Kunnen liefde en seks de sociale en politieke orde doen wankelen? Antropologen Rahil Roodsaz en Katrien De Graeve hebben onderzoekers, schrijvers en activisten uit Nederland en België uitgenodigd om over die vraag na te denken. Het resultaat is een buitengewone verzameling reflecties over weerbarstige liefde, tegendraadse seks en onverwachte solidariteit.
Het boek rekent af met simplistische vooroordelen over wat subversief en wat onderdrukkend zou zijn. Het laat connecties zien waar ze doorgaans over het hoofd worden gezien en plaatst vraagtekens bij verbanden die te voorbarig worden gelegd. Met onderbelichte praktijken van liefde, seksualiteit en intimiteit houden de auteurs het patriarchaat een spiegel voor en formuleren zij alternatieve kaders voor solidariteit, verbinding en zorg.
Een boek vol intiem weerwerk tegen de neoliberale en patriarchale orde, met bijdragen van onder meer Simon(e) van Saarloos en Daan Borrel.
Wat een boek! Er worden verschillende vormen & aspecten van liefde besproken (waaronder thema’s als consensuele non-monogamie, schijnhuwelijk, black love, queerness X religie…). De hoofdstukken staan op zichzelf, maar hebben als gemeenschappelijke deler dat ze liefde en zorgethiek beschouwen vanuit een revolutionair en anti-neoliberaal kader. zelf vond ik de essayistische natuur van dit boek een pluspunt omdat je zo eigenlijk ook veel mensen bezighoort en de inzichten dus ook niet beperkt bleven tot één enkele auteur! tevens waren er ook enkele literaire teksten, waaronder eentje van gaea schoeters, die op een meer dan gelijkwaardige manier tot de verbeelding spreken & prikkelen
boeken als deze vind ik zo fascinerend en verruimend!!! die veelheid aan nuances en de uitdieping van de teksten! niets zo fijn als patriarchale maatschappelijke fabels ontkracht zien worden & tegelijk denkkaders en tools aangereikt worden om mee te nemen in je eigen praktijk!
Er worden veel uiteenlopende thema’s besproken in dit boek aan de hand van essays. Er zitten hele aangrijpende hoofdstukken in zoals ‘we gaan de vrouw zien’ en ‘zelfbeminnen’. Sommige essays komen echter wat minder goed uit de verf en missen vooral diepgang.
Een aanstekelijk enthousiasmerend boek en soms best wel confronterend. Sommige hoofdstukken vond ik moeilijker om te lezen, maar dat heeft ook met het confronterende te maken.
Blijft soms zeer theoretisch/abstract en de essays zijn zeer uiteenlopend. Ik begrijp de onderliggende boodschap maar het voelt soms ook wel wat voor de 'insiders'.
Goed geschreven zijn de meeste essays in dit boek niet. Maar, dat geeft eigenlijk niet zo, want de inhoud is fantastisch en geeft veel stof tot nadenken (en nog belangrijker: levens plezier en revolutionair vuur in het hart!) Het laat zien hoe kapitalisme en de cis-het-patriarchy historisch verbonden zijn, en hoe verzet tegen het ene ook het andere moet impliceren. Ik kreeg enorme buikpijn van het hoofdstuk over de manosphere, maar ook kriebels in mijn buik door een 50-jarige vrouw die via Feeld wél kortstondige seksuele partners vindt waarmee emotionele wederkerigheid en respect voor haar lichaam en fantasieën mogelijk is (waar ze via de normatieve dating apps vooral mensen treft die na een one night stand niet eens de dag erna even inchecken hoe het gaat, wat ik zelf ook erg onethisch vind). Vet hoofdstuk over queer theologie, over hoe we erotiek religieus kunnen denken (lijkt me ook erg verstandig tegenover het neoliberale model van het maximaliseren van een hele tamme en redelijke vorm van genot, precies het soort wat geen gevaar vormt voor de sociale orde, de degelijkheid en ons vertrouwde zelfbeeld), en intieme relaties tussen religieuze mensen inherent poly zijn (want God is er als derde bij). Het hoofdstuk over seks positieve ecoseksualiteit vond ik veel beter en aansprekender dan verwacht. Sterke pleidooien voor positief egocentrisme in seksualiteit (waar autistische en queer mensen vaak beter in zijn dan de normies), want hoe kun je oprecht verbinden en genieten met een ander als je voornamelijk een ander pleaset, omdat je geen idee hebt van je eigen lijf en verlangens buiten wat de sociale orde als normaal beschouwt? Het hoofdstuk van Daan Borrel over taoïstische zelfbeminning, ecstatic dance en leren voelen en verbinden als anti-patriarchale praktijk vond ik ook sterk (en is ook een voorbeeld van positief egocentrisme).
Tot slot nog een leuke definitie en een lief gedichtje.
Linkse seks (p. 47): dat mensen hun tijd en energie kunnen besteden aan seksuele exploratie en ontmoetingen met andersheid, met respect voor leeftijdsverschillen, dikheid, niet binaire mensen en transgenders.
Gedichtje (p. 140):
ik hou van mannen in leren rokken die s’avonds de afwas doen voor ze hun zwepen zoeken en leven op de paniek van hun partners en de knuffels van hun kinderen
ik hou van vrouwen die in de hema knijpers keuren op hun kracht want er moeten tepels gepijnigd en verder zoals alle mensen achterlopen met de was
ik hou van degenen die mij eerst vragen of ik hun lustobject wil zijn zij die mij vellen en vervullen en daarna in de ochtend als de roes is uitgeslagen altijd bellen om te horen hoe het gaat
Wat een fantastisch boek. Mooie essays die me de grenzen van mijn denken lieten aftasten, zowel op politiek als persoonlijk vlak. Het boek doet me het radicaal potentieel van mijn relaties inzien, en is daarnaast ook een creatieve drijfveer. Ook fijn om dit soort discours van eigen bodem te lezen.
Concepten zoals relatie anarchisme, ethisch non-monogaam of eco liefde waren nog nieuw voor mij. Heel interessant.
Verzameling van verschillende essays over intimiteit, seks, neurodiversiteit, keuzevrijheid, zorg en relatie vormen die afwijken van de norm. Dit helpt ons kritisch te kijken naar wat we wel als 'normaal' beschouwen in (neoliberaal) Nederland.
Het boek zelf lees toch iets te vaak als een studieboek, wat het minder ontoegankelijker terwijl de onderwerpen zelf enorm relevant zijn