รัตติกาลซ่อนกล เล่ม 1

รัตติกาลซ่อนกล #1

by Ning Long, 凝隴, หนิงหล่ง

‘ฟู่หลันหยา’ บุตรีราชเลขาธิการผู้เคยยิ่งใหญ่ในราชสำนัก แม้อยู่ไกลถึงอวิ๋นหนานก็ไม่อาจพ้นเคราะห์ที่บิดาถูกใส่ความได้ ต้องกลายเป็น ‘บุตรีขุนนางต้องโทษ’ ออกเดินทางสู่เมืองหลวง หากนางไม่อาจแก้ต่างให้บิดาได้ ก็จะมีกองสังคีตพร้อมสถานะ ‘ทาส’ รออยู่ที่ปลายทาง

‘ผิงอวี้’ ผู้บัญชาการหน่วยองครักษ์เสื้อแพรเป็นผู้คุมตัวนางกลับ เดิมทีฟู่หลันหยาคิดว่าเขาจะเอาเรื่องบาดหมางในอดีตที่บิดานางเคยเล่นงานครอบครัวเขามาลงกับนาง ทว่านอกจากอารมณ์เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เห็นนางอยู่ใกล้บุรุษอื่นก็เอาแต่ทำหน้าตาบึ้งตึงเหมือนอยากจะกินหัวใครแล้ว สำหรับเรื่องอื่นๆ เขาล้วนปฏิบัติต่อนางเป็นอย่างดี

ยิ่งระหว่างทางพบเจอสำนักพรรคในยุทธภพลอบโจมตีนางไม่หยุดหย่อน เขายังถึงกับปีนหน้าต่างเข้าห้องนอนมาเฝ้าคุ้มกันนางทุกค่ำคืน คนที่แยก ‘ความรู้สึกส่วนตัว’ กับ ‘หน้าที่’ ได้ดีเพียงนี้ ช่างหาได้ยากนัก!

Genres: China

447 pages, Paperback

Published April 1, 2021

About the author

Associated Names:
* 凝隴 / 凝陇 (Chinese)
* Ning Long (English)
* หนิงหล่ง (Thai)

Reviews

[Ning · Rating 3 out of 5]

รีวิวรวม 4 เล่มค่ะ

ตอนแรก กะไว้ว่า จะรีวิวตอนจบเล่ม 2 แต่ตอนนั้น รู้สึกได้เลยว่า
ถ้าเขียนอะไรออกไป คงมีแต่คำบ่น และผิดหวัง

พระเอกต้องพานางเอกจากบ้านนอกเมืองเข้าเมืองหลวง เนื้อเรื่องก็เดินเรื่องตามนี้ กว่าจะถึงเมืองหลวงคือ ใกล้จบเล่ม4

แต่ในขณะการเดินทาง ก็จะเจออุปสรรค เจอผู้ร้าย ผู้ร้ายกว่า ผู้ร้ายโค่ด ๆ
เรื่องมันจะเกิดขึ้นซ้ำ ๆ คล้าย ๆ กัน เปลี่ยนเฉพาะผู้ร้ายเท่านั้นเอง

บอกเลยว่าเล่ม1-2 ค่อนข้างน่าเบื่อ ครึ่งเล่มแรกคือสนุก คาดหวัง แต่พอเจออะไรซ้ำ ๆ แถมความซึนพระเอก แทบไม่ขยับ โมเม้นท์พอมี แต่ช่วยอะไรไม่ได้เลย

ตอนจบเล่ม 2 นี่คือเหม่อลอยมาก ควรไปต่อหรือพอแค่นี้?... แต่ซื้อมาแล้วก็ต้องอ่าน ไหน ๆ ก็มาครึ่งนึงแล้ว

แต่พอมา3-4 เนื้อเรื่องเดิน ปริศนาค่อย ๆ คลาย ความสัมพันธ์คืบหน้า อ่านเพลินมาก

ชอบ... ตรงที่ปริศนาอะไรที่สร้างมา คนเขียนตอบหมด ไม่เหลืออะไรให้คาใจ...

ไม่ชอบ... เดินเรื่องช้า ถ้าตัดอะไรสักเหตุการณ์ในเล่ม1-2 รวมกันให้ออกมาได้ 1 เล่ม น่าจะดีกว่านี้

ผิดหวัง .. เราชอบรัตติกาลเล่มก่อนหน้านี้มาก เล่มนี้คือซื้อเลย ไม่ได้อ่านเรื่องย่อ รอรีวิวอะไรทั้งนั้น .. แต่เอาจริง ๆ ถึงอ่านก่อน ก็คงจะซื้อ ถึงมีรีวิวก็คงจะยังซื้อเหมือนกัน .. ฮาาา

[Chanyaku · Rating 4 out of 5]

ให้คะแนนเนื้อเรื่องมีปมเยอะ ซับซ้อน กับภาษาบรรยายสวยงาม นางเอกฉลาดโคตรๆๆๆ แถมสวยสะท้านฟ้าสะเทือนดิน แต่ขอหักคะแนนพระเอก คนอะไรจะผีเข้าผีออกขนาดนี้ ไม่ชอบคนนิสัยเอาแต่ตะคอกอ่ะ ถึงจะรู้ว่ามีความแค้นกับครอบครัวนางเอกก็เถอะ แต่เอะอะก็ชอบเอาอารมณ์มาลงที่นางเอกแบบนี้คือทำให้รู้สึกดีกับพระเอกไม่ได้จริงๆ นางเอกก็งงว่าเมื่อกี้ยังคุยกันอยู่ดีๆ ทำไมพริบตาถัดมา(อี)ใต้เท้าผิงผู้นี้จึงขุ่นขึ้งอีกแล้ว

รวมๆ คืออ่านได้เรื่อยๆ แต่เราไม่ได้รู้สึกว่าสนุกมากๆ หรืออยากอ่านเล่มสองต่อทันทีอ่ะ บางช่วงก็อืดๆ เพราะข้อมูลเยอะ ตัวละครแยะ แต่ก็จะอ่านนั่นแหละ เพราะเห็นคนพูดกันเยอะว่ารอให้พ้นกลางๆ เล่มสองไปจะเริ่มสนุกมากขึ้น (หวังว่าพระเอกจะผีออกจากร่างนะ ถ้ายังตะคอกเอาๆ แบบนี้ตลอดคงขอบาย)

[Uminaka16 · Rating 3 out of 5]

การบรรยายขาดๆ เกินๆ อ่านแล้วรู้สึกสะดุดๆ บอกไม่ถูก อย่างตอนที่บอกว่านางเอกได้ยินผู้คุมกฎซ้ายเอ่ยถึงแม่ตัวเองก็ไม่มีที่มาที่ไป ผู้คุมกฎซ้ายกำลังถูกรุมอยู่ อยู่ๆ จะพูดถึงแม่ของฟู่หลันหยาทำไม คำพูดก็ไม่มีให้อ่าน

