrijders die zich daar schuilhoudt. In hun midden wordt Ella onverwacht weer gelukkig, maar helaas is dat van korte duur. Na de bevrijding krijgt Ella, die niets meer te verliezen heeft, valse papieren met de naam Elle. Ze reist verder naar Parijs om informatie door te geven over voortvluchtige nazi’s. Over haar afkomst en haar verleden zwijgt ze de rest van haar leven als het graf.
Nederland, 2013. Janna maakt een moeilijke tijd door nadat haar man haar heeft verlaten. Als haar oma Elle in diezelfde periode overlijdt, helpt Janna haar moeder met het uitruimen van oma’s huis. Ze vindt een versleten kistje waar spullen in zitten die ze niet kan plaatsen: een davidster, een oud identiteitsbewijs in een onleesbare taal, en een gladde metalen ring. Had haar stille, gesloten oma een geheim verleden? Janna gaat op zoek naar de waarheid, een reis die haar via Parijs en Wit-Rusland terugbrengt naar haarzelf.
Dit was een erg mooi verhaal!, leuke invalshoek om 2 verhaallijnen door elkaar te verweven. Het ene gedeelte, door de vlotte schrijfstijl, een chicklit , het andere gedeelte een prachtige oorlogsroman, met dezelfde vlotte schrijfstijl uiteraard (waardoor de gruwelijkheden iets minder erg overkomen). Ik vind het zeker een aanrader!!
De verwachting was hoog, de lat lag hoog en ja hoorrrr. Wat zet Aline van Wijnen met dit boek een prestatie neer! Gebaseerd op waargebeurde feiten; dit is een prachtige historische roman met toch ook die tik feelgood en wat vond ik dit mooi en aangrijpend! Mijn recensie op Samenlezenisleuker:
Een boek dat ik niet snel meer vergeet. Personage Elle heeft mij geraakt met haar verhaal. Ik zat soms in een achtbaan van emoties die kreeg tijdens het lezen. Dit verhaal is de moeite waard om te lezen.
Dit boek heb ik één ruk uitgelezen. (Op een onderbreking voor het slapen na, helaas.)
Het heden, zowel als het verleden, pakten me meteen. De karakters hadden nog iets meer uitgediept kunnen worden mijns inziens, desalniettemin leefde ik enorm mee met de beide hoofdpersonen: Janna, in 2013 en Ella/Elle in WO2. Het verhaal liep als een trein. Het was enorm spannend. En er zaten vreselijk aangrijpende passages in. Die waren zo goed beschreven dat ze nu voorgoed op mijn netvlies gebrand staan. (Houd de tissues paraat!) Het begrip, respect en liefde die Janna alsnog voor haar overleden oma krijgt, doordat ze haar ware geschiedenis leert kennen, zijn prachtig. En herkenbaar voor mij. Evenals het vraagstuk of ze er goed aan doet haar oma's verleden te willen achterhalen. Want iemand verbergt bepaalde zaken natuurlijk niet voor niets.
Een interessant en aangrijpend stuk geschiedenis. Een vertelling van menselijke moed en hoop. Gecombineerd met Janna's persoonlijke conflict in de tegenwoordige tijd, ongetwijfeld helaas ook herkenbaar voor velen. Door haar oma's verhaal te leren kennen, gaat Janna zichzelf en het leven anders zien en waarderen uiteindelijk.
De schrijfstijl is mooi, soms beknopt, soms gedetailleerder, er worden geen woorden verspild aan nonsens die er niet toe doet.
Onlangs heb ik "Terwijl Parijs sliep" gelezen, dat vond ik ook erg aangrijpend en goed geschreven. "Het geheime kistje van Elle" doet hier niet voor onder. Ik zou het iedereen aanraden!
Dit boek leest heel vlot weg o.a. vanwege de twee verschillende verhaallijnen en perspectieven. Eén uit het verleden van Ella tijdens de oorlog en de ander van Janna haar kleindochter. Dat laatste zo simpel en luchtig in vergelijking met wat Ella allemaal moet doorstaan.
