What do you think?
Rate this book
Moederstad: Jakarta, een familiegeschiedenis
In Moederstad gaat Philip Dröge in het moderne Jakarta op zoek naar sporen van het oude Batavia. Meer dan drie eeuwen lang woonden zijn voorouders in de stad, zo heeft hij ooit van zijn Indische opa gehoord. Maar wie waren ze? In wat voor stad leefden ze? Hoe is twintig procent Aziatisch DNA in hem terechtgekomen?
Tijdens een meeslepende zoektocht naar antwoorden legt hij de historie van de stad én zijn familiegeschiedenis bloot. Uit het verleden duiken de meest verrassende voorvaders en -moeders op. Een Duitse soldaat die aan het moorden slaat, een slavin van Soembawa, een Hollandse haremhouder en een Chinese vrouw met erg lange oorlellen. Samen vertellen ze het verhaal van een metropool in wording.
Moederstad,/i> is de intieme biografie van de mooiste stad die Nederland nooit heeft gehad. Het is een kroniek over dik drie eeuwen liefde, geweld, slavernij, seks, onderdrukking en hoop.
Tijdens een meeslepende zoektocht naar antwoorden legt hij de historie van de stad én zijn familiegeschiedenis bloot. Uit het verleden duiken de meest verrassende voorvaders en -moeders op. Een Duitse soldaat die aan het moorden slaat, een slavin van Soembawa, een Hollandse haremhouder en een Chinese vrouw met erg lange oorlellen. Samen vertellen ze het verhaal van een metropool in wording.
Moederstad,/i> is de intieme biografie van de mooiste stad die Nederland nooit heeft gehad. Het is een kroniek over dik drie eeuwen liefde, geweld, slavernij, seks, onderdrukking en hoop.
- GenresHistoryNonfictionAsia
448 pages, Hardcover
First published February 10, 2021
31 people are currently reading
402 people want to read
About the author
Philip Dröge
12 books35 followersPhilip Dröge is journalist, columnist en initiatiefnemer van het populair-wetenschappelijke persbureau FAQT. Hij schreef eerder De schaduw van Tambora dat lovend door de pers werd ontvangen, schrijft voor diverse tijdschriften en treedt geregeld op als gastspreker en commentator op radio en televisie.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 53 reviews
September 24, 2021
Een doerian, een soort tropische vrucht afkomstig uit Zuidoost-Azië, siert de cover van het laatste nieuwe boek van schrijver, onderzoeksjournalist en columnist Philip Dröge: 'Moederstad. Jakarta, een familiegeschiedenis'. Een heel eind verder in het boek kom je te weten dat naar analogie met The Big Apple als bijnaam voor New York Jakarta wel eens “The Big Durian” wordt genoemd: de doerian blijkt gekend te zijn voor haar penetrante geur, een stekelige schil en dat ze slecht verteerd zou worden. En dat is dus ook van toepassing op Jakarta, van oorsprong een kleine stad aan de rivier Ciliwung maar nu uitgegroeid tot een miljoenenstad met een bevolking die bijna zo groot is als die van België (10,5 miljoen inwoners).
In dit boek gaat Philip Dröge op zoek naar zijn voorouders die nagenoeg allemaal in Jakarta/Batavia gewoond hebben sinds de kolonisatie in 1618 door de eerste Nederlandse heerser in de Hollandse gouden eeuw, werkzaam voor de Verenigde Oost-Indische Compagnie: Jan Pieterszoon Coen.
Ook David Van Reybroeck nam die slimme politicus en handelaar in zijn laatste magnum opus Revolusi als startpunt. Waar Van Reybroeck voornamelijk inzoomt op de weerstand van de lokale bevolking tegen de Nederlandse kolonisatie in een aantal stadia aan het begin van de 20ste eeuw en die opstanden en de daaropvolgende onafhankelijkheid in een breder nationaal, regionaal en internationaal kader schetst, brengt Dröge hier een persoonlijk en familiaal verhaal, een vertrekpunt waarin de grotere politiek pas later betrokken wordt en zich tot de hoofdstad van de grote archipel beperkt. Het bredere plaatje van Van Reybroeck maakt het verhaal zeker voor Belgen toegankelijker. Want soms gaat de schrijver al uit van te veel affiniteit met de regio.
Dröge heeft een scherp oog en slaagt erin een meeslepend verhaal te maken van het leven van zijn voorouders, die afkomstig zijn uit Europa, Java, China en Papoea. Ook hij neemt je mee tijdens zijn archieven- en veldonderzoek. Door het ontbreken van wat duidelijkere kaarten, een stamboom van zo’n 300 jaar familiegeschiedenis en/of fotomateriaal (een dure keuze voor een uitgeverij) blijft het soms moeilijk je overzicht te bewaren of je een goed beeld te vormen van waar naar waar hij reist, en hoe zijn zoektochten er juist uitzien. Het blijft zo wat droge kost (pun intended) op z’n Vlaams gezegd.
Dröge vermengt zijn familiegeschiedenis met het ontstaan, de ontwikkeling en de steeds uitdijende groei van Jakarta tot een miljoenenstad, dat ooit begon als het prinsdom Jacatra – genoemd naar de Javaanse prins Jayawikarta – en waar de Nederlandse VOC ooit begonnen was met slechts één pakhuis. Dat huidige Jakarta komt zeker chaotisch over, maar ook levendig en indrukwekkend, wat ook de nieuwsgierigheid schraagt naar het leven in die stad vandaag. Hoe is de koloniale stempel nog terug te vinden in deze metropool in een middeninkomensland en waarin verschillende religiën naast elkaar worden beleden? (De islam is de grootste godsdienst, maar is geen staatsgodsdienst.) Had de VPRO hem ook niet kunnen volgen om een reportage te maken bij zijn verhaal?
Het is wat wennen aan zijn stijl die wel heel detaillistisch is, maar niet altijd even narratief. Zijn familieleden worden niet altijd levende personages maar worden vooral verklaard vanuit een standpunt van vandaag, er wordt wat te veel teruggekeken op wat is geweest en vooral ook veel vermoed. Die vage plekken in de geschiedenis zijn onvermijdbaar maar zo blijft het verhaal jammer genoeg ook af en toe vaag. Hierin zit waarschijnlijk de aard van de journalist die zijn feiten enkel voor zich laat spreken als hij er pas 100% van overtuigd is. En dat was met deze familiegeschiedenis gewoon onmogelijk te verifiëren.
