ค่ำคืนนั้นลมวสันต์มาเยือน เล่ม 2

ค่ำคืนนั้นลมวสันต์มาเยือน #2

by Feng Liu Shu Dai, 风流书呆, เฟิงหลิวซูไต

"ในที่สุดเซียงเอ๋อร์ก็โตเสียที พี่รอวันนี้มานาน...จนแทบทนรอต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว" น้ำเสียงแหบพร่าของอวี๋ผิ่นเหยียนแฝงไว้ด้วยความอบอุ่นอ่อนโยน ดวงตาคมกริบที่จ้องผ่านคันฉ่องทำหัวใจดวงน้อยของอวี๋เซียงเต้นระส่ำ

อวี๋เซียงมิกล้าเดาว่าเขาหมายความว่าอย่างไร นั่นเพราะรู้ดีว่า หากเผลอจ้องตาเขานานกว่านี้อีกสักหน่อยนางต้องลืมตัวเดินตามการชักนำของเขาแน่ และชีวิตของนางจะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป

Genres: China

349 pages, Paperback

Published April 1, 2021

About the author

Associated Names:
* Feng Liu Shu Dai / Casanovanic Bookworm (English)
* 風流書呆 (Chinese)
* 风流书呆 (Chinese)
* Phong Lưu Thư Ngốc (Vietnamese)
* เฟิงหลิวซูไต (Thai)

OR

* Shen Baise (English)
* 深白色 (Chinese)
* เซินไป๋เซ่อ (Thai)

Reviews

[mmm _md · Rating 3 out of 5]

เหมือนจะสนุกกว่าเล่มแรกนิดนึง

ซีนหวานพระนางมันดูแปลก นั่งตักต่อหน้าผู้ใหญ่ ย่ามองว่าเป็นพี่น้องรักกันหวานชื่น แต่น้องอายุ 14 แล้วนะ พระเอกอายุ 21! What the. . .? นอนเตียงเดียวกันมา 4 ปี อาบน้ำในห้องน้อง สาวใช้ยังเอะใจ คนอื่นในจวนไม่เอะใจบ้างหรอ มันเชิงชู้สาวแบบชัดมากมันชัดเกิน รักกันจนดูน่าหมั่นไส้อะ เข้าใจว่าคนเขียนสื่อให้มันดูเป็นบทรักหวานชื่นแบบไม่ใช่พี่น้องกันจริง ๆ ก็เลยทำได้ แต่ ๆ ๆ ๆ ๆ มันออกจะเกินไปหน่อยไหมมมมม 55555555

ท่านย่าอีกคน อาจจะไม่ผูกพันธ์กับหลานแท้ ๆ เลยไม่ค่อยรัก แต่ทำยังกะไม่ใช่หลานตัวเอง เอาอารายมาสมจริงก่อน เกลียดหลานเกินไปไหมม ง้ง ในเรื่องดูไม่มีความรักให้หลานตัวเองเลย

นางเอกก็ดูอ่อยพี่ชายสุด อ่อยขนาดที่ว่ามันไม่ใช่บริบทพี่น้องแล้วนะ แต่คือก็ยังไม่รู้ตัวก็ทำไปเพราะเห็นเขาเป็นพี่ หรอ? แล้วสมองยังคิดอีกว่าต้องเกาะเขาให้แน่นถ้าเขาตายนางก็จะฆ่าตัวตาย อันนี้คิดในความสัมพันธ์แบบพี่น้องหรอ สาบานนนนนนนนน

บอกนางเอกสายซู ซูแนวไหนวะงง ซูแบบไหน ไม่มีเขาฉันอยู่ไม่ได้แล้ว ใครห้ามเข้าใกล้พี่ชายฉัน กรีดร้องทุบอกชกตี โอยยยยย ซูยังง้ายยยยยยย

[Ning · Rating 2 out of 5]

เอาสั้น ๆ ง่าย ๆ นะคะ
ถ้าชอบเน้นฟิน ย่อยง่าย ไม่เครียด
พระเอกร้ายกับคนทั้งโลก ดีกับนางเอกคนเดียว
นางเอกร้าย ๆ ดีมาดีตอบ ร้ายมาร้ายตอบ
โค่ดซู อภิมหาซู ตัวร้ายง่าว แพ้ภัยตัวเอง
มาค่ะ เรื่องนี้ตอบโจทย์คุณ

แต่ถ้าไม่ใช่ .. วิ่งค่ะ ....

หนีปายยยย!!!!!

[M · Rating 4 out of 5]

ยัง 4 นะ ถึงจะอ่านได้ลื่นๆ ก็เถอะ

เล่มนี้โปรยหลังเค้าชักจูงเราให้คิดดีไม่ได้เลย
แต่มันไม่มีอะไรเลยค่ะพี่น้อง... กรี๊ดดดด มีแหละ มี!!! ก็คือเค้าก็อ่อยๆ ยั่วๆ กันไปทั้งเล่ม
ทำเอาสาวใช้และคนอ่านแบบเราใจคอไม่ค่อยดี ไม่ได้ยั่วแบบลามกนะ คืออ่อยกันไปอ่อยกันมาแทะเล็มกันทั้งเล่มอ่ะ
สาวใช้คนสนิทไม่รู้นี่นาว่าเค้าไม่ใช่พี่น้องกัน ผิดผี
คนอ่านแบบเราก็ยิ้มเขิน ใจก็กรี๊ดแบบ โว้ยยย คือมันซับซ้อนค่ะ และในความซับซ้อนก็คือพวกแกไม่ตะขิดตะขวงบ้างเรอะ