Het geheime kistje van Elle - Aline van Wijnen (Boekerij)
Voor de lezers van De nachtegaal van Kristin Hannah, Bloemen voor mijn dochter van Sarah Jio en Het familieportret van Jenna Blum
Wit-Rusland, 1941. Tijdens een razzia in haar geboortedorp is de Joodse Ella getuige van de moord op haar familie. Ze weet zelf te ontkomen en vlucht het bos in, waar ze wordt opgenomen door een groep verzetsstrijders die zich daar schuilhoudt. In hun midden wordt Ella onverwacht weer gelukkig, maar helaas is dat van korte duur. Na de bevrijding krijgt Ella, die niets meer te verliezen heeft, valse papieren met de naam Elle. Ze reist verder naar Parijs om informatie door te geven over voortvluchtige nazi’s. Over haar afkomst en haar verleden zwijgt ze de rest van haar leven als het graf.
Nederland, 2013. Janna maakt een moeilijke tijd door nadat haar man haar heeft verlaten. Als haar oma Elle in diezelfde periode overlijdt, helpt Janna haar moeder met het uitruimen van oma’s huis. Ze vindt een versleten kistje waar spullen in zitten die ze niet kan plaatsen: een davidster, een oud identiteitsbewijs in een onleesbare taal, en een gladde metalen ring. Had haar stille, gesloten oma een geheim verleden? Janna gaat op zoek naar de waarheid, een reis die haar via Parijs en Wit-Rusland terugbrengt naar haarzelf.
Een aangrijpend familieverhaal waarin een jonge vrouw ontdekt wie haar oma werkelijk was, waardoor ze ook zichzelf beter leert kennen.
Een boek dat mij meteen aansprak door de titel en de cover. Ik zette hem meteen op mijn verlanglijstje wanneer bij de bekendmaking en mijn verwachtingen waren zo enorm hoog, ik kan alvast verklappen dat ze absoluut zijn ingelost.
Aline van Wijnen schrijft haar verhaal op een heel makkelijke en vlotte manier. En gelukkig maar voor die vlotte schrijfstijl want dit verhaal is met momenten heel heftig. Je vliegt door het boek heen, wisselt af tussen de hoofdstukken van Janna en Elle.
‘Net nog − een uur, een dag geleden? − rende ik voor mijn leven, aangespoord door overlevingsdrang. Nu is dat gevoel weg. Ik ben op, uitgeblust, bevroren. Nu zou ik de dood omar- men als mijn beste vriend.’
Dit boek gaat eigenlijk over Elle, haar leven, haar tocht, haar overleven en geschiedenis. Een ijzersterk personage met een ijzersterk verhaal te ontdekken. Het is de verhaallijn van Janna die op zoek gaat naar ‘wie was Ella nu eigenlijk’ want bij het overlijden van Elle is er een geheime kistje opgedoken.
Met tijden was ik echter best blij met Janna haar hoofdstukken. De iets wat naïeve Janna, die op een punt in haar leven is beland waar niets nog gaat zoals zij het had verbeeld, zorgde voor een beetje luchtigheid in het verhaal en wat feelgood. Janna groeit ook doorheen het verhaal van die naïeve vrouw naar een nuchtere, sterke vrouw.
‘Al is ons huwelijk het bewijs dat we voor- goed met elkaar verbonden zijn, toch heb ik soms het gevoel dat we door ons drukke leven steeds verder van elkaar verwijderd raken.’
De verhaallijn van Elle is zo mooi, zo heftig. Het doorzettingsvermogen van deze vrouw, de kracht om haar verdriet te dragen en toch het leven te omarmen zo goed als ze kan. Je sluit dit personages, deze vrouw, instant in je hart. Ik was oprecht geraakt en ontroerd door deze vrouw. De auteur wist dit personages perfect weer te geven.
Een historische roman die leert wat loslaten is en wat loslaten betekent voor een mens. Een roman over doorzetten maar ook over periodes in je leven afsluiten. Een verhaal over het moeten dragen van wat op je pad komt met alle levenskracht in jou. Neem vooral wat zakdoekjes bij de hand voor dit mooie, ontroerende, indrukwekkende boek.