De grote verdienste van dit boek van Dröge is naast het aantonen van de verwevenheid en de betrokkenheid van heel wat (Indo-)Nederlanders met de oud-kolonie dat het de ogen opent voor de diversiteit van Jakarta/Batavia en Indonesië in zijn geheel en door de eeuwen heen, en vooral ook de vermenging van Europees en Aziatisch bloed zonder dat mensen er zich zelfs bewust van zijn. Uit Revolusi leer je dat Indonesië het derde grootste land ter wereld is qua inwonersaantal en qua grootte bijna een continent. Jakarta is dan weer eeuwen een magneet geweest voor magistraten, handelaars en gelukszoekers van zowel het ‘Nederlandse moederland’ als uit China, Japan, en uit de eigen regio.
De welvaart van Nederland werd gemaakt door de specerijen- en koffiehandel via hun koloniale Indiëroute (net zoals die van de Belgen uit haar Congolese kolonie). Boeken over deze geschiedenissen stillen ongetwijfeld de honger naar kennis die te lang niet of toch veel te weinig onderwezen en onderzocht geweest is.
In dit boek gaat Philip Dröge op zoek naar zijn voorouders die nagenoeg allemaal in Jakarta/Batavia gewoond hebben sinds de kolonisatie in 1618 door de eerste Nederlandse heerser in de Hollandse gouden eeuw, werkzaam voor de Verenigde Oost-Indische Compagnie: Jan Pieterszoon Coen.
Ook David Van Reybroeck nam die slimme politicus en handelaar in zijn laatste magnum opus Revolusi als startpunt. Waar Van Reybroeck voornamelijk inzoomt op de weerstand van de lokale bevolking tegen de Nederlandse kolonisatie in een aantal stadia aan het begin van de 20ste eeuw en die opstanden en de daaropvolgende onafhankelijkheid in een breder nationaal, regionaal en internationaal kader schetst, brengt Dröge hier een persoonlijk en familiaal verhaal, een vertrekpunt waarin de grotere politiek pas later betrokken wordt en zich tot de hoofdstad van de grote archipel beperkt. Het bredere plaatje van Van Reybroeck maakt het verhaal zeker voor Belgen toegankelijker. Want soms gaat de schrijver al uit van te veel affiniteit met de regio.
Dröge heeft een scherp oog en slaagt erin een meeslepend verhaal te maken van het leven van zijn voorouders, die afkomstig zijn uit Europa, Java, China en Papoea. Ook hij neemt je mee tijdens zijn archieven- en veldonderzoek. Door het ontbreken van wat duidelijkere kaarten, een stamboom van zo’n 300 jaar familiegeschiedenis en/of fotomateriaal (een dure keuze voor een uitgeverij) blijft het soms moeilijk je overzicht te bewaren of je een goed beeld te vormen van waar naar waar hij reist, en hoe zijn zoektochten er juist uitzien. Het blijft zo wat droge kost (pun intended) op z’n Vlaams gezegd.
Dröge vermengt zijn familiegeschiedenis met het ontstaan, de ontwikkeling en de steeds uitdijende groei van Jakarta tot een miljoenenstad, dat ooit begon als het prinsdom Jacatra – genoemd naar de Javaanse prins Jayawikarta – en waar de Nederlandse VOC ooit begonnen was met slechts één pakhuis. Dat huidige Jakarta komt zeker chaotisch over, maar ook levendig en indrukwekkend, wat ook de nieuwsgierigheid schraagt naar het leven in die stad vandaag. Hoe is de koloniale stempel nog terug te vinden in deze metropool in een middeninkomensland en waarin verschillende religiën naast elkaar worden beleden? (De islam is de grootste godsdienst, maar is geen staatsgodsdienst.) Had de VPRO hem ook niet kunnen volgen om een reportage te maken bij zijn verhaal?
Het is wat wennen aan zijn stijl die wel heel detaillistisch is, maar niet altijd even narratief. Zijn familieleden worden niet altijd levende personages maar worden vooral verklaard vanuit een standpunt van vandaag, er wordt wat te veel teruggekeken op wat is geweest en vooral ook veel vermoed. Die vage plekken in de geschiedenis zijn onvermijdbaar maar zo blijft het verhaal jammer genoeg ook af en toe vaag. Hierin zit waarschijnlijk de aard van de journalist die zijn feiten enkel voor zich laat spreken als hij er pas 100% van overtuigd is. En dat was met deze familiegeschiedenis gewoon onmogelijk te verifiëren.
De grote verdienste van dit boek van Dröge is naast het aantonen van de verwevenheid en de betrokkenheid van heel wat (Indo-)Nederlanders met de oud-kolonie dat het de ogen opent voor de diversiteit van Jakarta/Batavia en Indonesië in zijn geheel en door de eeuwen heen, en vooral ook de vermenging van Europees en Aziatisch bloed zonder dat mensen er zich zelfs bewust van zijn. Uit Revolusi leer je dat Indonesië het derde grootste land ter wereld is qua inwonersaantal en qua grootte bijna een continent. Jakarta is dan weer eeuwen een magneet geweest voor magistraten, handelaars en gelukszoekers van zowel het ‘Nederlandse moederland’ als uit China, Japan, en uit de eigen regio.
De welvaart van Nederland werd gemaakt door de specerijen- en koffiehandel via hun koloniale Indiëroute (net zoals die van de Belgen uit haar Congolese kolonie). Boeken over deze geschiedenissen stillen ongetwijfeld de honger naar kennis die te lang niet of toch veel te weinig onderwezen en onderzocht geweest is.
March 5, 2021
'Moederstad', het nieuwe boek van Philip Dröge! Bij de titel was mijn interesse gewekt: over welke stad gaat het en wat stelt de afbeelding voor?
