Uçurtmayı Vurmasınlar

by Feride Çiçekoğlu

1984 yılının bir Haziran öğlesonrası, demir kapı beni dışarı kapayıp Barış'ın çığlıkları içerde kaldığında, gün olup onun sesinin bunca çok insana ulaşacağı hiç aklıma gelmemişti. Barış'la ilgili anıları kağıda dökmeyi düşünmediğimden değil, kağıda dökülü sözün okuma alışkanlığı olan sınırlı kişiye bile çoğu kez iletilemediğini sezmemden. Beyazperde Barış'ın mırıl mırıl sesini yükseltiverince "Uçurtmayı Vurmasınlar" için yeni bir basım şansı doğdu. Ak kağıt üzerindeki kara yazılar herkese kendi düşlerini üretmenin ipucunu verdiklerinden midir nedir, resimlenmiş düşlerden daha renkli olabiliyorlar. Bir çocuğun gözlerinden duvarları kendi düşlerinde sorgulama olanağını daha fazla okura sunabilmek, filmin armağanı. Kitabın bu nedenle beyazperdeye gönül borcu var.

- Feride Çiçekoğlu -

(Arka Kapak)

Genres: Turkish Literature, Turkish, Fiction, Roman, Novels, Audiobook, Short Stories

102 pages, Paperback

First published January 1, 1986

About the author

Feride Çiçekoğlu, 1951 yılında Ankara'da doğdu. Maarif Koleji ve Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nde okudu. Mimar olarak Fullbright bursu ile, Pennsylvania Üniversitesi'nde doktora tezini yazdı. İstanbul Bilgi Üniversitesi'nde öğretim üyesi olarak görev yapan Çiçekoğlu, 12 Eylül askeri darbesinin ardından dört yıl cezaevinde kaldı. Cezaevinde tanıdığı bir çocuğun yaşamını anlattığı ilk kitabı (Uçurtmayı Vurmasınlar), filme alındı. Filmin çok beğenilmesi yeni kitapları yazmasına ve yeni filmlerin yolunu açtı. 1990 yılında senaryosunu yazdığı "Reise der Hoffnung (Umuda Yolculuk) filmi Yabancı Dilde En İyi Film Akademi Ödülü'nü kazandı.

Filmleri - Senaryo
■2009 Altın Kızlar
■2007 Parmaklıklar Ardında
■2000 Melekler Evi
■1996 Altın Kent İstanbul
■1991 Suyun Öte Yanı
■1990 Umuda Yolculuk
■1989 Uçurtmayı Vurmasınlar
■1989 Baharın Bittiği Yer

Ödülleri
■1989, 26.Antalya Film Şenliği, En İyi Senaryo Uçurtmayı Vurmasınlar

Reviews

[Mohammad Hrabal · Rating 3 out of 5]

گفتم: « نامزدت برای چی توی قفس است؟»
گفت: « برای اینکه آدم‌ها را دوست دارد.»
از نوین پرسیدم: «تو چرا اینجایی؟»
گفت: « به خاطر اینکه من هم آدم‌ها را دوست دارم.»
اینجی، من وقتی بزرگ بشوم، آدم‌ها را دوست نخواهم داشت، چون هر کس که از آدم‌ها خوشش بیاید می‌اندازندش توی قفس. ص 16 کتاب
آقای توی تلویزیون دروغ گفته بود؟ خاله سلطان می‌گوید: « بزرگ‌تر‌های ما هیچ وقت دروغ نمی‌گویند. تازه، آدم دروغگو را که کسی به تلویزیون راه نمی‌دهد.» فیلیز خندید و گفت: « مگر تا حالا توی تلویزیون آدم دروغگو کم دیده‌ایم؟» ص 54 کتاب
هفته‌ی قبل که با نوین هیزم جمع می‌کردیم، پرسیدم: « قلب تو هم می‌زند؟» نوین گفت: « قلب همه می‌زند، اما قلب بعضی‌ها روشن است و قلب بعضی‌ها تاریک.»
اینجی، چطور می‌شود از بیرون فهمید که قلب کی روشن است و قلب کی تاریک؟ این را از نوین هم پرسیدم. گفت: « این یکی از سخت‌ترین کارهای دنیاست.» ص 80 کتاب

[Berfin Kanat · Rating 5 out of 5]

"Kuşlar tutsak yaşayamazlarmış. Ya çocuklar, İnci? Onlar tutsak yaşayabilirler mı?"

