Polowanie na psy

Wściekłe psy #1

by Mieczysław Gorzka

Czy zabiję jeszcze raz? Na pewno. Tak naprawdę już szukam nowej ofiary...

Na początku grudnia 1981 roku we Wrocławiu zostaje brutalnie zamordowane starsze małżeństwo. Sprawę prowadzi doświadczony oficer MO kapitan Marek Piekło wraz z sierżantem Tadeuszem Majerem. Piekło pije i niełatwe śledztwo jest ostatnią rzeczą, którą chce się zajmować. Wprowadzenie stanu wojennego jeszcze bardziej wszystko komplikuje. Do śledztwa wtrąca się Służba Bezpieczeństwa, najważniejsze stają się doraźne korzyści i prywatne interesy. A morderca uderza ponownie.

Współcześnie komisarz Marcin Zakrzewski i policjanci z jego ekipy prowadzą śledztwo w sprawie zabójstwa policjantów. Morderca ogłosił, że nie zatrzyma się aż do czasu, gdy policja odnajdzie mordercę z początku lat osiemdziesiątych. Zakrzewski próbuje rozwiązać dwie zagadki, tę sprzed lat i obecną, zanim pojawią się kolejne ofiary. Jeszcze nie wie, że gra idzie o wielką stawkę, a prawda jest bardzo niebezpieczna.

Genres: Audiobook, Crime, Polish Literature, Mystery, Thriller, Fiction

488 pages, Paperback

First published May 19, 2021

Reviews

[teach_book · Rating 4 out of 5]

4,5 🌟

To taki kryminał z krwi i kości, gdzie wiele się dzieje, tempo akcji jest zastraszające, a końcówka uderza w czytelnika ze zdwojoną siłą. Jestem totalnie na TAK!

[Blondynka o książkach · Rating 3 out of 5]

3.5 ⭐
Póki co ta książka Gorzki podobała mi się najmniej 🤷🤷

[Anka_wie_ · Rating 5 out of 5]

Jak zwykle Gorzka nie zawodzi! A zakończenie tego tomu to w ogóle jest jakiś kosmos.

[bambi · Rating 4 out of 5]

4,5
jaki to był wyśmienity kryminał: szybkie tempo akcji, niespodzianka za niespodzianką, wyjątkowo wciągająca fabuła i ciekawie skonstruowani bohaterowie. naprawdę pozytywnie się zaskoczyłam i na pewno będę kontynuować te serie.

no i oczywiście świetnie napisana.

"- A co będziesz robił później?
Piekło pomyślał o Krystynie Palecznej, jej domu za miastem, wspólnie spędzonych dniach, rozmowach do późna w nocy i porankach pełnych miłości i namiętności. Potem szybko ocenił, jaka jest szansa, że będzie właśnie tak, jak chciałby, żeby było. Wynik mógł być tylko jeden.
- Będę pił - odpowiedział i zamknął za sobą drzwi."

[Ilona * ksiazka_w_kwiatach * · Rating 4 out of 5]

„Wściekłe psy” to seria, która od dawna znajdowała się na mojej liście i śmiało mogę ją nazwać swoim wyrzutem sumienia. Trochę wstyd, bo pióro pana Mieczysława uwielbiam i z reguły nie zwlekam z lekturą jego książek. Na szczęście niedawno premierę miał trzeci tom serii, co skłoniło mnie do sięgnięcia po „Polowanie na psy”.

„Czy zabiję jeszcze raz? Na pewno. Już szukam nowej ofiary…”.

Marcin Zakrzewski dostaje do rozwiązania sprawę zabójstwa dwóch funkcjonariuszy. Morderca dał jasno do zrozumienia, że nie zatrzyma się, dopóki policja nie odnajdzie zabójcy sprzed lat. Na początku grudnia 1981 roku we Wrocławiu zostało brutalnie zamordowane starsze małżeństwo. Sprawę prowadził doświadczony oficer MO kapitan Marek Piekło wraz z sierżantem Tadeuszem Mejerem. Piekło był alkoholikiem, prowadzenie tak trudnej sprawy nie było mu na rękę, a wszystko zaczęło się komplikować po wprowadzeniu stanu wojennego.
Co łączy nierozwiązaną sprawę morderstwa z początku lat osiemdziesiątych z zabójstwem policjantów? Marcin Zakrzewski podejmuje ryzykowną grę, próbując rozwikłać zarówno sprawę sprzed lat, jak również obecną, zanim pojawią się kolejne ofiary.

