مرگ از من فرار می کند

by فرهاد خضری

مصطفی چمران از چشم: سیده هیام عطفی، محمدعلی مهتدی، مهدی بهادری نژاد، فاطمه نواب صفوی، سیدمحمد غروی، ربابه صدر، یوسف حسین، سعید سهراب پور، طاهره توکلیان و دیگران.

Genres: Biography

408 pages, Paperback

First published January 1, 2006

Reviews

[Mohaddeseh · Rating 5 out of 5]

"آرزویم این است که اسلحه دست بگیرم و فقط برای آزادی انسان بجنگم"
هرچه بیشتر چمران رو می شناسم به این شخصیت بزرگ دلبسته تر میشم
روح این انسان شریف چقدر گنجایش داشته که اینهمه خوبی و زیبایی رو در خودش جا داده
آرزو می کنم مثل چمران بار سفر ببندم و از این دنیا برم.

[آزاده شریفی · Rating 5 out of 5]

چرا تمام شد...؟ چقدر دنبال این چهره از جنگ بودم... این چمران... چقدر عجیب بود روایت های آدم ها که در هم گره می خورد و همه یک چیز را می گفتند.
چمران خاص بود... هوش سرشار و عرفان شخصی اش... چقدر درد... چقدر نامردی... چقدر سنگ اندازی...
کاش یک چمران داشتیم... کاش الان یک چمران داشتیم...

[علی‌رضا میم · Rating 5 out of 5]

چمران از دید نزدیکانش.
و دوست داشتنی و محبوب رو از زبان هرکسی که شرح حالش را بشنوی، دوست داشتنی و مجبوب تر میشود در نزد تو.
چمران ِلبنان، چمران ِ ایران، چمران ِآمریکا؛
همه خوب و عالی اند...

[Abolfazl Sharbati · Rating 5 out of 5]

"اهمیت خوانشی بی طرفانه درباره ی زندگی شخصیت ها برای مان روشن و پرواضح است. شخصیت ها را "آن گونه که بودند خواندن برای مان بسیار باور پذیر تر است تا خوانش هایی که بعضاً مغرضانه به ما القا می شود. از این رو کتاب های روایت فتح می تواند پیشنهادِ خوبی برای چنین امری باشد.
"مرگ از من فرار می کند" پاسخی است به جزم اندیشانِ امروزی که از شهدای ما بت می سازند و در حدِ قدیس بالا می برند. این روایت ها، نکته هایی بسیار ارزشمند را به من فهماند: اول این که، عقلانیت میان شهدای ما حرف اول را می زد. دوم، خلاقیت و نوآوری شان بسیار قابل تحسین است. نکته ی سوم و مهم تر از همه این که شهدای ما انسان بودند و افعال انسانی داشتند: با هم شوخی می کردند، با هم می خندیدند، با هم غمگین می شدند، عصبانی می شدند -یا با هم یا بی هم :) -
شخصیتِ دکتر چمران، بسیار جالب است؛نمی توانم درباره اش چیزی بگویم، اما روایت هایی که در این کتاب از نزدیکان و همرزمانِ او ارایه شده است بسیار جالب و محل تامل است، و ابعادِ معنوی، اخلاقی، عقلانی و حماسی او را بسیار، زیبا روشن می کند

[Ali · Rating 5 out of 5]

خیلی خوب بود، عالی بود، از خواندنش لذت بردم، مخصوصا اینکه کتاب لبنان شهید چمران را هم خوانده بودم، در این کتاب اکثر سوالاتم پاسخ داده شد

[Mohammad amin Abbaszadeh · Rating 5 out of 5]