Kısacık, samimi bir dille yazılmış ve gerçekleri çocuk gözünden gösteren bir kitap. Başlayınca başından kalkamadım, Barış'ın çocuksu merakını içimde hissederek çevirdim sayfaları. Bir çocuk düşünün ki hiç yıldız görmemiş, hiç pasta yememiş. Uçurtmayı Vurmasınlar'ı buruk bir tebessümle okudum. Bir ara Barış'ı kitabın içinden çekip çıkarmak istedim, olmadı tabii.
"Sen artık yıldızları görüyor musun İnci? Bizim göğümüzün bir tek gündüzü var, senin göğünde akşam oluyor mu?"
Türkiye'de yaşayan herkesin bu kitabı okuması gerektiğini düşünüyorum. Filmini çok küçükken izlemiştim, hayal meyal hatırlıyorum. Barış'ın mikili kilodu kalmış aklımda, ben yapmadım miki yaptı dediği. =) Tekrar izleyeceğim, gülüşünü görmek istiyorum Barış.

[Alireza · Rating 2 out of 5]

از کتاب‌هایی که توی اون بچه‌ها به شکل غیرواقعی و اغراق‌شده تصویر میشن خوشم نمیاد، مخصوصا اینکه نویسنده بخواد افکار و عقاید خودش رو به زبون کودکان و با یه سری سوال و جواب‌های بچگانه به خورد مخاطب بده.
داستان در مورد یک زندان زنان هستش و خب به خیلی از زندانی‌ها هم در حد چند پاراگراف می‌پردازه. درنهایت هم متوجه میشید که همه خانم‌های توی اون زندان (حتی مادر باریش) در شرایط سخت دروغ میگن، همدیگه رو لو میدن و هر کاری ازشون برمیاد غیر از یه گروه دختر چپ که به خاطر عقایدشون زندانی شدن. حتی دلایل زندانی‌شدن خیلی از خانم‌ها هم غیرقابل باور و غیرواقعی به نظر میاد.
به نظر من پیام‌های کتاب به شدت توی چشم و گل‌درشت هستند.

[Rana Heshmati · Rating 5 out of 5]

«اما اینجی، بچه‌ها همه چیز را می‌فهمند. درست مثل پرنده‌ها.»

[Burcununkitaplari Burcugül Durmaz · Rating 5 out of 5]

Ah Barış ah... keşke bitmeseydi kitap.. bu kadar mı duygu yüklü olur bir kitap. bir sayfada gülerken bir sayfada boğazıma yumruk oturdu.. filmi ilk sinemaya geldiğinde annemle gitmiştik. annem çok ağlamıştı hatırlıyorum... sonra seneler boyunca hep izledim bu filmi.. bende çok ağlamıştım.. ama kitabı beni ayrı bir vurdu.. kesinlikle tavsiye ediyorum 5 üzerinde 10.

[Banafsheh · Rating 2 out of 5]

