ใจขังเจ้า

by คราม

“เรียนจากกู ห้ามมีเมีย มึงว่ามึงทำได้ แล้วกูจักคอยดู”
เพื่อโค่นอำนาจขุนนางฉ้อฉล พันแสงยอมแบกรับอวิชชาอาถรรพเวท
ก้าวขึ้นเป็นขุนศึกแห่งสยาม มุ่งล้างผลาญกิจทุจริต ไม่เกรงกลัวสิ่งใด
ต่อให้ศัตรูจะรู้ว่าความรักทำลายอวิชชาได้ คร่าชีวิตเขาได้
แต่ใจที่แข็งกร้าวเฉยชาเสมอมาย่อมไม่รู้สึกรู้สาอะไรอยู่แล้ว

จนกระทั่งแม่หญิงชวาลา น้องสาวของคู่อริ โดนยัดเยียดมาเป็นเมียนางออกขุนหนุ่มจึงตระหนักว่าใจตนไม่ได้ว่าง่ายถึงเพียงนั้น
ไม่ใช่หินผาที่ถูกปลอบประโลมเอาใจใส่แล้วไม่หวั่นไหว
ไม่ใช่เหล็กไหลที่พบรอยยิ้มสัตย์ซื่อของเธอแล้วไม่สั่นคลอน

ท่ามกลางพิษรักซึ่งแทรกซึมเข้าทรมานหัวใจอย่างอ่อนหวาน
พันแสงต้องยืนหยัดเพื่ออโยธยาที่กำลังลุกไหม้ใต้กลโกงของขุนนางต่ำช้า
หรือทางออกหนึ่งเดียวของผู้ถืออวิชชาต้องห้ามอย่างเขา
คือขังรักนี้ไว้เพียงในใจ

ไม่อาจให้ภรรยาตัวน้อยรู้ได้ว่ากำลังฆ่ากันให้ตาย
เพราะรัก...ใจจะขาด

Genres: Historical, Fantasy

584 pages, Paperback

Published April 16, 2021

Reviews

[Clairdenoon · Rating 5 out of 5]

#ใจขังเจ้า
#คราม
#ดุอย่างคุณพี่มิควรมีคนเดียว💙
อัพเดตปกใหม่:6-4-2024

ปกตอนพิเศษ:(แจกฟรีที่meb)

"มิเห็นต้องใช้เตียงเลย...
แค่เมียพี่ขอ ที่ใดก็ได้"

......ชายผู้มีสมญานาม"พระบิดาแห่งการเอาท์ดอร์"กล่าว...😄
.
.
ใดใดในโลกนี้ไม่ควรปักใจเชื่อ๑๐๐%
กินข้าวหม้อเดียวกัน พ่อแม่เดียวกันยังมองเห็นต่างกันได้ รีวิวก็เช่นกัน
ดังนั้นข้อความต่อไปนี้👇~ฟังหู👂ไว้หู👂นะเจ้าคะ😄
-----------------
๑.ฮือออออ😍 เราชอบเรื่องนี้มากกกค่ะมากแบบจัดไปนอนรออยู่ในBest of ๒๐๒๑(ที่ผ่านมา๔เดือนของเราเลย😆)~ตอนแรกสนใจเรื่องนี้เพราะคำโปรย"เรียนจากกู ห้ามมีเมีย มึงว่ามึงทำได้ แล้วกูจักคอยดู"แต่ไฉน🤔คนที่ว่าจะไม่มีเมียนั้นไซร้ถึงได้กล่าวประโยคนี้ "เจ้ากำลังฆ่าพี่ให้ตาย เพราะรักเจ้า...ใจจักขาด"..อยากรู้ก็ต้องอ่าน ....และพอได้อ่านเท่านั้นแหละ...

๒.โดนแม่หญิงชวาลาตกเข้าให้แล้ว😍💘💘💘
เราเป็นนักอ่านประเภทไม่ชอบโฟกัสนางเอก หมั่นไส้นางเอกโดยไม่ทราบสาเหตุก็บ่อย😈 อ่านนิยายแล้วหลงรักนางเอกจริงจังครั้งล่าสุดคือเมื่อไหร่นี่จำไม่ได้เลย😅 แต่เรื่องนี้แม่หญิงชวาลาเอาใจเราไปเลยเจ้าค่ะ😍 น่ารักมากกกกกกกกก คือความสดใสเจิดจ้าของเรื่องนี้☀️ จิตใจดี ขยันทำมาหากิน รอบรู้ ชอบทำการค้าขาย(ติดจะงกนิดๆ😆) ด้วยวัย๑๖ปีต้องออกเรือน ก็ปรับตัวได้ดีเป็นแม่ศรีเรือนมิเชือนแชเปลี่ยนเรือนที่ดูร้างๆฝุ่นจับของพี่ขุนให้อบอุ่นสะอาดสะอ้านมีชีวิตชีวา  แล้วยังมีมุมซนๆ ดื้อตาใส น่ารักเป็นธรรมชาติ น่าเอ็นดูสุดพลัง มีเสน่ห์แบบไม่รู้ตัว

๓.ส่วนพี่ขุนแสงผลาญ,หรืออ้ายพันแสง,หรือออกขุนสุริยนหัสดี หนุ่มฉกรรจ์วัย๒๖ปีนั้นก็...
เป็นคนขรึมๆ สีหน้าเรียบเฉย น้ำเสียงเฉียบขาด แววตาเย็นชาไร้ความรู้สึก เป็นขุนนางที่ซื่อตรง เป็นคนรุ่นใหม่ไฟแรง เก่งกาจ ฉลาด สุขุม มีสติเป็นสรณะ  ฝึกอวิชชาที่มีอิทธิฤทธิ์~ "อ่านใจคนทะลุปรุโปร่ง โจมตีพิฆาตฉกาจฉกรรจ์ คุ้มครองแคล้วคลาด ปัดเป่าหลีกหนี สาปแช่งปลุกเสกคุมผี คงกระพันชาตรี ฟื้นชีพชุบวิญญาณ"
ด้วยรูปลักษณ์ ยศฐาและศักดินา ท่านขุนจัดว่างานดี เกรดพรีเมี่ยมเป็นตัวท็อปของอโยธยา สาวๆแอบกรี๊ดน้ำหมากกระจาย อยากได้ๆ แต่พี่ขุนหาได้สนใจไม่ เพราะมีเป้าหมายใหญ่ในใจที่รอวันชำระ และเงื่อนไขในการฝึกอวิชชาที่ต้องไร้รัก...

๔.ใช่ค่ะใช่!✔...๒๖-๑๖=ห่างกัน๑๐ปี ~~~นี้คือนิยายแนวโคแก่เป็นแน่แท้!!!🐂🎉🎉🎉🎉👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼

๕.แล้วคิดดูนะคะ😍 เมื่อทั้งคู่มีเหตุผลักดันให้ต้องแต่งงานกัน....

🐂คนหนึ่งก็มีจุดยืนว่าจะไม่รัก ไม่สน ห่างได้ห่าง หนีได้หนี แอบดูแลอยู่ห่างๆ จับตาดูว่าจะมาไม้ไหน จะสมรู้ร่วมคิดกับพี่ชายมาทำอะไร ...
🌱ส่วนอีกคนก็น่ารักเกินต้าน น่าหลงน่าใคร่ไปทั้งเนื้อทั้งตัว สดใสเจิดจ้า ซื่อตรงต่อความรู้สึก  ชอบก็บอกออกไปไม่มีปิดบัง เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังงานบวก ที่แค่ยิ้มให้ ก็ทำให้ใจสั่นไหว แค่อยู่ใกล้ๆก็จะโดนตกเอาได้ง่ายๆ
~และแอบมองไปแอบมองมา ยิ่งนับวันคนแรกก็ยิ่งใจสั่น ยิ่งมองยิ่งหวั่นไหว ต้องห่างไปนั่งเข้าฌานนับประคำทั้งคืน ต้องหนีเข้าป่าไปนั่งสมาธิสงบใจ😆 ~การอ่านที่คอยลุ้นว่าเมื่อไหร่พี่ขุนจะรักจนทนไม่ไหว เพราะเมียน่ารักเกินไป..เมื่อไหร่เขาจะได้กัน....เป็นความบันเทิงสำหรับเรามากกกก ~ขอบอกว่า จบดีมากกกพี่ขุนคลั่งรักแม่วามากเจ้าค่ะ😍😍

๖.สำนวนไรท์เตอร์นุ่มนวล ลื่นไหล ถ่ายทอดเรื่องราวได้ซาบซึ้ง😢ตรึงใจ ตรึงอารมณ์ ทำเป็นละครได้เลย🎬 เชิงอรรถต่างๆก็ทำให้ดูรู้เลยว่าทำการบ้านมาดีหาข้อมูลมาแน่น 👍🏻อ่านเพลิน อ่านสนุกแบบไม่อยากวาง อ่านไปยิ้มไป (บางครั้งก็ให้กลิ่นอายบางๆเหมือนอ่านนิยายแปลจีน🤔ที่พระเอกเป็นแม่ทัพ เก่งกาจ ส่วนนางเอกก็เป็นขวัญใจคนทั้งจวน )
  เฮ้ออ~ 😍ที่กล่าวมาทั้งหมดทั้งมวล😍สรุปก็คือ...ขอบคุณคุณครามที่แต่งเรื่องนี้  ตกหลุมรักเรื่องนี้ ดีใจมากๆที่ได้อ่าน😍😍 ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกๆเลยเจ้าค่ะ💘💘💘💘💘

[Misspharaoh · Rating 3 out of 5]

พีเรียด ไสยศาสตร์ ความรัก

บรรยากาศให้ความนิยายจีนสไตล์ฮูหยินน้อยครอบครัวไม่รักต้องแต่งเข้าจวนแม่ทัพ ภรรยาเฝ้าเรือนหุงหา สามีไ่ม่ค่อยเหลียวแลคอยแต่จะออกทัพ นานทีสามีภรรยาพบกัน เห็นกันไปมาต่อมาก็เกิดความรักซึ่งกัน

นางเอกตามขนบกุลสตรีศรีอโยธยานั่งพับเพียบ ออกแนวเรียบร้อย เป็นแม่เรือน อ่อนหวาน ยิ้มเก่ง แต่มีความขบถบ้างปากกล้าหน่อยๆพอให้ไม่เหมือนใคร พระเอกท่านขุนจอมดุผู้ที่ต้องอดกลั้นข่มกายใจอยู่ตลอดเวลาไม่ให้รักเธอเพราะถืออวิชชา และจะต้องตัวตายถ้าปล่อยให้ใจเกิดรักขึ้นมา

อ่านเพลินๆค่ะ มีซึ้ง ลุ้น ยิ้มฟินๆบ้าง แต่แอบหมั้นไส้ความนางเอ้กนางเอกของนางเอกเรื่องนี้ (ไม่ถูกกับนางเอกพีเรียดสไตล์นี้แฮะ ชอบหงุดหงิดความเดี๋ยวๆก็เขินอายหน้าแดง เอี้ยมเฟี้ยม หมั่นไส้คนสวย😁) และความยึกยักในความสัมพันธ์ของทั้งคู่ที่คนใจร้อนอ่านแล้วอาจจะแอบหงุดหงิดว่าทำไมไม่ยิงประตูกันซักที🤣🤣

ชอบฉากกลับมาเจอกัน พระเอกท่านขุนคนดุดิบเกิดซาบซึ้งน้ำตาไหลสะอึกสะอื้นคลานเข่าเข้าไปกอดตักเมีย พี่ยอมแล้วสิ้น ซึ้งดีค่ะ

สำนวนภาษายังแอบสะดุดอยู่หลายจุดเนื่องจากบางครั้งก็ใช้คำโบราณตามยุค (ไม่ได้เป็นนักภาษาศาสตร์หรือนักประวัติศาสตร์ บอกไม่ได้ว่าถูกหรือผิด เลยขออ้างอิงจากความคุ้นเคยจากละครจากนิยายพีเรียดเก่าๆแล้วกันค่ะ) และบางครั้งยังรู้สึกถึงภาษาที่น่าจะเป็นคำร่วมสมัยมากกว่า🤔

