What do you think?
Rate this book
Amor Mundi
"Had ik mijn geboortedag zelf mogen kiezen, dan was het ongetwijfeld een mooie lentedag in 1950 geworden. Een winnend lot, goed voor pakweg 75 probleemloze jaren; doorgaans de fase van 'de grote versnelling' genoemd. Maar het universum had andere plannen met mij. Ik kwam op de wereld op een te warme zomerdag in 2025. Typisch. Mijn geboortedag trefzeker bij de start van het logische vervolg op de Grote Versnelling : de Grote Botsing".
Uit de memoires van Man Bashar Vande Putte.
Uit de memoires van Man Bashar Vande Putte.
303 pages, Paperback
Published January 1, 2021
2 people are currently reading
36 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 14 of 14 reviews
December 8, 2024
3,5 eigenlijk ! Steven Vroman kijkt in zijn glazen bol en voorspelt ons een toekomst die niet meteen rooskleurig is.
We volgen zijn personage Man van voor zijn geboorte tot in het jaar 2052. Het is duidelijk dat we er ecologisch niet goed voor staan en dat we dringend moeten handelen voor het te laat is.
Een resem rampen treffen de wereld : facebook verdwijnt ineens van het internet (ramp oh ramp ;-)), maar ook digitaal geld ... heel de wereld moet zich dus ineens herorganiseren.
Als daar dan ook nog droogte, hitte en een atoomramp bijkomen wordt het tijd dat onze "held" ingrijpt.
En op het eind komt alles altijd goed ... alhoewel ... we weten dat dat eigenlijk onmogelijk is, dus zullen we het houden op "zo goed als mogelijk" ?!
Een warme oproep om dit boek te kopen want voor elke vier verkochte boeken wordt één vierkante meter bos aangeplant (in samenwerking met Bos+).
We volgen zijn personage Man van voor zijn geboorte tot in het jaar 2052. Het is duidelijk dat we er ecologisch niet goed voor staan en dat we dringend moeten handelen voor het te laat is.
Een resem rampen treffen de wereld : facebook verdwijnt ineens van het internet (ramp oh ramp ;-)), maar ook digitaal geld ... heel de wereld moet zich dus ineens herorganiseren.
Als daar dan ook nog droogte, hitte en een atoomramp bijkomen wordt het tijd dat onze "held" ingrijpt.
En op het eind komt alles altijd goed ... alhoewel ... we weten dat dat eigenlijk onmogelijk is, dus zullen we het houden op "zo goed als mogelijk" ?!
Een warme oproep om dit boek te kopen want voor elke vier verkochte boeken wordt één vierkante meter bos aangeplant (in samenwerking met Bos+).
September 12, 2021
Vree wijs!
Vromann neemt je mee op een toffe verbeelding van de komende drie decennia, waarbij doorheen de klimaatontwrichting en het massale lijden steevast de menselijke schoonheid en een gezonde scheut Gents chauvinisme doorschemert. Hoewel Vromann moet grijpen naar enkele bijzonder onwaarschijnlijke gebeurtenissen om een tijdige omwenteling van ons samenlevingsmodel en ideologisch kader denkbaar te maken, blijft het een oefening in de actieve hoop. Hij slaagt in dit opzet omdat de lezer (zeker de Gentse lezer) naast de reeds bestaande angst voor wat komen zal ook goesting krijgt in de avonturen, de culturele en persoonlijke groei, en de schuune & waardevolle momenten die ook in ons verschiet (kunnen) liggen. Die mogelijkheid deed mij op sommige momenten niet alleen 'amor mundi' voelen, het gaf me motivatie om samen met anderen te streven om die mogelijke wereld realiteit te geven.
Daarnaast hoop ik dat ik op een dag Steven eens persoonlijk kan bedanken voor zijn bijdrage aan de totstandkoming van de Gentse identiteit die gekenmerkt wordt door maatschappelijk engagement, eigengereidheid en een steeds meer onuitstaanbaar geloof in het feit dat wij hier goed bezig zijn.