Tijd voor een interview. Het werd een prettig lang gesprek over de 300 jaar familiegeschiedenis in het oude Batavia en wat ervan terug te vinden is in het hedendaagse Jakarta. (Op foto 2 zie je in de inhoudsopgave waar de belangrijkste plaatsen zijn.) Over het plezier van speuren in archieven, hoe groot Jakarta wel is en hoe de beste gado gado smaakt. Naar ik begreep, is dat persoonsafhankelijk.
Wat ik heb geleerd uit dit boek is dat er van Indonesische kant een opleving van de banden tussen Nederland en Indonesië is. Er is een beweging gaande die het koloniaal erfgoed beschermt. De gedachte "Jullie hebben het ontworpen, wij hebben het gebouwd" overheerst. Het eilandje Onrust is daar het levende voorbeeld van, waar je onder andere de NLse riolering nog aantreft. ("Altijd blijft de plee over.")
Hoe dat zo komt en waarom de Indonesische cultuur zo mooi is, kan de auteur het best zelf uitleggen in een lezing. Ondertussen ben ik er door dit gesprek van overtuigd dat ik een reis naar Indonesië zeker eens moet overwegen. Voor nu zeg ik aan iedereen: je doet jezelf een plezier met dit boek!
° Met achterin uitgebreide bronverantwoording voor verder lezen.
Tijd voor een interview. Het werd een prettig lang gesprek over de 300 jaar familiegeschiedenis in het oude Batavia en wat ervan terug te vinden is in het hedendaagse Jakarta. (Op foto 2 zie je in de inhoudsopgave waar de belangrijkste plaatsen zijn.) Over het plezier van speuren in archieven, hoe groot Jakarta wel is en hoe de beste gado gado smaakt. Naar ik begreep, is dat persoonsafhankelijk.
Wat ik heb geleerd uit dit boek is dat er van Indonesische kant een opleving van de banden tussen Nederland en Indonesië is. Er is een beweging gaande die het koloniaal erfgoed beschermt. De gedachte "Jullie hebben het ontworpen, wij hebben het gebouwd" overheerst. Het eilandje Onrust is daar het levende voorbeeld van, waar je onder andere de NLse riolering nog aantreft. ("Altijd blijft de plee over.")
Hoe dat zo komt en waarom de Indonesische cultuur zo mooi is, kan de auteur het best zelf uitleggen in een lezing. Ondertussen ben ik er door dit gesprek van overtuigd dat ik een reis naar Indonesië zeker eens moet overwegen. Voor nu zeg ik aan iedereen: je doet jezelf een plezier met dit boek!
° Met achterin uitgebreide bronverantwoording voor verder lezen.
May 19, 2025
Heerlijk. Als ik ooit een boek schrijf, hoop ik dat het ook zoiets als Moederstad wordt.
Eigenlijk zijn het drie boeken in één. Het is een familiegeschiedenis van de voorouders van de auteur, een biografie van de stad Batavia, en een reisverhaal van de auteur door het huidige Jakarta. Wat Dröge zo goed doet, is het aaneenrijgen van deze verschillende verhalen. De meest uiteenlopende levensverhalen, historische ontwikkelingen, en kenschetsen van Jakarta krijgen zo samenhang. Het enige wat het boek mist is een uitgebreidere kaart en een overzicht van de stamboom, en misschien hier en daar een plaatje.
Ik heb veel nieuws geleerd (over Jakarta, Batavia, en Philip Dröge wist ik stuk voor stuk veel te weinig) maar het opmerkelijkst vond ik de jaren tussen ~1880 en 1940. Toen zat het koloniale bewind na drie eeuwen voor het eerst vast in het zadel, was de kolonie eindelijk een veilige en verwelkomende plek voor Europeanen, en leek er aan de Nederlandse aanwezigheid in Indonesië voor het eerst nooit een einde te komen. Totdat het ineens voorbij was. Zo'n stilte voor de storm, het is vaker voorgekomen. Vlak voor het uitbreken van de Franse Revolutie vierde de rococo nog hoogtij; Ceaușescu voerde zijn meest megalomane bouwplannen uit aan de vooravond van zijn val (misschien was er trouwens geen 'stilte' voor de storm maar waren de machthebbers gewoon doof). In Moederstad en het verhaal van Batavia zie je het terug: soms moet je terugblikken op een tijdperk vol onzekerheden en veranderingen om te beseffen dat misschien juist dat de tijd van lange continuïteit was.
Eigenlijk zijn het drie boeken in één. Het is een familiegeschiedenis van de voorouders van de auteur, een biografie van de stad Batavia, en een reisverhaal van de auteur door het huidige Jakarta. Wat Dröge zo goed doet, is het aaneenrijgen van deze verschillende verhalen. De meest uiteenlopende levensverhalen, historische ontwikkelingen, en kenschetsen van Jakarta krijgen zo samenhang. Het enige wat het boek mist is een uitgebreidere kaart en een overzicht van de stamboom, en misschien hier en daar een plaatje.
Ik heb veel nieuws geleerd (over Jakarta, Batavia, en Philip Dröge wist ik stuk voor stuk veel te weinig) maar het opmerkelijkst vond ik de jaren tussen ~1880 en 1940. Toen zat het koloniale bewind na drie eeuwen voor het eerst vast in het zadel, was de kolonie eindelijk een veilige en verwelkomende plek voor Europeanen, en leek er aan de Nederlandse aanwezigheid in Indonesië voor het eerst nooit een einde te komen. Totdat het ineens voorbij was. Zo'n stilte voor de storm, het is vaker voorgekomen. Vlak voor het uitbreken van de Franse Revolutie vierde de rococo nog hoogtij; Ceaușescu voerde zijn meest megalomane bouwplannen uit aan de vooravond van zijn val (misschien was er trouwens geen 'stilte' voor de storm maar waren de machthebbers gewoon doof). In Moederstad en het verhaal van Batavia zie je het terug: soms moet je terugblikken op een tijdperk vol onzekerheden en veranderingen om te beseffen dat misschien juist dat de tijd van lange continuïteit was.