[Patrawan Dear]

#ใจขังเจ้า / คราม

ใจขังเจ้าเป็นนิยายแนวพีเรียดยุคกรุงศรีอยุธยา นอกจากจะชื่อแปลกชวนให้ค้นหาแล้ว ยังมีพล็อตที่ชวนให้อยากรู้ว่าพระเอกซึ่งฝึกวิชาอาคมที่ทำให้ไม่สามารถมีภรรยาได้ จะลงเอยกับนางเอกได้อย่างไร

เมื่อพล็อตหลักเป็นแบบนี้ จึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ต้องสร้างคาแร็กเตอร์พระเอกให้ออกแนวขรึม นางเอกต้องดีงามน่ารัก ค่อย ๆ เอาความดี และความฉลาดมาเอาชนะใจพระเอก ตรงนี้ส่วนตัวคิดว่าตัวพระเอกชัดเจนดี แต่นางเอกมีคาเเร็กเตอร์สั่นนิด ๆ ทำให้บางครั้งอดหมั่นไส้นางไม่ได้

สำหรับการวางโครงเรื่องถือว่าทำได้ดี เดาลาสต์บอสได้ยากอยู่ เสียดายที่วิธีการเล่าเรื่องแบบตัดไปตัดมาที่ใช้บ่อยนั่น อาจขัดอารมณ์ที่กำลังจะพี้คไปนิดหน่อย แต่ไม่ถึงกับเสียหายอะไร

อ่านจบถือว่าผู้เขียนสื่อสารได้ดี มีประเด็นชวนคิด สามารถเคลียร์ปมได้หมดจด และดึงอารมณ์ร่วมได้ดีพอสมควร ไม่ว่าจะ��ป็นตอนรัก ตอนลุ้น หรือตอนโศก

แม้จะจบแบบตามสูตร และช่วงท้ายเรื่องดูรุงรังไปนิด แต่ก็จัดว่าเป็นนักเขียนใหม่ที่น่าจับตามองค่ะ :)

[Chanyaku · Rating 4 out of 5]

3.5

ภาษาดีงาม เดินเรื่องดี มีความเข้มข้น นักเขียนทำการบ้านมาดี ทำให้เราเห็นภาพของยุคสมัยนั้นจริงๆ

แต่แปลกแฮะ ทำไมไม่รู้สึกอินความรักพระนาง มันไม่มีจุดที่ทำให้เรารู้สึกรักหรือเอาใจช่วยตัวละครหลัก

พระเอกดูหลงและหวงนางเอกง่ายมาก ทั้งๆ ที่ปูมาว่าฝึกอวิชชามาอย่างทรหดจนจิตใจแข็งแกร่ง ไม่ไหวเอนกับอะไรง่ายๆ โดยเฉพาะอิสตรี ส่วนนางเอกนี่เข้าใจอยู่ว่าทำไมหลงรักพระเอก คือพระเอกช่วยนางเอกไว้หลายครั้ง

ตอนอ่านมีความอึดอัด เพราะพระเอกเดี๋ยวก็เผลอใจเผลอกายใส่เมีย อีกเดี๋ยวก็ต้องหักห้ามใจตัวเองตีหน้ายักษ์ใส่ พยายามไม่ใกล้ชิด ถ้าเราเป็นนางเอกคงรำคาญ แบบ อิท่านขุนเป็นอิหยังวะ 555555555

ไม่ชอบตัวละครซื่อบื้อแบบละออ ถึงจะเจตนาดีกับนางเอกก็เถอะ แต่อะไรจะโง่ปานนั้นนิ

ช่วงหลังๆ นี่แอบหมั่นไส้นางเอก อะไรจะคนดี๊คนดีขนาดน้านแม่คู้นนนนน ขนาดเจอผู้ชายแปลกหน้าโดนทำร้ายยังเก็บมารักษาที่เรือน😅

หรือนี่อ่านนิยายแนวนางเอกร้ายๆ เยอะเกินไปจนไม่ชอบแนวนางเอกคนดีศรีอโยธยาไปแล้ว

[M · Rating 5 out of 5]

โอ้ย ชอบบบบ
เป็นนิยายไทยย้อนยุคที่ฟินอะไรแบบนี้

เรื่องราวของขุนแสงผลาญ พ่อหนุ่มนักรบชาติทหารที่มีปณิธานยิ่งใหญ่ (รู้ตอนท้ายเรื่องเลยจ้ะ) แต่เริ่มต้นจากใจที่อยากแก้แค้นให้ครอบครัว เมื่อมีโอกาสจึงอุทิศตนฝึกอวิชชาที่เป็นสิ่งต้องห้ามในอโยธยา ข้อแม้คือห้ามมีเมีย…ห้ามมีรัก

ทุกอย่างผ่านมาด้วยดี พี่ขุนกลายเป็นยอดมนุษย์ ตีรันฟันแทงไม่เข้า เป็นที่น่าเกรงขามของอริราชศัตรู และบรรดาขุนนางฉ้อฉลคดโกง

แต่มาวันหนึ่ง ด้วยบุพเพอาละวาด บวกกับแผนร้ายของศัตรู พระเอกจึงถูกมัดไว้กับแม่หญิงชวาลาด้วยการแต่งงาน

เรื่องราวก็เดาไม่ยากเลย เค้าก็ต้องชอบกันสิคะคุณ ระหว่างทางอ่านไปก็ขำไปเรื่อยๆ อยู่นะ ตัวประกอบสนุกสนานกระเปิ๊บกระป๊าบดี โดยเฉพาะลูกน้องพระเอก

ชวาลา นางเอกของเราน่ารักน่าเอ็นดูมากกก นางเป็นสาวน้อยที่กล้าหาญ ยืนหยัดในสิ่งที่ถูกต้อง มากน้ำใจ คือเป็นคนดีมากก แต่งเข้ามาแบบโดนยัดเยียดให้ท่านขุน นางก็รู้ตัว ไม่น้อยเนื้อต่ำใจด้วยนะ เอ็นจอยบ้านพระเอกมาก 55555 สนุกดี นางเอกไม่ท้อกับความเย็นชาของพระเอกเลย เป็นคนช่างหาทำ หาเรื่องทำนู่นนี่ไปเรื่อย และที่ชอบคือ ถึงนางเอกนิสัยดี แต่นางไม่ได้ยอมคนนะ ไม่โง่ว

ซึ่งแน่นอน อีตาพี่ขุนใจจะแกร่งได้เบอร์ไหน เหลวเป๋วไปตั้งแต่ยังไม่ครึ่งเล่ม 5555

ความดราม่ามันซึมลึก เพราะเรารู้อยู่แล้วว่าพี่ขุนเค้ามีรักไม่ได้ ไม่งั้นชีวิตพัง นั่นแหละค่ะ เราก็อยู่ร่วมไปในเหตุการณ์ที่พระเอกค่อยๆ ตกหลุมรักนางเอกไปเรื่อยๆ คุมตัวเองไม่ไหวไปเรื่อยๆ ไบโพลาร์จนสงสารนางเอกอ่ะ 555 ร่วมถึงร่างที่พังลงเรื่อยๆ นางเอกก็ไม่รู้จะทำยังไง ยังมีความวัวความควายอะไรอีกเยอะ ความหน้าที่ต้องมาก่อน ฯลฯ หัวจะปวดด

แต่สนุกมาก จอยยย
พี่ขุนน่ารักไม่ไหว ร่างแหลกไม่เป็นไรแต่ขอได้กอดเธอพอ
สำนวนอะไรดีมาก ไม่ตะขิดตะขวงเลย คาแรคเตอร์ดี ความ complex และขัดแย้งต่างๆ ถือว่าดี กลอนก็ถือว่าใช้ได้เลย
แต่บางทีอาจจะมีการตัดฉากงงๆ ไปนิดนึง เหมือนบางทีเค้าย้อนความทรงจำตัวละคร เราต้องปรับตัวให้ทันนิดนึง 🤣

เห็นมีเล่มพิเศษฟรีอยู่ใน meb อย่าได้รีรอขอไปอ่านก่อนละ 🤩

[Linii · Rating 4 out of 5]

สนุกดีนะคะ ชอบตอนที่รู้ว่าชอบกันแล้ว แบบโหยยยยยยย คนคลั่งรัก คนหวงเมีย เอาน่าเข้าใจได้ แต่ก่อนมันต้องห้ามใจไง พอไม่ต้องห้ามแล้ว เต็มที่ไปเลยจ่ะพ่อ

ท่านขุน พันแสง (26) เป็นนักรบคนเก่งศรีอโยธยา ทำคุณความดีจับโจรอะไรต่ออะไรได้ เก่งเพราะมีอวิชชาด้วยเลยสร้างศัตรูไว้เยอะ อริหลักคือพี่ชายของชวาลา (16) พี่คนเลวเลยสร้างสถานการณ์ให้คนลือว่าน้องส่วกับท่านขุนได้เสียกัน ทำให้ต้องแต่งงานพระราชทานกันไป เพราะพี่ชายรู้ว่าท่านขุนมีอวิชชา ซึ่งคนมีอวิชชาต้องถือพรมจรรย์เลยส่งน้องสาวตัวเองไปเฉย

ท่านขุนก็ถือมั่นกับการไม่ยุ่งกับสาว แต่แม่วาน่ารักไง ขยันทำมาหากิน เอ็นดูบ่าวไพร่ ดูแลบ้าน ข้าวปลาอาหารดีเยี่ยม ท่านขุนเลยค่อยๆชอบแม่วา แต่เมื่อมีรัก อวิชชาก็ย้อนเข้าตัว ทำให้ท่านขุนป่วย

การที่ท่านขุนเข้าสู่เส้นทางอวิชชาเพราะต้องการตามล่าฆาตกรที่ฆ่าครอบครัวท่านขุนเมื่อตอนเด็ก ทั้งๆที่เป็นวิชชาต้องห้าม เกิดเรื่องมากมาย การไล่ตามจับฆาตกร การรับโทษวิชาต้อบห้าม ทำให้ต้องห่างจากแม่วา

สุดท้ายเรื่องคลี่คลาย คุณพี่กับแม่ตัวอุ่นก็ได้มาเจอกัน รักกันหวานมากกกกกก ตอนมาเจอกันคุณพี่ถึงขั้นน้ำหูน้ำตาไหลกอดเอวแม่ตัวอุ่นไม่หาย น่ารักดีค่ะ

ตัวละครมีแบบความอิหนังวะหลายตัว แบบความซื่อของแม่วา และน้องสาว ความผีเข้าผีออกของท่านขุน ความเลวของพี่ แบบหลายๆตัวละครมันอิหยังวะมาก เลยหงุดหงิดอ่ะ แล้วตอนเฉลยคดีท้ายเล่ม ไม่รู้ว่างงหรือมันวนๆ แต่เอาเป็นว่าเฉลยแล้วไม่อินอ่ะ อ่านข้ามๆ

ให้คะแนนความคลั่งเมียของท่านขุนละกัน น่ารักดีค่ะ

[林雅君 · Rating 3 out of 5]

ภาษาสวยงาม พล็อตเรื่องเข้มข้น! แต่ให้ 3 ดาวเพราะส่วนตัวไม่อินความรักระหว่างพระนางเลย (นี่ก็ความชอบขัดกับชาวบ้านเขาตลอด 😅) เป็นเรื่องที่อ่านฉากพระนางแบบผ่านๆ แล้วไปโฟกัสที่เรื่องการเมืองแทน แอบหมั่นไส้การกระทำหลายอย่างของนางเอก แบบแม่หญิงจะเป็นคนดีศรีอโยธยาไปถึงไหนคะ เอ๊ะ หรือว่าชั้นจะเป็นตัวร้ายซะเองนะ 55555555

[Ziramanee · Rating 5 out of 5]