‌
داستان در مورد پسربچه‌ی یک خانم زندانیه که توی زندانی در ترکیه به دنیا اومده و وقایع زندان رو از دید خودش توصیف میکنه.
‌
راستش من کلا با راوی کودک مشکل دارم🙄
الان می‌گم چرا؟
راوی‌های کودک عمدتا استفاده میشن تا احساسات ما رو تحریک کنن. برای اینکه جنبه‌های تاریک زندگی رو بولد کنن، از معصومیت و پاکی کودک استفاده می‌کنن. و این قضیه به شدت تو مخ منه😂. یعنی واقعا عصبی میشم.
میدونید به نظر من این تکنیک، یعنی استفاده از کودک برای قلقلک دادن احساسات خواننده و بولد کردن زشتی‌های دنیا، دم دستی ترین تکنیکیه که یه نویسنده میتونه استفاده کنه. یه جور استفاده ابزاری😁
‌
از اون طرف هم بیزارم از کودک‌هایی که ادای آدم بزرگ‌ها رو درمیارن یا حرفهای بزرگونه میزنن🙄 کودک باید کودک باشه !! اصلا چه جذابیتی داره بچه پنج ساله قدر مرد پنجاه ساله بفهمه !! انگار وسط تابستون پرتقال بخوری، همونقدر نابجا و ناخوشایند.
‌
خلاصه که من هر کتابی با راوی کودک هم خوندم توی دو دسته‌ی بالا بوده. یا یه بچه معصوم با زبون کودکانه از گند و کثافتهای دنیا میگفته و با یه ذره چاشنی نفهمی ِ یه بچه، پیام‌های گل درشت نویسنده رو میکوبیده تو صورت خواننده، یا بچه‌هه بسیار دانا و فهیم بوده که حرفهاش در حد افلاطون و نیچه فلسفیه !! و به همین دلایل من کلا اگه بدونم راوی بچه است، پیش فرض کتاب رو نمی‌خرم.
‌
حالا این کتاب، اگر با راوی کودک مشکل ندارید، باز هم کتاب ساده‌ایه. صرفا یه بریده‌ای از وضعیت زنان زندانی چه سیاسی چه غیر سیاسی در ترکیه. و احساس می‌کنم دلیل معروفیت و تعریف‌هایی هم که ازش میشه موضوعش باشه بیشتر نه نحوه‌ی روایت و پرداختش.
‌
اما از ادبیات ترکیه اگر جز اورهان پاموک کسی رو میشناسید که خوندن کتابهاش واجبه😊 لطفا بفرمایید 🙏🏻💚🍃 که دوست دارم از ادبیات ترکیه بیشتر بخونم.

[Ali Karimnejad · Rating 1 out of 5]

گدای پست مدرن!ا

نویسنده گرانقدرمون در این فقره داره خودش رو به آب‌وآتیش می‌زنه و با همه وجودش تلاش می‌کنه که از طریق سوزوندن دل خواننده و برانگیختن حس ترحم اون، دل مخاطبش رو بدست بیاره. یعنی از اسم بچه بگیر (باریش به معنی صلح هستش) تا استفاده از "راوی کودک" لعنتی! (من این یک مورد رو هیچ جوره بر نمی‌تابم!😤) همش در همین راستا هستش وگرنه داستان پر از خلاء‌ها و گاف‌های اساسی و سوالات بی‌جوابه و از همه بدتر، خبری از داستان نیست. در حالی که مهم‌ترین رکن یک کتاب کودک-نوجوانان همین داستانه. بجز این، اصلا درس، پیام یا نکته بخصوصی در این کتاب وجود نداره. شاید یک چیزایی پیدا بشه لابه‌لای اون چرند و پرندها. اما بنظر من، اصلا کافی نیستن و مهم‌ترین چیز برای یک نوجوون اینه که به شعورش توهین نشه. آخه من این کتاب رو بدم دست یک نوجوون، نمیاد بعدش بکوبه تو فرق سرم؟! از اون کتاب‌های لایک‌خور-مَلَسِ الکی.😑ا

[moi, k.y.a. · Rating 2 out of 5]

İşte, gene beklentilerinin kurbanı bir Kübra var burada.
Kitaba başlamadan önce, sadece o meşhur film sahnesini görmüştüm, filmi izleme fırsatım olmamıştı. Kitabı elime aldığımda da bir çocuğun dünyasından ciğerim parçalanarak ayrılacağım zannediyordum. Hiç öyle olmadı. Bir-iki yer haricinde beni etkileyen bir kısmı dâhi yoktu kitabın.