Schrijffouten en enkele onlogische zaken, maar echt wel een tof boek dat snel leest en ik met veel plezier aanraad.
Vromann neemt je mee op een toffe verbeelding van de komende drie decennia, waarbij doorheen de klimaatontwrichting en het massale lijden steevast de menselijke schoonheid en een gezonde scheut Gents chauvinisme doorschemert. Hoewel Vromann moet grijpen naar enkele bijzonder onwaarschijnlijke gebeurtenissen om een tijdige omwenteling van ons samenlevingsmodel en ideologisch kader denkbaar te maken, blijft het een oefening in de actieve hoop. Hij slaagt in dit opzet omdat de lezer (zeker de Gentse lezer) naast de reeds bestaande angst voor wat komen zal ook goesting krijgt in de avonturen, de culturele en persoonlijke groei, en de schuune & waardevolle momenten die ook in ons verschiet (kunnen) liggen. Die mogelijkheid deed mij op sommige momenten niet alleen 'amor mundi' voelen, het gaf me motivatie om samen met anderen te streven om die mogelijke wereld realiteit te geven.
Daarnaast hoop ik dat ik op een dag Steven eens persoonlijk kan bedanken voor zijn bijdrage aan de totstandkoming van de Gentse identiteit die gekenmerkt wordt door maatschappelijk engagement, eigengereidheid en een steeds meer onuitstaanbaar geloof in het feit dat wij hier goed bezig zijn.
Schrijffouten en enkele onlogische zaken, maar echt wel een tof boek dat snel leest en ik met veel plezier aanraad.
March 29, 2021
Toeval bestaat niet.
Ik sla de laatste bladzijde van 'Hoe we een Klimaatramp kunnen vermijden' van Bill Gates dicht als de charmante onheilsprofeet Steven Vromman bij me binnenwaait.
Omdat alleen de eigen kerk lezen al te makkelijk is, laat ik me overhalen zijn in eigen beheer uitgebrachte roman 'Amor Mundi' een kans te geven. Inzicht mag van alle kanten komen, dus ook van de zelfverklaarde low impact man.
Van mij krijgt hij met plezier het voordeel van de twijfel.
Zijn bedoelingen zijn namelijk ongetwijfeld (...) goed en oprecht: Vromman gelooft écht wat hij schrijft. Bovendien pakt hij het origineel aan: geen zoveelste drammerig doom-boek, maar een heuse roman. Met personages en een intrige. En een prikkelend begin!
Op een mooie dag in 2025 verdwijnen de sociale media wereldwijd van het web. Consternatie, vertwijfeling en lichte wanhoop maken zich meester van het jonge volkje. Als even later ook het virtuele betaalverkeer ophoudt te bestaan, begint ook de oudere bevolking zich te roeren. Touche pas à mon potje spaargeld!
En al snel loopt het (nog) grondig(er) mis, niet alleen met de planeet, ook met het boek.
Als je een hoofdstuk begint met "daarvoor is een sprongetje in de tijd nodig en een beetje saaie uitleg" wordt het moeilijk om de lezer bij de - euh, juist: - les te houden. Want hoezeer Vromman ook zijn best doet, het vingertje is altijd daar. Het grote gelijk staan aan zijn kant, ook al smokkelt hij af en toe een zogenaamd kritische stem in het verhaal.
Op het einde duikt zelfs Maarten Boudry - handig incognito gemaakt als Maarten Soubry (!) - op. Welgeteld één zinnetje krijgt hij: "Ik voer een stevige discussie met senator MS, die blijft beweren dat de toekomst er stralend uitziet." Een vermelding in de bibliografie zit er echter niet in.
Hier krijgt Vromman van mij het nadeel van de twijfel: leest hij alleen de eigen kerk?
Want hoe meer rampspoed de auteur over de planeet uitstrooit, hoe minder geloofwaardig het allemaal wordt. Wat begint als een schalkse parabel strandt in wat nog het meest doet denken aan een groen-linkse jeugdroman uit de jaren '70. En toen hadden ze wèl nog reden tot doemdenken.
