ภรรยาซอมบี้นัมเบอร์วัน เล่ม 1

ภรรยาซอมบี้นัมเบอร์วัน #1

by Jin Yuanbao, 金元宝, จินหยวนเปา

เรื่องย่อ
￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣￣
ทะลุมิติเข้าไปในนิยายที่ตัวเองเขียน มู่อี้ฟานมีท่าทียุ่งเหยิงมาก!
ทะลุมิติเข้าไปในนิยายที่ตัวเองเขียนกลายเป็นซอมบี้ มู่อี้ฟานมีท่าทียุ่งเหยิงสุดๆ!
ทะลุมิติเข้าไปในนิยายที่ตัวเองเขียนกลายเป็นราชาซอมบี้ที่ฆ่าพระเอกตาย
ซ้ำพระเอกยังย้อนกลับมาเพื่อแก้แค้นหนึ่งเดือนก่อนวันสิ้นโลก มู่อี้ฟานมีท่าทีว่าเขาใจเย็นๆ ไม่ไหวแล้ว!
เพราะฉะนั้น เขาจึงตัดสินใจลงมืออย่างเหี้ยมโหด ต้องกำจัดพระเอกก่อนจะย้อนกลับมาให้ได้!
เอ๊ะ!?
เดี๋ยวนะ นี่มันจังหวะอะไรเนี่ย

409 pages, Paperback

Published January 20, 2020

Reviews

[Bunnyb · Rating 3 out of 5]

ตัวเอกของเรื่องคือ "มู่อี้ฟาน" นักเขียนนิยายที่หลุดเข้าไปในนิยาย
ของตัวเอง แล้วต้องหาทางเอาตัวรอด เพราะมู่อี้ฟานในนิยาย
เป็นศัตรูกับ "จ้านเป่ยเทียน" พระเอกของเรื่อง ในเรื่องทั้งสองคน
เป็นทหาร จ้านเป่ยเทียนเป็นตั้งพลตรี ใหญ่กว่ามู่อี้ฟาน แต่มู่อี้ฟานอิจฉา
เลยคอยหาเรื่อง ตอนหลังมู่อี้ฟานป่วยเลยออกจากการเป็นทหารมาแล้ว

ส่วนมู่อี้ฟานนักเขียนที่เข้าไปสวมร่างมู่อี้ฟานในนิยาย
ยังไม่ค่อยรู้สึกชอบ เพราะคาแร็คเตอร์แปลกๆ
พอหลุดเข้าไปในนิยายตั้งใจว่าจะเอาตัวรอดด้วยการฆ่าพระเอกก่อน
แต่ขนาดอยู่ด้วยกันตั้งหลายวัน ก็ไม่ทำซักที กว่าจะนึกได้ว่าตัวเอง
นอนอยู่กับเค้าใกล้ชิดขนาดนี้มีโอกาสเยอะแยะ ก็นู่น..
คือไม่ได้ติดใจที่ไม่ฆ่าพระเอก (นั่นพระเอกกกก) แต่ติดใจที่ทำไมไม่ฉลาด
(อีกเรื่องคือที่ตัวเองท้องใหญ่ขึ้นมากเหมือนคนท้อง
พระเอกหลอกว่าเพราะท้องอืดก็เชื่อ 🙄)
หรือเพราะเป็นเล่มแรกคือปูคาแร็คเตอร์ในทางลบไว้ก่อนแล้วจะให้
มีพัฒนาการเยอะๆ ในเล่มต่อๆ ไป ตอนนี้มู่อี้ฟานเลยดูต๊องๆ
ไม่ค่อยเป็นโล้เป็นพาย จะทำอะไรก็ลังเล บางอย่างควรพูดก็ไม่พูด

ส่วนจ้านเป่ยเทียนเป็นถึงนายพล แต่เจอมู่อี้ฟานซึ่งตามเรื่องเป็นศัตรูกัน
เขม่นหน้ากันมาตลอด กลับจำไม่ได้ ต่อให้มู่อี้ฟานพันหน้าเพื่อปกปิดหน้าตา
แต่ก็เห็นลูกกะตามั้ยอ่ะ แล้วบุคลิกท่าทาง รูปร่าง เสียง
แถมมู่อี้ฟานก็ยังใช้แซ่มู่ ถึงจะแกล้งบอกว่าชื่อมู่มู่ แล้วยังเป็นมะเร็งกระดูกเหมือนกัน
แต่พระเอกจำไม่ได้ จริงดิ???