Komisarz Marcin Zakrzewski jest mi dobrze znanym z wcześniejszej serii „Cienie przeszłości”. Za sprawą tej serii moja lista faworytów, jeśli chodzi o bohaterów literackich, zyskała kolejnego ulubieńca. Dlatego sięgając po tę książkę, doskonale wiedziałam, że czas, jaki poświęcę na lekturę, nie będzie stracony.
„Polowanie na psy” to rasowy kryminał, którego nie można sobie odmówić. Wciągający od pierwszej strony, pełen zaskakujących zwrotów akcji i przede wszystkim trzymający w nieustającym napięciu. Dostajemy tutaj intrygujące zagadki, świetnie poprowadzone dwa śledztwa i zakończenie, które zaskakuje, a jednocześnie pozostawia czytelnika z pytaniem: Dlaczego?
Uwielbiam pióro Mieczysława Gorzki, zawsze kiedy sięgam po jego książkę, wiem, że to będzie prawdziwa uczta literacka, a jednocześnie zastanawiam się, czy autor kolejny raz mnie zaskoczy. I robi to za każdym razem. To, co najbardziej podoba mi się w książkach autora to realizm przedstawienia poszczególnych wątków. W „Polowaniu na psy” autor w sposób bardzo obrazowy oddał czasy MO i stanu wojennego.
„Polowanie na psy” to kawał bardzo dobrego kryminału, w którym autor zawarł wszystkie cechy gatunku.Twórczość Mieczysława Gorzki powinien poznać każdy fan dobrze skrojonych powieści kryminalnych. Dlatego, jeżeli jeszcze nie mieliście okazji czytać książek autora, to myślę, że seria z komisarzem Zakrzewskim będzie idealna, by rozpocząć przygodę z twórczością pana Mieczysława. Polecam!

[Aellirenn Czyta · Rating 5 out of 5]

Komisarz Zakrzewski powraca. Tym razem ma do rozwiązania nie tylko sprawę aktualną, ale i taką z początku lat osiemdziesiątych.

Nawet nie wiem co napisać o tej książce. To było tak dobre, a tak trudno coś powiedzieć nie zdradzając fabuły.

Fabuła biegnie dwutorowo - mamy teraźniejszość i wydarzenia z czasów tuż przed ogłoszeniem stanu wojennego. Klimat PRLu Gorzka oddał idealnie. Co najlepsze, tamten klimat wcale nie odszedł tak do końca w zapomnienie, bo wiele podobieństw możemy znaleźć i dziś.

To była arcyciekawa sprawa. Autor dał czadu i tak wywiódł mnie w pole, że muszę od razu złapać za kolejny tom, bo teraz to ja nie wiem jak wrócić z tego pola. Zakończenie rozłożyło mnie na łopatki. To jest jawne torturowanie czytelnika 😉 Naprawdę. Kiedy już myślałam, że to koniec książki, Gorzka postawił mnie do pionu, zaśmiał się szyderczo i szepnął, że nigdy nie przewidzę jego pomysłów na rozwiazanie zagadki. No dobra, tak to wyglądało w mojej głowie 😉

Kreacja Zakrzewskiego jest genialna! To nie jest typowy policjant znany z 90% powieści kryminalnych. Autor pozwolił komisarzowi na rozwój w bardzo ciekawym kierunku i to mi się podoba.

A co ja Wam będę mówić, czasu nie mam, bo muszę czytać „Dziewięć” ☺️ Krótko zatem podsumuję: to jest jedna z najlepszych serii kryminalnych, z jakimi miałam do czynienia. Czytajcie!