อันนี้คือความงงของเราที่เขียนไว้แบบไม่ซีเรียสไม่อ่านก็ได้นะ

พระเอกรู้ว่านางเอกไม่ใช่น้องแท้ๆ
นางเอกรู้ว่าพระเอกไม่ใช่พี่แท้ๆ
แต่พระเอกไม่รู้ว่านางเอกรู้เรื่อง
นางเอกก็คิดว่าพระเอกรู้แต่เนียนไม่รู้? เอ๊ะ ใช่มั้ยนะ
คนรอบข้างบางคนรู้บางคนไม่รู้
เนี่ยย... แล้วพระเอกที่ไม่รู้ว่านางเอกรู้ จะมาคาดหวังให้นางเอกรักแกแบบหญิงชาย มันได้เรอะ!!! แต่ก็รอดประเด็นนี้เพราะนางเอกรู้ไง ทีนี้มาจุดที่ว่านางเอกก็เหมือนจะมีใจให้พระเอก ซึ่งตอนแรกเปิดมาเหมือนเป็นคนติดพี่ หลังๆ ก็คือแค่เห็นพี่เป็นผัวในอนาคต แต่ใดๆ ก็คิดว่าคงไม่ได้แต่งกัน ทำไมอ่ะ? นี่ชั้นอ่านอะไรพลาด 5555
พอคิดเยอะๆ แบบนี้ก็เลย เออ ไม่คิดก็ได้ เอาเป็นว่าสองคนเค้าใจตรงกัน
ยังอยากรู้เรื่องว่าพระเอกจะเอานางเอกมายังไง แต่เดาได้แหละ ยัดนางเอกกลับไปในฐานะเดิม แล้วเอามาทำเมีย 5555
นางเอกก็คือซูมาก เก่งทุกอย่าง พิการแหละ แต่มีแต่คนรักคนชอบ

ว่าแต่สกิลการปลูกต้นไม้ใบหญ้าให้อู้ฟู่นั้นมาจากไหน มาตอนเล่มหนึ่งแล้วหายไปเลย หมอเทวดาด้วยมาแลกของไปๆ มาๆ หายเข้ากลีบเมฆไปเลย แต่ไม่เป็นไร ไม่ใช่ประเด็นหลัก ข้ามได้

ในส่วนที่เราอ่านแล้วทำให้เราติดขัดบ่อย ให้เรามีความสงสัยมากคือพื้นเพนิสัยของตัวละครที่ควรจะเป็นนางเอกในนิยาย
ส่วนตัวเราว่าเค้าไม่น่าปูเรื่องไว้ว่านางเอกเข้ามาในนิยายเลย มันขัดตาทัพไปหมด
นับแต่นี้ขอเรียกนางเอกของเราว่านางเอก ส่วนนางเอกในนิยายเป็นตัวเอกนิยายละกันเนาะจะได้ไม่งง
คือด้วยตัวเอกนิยาย เค้าเป็นนางเอก มันต้องมีอะไรดีบ้างสิ แต่ว่านิสัยใจคอ ความคิดความอ่าน มันไม่มีซักอย่างที่ดี นี่ก็เลยงงใจว่าทำไมมันเป็นนางเอกของนิยายได้ คือมันต้องขายให้คนอ่านช่วยเชียร์นิด แต่นี่ไม่เลย จิตใจคือตัวร้ายชัดๆ เลยนะ

มันจะมีบางเรื่องที่พอนางเอกตัวจริงมาเป็นละคร นางเอกคนนั้นก็ยังเป็นคนเดิมแหละ คือจิตใจไม่ชั่วร้าย แค่โง่ อันนี้นึกออกจากเรื่อง แม่ผัวเผด็จศึก จำได้ว่าลูกสะใภ้โง่ แต่ไม่ได้เลว หรือทุกอย่างอาจจะไม่ได้ง่ายเสมอไปอีกสำหรับนางเอก แต่ก็คือไม่เลวไงแต่อาจจะกลายร่างเป็นคนเลวได้ในภายหลัง
แต่อวี๋เมี่ยวฉีนี่เลวตั้งแต่เกิดอ่ะ เลยงงใจมากว่าทำไมถึงได้เป็นนางเอกในนิยาย

อ่ะ แต่โดยรวมอ่านเพลินมากค่ะ จิกหมอนกันฟันแตกมาก พี่ชายคือสายตามใจขั้นสุด คืออ่านแล้วฟินนน คิดไกลเก่งงง ขี้หึงขี้หวง เรื่องนี้เค้าพอกันทั้งพี่ทั้งน้อง
ให้สี่เพราะติดเรื่องเมี่ยวฉีแหละ ไม่ควรปูแบบนี้เลย

[Celeste · Rating 3 out of 5]

อ่านจบเล่ม 2 ความรู้สึกที่อ่านคือ ก็ไหลลื่นดี สนุกสะใจดี นิยายแนวตบหน้าอะค่ะ เน้นสะใจไม่ต้องคิดมากกลัวนางเอกเจอมีอุปสรรคอะไรเลย ตัวร้ายโง่งมแต่คิดว่าตัวเองฉลาดแบบนั้น ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอวี๋เซียงเลยสักคน ชนะสิบทิศไปเลย

รออ่านอยู่ว่านางเอกตัวจริงในนิยายอย่างอวี๋เมียวฉีจะร้ายกาจแค่ไหน เอาจริงก็ได้แค่นี้เอง เหมือนโดนปักธงไว้ว่าเป็นคนเลวและโง่ ทำได้แค่นี้แหละ