Bij het zien van de schitterende cover van Het geheime kistje van Elle van Aline van Wijnen krijg je al een vermoeden dat je een boek gaat lezen over een heftig verleden. Niet alleen de cover, zowel aan de voor- als de achterkant is schitterend, ook de binnenkant van de cover is schitterend. De titel maakt dat je wilt weten wat er in het kistje van Elle zit. De subtitel spreekt voor zichzelf. In Het geheime kistje van Elle van Aline van Wijnen ontdekt Janna na het overlijden van haar oma een kistje dat ze goed verborgen had in haar huis. In het kistje vindt ze een oud geboortebewijs, een ring en een Davidster. Ze vraagt zich af hoe haar oma eraan komt en wat ze met die spullen moest. Ze begint zich af te vragen of haar oma misschien een verleden met zich meedroeg waar niemand iets van af wist. Ze besluit op zoek te gaan naar de waarheid nadat haar man haar heeft verlaten. Onbewust wordt ze tijdens de zoektocht ook aan het denken gezet over haar huwelijk. Is het wel een huwelijk zoals zij steeds dacht dat het was of is de waarheid anders? Tussendoor lees je het verhaal van Ella.
Janna heeft niet zo’n fijne tijd; haar echtgenoot besluit bij haar weg te gaan en haar oma is onlangs overleden. Wanneer ze haar moeder helpt met het opruimen van haar oma’s huis, vindt ze een oud kistje. In het kistje zit een davidster, een gladde metalen ring en een onleesbaar identiteitsbewijs. Janna heeft geen idee hoe deze voorwerpen in verband met haar oma staan en besluit op onderzoek uit te gaan. Dit brengt haar eerst naar Parijs en later naar Wit-Rusland. Hier ontdekt ze niet alleen het verleden van haar oma, maar komt ze zichzelf ook tegen.
Dit verhaal wordt vanuit twee tijdlijnen en perspectieven verteld. Het boek start met een pakkende proloog, waarna het verhaal in 2013 bij Janna begint. Na een aantal hoofdstukken wordt er een tijdsprong gemaakt naar Ella, in 1941 in Wit-Rusland. Ella is na haar examenweken onderweg naar haar geboortedorp om daar een tijd door te brengen met haar familie. Ze is echter getuige van de moord op haar hele familie tijdens een razzia, maar Ella weet te ontkomen. Vluchtend in het bos ontdekt ze hier een verzetsgroep waar ze zich bij aansluit.
Aline van Wijnen heeft een ontzettend fijne, beeldende en realistische schrijfstijl waardoor je als lezer de personages en de omgeving voor je kan zien. Janna en Ella zijn beide personages die een ontwikkeling doormaken, beide verplicht gezien de omstandigheden. De gedachten, de gevoelens en de keuzes die beide vrouwen maken komen duidelijk naar voren en maken dat je je als lezer sympathie voor ze kunt opbrengen.
Het is interessant om te lezen hoe de Tweede Wereldoorlog heeft plaatsgevonden in Wit-Rusland, een onderbelicht stukje over deze tijd. Hoe anders ging het er in Wit-Rusland aan toe, maar ook hier hebben heftige gebeurtenissen plaatsgevonden. Vreselijk om te lezen hoe hele dorpen werden uitgemoord en dapper van de verzetsgroepen die zich tegen de Duitsers wisten te verzetten.
Aline heeft met dit boek een indrukwekkend verhaal neergezet waarin je wilt blijven doorlezen om te weten hoe het afloopt. Absoluut het lezen waard!
Gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Ella is een jonge joodse vrouw die studeert aan de universiteit van Minsk. In de zomer gaat ze terug naar haar familie in een klein dorpje waar haar ouders, twee broers en twee zusjes nog wonen met grootvader. Dan vallen de Duitsers Rusland binnen en uiteindelijk wordt haar hele familie uitgemoord en kan Ella alleen ontsnappen door het bos in te vluchten. Ze komt terecht in een kampje van verzetsstrijders. Ella doet mee aan kleine en grote aanvallen van de groep tegen de Duitsers.