แม่นมแทนตัวเองว่าแม่นมก็ประหลาดๆ แต่อันนี้อาจเป็นจากต้นฉบับ

ตัวละครเยอะมาก บางตัวโผล่มางงๆ พยายามคิดว่าเขาเคยออกมาแต่เราจำไม่ได้หรือเปล่า ก็ปรากฎว่าไม่ เพิ่งโผล่มาตอนนั้นเลย หลังๆ จำไม่ได้ว่าใครเป็นใครเลยอ่านไปผ่านๆ

โมเมนต์พระนางน้อยจริง

สรุปคือมันไม่ลื่นไหล มันตงิดๆ ในใจอยู่ตลอด หวังว่าเล่มสองจะดีขึ้น

[Celeste · Rating 3 out of 5]

ปมเยอะตัวละครเยอะแต่ไม่ค่อยน่าติดตามเท่าไหร่เลยอะค่ะ คือพอจะเดาได้ล่ะนะคะว่าจะไปทางไหน แอบเบื่อความเรื่อย ๆ มาเรียง ๆ นี้ ที่ดีมีเสน่ห์สำหรับเราคือนางเอกฟู่หลันหยา ให้นางเป็นตัวเอกนำเรื่องจะดีกว่าที่เฉลี่ยบทแบบนี้มาก เพราะคนอื่นสำหรับเราไม่ค่อยน่าสนใจเท่าไหร่ ใต้เท้าผิวอวี้ซึนแบบไม่น่ารักน่าเอาใจช่วยอะค่ะ แอบน่าถีบ เฮ้อ ตัวละครอื่นรอบตัวเหมือนจะเด่นแต่มันเพลนไปกับตัวประกอบเลย เฉยมากก

กว่าเราจะเข็นจบเล่ม 1 นี่นานอยู่ คงพักก่อนค่อยหาเวลามาต่อให้จบละกันค่ะ 😅

[Cherry Sawanya Munkongsujarit · Rating 5 out of 5]

Review 18/2564
เรื่อง : รัตติกาลซ่อนกล (4เล่มจบ) #นิยายแปลจีนโบราณ #องครักษ์เสื้อแพร #ราชสำนัก #การตามล่า #บุตรีขุนนางต้องโทษ
ผู้แต่ง : หนิงหล่ง
ผู้แปล : Singin’ in the Rain
ภาพประกอบ : Rong Jing
สำนักพิมพ์ : แจ่มใส (มากกว่ารัก)
จำนวนหน้า : 456 + 448 + 448 + 448 หน้า
เล่ม 1 พิมพ์ครั้งที่ 1 : เมษายน 2564
โปรยปกหลังเล่ม 1 :
‘ฟู่หลันหยา’ บุตรีราชเลขาธิการผู้เคยยิ่งใหญ่ในราชสำนัก
แม้อยู่ไกลถึงอวิ๋นหนานก็ไม่อาจพ้นเคราะห์ที่บิดาถูกใส่ความได้
ต้องกลายเป็น ‘บุตรีขุนนางต้องโทษ’ ออกเดินทางสู่เมืองหลวง
หากนางไม่อาจแก้ต่างให้บิดาได้ ก็จะมีกองสังคีตพร้อมสถานะ ‘ทาส’ รออยู่ที่ปลายทาง