[Karolina · Rating 5 out of 5]

4,5 dobrze się bawiłam, zakończenie sprawia, że chce się więcej. 0,5 punktu odejmuję za zawiłość i ilość postaci w których trudno się połapać kto jest kim oraz za nadużywanie powiedzonka Zakrzewskiego: „jaaaaaasne”

[anna · Rating 4 out of 5]

@ karina buczko your hand in marriage 🥺

[Logana · Rating 2 out of 5]

Była to moja najdłużej czytana książka w ciągu ostatnich kilku lat. Tylko przez pryzmat wzbudzanych emocji potrafię ją ocenić. Powieść nie wywołała we mnie zaciekawienia, niepokoju, napięcia, natomiast doprowadziła do uczucia niechęci do twórczości tego autora. Liczyłam na dogłębniejsze ukazanie socjalistycznych realiów, wprowadzenia stanu wojennego, rozpracowywania przez milicję struktur opozycji, inwigilację podziemnych działaczy, wrogów ustroju. Mimo, że jedna płaszczyzna czasowa zaczyna się na parę dni przed wprowadzeniem stanu wojennego, to dzieje się ona obok wydarzeń z 1981 - 1982 i dotyczy jedynie prowadzonego śledztwa. Dopiero na ostatnich stronach autor nieznacznie zgłębił temat.
W te miejsce otrzymałam nic nie wnoszące i nieinteresujące opisy, jak kubek po kawie niesiony wiatrem wprost pod koła ciężarówki, czy trasę jaką pokonuje bohater jadąc ulicą x, skręca w prawo i jest na moście y. Może dla osób świetnie znających miasto, w którym dzieje się akcja jest to interesująca informacja, ale mnie męczyły takie opisy. Swoją drogą zawsze zastanawiam się po co pisarze chwalą się tego typu wiedzą skoro rzadko kiedy jest ona przydatna. Rozumiem opisy zabytków wraz z opisami otoczenia, ale trasa...

Kolejnym zastosowanym w powieści zabiegiem, który był dla mnie niezrozumiały, to uprzedzanie wydarzeń, czym autor zabił chęć poznania dalszych wydarzeń. W momencie znalezienia kolejnych zwłok, autor wrzucał retrospekcję z morderstwa. Dobrze, czytelnik wiedział jak dochodziło do zabójstwa, ale skąd to wiedzieli milicjanci już nie do końca było oczywiste. Nie zawsze wnioski były poprzedzone ich dedukcją, czy zebranymi dowodami.

Bohaterów było sporo, ale ich kreacja była w większości nijaka. Nikogo nie obdarzyłam sympatią.

Możliwe, że na mój subiektywny odbiór miał mocno zaakcentowany wątek sensacyjny, za którym nie przepadam.
Podobno jeśli książka od początku nie przypadła do gustu należy ją porzucić, by nie umykał czas, który można przeznaczyć na czytanie lepszych. Przeczytałam tą powieść, ale na drugą część szkoda mojego czasu.

[Damian Nowak · Rating 5 out of 5]

Przeczytałem po serii "Cieni przeszłości". Piszę to kilka miesięcy po lekturze ostatniego tomu "Wściekłych psów". Moim zdaniem ta seria jest dużo fajniejsza, szczególnie "Polowanie na psy" okazało się doskonałym tomem. Klimat przykuł mnie do książki niemal natychmiast. Jest tu bardzo dużo o sprawach kryminalnych z czasów późnej komuny, taki "Rojst" przeplatany współczesnością. Poczucie beznadziei, partyjniactwo, alkoholizm, smród tanich szlugów, a z drugiej strony racjonalizm i nowoczesne techniki kryminalistyczne. Szczerze mówiąc, część PRL-owska spodobała mi się bardziej od akcji z Zakrzewskim. Byłem w tych czasach dzieckiem i niewiele pamiętam, ale sporo się nasłuchałem i nadal trudno mi uwierzyć w realia, w których żyli wtedy moi dziadkowie i rodzice. Te z książki nie odbiegają od opowieści, które słyszałem, ale ubrane są w kolory i dźwięki, których brakuje na fotografiach. Gorąco polecam!