เล่มแรกจ้านเป่ยเทียนรู้ว่าจะถึงวันสิ้นโลกแล้ว เขากับลูกน้องอีกประมาณ 20 คน
ก็เลยช่วยกันกักตุนอาหารและของจำเป็น จ้านเป่ยเทียนมีมิติด้วย เลยสะดวก
เก็บของได้ ซ่อนของได้ ท้ายเล่มมู่อี้ฟานกลายสภาพเป็นซอมบี้ไปแล้ว
แต่อาจจะเพราะเป็นตัวเอก นักเขียนเลยไม่ได้เขียนให้ดูหน้าตาน่ากลัว
กลายเป็นพอกลายร่างสมบูรณ์และบังคับจิตตัวเองได้ ก็ดูเหมือนคนทั่วไปมาก
เพียงแต่ไม่ชอบกินอาหารสุกแล้ว ตอนนี้เค้าพยายามกินปลาดิบแทน
เพราะไม่อยากฆ่าคน กินคน

ป.ล. Warning ของเรื่องนี้คือ ถ้ากำลังกินข้าวอยู่แนะนำว่าอย่าเพิ่งอ่าน
เพราะหลายจุดนักเขียนจะพูดถึงอะไรแหวะๆ (พูดตั้งแต่มู่อี้ฟานยังไม่ได้เป็นซอมบี้)
เค้าตั้งใจจะขายมุกคลายเครียดด้วยเรื่องปฏิกูลรึยังไงไม่รู้ มาหลายรูปแบบ
ถ้าเป็นซอมบี้แล้วบรรยายฉากมีสมองมีเลือดอะไรแบบนี้รับได้ ปกติของนิยายซอมบี้
แต่สไตล์นักเขียนคนนี้ไม่ค่อยไหวค่ะ หลบก็ไม่ทันด้วย 😑
แต่ซื้อมาครบชุดแล้ว ยังไงก็ต้องอ่าน หมดไปหลายบาทอยู่ 😅

[RHEA · Rating 4 out of 5]

ต้นเรื่องกาวมาก นายเอกจะเรียกเป็นคนไม่คิดมากหรือซื่อบื้อหรืออะไรดี เรื่องคอมมอนเซนส์อะไรง่ายๆ ที่ควรจะเอะใจนางดันไม่เอะใจ แต่เพราะจุดนั้นมันเลยตลกดี ชอบนะแม้จะอิหยังวะหลายจุด คือตลกอะ เคมีพระนายเข้ากันแบบแปลกๆ ชอบโมเมนต์ก่อนที่จะกลายเป็นซอมบี้มาก น่ารักกก ถูกจริตมาก5555555 อารมณ์พระเอกดาร์กๆ แต่ดันหลงเมียอ่อนใจยอมตามใจเมียที่กำลังงอแงเพราะท้อง(???) แต่พอเข้าพาร์ทเป็นซอมบี้แอบรู้สึกเนือยละ ดูง่ายไปหมด แต่ก็ยังอยากรู้ ลูก(???)คลอดออกมาแล้วจะเป็นไง

เป็นแนวซอมบี้+นายเอกท้องได้ที่แบบโคตรแปก แต่ดันอ่านแล้วติดมาก เสียดายที่สำนวนแปลไม่ดีเท่าไร แปลไม่ลื่น เรียงประโยคขาดๆ หายๆ ใช้คำไม่เข้าบริบท อ่านแล้วสะดุดหลายรอบมาก มีคำผิดด้วย นิยายวายนี่เจอปัญหาคุณภาพการแปลหลายเรื่องละนะ หรือเป็นที่สนพ? เสียดายเรื่องที่ควรสนุกแต่ดรอปเพราะแปลไม่ถึงอะ

(และชั้นสงสัยมากว่านายเอกมันคิดอะไรวะถึงเอาชื่อตัวเองเป็นตัวร้าย แล้วเอาชื่อเพื่อนสนิทเป็นพระเอก ไหนจะเอาชื่อญาติตัวเองมาเป็นศัตรูกับตัวละครที่ชื่อเป็นตัวเอง พอหลุดเข้ามาก็บ่นยับๆ ว่าทำไมเป็นงี้ เออชั้นก็สงสัยว่าตอนแต่งแกคิดไรอยู่อะ55555555 มีซัมติงไรป่าววะ แล้วการแก้ปัญหาของนายเอกคือบ่ได้เลย แกเป็นคนเขียนจริงเรอะ ทำไมมันดูไม่มีความเชี่ยวชาญในเรื่องที่ตัวเองเขียนเท่าไรเลย อ่านไปก็ขัดๆ ไปจนปลงว่าเออช่างเหอะ เอาไงก็เอา)

[Kamons · Rating 4 out of 5]