"เจ้าจักฆ่าพี่ให้ตาย เพราะรักเจ้า...ใจจักขาด"
ประโยคเดียวคือสุดดดดดจริงๆเรื่องนี้ เพิ่งอ่านจบเลย ร้องไห้ไม่รู้กี่ยก คุณนักเขียน คราม 💙 เขียนนิยายเรื่องนี้ได้แยบคายมาก ทั้งการวางปมของเรื่องราวต่างๆ บทบาทตัวละคร ปมของเรื่องค่อนข้างหนักแน่นมากๆ ขอชื่นชมไรต์ในจุดนี้มากๆค่ะ บางฉากบางตอนคือคาดไม่ถึงจริงๆ 👍 ทำให้รี้ดมีอารมณ์ร่วมลุ้นไปกับท่านขุนแสงผลาญหรือออกขุนสุริยนหัสดี พระเอกของเรา ว่าจะจัดการทั้งคนฉ้อฉลในบ้านเมืองและแก้ไขปมความรักให้ตัวเองได้รักเจ้าตัวอุ่น ท่านหญิงชวาลาของตนเองได้อย่างไร ฮือออออออออออ คือดียยมากกกก 😍

💗มาพูดถึงตัวละครพระเอกกันดีกว่า คุณพี่พันแสง (ขุนแสงผลาญหรือออกขุนสุริยนหัสดี) ขุนนางหนุ่มผู้เก่งกาจในวัย 26 ปี แต่ดำรงตำแหน่งขุนนางยศสูงในวัยหนุ่มเทียบเท่าขุนนางคนเก่าแก่ มีศัตรูไปทั่วด้วยความเป็นคนยอมหักไม่ยอมงอ หน้านิ่ง โหดเหี้ยม(บ้าง) ดุดัน เด็ดขาด ใจถึงมากกก และยังเป็นที่โปรดปรานของสาวๆลูกขุนน้ำขุนนาง หรือสตรีชั้นสูงที่คอยชะม้ายชายตา แต่คุณพี่พันแสงเค้าก็ไม่แลสักคน5555555+ รอดปากเหยี่ยวปากกามาได้ ตั้งมั่นแล้วว่าชีวิตนี้จะมีเมียไม่ไ���้ เพราะฝึกถืออวิชชาต้องห้ามจากอาจารย์มา "เรียนจากกู ห้ามมีเมีย มึงว่ามึงทำได้ แล้วกูจักคอยดู" เงื่อนไขสำคัญที่แลกมากับการปกป้องบ้านเมืองจากพวกขุนนางโฉดชั่วฉ้อฉลในอโยธยา ขุนแสงผลาญ ผลาญได้ทุกอย่างไม่เคยกลัวใคร พระเอกคือคาแรกเตอร์ชัดเจนมีมิติมาก คุณพี่ ผู้ชายคนนี้เฉียบขาด ชีวิตต่อสู้มามากมายทั่วสารทิศ ยอมเดิมพันทั้งชีวิตแม้จะถืออวิชชาแต่เดินในทางของตัวเองบนความถูกต้องยุติธรรม หาใครแบบนี้มิมีอีกแล้ววว เป็นผู้ชายที่มีอาคมมนตราวิชาคาถาต่างๆ คือเรื่องนี้จะรู้สึกถึงความไซไฟ 555555 พระเอกเป็นคนที่เก่งกาจมาก จินตนาการแต่ละซีนคือขนลุกตามทุกทีเวลามีฉากต่อสู้ด้วยกำลังและปัญญา โคตรยอดเยี่ยมเลยจ้าแม่ มือของเค้าคอยปกป้องคนบริวารแวดล้อมได้อย่างดีเสมอมา และเมื่อมีคนที่รักอย่างแม่หญิงชวาลาเข้ามาในชีวิตเท่านั้นแหล่ะ คุณพี่ก็ค่อยๆเปลี่ยนไป ไปเป็นคนยิ้มเก่ง ขี้เล่น ช่างหยอกเย้าเมียทรมานตัวเองเล่นหรอคะ 555 ด้วยเงื่อนไขที่ต้องแลกคือจะมีเมียข้างกายหรือหลงในความรักไม่ได้ ไม่งั้นอวิชชานั้นจะทำลายผู้ถือครองจนทรมานสิ้นชีพ ไม่มีใครรอดหากได้ลิ้มรสกับความรักนี้ ฮือออออออออ คุณพี่ของรี้ดจะทนได้อย่างไร โอ้ยยยยยยทรมานจิตใจกันขนาดนี้!!!!! คิดพล็อตได้ไงคะไรต์ สุดยอดดดดดไปเลย 😄👍 55555+ (เพราะทรมานใจคนอ่านไปด้วยไม่รู้จะเรื่องนี้จะจบลงอย่างไร 😭😂)

🥰ความรักของท่านพี่พันแสงก็ไม่ใช่ใคร แม่หญิงชวาลาหรือแม่วา เป็นนางเอกที่เป็นความสดใสของโลกใบนี้ แม่วาแม้จะด้วยวัยอายุน้อยเพียง 16 ปีที่อยู่ลำพังกับเหล่าข้าทาสบริวารเด็กๆที่เลี้ยงมาในบ้านหลังคุณพ่อคุณแม่สิ้น และอยู่ร่วมเรือนกับพี่ชายแท้ๆ หมื่นวรไชย ผู้ที่ไม่เป็นโล้เป็นพายรู้สึกเปรียบเทียบตัวเองกับน้องสาว เลยประพฤติไม่ดี และเริ่มเรื่องราวทั้งหมดด้วยเล่ห์กลที่ดันไปรู้เงื่อนไขสำคัญของคุณพี่นั้น เลยวางกับดักเพื่อจะทำลายพระเอกทำให้พระนางได้แต่งงานกันจนได้ แล้วคุณพี่เราก็ยอมรับสารท้านั้นด้วย 5555 ไม่หือไม่อือแต่งก็แต่งคุณพี่ยึดว่าไม่กลัว ไม่หวั่นไหวกับหญิงใดทั้งนั้นในแผ่นดิน !!! แล้วเป็นไงเจ้าคะคุณพี่เจอความน่ารัก สวยงดงามทั้งรูปร่างหน้าตาและสติปัญญา วางตัวดี เขียนหนังสือเป็น รักเด็กและสัตว์ (แม่แก่กับเจ้าทองหยิบจนพระเอกแอบอิจหลายที5555) แอบจะขี้งกหน่อยๆ แสนซนมากๆ สดใสเปล่งประกายสุดๆ ท่านขุนจอดสนิท!!!!! จอดไปเลยใช่ไหมคุณพี่ 555555 "รอข้า"😳 ฮือออออ 💋😍 ประโยคเดียวของคุณพี่ก็ทำคนอ่านจอดสนิทเช่นกัน เป็นเรื่องที่เรารักนางเอกมากกกกกก ยกป้ายไฟแม่วาตลอดเวลา 😆 เจ้าตัวอุ่นหรือแม่วาของพี่พันแสงคือจริงใจกับความรู้สึกกับตัวเองสุดๆ เป็นตัวละครที่เรารักมากเลย ท่านหญิงชวาลารู้จักวางตัวถูกตามกาลเทศะ อาจแอบซนไปบ้างตามประสายังเด็กน้อย แต่ความคิดโตกว่าวัยไปมาก รี้ดเอาใจช่วยร่วมลุ้นกับนางตลอด เวลาที่สามีต้องออกไปราชการหรือรบสู้ศึกเพื่อแผ่นดิน หลังบ้านที่ดีอย่างแม่วาก็ไม่เคยทำให้ผิดหวัง แม้ห่วงแสนห่วงท่านขุนชายคนรักแต่ก็รู้จักหน้าที่ของตัวเองเสมอ คอยดูแลห่วงใยทำกับข้าวให้สามีเสมอ มีวิธีการที่คอยช่วยเหลือสามีในการเอาชนะศัตรูหรือคนที่พยายามมาใส่ร้ายพระเอกด้วย เป็นหญิงฉลาดมากกกกก เสียสละตัวเองเพื่อทุกอย่างได้ด้วยหัวใจรักที่มี ซาบซึ้งจุดนี้ของแม่วามาก ยิ่งตอนท้ายขยี้หัวใจมากกกกกกค่ะ 💙 แม้ตัวอยู่ไกลกันใจก็อาวรณ์แม้อยู่ใกล้ใจก็ห่วงหาตลอดเวลา เมื่อเกิดความรักนั้นแล้ว ไม่มีทางหักห้ามได้ แต่พระเอกก็เลือกรักไม่ได้เลือกอวิชชา แม้อวิชชาจะทำลายจนตัวต้องตายก็ตาม ร้องไห้ตามแม่วาและพี่พันแสงเลย น้ำตาท่วมมมมตาบวมกันไปข้าง คู่นี้เป็นความรักที่ตราตรึงมากกกกก สุดๆไปเลยยยยย ❤️❤️

💖พล็อตเรื่องเป็นอะไรที่แปลกใหม่ดี มีเรื่องคาถาอาคมอวิชชา มนตร์ดำ หมอผีเข้ามาเอี่ยว เรื่องชุมโจร การรบ การรักษา(พี่พันแสงเจ็บบ่อยต้องเห็นใจ รักเมียมากก็งี้) รวมถึงการค้าขายในสมัยกรุงศรีอยุธยาที่สอดแทรกเข้ามาทำให้เราได้เห็นวิถีชีวิตสมัยนั้นที่สะท้อนในเรื่องนี้ด้วย เนื้อเรื่องมีความเข้มข้นมาก ตัวละครเยอะไปหมด ที่น่าสนใจก็คือเสือพราย ผู้มีอวิชชาอีกคน 5555 ที่เป็นเหมือนทั้งมิตรและศัตรูของพระเอก อยากบอกอีกครั้งว่าขนลุกทุกทีเวลามีฉากต่อสู้ด้วยคาถาวิชาอาคมต่างๆ และพระเอกคุณพี่ใจเด็ดขนาดไหน (เสือพรายยังชื่นชมว่าสูสีกับกูทีเดียว!!!) ประโยคเด็ดมีหลายตอนมากที่อ่านทีไรซึ้ง ยิ้ม อบอุ่นใจ เขิน กัดหมอน อึ้ง ช็อค อ้าปากค้าง หัวเราะทั้งน้ำตาทุกที หลากหลายความรู้สึกมากกกกก พูดมาทั้งหมดคือการรีวิวทั้งหมดที่มีแต่ยังไม่สามารถอธิบายความรู้สึกทั้งหมดได้เลยค่ะ สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 💙💙💙 แทบหมดคำพูด มันส์มากกกกกก อาจจะไม่ได้หวานมากกกแต่ว่าแต่ขนลุกกับตอนคุณพี่หอมท้ายทอยแม่วาเหมือนกันนะกรี๊ดดดดดดดดด คุณพี่!!!!!!!!!! พ่อคุณของรี้ดทำไมเป็นได้ขนาดนี้ ไหนว่าจะไม่แล ทำใจแข็งไปงั้น 555555 แพ้แม่วาเค้าทุกประตูอ่ะโด่วววววว พี่พันแสงจะเอาต์ดอร์ก็ได้ รี้ดก็ไม่ติด อิอิ เขินมากกกกกกกกกและชอบมากด้วยยยยค่ะเรื่องนี้ ให้ทั้งใจเลยยยยย ขอตอนพิเศษมาเร็วๆนะคะไรต์ 💗💋😍

[Miss Jan€Kim · Rating 5 out of 5]

อ่านจบนานแล้วแต่หลังจากอ่านจบก็เผอิ๊ญเผอิญ😂ไปติดซีรี่ย์ 4 เรื่อง ตำนานกรีชา,มนตราต้องสาป,สตรีหาญฉางเกอ,ฉู่ฉู่มือชันสูตรฟ้าประทาน เลยไม่ได้มาทำบันทึกการอ่านนิยายส้ากกกกกกที

ม่ะมาพูดถึงนิยาย ‘ใจขังเจ้า’ ของคุณครามกันค่ะ เริ่มแรกเลยเมียงๆมองๆเพราะโดนใจปกและชื่อเรื่อง น่าจะเป็นนิยายย้อนยุค ช่วงนี้ชอบแนวพีเรียดด้วย น่าจะโดน😂หลังจากเมียงมองและโดนกระตุ้นจากClairdenoonว่าเรื่องนี้แนวเรา? พระเอกเป็นคนมีของเป็นจอมขมังเวทย์😲กรี้ดดดซื้อออออออ!