‘ผิงอวี้’ ผู้บัญชาการหน่วยองครักษ์เสื้อแพรเป็นผู้คุมตัวนางกลับ
เดิมทีฟู่หลันหยาคิดว่าเขาจะเอาเรื่องบาดหมางในอดีตที่บิดานางเคยเล่นงานครอบครัวเขามาลงกับนาง
ทว่านอกจากอารมณ์เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เห็นนางอยู่ใกล้บุรุษอื่นก็เอาแต่ทำหน้าตาบึ้งตึงเหมือนอยากจะกินหัวใครแล้ว
สำหรับเรื่องอื่นๆ เขาล้วนปฏิบัติต่อนางเป็นอย่างดี
ยิ่งระหว่างทางพบเจอสำนักพรรคในยุทธภพลอบโจมตีนางไม่หยุดหย่อน
เขายังถึงกับปีนหน้าต่างเข้าห้องนอนมาเฝ้าคุ้มกันนางทุกค่ำคืน
คนที่แยก ‘ความรู้สึกส่วนตัว’ กับ ‘หน้าที่’ ได้ดีเพียงนี้ ช่างหาได้ยากนัก!
เล่ม 1 :
หวังหลิง วางแผนการเล่นงานฟู่ปิง โดยใช้หลิวไป่ทงที่เป็นศิษย์ในการกล่าวโทษ อีกทั้งหวังซื้อเจาหลายชายของหวังหลิงก็มีความรู้สึกต่อฟู่หลันหยา วางแผนจะจัดการนางที่อวิ๋นหนาน แต่กลับไม่เป็นดังใจเพราะฮ่องเต้ส่งผิงอวี้ที่เป็นผู้บัญชาการหน่วยองครักษ์เสื้อแพรไปแทน
หนึ่งเดือนต่อมาทางอวิ๋นหนาน ฟู่หลันหยาฝันร้านทุกคืน คิดว่าต้องมีคนวางยาพิษ ตอนที่ให้แม่นมหลันไปเอาของที่ท่านแม่ทิ้งเอาไว้ เพื่อจะเอายาถอนพิษ ก็เกิดเหตุพลิกผัน เพราะไม่สามารถติดต่อท่านพ่อ และพี่ชายมาได้ตลอดหนึ่งเดือน ตอนนี้องครักษ์เสื้อแพรมาถึงที่ แปลว่าต้องเกิดเหตุ และคนที่น่าสงสัยที่สุดคือพ่อบ้านโจว ฟู่หลันหยาแม้เป็นเด็กสาวในห้องหอแต่ฉลาดเฉลียว จัดการสังเกต และตัดสินใจวางยาพ่อบ้านโจว คนที่คิดจะปิดปากคือหวังซื่อเจา ทุกสิ่งล้วนอยู่ในสายตาของผิงอวี้ ผิงอวี้ต้องการจับตัวการใหญ่ก็ใช้ฟู่หลันหยาเป็นตัวล่อ
ฟู่หลันหยาต้องเดินทางในฐานะบุตรีขุนนางต้องโทษ แต่นางก็ทำใจได้ และคิดว่าจะต้องให้ผิงอวี้คุ้มกันกลับเมืองหลวงไปหาบิดาการเดินทาง มีทั้งชาวอี๋ที่จะมาลักพาตัว ครั้งแรกฟู่หลันหยาก็ยังคิดว่าตำราโบราณที่ได้รับจากมารดา ครั้งนี้ทำให้เก็บเข็มพิษเอาไว้ป้องกันตัว
เมืองชวีถัวไม่สามารถพักโรงเตี๊ยมได้เพราะเกิดเหตุไฟไหม้ก่อนหน้า ทำให้ต้องพักที่วังมู่อ๋อง มู่อ๋องซื่อจื่อ มู่เฉิงปินให้พักที่���ัง คืนนั้นก็เกิดเหตุเพลิงไหม้อีก ฟู่หลันหยาถูกจับตัวไปอีก ได้เข็มพิษของชาวอี๋ เลยรอดมาจนผิงอวี้มาช่วย ผิงอวี้ก็เก็บเข็มพิษไป คนร้ายใช้วิชาเรียกงูพิษ ฟู่หลันหยากลัวงูมาก ผิงอวี้แบกขึ้นหลังเพราะเท้าแพลงก่อนหน้า ทำเอารู้สึกถึงซาลาเปาสองลูก พอเห็นว่าปลอดภัยจะลงไม่ให้ลง พอตัวเองรู้สึกถึงข้างหลังกลับโยนคนลงไปเลย ทำเอาฟู่หลันหยาเป็นงง
กลับถึงวังมู่อ๋อง ผิงอวี้รู้ว่าเป็นคนของนิกายเจิ้นหมัว ตามสืบจนรู้ว่าเป็นหลันอี๋เหนียงที่เป็นผู้คุมกฎซ้ายนิกายเจิ้นหมัว กับน้องชายลอบวางเพลิงวางแผน ผู้คุมกฎซ้ายที่หายไปสิบปีมาปรากฎตัวอีกครั้ง ที่น่าแปลกคือแม่นมหลินกลับเคยเห็นหน้าเมื่อสิบปีก่อนอีกด้วย
ต่อมาเดินทางถึงเมืองลิ่วอัน ต้องเข้าพักในโรงเตี๊ยมที่เหมือนกับหอหลิวเปย ที่การจัดวางผังแปลกประหลาด มีคนร้ายบุกเข้ามาอีก ครั้งนี้ผิงอวี้สืบได้ว่าเป็นคนของพรรคตงเจียว ระหว่างที่คนร้ายเข้ามาคุณชายเติ้งอยากช่วยฟู่หลันหยาแต่ฟู่หลันหยาระแวง และหาทางออกจากประตูเป็นตายได้ กลายเป็นผิงอวี้อีกตามเคยที่ตามมาช่วย แต่ตอนที่กระโดดออกมากลับลงไปในอุโมงค์ที่ขึ้นไม่ได้ ผิงอวี้ต้องอุ้มขึ้นมา อาการไบโพล่ากำเริบ เพราะสัมผัสกับซาลาเปาสองลูกอีกแล้ว บอกให้เจ้าหันไป เพราะอะไรก็ไม่บอก ใต้เท้าผิงนี่ยังไงนะ ทำไมหน้าซีดไม่มีแรงซะแล้วล่ะ ฮาตลอด แล้วก็พาน้องขึ้นมาได้ มาอยู่ในสวนดอกไม้ ผิงอวี้ก็รู้สึกว่าฟู่หลันหยาไม่ได้กระโดดลงมาส่งเดช แต่ตั้งใจกระโดดออกมาเพื่อหาทางออก
ที่น่าแปลกคือที่แห่งนี้เป็นพื้นที่ของสำนักบูรพาแต่ หวังซื่อเจากลับได้รับบาดเจ็บ ผิงอวี้เลยแปลกใจ ฟู่หลันหยาก็สังเกตเห็น ทำไมมีหลายกลุ่มต้องการตัว ต้องการไปทำไม ที่เมืองนี้ผิงอวี้ไปหาคุณชายใหญ่ฉิน แต่ที่ได้พบวันต่อมากลับเป็นฉินหย่ง คุณหนูใหญ่ที่แต่งกายเป็นชายที่อยากจะเดินทางติดตามไปด้วย คณะเดินทางเริ่มมีหลายกลุ่ม หลายคณะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆแล้วนะเนี่ย
แม่นมเป็นปลื้มคุณชายเติ้ง เติ้งอันอี๋ แต่ฟู่หลันหยากลับมองออกถึงความผิดปกติ และบอกว่าทำไมวันนั้นไม่ดูแลน้องสาว แต่มาคอยช่วยพวกเรา ทำให้เริ่มคิดได้
ทั้งหมดเริ่มเดินทางอีกครั้ง มีสำนักฉินและสำนักสิงอี้มาร่วมด้วย สำนักฉินมีฉินหย่ง ฉินเยี่ยนซูสองพี่น้อง และผู้อาวุโส สำนักสิงอี้มีหลี่โหยวเจี่ยนเจ้าสำนักมาด้วย หวังซื่อเจาที่บาดเจ็บกลับหายดี และดูเหมือนจะแข็งแรงกว่าเดิมซะอีก ทำเอาหลี่หมิน และพวกองครักษ์เสื้อแพรตกใจ
การเดินทางเริ่มขึ้นไปหยุดพักที่ริมทะเลสาบ ยังมีคนของจวนหย่งอันโหวตามมาอีก ผิงอวี้ที่ดูเหมือนรำคาญฟู่หลันหยา แต่ก็คอยดูแลความเป็นอยู่อยู่ตลอด กลางคืนก็ต้องปีนหน้าต่างมาปกป้องคุ้มครอง นี่ก็เอายามาอุ่นร้อนให้ แล้วก็เจอกับเติ้งเหวินอิ๋งอดีตคู่หมั้นที่ไม่ยอมตัดใจ มาพูดบอกว่าฟู่หลันหยาเป็นปีศาจ แต่ผิงอวี้ก็ไม่สนใจ คนที่ตัดใจไม่ได้เสียใจก็คือเติ้งเหวินอิ๋ง หวังซื่อเจาแสดงอาการของคนที่ฝึกวิชามารที่หายสาบสูญไปนานออกมา แล้วอ้างว่าตัวเองใช้พิษงูต้านพิษงู หลังจากได้พูดคุยกับฟู่หลันหยา เปิดเผยบางส่วนให้รู้ แล้วถามบางเรื่อง เรื่องที่พ่อบ้านโจวเป็นสายของหวังหลิง ทำให้ฟู่หลันหยาปะติดปะต่อเรื่องราวได้ ภายนอกผิงอวี้เย็นชากับฟู่หลันหยา ปากร้าย เพราะซีผิงโหวเคยเคราะห์ร้ายเพราะฟู่ปิง แต่ผิงอวี้ก็ชื่นชมความเฉลียวฉลาดช่างสังเกต อดทนของฟู่หลันหยาเหมือนกัน ใครมองเป็นต้องหน้าบึ้งไม่พอใจ ตอนนี้ก็เริ่มคิดได้ว่าหรือฟู่หลันหยาจะแอบซ่อนอะไรเอาไว้
คืนนั้นก็เกิดเหตุอีกจนได้มีค้างคาวมากมายออกมาโจมตี และต่อมายังมีค้างคาวปีกเขียวที่มีพิษ ทำให้ต้องหนีเอาตัวรอด ฟู่หลันหยาไปกับผิงอวี้ แม่นมได้รับการดูแลจากฉินเยี่ยนซู ผิงอวี้กับฟู่หลันหยาหลบเข้าโพรงดิน แนบชิดกันอีกครั้ง แต่คราวนี้ผิงอวี้ไม่รู้สึกถึงซาลาเปาสองลูกเพราะฟู่หลันหยารีบแอบซ่อนตำราโบราณเอาไว้ ยังบอกให้ผิงอวี้ขยับดาบไปด้านข้าง จะจับอีก ผิงอวี้อยากจะบ้าตาย บอกว่าอย่าขยับตัวส่งเดช แล้วรีบจับแขนน้องชูขึ้นจนเห็นข้างในแล้วก็ของที่ซ่อนอยู่ กำลังคาดคั้น ก็มีคนเรียกเพราะปลอดภัยแล้ว
ออกมาจากโพรงดิน ดันทำตก ผิงอวี้ก็ไวกว่าเก็บไปได้แล้ว น้องฟู่โดนรังแกอย่างแรง แต่ความจริงอ่านไม่รู้เรื่องแต่ก็จำได้ทุกหน้าว่าตำราโบราณเขียนอะไรไว้บ้าง
เมื่อคืนเกิดเหตุวุ่นวายแต่คนของจวนหย่งอันโหวไม่บาดเจ็บไม่เป็นอะไรเลย หลังจากปรึกษากันพบว่าผู้คุมกฎซ้ายต้องบาดเจ็บเพราะใช้อาคมเรียกค้างคาวปีกเขียว ส่วนผู้คุมกฎขวาของนิกายเจิ้นหมัวที่ถนัดการเรียกงูที่หายหน้าไปนานก็ถ่ายทอดวิชาไว้ให้คนมากมาย ตอนนี้เดินทางต่อผิงอวี้บอกว่าต้องไปพักที่ตัวเองจัดการเท่านั้น
ถึงเมืองต้งหยาง เข้าพักที่คฤหาสน์ ผิงอวี้กับหลี่หมินรอพี่รองของหลี่หมิน ที่เป็นสหายของผิงอวี้ และที่นี่ผู้คุมกฎซ้ายก็ได้พบกับคุณชายเติ้ง ที่แท้คุณชายเติ้งตัวจริงตายไปแล้ว นี่เป็นคนของนิกายเจิ้นหมัว และยังหมายปองเติ้งเหวินอิ๋ง เหตุที่นางไม่ได้แต่งงานน่าจะเป็นเพราะเติ้งอันอี๋ตัวปลอมนี่เอง
หลี่โยวมาถึงได้ฟังเรื่องราว และทั้งหมดก็เตรียมแผนรับมือกับนิกายเจิ้นหมัวที่จะบุกมา ผู้คุมกฎซ้ายวางแผนโดนใช้ยาเสน่ห์ และยังปลอมเป็นฟู่หลันหยา ผิงอวี้รับมือได้ ตอนแรกเกือบหลงกล แต่เพราะรูปร่าง ร่างกายผิงอวี้ก็จัดการได้ หลี่โยวก็ไม่เป็นไร หวังซื่อเจาแสดงอาการสุดๆ
ที่เกิดเหตุคือฉินเยี่ยนซูที่ถูกพิษ ฟู่หลันหยาเกือบถูกจับ แต่ทุกคนมาต้านไว้ได้ จนผู้คุมกฎซ้ายเผยโฉมหน้า ทำให้แม่นมหลินจำได้ว่าเคยเห็นเมื่อสิบปีก่อน ฟู่หลันหยาถามว่ารู้จักกับท่านแม่หรือ ผู้คุมกฎซ้ายก็บอกว่ารู้จักกัน สุดท้ายผู้คุมกฎซ้ายถูกจับ ฟู่หลันหยาเอายาแก้พิษที่ท่านแม่ให้ไว้มาช่วยฉินเยี่ยนซู
เรื่องยังไม่จบ มีพวกชุดดำมาเป็นคนของหวังหลิง และยังมีผู้คุมกฎขวาใช้อาคมงูมาอีก สุดท้ายผู้คุมกฎซ้ายถูกชิงตัวไป ทั้งที่สูญเสียวรยุทธไปแล้ว
ผิงอวี้ที่เห็นฟู่หลันหยาช่วยคน เกิดอาการหึง ทั้งเอาผ้าห่มมาให้กลัวไม่สบายหึงหนัก ฉินหย่งจะมาพูดเรื่องยาแก้พิษของฟู่หลันหยา ผิงอวี้ยิ่งโกรธ บุกไปหาฟู่หลันหยา ต่อว่าด้วยความหึงโดยไม่รู้ตัวสินะ ใต้เท้าผิงเริ่มมีความรักแล้ว

