«Κίχλη»: Ένα ποίημα σαν παραμύθι

by Γιώργος Σεφέρης, Α.Κ. Χριστοδούλου (Editor)

Η Κίχλη του Σεφέρη, γραμμένη το 1946, μετά από τα δραματικά γεγονότα του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και της Κατοχής και μέσα στο σάλο των ιστορικών γεγονότων που άρχισαν να συγκλονίζουν την Ελλάδα, δεν "ακούστηκε" από το ελληνικό κοινό της εποχής. Ήταν αναμενόμενο φυσικά. Η ποίηση ήταν και είναι πάντα σε όλες τις κοινωνίες και τις εποχές ένα περιθωριακό φαινόμενο, "λόξα" ενός μικρού κύκλου ονειροπόλων ανθρώπων που αρέσκονται να μιλούν ψιθυριστά και περίεργα από το απόμερο σκιάδι τους. Άλλα είναι τα πρωτεύοντα που απασχολούν τον δραστήριο και ενεργητικό άνθρωπο κάθε εποχής. Εξάλλου η γλώσσα της ποίησης δεν είναι η γλώσσα τους. Ούτε την καταλαβαίνουν ούτε κόπτονται να την καταλάβουν, ούτε και υπάρχει λόγος να την καταλάβουν, όταν μάλιστα τα ζωτικά και φλέγοντα προβλήματα της καθημερινότητας του "πολίτη", όπως γράφουν οι εφημερίδες και λένε οι πολιτικοί, ροκανίζουν όλο τον υλικό χρόνο της κάθε μέρας. Με απλά λόγια: Χρόνος για ποιήματα, αφήνει να εννοηθεί (με αφειδώλευτη ευγένεια ασφαλώς) το συγκαταβατικό μειδίαμα του συνειδητοποιημένου και πολυάσχολου "πολίτη", δεν υπάρχει. Έτσι λοιπόν ένα καλό ποίημα, που δεν είναι όμως πολιτικός λόγος, μεστός από προγραμματικές θέσεις και ελπιδοφόρες (οικονομικής φύσεως) υποσχέσεις, παραμένει ένα καλό ποίημα ένα τίποτα δηλαδή για μια κοινωνία που θέλει να προκόψει οικονομικοτεχνολογικοδημοκρατικοπολιτιστικοεπιστημονικά, αφού πλέον ο "πολίτης" έχει εκτοπίσει τον "άνθρωπο".

Genres: Poetry

439 pages, Paperback

First published January 1, 1947

About the author

See also: George Seferis

Ο Γιώργος Σεφέρης (English: George Seferis) ήταν Έλληνας διπλωμάτης και ποιητής και ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας. Είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές και εκ των δύο μοναδικών Ελλήνων βραβευμένων με Νόμπελ, μαζί με τον Οδυσσέα Ελύτη.

Reviews

[Λευτέρης Πετρής · Rating 5 out of 5]

"Το θάνατο τον προτιμώ·
ποιός πάει για το καλύτερο ο θεός το ξέρει.

Χώρες του ήλιου και δεν μπορείτε ν’ αντικρίσετε τον ήλιο.
Χώρες του ανθρώπου και δεν μπορείτε ν’ αντικρίσετε τον άνθρωπο."