Om 'Amor Mundi' even te laten bezinken, begin ik in 'De Kosmische Komedie' van Frank Westerman. En wat lees ik op blz. 29?:
"Ik moet denken aan een opkomend genre in de hedendaagse literatuur, de 'clifi', wat een afkorting is van 'climate fiction': hoe op een dag de bijen uitsterven, vervolgens ook de bloemen, de vlinders, de bomen, de vogels en aan het einde van het verhaal is de planeet zo dor en doods als Mars. Kom bij mij liever aan met iets opbouwends, iets krankzinnig moois of ambitieus."
Toeval bestaat niet.
Ik sla de laatste bladzijde van 'Hoe we een Klimaatramp kunnen vermijden' van Bill Gates dicht als de charmante onheilsprofeet Steven Vromman bij me binnenwaait.
Omdat alleen de eigen kerk lezen al te makkelijk is, laat ik me overhalen zijn in eigen beheer uitgebrachte roman 'Amor Mundi' een kans te geven. Inzicht mag van alle kanten komen, dus ook van de zelfverklaarde low impact man.
Van mij krijgt hij met plezier het voordeel van de twijfel.
Zijn bedoelingen zijn namelijk ongetwijfeld (...) goed en oprecht: Vromman gelooft écht wat hij schrijft. Bovendien pakt hij het origineel aan: geen zoveelste drammerig doom-boek, maar een heuse roman. Met personages en een intrige. En een prikkelend begin!
Op een mooie dag in 2025 verdwijnen de sociale media wereldwijd van het web. Consternatie, vertwijfeling en lichte wanhoop maken zich meester van het jonge volkje. Als even later ook het virtuele betaalverkeer ophoudt te bestaan, begint ook de oudere bevolking zich te roeren. Touche pas à mon potje spaargeld!
En al snel loopt het (nog) grondig(er) mis, niet alleen met de planeet, ook met het boek.
Als je een hoofdstuk begint met "daarvoor is een sprongetje in de tijd nodig en een beetje saaie uitleg" wordt het moeilijk om de lezer bij de - euh, juist: - les te houden. Want hoezeer Vromman ook zijn best doet, het vingertje is altijd daar. Het grote gelijk staan aan zijn kant, ook al smokkelt hij af en toe een zogenaamd kritische stem in het verhaal.
Op het einde duikt zelfs Maarten Boudry - handig incognito gemaakt als Maarten Soubry (!) - op. Welgeteld één zinnetje krijgt hij: "Ik voer een stevige discussie met senator MS, die blijft beweren dat de toekomst er stralend uitziet." Een vermelding in de bibliografie zit er echter niet in.
Hier krijgt Vromman van mij het nadeel van de twijfel: leest hij alleen de eigen kerk?
Want hoe meer rampspoed de auteur over de planeet uitstrooit, hoe minder geloofwaardig het allemaal wordt. Wat begint als een schalkse parabel strandt in wat nog het meest doet denken aan een groen-linkse jeugdroman uit de jaren '70. En toen hadden ze wèl nog reden tot doemdenken.
Om 'Amor Mundi' even te laten bezinken, begin ik in 'De Kosmische Komedie' van Frank Westerman. En wat lees ik op blz. 29?:
"Ik moet denken aan een opkomend genre in de hedendaagse literatuur, de 'clifi', wat een afkorting is van 'climate fiction': hoe op een dag de bijen uitsterven, vervolgens ook de bloemen, de vlinders, de bomen, de vogels en aan het einde van het verhaal is de planeet zo dor en doods als Mars. Kom bij mij liever aan met iets opbouwends, iets krankzinnig moois of ambitieus."
Toeval bestaat niet.
April 26, 2021
Een interessante kijk op de toekomst, gezien vanuit een bepaald perspectief. Het boek leest gigantisch vlot, ik had het op een paar dagen uit. Je kan je alles erg goed inbeelden. Ook vele projecten en duurzame plannen die er uitgewerkt worden brengen veel inspiratie en het is mooi om deze in de kijker te zetten. Dit boek geeft je een idee hoe het in praktijk 'kan' werken.