September 21, 2024
Philip Dröge weet in Moederstad heel mooi twee verhalen te vertellen: die van zijn eigen familiegeschiedenis en de geschiedenis en ontwikkeling van Batavia tot het huidige Jakarta. Ondanks dat het veel over geschiedenis gaat, is het totaal niet saai en lees het goed weg.
Door de geschiedenis van Batavia te combineren met verhalen van zijn eigen familie, krijg je als lezer ook een heel goed beeld hoe het geweest moet zijn in die tijd. Niet alleen voor "de Nederlander", maar juist ook voor de Chinees, Javaan en Indo-Europeaan.
Over veel dingen zoals de grote Chinezenmoord en vele etnische zuiveringen, maar ook de rooftochten die Nederlanders deden om arbeiders en totslaafgemaakten uit andere gebieden te halen wist ik eigenlijk vrij weinig. Ook wist ik wel dat er totslaafgemaakten leefden in Nederlands-Indië/Batavia, maar dat dit op zo'n grote schaal was en dat zij zo'n cruciaal onderdeel voor de ontwikkeling van de stad waren, was mij onbekend. Bizar om te lezen, maar natuurlijk goed om over te leren.
Ondanks dat de auteur zijn best deed om de wreedheden en het leed van Aziatische mensen (door de hele geschiedenis in Batavia) en Nederlanders (in bijv. Japanse interneringskampen) op een gelijke manier te behandelen, vond ik dat dit naar mijn mening niet helemaal goed is gelukt. Ergens is het ook logisch, omdat er over bijvoorbeeld de Aziatische vrouwen die slachtoffer waren van seksueel geweld waren niks bekend is. Zij bestonden niet in het systeem, waren nergens geregistreerd en niet meer dan een "bezit". Ondanks dat de auteur het wel probeert, blijft de omschrijving heel ongelijk.
Desondanks is dit boek zeker een aanrader als je interesse hebt in dit de geschiedenis van Batavia/Jakarta, zeker als je zelf familiegeschiedenis in "Nederlands-Indië" hebt liggen en je daar wat meer een beeld bij wil vormen. Het was erg leerzaam, vooral om iets meer te kunnen visualiseren hoe het leven daar door de jaren heen is geweest.
Door de geschiedenis van Batavia te combineren met verhalen van zijn eigen familie, krijg je als lezer ook een heel goed beeld hoe het geweest moet zijn in die tijd. Niet alleen voor "de Nederlander", maar juist ook voor de Chinees, Javaan en Indo-Europeaan.
Over veel dingen zoals de grote Chinezenmoord en vele etnische zuiveringen, maar ook de rooftochten die Nederlanders deden om arbeiders en totslaafgemaakten uit andere gebieden te halen wist ik eigenlijk vrij weinig. Ook wist ik wel dat er totslaafgemaakten leefden in Nederlands-Indië/Batavia, maar dat dit op zo'n grote schaal was en dat zij zo'n cruciaal onderdeel voor de ontwikkeling van de stad waren, was mij onbekend. Bizar om te lezen, maar natuurlijk goed om over te leren.
Ondanks dat de auteur zijn best deed om de wreedheden en het leed van Aziatische mensen (door de hele geschiedenis in Batavia) en Nederlanders (in bijv. Japanse interneringskampen) op een gelijke manier te behandelen, vond ik dat dit naar mijn mening niet helemaal goed is gelukt. Ergens is het ook logisch, omdat er over bijvoorbeeld de Aziatische vrouwen die slachtoffer waren van seksueel geweld waren niks bekend is. Zij bestonden niet in het systeem, waren nergens geregistreerd en niet meer dan een "bezit". Ondanks dat de auteur het wel probeert, blijft de omschrijving heel ongelijk.
Desondanks is dit boek zeker een aanrader als je interesse hebt in dit de geschiedenis van Batavia/Jakarta, zeker als je zelf familiegeschiedenis in "Nederlands-Indië" hebt liggen en je daar wat meer een beeld bij wil vormen. Het was erg leerzaam, vooral om iets meer te kunnen visualiseren hoe het leven daar door de jaren heen is geweest.
June 5, 2023
Niet mn smaak, heb het met veel moeite eindelijk uit. Er zijn vast genoeg mensen die het wel leuk vinden 🫶
June 19, 2023
Vlot geschreven verslag van Dröges zoektocht naar sporen van zijn familie en meer algemeen de Nederlandse aanwezigheid in Jakarta door de eeuwen heen. Vertrekpunt zijn het eigen DNA, een stadsplattegrond en wat herinneringen en uitspraken van zijn ouders en grootouders.
Dröge ploetert door archieven en door de stad. Hij vindt voorouders van allerlei slag uit de drie eeuwen dat ze daar hebben geleefd.
Voor elke gevonden voorouder leest hij zich stevig in over de periode waarin deze heeft geleefd en bezoekt de plekken in en rond Jakarta waar die mogelijk of zeker rondhing. Soms staan daar nu volstrekt oninteressante dingen -winkelcentra, kantoorgebouwen- maar hij kruipt ook wel eens door een haag, loopt dan langs een poel waar men vooral dierenkadavers in dumpt om dan een stuk aanlegsteiger uit de zeventiende eeuw te vinden, waarop tegenwoordig nu en dan een hobbyvisser zit.
Ik kreeg het soms al lezend benauwd wanneer hij weer eens door die hete, drukke, stoffige straten van Jakarta trekt om ergens nog een oud stuk metselwerk of een aftands gebouw, dat ooit koloniale trots verbeelde, te vinden. Maar rond die tastbare relieken, laat hij vergeten mensen in hun tijd flaneren, successen beleven of lijden. Hoe overleefden zij? Wat waren hun economische activiteiten? Wat kunnen we nog weten over hun romantische belevenissen en familiesituatie? Met telkens daarbij een bondige relaas van de grotere geschiedenis -lokaal en in Nederland- tegen welke achtergrond elk stukje familiegeschiedenis zich afspeelt.
Knap gedaan. Levende geschiedenis. Het plezier van dingen ontdekken. De band tussen nu en toen. Tussen Batavia en Jakarta. Tussen Nederland en Indonesië. Inclusief de obligate veroordeling van het koloniaal systeem, vanzelfsprekend.