Jaren later vindt haar kleindochter Janna, na de dood van Ella (die zich inmiddels Elle noemt), een klein kistje met een aantal voorwerpen waaronder een davidsster en een persoonsbewijs. Janna en haar ouders hebben geen idee van wie die dingen zouden kunnen zijn. Als haar vriendin en collega, Angel, in haar enthousiasme, de bevriende onderzoeksjournalist, Nick, inschakelt en een persoonlijke situatie Janna alle tijd geeft om op onderzoek uit te gaan besluiten ze samen te proberen om achter de herkomst van de voorwerpen te komen. Het spoor lijdt naar het huidige Wit Rusland en Nick en Janna gaan daar ter plekke op zoek. Janna ontdekt ook dat zij zelf veel meer kan, durft en wil dan ze eerder dacht.
Oh wat een mooi verhaal, terecht dat dit boek de Valentijnprijs gewonnen heeft! Ik herinnerde me nog een blog met een interview met de auteur waarin ze vertelde dat het verhaal van haar twee oma’s erin zat, ik vermoede hierdoor dat Aline Russische roots had en achterin het boek las ik het bericht voor haar ouders. Ik kan niet anders zeggen dat dit een verhaal helemaal in mijn straatje is, WO2, twee tijdlijnen, hoopvol, sterke vrouwen (alhoewel in het begin Janna nou niet echt heel sterk overkomt), alle ingrediënten voor een 5 sterren boek wat mij betreft.
Mooi boek met twee verhaallijnen. Één in het heden en één in het verleden. Kleindochter Janna gaat na het overlijden van haar oma Elle op zoek naar haar levensverhaal nadat ze bij het opruimen van de woning een kistje met spullen tegenkomen die ze niet kunnen plaatsen. Het verhaal leest makkelijk. Persoonlijk vind ik sommige dingen wat voorspelbaar en ook een aantal zaken iets ongeloofwaardig. Desondanks heel graag gelezen. 4 ⭐️
Wat een prachtig, ingrijpend verhaal , goed te volgen en heel ingrijpend . Deze moet je gewoon lezen als je van oorlogsboeken houd. De schrijfster heeft een fijne schrijfstijl . Ik wel eigelijk 4,5 ster geven maar dat kan niet .
4,5 ⭐ Wauw! Prachtig verhaal! In het begon vond ik het precies wat simpel geschreven, maar ik heb enorm van dit boek genoten! Een boek waarin heden en verleden mooi verteld worden. Fijne personages, mooie verhaallijn.
Heel mooi boek, in het begin is het een beetje een feel good roman maar dan neemt het je mee naar het historische deel. Heel ontroerend, mooi, pijnlijk en mooi verhaal. Echt een aanrader!!
Tot ongeveer midden het verhaal leefde ik mee met de hoofdpersoon, maar daarna ontpopte de hoofdpersoon zich als een in mijn ogen een vervelend reagerend persoon, waardoor ik mijn interesse verloor.
Sinds Liefde met gebruiksaanwijzing verscheen ben ik fan van Aline Van Wijnen haar boeken. Haar feelgoodromans hebben net dat tikkeltje meer dan de boeken van andere auteurs in dit genre. De typerende elementen zoals een vrouwelijke hoofdrolspeelster en zeemzoete romantiek is steeds aanwezig, maar Aline zorgt ervoor dat er steeds sociale thema’s vermengd zitten in haar verhalen en dit is hetgeen ik zo leuk vind aan haar boeken. Toen ik hoorde dat er deze keer een echte roman aankwam kon ik niet wachten om deze te lezen. Superblij was ik dan ook met mijn vooruit-leesexemplaar.
Janna heeft het momenteel niet zo gemakkelijk, haar man Rolf heeft haar net verlaten en bovendien is haar grootmoeder Elle net overleden. Ze besluit haar moeder te helpen bij het uitruimen van het huis van haar oma. Hierbij vindt ze een oud kistje met een paar spulletjes die ze maar moeilijk kan plaatsen en waarbij ze zich afvraagt waarom haar oma deze had. Waarom hield haar grootmoeder een oude ring, een davidster en één of ander document in een vreemde taal bij?
Ze krijgt het kistje maar niet uit haar hoofd. Haar Oma Elle was een zwijgzame oude dame die maar bitter weinig vertelde over haar verleden. Geprikkeld door haar nieuwsgierigheid beslist Janna in het verleden van haar grootmoeder te gaan graven.
