In Vluchtweg van Jet van Vuuren verdrinkt tijdens een zeiltocht in Friesland de mooie zeventienjarige Femke voor de ogen van haar zusje Judy. Ze belandt door een klap van de giek in het water en komt om het leven, Judy kan net op tijd worden gered. Het drama ontwricht Judy’s leven ernstig en ze houdt er een groot trauma aan over.
Twintig jaar later, wanneer Judy denkt haar trauma te hebben verwerkt, is ze terug in Friesland. Tijdens haar verblijf dringen zich steeds meer onverwerkte beelden van de zeiltocht aan haar op. Is het waar wat ze ziet, en is Femke niet door een noodlottig ongeluk omgekomen, maar vermoord? Wie heeft Judy indertijd dan doen geloven dat het een zeilongeluk was, en waarom?
In haar verwarring gaat Judy op zoek naar de waarheid. Al snel stuit ze op duistere zaken en personen uit hun Friese verleden die onlosmakelijk zijn verbonden met het zeilongeluk. Hoe meer de waarheid zich ontvouwt, hoe banger Judy wordt dat zij haar zus zelf heeft omgebracht. Is dat zo? En als dat niet zo is, wie helpt haar dan om dat idee te weerleggen? De echte moordenaar…?
Jet van Vuuren is het pseudoniem van de Nederlandse thrillerschrijfster Hennie de Groot (Amsterdam, 28 december 1956).
De Groot, die werkzaam was als beeldend kunstenaar en boekhandelaar, debuteerde in 2011 als Jet van Vuuren met de thriller ‘Zomerdruk’. Daarvoor had ze tweemaal de verhalenwedstrijden van dagblad Trouw gewonnen, waarmee ze een masterclass van Kristien Hemmerechts kreeg.
Van Vuuren gaf creatieve workshops en cursussen waarvan het boek ‘Nazomeren, waarom het leven leuker is als je geen twintig meer bent' een direct resultaat was en de aanleiding vormde tot haar verdere schrijverschap. Sindsdien richt ze zich nog uitsluitend op schrijven en is gestopt met haar beeldende werk. Ook is ze parttime werkzaam als bibliothecaris bij De nieuwe bibliotheek in Almere.
Naar een nieuw boek van Jet van Vuuren kijk ik altijd uit. Haar verhalen lezen voor mij over het algemeen lekker spannend weg en weten me altijd te verrassen qua verknipte personages en aparte locaties. Ook weet ik uit ervaring dat ik de boeken van Jet altijd binnen een dag of twee uitgelezen heb.
Ook nu las ‘Vluchtweg’ weer vlot dankzij de fijne, soepel verlopende schrijfstijl van Jet. Geen ingewikkelde bewoording maar gewoon duidelijk zoals het bedoelt is, passend bij de leefstijl en leefomgeving van de hoofdkarakters. Vanuit Judy, het hoofdpersonage, wordt het verhaal in ik-vorm verteld. Dit leest prettig vind ik en zorgt ervoor dat ik direct volledig betrokken ben bij het inhoudelijke verhaal.
“Ik druk op een andere zender en jazzmuziek vult de ruimte.”
Tevens is de spanning meer te voelen door de geschreven ik-vorm. En vanuit Judy’s gedachtegang en beleving is het verhaal niet voorspelbaar maar verrassend. De flasbacks naar verledentijd geven verdieping aan het geheel en maken het nog interessanter om de puzzelstukjes bij elkaar te brengen. Vooraf aan elk hoofdstuk is duidelijk aangegeven in welke tijd zich het volgende afspeelt, hierdoor is mij alles helder tijdens het lezen en ontstaat er geen enkel moment verwarring. Ik blijf geboeid doorlezen tot de laatste pagina.
“Als je leeft van de doden, kan je maar beter niet voortdurend bij de pakken neerzitten.”
