Rumunia. Pęknięte lustro Europy

by Dorota Filipiak

Kiedy pierwszy raz pojechałam do Rumunii, nie przeczuwałam nawet, że to początek wielkiej, wspaniałej przygody. Przygoda ta trwa do dziś i mam nadzieję, że wraz z tą książką wchodzi w nowy etap. Rumunii nie da się poznać, a tym bardziej zrozumieć, jeśli nie poświęci się jej dość czasu i uwagi. Bo Rumunia to cała Europa. Kontynent odbija się tu jak w lustrze, tylko troszkę popękanym, zlepionym z różnych fragmentów – z zachodu i wschodu. Jest trochę turecko i węgiersko, odrobinę niemiecko i nieco słowiańsko. Mistycyzm wschodniego chrześcijaństwa miesza się z surowym protestantyzmem. Swoje ślady pozostawili Dakowie. W języku pobrzmiewa starożytny Rzym. W architekturze dostrzec można historię całego starego kontynentu. Rumunia to fascynująca mieszanka wszystkiego, co przytrafiło się Europie na przestrzeni niemal dwóch tysięcy lat.

Książka ta to trochę dziennik, trochę pamiętnik, zapis podróży – próba zachowania w pamięci tego, co ulotne, chwil spędzonych w Rumunii, spotkań i wrażeń. Nie ma tu obiektywnej oceny, zimnej relacji. To jak najbardziej osobiste spostrzeżenia i uwagi pisane na marginesie kolejnych podróży rzeczywistych i wyobrażonych, trwających nieprzerwanie od kilkunastu lat.

W trakcie pracy miałam wiele wątpliwości. Wszak tyle już o Rumunii napisano. Jednak wielokrotnie przekonywałam się, że ciągle jest wiele do zrobienia, bo krzywdzące, niesprawiedliwe stereotypy mają się aż nazbyt dobrze. Chciałabym pokazać Rumunię taką, jaką jest. Niewolną od problemów, mocno zanurzoną w burzliwej przeszłości, ale odważnie patrzącą w przyszłość i mającą wiele do zaoferowania.

Genres: Travel, Nonfiction

276 pages, Paperback

First published April 12, 2021

Reviews

[zmorowisko · Rating 2 out of 5]

Nie zrobiła na mnie wrażenia. Za bardzo subiektywne spojrzenie na Rumunię jak dla mnie. Czytałam tę książkę podróżując po Rumunii i widziałam rozbieżności między tym, co autorka opisuje, a tym co jest naprawdę. Nie polecam.

[Seweryn Grenc · Rating 2 out of 5]

Dotrwalem do polowy i dalej nie pociągnę
Od pierwszysch stron czuje sie wrzucony na głęboka wode- autorka pisze jakbysmy znali historie rumuni a nie chcieli ja poznać. Poczucie jakbym czytal podsumowanie jakiegos wykladu nie przestaje mi doskwierać

[Mara Bloom · Rating 2 out of 5]

„Jechaliśmy bardzo długo a potem nic się nie działo”. Bardzo dużo Węgier w tej Rumunii i ich żalu, tak dużo, że nie starczyło miejsca na nic innego. To, co dotyczy Rumunii, to przede wszystkim narzekanie na drogi i ludzie opisywani jakby byli zaledwie elementami scenografii. Warto przeczytać tę książkę tylko, jeśli ma się już pewną wiedzę o tym kraju, wyrobiło sobie opinię i szuka się poszerzenia perspektywy, i to w bardzo konkretnych aspektach.

[Mar · Rating 5 out of 5]

Dość oryginalne, ale i ciekawe spojrzenie na Rumunię w kontekście historycznym, z "węgierskiej" perspektywy. W sposób, jakiego nie ma w żadnej innej książce o Rumunii. Autorka pokazuje jak zmieniała się Rumunia na przestrzeni ostatnich lat w odniesieniu do swoich podróży po tym kraju. Można dostrzec znaczne różnice pomiędzy tym, czego doświadczała ponad dekadę temu, a tym, co możemy zobaczyć teraz. Rumunia jest niezwykle różnorodna i każdy odbiera ją na swój subiektywny sposób - to między innymi stanowi o wyjątkowości tego kraju. Książkę polecam, ale uprzedzam: to nie jest przewodnik ani podręcznik do historii. To opowieści, migawki z podróży. Warto też mieć choć minimalne pojęcie o rumuńskiej historii - wtedy można lepiej poczuć klimat, który opisuje Autorka.

[Adam Kucharski · Rating 3 out of 5]

Ciężko mi ocenić tę książkę. Na początku wydaje się, że będzie to reportaż z podróży po Rumunii. Później, że jest to misz masz z książką historyczną. Na końcu wchodzą też motywy dokumentalne. Coś pomiędzy, a niestety przez to nie jest to książka spójna. Czyta się dobrze, momentami jest ciekawie, ale często odczuwałem przeładowanie datami i zdarzeniami historycznymi. Do tego myślę, że lepsza redakcja by wyciągnęła coś więcej. A tak to książka wyszła pęknięta, niczym wspomniane lustro Europy w jej tytule.

[Karolina Góras · Rating 2 out of 5]

Skończyłam na 15% i nie chce mi się jej kończyć. Bardzo niestrawna i nieaktualna, a wydana w 2021 roku, więc trochę żart.

[Damian · Rating 3 out of 5]

Wielkim minusem jest brak mapy, która pozwalałaby śledzić wojaże warszawskiej turystki z pieskami i bez mięsa (powtarzam: bez mięsa!). Bez większej wartości, do zapomnienia po tygodniu.

[Joanna · Rating 1 out of 5]

Odrzucił mnie styl, odrzuciła miałkość przemyśleń na poziomie bloga. Byłam w Rumunii dwa razy, łykam każdą książkę o tym kraju jak pelikan, a tu takie rozczarowanie...