Mag je mislukken in een samenleving waarin het draait om prestaties en succes? Hoe ga je om met onzekerheid als de wereld tot stilstand komt? Wat betekent leeftijd in een wereld die draait om perfectie? En: wat weet je van het huwelijk van je ouders?
Al meer dan tien jaar filosofeert Stine over liefde, schoonheid, falen en leeftijd. In deze bundel brengt ze haar ideeën bij elkaar.
Juist door haar openhartigheid en kwetsbaarheid spreken de stukken aan bij een groot lezerspubliek. De column Kwetsbaren werd meer dan 50.000 keer gedeeld op social media.
Faalmoed en andere filosofische overpeinzingen. Door: Stine Jensen.
Stine Jensen is een wijze, toffe vrouw. Ik volg haar al jaren; via haar boeken en haar tv-programma’s. 1 keer volgde ik zelfs een cursus van haar bij The School Of Life. En ja, ook in het echt bleek Stine een aangename, sprankelende persoon.
Wil dat zeggen dat ik het altijd blindelings met haar eens ben? Zeer zeker niet. In deze bundeling van eerder gepubliceerde (maar voor deze uitgave aangepaste) columns heb ik veel onderlijnd dat me boeide of waar ik het helemaal met eens was. Toch heb ik me ook een paar keer negatief opgewonden omdat ik het totaal oneens was met haar (in verband met Lize Korpershoek, Janine Abbring en Mondo bijvoorbeeld). Maar dat geeft niet, het is zelfs goed. Als filosoof is het per slot van rekening Jensens taak om mensen aan het denken te zetten, anders naar de dingen te laten kijken.
Of het nu gaat over identiteit, kwetsbaarheid, leeftijd, liefde, overgave of schoonheid, Stine daagt je uit om zelf na te denken over de wereld en onze stuntelende weg daar in. Met haar vlotte pen en enthousiasme trekt ze je vlot haar bundel door.
Faalmoed is een boek waaruit je elke dag, als medicijn tegen onverschilligheid, een column moet nuttigen. Liefst bij het ontbijt, dan heb je nog de hele dag om er verder over na te denken.
? Ik was al een tijd nieuwsgierig naar dit boekje van Stine jensen, van wie ik al een aantal filosofische kinderboeken met plezier gelezen had. 🤔In de inleiding legt ze uit wat in haar ogen faalmoed is: het lef om te falen/te mislukken, niet stuntelen met alsnog een goed resultaat, maar gewoon fouten maken en daarvan leren. De columns die zij eerder had geschreven over vooral televisiediscussies over op dat moment actuele onderwerpen (bijvoorbeeld de uitzendingen over Corona) , waar dan een link met filosofie en het falen in zou moeten zitten...vielen mij tegen. Een enkele keer was er wel een aardige oneliner die ik leuk gevonden vond, maar in het algemeen waren het teveel krantencolumns over nu niet meer actuele onderwerpen dus... MW2/4/24
De titel was meteen het mooiste van het boek, undskyld Stine. Een goeie ouwe Jensen (massa's verwijzingen naar boeken en documentaires). Dit keer blijken het verzamelde columns die alweer achterhaald zijn. Als je geen Nederlander bent (zoals ik) en geen TV kijkt (zoals ik) en niet onder de indruk bent van bekende mensen (zoals ik) dan ontbrak het stukje verrassing dat Jensen meestal brengt. Hoera voor tabloid-filosoferen maar als 'de boekskes' je niets zeggen kan je deze met een gerust hart laten passeren...
"De kwetsbaren kunnen jong zijn, of oud. Het kan je vader of je moeder zijn. Of, op een dag: jijzelf.’" Na het lezen van de beroemde column van Stine Jensen werd ik erg enthousiast over haar schrijfstijl; Ze is direct, ze schrijft vanuit zichzelf, is nuchter en het geeft de lezer het gevoel alsof een goede vriendin een advies geeft bij de thee. Het boek werd hier de afgelopen weken bijna dagelijks geopend om weer een aantal columns te gaan lezen. Ze heeft ook behoorlijk wat zelfreflectie, bijvoorbeeld als ze in de eerste column schrijft over hoe ze benaderd is om te gaan schrijven voor de maand van de filosofie met als thema “ik stuntel dus ik ben” en als ze in de laatste column schrijft over haar leenhond die géén coronahond is. Deze zaken brengt ze aan de orde, ze refereert daarin aan de gebeurtenissen die het afgelopen jaar passeerden zoals Black Lives Matter en de pandemie, boeken die ze heeft gelezen en tv programma’s en series die ze heeft gezien. Het maakt je nieuwsgierig naar deze bronnen. In verschillende hoofdstukken laat ze een groei zien, van strijd om identiteit tot overgave.
Ik was het lang niet altijd met haar eens maar ze heeft me wel aan het denken gezet, zoals we van haar als echte filosoof ook kunnen verwachten. Zonder dat ze in vage bewoordingen haar mening wil geven. Ze observeert en daar schrijft daar kort en bondig over. Mijn verwachtingen heeft ze waargemaakt. Ze spaart zichzelf niet en kijkt met een afstandje naar de situatie waar mensen in zitten. Ik las een bundel columns die op zeer toegankelijke wijze de lezer aan het denken zetten over onderwerpen uit het dagelijks leven.