ฉากตอนปะทะหน้ากันเลยน่าเบื่อไม่น้อย น่าจะเขียนให้สองตัวเอกร้ายกาจพอกัน คงมันส์กว่านี้เยอะ

ไฮไลต์อยู่ตรงนี้มากกว่า

คือ จุดที่คุณพี่ชายอวี๋ผิ่นเหยียนตบะแตกทำเกินขอบเขตพี่น้องไปมาก ๆ ก็แอบเห็นใจนางนะ ก็ถูกคุณน้องสาวอวี๋เซียงยั่วยวนแบบตั้งใจมั่ง ไม่ตั้งใจบ้างซะเต็มที่ ไม่รู้คุณน้องสาวนี่ตั้งใจทำเอาจริงหรือไม่ได้คิดอะไรเลย แค่หวงพี่เฉย ๆ หรือตอนอยู่ภพเดิมร่างเดิมในโลกยุคปัจจุบันก็เคยทำแบบนี้กับพี่ชายคนเก่าจนชินเป็นปกติไปแล้วอะสิคะ

ทั้งที่มันผิดปกตินะ พี่ชายน้องสาวจะกอดจะจูบกันก็ได้แต่ต้องไม่มีอารมณ์ใคร่อย่างชู้สาวอะค่ะ นี่คุณพี่ชายอีกนิดก็จะจับเค้ากินละ ไม่มีแพนไปโคมไฟใด ๆ ทั้งสิ้น แถมในหัวตอนทำก็นะ... Pedo ป่าวเนี่ย นางเอกยังไม่ปักปิ่นเลย ส่วนน้องสาวอวี๋เซียงกลับไม่ได้คิดอะไรเลยกับสิ่งที่พี่ชายทำ ฉันรักพี่ มีแต่พี่แล้ว พี่ต้องอยู่กับฉันแค่นั้นพอ

/กุมขมับ 😂 อยากรู้ว่าผู้เขียนจะหาทางลงเอยของคู่นี้ยังไงในเล่มสุดท้าย ขอไป��่านต่อล่ะค่า^^

P.S.

คือรู้ว่า 2 คนนี้ไม่มีสายเลือดเดียวกัน จะรักกันแต่งงานกัรก็ไม่แปลก แต่ Mind set คุณพี่ชายมันแปลก ๆ คือ รักอวี๋เซียงเป็นน้องสาวสุดที่รักที่ใส่ใจเค้าจริง ๆ แบบรักคนในครอบครัวอะค่ะ

แต่ขณะเดียวกันก็หลงรักในฐานะผู้หญิงคนนึงไปพร้อม ๆ กันด้วย

มันเลยผิดปกติอะค่ะ อ่านแล้วอิหยังวะ อยากรู้ว่าคนเขียนจะเอายังไงตอนจบมาก ๆ ค่ะ จะไม่มองเป็นน้องสาว เป็นญาติ เป็นคนในครอบครัวแล้วเปลี่ยนไปมองอวี๋เซียงแบบแฟน / ภรรยา 100% ได้ไหม รอดูค่ะ 😁

เพิ่มอิมเมจตัวละครให้ไปอ่านต่อค่ะ ❤️

อ่านเรื่องนี้ทีไรนึกถึงอิมเมจของบทบาทของ 2 ตัวละครพระเอกนางเอกในการ์ตูนเรื่อง Skipbeat ของ Nagamura Yoshiki ที่มีช่วงนึงดาราอย่างเรนกับเคียวโกะต้องแสดงเป็นคุณพี่ชายน้องสาวในสายเลือดตัวจริงที่รักกันสุดขั้วแบบไม่สนใครหน้าไหน

เป็นไคลน์ + เซ็ตซึกะ

ถ้าใครเคยอ่าน Skipbeat คงร้องอ๋อ ❤️ แต่มันแค่บทแสดงไงคะ ตอนอ่านเลยลุ้นแค่ว่าพระเอกอย่างเรน กับเคียวโกะจะหลุดมาชอบกันจริง ๆ ไหม

แต่เรื่องนี้เด็กดีมาก อ่านมา 45 เล่มยังไม่ Kiss กันเลย 555

กับอิมเมจพระเอกนางเอกในเรื่อง Boku wa imouto ni koi wo suru (I love my younger sister) ของ Aoki Kotomi ที่พระเอกนางเอกถูกเลี้ยงดูมาเป็นพี่น้องกัน พี่ชายโยริคิดไม่ซื่อก่อนไม่เคยมองว่านางเอกอิคุเป็นน้องสาวเลย คิดว่าเป็นสาวคนรักของตัวเอง ก็คล้ายกับนิยายเรื่องนี้เลย แต่ต่างกันตรงที่รักนางเอกทั้งที่คิดว่าเป็นน้องสาวแท้ ๆ คลานตามกันมานี่ล่ะค่ะ ล่อลวงจนนางเอกผู้ใสซื่อของเราตกหลุมรักพี่ชายไปซะแล้ว เลยตามเลยค่ะ

เรื่องนี้แซ่บมาก NC ดุ เลือดกำเดาไหล ใครอ่านค่ำคืนวสันต์แล้วจิ้นไม่ออก ไปต่อเรื่องนี้เลยค่ะ

เคยดูซีรีส์ด้วยแต่ไม่แซ่บเท่าการ์ตูน คงทำไม่ได้อะนะคะ 😂 และน่าจะไม่มี LC แปลไทยนะคะ เดี๋ยวโดนแบน ถ้ามีจะรีบไปซื้อมาเก็บ 555

