What do you think?
Rate this book
خاطرات یک جراح بزرگ آلمانی
471 pages, Hardcover
First published January 1, 2007
4 people are currently reading
45 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 3 of 3 reviews
May 19, 2014
خواندن خاطرات شغلي حرفه های مختلف بسيار برام جالبه هرچند که از زبان و ادبيات حرفه ايي فرسنگها فاصله داشته باشه ...
December 15, 2018
دوستی ترم 2 دانشگاه بهم دادتش تا بخونم.
February 16, 2021
کتاب به طرز آزاردهندهای طولانی و حوصلهسربر است. بخشهایی از کتاب از لحاظ علمی درست نیست، اما با توجه به تاریخ نگارش آن شاید بتوان آن را به تصورات غلط پیشینیان نسبت داد.
در هر صورت اگر از پزشکی چیز زیادی نمیدانید، و صرفا برای سرگرم شدن و پر کردن اوقات فراغت میخواهید کتابی در رابطه با خاطرات یک پزشک بخوانید، یک بار خواندن کتاب شاید چندان ایده بدی نباشد.
بخشهایی از کتاب خواننده را به این شک میاندازد که آیا واقعا این کتاب توسط این پزشکان نوشته شده یا مترجم دخل و تصرفی در کتاب داشته؟
مثلا در بخش مربوط به دکتر جیمز هرپال در صفحه ۳۸۵ کتاب این سطور نگاشته شده:
« رسم اغنیای روم این بود که وقتی پشت میز غذا مینشستند، آن قدر غذا میخوردند که به حال اغماء میافتادند. در جوار هر اطاق غذاخوری در روم قدیم یک اطاق وجود داشت موسوم به (ومیتوریوم)، یعنی جای تهوع و اشراف رومی بعد از خوردن غذا به آنجا می رفتند و هر چه در معده داشتند از راه دهان بیرون می ریختند.»
ومیتوریوم(vomitorium) اصلا این معنی را ندارد!
ومیتوریوم به محل خروج یا ورود در آمفی تئاترهای رومی گفته میشد.
با توجه به این نکته که جیمز هرپال خود انگلیسی است و در در انگلستان لاتین تدریس میشود و خود نویسنده نیز در خلال کتاب این موضوع را ذکر کرده که کسی که میخواهد در انگلستان تحصیل طب کند باید به لاتین مسلط باشد(چراکه بیشتر منابع و رفرنس ها به زبان لاتین نگاشته شده) ؛ این اشتباه به نظر نمی رسد که از شخصی با این معلومات لاتین سر بزند!
در هر صورت، اگر دانشجوی پزشکی هستید و یا به پزشکی تسلط نسبی دارید، خواندن کتاب حتی برای خواننده های قهار که هیچ کتابی را نخوانده رها نمی کنند، می تواند بسیار مشکل باشد.
در هر صورت اگر از پزشکی چیز زیادی نمیدانید، و صرفا برای سرگرم شدن و پر کردن اوقات فراغت میخواهید کتابی در رابطه با خاطرات یک پزشک بخوانید، یک بار خواندن کتاب شاید چندان ایده بدی نباشد.
بخشهایی از کتاب خواننده را به این شک میاندازد که آیا واقعا این کتاب توسط این پزشکان نوشته شده یا مترجم دخل و تصرفی در کتاب داشته؟
مثلا در بخش مربوط به دکتر جیمز هرپال در صفحه ۳۸۵ کتاب این سطور نگاشته شده:
« رسم اغنیای روم این بود که وقتی پشت میز غذا مینشستند، آن قدر غذا میخوردند که به حال اغماء میافتادند. در جوار هر اطاق غذاخوری در روم قدیم یک اطاق وجود داشت موسوم به (ومیتوریوم)، یعنی جای تهوع و اشراف رومی بعد از خوردن غذا به آنجا می رفتند و هر چه در معده داشتند از راه دهان بیرون می ریختند.»
ومیتوریوم(vomitorium) اصلا این معنی را ندارد!
ومیتوریوم به محل خروج یا ورود در آمفی تئاترهای رومی گفته میشد.
با توجه به این نکته که جیمز هرپال خود انگلیسی است و در در انگلستان لاتین تدریس میشود و خود نویسنده نیز در خلال کتاب این موضوع را ذکر کرده که کسی که میخواهد در انگلستان تحصیل طب کند باید به لاتین مسلط باشد(چراکه بیشتر منابع و رفرنس ها به زبان لاتین نگاشته شده) ؛ این اشتباه به نظر نمی رسد که از شخصی با این معلومات لاتین سر بزند!
در هر صورت، اگر دانشجوی پزشکی هستید و یا به پزشکی تسلط نسبی دارید، خواندن کتاب حتی برای خواننده های قهار که هیچ کتابی را نخوانده رها نمی کنند، می تواند بسیار مشکل باشد.
Displaying 1 - 3 of 3 reviews