หลังอ่านเล่ม 1 :
ผิงอวี้หัวหน้าองครักษ์เสื้อแพร ที่มีอดีตเกี่ยวกับสตรี มาเจอฟู่หลันหยา จากที่เกลียดผู้หญิง ก็ต้องเดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย สาเหตุฟู่หลันหยาที่ทั้งฉลาด ทั้งใสซื่อ แล้วการเดินทางคุมตัวบุตรีของขุนนางต้องโทษก็เจอเรื่องราววุ่นวาย โดนชิงตัวกลางดึกบ่อยๆ สาเหตุก็ต้องมาจากฟู่หลันหยา มาสืบหากันว่าฟู่หลันหยามีอะไร ที่ทำให้ใครต่อใครต้องการตัว เหยื่อล่อซ้อนเหยื่อล่อนี้จะจบลงยังไง ต้องติดตามค่ะ
เส้นเรื่องคือการเดินทางคุมตัวฟู่หลันหยากลับเมืองหลวง ระหว่างทางเกิดเรื่องราวชิงตัว ตามล่ามากมาย ทั้งชาวยุทธ์ ทั้งสำนักบูรพา ผิงอวี้ก็ต้องสืบ ฟู่หลันหยาที่เป็นสตรีในห้องหอ แต่ฉลาดเฉลียวก็คอยสังเกต สิ่งต่างๆรอบตัว สังเกตคนว่ามาดี มาร้าย จับคู่ได้ลงตัวทีเดียว มาติดตามการเดินทางของฟู่หลันหยา ที่ต้องกลับเมืองหลวงไปกับใต้เท้าผิงกันค่ะ