[Wanmata · Rating 3 out of 5]

มีบทโชว์ความเก่งกาจของนางเอกเยอะ
ทั้งสวย ทั้งเก่ง ไม่ยอมคน นอกจากสวย เก่ง ยังโชคดี ดีไปหมด
แต่บางทีมันก็เกินไปหน่อย

ตัวร้ายก็ง่อยๆ นางเอกร้ายกว่าอ่ะ เอาจริง 555
นึกว่าตัวร้ายหลักจะเด็ด ร้ายลึก แผนซ้อนแผน
เอาจริงๆ คือง่อย มีแต่มานั่งนึกเสียดายทีหลังว่า ไม่น่าอย่างนั้น ไม่น่าอย่างนี้
เป็นตัวร้ายหลักทั้งที น่าจะฉลาดกว่านี้หน่อย จะได้สมน้ำสมเนื้อกับนางเอก

ไม่ค่อยชอบบทความรักพระเอกนางเอก
แม้จะไม่ใช่พี่น้องจริงๆ แต่คนรอบข้างที่ไม่รู้ มีอีกมาก
แสดงออกมากไปจนอ่านแล้วรู้สึก awkward เหมือนสาวใช้ประจำตัวนางเอก 55

บางทีเหมือนเขียนรีบๆ เร่งสถานการณ์ให้จบไวๆ อ่ะ
แบบ จบแค่นี้ก็ได้เหรอ แค่นางเอกด่าเนี่ยนะ
ไม่ได้ใช้ไหวพริบ หลักฐานเด็ดอะไรมาฟาด แค่ด่า
ไปด่าหน้าบ้านเขา แบบบ้านๆ เลยอ่ะ ไม่ได้มีแผนเด็ดอะไร แบบนี้ก็ได้เหรอ ??

สิ่งที่ชอบ คือ ตัวละครเพื่อนนางเอก น่ารักกันดี

[Cherry Sawanya Munkongsujarit · Rating 5 out of 5]

เล่ม 2 พิมพ์ครั้งที่ 1 : เมษายน 2564
โปรยปกหลังเล่ม 2 :
"ในที่สุดเซียงเอ๋อร์ก็โตเสียที พี่รอวันนี้มานาน...
จนแทบทนรอต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว"
น้ำเสียงแหบพร่าของอวี๋ผิ่นเหยียนแฝงไว้ด้วยความอบอุ่นอ่อนโยน
ดวงตาคมกริบที่จ้องผ่านคันฉ่องทำหัวใจดวงน้อยของอวี๋เซียงเต้นระส่ำ

อวี๋เซียงมิกล้าเดาว่าเขาหมายความว่าอย่างไร
นั่นเพราะรู้ดีว่า หากเผลอจ้องตาเขานานกว่านี้อีกสักหน่อย
นางต้องลืมตัวเดินตามการชักนำของเขาแน่
และชีวิตของนางจะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป

เล่ม 2 :
วันมงคลปลายเดือนมาถึงอย่างรวดเร็ว เสิ่นเมี่ยวฉีจะเข้าจวนก็ยังพาดวงหายนะมาอีก ก้าวข้ามกองไฟยังไม่พ้น ท่านย่านี่ยิ่งคิดยิ่งไม่อยาก เอะอะสองแม่ลูกก็บีบน้ำตาร้องไห้ ทำเป็นอยู่แบบเดียว เล่นงิ้วเก่งที่สุด
กินอาหารมื้อแรกด้วยกัน หลิวซื่อก็ไม่รู้ว่าบุตรชายชอบกินอะไร ทำเอาท่านย่าขัดใจเป็นที่สุด สองคนนี้ทำเอาเสียบรรยากาศตลอดเวลา
ของรับขวัญที่ท่านย่าให้คือกระดาษยันต์แคล้วคลาดที่ปรมาจารย์ขูไห่เขียนให้ ฮูหยินผู้เฒ่าบริจาคเงินไปกว่าหมื่นตำลึง ยังให้อวี๋เซียงไปสวดขอที่วัดเจิ้นกั๋วสี่ปีกว่าจะได้มา แต่คนไม่รู้คุณค่าเห็นเป็นเพียงยันต์แคล้วคลาดก็เผาทิ้ง โง่งมทั้งแม่ทั้งลูก และยังอิจฉาที่อวี๋เซียงมีแต่ของดีที่ควรเป็นของตัวเอง ยุยงให้หลินซื่อยึดอำนาจดูแลจวนคืนมา ท่านย่ารอเวลาที่จะเขียนใบหย่าให้ออกจากสกุลอวี๋อยู่แล้ว จึงมอบอำนาจให้
สิ่งแรกที่ทำคือตรวจดูสินเดิมของตัวเอง และก็เป็นไปตามคาด เพราะอยากกำจัดอวี๋เซียงที่เป็นคนดูแลบัญชี และจวนโหวมาตลอด เลยจับผิด สินเดิมของหลินซื่อเดิมก็ไม่เรียบร้อยอยู่แล้ว พอพบก็รีบเรียกคนทั้งหมดมาเพื่อคิดกำจัดอวี๋เซียง สุดท้ายเป็นตัวเองที่ไม่รู้เรื่องราวตลอดสิบห้าปี ฮูหยินผู้เฒ่าจัดการจวนคนเดียว บ้านสายรอง สายสาม สายสี่ต่างรุมทึ้งแย่งชิงตำแหน่งโหว ขอแบ่งเงิน อวี๋ผิ่นเหยียนโดนวางยาพิษ หลินซื่อไม่เคยสนใจมาโดยตลอด เมื่อแจกแจงออกมาถึงกับพูดไม่ออก และยังไม่ยอมแพ้ ยังมีน้องชายตัวเองที่ต้องมาขอเงินทุกเดือน อวี๋เซียงก็ดึงเงินจากสินเดิมของหลินซื่อให้ไป
สุดท้ายจะไล่อวี๋เซียงไปกลับกลายเป็นสองแม่ลูกที่ไม่มีหน้าจะอยู่ และท่านย่าที่รู้ว่าอวี๋เมี่ยวฉีเสแสร้งแกล้งทำบอกว่าไหนๆก็พูดกันขนาดนี้ก็เอาถุงผ้าทิ้งไว้ เปิดออกมาคือกระดาษเปล่า หลินซื่อโดนหนังสือหย่าก็ล้มป่วย อวี๋เมี่ยวฉีที่เกลียดที่อวี๋ซืออวี้ได้ส่วนแบ่งสินเดิมของหลินซื่อ ทั้งยังรู้เรื่องที่ตัวเองเคยโดนครอบครัวพ่อค้าเลี้ยงดูเกลียด อาฆาต หาทางทำลาย โดยใช้ฟางจื้อเฉินที่ครอบครัวล้มสลาย เพราะค้าเกลือโดนยักยอกมากมายไปแล้ว อวี๋ซืออวี้ก็ยังไม่รู้ ยังฝันลมแล้งอยู่ แต่อวี๋เมี่ยวฉีกลับมาสืบถามรอบด้าน โดยเฉพาะกับจินหมัวมัวที่มาจากบ้านเดิมหลินซื่อและช่วยกันวางแผน ใส่ร้ายซึ่งสุดท้ายคนที่จะโดนจัดการคืออวี๋เซียง
อวี๋ซืออวี้ไม่อยากได้คนที่ท่านย่าเลือก อยากแต่งให้ฟางจื้อเฉิน พอรู้ว่าครอบครัวต้องโทษ บิดาโดนประหาร ตัวเองและมารดาโดนเนรเทศก็เปลี่ยนใจขอร้องท่านย่า แล้วก็มาโวยวายอวี๋เซียง อวี๋เซียงเลยบอกว่าเรื่องทั้งหมดไม่ใช่เพราะตัวเอง โง่แล้วยังโดนหลอกใช้ หลังจากบอกความจริง อวี๋ซืออวี้ถึงรู้ว่าโดนอวี๋เมี่ยวฉีหลอกใช้ กลั่นแกล้ง เพราะตอนนี้ฟางจื้อเฉินมาโวยวายหน้าจวนพร้อมทั้งของแทนใจ สาวใช้ที่ทำงานก็ใส่ร้ายอวี๋เซียง ว่าเป็นผู้สั่ง เรื่องนี้อวี๋ผิ่นเหยียนไม่ยอมแน่เพราะเกี่ยวข้องกับชื่อเสียงอวี๋เซียง ฟางจื้อเฉินและมารดาสารภาพ ทั้งยังสืบไปถึงคนที่จ้างวาน
เมื่อความจริงเปิดเผยจินหมัวมัวยอมรับผิดแทนอวี๋เมี่ยวฉี แต่สุดท้ายก็ยังได้เห็นความโหดเหี้ยมของนางที่กลัวความลับเปิดเผยสั่งให้จัดการคนทั้งบ้��นจินหมัวมัวทั้งหมด
หลินซื่อป่วยหนักไม่รับรู้ อวี๋เมี่ยวฉียังยึดอำนาจดูแลจวน แต่เพราะไม่มีปัญญา การเงินที่อวี๋เซียงดูแล พอมาอยู่ในมืออวี๋เมี่ยวฉีกลับยุ่งเหยิงวุ่นวาย ที่ไหนก็ขาดทุน เอาตรงนั้นมาโป๊ะตรงนี้ ดึงเงินของสกุลอวี๋ออกมาไปที่ร้านค้าสินเดิม จนไม่อาจกู้คืน
ชายารัชทายาทป่วย ตอนเด็กทั้งสองครบเดือนก็จัดงานเล็กๆ อวี๋เซียงได้มอบต้นกลืนแมลงให้ชายารัชทายาท อวี๋เมี่ยวฉียังหวังสูงอยากได้ตำแหน่งชายารัชทายาทด้วยเพราะเป็นคนเดียวที่สูงกว่าอวี๋ผิ่นเหยียน
ชายารัชทายาทป่วยหนัก ตามตัวอวี๋ผิ่นเหยี่ยนและอวี๋เซียงกลางดึก ที่บ้านร้อนใจว่าทำไมต้องตามตัวอวี๋เซียง แต่เพราะชายารัชทายาทเรียกร้องแต่อวี๋เซียงเลยต้องตามตัวไปด้วย และได้ข่าวว่าถูกพิษ น้องสาวของชายารัชทายาทกล่าวโทษอวี๋เซียง อวี๋เซียงไม่ยอมเสียเปรียบแน่นอน และสุดท้ายผลคือมีคนใช้ปลิงเข้าไปดูดเลือด เกือบจะถึงสมอง แต่เพราะต้นกลืนแมลงมาทันเวลาทำให้ชายารัชทายาทรอดและหาดี องค์ชาย องค์หญิงน้อยฝาแฝดร้องไห้ อวี๋เซียงและองค์หญิงเก้าอุ้ม อวี๋เซียงเห็นเส้นขนในจมูกองค์ชายน้อยสุดท้ายคือปลิงออกมาจากจมูก อวี๋เซียงที่เกลียดกลัวสัตว์เลื้อยคลานทุกชนิดที่ไม่มีขา เป็นคนช่วยทั้งสามเอาไว้ ตอนนี้คันจนจะแย่ได้พี่ใหญ่ที่ไม่คิดว่านี่คือน้องสาวปลอบเอาไว้ รอเมื่อไหร่จะปักปิ่นซะที
จักรพรรดิให้จัดการหาคนร้ายให้ได้ และให้เอาต้นกลืนแมลงมาให้ด้วย อวี๋เซียงได้พระราชทานเป็นท่านหญิงสือหนง
วันปลดทุกข์ของสกุลฉาง สกุลอวี๋ไปร่วมด้วย เพราะอวี๋ผิ่นเหยียนต้องการถอนหมั้นกับฉางหย่าฝู แต่ก็ยังเจอแผนการเปลื้องผ้าจับเป็นสามี อวี๋เซียงมีหรือจะยอม ใช้แส้ฟาดและด่าจนพี่ชายหลุดรอดกำมือของฉางหย่าฝูที่อยากจับพี่ชายได้
มีสินค้าใหม่เป็นกระจกที่สะท้อนเห็นภาพชัด ทุกคนพากันไปที่ร้านค้า อวี๋เซียงเจอรัชทายาทและรัชทายาทซื้อของให้อวี๋เซียง ออกมายังเจอคนปาไข่เน่าใส่ อวี๋เซียงไม่ยอม ถามเหตุผล ไม่เหมือนอวี๋เมี่ยวฉีที่รีบขอโทษทั้งที่ยังไม่รู้ว่าเรื่องราวเป็นยังไง สุดท้ายยังที่ฮ่องเต้ที่แต่งสามัญชนออกมาพร้อมพี่ชาย และเสิ่นจ้วงหยวน ทุกเรื่องที่ทำเพราะทำตามคำสั่ง และเพื่อคนมากมาย ฮ่องเต้ชื่นชมอวี๋เซียง อวี่เมี่ยวฉีรีบแอบอ้างตัวด้วยแต่ฮ่องเต้และรัชทายาทเห็นแล้วคิดว่าควรอยู่ให้ห่าง เพราะการแอบอ้างของนางทำให้ไม่พอใจ
ฉางหย่าฝูสาดโคลนใส่อวี๋เซียง อวี๋เซียงมีหรือจะยอม ไปประกาศหน้าจวนของฉางหย่างฝูทันที
วันพิธีปักปิ่นชายารัชทายาทมาร่วมด้วย อวี๋เมี่ยวฉีอขอร่วมกับอวี๋เซียง เพราะตัวเองไม่รู้จักใครในเมืองหลวง แต่การจัดการดูแลจวนกับเละเทะ อิจฉาความมีหน้าตาของอวี๋เซียง แล้ววันนี้อวี๋เซียงก็มีระดูครั้งแรก