De karakers bevatten behoorlijk wat herkenbare eigenschappen die zeer realistisch zijn en hierdoor soms extra griezelig en zelfs venijnig overkomen. Daarnaast zorgt de droge humor van onder andere bij-personages juist voor een glimlach zo nu en dan. Jet is niet bang om een diversiteit aan menselijke emoties te beschrijven die allerlei eind uitkomsten kunnen hebben. Zowel positief als negatief en daardoor de verkniptheid van de mensheid laat zien maar net zo goed hoe “normaal” we met z’n allen zijn. Dit zorgt altijd voor een bevredigend psychologisch element in haar verhalen als je het mij vraagt.
“De zon komt op, de lucht is fris, een nieuwe lentedag kondigt zich met druk vogelgeschetter aan.”
Het verhaal spreekt tot de verbeelding door alles wat ik hierboven beschreven heb maar ook door de goede manier van beeldbeschrijving die op een subtiele manier verwerkt is in het geheel. Wat dat betreft heeft ook mijn visuele voorstellingsvermogen genoeg prikkels met dit boek.
“Ik draai het licht naast de deur aan en werp een blik langs de trap naar boven.”
‘Vluchtweg’ is een top weg lezende, sterke thriller die ik iedere thrillerliefhebber aanraadt! Wat mijzelf betreft, de thrillers van Jet van Vuuren stellen nooit teleur. Ik weet dat ze alweer volop aan het schrijven is dus wacht ik met smart op haar nieuwe winterthriller eind dit jaar.
Een magere drie sterren. Op zich een makkelijke weglezer en je wilt weten hoe het afloopt. Tegelijkertijd weinig diepgang of uitwerking van de personages en een al te makkelijk script. Ik heb me vermaakt maar daar is alles mee gezegd.
In het verleden las ik al verschillende boeken, waaronder ‘Gifspoor‘, van de hand van Jet van Vuuren. De boeken van Jet staan voor mij altijd garant voor een aantal vermakelijke leesuurtjes. Ik was benieuwd of dit ook bij dit nieuwste boek zo zou zijn.
In de proloog, die de naam ‘Zomer 2000’ heeft gekregen, is te lezen dat Judy in het water aan het vechten is, ze is aan het verdrinken. Ze voelt van alles om haar heen, maar haar zusje Femke ziet ze in eerste instantie niet. Tot dat ze haar, onder water, in het oog krijgt en ze ziet alleen maar bloed om haar heen. Deze proloog is meteen pakkend en zorgt ervoor dat ik snel verder wil lezen, want ik wil weten wat hier aan de hand is.
Zoals we van Jet gewend zijn, heeft ze een pakkende schrijfstijl. Tijdens het lezen waan je jezelf in het mooie Friesland. De hoofdstukken zijn lekker kort en dit zorgt ervoor dat ik het boek in een mum van tijd uit had. Wat ik persoonlijk een pluspunt vind is dat Jet ervoor heeft gekozen om het verhaal te laten afspelen in de coronaperiode. Hierdoor wordt het een hedendaags verhaal.
Jet weet de spanning goed op te bouwen en te doseren. Maar vanaf het moment dat Judy terug in Friesland is, merk je dat de spanning echt toeneemt. De ontknoping zag ik wel al een beetje aankomen, echter dit was niet storend en deed ook geen afbreuk aan het verhaal. De personages zijn goed uitgewerkt. Ook de verwarring die Judy ervaart weet Jet goed over te brengen op papier en op sommige momenten had ik echt medelijden met Judy en wilde ik met haar meezoeken naar antwoorden.
Wat een feest om dit verhaal te lezen. Dit is voor mij persoonlijk het beste boek dat ik tot nu toe van haar gelezen heb. Chapeau!