[mmm _md · Rating 5 out of 5]

กรี้ดดดดด สนุกมากกกกกกกก อ่านเพลินจนลืมดูเวลา
เห็นหลายคนบอกไม่สนุก แต่นี่คือเสียงแตก คิดว่าจะดีไม่ดียังไงต้องลองเอง
สรุปละไม่ผิดหวัง ชอบตั้งแต่คำโปรย ยันปก สวยงามน่าเก็บ มันดีอะมันดี

- พูดถึงเนื้อเรื่องก่อน
ตามคำโปรย พระเอกต้องมาคุ้มกันนางเอก ในเล่มแรกจะเป็นการเดินทางผ่านเมืองต่าง ๆ ในระหว่างเดินทางพอถึงช่วงที่ต้องหยุดพักตามโรงเตี๊ยม ตามจุดพัก นางเอกจะเจอคนลอบทำร้ายตลอด มาแบบไม่ซ้ำ ยาว ๆ ไปจนจบเล่มก็ยังไม่ถึงจุดหมาย 5555555 แต่มันมีปริศนาให้เราคิดตามอยู่ ว่าทำไมต้องมาตามล่านางเอกแบบเอาเป็นเอาตายขนาดนี้ ละไหนจะเรื่องที่นางเอกกับพี่ตัวเองหน้าไม่เหมือนแม่อีก แม่นางเอกเป็นใครกันแน่ใช่แม่แท้ ๆ หรือเปล่า เล่มนี้ทิ้งปมไว้ให้สงสัยพอสมควรเลย บทพระนางตีกันนี่เป็นอีกซีนที่น่ารัก ทำให้อยากเห็นเลยว่าตอนพี่มันรักน้องแล้วจะเป็นยังไงน้า ขำรอละ

- พระนาง
พระเอก - ผิงอวี้
ใต้เท้าผิง เทพบุตรปากร้ายใจดี พี่ไม่ถูกกับน้องฟู่อย่างแรง เพราะครอบครัวนางเอกทำให้พระเอกกลายเป็นโรคกลัวผู้หญิง แต่พี่อยู่ใกล้น้องฟู่ได้นะ ถึงขั้นไปนอนเฝ้าในห้องเดียวกัน อิพี่จะพูดจาเสียดสีใส่น้องตลอดไม่เคยพูดดี แต่การกระทำสวนทางกับคำพูดค่ะ ดูเหมือนไม่สนใจแต่พี่ใส่ใจน้องมากแบบไม่รู้ตัว ใครมองน้องฟู่พี่เป็นต้องโกรธ เห็นน้องอยู่ใกล้ผู้ชายก็หงุดหงิด อืมม พบคนหวงแล้ว1

นางเอก - ฟู่หลันหยา
เป็นหญิงสาวในห้องหอที่ดูบอบบาง แต่ไม่อ่อนแอ น้องฟู่เนี่ยต้องต่อสู้กับทั้งพระเอกและคนร้ายไปพร้อม ๆ กัน แต่น้องฉลาด มีไหวพริบ นางเก่งเรื่องใช้สมองสุด ๆ พระเอกยังชม(ในใจ) นางมองแผนการศัตรูออกหมด ตอนโดนลอบทำร้ายกี่ครั้งนางก็ไม่ร้องไห้งอแง กลับดิ้นรนหาทางรอดด้วยตัวเอง ไม่เป็นภาระให้พระเอกเลย เราชอบคาแรคเตอร์นางเอกแบบนี้มาก ที่มีมุมให้พระเอกปกป้อง ไม่โง่งี่เง่า ดูแลตัวเองได้

- เลิฟซีน
ในเล่มนี้ไม่มีเลย เป็น 0 แต่ ๆ ก็ยังสนุกกกก เพราะในระหว่างเดินทาง พระนางจะค่อย ๆ ใกล้ชิดกัน มันจะมี Skinship ระหว่างพระนางให้เรายุบยิบหัวใข เราจะฮาไปกับความบื้อ ความหื่นของพระเอก ที่บางทีก็วางตัวไม่ถูก ก็อิพี่ไม่เคยใกล้ผู้หญิง พออยู่ใกล้น้องดาบเลยโผล่ น้องก็งงสิคะ จะเอามือไปจับดาบออกอิพี่ก็ดุ

- การแปล
ดีมากกกกก อ่านได้ไหลลื่น ชอบตรง คำอธิบายศัพท์ ละเอียดยิบ ครบทุกคำ บางซีนที่เขอะเขินของพระเอกก็ใช้คำได้ดี อ่านแล้วไม่กระด้าง ไม่แปลซ้ำจนเอียนว่าพระเอกหล่อมาก นางเอกสวยมากไรทำนองนั้น

ยิ่งพอตัดจบฉากหึงนางเอกนะ โอยยยใจฉัน รีบเปิดเล่ม 2 ด่วน

[林雅君 · Rating 5 out of 5]

สนุกกกกก เรื่องนี้รีวิวเสียงแตกมากกก แต่ส่วนตัวชอบพล็อต ชอบคาแรคเตอร์พระนาง มาอ่านเองก็ไม่ผิดหวังค่ะ เล่มแรกอ่านได้เพลินไม่น่าเบื่อเลย

เนื้อเรื่องคือพระเอก 'ผิงอวี้' เป็นองค์รักษ์เสื้อแพร รับหน้าที่มาคุมตัวนางเอก 'ฟู่หลันหยา' บุตรีขุนนางต้องโทษ กลับไปเมืองหลวง ระหว่างทางก็จะมีหลายพรรคหลายสำนักมาพยายามชิงตัวนางเอก พระเอกก็เลยต้องปกป้องคุ้มครองนางเอกไปตลอดทาง ซึ่งเรื่องราววุ่นวายทั้งหลายแหล่จะเกิดขึ้นในตอนกลางคืน มีเรื่องฆ่าแกงกันได้ทุกคืนไม่พัก โดยฝั่งที่ตามล่าตัวนางเอกจะมีการใช้อาคมและการวางค่ายกล เป็นที่มาของชื่อเรื่อง 'รัตติกาลซ่อนกล'

