What do you think?
Rate this book
Bloed
Duizenden vrouwen hebben haar hun geheimen toevertrouwd, ze heeft ze bijgestaan op een keerpunt in hun leven: Beatrijs Smulders, de bekendste verloskundige van Nederland – misschien wel ter wereld. In deze bloedeerlijke, autobiografische vertelling in drie delen leren we Beatrijs Smulders kennen als meisje, verloskundige en minnares. We volgen haar tijdens een levenslange zoektocht naar seks en liefde, en naar de geheimen van het vrouwelijk lichaam. Van puberteit tot moederschap, door de overgang, naar het gezichtspunt van een vrouw die op haar leven kan terugkijken. In dit eerste deel dat zich afspeelt van begin jaren 50 tot in de jaren 80, ontdekt de jonge Beatrijs haar lichaam en haar seksualiteit. Haar nieuwsgierigheid naar het vrouwenlichaam en de voortdurende dreiging van misbruik leidt haar naar de studie Verloskunde. De vagina wordt haar kantoor.
368 pages, Paperback
Published April 20, 2021
12 people are currently reading
310 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 43 reviews
March 21, 2025
Aangezien ik een vroege midlifecrisis heb, wil ik nu ook bijna verloskundige worden! Wat een boeiend, fijn leesbaar en leerzaam levensverhaal! Zoals wel vaker kom ik weer uit op dat alles in het leven twee kanten lijkt te hebben. Beatrijs schrijft over seks:
'Ik weet nu dat seks twee gezichten heeft. In goede handen kan het leiden tot grote gelukzaligheid, in verkeerde handen is het beestachtig. Het is dus oppassen geblazen met jongens. Precies zoals mijn vader me heeft gezegd. Alleen een koning mag naar binnen.'
Ook Beatrijs zelf heeft die twee kanten; aan de ene kant is ze een zelfverzekerde vrouw, die alles lijkt te bereiken wat ze maar wil, maar aan de andere kant is ze zodanig onzeker waardoor niemand echt dichtbij kan komen. Benieuwd naar het volgende deel, wie weet komt dat laatste dan ook nog goed! Ze eindigt immers met nog een belangrijke les:
'Het vermogen om gelukkig te zijn hangt samen met het vermogen om je niet door je angsten te laten weerhouden. Om de dingen te doen waar je ten diepste naar verlangt.’
Let's go!
'Ik weet nu dat seks twee gezichten heeft. In goede handen kan het leiden tot grote gelukzaligheid, in verkeerde handen is het beestachtig. Het is dus oppassen geblazen met jongens. Precies zoals mijn vader me heeft gezegd. Alleen een koning mag naar binnen.'
Ook Beatrijs zelf heeft die twee kanten; aan de ene kant is ze een zelfverzekerde vrouw, die alles lijkt te bereiken wat ze maar wil, maar aan de andere kant is ze zodanig onzeker waardoor niemand echt dichtbij kan komen. Benieuwd naar het volgende deel, wie weet komt dat laatste dan ook nog goed! Ze eindigt immers met nog een belangrijke les:
'Het vermogen om gelukkig te zijn hangt samen met het vermogen om je niet door je angsten te laten weerhouden. Om de dingen te doen waar je ten diepste naar verlangt.’
Let's go!
March 9, 2024
Ik wilde dit boek zo graag mooier vinden!
Het is superinteressant, vlot geschreven, Smulders' leven is fascinerend. Ze schrijft prachtig over haar eigen seksualiteit, ze vertelt wonderschoon over bevallingen, en dankzij haar levensloop krijg je een heel stuk geschiedenis mee, van de seksuele revolutie maar ook de sociale en religieuze ontwikkeling in de 20e eeuw. Ik kon het moeilijk wegleggen
En als bonus: mijn grote zus was verloskundige in Amsterdam toen ik studeerde, dus ik heb een beetje een gevoel bij haar werkende leven op dat moment. Piepers op tafel en bij nacht en ontij in kleine autootjes door de stad scheuren om het belangrijkste moment van vrouwen en kind mogelijk te maken en bij te staan, terwijl buiten het leven doorgaat alsof er niets is gebeurd. Zo gaaf!