[Marta Lis · Rating 5 out of 5]

4,5*
w swojej kategorii naprawdę świetna. Interesująco powiązane i splatające się ze sobą wątki, obraz Polski z lat 80 i zmian (albo ich braku) w metodach pracy Policji.
Przywiązałam się do bohaterów, czas pokaże, czy słusznie. Na pewno sięgnę po kolejne tomy.

[Gosia · Rating 4 out of 5]

Mocne. Bardzo dobre. Ale momentami zbyt zagmatwane, od ilości nazwisk trochę się pogubiłam i przez to mi się dłużyło.
Nie zmienia to faktu, że historia jest ciekawa, mroczna i ma wiele mylących zakrętów! Odczułam szarobury, zimny skorumpowany świat milicji i wzmożoną ciekawość podczas scen zagęszczonej akcji. Bardzo podobała mi się konstrukcja postaci Piekły. Postać jak żywa, wzbudzająca skrajne uczucia. Bohaterowie współcześni już nieco mniej wyraziści, ale sam sposób powiązania przeszłości z teraźniejszością ciekawy. Brutalne acz realne zarysowanie świata wpływów i korupcji. Wspominki o milicji, zamieszkach i polityce dla mnie ciekawe. Bardzo przyziemnie przedstawiono problem alkoholizmu.
Podsumowując, język powieści świetny, barwne i szczegółowe opisy scen, realistyczne oddanie postaci i problemów. Na minus przerost szczegółów i ilości nazwisk, mam też poczucie nie wyjaśnienia niektórych spraw, np. ze współczesnym prokuratorem, białym Peugeotem, wysokimi przelewami... ale bez szczegółów, żeby nie spoilerować.
I mocny koniec.
Ciekawa jestem kolejnych części.

[Natalia Ochenkowska · Rating 3 out of 5]

Bardzo dobry kryminał. Trochę za bardzo zagmatwany. Jeśli się zgrabnie odgmatwa w kolejnych częściach, to jest szansa na podwyższenie oceny :)

[darmozjad · Rating 4 out of 5]

4,5⭐

[Gandalf z Łodzi · Rating 4 out of 5]

3.8

[Robert Gralak · Rating 4 out of 5]

Długo szła piona, ale końcówka mnie pokonała. Przez pewien czas myślałem, ze po sporym zamieszaniu w końcówce idziemy w kierunku drugiej części. Za dużo grzybów w barszczu. Ale całkiem przyjemnie spędzony czas.

[Kate · Rating 4 out of 5]

Panie Gorzka… tak się książek nie kończy 🤭😂

[Kacper Puchała · Rating 5 out of 5]

Pan Gorzka z książki na książkę zaskakuje mnie coraz bardziej

[Krzysiek · Rating 4 out of 5]

RECENZJA
"Polowanie na psy" Mieczysław Gorzka strona autorska Bukowy Las

Booktour #1

"Marcin czuł do kapitana Piekły dziwną sympatię, łączyło ich jakby braterstwo dusz. Tak samo angażowali się w pracę, tak samo płacili za to życiem osobistym. Marcin nie był pewien, kto zapłacił wyższą cenę: Piekło, wpadając w alkoholizm, czy on, coraz bardziej dręczony przez samotność". I w moim odczuciu ta książka jest o samotności...
📚
Spotykamy tutaj dwóch głównych bohaterów - kapitana Milicji Obywatelskiej Marka Piekło oraz komisarza Policji Marcina Zakrzewskiego. Obaj, w pracy wyznawali takie same wartości: beż przerwy i do końca; fanatycy w swojej robocie. Dwa śledztwa, jedna tajemnicą, która łączy przeszłość z teraźniejszością.
📚
Fabuła wciąga od pierwszych stron książki, aż do samego końca, nie pozwalając na jej odłożenie w trakcie czytania. Dobrze wykreowanych bohaterowie, budowane napięcie, dobrze skonstruowaną historia... Wydawałoby się, że oczywiste zakończenie... nic z tego.
📚
Wydawało mi się, że potrafię myśleć jak stróż prawa, że analizując ślady zbrodni, staram się zrozumieć mordercę i przeniknąć motywy jego działania. Czytając książkę próbowałem typować następne ofiary - każda nowa postać stawała się potencjalną ofiarą.
📚
Autor bardzo mocno zamieszalmi w głowie totalnie zaskakując zakończeniem. "Polowanie na psy" to pierwszy tom mrocznego cyklu Pana Mieczysław Gorzka zatytuowanego "Wściekła psy"; to pozycja, po która sięgną powinni wszyscy, którzy lubią powieści mroczne, mocne, trzymające w napięciu.
📚
Książkę przeczytałem w ramach BT zorganizowanego n grupie FB Kryminalni Czytelnicy przez Weronikę.
Mieczysław Gorzka - fanklub