น้องฟู่นางเอกเรื่องนี้เป็นคุณหนูในห้องหอ บุคลิกอ่อนนอกแข็งใน เฉลียวฉลาด มีหน้าตางดงามล่มเมือง อ้อนแอ้นอรชร ขนาดพระเอกที่มีความแค้นกับตระกูลนางเอกแถมมีปมเรื่องผู้หญิงยังต้องหวั่นไหวให้ ส่วนพระเอกใต้เท้าผิงนี่ก็มีเส้นบางๆกั้นอยู่ระหว่างราชาสายซึนกับไบโพลาร์ 😂😂 พี่แกจะไม่เคยพูดดีๆกับนางเอกเลย แต่ใจจริงก็แอบชอบเขาแล่ะ ปากบอกไม่ได้ห่วงแต่ก็หาข้ออ้างปีนหน้าต่างมานอนเฝ้านางเอกได้ทู๊กกกคืน พอนางเอกมาคุยด้วยก็ทำมาเปงปั้นปึ่งเย็นชาใส่ ทำให้นางเอกไม่ค่อยอยากคุยด้วยเท่าไหร่ แต่พอเห็นนางเอกไปคุยไปใกล้ชิดกับผู้ชายคนอื่นก็ยิ่งโมโหหนักกว่าเดิม 🤔 มีความหวงออกนอกหน้ามากกกกก แล้วพอฮึดฮัดๆหึงหน้ามืดไม่รู้จะลงกับใคร เลยไปลงกับ... นางเอก 😑😑 น้องฟู่ที่มองสีหน้าเปลี่ยนไปมาในเสี้ยววิของอีใต้เท้าผิงคงงงอะแบบอะไรของเอ็งฟะ ಠ_ಠ

เล่มแรกเปิดมาก็บู๊กันมันส์ รถม้าไม่ค่อยขยับเพราะมัวแต่สู้กันอยู่ ความรักก็ยังไม่ขยับเพราะพระเอกมัวแต่ไบโพล่าร์อยู่ แต่ก็มีฉากชวนคิดนะอย่าง #ดาบที่ไม่ใช่ดาบ 5555555 โอ๊ยยยย คือนางเอกใสซื่อมากกกก ส่วนพระเอกแค่อยู่ใกล้นี่ก็เคลิ้มซะ ใจหวั่นไหวแต่ต้องทำขึ้นเสียงใส่กลบเกลื่อน อ่านแล้วอยากจะแหมมมมมมไปให้ถึงดาวอังคารซะจริง 🙄🙄

[Ahgase · Rating 4 out of 5]

นี่พระเอกหรือหมา ดุซะ
แต่ก็นะ พอเข้าใจได้ในความแค้น
อ่านแลัวก็น่าติดตามดี เบื่อหน่อยๆ ตรงพรรค
มันเยอะเกิน ขี้เกียจจำ
นางเอกพระเอกก็เดาเรื่องเก่ง ติดแต่ตรงไม่ร่วมมือกัน
ก็เข้าใจได้แหละว่ามีความแค้นต่อกัน
จะรีวิวยังไงดี ก็คือสนุกดี แต่ก็เรื่อยๆ
ไม่รู้ว่าระยะทางไกลแค่ไหนกว่าจะถึงเมืองหลวง

[PMT · Rating 4 out of 5]

รีวิวเล่มแรก สมชื่อเลย ปริศนาเหตุการณ์ต่างๆ มาทุกคืน พระเอกซึนจริงๆ และไบโพล่าด้วย นางเอกฉลาดดี สนุกดีน่าติดตาม ชื่อคนกับพรรคต่างๆ เยอะพอสมควร ต้องตั้งสติเล็กน้อย

[หลังอ่านของน้ำฝน · Rating 3 out of 5]

มีความเรื่อยๆ ทิ้งปมไว้ให้ตามต่อ แต่เนื้อเรื่องไร้แรงจูงใจให้ติดตาม พระเอกซึนแบบคนเย็นชาที่นิสัยไม่ค่อยดี…


------------------------------
หลังอ่านเพิ่มเติม → https://wp.me/p6yYEv-Q8

[Maneewan Kwankaew · Rating 3 out of 5]

เรื่องเราอ่านไม่รอด พยามๆยังงัยก็ไม่อิน ตัวละครเยอะ เรื่องราวลึกลับผูกปมตลอด ความรักไม่หวานมาก แต่พระนางค่อยๆ เข้าใจกันทีละนิด แต่อ่านไม่ไหว เสียดายที่เข้าไม่ถึงความสนุกของเรื่องนี้

[Rada Chalapipat · Rating 5 out of 5]

เพิ่งรู้ว่านักเขียนเรื่องนี้คือคนเดียวกับ "บุปผารัตติกาลแห่งฉางอัน" ที่อยากอ่าน ตอนแรกเลือกมาเพราะคำร่ำลือถึงความซึนของตัวพระเอก แค่เล่มแรกก็ชอบ #ผิงอวี้ ผู้บัญชาการหน่วยองครักษ์เสื้อแพรคนนี้มากจริงๆ อ่านแล้วนึกถึงตอนดูละครบุพเพสันนิวาสที่พระเอกปากร้ายแสน เป็นหนุ่มพรหมจรรย์ที่ไม่รู้ตัวเอาซะเลยว่าการกระทำที่มีต่อนางเอกนั้นสุดจะขัดแย้งกับคำพูด ขี้หวงที่หนึ่ง คอยดูแลอย่างดีแต่ไม่ยอมออกหน้า ได้ใกล้ชิดทีไรก็มีอาการแพนิคแต่หมกมุ่นถึงกับเก็บไปฝัน...