เป็นนิยายแนวทะลุเข้ามาในนิยาย+กลับมาเกิดใหม่ ช่วงแรกของเล่มก็สนุกแบบแปลกๆ คือดูตัวเอกอย่างมู่อี้ฟานมันมีตรรกะแปลกๆ ให้ขำๆ ทำตัวตลกๆ แบบเบาสมองดี ส่วนพระเอกคือพ่อคุณเย็นชา (แต่ทั้งนี้อิชั้นเห็นแววชาเย็นต่อคนทั้งโลกแต่ยอมกับเธอคนเดียวแล้วค่ะ) แต่พอพ้นช่วงทดลองอ่าน (ราวๆ 27บท) ไปก็สนุกกกก แต่ก็คือสนุกแบบเบาๆ สมองนะคะ อย่างเล่มแรกนี้ก็เป็นการเกริ่นนำตัวละคร แนะนำโลก ช่วงท้ายถึงเข้าสู่โหมดเนื้อเรื่องที่เริ่มจะจริงจัง มีแอบซึ้งช่วงกือบท้ายๆ ด้วย สรุปก็น่าจะเหมาะกับคนที่หาอ่านแนวซอมบี้ +ตลก+ เบาสมอง+ พระเอกเก่งแต่ชาเย็นกับคนทั้งโลกดีกับเธอคนเดียวนี่แหละ

[Jiji Jidapa · Rating 4 out of 5]

3.5* ดาว

เป็นนิยายแนววันสิ้นโลกผสมกับทะลุมิติเข้ามาในนิยาย
อ่านสนุกแบบคาดไม่ถึง เริ่มแรกอาจจะงงๆเนื้อเรื่องบ้าง เพราะเปิดมาก็เดินเรื่องฉับๆแบบไม่อธิบายเลย แต่สักพักเนื้อเรื่องก็กระจ่างมากขึ้น ทีนี้ก็อ่านสนุกเลยค่ะ

เราชอบบรรยากาศแบบก้ำกึ่งระหว่างเอาฮากับจริงจัง รู้สึกว่าลงตัวกำลังดี ชอบความสัมพันธ์ระหว่างสองตัวเอก ในความฮาแอบมีความดราม่าเล็กๆ และในความจริงจังก็มีความกาวแทรกอยู่ โดยเฉพาะความฮา ความซื่อ ความคิดน้อยของมู่มู่ น่ารักน่าหยิกมากค่ะ

[Kiengku · Rating 3 out of 5]

|| Review รวม 1-7 ||
➳ เล่ม 1-2: ★★★
➳ เล่ม 3-5: ★★
➳ เล่ม 6-7: ★.5
➝ Overall: ★★.5 /5✰⭑

เป็นเรื่องที่ไม่รู้จะรีวิวยังไงดี 555
ไม่ใช่ว่าไม่สนุกถึงขึ้นต้องเทตั้งแต่เล่มแรก แต่ถ้าถามว่าสนุกไหมก็... 😂 ทั้ง 7 เล่มคือต้องอ่านผ่าน ๆ ถึงจะเข็นให้จบได้
ตัวละครแต่ละตัวบทจะเกลียดก็เกลียด บทจะรักก็รัก ตัวละครบางทีก็โง่จนงงกับความเก่งที่บรรยายมา (คือคนเขียนดูตั้งใจจะให้เป็นมุขล่ะมั้ง แต่มันไม่ตลกอ่ะ)

รู้สึกว่าออกทะเลไปมาก โดยเฉพาะช่วงเล่มสุดท้ายตอนกลับมาโลกแห่งความเป็นจริง คือตอนอยู่ในพาร์ทที่ทะลุเข้าไปในนิยาย(สรุปว่านิยายอยู่ไหม ทำไมไป ๆ มา ๆ กลายเป็นโลกคู���ขนานที่ทุกคนมีตัวตน???) ยังเข้าใจได้ที่ตัวร้ายจะกรี๊ด ๆ เป็นละครหลังข่าว หรือร้ายอำมหิตแบบไม่มีไรดี แต่พอกลับมาโลกแห่งความจริงแล้วก็ยังจะเป็นอยู่นี่ไม่ไหวเท่าไร 55 ถอนหายใจหลายรอบอยู่นะ เหมือนคนเขียนหาทางจบไม่ได้ยังไงไม่รู้

[Jane · Rating 4 out of 5]

เนื้อเรื่องสนุก น่าติดตาม นายเอกตลกหน้าตาย พระเอกชอบแกล้งแบบไม่รู้ตัว แต่หักหนึ่งดาว เพราะสะกดผิดเยอะมาก แปลและเรียบเรียงบางช่วงชวนงงมาก ต้องอ่านใหม่ซ้ำ ๆ ที่ประโยคเดิม ๆ หลายรอบกว่าจะเข้าใจ 😅