زندگي‌اش را كه نگاه مي‌كني، مي‌بيني از اولش كه راه افتاده، به هركس كه رسيده كف دستش چيزي گذاشته. نگاه كه مي‌كني مي‌بيني يك مسير بلند است كه تقريباً از پاي تير چراغ برق سرپولك شروع شده و تا دانشگاه و آمريكا و بعد مصـر و لبنان و كردستـان و جنوب مي‌آيد. در اين مسير بلند مصطفي چمران زندگيش را تكه تكه مي‌كند و هر تكه را كف دست كسي مي‌گذارد.
گاه حتي كسي را پيدا نمي‌كند، تكه‌اي را مي‌كند و كف دست كاغذ مي‌گذارد.
انگار زندگي وزنه‌هاي مكرري است كه او بايد از خودش باز كند. گاه وزنه‌اي را به من مي‌دهد، گاه به تو. تا آن‌قدر سبك شود كه بتواند تا بي‌نهايت دنبال مرگ برود. مرگي كه به قول خودش از او فرار مي‌كند.

[The Zahra. · Rating 3 out of 5]

هرچی از چمران می‌خونم، فقط ارادتم بهش چند برابر می‌شه. مهم نیست اون کتاب چه‌قدر بد یا چه‌قدر خوب نگارش شده باشه، چمران اثر خودش رو می‌ذاره...

یه خاطره‌ی بامزه‌ای که با این کتاب داشتم هم این بود که ترم اول دانشگاه وقتی توی اتوبوس مسیر برگشت مشغول به خوندن این کتاب بودم، خانم مسنی از من اسم کتاب رو پرسید و من هم گفتم «مرگ از من فرار می‌کند.» اون خانم هم برگشت گفت «خدا نکنه.» چرا خب آخه؟ :))

لینک کتاب در طاقچه: https://taaghche.com/book/74455

[Zeinab · Rating 4 out of 5]

«مرگ از من فرار می کند» داستانهایی شنیدنی از عارف بی نظیر جبهه هاست. داستانهایی از روزهایی که «مصطفی چمران» در امریکا درس می خواند، از روزهایی که در لبنان می جنگید، از روزهایی که در دهلاویه و سوسنگرد مسوول عملیات چریکی شده بود.

نامه های خواندنی مصطفی به خدا، داستان زندگی عاشقانه ی او با همسرش، روایت شجاعت ها و کرامات مصطفی از زبان همسر او، همرزمان و دوستانش در این کتاب آمده است.

سیر دلتنگی های چمران در امریکا و فعالیت های اثر بخش او در کنار امام موسی صدر، و دل گرمی های او در جبهه های جنوب، عاشقانه های او با خدا و شخصیت علمی او چنان در کنار هم زیبا نشسته است که از شخصیت او، شخصیتی ناب و کم نظیر ساخته است.

این کتاب دربردارنده ی دو سفر است: سفر اول زندگی چمران را در امریکا و لبنان به تصویر کشیده است و سفر دوم داستان رزم چمران در جبهه های ایران است. این کتاب مجموعه ای از خاطرات و توصیفات اطرافیان چمران از اوست.

واکنش خواننده پس از خواندن کتاب: می مانید این آدم میان قرن بیستم چکار می کند؟!

http://mastoor.ir/content/view/2023/7/

[Zahra · Rating 3 out of 5]

شخصیت دکتر چمران اونقدر جذابیت داره که از خوندن کتابهای مختلفی که ممکنه خاطرات مشابهی رو از زبانهای مختلف روایت کنه هیچ وقت سیر نمیشم...این کتاب هم گوشه ای از بزرگی ها و زیبایی های این شخصیت رو نشون میده...
بیشتر از همه، دست نوشته های خود دکتر و راز و نیاز صمیمانه ایشون با خدا برام جذابیت داشت...خوندن این کتاب رو به همه افرادی که به دنبال یک الگوی همه چیز تمام هستند توصیه میکنم.