#ฟู่หลันยา สาวน้อยเลอโฉมวัย 15-16ปีเป็นบุตรสาวคนเล็กของอดีตราชเลขาธิการของอดีตฮ่องเต้ที่ถูกปลดจากตำแหน่งและถูกจับกุมเช่นเดียวกับลูกชายคนโตเมื่อเปลี่ยนรัชสมัยและเปลี่ยนขั้วอำนาจ เล่มนี้เป็นเหตุการณ์ที่พระเอกได้รับคำสั่งให้มาควบคุมตัวนางเอกซึ่งอยู่ต่างเมืองกลับเมืองหลวงโดยมีลูกน้องไม้เบื่อไม้เมาจอมหื่นที่เป็นหลานชายหัวหน้าขันทีแห่งสำนักบูรพาร่วมเดินทางมาด้วย ตลอดทั้งเล่มใต้เท้าผิงจะคอยออกหน้ากีดกันลูกน้องคนนี้ที่คอยแต่จะหาทางลวนลามนางเอก เค้าดำเนินเรื่องเร็วและสนุกน่าติดตามมาก ค่อยๆเปิดเผยไหวพริบและความฉลาดของพระนางทั้งคู่มากขึ้นเรื่อยๆเริ่มตั้งแต่เหตุการณ์ที่นางเอกวางยาพิษพ่อบ้านก่อนออกเดินทาง ตามมาด้วยเหตุการณ์ลอบจู่โจมเพื่อลักพาตัวนางเอกตามจุดพักค้างคืนแต่ละแห่งไม่ว่าจะในโรงเตี๊ยม จวนอ๋อง กลางป่าหรือคฤหาสน์ของพระเอกที่มีผู้ปองร้ายมาร่วมแจมมากขึ้นเรื่อยๆโดยมีหัวหอกเป็นชาวนอกด่านผู้รู้วิชาอาคมซึ่งภายหลังสืบสาวได้ว่าเป็นผู้คุมกฏซ้ายขวาของสำนักฝ่ายอธรรมที่คนแรกรู้จักการใช้อาคม ใช้พิษ และใช้วิชาการกระตุ้นกำหนัด คนที่สองเก่งกาจเรื่องการเรียกใช้งูพิษ ครึ่งเล่มหลังจะมีตัวละครสมทบฝ่ายดีเข้ามาช่วยพระเอกมากขึ้นแต่ก็ทำให้คนซึนที่อาสาเฝ้าหน้าเตียงนางเอกและแม่นมมาตลอดกินน้ำส้มบ่อยขึ้นเช่นกัน

นอกจากตัวพล็อตที่วางไว้ดีแล้ว เราชอบพระนางเรื่องนี้ทั้งคู่ นางเอกสวยน่ารัก ฉลาด ช่างสังเกตและทันคน แต่ก็เป็นสาววัยใสที่ยังไม่รู้จักความรัก อ่านไปก็ขำไปกับฉากแนบชิดในถ้ำที่บอกให้พระเอกขยับด้ามดาบที่ดันตัวน้องออกไปให้หน่อย นางเอกเรื่องนี้เก็บตำราปริศนา ยาพิษและยาลูกกลอนแก้สารพัดพิษที่แม่ฝากทิ้งไว้ก่อนเสียชีวิตไว้กับตัวอยู่ตลอด ยังคงต้องตามกันต่อไปว่าแม่นางเอกรวมถึงหัวหน้าขันทีตัวร้ายเกี่ยวข้องยังงัยกับฝ่ายอธรรม และเหตุใดสำนักบูรพาถึงวางแผนใช้นางเอกเป็นเหยื่อล่อให้หลายฝ่ายต่างตามมามุ่งร้าย ฝ่ายพระเอกมีปมหลังเกี่ยวข้องกับนางเอกตรงที่พ่อนางเอกเคยทำให้พ่อพระเอกถูกยึดตำแหน่งและเนรเทศไปชายแดนจนพระเอกเคยถูกข่านมองโกลจับเป็นเชลยไปเพื่อบำเรอแม่หมอร่างยักษ์ เป็นจุดเริ่มต้นหลังจากหนีรอดชีวิตที่ทำให้ใต้เท้าผิงเข้าใกล้หรือสัมผัสผู้หญิงแล้วมีอาการแพนิค ถึงอย่างไรก็ตามเวลาใต้เท้าต้องแบกน้องอุ้มน้องจนตัวเย็นเหงื่อตกแต่ใต้เท้าก็จำกลิ่นกาย สัดส่วน ความนุ่มนิ่มของน้องได้ชัดเจนจนทำให้รอดพ้นจากการถูกมนตร์มายาของเสน่ห์นางร้ายฝ่ายอธรรมช่วงท้ายเล่มได้สำเร็จ เป็นคู่ที่ใสซื่อต่อความรักน่าลุ้นน่าเชียร์จริงๆ อีกคนที่ชอบคือน้ององครักษ์ที่คอยเป็นต้นห้องเป็นปากเป็นเสียงแทนพระเอก นั่นก็ใสซื่อพอกัน

[Dancha Sugar · Rating 4 out of 5]

รีวิวรวม ๆ 4 เล่ม
ตามมาอ่านเพราะชอบ บุปผา & หยกรัตติกาลแห่งฉางอันมาก ❤️❤️
เลยคิดจะตามอ่านเรื่องอื่น ๆ ของนักเขียนด้วย

แนวยุทธภพ
พระเอก : ผิงอวี้ - องครักษ์เสื้อแพร
นางเอก : ฟู่หลันหยา - ลูกสาวขุนนางสกุลฟู่ ที่สกุลต้องโทษโดนริบทรัพย์

ทางการส่งพระเอก & ทีม มาพาตัวนางเอกเข้าเมืองหลวงเพื่อรอพิจารณาคดี
บ้านนางเอกก็เคยสร้างปมกับพระเอกมาก่อน สมัยพ่อนางเอกยังมีอำนาจ เคยเสนอให้เต้ปลดบ้านพ่อพระเอกไปรับโทษที่ชายแดน โดนริบทรัพย์ เพราะเป็นขุนนางที่ไม่ทำงานทำการ (จริง ๆ เป็นหลักฐานปลอมที่ตัวร้ายทำมา)
พระเอกเลยมีอคติกับนางเอกมาแต่แรก - อารมณ์แนวจำเลยรัก 🤣🤣🤣
ในช่วงเดินทาง ก็มีเหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ้น ชาวยุทธลึกลับพากันมาแย่งชิงตัวนางเอก เพราะมีข่าวลือเรื่อง “ไข่มุกถานเอ๋อร์ & ตัวนางเอกเป็นตัวเร่งปฏิกิริยา”
พระเอกเลยต้องคุ้มกันนางเอกไปในตัว

แน่นอน…สุดท้ายเค้าก็รักกันในการเดินทางนี้
ระหว่างทาง ก็จะเผยปมที่ชักจูงให้เราติดตามอ่านไปเรื่อย ๆ เพราะความอยากรู้
- ปมบ้านนางเอก สรุปแม่นางเอกเป็นใครกันแน่ แล้วการตายแม่นางเอกก็ดูมีเงื่อนงำ บ้านนางเอกไปรู้จักคนในยุทธภพพรรคฝ่ายมารได้ไง
- ปมบ้านพระเอก ตกลงปู่พระเอกเคยมีเอี่ยวการแย่งชิงไข่มุกถานเอ๋อร์เมื่อ 20 ปี ก่อนมั้ย
- ไข่มุกถานเอ๋อร์ ทั้ง 5 ชิ้นไปอยู่ที่ใครบ้าง
- ตกลงหวังหลิง กงกงตัวร้ายข้างกายฮ่องเต้ คือใคร ???