Dröge ploetert door archieven en door de stad. Hij vindt voorouders van allerlei slag uit de drie eeuwen dat ze daar hebben geleefd.
Voor elke gevonden voorouder leest hij zich stevig in over de periode waarin deze heeft geleefd en bezoekt de plekken in en rond Jakarta waar die mogelijk of zeker rondhing. Soms staan daar nu volstrekt oninteressante dingen -winkelcentra, kantoorgebouwen- maar hij kruipt ook wel eens door een haag, loopt dan langs een poel waar men vooral dierenkadavers in dumpt om dan een stuk aanlegsteiger uit de zeventiende eeuw te vinden, waarop tegenwoordig nu en dan een hobbyvisser zit.
Ik kreeg het soms al lezend benauwd wanneer hij weer eens door die hete, drukke, stoffige straten van Jakarta trekt om ergens nog een oud stuk metselwerk of een aftands gebouw, dat ooit koloniale trots verbeelde, te vinden. Maar rond die tastbare relieken, laat hij vergeten mensen in hun tijd flaneren, successen beleven of lijden. Hoe overleefden zij? Wat waren hun economische activiteiten? Wat kunnen we nog weten over hun romantische belevenissen en familiesituatie? Met telkens daarbij een bondige relaas van de grotere geschiedenis -lokaal en in Nederland- tegen welke achtergrond elk stukje familiegeschiedenis zich afspeelt.
Knap gedaan. Levende geschiedenis. Het plezier van dingen ontdekken. De band tussen nu en toen. Tussen Batavia en Jakarta. Tussen Nederland en Indonesië. Inclusief de obligate veroordeling van het koloniaal systeem, vanzelfsprekend.
May 1, 2023
*English below*
Een vlot geschreven geschiedenis van zowel de stad Jakarta als de voorouders van de auteur. Het is leuk dat Dröge de lezer meeneemt in zijn archiefonderzoek en zijn verkenningen van de huidige stad. Dit komt vooral tot zijn recht als hij van een beschrijving van de geschiedenis plots overgaat in een observatie van Jakarta en vice versa.
Soms had ik een beetje moeite met zijn beschrijvingen van vrouwen, zonder dat ik duidelijk kan uitleggen wat ik er precies vervelend aan vond. De ironische beschrijving van het "verzamelen van seksspeeltjes" wanneer het gaat om een Nederlander die een soort harem van Aziatische vrouwen had, vond ik toch een beetje matig. In dat geval zou ik bijvoorbeeld meer geïnteresseerd zijn in hun perspectief in plaats van een soort reproductie van een koloniaal discourse. Het kan ook zijn dat ik iets te veel een woke social justice warrior ben (zie bladzijde 327).
Maar afgezien van dat soort kleine wrijvingen vond ik het knap spannend geschreven en heb ik het in een ruk uitgelezen.
***
A smoothly written history of both the city of Jakarta and the author's ancestors. It is nice that Dröge takes the reader along in his archival research and his explorations of the current city. This comes into its own when he suddenly switches from a description of history to an observation of Jakarta and vice versa.
Sometimes I had a little trouble with his descriptions of women, without being able to clearly explain what exactly I found annoying about it. The ironic description of "collecting sex toys" when it comes to a Dutchman who had a kind of harem of Asian women, I found a bit mediocre. In that case, for example, I would be more interested in their perspective rather than some sort of reproduction of colonial discourse. It could also be that I'm a bit too much of a woke social justice warrior (see page 327).
But apart from those little frictions, I found it pretty excitingly written and I read it in one go
Een vlot geschreven geschiedenis van zowel de stad Jakarta als de voorouders van de auteur. Het is leuk dat Dröge de lezer meeneemt in zijn archiefonderzoek en zijn verkenningen van de huidige stad. Dit komt vooral tot zijn recht als hij van een beschrijving van de geschiedenis plots overgaat in een observatie van Jakarta en vice versa.
Soms had ik een beetje moeite met zijn beschrijvingen van vrouwen, zonder dat ik duidelijk kan uitleggen wat ik er precies vervelend aan vond. De ironische beschrijving van het "verzamelen van seksspeeltjes" wanneer het gaat om een Nederlander die een soort harem van Aziatische vrouwen had, vond ik toch een beetje matig. In dat geval zou ik bijvoorbeeld meer geïnteresseerd zijn in hun perspectief in plaats van een soort reproductie van een koloniaal discourse. Het kan ook zijn dat ik iets te veel een woke social justice warrior ben (zie bladzijde 327).
Maar afgezien van dat soort kleine wrijvingen vond ik het knap spannend geschreven en heb ik het in een ruk uitgelezen.
***
A smoothly written history of both the city of Jakarta and the author's ancestors. It is nice that Dröge takes the reader along in his archival research and his explorations of the current city. This comes into its own when he suddenly switches from a description of history to an observation of Jakarta and vice versa.
Sometimes I had a little trouble with his descriptions of women, without being able to clearly explain what exactly I found annoying about it. The ironic description of "collecting sex toys" when it comes to a Dutchman who had a kind of harem of Asian women, I found a bit mediocre. In that case, for example, I would be more interested in their perspective rather than some sort of reproduction of colonial discourse. It could also be that I'm a bit too much of a woke social justice warrior (see page 327).
But apart from those little frictions, I found it pretty excitingly written and I read it in one go
September 18, 2022
Met heel veel plezier gelezen. Fascinerend welke buurten Philip in Djakarta bezoekt, juist die buurten die helemaal niet toeristisch zijn.
Bijzonder dat er van zo lang geleden nog voorouders te vinden zijn.
Het was een eyeopener om te lezen over het dramatische en snelle zakken van Djakarta. De zeespiegelstijging heeft daar nu al enorme gevolgen.
Bijzonder dat er van zo lang geleden nog voorouders te vinden zijn.
Het was een eyeopener om te lezen over het dramatische en snelle zakken van Djakarta. De zeespiegelstijging heeft daar nu al enorme gevolgen.
July 20, 2022
Very interesting book about the history of Jakarta, the present Jakarta and the family history of the writer.
I really enjoyed reading this book as I am also curious about the details of what have happened in Indonesia in the past.