🌳พูดถึงตัวละคร🌳
•ชอบที่พระเอก ขุนแสงผลาญ เก่งกล้า ร้ายกาจ มีของ หล่อรวยร้ายชายชาติทหาร😂ไม่สนหญิงเพราะ...?.... แต่ก็ยอมแต่งเมียและแพ้ความดีความน่ารักของเมียนาง😍รัก หลง ห่วง หวง แม้รู้แก่ใจว่าจะสิ้นชีพชีวาวายหัวใจสลายเพราะรักเมียเขาก็ยอม #ขอแค่มีเธอ
“เจ้ากำลังฆ่าพี่ให้ตายเพราะรักเจ้า...ใจจักขาด” ประโยคนี้ที่ท่านขุนแสงผลาญพูดเป็นประโยคที่ให้ความรู้สึกหวานมากละมุนมากและเป็นประโยคที่เราได้อ่านแล้วรู้สึกทั้งหวานและเศร้า+ทรมานใจ🥺
•นางเอก แม่หญิงชวาลา สาวน้อยวัย 16 ปีที่ชีวิตไม่ได้สมบูรณ์แบบ พ่อแม่เสียไปแล้ว มีพี่ชายก็..!?😩ไม่มีจะดีกว่า🙄 #พี่ชายนางเอกร้ายมาก🤬 ที่นางเอกโดนใจเราคือเธอไม่ใช่สาวเรียบร้อยสนิมสร้อย,บ่อน้ำตาตื้น,ไม่สู้คน แต่เธอเข้มแข็ง สู้คน สู้งาน ผิดคือผิด ถูกคือถูก ไม่ย่อท้อต่อปัญหาในชีวิต พอแต่งงานออกเรือนมาอยู่กับท่านขุนก็อยู่เป็น.. อยู่ในเรือนท่านแบบ ‘อย่านิ่งดูดายปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น’ เฟ้ย😫ไม่ใช่ 555555 อยู่ในเรือนท่านอย่านิ่งดูดายทำกับข้าวกับปลา จัดบ้านแต่งบ้าน ซักผ้าเย็บ-ปะ-ชุน ทำทุกสิ่งที่ทำได้+ค่อยๆตกคนรอบข้าง..คนใช้ ลูกเล็กเด็กแดง ใครๆก็เอ็นดูแม่นายชวาลา #แม่นายชวาลาไม่ได้มาเล่นๆ ตกได้ตั้งแต่เด็กคนใช้ยันเจ้าของเรือน😂 #อริณถูกใจสิ่งนี้
•ที่จริงชอบทุกตัวละครในเรื่องแต่มีอยู่หนึ่งสิ่งมีชีวิตที่เราเอ็นดู😍เวลาแม่เขาฉากมาจะทำให้เรายิ้มนิดๆได้ “แม่โคแก่”😅😅😅😅😅😅แม่มา! แม่โคที่สามารถแย่งซีนท่านขุนแสงผลาญได้😂

หลังจากอ่านจบกรี้ดหนักกว่า��ดิม ชอบมาก ดีย์มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก พระเอกโคตรดี นางเอกโคตรโดน 555555 ความคิดเห็นส่วนตัวนะ☺️
🎵ออกศึกข้านึกแต่รบ และรบ จบศึกข้านึกแต่รักเจ้าเท่านั้น...🎵(ตอนอ่านคิดถึงเพลงนี้ตลอดเลยค่ะ😍)
สำหรับนิยายเรื่องนี้มีครบทุกอารมณ์เลย หวานละมุน สุขสดใส น่ารักน่าหยิก ทุกข์ เศร้า ทรมาน(น้ำตาไหล) สะใจ ลุ้นระทึกฯ แถมยังมีการชิงไหวชิงพริบ+แผนซ้อนแผน+คนร้ายซ้อนคนร้าย #ถูกใจอริณสุดๆ นิยาย 585 หน้าเสมือนดูละครพีเรียดหนึ่งเรื่องที่เข้มข้นทุกฉากทุกตอน ทำให้เราอ่านแบบว่า”กลัวมันจะจบ”😂 พล็อตเรื่องดีข้อมูลแน่น สำนวนของไรท์สละสลวยอ่านลื่นไหลสไตล์ไทยโบราณ อ่านจบแล้วรู้สึกซาบซึ้งตรึงใจกับสิ่งที่ทั้งคู่ทำเพื่อกันและกัน ✳️นิยายไทยเรื่องนี้อริณจัดให้อยู่ในหมวดนิยายloveloveของฉันเลยล่ะค่ะ หากใครยังไม่ได้อ่านและสนใจลองอ่านตัวอย่างนะคะ #ของเขาดีจริงๆ

[quin ⁠♡ · Rating 4 out of 5]

"ถึงความรักจักทำให้ทุกหนักหนา ทว่าการได้รักแลเป็นที่รักสักคราก็นับว่าเป็นวาสนาอย่างหนึ่งมิใช่หรือ"

ใจขังเจ้าเป็นเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกอิ่มมาก ภาษาสวย กลมกล่อมไป ไม่เจอจุดเอ๊ะหรือหลุดโทน ชอบที่พระเอกเรียกนางเอกว่า “เจ้าตัวอุ่น” แค่สามคำแต่รู้สึกถึงความรัก ความเอ็นดู

โดยรวมแล้วชอบ แต่… มันหวานไม่สุด เหมือนชาไข่มุกที่ใส่น้ำตาลมาแค่ 50% ความสัมพันธ์พระนางเหมือนอยู่บนความไม่เข้าใจกันซะส่วนใหญ่ ต่างคนต่างจะแก้ปัญหาเอง มันให้ครสหน่วง ค้างคาตลอดเวลา แม้กระทั่งตอนมาลงเอยกันแล้วก็เถอะ

[Muchi Muchima · Rating 4 out of 5]

อ่า เรื่องนี้ดีจริง ๆ สมกับเรทติ้งที่มากกมายก่ายกอง

“เจ้าตัวอุ่นของพี่” คำเรียกขานที่แสนโรแมนติก เอิ๊ก ๆ

[Pika Cruz · Rating 4 out of 5]

4.5 ⭐️ ท่านขุน พันแสง เป็นคนมีของ อวิชชาอาคมดังๆฆ่าไม่ตายไฟไม่ไหม้อะไรประมาณนี้ แต่กฏของการรักษาอวิชชานั้นไว้คือ ‘ห้ามมีเมีย ห้ามรัก ห้ามไม่ให้ใจผูกพัน’ เเม่หญิง ชวาลา ลูกสาวพระยาเชียวนะ แต่ก็เป็นผู้ดีตกยาก หลังจากบิดามารดาเสีย เหลือแต่พี่ชายที่ไม่ได้เรื่องไม่เอาอ่าว ถนัดแต่ดื่มสุราเคล้านารีเสียมากกว่า แถมยังเป็นอริศัตรูคู่อาฆาต ต้องตายไปข้างนึงกับ ท่านขุนพันแสง เขาลวงน้องสาวให้ได้แต่งงานกับอริ เผื่อให้ฝ่ายนั้นหมดอาคม แต่ไม่หมดอารมณ์นะค้าาา ท่านขุนก็เล่นไปตามบทที่อริจัดขึ้น ‘เขาใช้ความนิ่งเฉยสกัดทุกเรื่อง ไม่สนใจ ไม่มอง ไม่พูดด้วย ทำเหมือนว่าเมียที่แต่งเข้ามาไม่มีตัวตน’ แถมยังคิดว่าชวาลาอาจจะรู้เห็นเป็นใจกับพี่ชายเพื่อกำจัดเขา พออยู่ร่วมเรือนด้วยกันนานเข้า ชวาลากับไม่ใช่อย่างที่คิด เธอไม่รู้ไม่เห็น กับสิ่งชั่วร้ายที่พี่ชายทำกับเขา กับเป็นแม่เรือนที่ดี ดูแลเอาใจใส่เป็นที่รักของคนรอบตัวเขา ‘ เมื่อได้ใกล้ดอกไม้งาม กลิ่นหอมหวน ก็ชวนให้ใจอยากชื่นชม ดอมดม แต่ติดที่วิชาอาคมที่ติดตัว’ หนึ่งใจคิดถึง หนึ่งหอม หนึ่งจูบ เขาจะต้องได้รับการทรมานจากอวิชชาอาคม ทำนองนี้น่าสนใจ แต่…หลังจากนี้จะมีการเมืองในอโยธยามาเกี่ยวข้อง สลับกับนักเขียน สลับบทไปมา โอ้ยอ่านแถบไม่รอดนะคะ ยอมรับว่ามีเปิดผ่านบ้าง ถ้าจะไม่ถูกใจก็ตรงที่บทมันเปลี่ยนไปมา จนตามไม่ทัน อย่างกับดู Doctor Strange ยิ่งอ่านช่วงหลังยิ่งมึนมากค่ะ แต่ให้คะแนนความรักพระนางนะจ๊ะ

[Sasa · Rating 5 out of 5]

สนุกมากกกก ครบครัน standing ovation เลยทีเดียว

[พอลลี่ · Rating 5 out of 5]

