Profesor Andrews w Warszawie. Wyspa

by Olga Tokarczuk

Dwa opowiadania za zbioru Gra na wielu bębenkach.

Oko w oko z niespodziewanym. Dwie historie ludzi, którzy przestali być pewni tego, co dzieje się wokół nich, kim są. Ich świat w jednej chwili wywrócił się do góry nogami.

Genres: School, Fiction, Polish Literature, Short Stories, Classics, Stories, Read For School

80 pages, Paperback

First published August 22, 2018

About the author

Olga Nawoja Tokarczuk is a Polish writer, activist, and public intellectual. She is one of the most critically acclaimed and successful authors of her generation in Poland. She was awarded the 2018 Nobel Prize in Literature as the first Polish female prose writer for "a narrative imagination that with encyclopedic passion represents the crossing of boundaries as a form of life".

For her novel Flights, Tokarczuk was awarded the 2018 Man Booker International Prize. For Flights and The Books of Jacob, she won the Nike Awards, Poland's top literary prize, among other accolades; she won the Nike audience award five times.

Her works have been translated into almost 40 languages, making her one of the most translated contemporary Polish writers. The Books of Jacob, regarded as her magnum opus, was released in the UK in November 2021 after seven years of translation work, followed by release in the US in February 2022. In March that year, the novel was shortlisted for the 2022 International Booker Prize.

Source: wikipedia
Photo: Łukasz Giza

Reviews

[monstera]

ziwa czy na miescu?

[spillingthematcha · Rating 4 out of 5]

„Profesor Andrews w Warszawie” stało się jednym z moich ulubionych opowiadań. Skupiające uwagę na sposobie postrzegania miejsca pod wpływem zupełnie nieznanych okoliczności, a także wewnętrznych rozterkach i obawach. Fascynujące.

[Ewa (humanizmowo) · Rating 3 out of 5]

Jestem pod ogromnym wrażeniem "Wyspy".

[zuza ࣪𖤐.ᐟ]

czy ja wiem jak to ocenic.. troche czuje sie jak ten karp w wannie: confused

[Kasia · Rating 5 out of 5]

Krótkie, ale niesamowicie treściwe i piękne opowiadania, wypełnione emocjami. Jestem oczarowana - wspaniała lektura.

[Jula · Rating 4 out of 5]

Gdy pierwszy raz przyjechałam do Warszawy miałam podobnie.

[inga · Rating 4 out of 5]

"Profesor Andrews w Warszawie" podobał mi sie bardziej niż "Wyspa" jednak to nie zmienia tego, że oceniam tę książkę na solidne 4/5

[tentremxoxo · Rating 2 out of 5]

Trochs chore XDDDD zakończenie nic nie daje do myślenia

[kosa · Rating 2 out of 5]

przepraszam, ale mimo ładunku emocjonalnego, który noszą te opowiadanie, okrutnie mnie wymęczyły

[Pamela · Rating 5 out of 5]

oba opowiadania mi sie bardzo podobaly i zostana ze mna na dluzej

[alicja · Rating 4 out of 5]

3.8

[flovdra · Rating 4 out of 5]

to moje pierwsze spotkanie z tą autorką i muszę przyznać, że - choć się go obawiałem - wypadło naprawdę dobrze

[Berry · Rating 4 out of 5]

Bardzo podobało mi się pokazanie stanu wojennego/PRLu z perspektywy osoby, która nie miała o tym zielonego pojęcia

[Daria · Rating 4 out of 5]

To naprawdę było ciekawe nie spodziewałam sie tego

[Mewa · Rating 3 out of 5]

„Kiedy widzi Pani las, a w nim setki drzew, a na każ­dym drze­wie ty­sią­ce liści, a w każ­dym li­ściu plą­ta­ni­nę żyłek, i wie się, że są tam duże ro­ślin­ne ko­mór­ki w osło­nach z ce­lu­lo­zy, a w ko­mór­kach jesz­cze coś – ich skład­ni­ki – a dalej atomy i, jak się oka­zu­je, jesz­cze ce­gieł­ki ato­mów – tak samo tam na wy­spie wy­glą­da­ła każda czyn­ność. Za­czy­na­ła się od za­ma­szy­stej idei, ja­sne­go i oczy­wi­ste­go planu – zbu­du­ję sza­łas, po­zbie­ram kije, ga­łę­zie, wy­bio­rę miej­sce. Lecz gdy za­czy­nam pra­co­wać, każda czyn­ność oka­zu­je się nie­skoń­czo­na, jest po­dró­żą w jakąś nie znaną mi przed­tem prze­strzeń, unosi mnie ku innym czyn­no­ściom, drob­niej­szym, bar­dziej kru­chym, le­d­wie za­uwa­żal­nym; nie­sie mnie ku innym my­ślom, cza­sem dzi­wacz­nym, cza­sem zaś tak pro­stym, że aż – wy­da­wa­ło­by się – nie na­da­ją się do my­śle­nia. Każda więc czyn­ność skła­da się z nie­skoń­czo­nej licz­by in­nych mniej­szych czyn­no­ści i one też są nie­skoń­czo­ne. Na do­da­tek two­rzą sieć, która dzia­ła jak pre­cy­zyj­ny roz­kład jazdy – or­ga­ni­zu­je prze­siad­ki, zmie­nia kursy i kie­run­ki. Wy­pra­wa po kłodę na plaży staje się mi­mo­wol­nym od­kry­ciem uj­ścia stru­mie­nia, kon­tem­pla­cją łą­cze­nia się dwóch ro­dza­jów wody. Ko­niecz­ność zwią­za­nia dwóch pa­ty­ków nie­sie od­kry­cie twar­dych, ły­ko­wa­tych traw i budzi ma­rze­nie o sie­wach, o zbożu. Głód, który wy­ra­sta z tego ob­ra­zu, skła­nia do po­ło­wów, lecz łowię nie ryby, tylko pła­ski ka­mień, który bę­dzie odtąd moim sto­łem; a jak jest stół, to rodzi się po­trze­ba sie­dzi­ska...“