เรื่องราวโยงใยไปถึงชนเผ่าต่าง ๆ & ราชวงศ์เก่า หยวนเหนือ
ปมเรื่องหลักวางโครงได้ดีชวนให้อยากรู้ แต่…การเล่าเรื่องน่าเบื่อมาก 😅 อ่านได้ช้ามาก ที่ยังอ่านต่อได้จนจบก็เพราะอยากรู้ปมต่าง ๆ ว่าจะเฉลยออกมายังไงล้วน ๆ เลย 🥰🥰
พอเฉลยออกมา รู้สึกว่าวางปมได้ดีเลย สมเหตุสมผล แล้วบางปมก็เหนือความคาดหมายมาก❤️❤️ อย่างเรื่องหวังหลิง กับเรื่องแม่นางเอก
แต่ก็จะมีบางเรื่องที่ปล่อยเบลอไปเลย เช่น ลายที่ฐานไข่มุก อุตส่าห์ปูมาว่ามีลายเชื่อมต่อกัน สุดท้ายก็ไม่ได้เฉลยต่อว่าลายมันคืออะไร แค่บอกว่าสัมพันธ์กับแท่นบูชาเฉย ๆ ที่อึ้งต่อมาคือวิธีการกำจัดไข่มุก…แบบว่าเหมือนหมดมุกล้ะ เอาแบบนี้ล้ะกัน งี้ 🤣🤣🤣
หวังซื่อเจา ตัวร้ายอีกตัวก็ไม่ได้พูดถึงว่าเป็นไงต่อ แต่คนอื่น ๆ คือมากันครบ

โดยรวมก็ให้ 4/5❤️ ไปเลยค่ะ เพราะวางปมดี แค่การเล่าที่ยังไม่ค่อยมีลูกเล่น ซึ่งพอไปหยก ฯ เห็นเลยว่าพัฒนาขึ้นชัดเจน แต่ลายเซ็นต์การวางปมก็คือไม่แผ่วจริง ๆ ยิ่งไปบุปผา//หยก ยิ่งเข้มข้นไปอีก

อีกจุดที่ไม่พูดไม่ได้เลย ถ้าไม่พูดถึงเหมือนยังไม่ได้อ่านเรื่องนี้ 🤣🤣🤣
NC เรื่องนี้ เอาไปเลย 10/10 นี่สินะนิยายก่อนโดนรัฐบาลเค้าควบคุม นิยาย erotic art ยุคนี้ยังต้องเรียกแม่ 🤣🤣🤣
คือพอโครงเรื่องที่วางดี มา + ความแซ่บ nc เลยให้ 4/5 ❤️

[4e3a · Rating 3 out of 5]

รีวิวเล่ม 1 ให้ 3.5 ดาว

สนุกดีแค่เล่มแรกก็ปมเยอะแยะไปหมดแล้ว แต่ว่าเดาทางว่าใครเป็นตัวร้ายง่ายไปหน่อย ตั้งแต่คุณชายเติ้ง ยันอนุของมู่เฉิงปิง เดาเล่นๆว่าคุณชายเติ้งน่าจะเป็นตัวปลอม เอ๊าเดาถูกเฉยเลย ผู้เขียนอธิบายทุกสิ่งทุกฉากค่อนข้างละเอียดมาก พอรายละเอียดเยอะบางทีอ่านไป4-5หน้าแล้ว แทบจะไม่มีบทสนทนาของตัวละครเลย เล่มนี้เกือบๆ450หน้าแต่เนื้อเรื่องเหมือนไม่คืบหน้าไปไหนเลยจ้า รายละเอียดเยอะไปนิดนึง บางครั้งทำให้เริ่มเบื่อๆไม่ค่อยสนุกบางช่วง

[PiyananC Poundpenny · Rating 4 out of 5]

ตัวละครเยอะมากกเลยค่ะ เปิดเรื่องมามีหลายพรรค ทั้งพรรคมาร องครักษ์เสื้อแพร ขันที แต่พระเอกสายซึนแพ้ทางนางเอกมากเลยค่ะ

[Sowaree Jantaratsamee]

4.

[Cartoon Sutcharee · Rating 5 out of 5]

แปลดีมาก ลื่นไหล อ่านแล้วไม่ได้รู้สึกติดขัด
อ่านไปชมผู้แปลไป

เนื้อเรื่องมีปมทำให้อยากรู้
เราว่ามันสนุกตรงปมต่างๆ

[mandu man · Rating 4 out of 5]

อ่านได้เรื่อยๆ แต่ยังไม่ต่อเนื่อง คุณพี่พระเอกอารมณ์เข้าๆ ออกๆ เว่อร์

[Anida · Rating 4 out of 5]

จบเล่ม 1 ยังไม่ได้เบาะแสเพิ่มเลยสักอย่าง นอกจาก ด้ามดาบของผิงอวี้ ‘แข็ง’ มาก 😂😂

[Luna’s area · Rating 3 out of 5]

เรื่องเกือบทั้งหมดเป็นช่วงตอนที่นางเอกถูกคุมตัวกลับเมืองหลวง พล็อตกลางๆภาษากลางๆไม่มีค่อยจุดพีค ช่วงตอนท้ายจบแบบรวบรัดเรื่องนี้เฉยๆนะอ่านได้แต่คงไม่อ่านซ้ำแล้ว

[รำพึง ลำพัง]

สุดยอดมากที่อ่านเล่ม1จบ คืองงอะ งงกับชื่อตลค อาทิ หลี่โยว หลี่โยวเจี่ยน
พระเอกก็ผีเข้าผีออก




แถมบุปผาก่อนหน้านั้นเราก็หมดแพสชั่นอ่าน 555 แต่พอดีพี่สาวซื้อเลยได้อนิจสงส์อ่าน🙏🏻 ก็เลยว่าจะลองดู
รีวิวนึงบอกไว้ว่า ‘ 男主表面装作正人君子内里就是个很琐的色狼’
เราชอบนิยายหื่น แต่ก็ต้องมีขอบเขต ก็ต้องอ่านล่ะนะถึงจะตอบได้ว่ารอดมั้ย

[Thanchanok V · Rating 3 out of 5]

มันง่วงมากเลยแม่จ๋า 😭 ตัวละครเยอะโผล่มาทีละตัวสองตัว พรรคมารเอย สำนักนู่น นี่นึกว่าอ่านนิยายแฟนตาซี มีเล่นวิชามารคุณไสยอีก😿 ผ่านด่านหนึ่ง เจอตัฝร้านด่าน2-3-4 ไปเรื่อยๆ อ่านไป300หน้า ยังฝืนอ่านให้จบเล่มไม่ไหว
นางเอกสวย ฉลาด พระเอกเก่งกาจก็ไม่รอดจ้า เท แล้วจ้า