Maar: ik vond het vaak lastig om met Smulders mee te voelen. Op mij kwam ze nogal narcistisch en zelfverheerlijkend over. Ze is overduidelijk de held van haar eigen verhaal. Het voelde voor mij alsof ze heel duidelijk één kant van zichzelf naar voren draaide, maar dat misschien zelf niet helemaal door had.
Ik miste de grijstinten, de rafelrandjes, de momenten dat je juist geen held bent, maar een bijrol hebt. Of helemaal fout zit. Er zit veel worsteling en pijn en onzekerheid in, maar ik voelde het niet. Waarom lukte dat me dat wel bij Edith Eger maar niet bij haar?
De manier waarop ze zichzelf presenteert lijkt voor mij eigenlijk best op hoe ze haar vader beschrijft: autoritair en prestatiegericht, onmogelijk om echt dichtbij te komen. Precies die eigenschappen waar ze het zo moeilijk mee heeft gehad. Dat vind ik supermooi, we proberen ons allemaal te ontworstelen aan iets wat we uiteindelijk zelf ook worden, maar uit de tekst kon ik niet duidelijk halen of ze die parallel zelf ook ziet. En dat maakte me ongemakkelijk.
Gek genoeg deed Bloed me denken aan de autobiografie van Aletta Jacobs: zij schrijft haar levensgeschiedenis als ze flink op leeftijd is, en lijkt nu een soort verering voor haar jongere zelf te hebben. Misschien is dat hier ook aan de hand?
Maar net als bij Jacobs: misschien moet je wel zo een rechtlijnige egocentrische instelling hebben om zoveel goeds te doen? Ik ga deel twee toch lezen, want ik wil het allemaal weten! :)
Het is superinteressant, vlot geschreven, Smulders' leven is fascinerend. Ze schrijft prachtig over haar eigen seksualiteit, ze vertelt wonderschoon over bevallingen, en dankzij haar levensloop krijg je een heel stuk geschiedenis mee, van de seksuele revolutie maar ook de sociale en religieuze ontwikkeling in de 20e eeuw. Ik kon het moeilijk wegleggen
En als bonus: mijn grote zus was verloskundige in Amsterdam toen ik studeerde, dus ik heb een beetje een gevoel bij haar werkende leven op dat moment. Piepers op tafel en bij nacht en ontij in kleine autootjes door de stad scheuren om het belangrijkste moment van vrouwen en kind mogelijk te maken en bij te staan, terwijl buiten het leven doorgaat alsof er niets is gebeurd. Zo gaaf!
Maar: ik vond het vaak lastig om met Smulders mee te voelen. Op mij kwam ze nogal narcistisch en zelfverheerlijkend over. Ze is overduidelijk de held van haar eigen verhaal. Het voelde voor mij alsof ze heel duidelijk één kant van zichzelf naar voren draaide, maar dat misschien zelf niet helemaal door had.
Ik miste de grijstinten, de rafelrandjes, de momenten dat je juist geen held bent, maar een bijrol hebt. Of helemaal fout zit. Er zit veel worsteling en pijn en onzekerheid in, maar ik voelde het niet. Waarom lukte dat me dat wel bij Edith Eger maar niet bij haar?
De manier waarop ze zichzelf presenteert lijkt voor mij eigenlijk best op hoe ze haar vader beschrijft: autoritair en prestatiegericht, onmogelijk om echt dichtbij te komen. Precies die eigenschappen waar ze het zo moeilijk mee heeft gehad. Dat vind ik supermooi, we proberen ons allemaal te ontworstelen aan iets wat we uiteindelijk zelf ook worden, maar uit de tekst kon ik niet duidelijk halen of ze die parallel zelf ook ziet. En dat maakte me ongemakkelijk.
Gek genoeg deed Bloed me denken aan de autobiografie van Aletta Jacobs: zij schrijft haar levensgeschiedenis als ze flink op leeftijd is, en lijkt nu een soort verering voor haar jongere zelf te hebben. Misschien is dat hier ook aan de hand?