Arka kapakta olayların 12 Eylül’den sonraki dönemde geçtiği bilgisi zaten verilmişti. Okumaya başlamadan önce biraz araştırma yaptığımda bilmediğim birkaç şeyle karşılaştım. Yazar, hapishanede geçirdiği dönemde annesiyle aynı kovuşta kalan Barış isimli miniğin gerçek hikâyesiymiş. Bununla ilgili başka şeyler de var elbette ama benim ilgilendiğim kısma dâhil değil.
Tüm bunları öğrenmemin ardından merakla kitabı elime aldım.

Eski bir mahkûm olduğundan başka hiçbir şeyini bilmediğimiz İnci adında bir kıza/kadına yazılmış mektupların bir araya gelmesiyle oluşmuş kitap. Barış, yeni tahliye olmuş bu kıza/kadına koğuşta olan biteni, günleri birilerine yazdırdığı mektuplarla anlatıyor. Ancak mektuplarından sadece iki-üç tanesinin İnci’ye ulaştığını biliyoruz. Buna rağmen küçük Barış hiç pes etmeden yazmaya devam ediyor.

Kadınlar koğuşunda olanlar, bir çocuğun ağzından yetişkinler yardımıyla kâğıda aktarıldığından basit, anlaşılır cümleler var. Kolay okunan, hatta benim aksime etrafınızda dikkatinizi dağıtacak kimse olmazsa bir seferde bitecek bir kitap.
Etrafında olanları sürekli sorgulayan, yetişkinlerin dünyasını anlamaya çalışan Barış’ın anlayamadığı, sorguladığı bir sürü şey var.

Bacak kadar boyunla her işe karışma!” diye azarladı beni.
Eşyalarım ortada bırakınca kızıyor bana, “Kazık kadar adam oldun, hâlâ kıçını topluyorum!” diye bağırıyor.
Sonra bir şey sorunca böyle tersliyor. Bacak kadar boylu kazık kadar adam nasıl olur İnci?

Bu anlattıklarım kulağa güzel geliyor mu? Başta beni heyecanlandıranda işte bu bildiklerimdi ancak kitabı açınca pek de öyle olmadı sonuç. Bir çocuğun gözünden anlatılmaya çalışılıyor olsa da eksik kalmış çok yerler vardı bana kalırsa.
Dedim ya, ben kitaptan daha çok şey bekliyordum.

İnsanların pisliklerinden bir haber yavruların anneleri yüzünden dört duvar arasına sıkışıp kalmasını, dönemin hapishane şartlarını, seksen darbesinin ardından olanları… Bunları bir çocuğun gözünden anlatmak belki zordur ancak gerçek bir öykü kullanma zorunluluğu mu taşıyordu kitap, bilemedim. Kurgu bir karakterde pekâlâ güzel şeyler çıkardı ortaya.
Ha, bir de o son sayfa neyin nesiydi inanın çözemedim. Anlayan eden bana yazarsa sevinirim.

[Ayda · Rating 3 out of 5]

باریش کودکی است که در زندان بزرگ شده چون مادرش زندانی است و بیرون از زندان کسی را ندارد و این کتاب، نامه های باریش است به زنی به نام اینجی که زندان را ترک کرده.
نه چندان سطحی نه چندان عمیق... و همین عذاب‌آور‌ترش می‌کرد که مدام دنبال آن نقطه‌ی تاثیرگذار نهایی باشم. در انتهای کتاب اما همه‌چیز آرام‌تر و دردناک‌تر به نظر می‌رسید و همین کفایت می‌کرد...