I really enjoyed reading this book as I am also curious about the details of what have happened in Indonesia in the past.
August 24, 2022
Prachtig boek waarin Dröge op een hele knappe manier zijn verhalen in het hedendaagse Djakarta vervlecht met de geschiedenis
July 24, 2023
Altijd leuk om meer te weten te komen over de geschiedenis van Jakarta, en zeker op zo'n persoonlijke manier via een stamboom.
September 18, 2022
Schitterend boek over Jakarta nu, vroeger gecombineerd met verhalen over de voorouders van de schrijver. Hij komt door een combinatie van archief- en veldonderzoek veel te weten over zijn familie, dat 4 eeuwen teruggaat toen de Hollanders daar kwamen. Prettig leesbare verhalen over hoe de mensen vroeger leefden en hoe Jakarta er nu uitziet.
November 6, 2021
3,5 afgerond naar 4. Bijzondere en interessante invalshoek. Hoofdstukken hadden beter aan elkaar geknoopt kunnen worden.
April 5, 2021
Onderhoudend boek, vlot geschreven geschiedenissen van Batavia, Jakarta en de voorouders van de auteur en bekwaam vervlochten. Die geschiedenissen en de hernomen confrontatie met de stad van nu en de resten van toen laten zien hoe verbonden veel Nederlanders waren en zijn met de 'moederstad'. Om op een flauwiteit te variëren: Nederlanders verdwenen wel uit Jakarta, maar Jakarta niet uit de Nederlanders. Het boek bestrijdt het 'Indisch zwijgen' door te speuren, te schrijven en dat alles in een toon van melancholie. Bij het lezen gingen de familieverhoudingen wel eens verloren - is dit een oom of een oudoom, van moederskant of vaderskant - en de topografie van Batavia/Jakarta werd als een grabbelton. Prettig is dat de auteur zich niet bezondigt aan het moralistisch sensationalisme dat vaak de toon zet in boeken over oude kolonies. Interessant is het om te zien dat de belangstelling in Indonesië voor de eigen geschiedenis lange tijd ontbrak, maar dat het verleden met de toegenomen welvaart een nieuwe dagbesteding wordt voor de ontwikkelde middenklasse.
May 13, 2021
Goed boek. Beschrijft Djakarta van nu, waarin de schrijver op zoek gaat naar plekken, die met zijn familie zijn verbonden. De eerste voorouder did hij beschrijft is in 1631 in Batavia aangekomen, daarna altijd gebleven. Omdat zij vrij hoog in de VOC of later de ambtenarij of bedrijfsleven zaten kon hij veel
Over zijn familie vinden in archieven. Hij beschrijft dan parallel de geschiedenis van Batavia onder de Nederlanders.
Een wingewest, letterlijk. Veel slaven, goedkope arbeidskrachten, monopolies. Een goudmijn dus, over de hoofden van velen.
Hoe kon zo’n klein land de boel daar onder controle houden?
Heel informatief, niet moeilijk geschreven. Niet te dik. Echt veel van geleerd!
Waarom
Geen vijf sterren? Het Djakarta van nu vond ik toch iets minder interessant dan de geschiedenis, dat juist iets langer had gemogen.
Over zijn familie vinden in archieven. Hij beschrijft dan parallel de geschiedenis van Batavia onder de Nederlanders.
Een wingewest, letterlijk. Veel slaven, goedkope arbeidskrachten, monopolies. Een goudmijn dus, over de hoofden van velen.
Hoe kon zo’n klein land de boel daar onder controle houden?
Heel informatief, niet moeilijk geschreven. Niet te dik. Echt veel van geleerd!
Waarom
Geen vijf sterren? Het Djakarta van nu vond ik toch iets minder interessant dan de geschiedenis, dat juist iets langer had gemogen.
April 13, 2021
De schrijver van dit boek heeft Indonesische wortels en gaat via de genealogie van zijn familie terug naar de VOC tijd. De stad die toen gesticht is heette Batavia wat nu Jakarta is. Hij reist hier verschillende keren naar toe en gaat via oude kaarten terug naar de plaatsen waar zijn familie gewoond of gewerkt heeft. Hij verteld alles wat hij te weten is gekomen over die familieleden. Uit DNA onderzoek blijkt dat hij ook Chinees, Javaans, Duits etc. in zijn genen heeft.
Verbazingwekkend hoeveel Nederlanders van nu ook Indonesisch bloed hebben. Veel meer dan ik gedacht zou hebben.
Een heel interessante geschiedenis en goed verteld over ons koloniaal verleden.
Verbazingwekkend hoeveel Nederlanders van nu ook Indonesisch bloed hebben. Veel meer dan ik gedacht zou hebben.
Een heel interessante geschiedenis en goed verteld over ons koloniaal verleden.
June 13, 2021
Fantastische weergave van een boeiende, moeilijke en vaak pijnlijke geschiedenis van een familie, een stad en een land. Jakarta en Indonesie, en zeker de geschiedenis, blijven erg onbekend voor vele mensen. Wij hebben zelf 5 jaar in Jakarta gewoond, tijdens een historisch belangrijke periode (1995 - 2000) en veel van de plaatsen, ervaringen en gebeurtenissen door de auteur beschreven zijn ons bekend. Aan te raden boek.
Read
March 30, 2021Prachtig verhaal
June 20, 2021
Bijzondere vorm, familiegeschiedenis en stadsgeschiedenis met elkaar vervlochten.
