Tarihsel süreci, maddenin hareketinin bir biçimi, doğada olduğu gibi, nesnel yasaların ve itici güçlerin bir ürünü olarak gören diyalektik materyalist tarihin ilkelerine bağlı kalınarak yazılmış bu kitap, yakın komşumuz Bulgaristan’ı, ayrıntılar ipinde boğulmadan, tarihsel sürecin hareketini belirleyici tarihsel olaylarıyla ve dönemeçleriyle tanıtan bir belge kimliğini taşıyor.
Tarihsel gerçeği, taraflılığa kurban etmeyen böyle bir tarih yazımı, Bulgaristan tarihini belirleyici bir dış ve iç öğe olma niteliğini yaklaşık beş yüz yıl koruyan «Osmanlı imparatorluğunu» da, anahatlarıyla da olsa, aynı ilkelere bağlı kalarak ele almakta, Osmanlı tarihine de bu yönden ışık tutarken, geçmişin tatsız ve acı anılarını, yeni acılar ve düşmanlıklar yaratmak amacıyla körükleyen «burjuva tarih yazımının» bilinçli olarak karşısında yer alıp, bilimsel tarih yazımının, halkların kardeşleşmesine ve barış içinde yan yana yaşamasına katkıda bulunacağını da göstermiş oluyor.
Nikolai Todorov, was a Bulgarian historian. In 1990, he briefly served as acting president of Bulgaria.
Todorov was inspired to go into politics after the trial of Traycho Kostov, with whom he had shared a prison cell during World War II. After a distinguished academic career, which included a position at the National and Kapodistrian University of Athens, he joined the Bulgarian Ministry of Foreign Affairs. He would later serve as the Bulgarian representative to UNESCO and the Bulgarian Ambassador to Greece (1978–1983). Following Bulgaria's departure from Communism, Todorov became Speaker of the National Assembly of Bulgaria, leading him to serve as acting President.
Николай Тодоров Тодоров е български академик, учен историк-балканист с международно признание, политик и дипломат.
Научна дейност -преподавател в Софийския университет – въвежда курс по история на балканските народи (1957) -ръководител на секция “История на балканските народи” на Института по история (1962) -основател и директор на Института по балканистика при БАН (1964, 1989) -основател и директор на Института за външна политика към МВнР (1969-1974) директор на Единния център за наука и подготовка на кадри по история при БАН (1972-1978) -заместник-председател на БАН (1983-1988)