[Saramohammadi · Rating 4 out of 5]

کتاب قشنگی از زندگی پر برکت شهید چمران، از نگاه اطرافیان شهید روایت شده، شهید چمران یکی از شهدای بزرگ ما هستن، شخصیت بالا و روح بزرگی داشتن، کلی سختی تحمل کردن، تهمت های مختلفی شنیدن ولی همچنان به راهشون ادامه دادن و در نهایت به ارزوشون رسیدن،
«مرگ از من فرار می‌کند؛ شهید مصطفی چمران» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/74455

[Leila Seraj · Rating 5 out of 5]

🦋⁦ ♥️⁩ 🕯️

[Zeinab Aghamiri]

در ساعت ۱۱ و ۳۰ دقیقه‌‌ی روز سه‌شنبه یازده‌ آذرِ نود‌ونه، «چمران» برای‌م شهید شد. مصطفی‌ای که برای بچه‌های مدرسه حکم پدر داشت، کابوس هر شب دشمنان‌ش بود، زندگی را شناخته و تکلیف خودش را هم مشخص کرده بود. آری. درباره‌ی کسی صحبت می‌کنم که زیر بارانِ گلوله و انفجار تانک‌ها و شلیک‌های آر‌پی‌جی، تک گلی را کنار جاده می‌بیند، بلند می‌شود می‌ایستد از زیبایی آن زبان به ستایش و تجمدید خالق‌اش می‌برد، بی‌ آن‌که گریزی از مرگ داشته باشد. آن مرد خشک و جدیِ قبل از خواندن وقایع مربوطه به‌ش، در ذهنم محو گشت و جایش را چمرانی گرفت که فکر می‌کردم هیچ‌گاه نمی‌توانم علاقه‌ی بی‌حدّ و مرزم به‌ش را ربط بدهم به واژگان محدودی که اغلب باعث سوء‌تفاهم می‌شوند و توان توصیف یک واقعیّتی از زیبایی‌ را ابداً ندارند. پس باور می‌کنم که چمران در چارچوب هیچ زبان و توصیفی نیست. و این ویژگی مرد عمل و مرد علم را یک‌جا با هم داشتن است. چون همیشه می‌گویند حرف پشت آدم‌ها زیاد است و باید دید این انسان با تصمیم و عمل‌ش ما را، همه‌ی ما را، به کجا رسانده است. امیدوار بودم زمان را کش بدهم تا شاید دیرتر به شهادت و ختم نفس‌کشیدن‌های یک هستی ممتاز روی زمین برسم، اما نشد. رسیدم به وقایع یک روز جنگی که ترکش‌های خمپاره بالأخره جان عزیزی را خیلی قبل‌تر از به این ‌دنیا آمدن من گرفت. کسی که نمی‌توانست باشد. یعنی اگر درصدی هم احتمال می‌دادم که اگر الان زنده می‌بود چه‌کار می‌کرد؟، استاد فیزیک شریف؟ مردی کنار رسمی‌پوش‌های دولتی؟ جواب به هرگونه تصورّی راجع‌به او خیر است. می‌گویند شب قبل شهادت‌اش چیزهایی یادداشت کرده بود که گویی خبر داشته است از فردایش. حال من هم باصراحت می‌گویم که فرض هیچ آینده‌ای برای او صحیح نیست. انگار که رسالتی داشته است و بعد هم دنیا، ظرفیت حضورش را نداشته است. -انگار که زندگی وزنه‌های مکرری-بوده است برایش!خیلی‌ها شهادت را پایان یک انسان می‌دانند، انگار که یک مرگ عادی‌ست! اما بودن و زنده‌ماندن چمران، محدود به دوران زندگی جسمانی‌اش نشد، او تمام نشد. دلم می‌خواست این‌همه برای شناختن کسی دیر نمی‌شد! کسی که حتا فرصت دیدنی‌اش را هم ندارم. ۳۹ سال زیاد است؟ هیچ قانونی از فیزیک لحظات مرا به لحظات او وصل نمی‌کنند و این عین غم است. از آن‌دسته احساسات و موضوعات شخصی که ایدئولوژی حاکم بر راه شهید هم کاری برایم از دستش برنمی‌آید. برای عشقی که به ابدیّت وصل است و زمان دربرابرش زانو می‌زند.

[Amir]

egtgrtgrthrthrhretherhtrhr