รีๆรอๆอยู่นาน เอาสักที พอเพื่อนรีวิวว่าสุดยอด สงกรานต์ยาวปายยยยๆ จบไวมากแบบไม่เป็นอันกินอันนอนเลยทีเดียว ขนาดพันห้ากว่าหน้านะ ก็ว่าอยู่ยาวมากจนอินไปกะเค้าไปหมดไปค่ะเก็บไว้ก่อนลืม😁
❤️❤️❤️ชวาลา ท่านหญิงวา พี่วา น้องวา&ท่านขุน ขุนแสงผลาญ คุณพี่(อันนี้อิฉันเขิน) และอีกชื่อยาวมากจำไม่ได้ สดีอะไรสักอย่าง😁😁😁
งือออออ เอาไปเหอะ 5 ดาว 10 ดาว 100 ดาว อิฉันอ่านไม่หลับไม่นอน ตอนสงกรานต์ ไม่ได้สาดน้ำแต่น้ำไหลออกตาไปกะเค้าทั้งเรื่อง😭😭😭😭😭
แล้วจักให้อิฉันรีวิวนิยายเรื่องนี้เยี่ยงใดกันเล่า ในเมื่อมันครบหมดทั้ง ความรักแบบหญิงชาย(ที่อันนี้ยอมให้ท่านขุน แม่ชวาลามาก ความตายก็แยกเค้าไม่ได้) รักของนาย-บ่าวที่ตายก็ต้องตายด้วยกัน (ฉากที่ละออ เทียน พี่อ่อน พี่วาด พี่บัว พี่ม้วน มาร้องขอให้ยกโทษให้ท่านขุน หากไม่ยกโทษก็ตายไปพร้อมกัน งือล้องห้ายยยย😢😢😢😢😢 ไม่รวมความจงรักภักดีของพี่หาญ พี่ยง พี่มิ่ง ที่มีต่อท่านขุนอีกนะ ซึ่งสุดอ่ะ) รักแบบพี่น้อง มีทุกรักค่ะ มีดราม่า(ที่อิฉันนั้นน้ำตาซึมไปตลอดทั้งเรื่อง ใจบางค่ะ) มีอภินิหาร มีเวทมนต์ มีหายตัว เหาะเหินเดินอากาศแหวกอากาศแหวกทะเล มีการเมืองที่วุ่นวายแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นไม่ว่ายุคไหนก็ไม่เคยหายไปจากบ้านเมืองเรา มีอะไรๆบลาๆใดๆมากมาย เพราะไรท์เค้าทำการบ้านมาดีประมาณจบด๊อกเตอร์ประวัติศาสตร์ โบราณคดี ทำนองนั้นเลย🎓🎓🎓
❤️ภาษา ที่แม้จะมีผู้รู้ติงมาว่าไม่เหมาะไม่ควร แต่รีดแบบบ้านๆอย่างอิฉันก็หาได้รู้สึกไม่
❤️เป็นนิยายไม่มี nc เด้อหรือมีหว่า น่านับว่าไม่มีค่ะ เพราะอิฉันนั้นถึงจะอยู่ใต้เตียงเค้ามาตลอดแต่ก็ อ่าว เค้าได้กันละเนอะ อ่าวลูก 4 กันละเนอะ แต่ๆๆๆๆๆๆขนาดคุณไรท์ไม่บรรยาย nc อิฉันผู้รอคอยฉากนี้ก็หาได้เสียใจไม่ แค่เห็นเค้าได้รักกัน อยู่ด้วยกัน กอดกัน จับมือกัน เค้าไม่ต้องเจ็บปวดจากความรักในครั้งนี้ ก็ใจฟูฟ่อง ครบคอมพลีทลี่แบบไม่เป็นไรไม่มีก็ไม่ว่าแบบลุกขึ้นปรบมือ บราโว่ได้แบบสวยๆ👍🏻👍🏻👏👏👏แถมหลั่งน้ำตาแห่งความปลื้มปริ่ม ยินดีปรีดา ปานประหนึ่งเป็นแม่ของท่านขุน เป็นพ่อ-แม่ชวาลาก็มิปาน
❤️อ่านจบยังไม่สามารถมูพออนได้ ยังคงอยากอ่านเรื่องต่อไปของไรท์ อยากเห็น CV ไรท์ว่าเค้าจบแขนงใดมา จบโบราณคดี ประวัติศาสตร์หรืออักษรศาสตร์ หรือสังคมศาสตร์คะแนนท้อปของประเทศ จึงรีบเข้าอากู๋และสมัครเป็น fc writer ทันใด
❤️อารมณ์แบบถ้ามีนิยายไรท์มาอีก ชั้นคงไม่อ่าน sample แต่น่าจะกดซื้อเลยแบบไม่สนราคา (แค่รอซื้อช่วงโปรแหล่ะ)
❤️❤️❤️❤️❤️สรุปอิฉันรักเค้าทั้ง 2 คนพอๆกันเลย ชวาลา แม่เนื้ออุ่นของท่านขุน ผู้พร้อมพรักไปด้วยรูปสมบัติ และจิตใจที่ดีงาม ขยันขันแข็ง รักทุกคนในโลก จิตอันแน่วแน่ในรักท่านขุนแต่เพียงผู้เดียว บอกรักก่อนด้วยเด้อจิบอกให้
❤️❤️❤️❤️❤️ท่านขุน งืออออ ท่านกรำงานหนักเสียเหลือเกินหนาท่าน ถ้าให้เปรียบปัจจุบัน ท่านขุนน่าจะเป็นตำรวจหรือตำรวจสืบสวนสอบสวนอะไรเทือกนี้ไหมนะ น่าจะแหล่ะ นอกจากความหล่อล่ำ ความขรึม เย็นชา ตาดำดุ กับความสับสนในใจที่แบบชั้นไม่อยากรัก ชั้นอยากรักที่ตีกันมั่วไปหมดของท่านขุนแล้ว ท่านขุนยังมีความอึนๆ ซึนๆ พูดน้อยแต่ใจกล้าเด็ดเดี่ยว และยอมตายเพื่อความรักได้ ชอบประโยค “พี่รักเจ้า จนจะตายแล้ว” จัง ประมาณนี้แหล่ะ 🥺😢😭😭😭
❤️แม่ชีนันทา😘😘😘ขอรีดกราบงามๆด้วยนะเจ้าคะ
❤️เสือพราย เหาะหายไปแล้วไปไหนต่อคะลุงเสือ
ปล.อิฉันว่านิยายเรื่องนี้ พระเจ้าอยู่หัว น่าจะแคสนักแสดงไม่ได้ หรือไม่ก็ไม่ผ่าน เลยไม่ได้ออก มีแต่เหล่าเสนาบดี ขุนนาง ทะเลาะกันตีกันมั่วไปหมด ตามนั้นแล ชอบบบบจนอยากอ่านเล่มใหม่ของไรท์อีกไวๆ รีบนะคะไรท์ มากดดันอีกแรง😁❤️😘😍🥰❤️❤️❤️
#ดุอย่างคุณพี่มิควรมีคนเดียว 😉😉😉ใส่ # ให้ไรท์เค้าด้วยเนอะ☺️

[Eye_Candy · Rating 4 out of 5]

“ใจขังเจ้า” นิยายพีเรียดรสชาติเข้มข้น ว่าด้วยเรื่องของขุนพลหนุ่มนาม ‘พันแสง’ บรรดาศักดิ์คือ ‘ขุนสุริยนหัสดี’ หรือฉายาที่ร่ำลือกันไปทั่วอโยธยาว่า ‘ขุนแสงผลาญ’ (ฉายาเยอะจริง ๆ เทียวพ่อ) ผู้มีฝีมือในการรบเก่งฉกาจฉกรรจ์หาตัวจับยาก เป็นข้าราชการระดับสูงตั้งแต่อายุยังน้อย หนำซ้ำยังคมสันรูปงาม เป็นที่ใฝ่หาของสาว ๆ ทั่วทั้งพระนคร แต่ใครเล่าจะรู้ว่าเบื้องหลังเขาเป็นผู้ฝึกอวิชชาอาถรรพ-เวทขั้นสูง ที่มีกฎว่าห้ามมีเมียไม่งั้นของจักเข้าตัว!!!
.
ด้วยความที่ได้ดิบได้ดีเกินหน้าเกินตาคนอื่นพระเอกของเราจึงมีศัตรูอยู่ทั่วทุกสารทิศ รวมถึง ‘หมื่นวรไชย’ ข้าราชการหนุ่มเจ้าสำอาง ที่แม้จะเป็นบุตรเจ้าพระยาแต่กลับไม่เจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงานเท่าที่ควร เมื่อระแคะระคายถึงอวิชชาของพันแสงจึงได้วางแผนป้ายสีให้เกิความเข้าใจผิดจนทำให้ ‘แม่หญิงชวาลา’ หรือ ‘แม่วา’ ผู้เป็นน้องสาวต้องออกเรือนไปเป็นเมียพระราชทานของออกขุนหนุ่ม
.
ถึงแม้เส้นเรื่องหลักคือความรักของพระ-นางที่ต้องเอาใจช่วยให้สุขสมหวังท่ามกลางกฎแห่งไสยศาสตร์ แต่ก็มีเรื่องราวอื่น ๆ ที่น่าติดตามเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นหน้าที่การงานของพระเอกที่ขุนนางแต่ละคนชิงดีชิงเด่นฟาดฟันกันแบบไม่ยั้ง รวมถึงปมครอบครัวของทั้งพระเอกนางเอก และอีกมากมาย เรียกได้ว่าใส่มาแบบจุก ๆ
.
เป็นผลงานเรื่องแรกของนักเขียน อ่านคำนำแล้วรู้สึกว่าเธอออกจะถ่อมตัวไปสักหน่อย เขียนเรื่องแรกได้ขนาดนี้คือเก่งมาก ๆ แล้ว อาจจะมีนิดนึงที่แบบ เอ๊ะ! อันนี้ภาษาโบราณเหรอ แต่ก็เพียงเล็กน้อย ที่ชอบเลยคือปมเรื่องนี้มันเยอะมากจริง ๆ ซ่อนนั่นซ่อนนี่ไว้อย่างละนิดละหน่อย ยั่วให้คนอ่านตงิดใจแล้วก็มาเฉลยทีหลัง แล้วก็สามารถเคลียร์ได้หมดทุกประเด็นด้วย บางอันสงสัยจนลืมไปแล้วพอมาถึงฉากเฉลยก็คือประทับใจ
.
ส่วนความรักของพระนางก็อบอุ่นดี พระเอกเป็นผู้ชายเข้มแข็งแต่ก็อบอุ่นและมีหัวใจละเอียดอ่อน ส่วนนางเอกเป็นผู้หญิงอ่อนหวานแต่ไม่อ่อนแอ ต่างฝ่ายต่างเติมเต็มปกป้องซึ่งกันและกัน ละมุนละไมเหลือเกิน ชอบในการที่ให้อุปสรรคของความรักเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ อยู่หนือการควบคุม ทำให้เอาใจช่วยว่าความรักของตัวละครจะมาบรรจบกันได้ยังไง จะสะเทือนซางไหม ลุ้นกันจนบทสุดท้าย

'เจ้ากำลังฆ่าพี่ให้ตาย เพราะรักเจ้า ...ใจจักขาด' >>> ชอบประโยคนี้ จากเศร้า ๆ คือพอยิ้มได้นะ
.
ส่วนตัวละครอื่น ๆ ในเรื่องก็มีเสน่ห์ ไม่ว่าจะเป็นแม่ละออกับพี่มิ่ง เป็นคู่ซีนน้อยแต่น่ารักมาก เจ้าเทียนน้อยก็น่าเอ็นดู หรือแม้กระทั่งตัวร้ายอย่างหมื่นวรไชย ก็เป็นตัวละครที่สั่นสะเทือนอารมณ์เราได้มากที่สุด โดยรวมถือเป็นนิยายไทยที่สนุกอีกเรื่องหนึ่ง ถ้าเป็นละครน่าจะดังเลยล่ะ และคิดว่าน่าจะมีช่องมาซื้อไปทำละครแน่นอน

[Pa Sin ผ้า ซิ่น · Rating 1 out of 5]

ซื้อมาอ่านตั้งแต่ออกใหม่ๆ
อ่านครั้งแรก..รู้สึกว่าใช้ภาษาฟุ้งจัง เหมือนกับพยายามใช้คำโบราณมากไปจนกลบเสน่ห์ของบทสนนาไปหมด…ฝืนไม่ไหว DNF ตอนครึ่งเล่ม

ผ่านมาหลายปี หยิบมาอ่านอีกครั้ง คิดว่าอ่านเอาพล๊อตก่อนละครออก
ปรากฏว่าก็ยังไม่สปาร์คอะไรเลย พล็อตยังเดาได้ นางเอกก็ลำไย พระเอกก็ไม่เม็คเซ้นส์ 😬.