Het boek begint luchtig maar al vrij snel wordt het heel spannend. Elk personage brengt wat met zich mee en elke keer blijf je je afvragen of ze te vertrouwen zijn of niet. Ook gebeuren er een aantal schokkende dingen. Het verhaal leest makkelijk weg en het wisselen van tijdlijnen is niet storend. Doordat het vanuit de ik-vorm wordt geschreven ervaar je de spanning nog beter. Ik vond dat het tot het einde spannend bleef en ik vond ook dat er een aantal grote plottwists inzaten. En zelfs op een van de laatste bladzijdes kom je nog achter een “geheim”, dat vond ik echt goed aan het boek. Al met al een super spannend en leuk boek!
[RECENSIE: https://www.readabook.nl/2022/05/favo...] Ik wist op een gegeven moment wel wie de dader was, maar wat er precies gebeurd was en waarom: dat had ik echt niet kunnen raden. Vooral als luisterboek dus heerlijk! De vertelstem was trouwens ook heel aangenaam.
het begint allemaal heel luchtig met vriendinnen die een appartement delen in Amsterdam waarvan er één Judy werkt als mondhygiënist in een tandartspraktijk. Door een verhouding, Corona en haar gedrag tijdens de lunch met haar vader loopt haar leven niet zo lekker. En dat is nog maar het begin. Het verhaal werd steeds spannender en wat mij betreft een aanrader om te lezen. ========================================= It all starts very lightly with friends sharing an apartment in Amsterdam, one of whom, Judy, works as a dental hygienist in a dental office. Due to an affair, Corona and her behavior at lunch with her father, her life is not going well. And that's just the beginning. The story became more and more exciting and as far as I'm concerned a recommended read.
Voordat Jet van Vuuren, een pseudoniem voor Hennie de Groot, met het schrijven van boeken, was ze beeldend kunstenaar en boekhandelaar. In 2008 verscheen de roman Nazomeren, dat ze onder haar eigen naam samen met Jennie Rosier geschreven heeft. Voordat ze meer is gaan schrijven, won ze tweemaal een verhalenwedstrijd van dagblad Trouw. In 2011 debuteerde ze als thrillerauteur met Zomerdruk en tien jaar later verscheen haar nieuwste thriller Vluchtweg. Een overlappend kenmerk van al haar boeken is de alledaagsheid in de verhalen.
Het is inmiddels twintig jaar geleden, maar de herinnering aan de verdrinkingsdood van haar zus Femke komt bij Judy Waterman steeds meer bovendrijven. Ze gaat terug naar Friesland, waar het allemaal gebeurd is, maar ze merkt al snel dat ze er niet welkom is. Omdat ze zich telkens meer herinnert en het erop lijkt dat de dood van haar zus niet door een ongeval veroorzaakt is, probeert Judy de waarheid te achterhalen. Ze krijgt echter ook het gevoel dat ze zelf verantwoordelijk is voor wat haar zus is overkomen. Is dat zo of is er iemand die wil dat ze dat denkt?
Vluchtweg, dat volledig wordt verteld vanuit het perspectief van Judy, heeft één verhaallijn en speelt zich grotendeels in het heden af. Zo nu en dan is er een flashback naar twintig jaar eerder, naar de dag dat Judy en haar zus Femke met hun oom Daan en Femkes vriendje Jesse een zeiltocht op het IJsselmeer maakten en het hopeloos mis ging. De terugblikken naar die gebeurtenis geven de lezer geleidelijk aan meer inzicht naar wat er toen op de boot gebeurd is en zorgen voor een gevoel van lichte nieuwsgierigheid. Voor het verhaal zelf geldt dat stukken minder.
Tot ongeveer honderd pagina’s voor het einde kabbelt het in feite voort zonder dat er een bijzonder groot spanningsveld ontstaat. Het is tot dan vooral een weergave van het leven van Judy en haar verstandhouding met Daan en Lieke, haar tante. Daarbij komt het nare voorval van twintig jaar eerder uiteraard ook ter sprake, maar wat hieruit voortvloeit zorgt echter niet voor spanning. De auteur doet via ogenschijnlijke cliffhangers en plotwendingen wel verwoede pogingen om het spannend te maken, maar die zijn allemaal te doorzichtig en vaak ook te voorspelbaar. Pas in een vergevorderd stadium krijgt het verhaal elementen die bij een thriller horen; er ontstaat een spanningsboog, de lezer wordt nu wel nieuwsgierig en er zijn enkele plotwendingen, waaronder een verrassende. Dat is overigens wel de enige in het hele verhaal.