Maar net als bij Jacobs: misschien moet je wel zo een rechtlijnige egocentrische instelling hebben om zoveel goeds te doen? Ik ga deel twee toch lezen, want ik wil het allemaal weten! :)
April 24, 2021
Interessant allemaal. Het lijkt wel alsof ze hoogstpersoonlijk de verloskunde uit de Middeleeuwen heeft getild met gewoon wat gezond verstand en een beetje een onafhankelijke geest. Dat je in de jaren zeventig nog in een ziekenhuis verplicht op je rug moest bevallen; wie had dat gedacht?! Het boek staat vol interessante bevallingsverhalen en vooral ook veel persoonlijke info over haar eigen seksuele ontdekkingstocht en haar band met de familie. Ze is nu ook weer geen BN'er waarbij je smult van dit soort ontboezemingen maar toch behoorlijk onderhoudend. Echt interessant zijn haar theorieën over vaginale trauma's, penisbeschaving en het tempo waarmee de vrouw emancipeert, hopelijk wordt dat wat concreter in deel twee!
February 10, 2025
Voor mijn gevoel is dit boek opgedeeld in twee delen. Het eerste deel waarin ze haar kennismaking met seks, liefde en lust beschrijft, vind ik erg goed, maar het tweede deel voelt voor mij als hak op de tak. Ik raakte de rode draad kwijt.
October 24, 2024
Geweldig boek! Ik ben echt heel blij verrast!
April 21, 2022
Fan van Beatrijs Smulders geworden. Wat een eerlijk, oprecht boek. Sommige verhalen had ik liever niet nu gelezen, omdat ik zelf zwanger ben, maar het is wel de realiteit. Goed geschiedenis verhaal over vrouwen en seks. Jammer het besef dat mannen altijd fysiek sterker blijven. Ik kijk reikhalzend uit naar haar volgende boek.
November 9, 2022
Autobiografie waarbij Beatrijs heel open is en uitgebreid haar liefdesleven beschrijft
April 4, 2022
Een heerlijk, prachtig en interessant boek! Aanrader!
Grappige Note; Ik ben in Bergeijk opgegroeid en mijn ouders ook. Blijkt dat mijn vader in zijn kleutertijd bij Beatrice dr opa (Anton Hoynck van Papendrecht) op zolder heeft gespeeld (en flesjes uit het raam gegooid).
Grappige Note; Ik ben in Bergeijk opgegroeid en mijn ouders ook. Blijkt dat mijn vader in zijn kleutertijd bij Beatrice dr opa (Anton Hoynck van Papendrecht) op zolder heeft gespeeld (en flesjes uit het raam gegooid).
January 9, 2022
Meeslepend boek. Ik ben het niet helemaal eens met Smulders conclusies. De sexuele revolutie was niet te heftig voor vrouwen--het echte probleem is het uitblijven van een revolutie onder mannen, waardoor ruimte komt voor zachte en kwetsbare mannen *en* ze vooral leren dat niet iedere tiet of bil bestaat voor hen om in te knijpen. Een mannenprobleem dus ipv een vrouwenprobleem.
Het vergelijken van de onderdrukking van de vrouw met de Amerikaanse slavernij vind ik ook niet ideaal. Vrouwen dragen veelal bij aan hun eigen onderdrukking, door elkaar af te rekenen op de patriarchale moraal. Dat is niet hetzelfde als de slavernij.
Verder vond ik het boek uitstekend. De sexuele revolutie, studentenprotesten, en AIDS epidemie wisselen af met meer introspectieve overwegingen van Smulders. Het leest heel rap en lekker.
Het vergelijken van de onderdrukking van de vrouw met de Amerikaanse slavernij vind ik ook niet ideaal. Vrouwen dragen veelal bij aan hun eigen onderdrukking, door elkaar af te rekenen op de patriarchale moraal. Dat is niet hetzelfde als de slavernij.
Verder vond ik het boek uitstekend. De sexuele revolutie, studentenprotesten, en AIDS epidemie wisselen af met meer introspectieve overwegingen van Smulders. Het leest heel rap en lekker.
May 15, 2021
Bloed. Een vrouwengeschiedenis. Door Beatrijs Smulders.
Dit is het eerste deel in de biografische trilogie van verloskundige Smulders. Laat je niet afschrikken door de cover en duik in dit geweldige boeiende, meeslepende boek.