[Look A Breathe · Rating 5 out of 5]

#128 ใจขังเจ้า


“เธอคือน้องสาวศัตรูที่ถูกส่งมาเพื่อกำจัดอวิชชาในตัวเขา
ซึ่งเขาเกือบตาย เพราะรักเธอ"

เนื้อหาสาระสำคัญในหนังสือ


“เรียนจากกู ห้ามมีเมีย
มึงว่ามึงทำได้ แล้วกูจักคอยดู”

พันแสงตัดสินใจเรียนอวิชชา อาถรรพ์เวทกับครูเพื่อที่จะตัดสินใจที่จะเก่งและกำจัดคนฉ้อฉลทั้งหลายในแผ่นดิน และไม่เพียงเท่านั้น เขาจะจัดการกับเสือพรายที่ฆ่าพ่อเขาและทำให้ทั้งครอบครัวต้องตายยกเว้นเพียงเขาที่รอดชีวิต

พันแสงทั้งเก่งและไม่มีใครที่จะเทียบได้ในผืนแผ่นดินอโยธยาแห่งนี้ แต่สิ่งสำคัญของการเรียน คือ ห้ามมีความรักและจักต้องอยู่เดียวดายตลอดไป

พันแสงหรือขุนสุริยนหัสดีได้บังเอิญเจอกับชวาลาถึงสองครั้งสองครา โดยคราแรกเจอกันที่ตลาด เพราะชวาลาแอบไปขายของในตลาด และไปช่วยเจ้าโคแก่คู่เพื่อนทุกข์ของนาง เลยทำให้เจอกับพันแสงโดยบังเอิญ เพราะพันแสงได้โอบอุ้มช่วยเธอไว้ให้รอดพ้นจากกองทหารม้าของตัวเองที่เข้ามา
และคราที่สอง ชวาลาหนีไปพิษณุโลก แต่ระหว่างทางที่ตัวเองขอโดยสารเกวียนเพราะเข้าใจว่าเป็นแป้งหอม ถูกทหารพร้อมพันแสงจับกุมอีก เพราะจริงๆแล้วในเกวียนคือดินประสิวและนางก็ถูกมัดตรวจเป็นเชลยแต่ได้เป็นลมหมดสติเพราะเจ็บขาเลยถูกโอบอุ้มอีกคราหนึ่ง

และไม่เพียงเท่านั้น หมื่นวรไชย ศัตรูคู่อาฆาตของพันแสงดันออกข่าวเสียหายว่า พันแสงแอบได้เสียกับชวาลา เพราะจริงๆแล้ว ชวาลาคือ น้องสาวศัตรูของพันแสง ดังนั้น เลยต้องมีการจัดงานแต่งงานพระราชานให้กับทั้งสอง

ซึ่งสร้างความเคือบแคลงสงสัยให้กับพันแสงเป็นอย่างมากว่า ชวาลาตั้งใจที่จะมาเป็นสายให้กับพี่ชายหรือไหม แต่ในความเป็นจริงหาเป็นเช่นนั้นไหม เพราะชวาลา ก็มีความยุติธรรมในการที่จะว่าไปตามผิด

ดังนั้น เมื่อชวาลามาอยู่ร่วมชายคาเดียวกันแล้ว ทำให้พันแสงยังอดที่จะระแวดระวังไม่ได้ว่า ชวาลามีอะไรหรือไม่ แต่ก็จะอดห่วงไม่ได้เช่นกัน เลยให้ทหารช่วยตรวจตาดูการเคลื่อนไหวของชวาลา

แต่ในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันแล้วพันแสงกลับได้รู้ว่า ชวาลาไม่ได้เป็นอย่างที่ตัวเองคิดไม่พอ แล้วตัวเขาเองนี้ล่ะ ที่กลับรู้สึกรักชวาลาขึ้นมาโดยที่ต้องพยายามหักห้ามใจ ส่วนชวาลาก็เช่นกันที่รู้สึกหลงรักสามีตัวเอง���ช่นกั��

ไม่เพียงเท่านั้นจะมีแม่หญิงพิมพิไลที่ชอบมาทำให้ชวาลาเข้าใจผิด แต่ด้วยความมีเหตุผลและรักของพันแสงทำให้ทั้งสองคนผ่านพ้นเรื่องร้ายไปด้วยกันได้ตลอด

หลังจากนี้จะสปอย
เนื้อหาสาระสำคัญในหนังสือ

หมื่นไชย พี่ชายชวลาวางแผนกำจัดพันแสงอยู่หลายครั้ง โดยใช้ละออซึ่งเป็นเด็กสนิทของชวาลาในแผนการอยู่หลายครั้ง โดยที่ลออไม่อยากจะทำเลยสักครั้ง แต่ก็ต้องทำเพราะถูกบังคับ ไม่ว่าจะเรื่องที่ทำให้ชวาลาเกือบจมน้ำตายแต่พันแสงมาช่วยไว้หรืออะไรอีกมากมาย

โดยเฉพาะการทำยาเสน่ห์ใส่พันแสง โดยที่ให้ละออเอากลกามาใส่ท่านขุนให้หลงรักน้องสาวอย่างชวาลา โดยหารู้ไหมว่าจริงๆแล้วทั้งสองรักกันโดยไม่ต้องพึ่งของต่ำนั้น

ส่วนชวาลาย่อมระแวงพี่ชายอยู่แล้ว เลยระมัดระวังเป็นพิเศษ และพบดอกไม้ชนิดนี้ เลยรีบเอาออ��มาก่อนที่พันแสงจะทันได้ดื่มหรือได้กินเข้าไป

คืนก่อนเกิดเหตุจากผลที่ตามมาของพี่ชายชวาลานั้น พันแสงได้ให้ชวาลาเข้าไปนวดตัวให้และพันแสงก็ได้ทายาให้ชวาลาเพราะรู้ว่า ชวาลาถูกคนที่จับตัวไปทำร้าย และก็ทั้งสองนี้เองที่เผลอไผลจุมพิตกันและกัน แต่ชวาลากับกังวลใจเข้าใจ คิดว่า พันแสงถูกมนต์ดำก็เลยแอบเผลอไผลไม่กล้าคิดหรือทำสิ่งใดต่อไป

ผลจากการทำมนต์ดำหรือเล่นของใส่ ทำให้พี่ชายของชวาลาต้องอาญาโทษประหารชีวิต เพราะเนื่องจากชวาลามาเป็นพยานในการทำผิดของพี่ชายต่อสามีอย่างพันเเสง และพันแสงช่วยไม่ให้ชวาลาถูกว่าร้ายเช่นกัน เพราะทั้งคู่นั้นมีใจที่เอื้ออาทรและรักกันอย่างมากแล้ว

และไม่เพียงเท่านั้นแม่หญิงพิมพิไลก็ยังเอาปิ่นทองของชวาลามาใส่ร้ายนางอีก แต่พันแสงสามารถที่จะปกป้องชวาลาได้จากความกล่าวหานี้ได้ทุกประการ ซึ่งโทษเดียวกับหมื่นวรไชย

หลังจากนั้น พันแสงได้ยืนยันกับชวาลาว่า ไม่ใช่เพราะกลกามาแต่เพราะชวาลาที่ทำให้เขาทั้งรักและหลงใหลเช่นนี้

ซึ่งก่อนที่หมื่นวรไชย พี่ชายของชวาลาจะตายได้รู้ความจริงว่า ใครกันแน่เป็นคนฆ่าพ่อแม่เขาจนตาย จึงได้ยินยอมขายวิญญาณตัวเองเป็นวิญญาณอาฆาตเพื่อมากำจัดคนที่ฆ่าพ่อแม่เขา

และแล้วความจริงที่คาดไม่ถึงก็ปรากฏแก่สายตาของชวาลา เมื่อดันมารู้ว่าจริงๆแล้ว พันแสงกับเสื้อพรายเป็นเพื่อนกันและเรียนอาถรรพเวทจากที่เดียวกันอีกด้วย แต่ด้วยความรัก ทำให้ชวาลาพยายามที่จะเข้าใจในสิ่งที่พันแสงเป็นอยู่กับเสือพรายในขณะนี้

และพันแสงได้ต่อสู้กับหลวงบวรทัตพร้อมกับเสือพราย ไม่เพียงเท่านั้น โหงพรายอย่างหมื่นวรไชย พี่ชายชวาลาก็เข้ามาช่วยด้วย เพราะจริงๆแล้ว มีคนปลอมตัวเป็นเสือพรายมาทำร้ายผู้คนโดยใช้หลวงบวรทัตในการร่วมมือฆ่าคนด้วย

และคนที่เป็นเสือพรายตัวจริง คือ อ้ายแถนสีนิลที่ปลอมร่างเป็นพระยาแก้วเการพ พ่อของแม่หญิงพิมพิไล ในการทำความชั่วให้มาก เอาทุกอย่างของแผ่นดินมาเป็นของตัว และนี้ก็ได้ต่อสู้กันด้วยไสยเวทย์อย่างมันส์ที่ทุกคนเกือบพลาดพลั่ง แต่สุดท้ายธรรมมะย่อมชนะอธรรม

ซึ่งแม่ชี อาจารย์ที่สอนวิชาพันแสง บอกให้ปล่อยข่าวว่า ชวาลาตายแล้ว แต่จริงๆอยู่กับตน เพื่อให้ชวาลาไม่ไปทำลายแผนการของพันแสงแต่ชวาลาก็อดที่จะเป็นห่วงพันแสงไม่ได้

และเมื่อทุกเรื่องจัดการเรียบร้อยแล้ว เสือพรายตัวจริงทำหน้าที่ถอนอวิชชาให้กับพันแสง และในไม่ช้าพันแสงก็สามารถหลุดพ้นจากอวิชชาทั้งหมดนี้ได้

เรื่องนี้ก็ดำเนินมาถึงสุดท้ายของทั้งคู่ที่ได้พบกันหลังจากกันนานไม่ถึงสี่ปี และมาถึงที่ทั้งคู่จะรักกัน โดยที่พันแสงมั่นใจไว้แล้วว่า ใจขังเจ้าตลอดไป

ตอนพิเศษ

เล่มนี้มีตอนพิเศษถึงสามตอนและแต่ละตอนชวนให้หวานกับโรแมนติกสุดหัวใจ เรามาดูกันทีละตอนกันเลยค่ะ
ตอนแรก เจ้าตัวเล็กๆ
ชวาลากับพันแสงได้มีอะไรกันโดยมีแต่คำพูดเปรียบเปรยให้ดูสวยงามและชวนจินตนาการด้วยตัวเองว่า พูดถึงอะไร แต่ทำให้เรารู้สึกสนุกสนานในการคาดเดาคำได้อย่างสนุก และเมื่อเลยถึงจุดที่ทุกอย่างสุขสม ชวาลาก็ฝันว่าจะต้องมีเจ้าตัวเล็กมาแน่
ตอนสอง ระลึกถึง
ชวาลาได้พาหลานมาไหว้หมื่นวรไชย และได้รู้ว่า ถึงแม้หมื่นวรไชยจะทำร้ายพันแสงขนาดไหน แต่พันแสงเลิกถือสาและแถมยกโทษให้อีกด้วย
ตอนสาม ในช่วงชีวิตหนึ่ง
ครอบครัวที่อบอุ่น ที่ไม่ว่า จะมีอะไรมาขวาง แต่ความดีย่อมชนะทุกสิ่ง ถึงแม้ว่า ตอนแรกอาจจะเริ่มต้นจากการเรียนไสยเวทย์ มนต์ดำก็ตาม แต่สุดท้าย ที่ทำไปทุกอย่างก็เพื่อแผ่นดินและคุณงามความดีเท่านั้น

วิเคราะห์ตัวละคร

พันแสง
พระเอกเรื่องนี้มีครบเลย เงียบขรึม แต่ในใจแอบห่วงหาอาทร ขี้หึงแต่มีเหตุผล และพยายามช่วยเหลือนางเอกอย่างชวาลาตลอด ทั้งมอบความไว้ใจให้กับชวาลา ไม่เพียงเท่านั้นก็อดทน พยายามจะอดทนที่จะไม่เข้าใกล้คนรักอย่างชวาลา และพันแสงทำให้เรารู้สึกถึงความยับยั่งชั่งใจหลายต่อหลายอย่างและก็ทำให้เราอมยิ้มกับความน่ารัก อบอุ่นเวลาอ่านและคะนึงหาเมื่ออ่านเล่มนี้จบแล้ว ก็ขอฝากตัวเป็นแฟนคลับติดตามทุกเรื่องไป เพราะชอบพระเอกแนวนี้มาก

ชวาลา
นางเอกเป็นคนที่มีเหตุผล ฉลาดมีไหวพริบ หูหนักและรักเดียวใจเดียวอย่างพันแสง คือ ไม่ไปรักใครนอกจากสามีของตัวเองเท่านั้น พยายามทุกวิถีทางที่จะช่วยสามีตัวเอง แถมเป็นคนน่ารัก ไม่เรื่องมาก ไม่เอาเรื่องอะไรไประคายหูสามี และเชื่อใจสามีอย่างว่าง่ายและมั่นคงในรักเดียวใจเดียวนี้ เราชอบนางเอกแบบนี้ เพราะไม่ขี้โวยวาย มีเหตุผล มีความเป็นคนสูง ทำให้เราอ่านลื่นไหล และหลงรักชวาลาได้อย่างไม่ยาก แถมทำให้เชื่อสนิทใจว่า ทำไมพันแสงถึงต้องรักชวาลา เพราะเป็นผู้หญิงที่นิสัยน่ารักอย่างนี้นี้เอง