Met Het geheime kistje van Elle worden eigenlijk twee verschillende verhalen verteld. Enerzijds is er het relaas over Janna. Nadat haar echtgenoot Rolf haar in de steek liet begint ze aan alles te twijfelen en lijkt ze bovendien het geloof in zichtzelf ook nog te zijn verloren. Dankzij haar moeder en Angel, haar collega en beste vriendin, begint ze aan de zoektocht naar het verleden van haar grootmoeder. Dit gedeelte leest als een vlotte feelgoodroman. Je leeft mee met het vrouwelijke hoofdpersonage, waarbij er zelfs plaats is voor een ietsje romantiek. Hiernaast is er het verhaal van Ella, die het in de oorlog zwaar te verduren kreeg. Alles werd gedetailleerd uitgewerkt en er komen af en toe aangrijpende scènes in voor, zoals bij een historische roman.
Pas op het einde van het boek komen beide verhalen samen, wat de laatste tijd meer en meer voorkomt in romans en daardoor ook wat minder origineel lijkt. Maar Aline heeft er hier haar eigen accent aan gegeven door een perfecte mix tussen feelgood en historische fictie te creëren. Op deze manier kunnen liefhebbers van één van deze twee genres even kennismaken met een ander type boek dan ze normaal lezen, wat misschien ook naar meer kan smaken. Daar waar het verhaal van Janna licht en luchtig is, is het verhaal van Ella aangrijpend en blijft het lang hangen. Dagen nadat je het boek uit hebt blijven bepaalde taferelen je nog steeds achtervolgen. Via haar personages zal de auteur de gruwelijkheden van een oorlog aan de kaak gestellen, zelfs jaren later laten deze nog steeds diepe littekens na in een mensenleven. Stil wordt je hiervan tijdens het lezen. Het feelgood gedeelte van het boek wordt geschreven in de stijl die we kennen van Aline, luchtig, soms grappig, maar toch veel aandacht voor de personages en hun gevoelens.
Het andere deel is een nieuwe stijl voor de auteur en hieruit blijkt hoe veelzijdig zij is en bovendien ook nog eens veel verschillende genres aan kan. Er is duidelijk zeer diepgaande research gebeurd waardoor de auteur haar lezers kan meevoeren naar een tijd en plaats alsof ze er zelf zijn, ik waande me echt in Parijs en Wit-Rusland. Ook hebben de personages veel diepgang. Janna lijkt aanvankelijk een saai, braaf personage te zijn maar ze ontwikkelde zich snel naar een vrouw met ballen.
Wel jammer dat er reeds heel wat recensies online gepubliceerd zijn die heel wat prijsgeven van de inhoud. Doordat ik al wat was gaan rondneuzen wist ik al redelijk wat over het verhaal, wat natuurlijk zonde is. Net zoals met andere boeken lees je dit boek best zonder dat je al te veel over de inhoud weet. Aline Van Wijnen heeft met Het geheime kistje van Ella niet alleen een prachtig verhaal geschreven, ze heeft bovendien een leuk nieuw genre bedacht “de historische feelgoodroman” en dit smaakt naar meer! Na het lezen van Liefde met gebruiksaanwijzing kon ik niet van de Chocotoffs blijven en nu heb ik ontzettend veel zin in Ella’s aardappelpannenkoekjes.
Ik kijk alvast uit naar Aline haar volgende boek, en jullie? 5 sterren *****
Na de dood van haar oma vindt Janna een bijzonder kistje...
“Verwonderd bekijk ik de inhoud: een smalle metalen ring, een zilveren davidster en een in vreemde letters geschreven , gestempeld document met het jaartal 1923.”
Janna kende haar oma niet heel goed. Oma Elle was graag op zichzelf, vroeg nooit hulp, leek geen behoefte aan gezelschap te hebben. Ze was klein, tenger, stil en bijna onzichtbaar. Natuurlijk wil Janna nu meer te weten komen over de inhoud van het kistje. Hield oma iets verborgen voor de familie? Gelukkig heeft Janna een mooi bedrag geërfd en daarmee kan ze haar speurtocht starten. Eerst gaat ze in haar eentje op zoek naar aanknopingspunten in Parijs. Later belandt ze samen met een knappe reporter in Wit-Rusland. Via documenten in een archief en in de bibliotheek komen ze daar stilaan meer te weten over het verleden van oma Elle. Parallel met deze bijzondere reis loopt ook het privéleven van Janna. Ze leeft sinds kort gescheiden, heeft een zoontje, en weet niet wat ze van de toekomst kan verwachten. Haar vriendin Angel, collega en ontwerpster van lingerie, staat haar steeds bij met goede raad.