We volgen Beatrijs van klein, eigenwijs meisje (geboren in 1952) tot en met de jaren 80, als ze samen met een vriendin een eigen vroedvrouw-praktijk heeft. Haar verhaal is een soort van intieme inkijk in haar dagboek maar daarnaast geeft het ons ook een inkijkje in een super boeiende maatschappelijke periode. Het geloof verliest impact, de seksuele revolutie ontwaakt, een tweede feministische golf ontstaat, de pil komt op de markt en aids begint aan zijn vernietigende opmars, om maar een paar dingen te noemen.
Als jong meisje doet Beatrijs me denken aan Anne van het groene huis, ook qua schrijfstijl. Ze combineert een jeugdige frisheid en directheid met een meeslepende, fijngevoelige pen. Vanaf de eerste pagina sleurt ze je haar verhaal binnen en ze laat je 368 pagina’s lang niet meer los. Het feit dat ze net in die alles veranderende periode volwassen wordt geeft haar verhaal extra impact maar van zichzelf is Smulders ook buitengewoon boeiend. Ze is slim, eigenzinnig, empatisch, moedig en enthousiast. We volgen haar en haar vriendinnen gapend in de kerk, op uitwisseling in Amerika, tijdens het uitgaansleven in Amsterdam, op trektocht door Corsica of samen in bad met een bevallende vrouw.
Wat jammer genoeg vaak terugkomt is het (seksueel) geweld tegen vrouwen. Als jong meisje is Beatrijs al geboeid door seksualiteit, menstruatie, haar lichaam. Dat, samen met haar gedrevenheid om vrouwen te helpen en haar enthousiasme en empathie, maken van haar een geweldige vroedvrouw, denk ik. Het maakt haar in ieder geval tot een fascinerende vrouw en een meeslepende schrijfster. Dat weet ik alvast zeker. Ik kan niet wachten tot ik deel 2 en 3 kan lezen.
Bloed is een boek dat elke vrouw zou moeten lezen. Het geeft je niet alleen inzicht in Smulders maar ook in onze geschiedenis als vrouw én in onszelf. Ferme aanrader!
Dit is het eerste deel in de biografische trilogie van verloskundige Smulders. Laat je niet afschrikken door de cover en duik in dit geweldige boeiende, meeslepende boek.
We volgen Beatrijs van klein, eigenwijs meisje (geboren in 1952) tot en met de jaren 80, als ze samen met een vriendin een eigen vroedvrouw-praktijk heeft. Haar verhaal is een soort van intieme inkijk in haar dagboek maar daarnaast geeft het ons ook een inkijkje in een super boeiende maatschappelijke periode. Het geloof verliest impact, de seksuele revolutie ontwaakt, een tweede feministische golf ontstaat, de pil komt op de markt en aids begint aan zijn vernietigende opmars, om maar een paar dingen te noemen.
Als jong meisje doet Beatrijs me denken aan Anne van het groene huis, ook qua schrijfstijl. Ze combineert een jeugdige frisheid en directheid met een meeslepende, fijngevoelige pen. Vanaf de eerste pagina sleurt ze je haar verhaal binnen en ze laat je 368 pagina’s lang niet meer los. Het feit dat ze net in die alles veranderende periode volwassen wordt geeft haar verhaal extra impact maar van zichzelf is Smulders ook buitengewoon boeiend. Ze is slim, eigenzinnig, empatisch, moedig en enthousiast. We volgen haar en haar vriendinnen gapend in de kerk, op uitwisseling in Amerika, tijdens het uitgaansleven in Amsterdam, op trektocht door Corsica of samen in bad met een bevallende vrouw.
Wat jammer genoeg vaak terugkomt is het (seksueel) geweld tegen vrouwen. Als jong meisje is Beatrijs al geboeid door seksualiteit, menstruatie, haar lichaam. Dat, samen met haar gedrevenheid om vrouwen te helpen en haar enthousiasme en empathie, maken van haar een geweldige vroedvrouw, denk ik. Het maakt haar in ieder geval tot een fascinerende vrouw en een meeslepende schrijfster. Dat weet ik alvast zeker. Ik kan niet wachten tot ik deel 2 en 3 kan lezen.
Bloed is een boek dat elke vrouw zou moeten lezen. Het geeft je niet alleen inzicht in Smulders maar ook in onze geschiedenis als vrouw én in onszelf. Ferme aanrader!