ส่วนตัวละครตัวอื่นทั้งตัวร้ายฝ่ายชายและฝ่ายหญิง แสดงถึงด้านมืดของจิตใจมนุษย์ได้อย่างมาก ซึ่งมีคนครบทุกประเภท ไม่ว่าคนโลภ คนหลง คนโกรธ ที่แต่ละตัวละครทำให้เรื่องนี้มีเสน่ห์และผูกปมให้เราค้นหาจนจบทีเดียว
วาทกรรมคำคมจากหนังสือ

“ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว” และเมื่อทำชั่วอย่างมากก็ต้องได้อย่างสาสมกับความชั่วที่มันทำไว้ต่อกับคนอื่นและต่อกับแผ่นดิน

เราคิดว่าคนเราจะชั่วช้าขนาดไหน ก็ไม่ควรทำผิดต่อแผ่นดินที่ให้กำเนิดเราขึ้นมา คนที่ทำชั่วกับคนในแผ่นดิน ไม่ว่าด้วยตรงหรืออ้อมก็ต้องย่อมนำพาความทุกข์ใจแสนสาหัสทั้งก่อนและหลังความตายเป็นแน่แท้ เพราะฉะนั้นเมื่อไหร่ก็ตามที่ใครทำความชั่วกับเราไว้ด้วยกาย วาจา ใจ ก็จักต้องได้รับผลของกรมมนั้นแน่นอน

ความรู้สึกส่วนตัว

เรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่นักเขียน คุณครามผูกเรื่องได้ดีมาก สนุก น่าติดตาม จนวางไม่ลงทีเดียว ขนาดต้องอ่านข้ามวันข้ามคืน ไม่หลับไม่นอน เพราะทนไม่ไหว จะต้องดูจนจบให้ได้ เพราะมีเงิบหลายเงิบ มีให้ตื่นเต้นและลุ้นระทึกใจหลายตอน

แต่ขอบอกว่าชอบความหวาน ความโรแมนติก ความน่ารักของพระนางคู่นี้มาก ที่ชวนให้เราอมยิ้ม เคลิบเคลิ้ม ว่าอะไรจะหวานขนาดนี้

เรามีหลายฉากที่ชอบในเรื่องนี้นะ อย่างเช่น
ฉากที่ชวาลาเกือบจมน้ำตายและพันแสงมาช่วยไว้ เมื่อช่วยขึ้นมาจากน้ำ เสื้อผ้าได้หลุดไปจากชวาลาหมด ทำให้พันแสงถึงกับช็อก เพราะตัวเองก็พยายามที่จะไม่คิดถึงชวาลาแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้ และพันแสงรีบเดินหนีไป แต่สุดท้ายก็มาช่วยทายาขาให้

ฉากที่ชวาลาทะเลาะกับคุณหญิงนวลฉวีและคุณปรางค์ทอง เพื่อพันแสง เพราะของๆใครๆก็หวง ซึ่งแสดงถึงความมีเหตุผลและความเอาใจใส่สามีเป็นอย่างมาก

ฉากที่ชวาลารู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจที่ไม่รู้จักพันแสงเท่ากับแม่หญิงพิมพิไล และพันแสงตอบอ้อมๆว่า ไม่มีเพื่อนหญิง เป็นการตอบสั้น แต่ได้ใจความว่า เขาหวงเธอแค่คนเดียว

ฉากที่ชวาลาจะขอหนีไปจากพันแสง เพราะกลัวจะเป็นตัวเองที่เป็นคนทำร้ายพันแสง ซึ่งพันแสงก็รู้สึกโกรธ ไม่ให้ไป ก็เพราะรักคำเดียวที่ทำให้ใจคะนึงหาและไม่สามารถปล่อยคนรักของตนไปไกลตัวเขาได้

ฉากที่พันแสงเข้าข้างชวาลาจากที่โดนแม่หญิงพิมพิไลใส่ความให้เข้าใจผิด ซึ่งคือแสดงความเป็นเจ้าของเจ้าของและบอกเป็นนัยว่า อย่าเผือกเรื่องของผัวเมีย คนนอกไม่เกี่ยว

ฉากที่พันแสงได้บรรจงมอบจุมพิตให้หลังจากที่เฉลยแก่ใจกับชวาลาแล้วว่า เพราะว่ารักชวาลาไม่ใช่กลกามาแต่อย่างไร
“รักเอ๋ยรัก
ชื่อว่ารักนั้นมีอยู่จริงฤาไม่
เปรียบร้อยรุ้งพาดพนา��ับคลาไคล
เปรียบน้ำค้างพร่างธรามลายเลือน

รักเอ๋ยรัก
จึงใช่รักที่โอบอุ่นในคืนหนาว
ดุจพิรุณพราวพรมภพรดจราว
ดุจเดือนดาวสุกสกาวนำมรรคา

รักเอ๋ยรัก
หากถลำรักสุดจักหักพรากรักแม้อาสัญ
ให้กำสรวลระทมโศกม้วยชีวัน
มิอาจจากเจ้ามิ่งขวัญจนวายปราณ”
ซึ่งทั้งหมดเหล่านี้สามารถอธิบายถึงความชอบทั้งหมดของหนังสือเล่มนี้ได้เป็นอย่างดี

เรื่องความรักที่เริ่มต้นจากความระแวง แต่เมื่ออยู่ด้วยแล้วก็เต็มไปด้วยรักที่จะต้องขังเจ้าไว้ในใจตลอดไป
“รักจริงทุกทิวาร่วง
รักไม่ลวงทุกทิวา
รักแท้ตามเวลา
เดินตามมาทุกวิถี
รักนั้นเฝ้าค้นหา
รักเวลายามอยู่กัน
รักกันทุกๆวัน
มีกันนั้นที่ทักทาย”
Look a Breathe

[Namtarn Chawanrat · Rating 4 out of 5]

สรุป: หนุ่มซิงตัวเทพค่าฟันไม่ตุย แต่ห้ามมีเมียไม่งั้นของย้อนกลับเสียสกิล แต่ความเง่น และสาวโลลิมันครอบครองเจ้า
พลังที่ยิ่งใหญ่มีไปทำไม มีเมียดีกว่า จบ

Genre: Thai period romantasy. Forced proximity, grumpy x sunshine, age-gap, touch her-you d*e, damsel in distress, patriarchic MMC.
(แปล : ไทยพีเรียดโรแมนติกแฟนตาซี อยุธยาโม้ๆ ไม่อิเซไก ไม่ย้อนเวลา พระเอกอึมครึม x นางสดใส เมียเด็กมาก คลั่งรัก)

⚠️ under aged FMC.

เรา love/hate เล่มนี้ บรรยายออกมาไม่ถูก
โดนแม่นายป้ายยามา หญิงก็มาเลยค่ะ พูดได้ไหมพี่จี้ ทำไมไม่มีใครรีวิวบอกกันบ้างว่ามันแนวกินเด็ก/โลลิ วะ! 🫵🏻

จุดที่ชอบ
👌🏻 ตอนเริ่มคือติดมาก และ sextual tension มันฮึ้ยยยยยย กัดหมอน เอาจริงๆมันรักกันยังไงไม่รู้ อาจจะมาคลุมถุงชนกับคนหน้าตาดี ความเหงาเป็นขั้วบวกขั้วลบ
👻 มีเรื่องการเมือง สืบคดี เวทมนต์หมอผี แอคชั่น เกือบๆ จะครบรสนะ
✍️ภาษาเขียนดีมาก! มันไม่อ่อม มันดี ประทับใจ
😶‍🌫️ รักต่างวัยที่นางเอกเด็ก(เด็กจริงๆตรงตัว) ไม่คิดว่าจะมีคนกล้าเขียนคู่ต่างวัยค้ำคอในยุคนี้ ใจถึงเป็นที่ (เป็นคำชม) เป็น guilty pleasure (เราติดอยู่กลางระหว่าง ว้ายยยเมียเด็กสิบหก vs แม่งโค่ดผิด)
☀️บท grumpy x sunshine เรารักป้าติ๋ม trope นี้! พระเอกอีโม ไม่กลัวอะไรซักอย่าง กลัวเมียไม่รักอย่างเดียว นางเอกคนสวยยิ้มเก่ง ตัวเล็กตัวน้อย เดินมาทีโลกสดใส น่ารักจริงเธอ มีความน้องแต่เป็น damsel in distress ทุกปัญหาแก้ได้เพราะพี่กล้ามมาช่วย
❤️ พระเอกคลั่งรัก หลงเมีย เป็น consent king มันหว๊านตัดขา เออ! ให้มันโสดแต่กูนี่ล่ะ

👎🏻ที่ไม่ชอบ
🪦 นางเอกเป็นนางเขินมันอยู่นั่นล่ะ ฮ่วยยยย! องค์หลังอ่านเบื่อมากค่ะ ยิ่งตอนพิเศษหลังๆมันย้วยจนเราสกิม ท้อในการจะอ่านจนจบ 🥲

💀Don’t get me wrong. I do taboo reads. But — She’s 16 and he’s 26 (WHAT THE ACTUAL FUCK ?) — มันเป็นพีเรียดแฟนตาซี เออๆ สมัยก่อนมันก็ทำแบบนี้ แต่พลอตก็ไม่ได้อิงความจริงอะไรมาก คิดว่าไม่จำเป็นต้องเขียนให้น้องเด็กขนาดนี้ค่ะ อ่านแบบปิดตาให้ข้างนึง อนุโมทนาที่ได้กันตอนนางโตแล้ว เชื่อว่านักอ่านทุกคนมีจักรยาน 👌🏻 มันเป็นนิยาย มันเป็นเรื่องแต่ง ถ้าชีวิตจริงใครมาเต๊าะเด็กต่ำกว่า 18 ว่าเจ้าตัวอุ่น เรดแฟลคค่ะ ต่อยหน้ามันค่ะ

⛔️เราชอบ age-gap มากๆ และอ่าน teen romance ค่ะ ถึงจะผ่านเซเลอร์มูน การ์ดแคปเตอร์ซากุระ และฮิคารุเกนจิ ฯลฯ มา แต่บอกตามตรงก็ไม่เห็นด้วย มันแอบ grooming/manipulative และจุดนึงก็คิดว่า นี่กำลัง romanticize คนวัยสามสิบนัวเนียเด็กอ้ะแก…… ไม่มีใครว่ามันแปกๆบ้างเหรอ บริบทนี้ ทำให้ไม่ชอบพี่แสงไปเลยค่ะ 😭
พลอตนี้พี่รอดกองปราบชาวเตี้ยนมาได้ยังไง เก่งมาก 5555 (เป็นคำชม)

จุดนึงที่ไม่เกี่ยวกับเนื้อหาหลัก แต่ยกตัวอย่างว่าละออ อายุแค่ 13 แต่มีบทโดนจีบแล้ว โลลิไปอีก🤣 คิดว่ามันก็มากไปค่ะ จากใจคนอ่านคนนึง เราไม่คิดว่าบทตรงนี้มันน่ารักนะ คู่นี้เอ็นดูไม่ลง อุทานในใจ Ming bro, you‘re a pedo-freak. 😩

รวบตึง — มันนิยายหว๊าน ที่เขียนได้ภาษาสวย บทน่ารัก เข้าใจเลยว่าทำไมนักอ่านส่วนใหญ่ใจเหลวตาม หญิงเองก็เกือบๆจะเหลวตาม ติดว่านางเอกอายุน้อยเสียจนจะฟินก็ฟินไม่ลงค่ะ มันรู้สึกผิด 5555555555

[BowEiyaEita · Rating 5 out of 5]

สนุกน่าติดตามมาก แม้ภาษาบางช่วงต้องอ่านอย่างตั้งใจ แต่พล็อตดี เขินกับบทอัศจรรย์มาก
ขุนแสงผลาญ มาดนิ่งดุขรึม ครอบครองอวิชชาห้ามมีเมีย เล่นเอาลุ้นว่าจะจบอย่างไรกับแม่หญิงตัวน้อยชวาลา
กว่าจะเป็นคุณพี่และเจ้าตัวอุ่น ลุ้นๆเลย