[Shahab · Rating 4 out of 5]

باریش پسربچه ای که همراه مادرش در بند زنان زندانی است که اغلب ساکنین آن زندانیان سیاسی و عقیدتی هستند و این کتاب در قالب نامه هایی است که او برای یکی از زنانی که به تازگی از زندان آزاد شده مینویسد.
مجموعه ده ها نامه کوتاه که در هرکدام گوشه ای از وضعیت زندانیان و عقاید و مشکلات آنها بازتاب داده میشود،
لحن معصومانه و نگاه کودکانه نامه ها بخاطر اینکه نویسنده خودش سالها زندانی بوده دقیق و نزدیک به واقعیت است

اما رنج و درد و بدبختی که زندان بر سر محکوم می آورد، زندگی هایی که با یک حکم و تصمیم و نظر، به ساده ترین طریق ممکن نابود میشوند، کودکانی که از درون متلاشی هستند و هیچوقت از منظر روحی و روانی به یک کودک عادی بدل نمیشوند همگی ماحصل یک تصمیم بدون ملاحظه افرادی هستند که شاید هیچوقت توان تصور وضعیت و بلایی که زندان بر سر زندانی و خانواده و اطرافیانش می آورد را نداشته باشند
زاویه ديد یک زندانی هیچوقت با زندانبان، قاضی یا .... یکسان نیست
هیچوقت شاید کسی که خودش این وضعیت را نچشیده نتواند اینقدر دقیق شرایط را توصیف کند
فریده پیچک اوغلو که خودش زندانی سیاسی بوده به خوبی این فضا را توصیف و ترسیم کرده

[Fatemeh Nazari · Rating 4 out of 5]

غم انگیز بود. مجموعه نامه هایی (که بیشتر شبیه مجموعه خاطرات بود) از زبونِ پسر بچه ی کوچیکی به نام باریش بود که در زندان به دنیا اومده بود و بزرگ شده بود. ماجراهایی از دختر ها و خانوم هایی که به دلایل حتی ساده ای در زندان بودن.

[Sedef · Rating 5 out of 5]

Kuşlar tutsak yaşayamazlarmış. Ya çocuklar, İnci? Onlar tutsak yaşayabilirler mi?

Filmi uzun yıllar önce küçük bir çocukken izlemiştim. Belirli periyotlarla da sürekli izlerim. Her izlediğimde beğenim katlanır. O kadar çok seviyorum, hayal edin.

Filmi izlemiş ve etkilenmiş biri olarak Barış’ın mektuplarını yine aynı hislerle okudum. 80’li yıllarda cezaevlerindeki kişilerin hikayelerini küçük bir çocuğun gözlerinden okumak hem güldürdü, hem üzdü, hem de düşündürdü.

“Nişanlın neden kafeste?” diye sordum. Halkını sevdiği içinmiş.
“Sen niye buradasın?” diye sordum Nevin’e.
O da halkını sevdiği için buradaymış. Ben büyüyünce halkımı hiç sevmeyeceğim. Halkını sevenler kafese giriyor.

[mohsen pourramezani · Rating 2 out of 5]

باریش کودکی است که همراه مادرش در زندان زنان زندگی می‌کند
و داستان کتاب نامه‌هایی است که باریش برای دختری به اسم اینجی می‌نویسد که قبلا زندانی سیاسی بوده و آزاد شده است
لحن راوی داستان کودکانه است و م را یاد داستان «عروسک چینی من» هوشنگ گلشیری می انداخت
چیزی که در داستان اذیتم می‌کرد ایدئولوژی و فضای تکراری داستان‌های کمونیستی بود که گاهی خیلی توی ذوق می‌زد
انگار یک جور کتاب آموزش کمونیستی بود که برای کودکان نوشته شده باشد
و فضاهای تکراری زندان و آدم‌های سیاه و سفید
یکی از جزییاتی که در مورد کتاب دوست داشتم تصویر پشت جلدش بود که نهالی توی گلدان در حال جوانه زدن بود (توی داستان یکی از شخصیت‌ها دانه‌ی زرد‌آلویی می‌کارد )ا

[Mohammad Hanifeh · Rating 3 out of 5]