Het personage Judy is redelijk tot goed uitgewerkt, de lezer komt voldoende over haar en haar achtergrond te weten. Toch komt ze niet altijd even sympathiek en stabiel over, haar gedrag kan een gevolg zijn van het trauma waar ze nog steeds mee lijkt te kampen. De informatie die de lezer over de nevenpersonages krijgt, is afdoende om zich een goed beeld over hen te kunnen vormen. Daan en Lieke springen daarbij het meest in het oog en dat ze niet door de beugel kunnen was van meet af aan duidelijk. Zij hebben door de jaren heen het een en ander uitgespookt en helaas komt het tegenwoordig nog steeds voor, maar voor een thriller is het ondertussen wel een wat uitgekauwd thema.
De schrijfstijl van Van Vuuren is bijzonder toegankelijk en in een bepaald opzicht ook wel luchtig. De lezer hoeft absoluut niet bang te zijn om complexe en moeilijk te doorgronden verhaallijnen voorgeschoteld te krijgen. De auteur is daar niet op uit, ze wil dat de lezer zich vermaakt en daar slaagt ze in principe wel in. Ook Vluchtweg is daar een uitstekend voorbeeld van. Het is namelijk een aardig, maar niet al te hoogstaand verhaal waarin de spanning van ondergeschikt belang blijkt te zijn.
In onze leesclub Boek&Pizza staat voor de volgende keer onder andere Een beloofd land van Barack Obama op het menu. Een pil van jewelste, bijna 900 pagina’s. Dat ga ik echt niet in een keer volhouden. Daarom lees ik tussendoor ook ander werk, zoals Een tweede kans voor Missie van Beth Morrey en Vluchtweg van de Nederlandse schrijfster Jet van Vuuren. Wat een lekkere thriller is dat!
Ik kende Jet van Vuuren nog niet en dat is een omissie aan mijn kant want ze heeft een flinke lijst titels op haar naam staan. Vluchtweg is van dit jaar, net verschenen dus en Jet van Vuuren neemt de coronasituatie waar Nederland sinds begin 2020 in verzeild is geraakt, als ‘omgevingsfactor’. Het is dus geen boek óver corona zoals Applaus. Liefde in tijden van corona van Ronald Giphart dat wel is, maar de coronastituatie van gesloten winkels, cafés en restaurants, van mondkapjes en overvolle ziekenhuizen, is wel de wereld waarin het verhaal zich afspeelt.
Nou ja, wereld, Amsterdam (beperkt) en vooral het Friese Lemmer. Daar hadden de ouders van de hoofdpersoon, de nog jonge mondhygiëniste Judy, jarenlang een huisje. Twintig jaar geleden gebeurde daar iets dramatisch. Tijdens een zeiltochtje raakt de zus van Judy, Femke, te water en verdrinkt. Nadat de moeder is overleden komen de vader en de enig overgebleven dochter Judy daar nog maar zelden. Tot er opeens van alles in beweging komt.
Een plotseling einde aan de liefdesrelatie met de gehuwde tandarts bij wie Judy werkt, vertrekkende huisgenoten waardoor Judy in deze corona-omstandigheden op zichzelf wordt teruggeworpen, buren die zich opdringen om het vakantiehuisje te kopen, de vader die dat systematisch weigert en plotseling onder verdachte omstandigheden komt te overlijden, een huisarts die een dubieuze rol speelt en later spoorloos is, het maakt allemaal dat herinneringen langzaam, stukje bij beetje boven komen en een lang verdrongen waarheid onthullen.