[ninakrzyzanowska · Rating 4 out of 5]

Tak krótka lektura, a tak intrygująca i płynna.
Oba opowiadania bardzo mi się spodobały. „Profesor Andrews W Warszawie” to niesamowite ukazanie
prl-owskiej szarej codzienności z zupełnie innej perspektywy. Szczególnie ujęła mnie końcówka.
„Wyspa” natomiast to intrygujące, niezwykle płynne wyznanie.
Godzina czytania, a jak pobudza wyobraźnię ;))

[olaborcuch]

Przeczytałam tylko Profesora, wiec nie będę oceniać całego zbioru. To jedno opowiadanie natomiast zrobiło na mnie spore wrażenie i bardzo mi się podobało. Ukazuje prostotę i zagubienie każdego człowieka. Nawiązuje również do trudnego okresu stanu wojennego. Króciutkie, polecam się zapoznać.

[Tu.Zabookowana · Rating 4 out of 5]

Intensywnie psychologiczne, pełne trafnych metafor, muśnięte poetyzmem.

[Natan · Rating 4 out of 5]

To było moje pierwsze zetknięcie z twórczością Olgi Tokarczuk i muszę przyznać, że jestem bardzo pozytywnie zaskoczony. Na pewno sięgnę po więcej

„Profesor Andrews w Warszawie” - 4⭐️
Bardzo mi się podobało :)) Zwłaszcza sposób ukazania zagubienia w obcym mieście, może nawet w życiu

„Wyspa” - 4.5⭐️
No a tym opowiadaniem to jestem wręcz zachwycony, było fantastyczne. Pióro autorki jest wyjątkowe

Bardzo polecam!!!

[Kamil Szymczyk · Rating 5 out of 5]

Fajnie się czyta, daje mocny lat PRL-u. Btw, parzona kawa jest super - nie smakuje jak kora…🙃

[Igniss · Rating 3 out of 5]

3,25/5

[oliwia maria · Rating 3 out of 5]

3,5

miła, przyjemna w odbiorze lektura, ale nie trafiły do mnie te opowiadania tak bardzo jakbym chciała.

[Goroncy Knur · Rating 4 out of 5]

Podobało mi się😘 "Profesora Andrews w Warszawie" bardziej aczkolwiek zakończenie"Wyspy" mnie wzruszyło🥹. Ogl dużo symboli, metafor co bardzo na plus.

[jagoda · Rating 4 out of 5]

polecam serdecznie

[Igor Dziuba]

spoko ale nie ma szalu

[maciollo · Rating 5 out of 5]

Jeśli miałbym opisać trzy cechy tej książki, powiedziałbym: Genialna, wymagająca i stymulująca emocje

Króciutka książka opisująca dwie historie: brytyjskiego profesora, który został pozostawiony sam sobie w Warszawie i historia ocalałego z katastrofy mężczyzny, który przedziwnym trafem staje się ojcem i odkrywa zmartwienia rodzica. Sama treść była napisana nieziemsko dobrze, nie był to może niewiadomo jak poetycki język, lecz wciąż był on genialny, bardzo rozbudowane opisy były napisane we wspaniały sposób. Sama książka nie tylko była przyjemna, ale też mnie dużo nauczyła. Jedynym elementem do którego niektórzy mogliby się przyczepić jest to, ze emocje bohatera „wyspy” podczas opieki nad synem były ukazane w mojej opinii sposób niezwykle macierzyński, przez co ewidentnie czułem, ze mimo iż jest to historia mężczyzny to była ona pisana przez kobietę i matkę, lecz nie przeszkadzało mi to ani trochę.

Książka definitywnie wymaga dużego skupienia, czyta się ją bardzo szybko, ale sam sposób pisania wybrany przez autorkę jest bardzo wymagający intelektualnie, mimo to książka jest zdecydowanie warta przeczytania.

Była to jedna z ładniejszych książek jakie przeczytałem i serdecznie polecam ją każdemu :)

[Marysia Suchcitz · Rating 4 out of 5]

Profesor Andrews w Warszawie to krótka opowieść która mi się bardzo podobała - mądrze napisana opowieść poprzez pryzmat osoby zewnętrznej doświadczając kluczowe momenty wewnętrzne dla miejsca w którym się znalazł

[Dagi · Rating 3 out of 5]

Jak ten Anglik zobaczył tego karpia w wannie to zaczęłam się niekontrolowanie śmiać. A Wyspa… co to było za przeżycie, wow. Bardzo niekomfortowo się czułam czytając to. Chyba zostanie ze mną na dłuższy moment.

[~ bri ~ · Rating 3 out of 5]

“Profesora Andrewsa w Warszawie” czytało mi się przyjemnie i nawet jeśli w niektórych momentach zawarte myśli były dość zawoalowane, opowiadanie trafiło do mnie, natomiast “Wyspę” mimo podobnego wydźwięku, odebrałam bardzo nieprzyjemnie i o wiele mniej mi się podobała.

[julia pajor · Rating 4 out of 5]

olga tokarczuk marry me