[Nina · Rating 5 out of 5]

„Będę was zabi­jał tak długo, aż znaj­dzie­cie mor­dercę nie­win­nych ludzi z lat 1981 i 1982. Za­czę­ło się polo­wa­nie na psy.” - taki list znajdują policjanci we wrocławskim markecie po odkryciu trzeciej ofiary, ich emerytowanego kolegi.

Przy zwłokach zamordowanych policjantów widnieją wypisane krwią daty, pierwsze z okresu stanu wojennego, kiedy doszło do morderstwa małżeństwa wysoko postawionych pezetpeerowskich urzędników oraz dziennikarki. Później zabójca, nazwany przez ówczesnych śledczych Skalpelem, działał nadal, aż do roku 1986. W tamtym milicyjnym śledztwie, kierowanym przez kapitana Marka Piekłę, mordercy nie znaleziono. Piekło kilkanaście lat później zapił się na śmierć. Obecne policyjne dochodzenie w początkowej fazie nadzoruje syn Piekły, prokurator Ireneusz Paleczny, a grupą śledczą dowodzi komisarz Marcin Zakrzewski z komendy wojewódzkiej, znany z poprzedniej kryminalnej serii Mieczysława Gorzki.

Doskonały, trzymający w napięciu kryminał, i to w opisie wydarzeń, zwrotów akcji w obydwu planach czasowych, zarówno w latach 1980-ych i przełomu ustrojowego, jak i obecnie. Przy czym szczególnie ten pierwszy okres jest mocno osadzony w realiach polityczno-społecznych. Na aktualność tego drugiego obok kilku marginalnych wzmianek, takich jak deklaracja ideowa młodego prokuratora czy strach starego polityka przed Pegasusem, wskazuje przede wszystkim mocny przekaz o ciągłości zbrodni i fatalistycznej bezsilności nawet najbardziej wściekłych psów.

Wściekłym psem był wówczas kapitan MO Marek Piekło, obecnie jest nim komisarz Marcin Zakrzewski. Obydwaj mają opinię indywidualistów, ale nie są w swej tropicielskiej pasji całkiem osamotnieni. Atutem powieści są również ciekawe osoby w ich otoczeniu, a także niebanalne postaci świadków, ofiar oraz - jakkolwiek brutalnie to zabrzmi - sprawców. Być może na czele z nieśmiertelnym Skalpelem? Bo jest jeszcze finał, wstrząsający i okrutny, dający jednak czytelnikowi perwersyjną nadzieję, że to nie koniec gry, że będzie ciąg dalszy

[Ewa Andrykowska · Rating 4 out of 5]

"Czy (...) był na tyle szalony, żeby zabijać teraz, aby dojść prawdy sprzed lat?"

Fabułę rozpoczyna zabójstwo dwóch policjantów. Dochodzenie prowadzi Marcin Zakrzewski. Zabójca zapowiada, że nie przestanie. Wszystko prowadzi do sprawy sprzed kilkudziesięciu lat.