July 7, 2022
Gezocht: een tweede lezer voor Beatrijs Smulders. Een paar voorbeelden:
• “Uiteraard lopen er overal ter wereld perverse en gestoorde mannen rond die seksueel gefrustreerd zijn en vrouwen haten. Maar volgens mij gaat het bij de meeste aanrandingen of verkrachtingen niet over diepe haat of een gebrek aan respect voor vrouwen. Het gaat over iets anders. Het ligt in de aard van de mannelijke seksualiteit om vrouwen te kunnen objectieveren. Wij mannen kunnen vrouwen gemakkelijk, puur voor ons eigen genot. Dat weet en herkent iedere man als hij eerlijk naar zichzelf kijkt.” (p. 172)
• “Ik vergaap me aan de vele, extreem dikke mensen. Zulke dikkerds heb ik nooit eerder gezien. Tijdens het shoppen blijven ze gewoon dooreten. Sommige vrouwen moeten vanwege hun enorme dijen wijdbeens lopen. Ik kan mijn ogen nauwelijks van ze afhouden. […] Wat bezielt ze om zulke hoeveelheden naar binnen te harken?” (p. 109)
Mijn ogen vallen bijna uit mijn oogkassen als ik dit stukje opnieuw lees en overtyp. Ik vraag me oprecht af hoe Bloed in dergelijk vorm is uitgegeven. Helaas houdt hier niet op. Smulders heeft het continue over “hoeren” en “de meisjes” in plaats van over sekswerkers. Op pagina 176 ziet zij een “Surinaamse vrouw met een extreem dikke kont”, wat haar “associatie met slavenhandel compleet maakt”. Tijdens haar studie in Amerika probeert Beatrijs Smulders de verschillen in Amerika te beschrijven, waarmee zij in pijnlijke stereotiepe beeldvorming vervalt: tot drie keer toe schrijft ze over “taco’s eten met Mexicaanse klasgenoten”, alsof alle Mexicanen voortdurend taco’s eten… Heel jammer.
• “Uiteraard lopen er overal ter wereld perverse en gestoorde mannen rond die seksueel gefrustreerd zijn en vrouwen haten. Maar volgens mij gaat het bij de meeste aanrandingen of verkrachtingen niet over diepe haat of een gebrek aan respect voor vrouwen. Het gaat over iets anders. Het ligt in de aard van de mannelijke seksualiteit om vrouwen te kunnen objectieveren. Wij mannen kunnen vrouwen gemakkelijk, puur voor ons eigen genot. Dat weet en herkent iedere man als hij eerlijk naar zichzelf kijkt.” (p. 172)
• “Ik vergaap me aan de vele, extreem dikke mensen. Zulke dikkerds heb ik nooit eerder gezien. Tijdens het shoppen blijven ze gewoon dooreten. Sommige vrouwen moeten vanwege hun enorme dijen wijdbeens lopen. Ik kan mijn ogen nauwelijks van ze afhouden. […] Wat bezielt ze om zulke hoeveelheden naar binnen te harken?” (p. 109)
Mijn ogen vallen bijna uit mijn oogkassen als ik dit stukje opnieuw lees en overtyp. Ik vraag me oprecht af hoe Bloed in dergelijk vorm is uitgegeven. Helaas houdt hier niet op. Smulders heeft het continue over “hoeren” en “de meisjes” in plaats van over sekswerkers. Op pagina 176 ziet zij een “Surinaamse vrouw met een extreem dikke kont”, wat haar “associatie met slavenhandel compleet maakt”. Tijdens haar studie in Amerika probeert Beatrijs Smulders de verschillen in Amerika te beschrijven, waarmee zij in pijnlijke stereotiepe beeldvorming vervalt: tot drie keer toe schrijft ze over “taco’s eten met Mexicaanse klasgenoten”, alsof alle Mexicanen voortdurend taco’s eten… Heel jammer.
April 27, 2024
Dit boek heeft me inzichten gegeven in de positie van vrouwen en hoe die is veranderd in de seksuele revolutie.
De manier waarop Beatrijs in het eerste deel van het boek het katholicisme in Brabant beschrijft, vind ik erg leuk. Het doet me denken aan thuis. Het was interessant en soms ook grappig om te lezen hoe zij als kind haar seksuele ontwikkeling heeft doorgemaakt, hoe een kind over dit soort onderwerpen nadenkt.