หลังอ่านเล่ม 2 :
อวี๋เซียงโตแล้ว อวี๋เมี่ยวฉีเทียบความสามารถไม่ได้ซักอย่าง แต่ความอิจฉาริษยา ความโกรธแค้นที่มีต่อคนรอบข้างนี่มากมายจริงๆ แต่ละแผนการสามารถทำคนอื่นย่อยยับได้ แต่ไม่ใช่กับอวี๋เซียงที่สู้ซึ่งหน้า ปากตรงกับใจ ใครดีมาดีตอบ ใครร้ายมาก็ต้องร้ายตอบเช่นกัน อ่านแบบไม่มีเบื่อจริงๆค่ะ

[Ahgase · Rating 4 out of 5]

น้อน น้อนก็ไม่ใช่ย่อยๆน้าาา
เราไม่ค่อยชอบความที่น้อนเจ้าอารมณ์เกินไป โวยวายเกิน
จากตอนที่ทะลุเข้ามิติมา คิดว่าอายุไม่น่าจะเด็กแล้ว(บริหาร10บ.)
ตอนที่ไปเลือกกระจกแล้วมีอิพวกคุณหนูมากว่า นางเอาแส้ฟาดเลย
แบบ.. ฮัสโหล แวร์ อิส วุฒิภาวะจ๊ะหล่อน?
อารมณ์สวิง18ตลบ
เชือดเฉือนทางคำพูดมันดูฉลาดกว่าปะ หักคะแนนไปครึ่งดาว
อีกครึ่งคือ ความอ่อย 5555 ชอบนะฉากแบบนี้
แต่ด้วยความยังไม่เปิดเผย เธอจะดูดนิ้วพี่ไม่ได้ พี่จะจับโปะปะได้ไง
แกกกกก มัน creepy อะ
ถ้าคุยกันแล้ว จะใส่กันก็ไม่ว่าเลย นี่มันกระอักกระอ่วนอะ
ฉันเหมือนสาวใช้นางเอกอะเล่มนี้ พูดไม่ออก5555

[orangejasmine · Rating 2 out of 5]

ฟีลตอนอ่านเหมือนดูละครตำนานรักดอกเหมยยังไงอย่างนั้น น้ำเน่ามาก นางเอกแคล้วคลาดเวอร์ ตัวร้ายต่างๆ ล้วนแพ้ภัยตัวเองทั้งหมด อ่านได้แบบไม่ต้องคิดไรเยอะแยะค่ะ ดูคนคลั่งรักกันไปวันๆ แทรกด้วยการเมืองวังหลังนิดๆ หน่อยๆ เหมือนมีมาเพื่อชูความซูของนางเอกเท่านั้นแหละ ตัวละครล้วนแต่แปลกไปหมด