Kleine bundel met columns/essays die Stine Jensen eerder heeft geschreven. Heldere schrijfstijl. Leuke humor. Sterk hoe ze uit eigen ervaringen put en die verbindt met filosofie. Ze is daarin ook heel open over haar eigen betere en minder goede ervaringen. Vond vooral de langere essays sterk. De kortere columns waren voor mij soms te columnachtig en zonder veel filosofie.
Ten opzichte van eerdere filosofen die ik gelezen heb (stoïcijnen), schrijft Stine veel minder een manier van leven voor. Ze verwondert zich over zaken die ze tegenkomt in het leven en stelt daar dan vaak goede vragen bij en draagt filosofieën en ideeën aan die raken aan de dingen die ze geobserveerd heeft. Dat is ook een nuttige en goede manier van filosofie bedrijven ipv altijd maar de wijsheid in pacht hebben.
Interessant hoe ze duidelijk sterk feministisch is en ook de verschillen tussen mannen en vrouwen en mannelijkheid en vrouwelijkheid sterk onderkent. Ze spreekt bijvoorbeeld haar waardering uit voor mannelijke en vrouwelijke eigenschappen waar in het #girlboss feminisme (nieuwe term voor mij, maar goed) weinig waardering voor is. Denk dat dat de juiste manier is om naar de zaak te kijken en dat het juist belangrijk is rekening te houden die verschillen om een samenleving te creëeren waar iedereen gelijkwaardig tot zijn/haar recht komt.
Stukken over kwetsbaarheid, sterven, twijfelen, vriendschap en kairos vs chronos interessant.
Ik had dit boek gekocht naar aanleiding van een recensie in Trouw. Elke dag een paar overpeinzingen lezen is heel prettig. Het voldeed niet helemaal aan mijn verwachtingen, maar ik kan het zeker aanraden.
Dit is niet mijn type genre, maar was nogsteeds best leuk om te lezen. Er waren veel korte hoofdstukken waardoor je gemotiveerder blijft om te lezen en er dus best makkelijk doorheen komt. Veel verhalen gingen echter ook over bijvoorbeeld op leeftijd zijn en daar ligt mijn interesse niet op dit moment. Verder wel grappig geschreven en niet vervelend om te lezen dus vandaar 3,5 sterren :)
Overpeinzingen en gedachten, soms ook verrassend persoonlijk. Doordat het korte stukjes zijn las ik het gefragmenteerd en beklijft het daarom niet . Mevrouw Jensen observeert en beschrijft en schuwt het niet eigen kwetsbaarheden te vermelden
De titel zette me een beetje op het verkeerde been.. Ik verwachtte dat dit boek zou gaan over de moed om te falen. En hoe daarmee om te gaan. Een soort werkboek misschien ook. Dat was het niet. Het is een boek vol columns over uiteenlopende zaken, verdeeld over 6 categorieen waarin de schrijver ‘de falende, kwetsbare en verlangende mens die eeuwig tekortschiet in het zonnetje zet.’ ~De strijd om identiteit ~Kwetsbaar ~Leeftijd ~Liefde ~Overgave ~Schoonheid Interessante onderwerpen en Stine Jensen schrijft prettig dus het was zeker geen straf om dit boek te lezen. De stukjes zijn eerder verschenen in Filosofie Magazine, NRC Handelsblad en op brainwash.nl Voor deze bundel werden ze herzien en geactualiseerd. Het is een boek dat je stukje bij beetje leest, ik las tussen de andere boeken steeds een paar columns.
Stine Jensen heeft geen moeite met het publiekelijk delen van haar falen, zo deed ze al es mee aan een project: cv der mislukkingen en schreef ze een boek over haar burnout. Op insta deelt men graag de successen en mooie plaatjes, is ook niks mis mee, maar het leven is natuurlijk niet altijd Hallelujah En we hebben niet alles onder controle.
Of je ook missers en narigheid moet/wilt delen is de vraag. Zitten we/ze daar op te wachten? Ik vind een persoonlijke noot wel leuk zolang het niet steeds ellende is wat de klok slaat. We hebben vaak ook genoeg aan eigen leed? Het moet niet de overhand hebben. Denk ik. De stukjes in dit boek zijn heel divers.
Tot eind dit jaar is dit boek in de aanbieding en kost slechts 10 euro.
'Faalmoed en andere filosofische overdenkingen' is een verzameling van columns die Stine Jensen de afgelopen jaren heeft geschreven voor Filosofie Magazine en het NRC. Over identiteit, kwetsbaarheid, ouder worden, liefde en schoonheid. Allemaal doordenkertjes over actuele zaken van #metoo tot en met corona. Eigenlijk een boek om langzaam te lezen: één thema per dag. Of om te herlezen natuurlijk. Zeer de moeite waard.
Stine schrijft toegankelijk over aansprekende onderwerpen. Omdat het een verzameling columns is, gaat het soms wat minder diep dan ik zou willen. De corona columns voelen nu extra vreemd aan. Maximaal drie personen thuis uitnodigen? Knullige overheidscommunicatie? Oja, dat was ook zo. Lijkt zo ver weg dat het bijna fictie is.
Ik begon aan het boek Faalmoed, naar aanleiding van de mooie titel. Ik moest even wennen toen ik er achter kwam dat het boek bestaat uit (aangepaste) columns en dus over talloze onderwerpen gaat. Niet alles beklijft, maar de meeste columns kon ik waarderen en hebben me aan het denken gezet. 3.5 ster.