Op sommige momenten denk je: nou is het wel genoeg. Zoveel gedoe, zoveel leugens en zoveel fysiek of psychisch geweld, zoveel verwijzingen naar het dorpse karakter van Lemmer waar iedereen elkaar kent en in de tang heeft…… (Trouwens, zijn ze in Lemmer blij met dit verhaal?)
Maar ondanks dat, het is een echte pageturner met lekkere korte hoofdstukken die steeds met een cliffhanger worden afgesloten. Inderdaad, zo blijf je wel doorlezen.
Deze auteur debuteerde in 2011 met de thriller Zomerdruk en heeft er ondertussen al menigte op haar conto staan. Met blozende kaken moet ik toegeven dat dit het eerste boek van haar hand was dat ik las. Judy heeft twintig jaar geleden haar zus Femke verloren op een zeilboot, een heel triestig ongeluk. Dat beweert toch iedereen, zelf heeft ze daar haar twijfels over, jammer genoeg kan ze zich niet alle details meer herinneren. Wanneer ze terug naar het vakantiehuisje gaat waar alles was gebeurd, komen er stelstelmatig herinneringen terug naar boven. Het is duidelijk dat Judy alle tegenslag en tegenwerking ondervindt wanneer ze meer wil achterhalen van het ongeluk twintig jaar geleden. Het lijkt wel of haar eigen leven gevaar loopt, en blijkbaar kan ze niemand vertrouwen. Het werk van Jet Van Vuuren was voor mij nog onbekend, en wist dus niet goed wat te verwachten. Wat ik totaal niet had verwacht is dat het boek mij van pagina één zo in beslag heeft genomen dat het ook in één keer uit moest. Jongens wat heb ik ervan genoten, en had eigenlijk best spijt toen hij uit was. De bijzondere vlotte schrijfstijl, korte hoofdstukjes, de spanning die voelbaar is van in het begin, de beeldende beschrijving van alles en de zeer mooi uitgewerkte Judy. Dat alles hield mij zo aan het boek gekluisterd, ik kon niet stoppen! De herinneringen van Judy worden in stukjes vrijgegeven en laten niets te vroeg iets los. Ik werd zo nieuwsgierig, en leefde zo mee, dat alles enkele uren moest wijken voor mijn boek.
Vluchtweg van Jet van Vuuren houdt je in de ban. Spannende ontspanning. Precies de thrillers, die je wilt lezen tijdens de zomermaanden. Altijd fijn om een 'nieuwe' auteur te lezen. Jet van Vuuren (alias voor Hennie de Groot) debuteerde in 2011 met Zomerdruk. En sindsdien is ze niet meer gestopt met schrijven (gelukkig!). Dus heb ik nog een lijst te gaan. Het enorm spannende verhaal speelt zich af in Friesland met zijn vele waters. De cover geeft een wat frivole indruk,, wat eigenlijk totaal niet strookt. Misschien daarom? Hoofdpersonage Judy heeft haar 17-jarige zus Femke voor haar ogen zien verdrinken tijdens een zeiltocht op heel jonge leeftijd. Vele nachtmerries, therapie en medicatie later verzeilt ze toch weer terug in het vakantiehuis van haar ouders, vlakbij het ongeluk. Vervolgens twijfelt ze. Was het een ongeluk? Heeft Judy inbreng gehad in de dood van haar zus? Tijdens haar verblijf in Friesland stuit ze constant op nieuwe informatie en andere puzzelstukken. Of bestonden deze puzzelstukken al langer in haar geheugen en heeft ze die verdrukt? Enorm fijn om de personages elk hoofdstuk beter te leren kennen en te doorgronden (of net niet). Jet van Vuuren kan als geen ander de spanning opvoeren en twijfel zaaien. Ze schrikt ook niet om Corona ten tonele te brengen en om de slechtheid van gewone mensen beeldend te kaderen. Kortom: een spannend duistere pageturner met onverwachte wendingen. Knap!
In “Vluchtweg” neemt Jet Van Vuuren ons mee in het ingrijpende verhaal van Judy. Als kind zag Judy haar oudere zus Femke verdrinken in het IJsselmeer in Friesland, toen ze hier op vakantie waren. Deze traumatische ervaring heeft Judy 20 jaar later nog steeds niet verwerkt, ondanks alle therapie. Ze blijft met het gevoel zitten dat ze niet de hele waarheid kent en dat ze zelf ook schuldig is aan de dood van haar zus. Wanneer ze 20 jaar na de feiten terug naar hun vakantiehuisje trekt, gebeuren er vreemde dingen. Wie kan Trudy vertrouwen en wie niet? Wie kent de waarheid over het ongeval van haar zus? Of was het helemaal geen ongeval?
Dit boek is echt goed! Je leest dit hele verhaal met een continue gevoel van spanning, op je hoede zijn en wantrouwig tegenover iedereen die op Judy’s pad komt. De schrijfstijl is vlot, maar ook aangepast aan de warrige gemoedstoestand van het hoofdpersonage. Dat creëert de juiste sfeer bij dit boek. Het verhaal speelt zich af in 2020, meer specifiek in de periode van de eerste lockdown door corona. Regelmatig zijn er flashbacks naar 2000, de periode van de dood van Femke. In het verhaal wordt niet zozeer op zoek gegaan naar de dader, maar wel naar de precieze feiten. Dat maakt deze thriller anders, maar zeker niet minder aangenaam. Integendeel, ik vond de vorige thriller van Van Vuuren – Gifspoor – goed, maar deze is nog beter.
Femke komt om het leven tijdens een zeiltochtje. Dit alles gebeurd onder het oog van haar zusje Judy. Judy kan gelukkig gered worden maar dit geldt niet voor Femke. Het is een enorm drama en het ontwricht het leven van Judy enorm. Twintig jaar later keert Judy terug naar Friesland, de plek waar haar zus gestorven is. Tijdens dit verblijf dringen zich beelden aan Judy op die niet helemaal overeen komen zoals ze zich het altijd herinnert heeft. Hoe komt het dat Judy een ander beeld heeft? Wie heeft haar dit verhaal laten geloven? Judy gaat op onderzoek uit, helaas komen er veel duistere figuren op haar pad die verbonden zijn met het ongeluk. Hoe meer de waarheid zich toont hoe banger Judy wordt.
Wat een lekkere weg lees thriller van van Vuuren. Ik kan altijd wel de snelheid die zij in haar verhalen toepast waarderen en ook nu komen de ontwikkelingen snel op je pad waardoor de spanning in het verhaal blijft. Er komen steeds meer dingen bijeen waardoor je een goed beeld krijgt. Al blijft het gissen over het hoe en wat.
Er komen verschillende personages aan bod die ervoor zorgen dat het verhaal compleet wordt. Beetje bij beetje komt het verhaal tot elkaar en krijg je als lezer ook meer te weten over het noodlottige ongeluk van vele jaren geleden.
Vluchtweg is een leuk en vlot geschreven boek dat je in korte tijd uitleest. Zeker een thriller te noemen, al is het meer een luchtige variant met een goed opgebouwd verhaal en personages die tot leven komen. Je leert de hoofdpersoon redelijk goed kennen en het plot zit slim in elkaar.
Wat mij minder aansprak, is dat de hoofdpersoon steeds verder in de problemen raakt, vooral door haar eigen impulsieve reacties. Ze reageert heftig op situaties, wat haar kwetsbaar maakt en makkelijk te manipuleren. Het viel me op dat ze veel eerder had kunnen ingrijpen, maar dat steeds nalaat en dat roept vragen op over haar persoonlijkheid.
Die innerlijke drijfveren blijven voor mij iets te vaag. Misschien is dat een bewuste keuze van de auteur, maar het liet me wel licht verward achter. Desondanks: het verhaal is meeslepend en het boek leest heerlijk weg.
Ik heb nu ondertussen enkele boeken van Jet Van Vuuren gelezen en elke keer was het eerder toevallig dat ik bij haar uitkwam. Dit boek heb ik gekozen om te beluisteren via Bookchoice en het was wat mij betreft een groot succes. Van in het begin zat ik onmiddellijk mee in het verhaal. De keuze van de stem heeft er toch ook voor een stuk mee te maken en deze keer was die, wat mij betreft dan toch, heel geslaagd. De voorlezer slaagde er heel goed in om haar stem aan te passen aan de verschillende karakters zonder dat het stoorde of een karikatuur werd. Het verhaal komt heel waarheidsgetrouw en levensecht over. Je gelooft als lezer echt dat Judy dit echt allemaal meemaakt. Het was voor mij spannend van het begin tot het einde.
Waar Jet Van Vuuren vroeger eerder een toevallige keuze was, zal ik haar nu iets bewuster gaan opzoeken.
Judy gaat naar het vakantiehuisje van haar ouders in Friesland. Daar is 20 jaar geleden haar zusje verdronken tijdens een zeiltocht. Judy weet daar nog weinig van maar als ze in Friesland is, komen er steeds wat dingen terug. Ze gaat op zoek naar de waarheid maar ze wordt tegengewerkt door mensen. Zij willen niet dat ze achter de waarheid komt.
Het boek heeft korte hoofdstukken, leest prettig. Je leest het verhaal vanuit Judy in het heden. Tussen de hoofdstukken door, zitten er ook stukken uit het verleden, de tijd rond de zeiltocht waar haar zus verdrinkt. Het draait vooral om de zoektocht naar de waarheid van de dood van haar zus maar er loopt nog een ander verhaal doorheen waar Judy ook achter komt. Dat maakt het verhaal spannend en wordt je helemaal meegenomen.
Het verhaal speelt zich af in twee tijden, rond 1980 en rond 2020. De verbanden tussen de verschillende personages is vrij duidelijk. Her verhaal verloopt traag en kent veel herhalingen. Daardoor is het niet altijd even boeiend, maar weet je het wel als lezer. Positief is dat de hoofdstukken vrij kort zijn, waardoor je het boek ook makkelijk even weg legt, als een scène weer te lang is beschreven. Het plot en de moorden zijn onwaarschijnlijk, het laatste hoofdstuk (een jaar later) is dan wel weer verrassend. Ga meer lezen van deze schrijfster.
Tijdens een zeiltocht in Friesland verdrinkt de 17jarige Femke, haar zusje van 9, Judy, ziet het gebeuren. Femke heeft een klap van de giek gehad en Judy valt ook in het water, maar zij wordt gered. Ze houdt er groot trauma aan over. 20 jaar later is ze weer in Friesland, in hun vakantiehuis. Er komen allerlei herinneringen boven aan die dag en er lijken meerdere versies te bestaan over wat zich die dag heeft afgespeeld. Ze gaat op onderzoek uit, maar dat loopt niet allemaal goed af.
Verhaal heeft van begin tot eind een vleug spanning. Eigenlijk zijn de slechterikken al snel duidrlijk, alleen niet precies wat er gebeurd is en waarom. In het hele verhaal wordt steeds iets meer duidelijk. Er is geen plotwending, maar het verhaal kabbelt lekker. Toch wil je wel graag weten welke rol een ieder had en hoe het afloopt.
In het begin vond ik het niet lekker lopen, maar ik heb doorgezet en dat is het toch wel waard, want het wordt echt wel spannend. Ik vind het knap van de schrijfster dat ze de coronapandemie in dit boek heeft weten te verwerken.
Mwah niet heel bijzonder. Even een boek voor tussendoor zeg maar. Je leest hem ook echt wel in een weekend uit. Niet heel spannend maar wel een goed afgerond verhaal en dat is prettig.