داستان در قالب مجموعۀ نامه‌هایی پیش می‌ره که یه پسر کوچیک به اسم باریش می‌نویسه. مادرِ باریش زندانیه و او هم به همراه مادرش مجبوره تو زندان زنان زندگی کنه و نامه‌ها رو به یکی از کسانی می‌نویسه که پیش‌تر کنارشون بوده و آزاد شده.
نویسنده لابه‌لای نامه‌ها و با لحن یک پسر بچه، بعضی دلایل مسخرۀ زندانی شدن آدم‌ها رو بیان می‌کنه؛ خصوصاً زندانی‌های سیاسی. اما چیزی از کتاب که توی ذوقم می‌زد این بود که نویسنده خیلی سعی کرده بود نامه‌ها و حرف‌ها لحن یه پسر کوچیک رو داشته باشن، اما خیلی جاها تابلوئه که یه آدم‌بزرگ داره زور می‌زنه حرفای بچه‌گانه بزنه و هر چی کتاب بیشتر جلو می‌ره، این مسئله پررنگ‌تر می‌شه.

[Deniz · Rating 5 out of 5]

Çok etkileyici. Büyüsünü bozmamak için filmini izlemeyi erteleyeceğim.

[فریبا شمس کیا · Rating 2 out of 5]

کتاب بیشتر مناسب کودک و‌ نوجوانه. در قالب نامه‌نگاری نوشته شده. باریش کودکی که توی زندان به دنیا اومده از طریق هم‌بندهای مادرش این نامه‌ها را برای دوستش اینجی می‌نویسه. بعضی جاهاش تاثیرگذار بود اما بیشتر در سطح مونده بود.

[Tuna Turan · Rating 5 out of 5]

Feride Çiçekoğlu’nun kendi hayatından yola çıkarak kaleme aldığı, gördüklerini sadece kendisine saklamadığı, hapishanedeki bir çocuğun masum bakış açısı ve hapishanenin acı gerçeklerini çok sade ve etkileyici bir dilde anlattığı mektuplardan oluşan üzücü bir kitap.

O soluk duvarlar, soluk umutlar, hayaller, hayatlar filmini izlemeden de olsa gözümün önünde canlandı. Söyleyecek çok şey var belki ama okuduktan sonra insanın bir şey yazası, konuşası gelmiyor.

-Niye uçmuyor İnci?
-Uçar bir gün.

[Jerry Stackhouse · Rating 5 out of 5]

Bayıldım bu kitaba. Feride Çiçekoğlu'nun üslubu çok samimi geldi. Okumayan varsa şiddetle tavsiye ediyorum

[rozhan · Rating 3 out of 5]

« قرار است صف‌ناز تا مدت ها آسمان پر ستاره را بالای سرش نبیند. آسمان شب های ما خیلی کوچیک است. آسمان زندان فقط روز دارد.
اینجی ، آسمان بیرون از اینجا هم شب هم دارد ، نه ؟ »

داستانِ نامه های باریش ، پسر بچه ای که تو زندان بزرگ شده ؛ چون مادرش زندانی‌ست و بیرون از زندان کسی رو نداره.
نامه هایی که به زندانی دیگری به اسم اینجی که تازه از زندان آزاد شده نوشته میشه ولی شاید همه‌شون به دستش نرسه.

اینکه نویسنده سعی کرده بود حرفهاش رو در غالب طبع لطیف و کودکانه باریش بزنه و اتفاقات رو درعین سادگیِ بچگانه تعریف کنه چیز بامزه ای بود. :)

[Burçak Kılıç Sultanoğlu · Rating 5 out of 5]

Hapishane'de annesiyle yaşayan küçük Barış'ın, tahliye olan İnci ablasına yazdığı mektuplardan oluşmuş kitap. Etkileyiciydi.. filmi de çok öncelerden izlemiştim ama hatırlamıyorum. Sosyalist mesajlar çok yalnız kitapta :))