Een minpuntje: ik vond het net wat te weinig ruimte bieden voor diverse visies en daardoor ook diversiteit. Het was vaak nogal zwart/wit. Ik had het gevoel dat bepaalde groepen de schuldigen waren en gestrafd werden. Wat, eerlijk gezegd, soms tot grappige situaties leidde, maar alles in een bepaald perspectief zette. Dat maakte het voor mij dus minder geloofwaardig.
Ohja, dat de jeugd in de toekomst nog op facebook zit is volgens mij onmogelijk. Ze zitten er nu al niet op, laat staan dat ze het hip vinden. Maar ik vergeef het de auteur, wetende dat hij bewust weinig interesse toont in sociale media. 😅
Wie even wil genieten van een ander toekomstbeeld waar klimaat en milieu alle kansen krijgen zal zeker genieten van het boek. Het is leerrijk.
Wie een paard heeft of paard rijdt laat dit best links liggen. Tenzij je nachtmerries wilt.
Een minpuntje: ik vond het net wat te weinig ruimte bieden voor diverse visies en daardoor ook diversiteit. Het was vaak nogal zwart/wit. Ik had het gevoel dat bepaalde groepen de schuldigen waren en gestrafd werden. Wat, eerlijk gezegd, soms tot grappige situaties leidde, maar alles in een bepaald perspectief zette. Dat maakte het voor mij dus minder geloofwaardig.
Ohja, dat de jeugd in de toekomst nog op facebook zit is volgens mij onmogelijk. Ze zitten er nu al niet op, laat staan dat ze het hip vinden. Maar ik vergeef het de auteur, wetende dat hij bewust weinig interesse toont in sociale media. 😅
Wie even wil genieten van een ander toekomstbeeld waar klimaat en milieu alle kansen krijgen zal zeker genieten van het boek. Het is leerrijk.
Wie een paard heeft of paard rijdt laat dit best links liggen. Tenzij je nachtmerries wilt.
August 27, 2022
Heb ik een beetje gehuild bij het lezen van de laatste bladzijden? Ja. Zit de persoonlijke nood aan een wereldwijd volksprotest waarbij de mensen opkomen voor zichzelf en voor rechtvaardigheid toch wel diep (denkend aan wat het mondiale klimaatbewustzijn had kunnen zijn als de pandemie er niet was geweest)? Opnieuw, ja.
Een boeiend boek over een hoopvolle toekomst met nieuwe manieren van leven, over een wereld waar het anders en vooral beter kan. Enkele keren heel hard gelachen met bepaalde passages. Af en toe had ik misschien liever wat meer gelezen over de personages en minder over de beschreven events en alternatieve visies, maar dat neemt niets weg van de interessante ontwikkelingen binnen het verhaal. Uiteindelijk zijn het de voorlopige memoires van een kind geboren in een wereld waar te lang vanuit de mens gedacht werd, en niet naar de planeet werd geluisterd. Op zijn eigen manier verlegde de roman die focus.
Oh, en een pluspunt: het grootste deel van het verhaal speelt zich af in de schoonste stad van Vlaanderen :)
PS: worldwide revolution to stop global warming and topple the current failing system (including the greedy people in power), when?
Een boeiend boek over een hoopvolle toekomst met nieuwe manieren van leven, over een wereld waar het anders en vooral beter kan. Enkele keren heel hard gelachen met bepaalde passages. Af en toe had ik misschien liever wat meer gelezen over de personages en minder over de beschreven events en alternatieve visies, maar dat neemt niets weg van de interessante ontwikkelingen binnen het verhaal. Uiteindelijk zijn het de voorlopige memoires van een kind geboren in een wereld waar te lang vanuit de mens gedacht werd, en niet naar de planeet werd geluisterd. Op zijn eigen manier verlegde de roman die focus.