ตัวเอกอย่างสองพระนาง เล่มแรกยังไม่อะไรกับเขาเยอะ แต่เล่มนี้คือไม่ค่อยประทับใจแล้ว พระเอกก็ตามใจนางเอกตะพึด ร้ายกับคนทั้งโลกดีกับเธอคนเดียว นางเอกซูเว่อร์ ร่างทองคำมากๆ ไม่มีใครทำอะไรได้ นิสัยเข้าขั้นอันธพาลมากๆ เราทำใจชอบนางไม่ลงจริงๆ บางทีก็เหมือนจะทำตัวดี มีเหตุผลของการที่ต้องร้าย บางทีก็นึกอยากพาลก็พาล ยกแส้มาฟาดเรื่อยเปื่อยก็มี ง้ง ด้วยความที่นางแบ็คใหญ่มากกกก นี่คือความซูแรก ทั้งย่า ทั้งพี่ชาย ไหนจะแบ็คในวังอีก คิดว่านี่เลยเป็นอีกเหตุผลที่ทำให้นางกร่างได้ขนาดนี้ เข้าใจว่ามาสายปากร้ายใจดี แต่บางทีก็ร้ายเกิ๊น เข้าขั้นไม่มีมารยาทก็มี ค่านิยามพูดจาร้ายๆ เท่ากับจริงใจนี่อยากขอให้ไปพัก ความซูที่สองคืออภิมหาดวงดี หยิบจับอะไรก็มือขึ้นไปหมด เลือกต้นไม้มั่วๆ ไปให้เขา ยังบังเอิ๊ญไปช่วยชีวิตคนเขาได้อีก คราวนี้แบคยิ่งแน่นกว่าเดิมอีก แอบคิดว่าทุกคนรักนาง หนึ่งเพราะนางมากับดวงนี่แหละ

ตัวร้ายก็อย่างที่บอกในเล่มแรกคือร้ายแบบแปะป้ายมาเลยว่าร้าย ทุกคนย้ำว่าทุกคนพากันร้ายแบบไม่มีสมองไปซะหมด เหมือนเขียนมาเพื่อเสริมให้นางเอกดูฉลาดมากๆ แต่จริงๆ นางเอกอาจจะงั้นๆ แต่แค่ตัวร้ายโง่มากแค่นั้นเอง แถมโคตรซวย ตัวร้ายคนไปนก็แพ้ภัยตตัวเองไปซะหมด พระเอกนางเอกผ่านทุกปัญหาไปได้แบบริ้นไม่ได้ไต่ ไรไม่ได้ตอม ไม่ทันได้ปวดหัว อ่าว ตัวร้ายพลาดเองซะงั้น คาดหวังกับเมี่ยวฉีมากนะ ปูมาซะฉลาดแกมโกง มาเจอนางเอกคือแป้วมาก จอดสนิท วันๆ เอาแต่เกลียดเอาแต่แค้น แต่ทำอะไรไม่ได้เป็นชิ้นเป็นอันซักอย่าง

จุดที่อ่านแล้วหงุดหงิดเลยคือ เรื่องของคุณหนูรอง อะไรคือความทุกคนคอยแต่จะดัดหลังนางโดยไม่บอกอะไรนางเลย ปล่อยให้รู้เองพลาดเองทั้งหมด พอตอนหลังมาบอกว่าก็เตือนแล้ว แต่ไม่ฟังเอง เดี๋ยวนะคะคุณย่า ที่คุณย่าว่าเตือนน่ะ แค่พูดว่า แน่ใจนะว่าจะไม่เสียใจทีหลัง แค่นั้นอะนะ ก็น่าจะรู้ระดับสติปัญญาของหลานตัวเองมั้ย แล้วแบบแม่เขาก็ไม่ได้อยู่เลี้ยง ย่าเป็นผู้ใหญ่คนเดียวแล้วอะ ปากว่าสอน แต่จริงๆ ก็คือปล่อยให้เจ็บเองและไม่ได้สอนหรือบอกหรือแนะนำอะไรเลยว่าอิตระกูลที่อยากแต่งด้วยมันแย่ยังไง แล้วเด็กที่วันๆ อยู่แต่ในบ้าน มันจะไปรู้เรื่องรู้ราวจากไหนก่อน มันเห็นผู้ชายหล่อรวยแล้วชอบก็แค่นั้น มันจะไปคิดอะไรได้เยอะแยะลึกซึ้งปานนั้น คือย่ามีมาตรฐานเป็นนางเอก แล้วได้แต่คิดว่าทุกคนทำไมไม่ฉลาดเหมือนนางเอกนะ เอ๊า โนๆ เลยจุดนี้