İlk kez senle birlikte görmüştüm geçen yıl. Ben ne olduğunu bilememiştim de sen demiştin uçurtma
diye. Kocamandı senle gördüğümüz. Bizim göğümüzdeydi hem. Bu seferki o kadar büyük değildi.
Ama maviydi onun gibi. Ağabeye dedim ki:
“Bak, uçurtma kaçmış!”
“Hani bakayım! Nereden kaçmış?”
“Bizim göğümüzden kaçmış. Ama sakın onu vurma!”
Ağabeyin gözleri doldu ben böyle deyince. Bana
simit aldı. Babam gibi.
Ağabey uçurtmayı vurmadı. Belki annemi de
vurmazdı. O uçurtma nasıl kaçmış İnci?

***

Kuşum ölmedi. Benim elimden mama bile yiyor.
Canlamyormuş yavaş yavaş.
“Yaşayacak,” dedi Nuran.
Hep benimle kalsın istiyorum. Ama biraz büyüyünce uçmak istermiş.
“O zaman beni bırakıp gider mi?” diye sordum.
Uçma zamanı gelince gitmesi gerekirmiş. Kuşlar
tutsak yaşayamazlarmış. Ya çocuklar, İnci? Onlar tutsak yaşayabilirler mi?
Kuşumun adını Barış koydum. Minik Barış!

***

Ama çocuklar kusura bakarlar. Kuşlar gibi. Hani
taş atmıştım bir kez de küsüp kaçmıştı...
Ben şimdi kaçamıyorum İnci.
Ama büyüyünce kaçarım belki.
Hani o mavi uçurtma gibi...

[Gizem · Rating 5 out of 5]

1984 yılında cezaevine giren yazar,annesinin işlediği suç yüzünden cezaevinde yaşayan 3 yaşındaki küçük Barış ile yaşadıklarını anlatıyor kitabında.
Gözlerim dolarak okudum her bir sayfasını.Okuduğum en gerçek,en etkileyici kitaplardan biriydi diyebilirim.

Filmini izlemedim,izlemeyi de düşünmüyorum.
Keşke kitabı bitirince küçük Barış'ı da merak etmeseydim ve 20 yıl sonra yazar,yayınevi ve yönetmenden şikayetçi olduğunu,tazminat ve kitabın satışının durdurulmasını talep ettiğini okumasaydım.Belki o zaman hayal ettiğim gibi kalırdı her şey.
Kitaptaki insanları gerçekteki insanlardan daha çok sevmek için bir sebep daha buldum kendime,ne hoş.

Siz yine de okuyun ama uçurtmayı vurmasınlar diye ağlayan o küçük çocuğun hikayesini,sizin de yüreğinize dokunsun.

[Oguzcan Yesilyaprak · Rating 5 out of 5]

Yazarın okuduğum ilk kitabı olan bu kitap en bilinen eserlerinden biridir. Ufak Barış'ı hikayesini yazdığı mektuplar ile anlatır ve ismi olan uçurtmayı yer yer vurgular. Tek seferde okunan çerezlik kitaplardan biridir ve muhteşem akıcılıkta yazılmıştır ayrıca filme de konu olmuştur. - - Spoiler vermemek adına detaylı yazmadım ama önerdiğim kitaplardan biridir - -

[Ümit Mutlu · Rating 4 out of 5]

Einstein'ın ünlü bir sözü var, bilmez çoğu kişi, demiş ki, "İki şey sonsuzdur; 12 Eylül'den çıkarılabilecek öykülerin miktarı ve evren. Fakat ikincisinden emin değilim."

Bitmez. Kenan da öldü, ama bitmez.

[Hosein Kashanain · Rating 5 out of 5]

یکهو من گریه‌ام گرفت و فریاد زدم: «شلیک نکنید. به بادبادک شلیک نکنید!»
رئیس زندان خشمناک‌تر فریاد زد: «شلیک کنید!»
رئیس از بس عصبانی بود سرجایش بند نمی‌شد. درست مثل همان آقاموسفیده که از کتاب ترسیده بود رئیس هم از بادبادک می‌ترسید.
«صفحه 102»

[Ay* · Rating 4 out of 5]

"seni bırakıp gitmem. Gidersem seni de götürmeye çalışırım."