March 12, 2025
vlot geschreven, toegankelijk en erudiet. tijdens het lezen kreeg ik zoveel mogelijke verklaringen op detailvragen waarvan ik niet eens wist dat anderen zich daar ook in interesseerden. bijvoorbeeld over hoe het kan dat europees-indische families (evenals mijn eigen) op foto's zo dandy gekleed zijn in tijden dat calvinistisch nederland dat bespottelijk had gevonden. ook is er een goed balans tussen de schaamteloosheid over het zelf-exotificerende en het schuldbewuste over nederlands-indië enorm verfrissend: ik had geen enkel moment dat het boek weg wilde leggen uit ergernis: enorm sympathiek en zonder enige eigenwaan geschreven, zonder weer te vervallen in een kaal, stijlloos geheel uit schaamte.
daarentegen ben ik niet per se fan van deze dagboekvorm van verslaggeving: als in, hij sluit geregeld passages af door te zeggen dat de archiefmedewerker opgelucht is als hij om vier uur vertrekt en weer naar zijn hotel gaat met de trein, of dan zijn er hele stukken waar hij eerst zijn reis naar een bepaalde instelling, moskee, etc. beschrijft. vaak wordt dit ingezet om een tekst minder droog te maken, maar meestal heb ik bij die vorm van schrijven het idee dat ik dan tv zit te kijken en daar ga ik niet zo goed op. dat gevoel had ik nog steeds weleens, maar ik vond het niet erg.
ook: ik raad je aan om de gebouwen die vooral doorvoeld worden beschreven met iemand die stedenbouwkunde heeft gestudeerd of zo te bespreken! dat heeft veel toegevoegd aan mijn leeservaring van dit boek.
daarentegen ben ik niet per se fan van deze dagboekvorm van verslaggeving: als in, hij sluit geregeld passages af door te zeggen dat de archiefmedewerker opgelucht is als hij om vier uur vertrekt en weer naar zijn hotel gaat met de trein, of dan zijn er hele stukken waar hij eerst zijn reis naar een bepaalde instelling, moskee, etc. beschrijft. vaak wordt dit ingezet om een tekst minder droog te maken, maar meestal heb ik bij die vorm van schrijven het idee dat ik dan tv zit te kijken en daar ga ik niet zo goed op. dat gevoel had ik nog steeds weleens, maar ik vond het niet erg.
ook: ik raad je aan om de gebouwen die vooral doorvoeld worden beschreven met iemand die stedenbouwkunde heeft gestudeerd of zo te bespreken! dat heeft veel toegevoegd aan mijn leeservaring van dit boek.
February 16, 2025
Met Moederstad laat Philip Dröge zien dat hij tot de beste verhalenvertellers behoort. Wat schrijft Dröge goed. De verhalen over hoe bij - als een deelnemer van een speurtocht - zich door het moderne Jakarta begeeft, zijn altijd leuk, ontroerend en bovenal: menselijk.
Het onderwerp van het boek (Jakarta), komt door de vele familieverhalen echt tot leven. De keuze om de geschiedenis van Jakarta te vertellen aan de hand van historische familieleden maakt het verhaal persoonlijk, maar kent ook een nadeel: er is redelijk veel willekeur in de verhalen die aan bod komen. Hierdoor mis je enkele grote, belangrijke ontwikkelingen (bijvoorbeeld de Nederlandse deelname aan de Japanse olieembargo) en komen sommige grote gebeurtenissen in Jakarta zelf- zoals de Chinezenmoord - bijna niet aan bod.
Dat gezegd hebbende: het doel van het boek is duidelijk niet om een complete geschiedsschrijving van Jakarta neer te zetten, maar om via de verhalen de mensen die verbonden een veel rijkrere inzicht te krijgen in hoe het geweest moest zijn in Batavia/Jakarta. Daarin is Philip Dröge meer dan geslaagd.
Het onderwerp van het boek (Jakarta), komt door de vele familieverhalen echt tot leven. De keuze om de geschiedenis van Jakarta te vertellen aan de hand van historische familieleden maakt het verhaal persoonlijk, maar kent ook een nadeel: er is redelijk veel willekeur in de verhalen die aan bod komen. Hierdoor mis je enkele grote, belangrijke ontwikkelingen (bijvoorbeeld de Nederlandse deelname aan de Japanse olieembargo) en komen sommige grote gebeurtenissen in Jakarta zelf- zoals de Chinezenmoord - bijna niet aan bod.
Dat gezegd hebbende: het doel van het boek is duidelijk niet om een complete geschiedsschrijving van Jakarta neer te zetten, maar om via de verhalen de mensen die verbonden een veel rijkrere inzicht te krijgen in hoe het geweest moest zijn in Batavia/Jakarta. Daarin is Philip Dröge meer dan geslaagd.
October 16, 2025
New York is de Big Apple, Jakarta is de grote doerian. Een treffende metafoor van Philip Dröge.
Hoewel ik nog nooit in Batavia/Jakarta ben geweest en eigenlijk ook vrij weinig van deze kant van de geschiedenis weet, heb ik met veel interesse dit boek over de 'moederstad' gelezen.
Ik kende de actieve schrijfstijl van Dröge al door het boek De Tawl (minstens zo interessant), en ook dit boek leest weer als een trein (al dan niet op bielzen van de Staatsspoorwegen).
Vooraf vond ik het een beetje gek om over de familiezoektocht van iemand die ik niet persoonlijk ken te lezen, maar al vrij snel had ik niet eens het gevoel dat ik een indringer in iemands bestaan ben. Het is een geweldig interessant en leerzaam boek over Batavia, verweven met het huidige Jakarta, de Nederlandse geschiedenis en de zoektocht van Dröge. Verleden en heden wentelen om elkaar heen en het is zó beeldend beschreven dat je al lezend door een stad wandelt waar je nog nooit ook maar in de buurt bent geweest.
De Nederlandse geschiedenisboeken zijn zo beperkt. Ik heb tijdens het lezen onwijs veel geleerd. Must-read dus!
Dank aan Lieke voor deze aanrader!
Hoewel ik nog nooit in Batavia/Jakarta ben geweest en eigenlijk ook vrij weinig van deze kant van de geschiedenis weet, heb ik met veel interesse dit boek over de 'moederstad' gelezen.
Ik kende de actieve schrijfstijl van Dröge al door het boek De Tawl (minstens zo interessant), en ook dit boek leest weer als een trein (al dan niet op bielzen van de Staatsspoorwegen).
Vooraf vond ik het een beetje gek om over de familiezoektocht van iemand die ik niet persoonlijk ken te lezen, maar al vrij snel had ik niet eens het gevoel dat ik een indringer in iemands bestaan ben. Het is een geweldig interessant en leerzaam boek over Batavia, verweven met het huidige Jakarta, de Nederlandse geschiedenis en de zoektocht van Dröge. Verleden en heden wentelen om elkaar heen en het is zó beeldend beschreven dat je al lezend door een stad wandelt waar je nog nooit ook maar in de buurt bent geweest.