Voor mij werd op een gegeven moment de backstory een tikje langdradig, maar dat is allemaal goedgemaakt toen rond hoofdstuk 30 het meer over de seksuele revolutie en de maatschappelijke rol van vrouwen begon te gaan! Beatrijs’ ervaringen en gedachten hierover vond ik erg leerzaam en fascinerend.
Het idee dat de seksuele revolutie, ondanks haar velen positieve gevolgen, ook een schaduwkant heeft, ben ik mij nooit van bewust geweest. Het feit dat seks nu in principe geen consequenties meer hoeft te hebben (e.g. zwangerschap, soa’s), heeft de hele verhouding tussen minnaars veranderd. Je hoeft je niet de binden aan iemand en er is een soort vrijmarkt aan seks. Beatrijs’ heeft het erover dat dit ervoor zorgt dat vrouwen in seks met mannen kunnen gaan ‘pleasen’; een man kan immers zo iemand anders vinden als hij de seks niet goed vindt.
Na dit te hebben gelezen realiseerde ik me ineens dat ik dit zelf (onbewust) ook doe! In mijn hoofd was het normaal om me op deze manier op te stellen, in ieder geval aan het begin van een seksuele verhouding.
Ben ik toch niet zo geëmancipeerd als ik hoopte!
De manier waarop Beatrijs in het eerste deel van het boek het katholicisme in Brabant beschrijft, vind ik erg leuk. Het doet me denken aan thuis. Het was interessant en soms ook grappig om te lezen hoe zij als kind haar seksuele ontwikkeling heeft doorgemaakt, hoe een kind over dit soort onderwerpen nadenkt.
Voor mij werd op een gegeven moment de backstory een tikje langdradig, maar dat is allemaal goedgemaakt toen rond hoofdstuk 30 het meer over de seksuele revolutie en de maatschappelijke rol van vrouwen begon te gaan! Beatrijs’ ervaringen en gedachten hierover vond ik erg leerzaam en fascinerend.
Het idee dat de seksuele revolutie, ondanks haar velen positieve gevolgen, ook een schaduwkant heeft, ben ik mij nooit van bewust geweest. Het feit dat seks nu in principe geen consequenties meer hoeft te hebben (e.g. zwangerschap, soa’s), heeft de hele verhouding tussen minnaars veranderd. Je hoeft je niet de binden aan iemand en er is een soort vrijmarkt aan seks. Beatrijs’ heeft het erover dat dit ervoor zorgt dat vrouwen in seks met mannen kunnen gaan ‘pleasen’; een man kan immers zo iemand anders vinden als hij de seks niet goed vindt.
Na dit te hebben gelezen realiseerde ik me ineens dat ik dit zelf (onbewust) ook doe! In mijn hoofd was het normaal om me op deze manier op te stellen, in ieder geval aan het begin van een seksuele verhouding.
Ben ik toch niet zo geëmancipeerd als ik hoopte!
This entire review has been hidden because of spoilers.
December 23, 2025
De pionierende verloskundige Beatrijs Smulders heeft met ‘Bloed’ een verrassend smeuïge memoir geschreven. Haar jeugd als huisartsendochter in Brabant, haar gap year in de VS, haar langverwachte verhuizing naar Amsterdam: je krijgt het gevoel alsof je erbij bent. Een tijdreis met een sprankelende gids die niet gaat vervelen. ‘Cool girl’ Smulders komt pas echt tot haar recht in de tweede helft van het boek, wanneer ze los mag gaan over haar avontuurlijke seksleven en spannende praktijkverhalen uit de verloskunde — inclusief lieve pieken en gruwelijke dalen.
Uiteindelijk toch geen vijf sterren, door de schokkende hoeveelheid stereotyperingen en fat shaming die als vanzelfsprekend door het boek zijn verweven. Oh, en mensen in rolstoelen in revalidatiecentra heeft ze ook moeite mee — die hebben hun niet-aangeboren (hersen)letsel vaak aan zichzelf te danken door hun slechte levensstijl, vindt ze. Ik hoop dat het beter hiermee gesteld zal zijn in boek twee.