In een tweede verhaallijn volgt de lezer het leven van Ella (geen schrijffout, geen Elle) vanaf 1941. Ze studeerde in Minsk waar ze mooie resultaten behaalde voor Duits en Frans. Nu komt ze terug naar huis, naar het kleine dorpje Glusk. Terug bij moeder, vader, opa, broertjes, kleine zus en grote zus. Vele families hebben het dorp al verlaten voor de dreigende oorlog. Als joodse familie hebben ze het zwaar. Gele jodensterren worden op hun kleding genaaid, werken voor de nazis, tekort aan voedselbonnen,.. Zoals reeds vermeld in de korte inhoud van het verhaal, is Ella op een dag getuige van de moord op haar familieleden. Ella kan wegvluchten en sluit zich aan bij een verzetsbeweging. Een woelige periode waar toch ook tijd is voor vriendschap en liefde. Maar de gebeurtenissen brengen haar uiteindelijk naar Parijs.
De verhaallijnen komen op het einde van het boek dus mooi samen.
Het verhaal begint met een ijzersterke proloog. Nadien wisselt het vertelperspectief tussen de gebeurtenissen van Janna en Ella. De datums worden steeds vermeld, het verhaal blijft steeds overzichtelijk. In het eerste gedeelte van het boek komt het verhaal van Janna sterk op de voorgrond. Hier stoorde het zeer hoge feelgoodgehalte mij. Het verhaal van Ella is zeker sterk genoeg zonder de tierlantijntjes van Janna. Nu werd, naar mijn gevoel, de kracht voor een groot deel uit het verhaal gehaald. In het tweede gedeelte was er meer plaats voor Ella, haar relaas is zeer mooi en boeiend geschreven. Maar toch spijtig dat het gehele verhaal van Ella al wordt prijsgegeven in de korte inhoud op de achterflap. Ik werd nergens meer verrast. Het boek is vlot leesbaar en toegankelijk voor een breed publiek. Als Aline van Wijnen wat meer kan afstappen van het feelgoodgenre, is er een mooi potentieel voor een krachtigere historische roman. Ik kijk er alvast al naar uit.
“Als jouw hele familie wordt uitgemoord, als je iedereen verliest die je dierbaar is, als elke herinnering aan het verleden je pijn doet… Kun je het haar kwalijk nemen dat ze een kans op een nieuw begin met beide handen heeft aangepakt?”
Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.
Het verhaal begint als een feelgoodroman, Janna die een relatie heeft met haar man Rolf, die vanuit het niets zijn koffers pakt en de relatie verbreekt, niet voor de eerste keer trouwens. Omdat ze ook nog in hetzelfde bedrijf werken krijgt Janna een aantal dagen vrij. Ze besluit op onderzoek te gaan naar de betekenis van het kistje wat ze bij haar oma op zolder gevonden heeft. Ze besluit spontaan om naar Parijs te gaan, in de hoop meer te weten te komen over haar oma en het kistje. Zo’n spontane actie is eigenlijk absoluut niks voor Janna en je merkt tijdens het lezen ook dat ze zich soms dingen over zichzelf afvraagt o.a. door de keuze van haar man Rolf, en de manier hoe ze in het leven staat. Langzaam begint ook het oorlogsverleden een rol te spelen in het verhaal, en langzaam rol je van de verhaallijn van Janna over in de verhaallijn van Ella. En dan heeft het verhaal je echt in de greep en kun je alleen maar doorlezen. Want Aline heeft dit op zo’n mooie manier beschreven dat ik soms het gevoel had alsof Aline dit zelf meegemaakt had. Ze weet emoties zo treffend te omschrijven dat ik het gevoel had alsof ik het zelf meemaakte. Ik had tijdens het lezen het gevoel alsof ik zelf in het bos aanwezig was bij de verzetsstrijders. Wat ze hierbij ook op een treffende manier heeft weten te omschreven is de kameraadschap onder de verzetsstrijders, het opkomen voor elkaar en het gevoel alsof dit de nieuwe familie voor Ella is.