[Zohreh Hanifeh · Rating 5 out of 5]

-چطور می‌شود از بیرون فهمید که قلبِ کی روشن است و قلبِ کی تاریک؟
-این یکی از سخت‌ترین کارهای دنیاست.

[City ReadersMag · Rating 5 out of 5]

“Kuşlar tutsak yaşayamazlarmış. Ya çocuklar İnci? Çocuklar tutsak yaşayabilirler mi?”
Bizim de bir İnci’miz olsa da ona yaşayıp da anlamlandıramadığımız şeyleri sorabilsek keşke. Sorsak, o da bize cevaplarını verse. Tabi sorularımız demir parmaklıklara takılmasa da ona ulaşsa öncelikle…
Nasıl bu kadar kötü olunabiliyor İnci? Sadece düşündüklerini söyledi diye insanlar nasıl tutsak edilebilir İnci? Sırf ellerindeki gücü perçinlemek için vicdansızlık yapan insanlar neden var İnci? Neden birilerinin ateşini harlamak için hep genç fidanlar yanıyor? Neden halk çoğunluk olmasına rağmen korkutularak güçsüz gibi gösteriliyor? Umutlar, uçurtmalar neden vuruluyor İnci?
Yüreğimi dağlayan ama umut hakkında yeniden düşünmeme yol açan bu kitabı şu günlerde okumadan geçemedim. Keşke, ders çıkarması, vicdanı sızlaması gereken kişiler de okusa. Uçurtmayı vurmasınlar, çocuklar uçurtma da uçurabilsinler diye...
Daha güzel yarınlara…

https://www.instagram.com/cityreaders...

[Anne · Rating 4 out of 5]

به اون آقا گفتم نگاه کن بادباک فرار کرده اما بهش شلیک نکنی‌ها
چشم آقاهه پر اشک شد. برایم سیمیت خرید. به بادباک هم شلیک نکرد
شاید اگر مادرم هم فرار می‌کرد، به او شلیک نمی‌کرد
اینجی، آن‌بادبادک چطور فرار کرده بود؟


قلب همه می‌زند باریش، اما قلب برخی روشن است و قلب برخی تاریک
چطور می‌شود از بیرون فهمید که قلبِ کی روشن است و قلبِ کی تاریک؟
این یکی از سخت‌ترین کارهای دنیاست

[Em Chainey (Bookowski) · Rating 5 out of 5]

Çocuklar soru sorar.
Çocuklar sorgular.
Çocuklar anlamaya çalışır.
Çocuklar...
Kuşlar gibi özgür olabilse ya da bir uçurtma ile uçsa Barış, büyükler bir izin verse.
Büyükler yalan söyler.
Büyükler anlamak için uğraşmaz.
Büyükler sorgulayani sevmez.
Devlet nedir? Bilmez Barış. Ama büyük bir şeydir devlet. Küçük bir yere tıkar devlet; işine gelmedi mi kapatır ceneni.
Bilmez Barış; adı ile musemma.
Bildiği tek bir şey var: Uçurtmayı Vurmasınlar!

[Zeynep · Rating 4 out of 5]

Uçurtmayı Vurmasınlar, annesiyle hapishanede yaşayan Barış'ın tahliye olan İnci'ye yazdığı mektuplardan oluşan gerçek bir anlatı, küçük bir çocuğun gözlemiyle hapishaneye ve büyüklerin dünyasına bir bakış.. Çizgili Pijamalı Çocuk'taki gibi yaşamı bu kadar karmaşık hale getiren yetişkinleri çok sade ve basit bir şekilde sorgulayan bir çocuk okumak büyük bir şanstı, etkilenerek okudum. kitapta, döneme ve yaşanan olaylara dair bir kısım da olabilirdi.