Uiteindelijk toch geen vijf sterren, door de schokkende hoeveelheid stereotyperingen en fat shaming die als vanzelfsprekend door het boek zijn verweven. Oh, en mensen in rolstoelen in revalidatiecentra heeft ze ook moeite mee — die hebben hun niet-aangeboren (hersen)letsel vaak aan zichzelf te danken door hun slechte levensstijl, vindt ze. Ik hoop dat het beter hiermee gesteld zal zijn in boek twee.
January 31, 2022
This is typically a book which I would never had read if I hadn't received it as part of a subscription to a book club. That definitely illustrates the positive side of such a club, because the book is well worth reading and I learnt all sorts of things that I would not have otherwise known. In particular, the sections about Dutch society in the 70s and 80s (before I moved here) and from the perspective of someone a generation above me were interesting.
The book is written very straightforwardly and easy to read. It is quite lengthy, considering it is apparently the first of a trilogy. For example, the long accounts of failed relationships are not so interesting.
As with any autobiography, the book of course presents things very much from the perspective of the author. That is fine, so long as the reader doesn't think that they are reading objective history. For example, the techniques like the birthing stool that she introduced were perhaps not so universally welcomed by women as portrayed here.
The book is written very straightforwardly and easy to read. It is quite lengthy, considering it is apparently the first of a trilogy. For example, the long accounts of failed relationships are not so interesting.
As with any autobiography, the book of course presents things very much from the perspective of the author. That is fine, so long as the reader doesn't think that they are reading objective history. For example, the techniques like the birthing stool that she introduced were perhaps not so universally welcomed by women as portrayed here.
June 20, 2024
De bekendste verloskundige van Nederland die haar memoires neerschrijft. Waanzinnig interessant, vond ik het. Een biografie in drie delen. Dit eerste deel start bij haar geboorte, schetst het gezin en het bijhorende leven. Dankzij de weerslag van haar jeugd een interessante blik op opvoeden uit het verleden. Op het vak van de verloskunde, in al zijn facetten. Op een wilde adolescentie in Amsterdam. De familiebanden af en toe onder druk, maar in the end onvoorwaardelijk.
Ik begrijp waarom sommige lezers nuance missen, maar ik ben er tegelijkertijd van overtuigd dat ze met extra nuance nooit zoveel grenzen zou verlegd hebben. The Future is female. Voor mij, met Beatrijs als een van de boegbeelden.
Ik begrijp waarom sommige lezers nuance missen, maar ik ben er tegelijkertijd van overtuigd dat ze met extra nuance nooit zoveel grenzen zou verlegd hebben. The Future is female. Voor mij, met Beatrijs als een van de boegbeelden.
July 18, 2025
wel gwn een banger. idk. ook freaky soms. gaat wel veel over lust. soms op een stomme manier maar ook op een nuttige. wel een redelijk leerzaam boek om gwn na te denken over dingen. En dat zelfs over dingen waar niet vaak over gesproken wordt wel duidelijk over gecommuniceerd mag worden om zo veel leed te besparen en iedereen blij te houden. niet alles aannemen.
Also het laat he voelen alsof in het ziekenhuis bevallen echt mid is en dat alle koele mensen thuis bevallen ofzo. het boek heeft wel een beetje dat aura
Also het laat he voelen alsof in het ziekenhuis bevallen echt mid is en dat alle koele mensen thuis bevallen ofzo. het boek heeft wel een beetje dat aura
May 1, 2022
In één ruk uitgelezen. Ik vond het heel interessant om te lezen. De vele nare seksuele verhalen waarover wordt geschreven maakte me boos. Ik kan me in veel mijmeringen en meningen goed vinden. Terwijl ik dit boek las, lachte Johan Derksen en wat andere mannen op televisie om het feit dat hij een bewustloze vrouw had aangerand. Dit bevestigde voor mij extra dat er nog steeds heel veel mis is als het gaat om seks, mannen en vrouwen.
November 30, 2025
De lezer krijgt een kijkje in hoe Beatrijs Smulders als kind en jonge vrouw voelde en ervaarde. Zij ontdekt haar lichaam en haar seksualiteit. Deze autobiografie speelt zich af van begin jaren 50 tot in de jaren 80, deze jaren worden in de context meegenomen. Details gaat Beatrijs niet uit de weg, soms zeer uitputtend (dat zegt meer over mij dan over haar). Zij neemt de lezer mee op het weg naar de verloskunde.