De Nederlandse geschiedenisboeken zijn zo beperkt. Ik heb tijdens het lezen onwijs veel geleerd. Must-read dus!
Dank aan Lieke voor deze aanrader!
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 28, 2024
Great book, especially when reading it in Jakarta!
A bit hesitant because of its thickness (approx. 400 p.) and the fact that it's a historical book, I still convinced myself to still read this book while still residing in the city of Jakarta. And I am glad that I did, as it was so fun and educational at the same time.
The author investigates his family history in Batavia, starting from the very early VOC times until finally Indonesia became an independent nation. At the same time, he presents a contemporary perspective on these places and developments by visiting places all across modern Jakarta. The descriptions are witty and easily readable. It is quite impressive how one can repackage such a dense and intense history into a pleasurable read.
Would definitely recommend this to anyone interested in reading about the history of Jakarta/Indonesia, and Dutch colonial history in Indonesia.
A bit hesitant because of its thickness (approx. 400 p.) and the fact that it's a historical book, I still convinced myself to still read this book while still residing in the city of Jakarta. And I am glad that I did, as it was so fun and educational at the same time.
The author investigates his family history in Batavia, starting from the very early VOC times until finally Indonesia became an independent nation. At the same time, he presents a contemporary perspective on these places and developments by visiting places all across modern Jakarta. The descriptions are witty and easily readable. It is quite impressive how one can repackage such a dense and intense history into a pleasurable read.
Would definitely recommend this to anyone interested in reading about the history of Jakarta/Indonesia, and Dutch colonial history in Indonesia.
October 2, 2021
Philip Dröge (zelf 80% Europees, 9,5 % Indisch, 9,5 % Chinees en 1% Papoea) gaat in 'Moederstad' op zoek naar de geschiedenis van zijn familie in Batavia / Jakarta. Een mooie invalshoek voor een blik op drie eeuwen Nederlanders in Indië. De nadruk ligt nu eens niet op de koloniale, politieke geschiedenis en de vele militaire ingrepen, maar op de mensen, de inwoners van de 'moederstad' en de sporen die zij in de loop van de tijd hebben achtergelaten in de zich steeds uitbreidende stad: huizen, versterkingen, bruggen, graven. Een beeld van vele generaties die leven en werken en daarbij voortbouwen op wat hun voorouders hebben gedaan of dit juist achteloos afbreken en opnieuw beginnen. Een beeld ook van een stad in ontwikkeling, het toeval en hoe de grote gebeurtenissen uit de geschiedenis (WOII) voor veel mensen slechts een rimpeling betekenen in het bestaan. Indrukwekkend!
December 10, 2021
Een ongelofelijk goed gerechercheerd boek over de Indische voorouders van de schrijver. Tegelijk vertelt hij ook over het ontstaan en de enorme groei van de stad Jakarta, Moederstad in Indonesie.
Toch nog heel veel nieuwe dingen in deze geschiedenis. Wat mij vooral opviel: de grote hoeveelheid slaven in het oude Nederlands Indie. En dan voornamelijk Aziatische slaven. Ze werden misschien niet zo slecht behandeld als de slaven in de VS, maar mooi was het niet. Er blijft weinig over van het romantische beeld wat ons geschilderd is over de "tempo doeloe".
Toch nog heel veel nieuwe dingen in deze geschiedenis. Wat mij vooral opviel: de grote hoeveelheid slaven in het oude Nederlands Indie. En dan voornamelijk Aziatische slaven. Ze werden misschien niet zo slecht behandeld als de slaven in de VS, maar mooi was het niet. Er blijft weinig over van het romantische beeld wat ons geschilderd is over de "tempo doeloe".
January 26, 2023
Het boek verweeft op een mooie en persoonlijke manier de geschiedenis van de auteur zijn voorouders en de indrukwekkende ontwikkeling van de wereldstad Batavia / Jakarta. Elk hoofdstuk neemt je verder mee op een tijd door de tijd waarin de VOC, Nederlandse hoofdpersonen in Jakarta en veel indrukken van de stad zelf de revue passeren. Het is een persoonlijk en menselijk verhaal waarin je veel leert over Jakarta en de identiteit van daar geboren Indo’s.
November 27, 2024
Een wandeling door het moderne Jakarta en door het oude Batavia aan de hand van de familiegeschiedenis van Dröge. Fijn hoe hij via zijn speurwerk en aan de hand van zijn voorouders de geschiedenis van de stad en de Nederlandse kolonie uit de doeken doet en ons tegelijk laat proeven van de razende metropool die de stad nu is. En hoe het is om een mengelmoes te zijn, de worsteling van halfbloeden en nog veel complexere dna-mixen.
July 21, 2022
In Moederstad wordt er gecherrypickt uit Dröges stamboom en hij voorziet dat van goedgeschreven beeldende, grappige en interessante context. Tegelijkertijd leer je ook heel veel over het hedendaagse Indonesië aangezien hij alle plekken van voorouders in het huidige Jakarta op probeert te zoeken. Af en toe valt het boek wat in herhaling.
January 31, 2025
De schrijver heeft een jaloersmakende familiegeschiedenis van 300 jaar Jakarta. In combinatie met het vak van Journalist kon hij een kleurrijk overzicht maken van de geschiedenis van de stad naar aanleiding van zijn familieleden.
Het boek werkte goed voor mij als verrijking van een korte trip naar de stad. Rond 3/4 werden de verhalen me soms wat veel. Maar leuk boek, lekker snel doorheen gaan.
Het boek werkte goed voor mij als verrijking van een korte trip naar de stad. Rond 3/4 werden de verhalen me soms wat veel. Maar leuk boek, lekker snel doorheen gaan.
June 23, 2021
Ik was een beetje bang dat dit boek na het lezen van Revolusi redundant zou zijn, maar het is juist een mooie aanvulling. Knap hoe in korte hoofdstukken zowel de geschiedenis als het huidige Jakarta geschetst wordt.
Displaying 1 - 30 of 53 reviews