En ondanks dat er op de achterflap al heel veel van het verhaal verteld wordt. Iets te veel naar mijn gevoel, heeft Aline het verhaal toch op zo’n mooie manier weten te schrijven dat je gewoon alleen door wilt lezen en je helemaal meeleeft met de hoofdpersonen. Ze heeft niet alleen het verhaal van Ella heel mooi weten op te schrijven, maar doordat Janna op zoek ging naar het leven van haar oma, staat ze ook stil bij haar eigen leven en hierdoor durft ze ook eindelijk voor zichzelf op te komen en kiest ze ook voor zichzelf.
De hoofdstukken zijn van zo’n lengte dat je steeds zegt ‘Ik lees nog even een hoofdstuk’. Dit komt natuurlijk ook door het meeslepende verhaal. Dit zorgt er ook voor dat je steeds verder moet lezen. Het verhaal sleurt je het boek in en laat je pas los na de laatste pagina.
Aline heeft een boek geschreven wat je meesleept naar het Wit-Rusland tijdens de tweede wereldoorlog, waar je als lezer bewust wordt van alle ontberingen die de mensen door hebben moeten maken. Maar daarnaast heeft ze het voor elkaar gekregen om het verhaal ook om te zetten naar de huidige tijd en laat het ons stil staan bij ons zelf en waar je zelf staat in het leven.
Ik durf nu al te zeggen dat dit één van de beste boeken is die ik dit jaar gelezen heb en nog ga lezen.
In dit boek staan twee vrouwen centraal, Ella en Janna. Hun levens zijn heel verschillend, ze groeien in andere tijden op maar bij allebei wordt hun leven overhoop gegooid. De situaties zijn niet te vergelijken maar je ziet wel een gelijkenis in hoe de vrouwen op de situatie reageren en verder gaan met hun leven. Het boek begint met een goede start, vooral door de mooie proloog dat op het juiste moment weer terugkomt in het verhaal. Een verhaal dat verder gevuld is met mooie zinnen waarmee de lezer echt geraakt wordt En ondanks dat er meerdere zaken spelen niet de rode draad verliest.
“Ik lach omdat het feest is, ik huil om de mensen die dit feest niet meer mee kunnen maken.”
Elle’s verhaal speelt zich af in een ver verleden, een afschuwelijk verhaal over een jong meisje dat tot 2 keer alles verliest en toch doorgaat. Het verhaal van de moord op Joden in dit dorp (en vele andere dorpen) moet verteld worden en mag niet vergeten worden. Dat is ook door Aline zelf aan mij verteld. Janna hoort het verhaal van haar oma in stukjes en beetjes van haar mensen die haar oma gekend hebben, maar het is niet haar vader, die de zoon is van Elle. Ze moet echt buiten haar comfort zone gaan om antwoorden te vinden en krijgt hulp uit onverwachte hoek. Het is bijzonder hoe ze na zoveel tijd achter het verhaal komt waardoor het verteld kan worden, maar door de manier waarop het verteld wordt komt het realistisch over. De gebeurtenissen zijn gelukkig niet te toevallig, Janna moet echt op onderzoek uit. Wat rest is spijt dat ze het niet eerder geweten heeft, dat ze het er niet met haar oma zelf ook over kan hebben, ze gaat ook met het verhaal terug naar haar vader, misschien dat hij meer weet? Dat dit ook benoemd wordt maakt dat personages echt dicht bij jou komen en dat je je betrokken voelt bij de hoofdpersonen. Wat ook fijn is dat Janna niet gelijk in de armen van een andere man duikt maar eerst zelf gaat kijken wat ze verder moet doen met haar leven. Ze heeft echt de levenskracht van haar oma geërfd. Het is een verhaal dat de lezer verrast en ontroert, de kleine kwinkslagen in het verhaal en de mooie vertelstijl van Aline van Wijnen maken dat dit een heerlijk boek is om te lezen. Ze hadden er echter wel een pakje tissues bij mogen doen. Ik ben echt geraakt!