This entire review has been hidden because of spoilers.
March 22, 2022
3.5 ⭐️
Dit boek leest als een trein en geeft het levensverhaal van de schrijfster en verloskundige Beatrijs Smulders weer. Persoonlijke en vooral feministische ontwikkelingen worden in context geplaatst en aan de tijdgeest gekoppeld. Boeiend boek! Ik ben benieuwd naar de volgende delen van deze autobiografie.
Dit boek leest als een trein en geeft het levensverhaal van de schrijfster en verloskundige Beatrijs Smulders weer. Persoonlijke en vooral feministische ontwikkelingen worden in context geplaatst en aan de tijdgeest gekoppeld. Boeiend boek! Ik ben benieuwd naar de volgende delen van deze autobiografie.
September 15, 2022
Read an interview with the author in a newspaper and got intrigued. This might be my introduction into "women's literature". Read it almost in one go. Compelling and empathic story: partially autobiographical, partially memoires. Didn't expect that it would be memoires, but very nice nevertheless. Will definitely read the second part as well.
August 6, 2023
Ik houd van verhalen die worden verteld en dit is echt zo'n prachtig verhalen boek. Beatrijs vertelt verhalen over haar jeugd, over de geschiedenis van Nederland en ze vertelt bevalling verhalen Getipt door een collega, anders was ik het nooit van lezen, ik kijk uit naar deel twee welke dit najaar verschijnt.
Als luisterboek geluisterd: aanrader!
Als luisterboek geluisterd: aanrader!
October 3, 2023
Hier lees je gemakkelijk doorheen. Ik vond het wel een vrij heftig verhaal, na het lezen ervan voelde ik me boos, maar dat kan ook zijn doordat sommige passages mij persoonlijk erg raakten. In dit boek blijkt hoe we nog maar aan het begin staan van de emancipatie van de vrouw, die helaas nog altijd het onderspit delft in deze wereld.
January 9, 2022
Fuck, het is al uit… weet niet goed wat ik er van moet denken, soms grappig, dan bijna historisch en dan belerend feministisch. Bref, zal de volgende ook lezen, schitterende schrijfstijl, boeiend en vlot.
January 19, 2022
Fijn leesbaar boek. De bespiegelingen aan het eind vond ik wat teveel van het goede, maar verder mooi coming of age boek, en geeft een mooi tijdsbeeld.
Spannend ook wel, met verhalen over bevallingen en de thuissituatie van de kraamvrouwen.
Spannend ook wel, met verhalen over bevallingen en de thuissituatie van de kraamvrouwen.
August 5, 2022
*1,5
Helaas niet zo goed geschreven en vooral bij vlagen heel erg ongenuanceerd.
Had ook best iets korter gekund.
+0,5 ster omdat ik het wel heel erg leuk vond om de beschrijvingen van het activisme in Amsterdam in de jaren '70 - '80 te lezen
Helaas niet zo goed geschreven en vooral bij vlagen heel erg ongenuanceerd.
Had ook best iets korter gekund.
+0,5 ster omdat ik het wel heel erg leuk vond om de beschrijvingen van het activisme in Amsterdam in de jaren '70 - '80 te lezen
December 22, 2022
Prachtig en interessant boek. Leest als een spannende roman. Vlot geschreven, met boeiende verhalen en scherpe inzichten - vooral het plaatsen binnen de tijd(sgeest). Zeer openhartig, het sprak me erg aan als vrouw.
April 25, 2023
Feminisme, bevallingen en alle culturen. Je leest over een verloskundige in amsterdam die zich ontwikkelt heeft tot feminist met aanzicht. Dit boek heeft mijn ogen geopend. 5/5, fenomenaal. Kan niet wachten op het volgende deel.
June 21, 2024
Beatrijs Smulders schrijft oprecht over haar eigen leven en ontwikkeling als vrouw en als verloskundige. Over de vrouwen die ze ontmoet in haar leven komen steeds ontroerende en soms hartverscheurende verhalen tussendoor. In één ruk uitgelezen.
Displaying 1 - 30 of 43 reviews