Oh, en een pluspunt: het grootste deel van het verhaal speelt zich af in de schoonste stad van Vlaanderen :)
PS: worldwide revolution to stop global warming and topple the current failing system (including the greedy people in power), when?
October 11, 2024
Both part of essential reading, yet equally frustrating to read at the same time. I never post any comments when I give a book rating. However, it felt unfair to give such a low rating to a book chockful of fundamental ideas, diverse world views and eye-opening climate prophecies that I feel everyone should be aware of. I put the book down several times. All together it took me years to finally muster the courage to read it all the way through. Though I’m glad I did it, it was a struggle. I don’t think I’ve ever been this conflicted about a book review. I feel I’m being very harsh on a novel concept I think is very worthwhile travelling the world. In so many ways it’s a book everyone should read while at the same time I would advocate to spare anyone the burden. Perhaps fiction isn’t the best vehicle for this author… although the approach and the subject matter of the novel really are!
September 26, 2021
Ik vind het een hoopvol boek. Hoopvol omdat Vromman aantoont dat de grote uitdagingen waar we voor staan niet alleen moeten oplossen, maar we er als gemeenschap antwoorden op kunnen bieden. Dat er in Gent (of BeterGent) oplossingen ontstaan, maar ook elders in de wereld en dat die samen een wereldregering zouden kunnen vormen. Amor mundi maakt ons niet klimaatdepressief, maar toont dat we niet machteloos zijn. Een activistisch boek dus!
Het lijkt een boek voor Gentenaars, dat aanspoort om er samen iets moois van te maken.
Het lijkt een boek voor Gentenaars, dat aanspoort om er samen iets moois van te maken.
January 27, 2022
Is dit een literair hoogstandje? Neen.
Waarom dan toch 5 sterren? Omdat het mijns inziens een hoopgevend boek is wat iedereen zou moeten lezen. Het geeft een inkijkje in hoe een samenleving eruit zou kunnen zien, wanneer er geen (digitaal) geld meer is. Ik ben groot voorstander van Klimaatdukaten, kom maar door!
Waarom dan toch 5 sterren? Omdat het mijns inziens een hoopgevend boek is wat iedereen zou moeten lezen. Het geeft een inkijkje in hoe een samenleving eruit zou kunnen zien, wanneer er geen (digitaal) geld meer is. Ik ben groot voorstander van Klimaatdukaten, kom maar door!
December 3, 2023
"Amor Mundi" van Steven Vromman is zeker geen literair hoogstaand werk, maar volgens mij was dat ook niet het opzet van deze auteur. Een klimaatboek in de vorm van een roman waarin aantal interessante ideeën en gedachten gangen aan bod komen. Interessant om eens gelezen te hebben als het klimaat je nauw aan het hart licht.
July 5, 2021
Eigenlijk 3,5 ster. Met veel plezier gelezen. Het leest zeer vlot, en het is voor een Gentenaar leuk om een aantal bekende personages te zien opduiken. De 'korte' passage met Jean-Marie De Decker is hilarisch. En natuurlijk is het belangrijkste item de klimaatproblematiek.
June 1, 2022
Vele goede ideeën samengebracht in hoopvol cli-fi verhaal. Geeft beeld van een waarschijnlijke toekomst tussen 'alles komt goed' en de totale apocalyps. Helaas soms wat dunne en een bizarre verhaallijnen, alsook weinig aanstekelijk geschreven zinnen.
October 15, 2022
Ik vond de karakters een beetje te oppervlakkig, van karton. Maar het is wel verwonderlijk hoe sommige ideeën uit het boek blijven plakken. Een meer dan verdienstelijke poging om positief naar de toekomst te kijken.
April 25, 2021
Leuk om na te denken over de toekomst maar ook the time is now!
Must read!
Must read!
October 24, 2021
Gewoonweg geweldig. Het neemt je echt mee naar een realistische toekomst en doet je even stilstaan bij je huidige levensstijl. Een echte aanrader!
Displaying 1 - 14 of 14 reviews