Het geheime kistje van Elle door Aline van Wijnen is een intrigerende historische roman deels gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Na een proloog wisselen 2 verhaallijnen elkaar af. De eerste verhaallijn gaat over de nogal volgzame Janna de Bruin in Nederland in 2013, die een moeilijke tijd doormaakt. Haar grootmoeder Elle sterft en haar man Rolf vertrekt weer, waardoor ze erg onzeker wordt en alles in twijfel trekt. Als ze op zolder een houten kist vindt met een Davidster, een metalen ring en een oude ID in een vreemde taal terwijl ze het huis van haar grootmoeder opruimt en zich realiseert dat ze haar stille, gesloten grootmoeder helemaal niet kende, besluit de avontuurloze Janna om het verleden van haar grootmoeder te onderzoeken . Een reis die haar via Parijs naar Wit-Rusland voert en haar veel over haar grootmoeder en zichzelf laat ontdekken. De manier waarop een paar belangrijke jeugdherinneringen terugkwamen toen Janna naar aardappelpannenkoekjes ruikt en proefde, was ontroerend om te lezen. Helaas is deze verhaallijn iets te veel geschreven als een feelgoodverhaal maar tegelijkertijd maakt het het verhaal wat luchtiger om te lezen dus ik begrijp wel waarom de auteur die keuze heeft gemaakt. Maar ik had liever gezien dat het verschil in schrijfstijl minder opmerkelijk was geweest. De tweede verhaallijn gaat over het leven van de joodse grootmoeder Ella Sadovskaya tijdens de Tweede Wereldoorlog dat ze nooit heeft verteld. Dit is de meest aangrijpende verhaallijn in het boek. Het is erg jammer dat het grootste deel van deze verhaallijn al op de achterflap te lezen was. Als gevolg hiervan was het verrassingseffect van haar moeilijke verleden tijdens de oorlog verdwenen bij het lezen van dit deel van haar verhaallijn en zou het een nog grotere impact hebben gehad als het niet op de achterkant had gestaan, vooral omdat we zo weinig weten over Wit-Rusland tijdens de oorlog. Oorlog maakt zoveel slachtoffers, niet alleen de vele overledenen maar ook de nabestaanden en hun kinderen zijn ongewenste slachtoffers, die moeten leren omgaan met het vele leed. En soms is stilte de beste overlevingstactiek. Ik vond het geweldig om dit ontroerende verhaal te lezen en het is jammer dat ik het geen 5 sterren kan geven.
Wanneer de oma van Janna overlijdt en ze samen met haar moeder het huis opruimt, vindt Janna een kistje met daarin een zilveren Davidster, een geboortebewijs in een taal die ze niet kan lezen en een metalen ring. Haar moeder wil het al wegdoen, maar Janna is geïntrigeerd. Als in diezelfde week haar eigen vertrouwde leventje op losse schroeven komt te staan, besluit ze op zoek te gaan naar het verhaal achter de voorwerpen. een verhaal dat haar eerst naar Parijs en dan naar Wit-Rusland zal brengen.
Je leest afwisselend vanuit het perspectief van Janna en dat van Ella. Vooral de stukken vanuit Ella vond ik mooi en indrukwekkend. Ik weet weinig van hoe de tweede wereldoorlog in de Sovjet-Unie heeft geraasd en je kunt merken dat Aline daar wel gedegen onderzoek naar heeft gedaan. Ze neemt je echt mee in het verhaal van de joden in Wit-Rusland. Hartverscheurend, maar zo goed dat het verteld wordt.
Het verhaal van Janna vond ik minder sterk. Dat waren me wat te veel stereotypen. In het begin kwam haar perspectief veel terug in het boek en begon ik me er een beetje aan te ergeren. Gelukkig bleek het zwaartepunt wel echt op het verhaal van Ella te liggen! Dit heeft Aline wat mij betreft goed verdeeld. Ik was even bang dat het verhaal van Ella minder ruimte zou krijgen om de sores van Janna op te lossen, en dat had ik zonde gevonden.
Na 1/3e van het boek werd het wat mij betreft dus steeds meeslepender en de tweede helft van het boek heb ik zelfs in één leessessie (van 3 uur haha) gelezen! Bedankt, Aline, dat je in deze intrigerende vorm het verhaal van de Wit-Russische joden en de Partizanen/verzetstrijders op papier hebt gezet 🙏