Ιστορία του ευρωπαϊκού πνεύματος: Από τον Ιγνάτιο Λογιόλα ως τη Μαρία Στούαρτ

by Παναγιώτης Κανελλόπουλος

Στον έκτο τόμο της έκδοσης της "Ιστορίας του Ευρωπαϊκού Πνεύματος" o Παναγιώτης Κανελλόπουλος, στρέφει το βλέμμα στη μεγάλη πνευματική -και όχι μόνον- επανάσταση της Ιβηρικής Χερσονήσου. Επανάσταση, που ξεκίνησε από έναν Έλληνα, τον Δομίνικο Θεοτοκόπουλο. Τον "προφήτη" της τέχνης, που βρέθηκε αιώνες μπροστά από την εποχή του, εκφράζοντας σχεδόν μεταφυσικά έναν μέγα εσωτερικό κόσμο, κρυμμένο ως τότε στα πιο απροσπέλαστα βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Μόλις έξι χρόνια μετά τον Γκρέκο, γεννιέται ο Μιγκουέλ ντε Θερβάντες, ο δημιουργός ενός από τους σημαντικότερους αρχετυπικούς ήρωες στην ιστορία της λογοτεχνίας, του Δον Κιχώτη, οι περιπέτειες του οποίου δεν έπαψαν μέχρι σήμερα να εμπνέουν ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο. Πριν αφήσει την Ιβηρική, ο Κανελλόπουλος ανατέμνει την καθοριστική σημασία που είχαν για την πνευματική, θρησκευτική αλλά και πολιτική εξέλιξη της Ευρώπης ο Ιγνάτιος Λογιόλα και οι Ιησουίτες του. Στη συνέχεια, στρέφεται στα βρετανικά νησιά, όπου, εκτός από την ποίηση και τη λογοτεχνία που προετοιμάζουν το έδαφος για τον Σαίξπηρ, παρουσιάζει μία από τις σημαντικότερες μορφές της Ευρώπης: τον Τόμας Μορ και την "Ουτοπία" του, το πρώτο μανιφέστο κοινωνικής επανάστασης στην Ευρώπη...

Περιέχονται τα κεφάλαια:
- Ο Ιγνάτιος Λογιόλα και η "Κοινωνία του Ιησού"
- Ο Ιησουιτισμός και ο ισπανικός μυστικισμός
- Η ζωή και το έργο του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου
- Ο Μιγκουέλ ντε Θερβάντες και ο "Δον Κιχώτης"
- Ο Καμπανέλλα και η "Πόλη του Ήλιου"
- Ο Καραβάτζιο
- Ο Τόμας Μορ και η "Ουτοπία"
- Ο Τζων Νοξ και η Μαρία Στούαρτ

417 pages, Hardcover

Published January 1, 2010

About the author

Έλληνας πολιτικός, φιλόσοφος και ακαδημαϊκός. Ανέλαβε για δύο σύντομες θητείες την προεδρία ελληνικών κυβερνήσεων το 1945 και το 1967. Η παρουσία του στη νεοελληνική γραμματεία και φιλοσοφία και η ταυτόχρονη ενασχόλησή του με την πολιτική τον ανέδειξε ως ιδιαίτερο φαινόμενο του σύγχρονου ελληνικού πολιτικού βίου ενώ η μετριοπάθεια, η αυτοκριτική του διάθεση και το ήθος του συνέτειναν, ειδικότερα μετά τη Μεταπολίτευση, στην απόδοση του τίτλου του «Νέστορα» της ελληνικής πολιτικής από ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων.