Wanneer haar man om het leven komt tijdens de zomervakantie, denk de politie aan een tragisch ongeval. Maar Sylvia weet dat dat niet waar is...
Tijdens een vakantie in het Zwarte Woud komt zakenman Vincent Mulder om het leven bij het mountainbiken. In eerste instantie wordt het afgedaan als een tragisch ongeval, maar als vlak bij de plek des onheils een dode vrouw wordt gevonden met verwondingen die lijken op die van Vincent, begint de politie te twijfelen. Helemaal als een getuige beweert dat hij zijn vrouw Sylvia op die plek heeft gezien. Terwijl boze tongen beweren dat Sylvia baat heeft bij Vincents dood, blijft ze bij hoog en bij laag volhouden dat ze onschuldig is. Om erachter te komen wat er met Vincent is gebeurd, roept Silvia de hulp in van juriste Lauren Martens. Samen keren ze terug naar de plek des onheils.
Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in juni 2011 overleden auteur Paul Goeken. In 2002 debuteerde hij met zijn eerste thriller onder zijn eigen naam. Na vier titels ontstond het idee om daarnaast andere boeken onder pseudoniem uit te brengen. All-inclusive (2006) was het eerste boek op naam van Suzanne Vermeer en werd meteen een bestseller. Ook voor de volgende boeken waren de reisbranche en het toerisme het uitgangspunt en inmiddels is dat het unieke handelsmerk geworden voor deze ijzersterke vakantiethrillers.
Alle titels (All inclusive, De vlucht, Zomertijd, Cruise, Après-ski, De suite, Zwarte piste en Bella Italia ) zijn in de bestsellerlijst verschenen. De zomerthriller Cruise (2009) werd genomineerd voor de NS Publieksprijs 2010. Noorderlicht (verschijning januari 2012) is het laatste Suzanne Vermeer-boek dat Paul Goeken geschreven heeft.
Dwaalspoor van Suzanne Vermeer is het vervolg op Zomeravond. In dit tweede deel leren we Silvia kennen. De vroegere buurvrouw van Lauren Martins. Silvia's man komt om in het Zwarte Woud tijdens het mountainbiken. Als de politie haar verdenkt als moordenaar van haar eigen man, raakt ze in paniek. Ze hebben het over Vincent - haar alles. Hoe kunnen ze dat nou van haar denken? Ze zou hem nooit vermoorden. Ze wordt erin geluisd, dat staat vast. Maar door wie? En lukt het om haar onschuld te bewijzen. In haar eentje ziet ze door de bomen het bos niet meer. De aangewezen persoon om haar te helpen is haar buurmeisje Lauren. Na een korte aarzeling pakt ze dan toch de telefoon op en toetst Laurens nummer in.
Tof dat dit deel zich afspeeld in het Zwarte Woud. Ik vind de Duitse natuurlijk adembenemend mooi en ga er dan ook met veel plezier naar toe op vakantie. Jeetje wat zou ik ook graag een vakantie woning in de bossen hebben. De super de luxe woning van Vincent en Silvia, komt over als de perfecte plek voor een paar dagen rust en ontspanning.
Silvia's karakter vind ik persoonlijk minder sterk dan Lauren. Lauren vond ik vanaf de eerste regel al goed te volgen. Dat zij ook in dit deel zit is echt een bonus. Vermeer mag wat mij betreft een hele serie boeken aan haar weiden.
Een kleine 200 bladzijden heeft Dwaalspoor. Het is een dun boek, ik heb het in twee dagen uit gekregen. Net als Zomeravond vloog ik ook door dit deel. Dat zegt nogal wat met een baby en een 2 jarige in huis. Zoveel leestijd blijft er niet over voor mama.
De delen zijn lostaand te lezen. Ik raad je toch wel echt aan om beiden te lezen en te beginnen bij zomeravond. Dat ik zomeravond al uit had, vond ik een bijkomend voordeel en maakte dit deel extra leuk!
Vond het prima boek, niet mega bijzonder. Leuk voor de afwisseling ff snel iets vlugs tussendoor. Vond het als een vervolg op een vorig boek beetje teleurstellend. Het is namelijk niet echt een vervolg maar meer een ander verhaal waar toevallig het hoofdpersonage uit de vorige in voor komt. Einde was vrij voorspelbaar, had gehoopt op iets meer spanning.
Zoals altijd vind ik Suzanne Vermeer heerlijk om te lezen in de vakantieperiode. Namens AW Bruna mocht ik dit boek ook nog recenseren.
Ik vond het boek oke, gewoon oke. Het verhaal heeft een prima verhaallijn, waar je doorheen vliegt. Er is enige spanning aanwezig, en verder is het gewoon geen poespas en lekker lezen. De personages zijn ook lekker nuchter, maar missen dus wel de diepgang die ik graag terugzie.
Ik zou dit boek wel aanraden als je gewoon een leuk boek zoekt voor tussendoor.
Elk boek van Suzanne Vermeer wordt hier thuis met veel plezier gelezen. Zo las ik eerder al ‘Souvenir‘, ‘Waterland‘ en ‘Midwinter‘. Ook las ik ‘Zomeravond‘, waarin Lauren Martens ook al een rol speelde.
Wat mij, bij het openslaan van het boek, meteen opvalt is dat het boek geen proloog heeft, maar meteen bij hoofdstuk 1 begint en het telt in totaal 30 hoofdstukken. Het verhaal is opgedeeld in vier delen. Deel 1 en 3 spelen zich af in Titisee-Neustadt, het Zwarte Woud, en de andere delen in Groningen en omstreken.
Ik las ‘Zomeravond’ in juli van dit jaar en ik kon mij niet meer veel herinneren van dat boek. Maar dat ik de eerdere verhaallijn miste kan ik niet zeggen. Lauren was in ‘Zomeravond’ het hoofdpersonage en in dit boek, had ze naar mijn gevoel, toch een kleinere rol. Hierdoor is het wel duidelijk geworden dat ‘Dwaalspoor’ erg goed als stand alone te lezen is.
Persoonlijk zag ik de ontknoping al een tijdje aankomen. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik dat bij dit soort boeken nooit zo erg vind, aangezien ze ook niet bol staan van de spanning. Het zijn gewoon altijd fijne boeken om een paar uurtjes mee om te krijgen. Het verhaal zit goed in elkaar en ik ben dan ook van mening dat het, ondanks de net geen 200 pagina’s, het verhaal en de personages goed zijn uitgewerkt.
Ondanks dat het verhaal redelijk voorspelbaar was, heb ik er toch weer veel plezier aan beleefd. Haar volgende boek ‘Nachtvorst’, ligt ook al op mij te wachten en de mening over dat boek zal binnenkort ook volgen, op onze website Koukleum.nl.
Dwaalspoor is het nieuwe boek van Suzanne Vermeer. Voor de verandering is het ook een soort vervolg op de vorige van Suzanne Vermeer : Zomeravond. In dit boek dwaalspoor komen we Lauren weer tegen. In dit verhaal staat ze Silvia bij, die er van wordt verdacht haar man Vincent te hebben omgebracht. Silvia en Lauren gaan op onderzoek uit en ja dan staat er weer van alles te gebeuren.
Het verhaal weet je als lezer vanaf de eerste pagina te pakken en dat blijft tot het einde zo. Al was het voor de doorgewinterde lezer snel duidelijk hoe het nu werkelijk in elkaar zat. Het leek ook wel of dit boek het minder pagina’s moest doen. Op de een of andere manier had ik het gevoel dat het een boek is geworden dat snel af moest. Het maakte het verhaal voorspelbaar en minder spannend voor mijn gevoel.
Ondanks dat ik er meer van verwacht had, blijven de boeken van Suzanne Vermeer leuk om te lezen. Dat komt uiteraard door de vlotte manier van schrijven, de hoofdpersonages die sterk naar voren komen en de beeldende manier van schrijven. Ook in dit verhaal waan je je in het Zwarte Woud.
Samengevat : Dwaalspoor is een heerlijk boek voor de vakantie, even onderuit en genieten, ook al had ik persoonlijk meer van verwacht. En toch… de boeken van Suzanne Vermeer blijven naar meer smaken.
Het eerste boek dat ik van de grote Suzanne Vermeer heb gelezen en wellicht het laatste. Twee sterren omdat ik het wel heb uitgelezen. Aan het plot ligt het dan ook niet zozeer. Ik heb nog nooit zulke clichématige doch ongeloofwaardige dialogen gelezen als in dit verhaal. De gedetailleerde beschrijvingen van bijvoorbeeld het zetten van koffie zijn tergend en onnodig. Toch is het verhaal te kort, wat misschien vreemd lijkt, gezien mijn vorige zin, maar er moet té veel informatie in te weinig bladzijdes en gesprekken e.d., en dat maakt het allemaal wat geforceerd.
Om uit mijn Reading Slump te komen, koos ik er voor om weer een boek van Suzanne Vermeer te lezen. Deze boeken lezen altijd heerlijk weg en dat was ditmaal niet anders. Het plot was niet denderend, maar de karakters en de setting bevielen mij wel.
Ik hoopte op een lekker spannend boek, een easy read. Een teleurstelling! Wat is dit beroerd geschreven! Doe mij maar eens voor hoe je met je beide handen om een mok hete koffie gevouwen op een ligbed neerploft... En zo nog veel meer irritante onmogelijkheden en te volgeladen zinnen. En ook nog eens een heel matige plot.
Prima boek en leuke spin-off van Zomeravond, maar niet bijster memorabel of origineel. Gewoon een prima en lekker leesbaar boekje dat je even geboeid houdt.
De vakantie van Silvia verandert in een nachtmerrie als haar man, de succesvolle zakenman Vincent Mulder, bij een fietsongeluk om het leven komt. En als ze denkt dat het niet erger kan, wordt er niet veel later op de plek van het ongeval ook nog een dode vrouw gevonden.
Hierdoor start de politie alsnog een moordonderzoek met Silvia als de hoofdverdachte. Er wordt beweerd dat zij baat heeft bij de dood van haar man en volgens de politie is er een getuige van de moord. Silvia beseft dat ze hulp nodig heeft om haar onschuld te bewijzen en schakelt Lauren Martens in.
“De autorit verloopt in stilte, en als het politiebureau in zicht komt nemen Silvia’s zenuwen toe. Je hebt niets te verbergen en ze kunnen je niets maken, herhaalt ze in haar hoofd.” Suzanne Vermeer
Om de verdenkingen te ontkrachten, moeten Silvia en Lauren samen de waarheid boven tafel zien te krijgen.
Dwaalspoor van Suzanne Vermeer is, na Zomeravond, de tweede thriller met het personage Lauren Martens.
Alhoewel Lauren zeker een rol speelt in dit boek, is het wel echt het verhaal van Silvia geworden. Zij is het personage dat je door het verhaal heen loodst en je stapje voor stapje naar de ontknoping brengt, terwijl ze onderweg steeds een beetje meer ontdekt.
Silvia is een fijn personage om te volgen. Niet overdreven stoer, maar wel vastberaden. Als lezer wil je haar graag geloven, omdat haar acties sympathie oproepen. Lauren is weer net zo doortastend als in Zomeravond, waardoor ze je direct een vertrouwd gevoel geeft. Overigens is Dwaalspoor ook gewoon los van die voorganger te lezen.
Ondanks dat je echt een thriller aan het lezen bent, is het geen zenuwslopend verhaal. Het boek is spannend, laat je meedenken over de ware toedracht, maar behoudt, bijzonder genoeg, toch een sfeer die ontspannen aanvoelt. Iets wat volgens mij is ontstaan door een combinatie van omgeving, personages en vertelwijze.
Dwaalspoor van Suzanne Vermeer is een boeiend verhaal dat prettig leest en niet al te ingewikkeld is, waardoor het een heerlijk boek is om even lekker in weg te duiken. Dwaalspoor krijgt 4 sterren van mij.
Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com.
Ik las dit boek als audioboek en het feit dat het een wat korter verhaal was, sprak daarin aan. Als Silvia's man Vincent dood wordt gevonden, weet Silvia niet wat haar te wachten staat. Waar het eerst wordt afgedaan als een tragisch ongeluk, neemt het verhaal een andere wending als ineens een andere vrouw met exact dezelfde verwondingen vlak bij de plek wordt gevonden als waar Vincent om het leven kwam. En als Silvia dan verdacht wordt van de moord op deze twee, weet ze echt niet meer wat ze moet.
Het verhaal was prima om te lezen, maar daar blijft het ook bij. In het begin lijkt het nog wel wat te worden, maar uiteindelijk is het wel een heel makkelijk te raden plot en is de lange aanloop te lang voor de zeer korte afsluiting. De hoofdpersoon kun je je weinig in verplaatsen en maakt weinig verandering door. Er zitten meerdere kanten aan het verhaal die maar kort worden benoemd en niet echt worden uitgewerkt. De vraag is een beetje of het beter was geweest als het verhaal wat uitgebreider was. Ik vermoed dat er dan meer diepgang in had kunnen komen en dat er echt wel wat elementen dieper verweven hadden kunnen worden in het verhaal. Daarmee was het verhaal waarschijnlijk beter tot zijn recht gekomen. Nu voelt het echt een beetje houtje-touwtje: we hebben een hoofdpersoon, we hebben een gebeurtenis, hoe komen we het snelst tot het einde.
Het was een prima verhaal om te luisteren, maar meer dan dat ook niet.
“Dwaalspoor” van Suzanne Vermeer is het vervolg op “Zomeravond”, hoewel beide delen onafhankelijk kunnen gelezen worden.
Sylvia en Vince trekken in de zomer naar hun vakantiehuisje aan het Zwarte Woud. Terwijl Sylvia gaat relaxen in de nabijgelegen Spa, gaat Vince op mountainbiketocht, maar stort neer in een ravijn. Aanvankelijk lijkt het een ongeluk. Kwade tongen beweren echter dat het Sylvia wel mooi uitkomt dat ze nu een mooie erfenis opstrijkt. Wanneer er ook nog een getuige opduikt die beweert Sylvia op de plaats van het ongeval gezien te hebben, moet ze alles op alles zetten om haar onschuld te bewijzen. Ze krijgt hierbij hulp van juriste Lauren Martens, die tevens hoofdpersonage is in “Zomeravond”.
De covers van Suzanne Vermeer zijn altijd leuk. De verhaallijn is goed. Regelmatig zijn er beschrijvende stukken, maar in vlot geschreven taal. Je leert de hoofdpersonages goed kennen. De opbouw is goed en het is een fijne afwisseling dat er zich scenes zowel in Duitsland als Nederland afspelen. Superspannend kan je dit verhaal niet noemen, maar ik vind het fijn dat je het onderzoek van Lauren en Sylvia met daarnaast het politieonderzoek kan volgen. Het slot en dan specifiek de manier waarbij de uiteindelijke waarheid naar boven komt, vind ik wel wat een gemakkelijkheidsoplossing. Dat had ik liever anders gezien. Al bij al vind ik dit wel een leuk boek.