อีกอย่างที่อ่านแล้ว awkward มากๆ คือการแสดงความรักของพระนาง ไม่ได้อะไรกับเรื่องอายุเลยสักนิด เข้าใจว่าเป็นเซ็ตติ้งจีนโบราณ อายุเท่านี้ก็แต่งงานกันได้ รักกันได้แล้วแหละ แต่ปัญหาคือ สถานะและความสัมพันธ์ของพระนางมันโคตรไม่ชัดเจนพระเอกก็มัวแต่ยึกยัก แต่กอดจูบลูบคลำเขาไปถึงไหนแล้ว นางเอกก็ใจอยากคงสถานะพี่น้อง แต่ตัวเองก็แอ๊วเอินเขาไม่หยุดเลย อ้อร้อมาก คือจะไม่รู้ตัวจริงๆ เหรอว่าคำพูดและการกระทำของตัวเองมันไม่ใช่สิ่งที่พี่น้องจะพูด/ทำแล้วอะ เพราะก็เป็นคนที่โตแล้วจากชาติก่อน ย้อนมาเกิดอะ แล้วถามจริง การกระทำคำพูดพวกนี้เคยทำกับพี่ชายตอนก่อนกลับชาติมาเกิดบ้างมั้ยก่อน กอดไม่เท่าไหร่ แต่หอมหน้าหอมตาจูบปากนี่ว่าเกินไป๊ นางเอกย้อนแย้งมาก พระเอกก็ไม่ชัดเจน จากควรอินกับความรักกลับกลายเป็นประดักประเดิดไปหมด เชื่อว่าความรู้สึกคนอ่านน่าจะเหมือนน้องสาวใช้นางเอกนั่นแหละ

ตอนนี้สงสารพี่ชายแท้ๆ นางเอกมาก พระเอกแบบกั๊กจนน่าหงุดหงิด เขาพี่น้องกัน เขาเจอกันคุยกันก็ไปโหโหเขา โวะ

[4e3a · Rating 2 out of 5]

รีวิวเล่ม2

อ่านไปก็เอ๊ะไปตลอดเล่ม
- เอ๊ะทั้งสำนวนการแปลที่มันสะดุด ใช้คำศัพท์ที่ไม่เข้าบริบท เลยทำให้ความสนุกของเรื่องดรอปลงอย่างมาก
- เอ๊ะเรื่องการนั่งตักเอย การป้อนของกิน การหอมของน้องสาวกะพี่ชายในที่สาธารณะเอย คือ สาวใช้ยังเอะใจยังรู้สึกว่ามันไม่ได้ แต่ท่านย่ากับคนอื่นๆทั้งเรื่องมองผ่านได้ แล้วน้องสาวอ่อยพี่ชายแรงเกิ๊นนน หึงเกินเบอร์มากๆ ผัวเมียกันยังไม่หึงขนาดนี้เลยอ่ะ
นางเอกซุปเปอร์ซูมากๆ ผู้ชนะสิบทิศสุดๆ เธอแรงมาก แรงขนาดนี้มั่นขนาดนี้ ตัวร้ายจะเอาอะไรมาสู้คะ แล้วเธอแกร่งขนาดนี้ไม่ต้องกลัวพี่ชายจะทิ้งแล้วคร่า รู้สึกอิหยังวะแทบจะตลอดเรื่อง

[Chanyaku · Rating 3 out of 5]

แหะๆๆ

จะว่ายังไงดี มันก็อ่านได้เพลินๆ แต่มันก็แบบอิหยังวะในใจหลายครั้ง ต้องอ่านข้ามๆ หลายช่วง โดยเฉพาะช่วงฟาดฟันของนางเอกกับนางร้าย มันเหมือนละครช่องมากสีช่องน้อยสีมากๆ 5555555

เราว่าถ้าคนที่ไม่ชอบแนว incest ซิสค่อน อ่านได้นะ เพราะตอนอ่านไม่ได้รู้สึกอะไรแบบนั้นเลย พระนางก็คือชายหญิงธรรมดาที่รักกันนี่แหละ และต่างคนต่างก็รู้อยู่แก่ใจว่าตัวเองไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน เหมือนอ่านเรื่องราวคู่รักธรรมดาทั่วไปอ่ะ

[Lunae Enciel · Rating 5 out of 5]

สนุกมาก ความสัมพันธ์พี่น้องคลุมเครือ คนน้องชินกับskinshipสมัยปัจจุบัน คนพี่ก็ตามน้ำกินเต้าหู้น้องมาหลายปี ไม่ชอบอย่างเดียวคือไม่มีconsentตอนเมา

[IB Nungruthai · Rating 4 out of 5]

สนุกนะ แต่อิหยังวะตรงความสัมพันธ์แบบไม่ใช่พี่ไม่ใช่น้องนี่ล่ะ

สงสารคนรับใช้นางเอก เราเข้าใจฟีลเลยนะ ยังไงก็พี่น้อง ถึงไม่ใช่ก็เห๊อะ

[Yupadee Saeko · Rating 5 out of 5]

เล่มนี้นางเอกปากแซ่บมากจริงๆ สกิลการด่านี่ด่าคนตายได้อ่ะ จุกอกตาย

[alwaysalice · Rating 1 out of 5]

การขับเคี่ยวศึกภายในบ้าน ศึกการเมือง สำนวนการเขียนล้วนบรรยายออกมาได้ดี ถ่ายทอดความฉลาดและความกล้าของนางเอกได้สนุกน่าลุ้นน่าติดตาม ชอบอ่านตอนปะทะรับมือกันมากเป็นสาเหตุให้ทนอ่านเรื่องนี้ต่อ มีแต่ความรักของพี่น้องที่เป็นพระนางของเรื่องที่ทำพะอืดพะอมสะอิดสะเอียนจะเททิ้งหลายรอบ เป็นนิยายเรื่องแรกที่เลื่อนผ่านฉากความรักพระนาง กลืนไม่ลงจริง ๆ ดาวที่ให้คือให้ค่าสำนวนกับความสนุกในการปะทะคารม

[หลังอ่านของน้ำฝน · Rating 3 out of 5]

เฮ้อออ เดี๋ยวรวบทีเดียวเล่มจบเลยแล้วกัน

หลังอ่านเพิ่มเติม: https://wp.me/p6yYEv-Ow