Zakrzewskiego poznałam w "Martwym sadzie", właściwie to było też moje pierwsze spotkanie z twórczością autora. To był świetny i zaskakujący pierwszy raz.
Kiedy skończyłam serię "Cienie przeszłości" z niecierpliwością wyczekiwałam kolejnych książek autora. "Polowanie na psy" kupiłam zaraz po tym kiedy książka się ukazała, z jednej strony chciałam przeczytać od razu, a z drugiej miałam pewne obawy. Postanowiłam, że poczekam na kolejne części i wtedy przeczytam całą serię.
Tak więc książki przeleżaly na półce dłuższy czas.

Podobało mi się przeplatanie wątków z lat osiemdziesiątych i współczesnych. Zagadka kryminalna, według mnie, nie należała do łatwych, czytałam zaintrygowana, jak się zakończy. Dodatkową ciekawą zagadką była dla mnie postać kapitana MO Marka Piekło. Ogólnie pewne postaci były w tej części zupełnie nowe, a inne pojawiły się już w poprzedniej serii z Zakrzewskim, co było dla mnie dodatkową frajdą, zgadnąć w porę kto jest kim.
Akcja dość wartka, zakończenie zaskakujące, wszystko to sprawiło, że książkę czytało mi się bardzo dobrze.
Polecam.

[Jakprzezokno Jola · Rating 4 out of 5]

Gorzka zarówno w poprzednich książkach jak i w tej pisze wielowątkowo. Fabuła jest poplątana, przez co momentami naprawdę trzeba się skupić. Jednak to, jak się plecie, jak rozwija i jakie pytania ze sobą niesie jest na pewno tej uwagi warta. Widać naprawdę delikatne nawiązania do poprzednich książek, więc bez ich znajomości można tę książkę czytać, ale wtedy tak dobrze nie poznacie tutaj natury komisarza Zakrzewskiego, bo jest ona w tym przypadku nieco już przytępiona, nieco wyciszona wydarzeniami z poprzednich książek. Tutaj mamy też śledztwo z czasów PRL i dzisiaj, pozornie niepasujące do siebie elementy wskakują na swoje miejsce, a zakończenie - wbija w fotel. Ta książka Zostawia ślad, daje do myślenia, nie da się przejść obok niego obojętnie. I jest otwarte - wiadomo, że będzie kolejna część, która nierozerwalnie będzie się łączyła z tą. Fabuła tutaj nie pędzi na lep na szyję, ma czas się rozpędzić, podelektować skomplikowaną zagadką. Świetnie oddany został klimat PRLu, poruszone wątki bezprawia, bezradności. To bardzo dobry, mocny, brudny i brutalny kryminał, chociaż moim zdaniem Martwy sad i Iluzja wciąż są wyżej

[Artur Łęczycki · Rating 5 out of 5]

Chwyciłem tom i z początku myślałem, że to kompletnie inna seria. Ale nie to tylko zmyłka ... autora, ah ty ty (pogroziłem palcem) chciałeś mnie zmylić :) Oczywiście bohaterem jest nadal nasz Komisarz Zakrzewski. Książka jest specyficzna, bo nie biegnie tak jak inne w jednym czasie, lecz jest pisana z powrotami do przeszłości. Nie za bardzo lubię takie czytanie, ale tutaj da się przeżyć. Jak widać autor lubi wiązać fakty na przestrzeni wielu lat - w poprzednim odcinku na przestrzeni całego pokolenia. Tym razem wraca do czasów stanu wojennego i okresu po nim. Całość się ładnie składa w jeden wątek, który wbrew pozorom zakończy się pewnie w tomie 5, lub 2 jak chce autor. Rozwiązanie nie jest tak trywialne jak Wam się wydaje i autor na koniec wykonał zwrot z głośnym klapnięciem na tyłek. Mnie tyłek boli do tej pory, jestem zły, wkurzony, bo to czego najbardziej nie znoszę to bezsilność. Dlatego spadam i idę czytać kolejny tom, bo chcę aby szlag mnie szybko opuścił. Zdecydowanie polecam.

[Annika · Rating 2 out of 5]

Bzdury. Moje kolejne rozczarowanie polskim kryminałem. A tym razem miało być tak dobrze! Takie dobre opinie to ma. Nie wiem czemu. Ciekawy początek, to przyznaję. Niezła postać kapitana Piekło. Zakrzewski irytujący raczej. Całość okropnie rozwleczona i nudna. Nawet mnie już nie interesowało zakończenie. Dotrwałam tylko dlatego, że miało być takie mocne. Było bzdurne. Na siłę niby szokujące, żeby zmusić nas do przeczytania kolejnej książki. Nie ze mną te numery. Nie zamierzam się więcej z tym męczyć. Czuję się oszukana przez autora, bo tak naprawdę to nic się nie wyjaśniło! Ja wiem, że są jeszcze dwa tomy ALE, mimo wszystko, spodziewałam się, że chociaż część najważniejszych pytań znajdzie odpowiedzi. Tymczasem okazuje się, że wszystko co wiedzieliśmy to bujda i nic nie wiemy. Nieładnie. Znowu mi szkoda Kosiora, że musiał to czytać. I znowu tylko dzięki niemu daję książce dwa. On potrafi wyciągnąć każdy mierny tekst.
Acha, i za dużo tych opisów kwasów żołądkowych, wtf?

[Kaśka Zaw · Rating 5 out of 5]

Bardzo, ale to bardzo lubię kryminały, których bohaterem jest Marcin Zakrzewski. To jest uwielbienie od pierwszego przeczytanego rozdziału.
Pan Mieczysław Gorzka pisze genialne książki, wciągające, pasjonujące, trzymające w napięciu, z niesamowitą historią. To dla mnie nawiązanie do klasycznych kryminałów policyjnych, w stylu tych, które podczytywałam rodzicom.
Samo "Polowanie na psy" to majstersztyk, absolutnie fenomenalne rozpoczęcie nowej serii. A zakończenie tej książki, co tu dużo mówić, wprost łamie serce.

[Wojciech Koscielny · Rating 4 out of 5]

Hmmm.... Zaczyna się super i akcja rozkręca się w kierunku bardzo interesującym. Wszystko się klei i trzyma w napięciu. Nagle, wątki przestają się łączyć, pojawiają się nowe, jakby nie wiadomo skąd i połączenie pomiędzy przeszłością i teraźniejszością staje się jakby wymyślone na siłę. Miałem wrażenie, że autorowi zmieniła się koncepcja i nie bardzo wie jak to wszystko znów skleić w spójną z pierwotnym pomysłem całość. Z ostatecznym werdyktem wstrzymam się do momentu ukończenia drugiej części.

[Stachu · Rating 4 out of 5]

Całkiem przyjemna lektura, którą można polecić. Plusy to zaledwie poboczne nawiązania do poprzednich książek z tym bohaterem, więc nie trzeba ich znać, żeby się wciągnąć. Akcja wielowątkowa, chociaż w niektórych momentach wprowadza trochę pobocznych wątków, bez których można było się obejść. No i zakończenie... Jest furtka do kolejnej części.

[M. · Rating 4 out of 5]

z radością wróciłam do kryminału z komisarzem Zakrzewskim. wielowątkowość historii i wartka akcja (tym razem rozgrywająca się w dwóch liniach czasowych) sprawia, że powieść pochłania się na raz. Gorzka pozostaje moim ulubionym autorem kryminałów, przy których można oderwać się od rzeczywistości.

[Ilustrianka · Rating 4 out of 5]

Bardzo interesująca, na obu liniach czasowych. Bardzo polubiłam postać Marka Piekło, mimo wszystkich jego przypadłości. I to zakończenie... Jak można urwać w takim momencie?? Miałam zrobić sobie przerwę, a teraz nie mam wyboru, biorę kolejną część od razu. 😊

[sypialnia_pelnaksiazek · Rating 5 out of 5]

Świetnie napisana, do końca trzyma w napięciu, a nawet wtedy, kiedy myślisz, że już wiesz jakie będzie zakończenie, dzieje się coś nieoczekiwanego. Psychol, który za cel obrał sobie zabijanie policjantów... To moje kolejne podejście do autora i teraz jestem zachwycona!