[Matilda Sweet · Rating 4 out of 5]

ถือว่าสนุกใช้ได้

แต่ช่วงแรกเอื่อยเฉื่อยไปหน่อย ภาษาบางทีอ่านยาก ต้องอ่านทวนซ้ำประโยคนั้นๆอีกรอบว่าหมายถึงใคร หมายความว่าใช่หรือไม่ใช่

แต่โดยรวมถือว่าวางโครงเรื่องได้ดี แม่ตัวอุ่นก็น่ารักเสียจริง
พอหลังจากพระเอกยอมรับว่ารักนางเอกแล้วเรื่องก็สนุกขึ้น

สรุปคืออ่านได้ไม่เสียดายเวลา

[Wanyiwa · Rating 4 out of 5]

พระเอกเลือกฝึกวิชาต้องห้ามอวิชชาเวทตั้งแต่ยังเด็ก เพราะเจ็บแค้นที่สูญเสียครอบครัวจากขุนนางฉ้อฉล และตั้งมั่นว่าจะต้องแข็งแกร่งเพื่อปราบเหล่าขุนนางที่โกงกินบ้านเมือง แต่ข้อห้ามหนึ่งแห่งการฝึกอวิชชาคือต้องรักษาพรหมจรรย์ห้ามยุ่งกับผู้หญิง มิเช่นนั้นของจะย้อนเข้าตัวถึงตาย

เขาเติบโตและโด่งดังมีชื่อเสียงในเรื่องการมีวิชาอาคมที่ร้ายกาจ ไต่เต้าขึ้นมาจากระดับพลทหารจนได้เป็นท่านขุน ปราบปรามเหล่ากบฏและโจรกลุ่มต่าง ๆ จนเป็��ที่กล่าวขาน เดือดร้อนถึงเหล่าขุนนางโกงกินที่การปราบปรามของออกขุนหนุ่มเริ่มริดรอนมาถึงส่วนแบ่งของตน และแม้จะจ้างนักฆ่าจากทั่วสารทิศไปจัดการเขา แต่ก็ไม่เคยมีใครจัดการออกขุนหนุ่มได้สำเร็จจนเป็นที่สงสัยกันว่าเขาอาจจะแอบฝึกอวิชชาเวทต้องห้าม จึงพากันออกอุบายวางแผนชั่วยัดเยียดผู้หญิงให้กับพระเอกเพื่อให้อวิชชาเขาย้อนเข้าตัว ซึ่งหญิงสาวที่ถูกเลือกให้มาทำหน้าที่นี้แบบไม่รู้ตัวคือน้องสาวผู้ไม่เป็นที่รักของท่านหมื่นจอมเกเรที่เป็นอริของท่านขุน เธอถูกพี่ชายกระพือข่าวลือกับพระเอกจนชื่อเสียงเสียหาย ศาลจึงมีคำสั่งตัดสินให้เธอออกเรือนไปกับท่านขุนเพื่อรักษาชื่อเสียง

เป็นนิยายพีเรียดสมัยอโยธยาที่ใช้สำนวนเล่าได้สวยงามน่าอ่านดี แม้จะมีคำแปลก ๆ ที่ไม่น่าจะใช่คำโบราณหลุดมาบ้าง แต่ก็รู้สึกอ่านสะดุดน้อยมาก พระเอกมาแนวมาดเข้มและดุดันเหลือเกินในช่วงแรก ส่วนนางเอกก็เป็นสาวน้อยแสนซนที่จิตใจงามและยังเป็นแม่บ้านแม่เรือนขั้นสุด จึงไม่แปลกที่ท่านขุนหนุ่มตกหลุมเสน่ห์ของสาวน้อยแบบห้ามใจไม่ได้แม้จะต้องทนทรมานแทบขาดใจจากอวิชชาที่ย้อนเข้าตัว แถมพอรู้ตัวว่ารักแล้วก็ปล่อยใจขั้นสุด ยอมทรมานตัวเองแบบเกี้ยวสาวไม่หยุด แต่นัวเนียขนาดไหนนักเขียนก็ใจร้ายพอจะไม่ให้เขาได้กันนะคะ กว่าจะไปถึงขั้นสุดก็ยาว ๆ เลยจ้า

นอกจากความหวานของคู่พระนางแล้ว เรื่องนี้มีประเด็นให้จับเยอะมากเลยนะคะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการต้องเลือกระหว่างอุดมคติทางการเมืองและครอบครัว/ความรัก เรื่องคนที่เคยทำความดีความชอบให้บ้านเมืองแต่ทำผิดกฎหมายควรได้รับการยกเว้นโทษหรือเปล่า การสละชีพตนเพื่อให้คนที่รักมีชีวิตรอดกับความทรมานกับชีวิตเปล่าเปลี่ยวของผู้รอดชีวิต เป็นต้น

สำนวนดี คู่พระนางเขาก็หวานกันตลอด แถมยังมีประเด็นให้จับต้องได้เยอะ แต่ตอนอ่านก็จะอึดอัดกับคาแร็คเตอร์นางเอกอยู่บ้างนะคะ เพราะเป็นตัวละครที่อยากรู้อยากเห็นจนวุ่นวาย และยังจิตใจดีงามจนก่อเหตุบ่อยครั้งเหลือเกิน แต่ยังดีที่มีความฉลาดเฉลียวอยู่เยอะ เลยพอลบความคับข้องใจได้บ้าง ส่วนช่วงจบดูยืดเยื้อไปหน่อยแต่โดยรวมก็อ่านได้เพลิน ๆ ดีค่ะ

[เจ้าแก้มก้อน · Rating 5 out of 5]

สุดยอดมากกกกก ตรึงจิตตรึงใจมากกกก ภาษาสวย คือนักเขียนคนนี้มีของอ่ะ อ่านไปก็นึกถึงสุนทรภู่ไป ประทับใจทุกตัวอักษรบอกเลย กลอนก็เพราะ สำนวนก็สวยงาม ส่วนพล็อตเรื่องก็แปลกใหม่ นี่อ้อนแฟนไปเดินเล่นร้านขายหนังสือ ก็เจอเรื่องนี้โดยบังเอิญ สะดุดตาสะดุดใจกับคำโปรยตรงหน้าปก “เจ้ากำลังฆ่าพี่ให้ตาย เพราะรักเจ้า...ใจจักขาด” เนี้ยยยยยย โดนตีหัวเข้าอย่างจัง แต่พอแฟนถามว่าจะซื้ออะไรมั้ย อิชั้นส่ายหน้า เพราะนางจะซื้อให้ เกรงใจนาง 555 และร้านหนังสือมันอยู่ชั้นล่างสุดไง และกำลังกลับบ้านไปที่ลานจอดรถที่ชั้นอื่น ก็คือในวินาทีสุดท้ายอะ ที่อ้อนแฟนและเลี้ยวกลับมาซื้อนิยายเล่มนี้ คือความดีงามของโลกและจักรวาล 555สุดยอดมากกก แถมรีดเดอร์คนนี้เป็นโรคซึมเศร้าด้วย มีความสุขจริงๆที่ได้อ่านนิยายเล่มนี้ เนื้อเรื่องพีคทุกตอน พระเอกก็กินเด็ก ฮา... ห่าง 10 ปี555 อีพี่เป็นคนขรึม นางมีอวิชชา เป็นคนตรง ยอมหักไม่ยอมงอ และเพราะมีวิชานี้ถึงห้ามมีความรัก คือเรื่องนี้พระเอกฉลาด ชอบก็ตรงนี้แหละ 555 ส่วนนางเอกก็น่ารักน่าชัง อายุยังน้อยแต่ฉลาด มีความคิด รู้จักวางตัว ช่วงที่พระเอกนางเอกออกเรือนกัน แอบฮาพระเอกนะ ก็นางเอกน่ารักขนาดนี้ พยายามเมิน และอยู่ห่างๆ ไม่ไว้ใจนางเอก คิดว่านางเอกจะมาไม้ไหน หลังๆไม่ไหว หนีเข้าป่าทำสมาธิจ้าาาา แต่สุดท้ายก็แพ้ใจเจ้าตัวอุ่น พอได้รักก็รักแบบสุดหัวใจ ทั้งรักทั้งเจ็บ มันเป็นความรักบริสุทธิ์อะ คนอ่านสัมผัสได้ เขารักกัน ประทับใจทุกอย่างจริงๆ อ่านไปก็อินไป อยากมีผัวแบบนี้ >_< ผัวดีเด่นแห่งอโยธยา ช่วงท้ายเล่มอ่านไปก็ลุ้นไป ระทึกทุกตัวอักษร จะจบแฮปปี้มั้ยวะ โอ๊ยยยยย สุดท้ายก็กลั้นใจอ่านจบเล่ม สรุป!!! โดนคุณพันแสงตกอย่างแรงงงง มูฟออนไม่ได้ มูฟออนเป็นวงกลม รัก รักนิยายเรื่องนี้ โชคดีจริงๆที่ได้มีโอกาสอ่านนิยายใจขังเจ้า โชคดีที่ไม่ฆ่าตัวตายไปซะก่อน... ขอบคุณคุณครามจริงๆที่แต่งนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา คงทำงานหนักน่าดู ทั้งหาข้อมูล และเรื่องการใช้ภาษา ใครที่ลังเลใจจะซื้อนิยายเรื่องนี้ บอกเลยอย่าลังเล!!! ซื้อเถอะค่ะ!!! งานดี10000000% ไม่ผิดหวัง ไม่เสียดายเงินแน่นอน เนี้ยยยยยย อินจัดดดด อินจนอยากเข้าไปนั่งในความคิดพันแสง อยากอ่านใจนาง อยากรู้ว่านางคิดและมองเจ้าตัวอุ่นยังไงตอนช่วงออกเรือนแรกๆ คืออินเกิ๊นนนนนนน ถ้าคุณครามแต่งเรื่องนี้ถึง 1000+ หน้าก็คงจะดี ฮา... รอตอนพิเศษอยู่นะคะ #ดุอย่างคุณพี่มิควรมีคนเดียว

[L-wind · Rating 4 out of 5]

ถึงคนเขียนจะเป็นนักเขียนหน้าใหม่ แต่ยอมรับเลยว่า ฝีมือแบบนี้คือ ไม่ธรรมดา เป็นนิยายที่ไม่เสียดายตังค์เลย
คนเขียนภาษาละมุน ช่วงกรีดอารมณ์คือภาษาสวย แต่ช่วงบรรยายก็อ่านเข้าใจได้ เป็นนิยายว่าด้วยอดีตที่ใช้ภาษาเล่าแบบปัจจุบัน

อวิชชา อาคม ที่เป็นคีย์เวิร์ดของเรื่องนี้ สำคัญตรงที่ว่า วิชานี้ ห้ามมีความรัก มิฉะนั้นอาคมเสื่อม
แล้วพ่อพระเอกของเรา พันแสง ก็ไปฝึกวิชานี้มาเสียด้วย คาแรกเตอร์พระเอกเขาจะเป็นแบบผู้ชายอยุธยาที่มีอาคม แต่ก็เป็นขุนนางซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ มุ่งมั่นจับผู้ร้ายเพื่อแผ่นดินแบบชายชาตินักรบ
ส่วนนางเอก แม่วา ชวาลา เป็นลูกขุนนางแต่อาภัพเสียพ่อแม่ไปหมด เหลือแต่พี่ชายซึ่งไม่ค่อยเอาไหนและร้ายกาจ (จนแอบงงว่าพี่น้องกันแท้ๆ นิสัยต่างกันได้ขนาดนี้) และก็เพราะพี่ชายตัวดีนี่เองที่ผลักไสให้นางเอกต้องจับพลัดจับผลูออกเรือนกับพระเอก

และนั่นล่ะ ชาย-หญิง เมื่อได้ใกล้กัน การจะสปาร์คมันก็ย่อมเกิดขึ้นได้เป็นธรรมดา นางเอกก็ออกจะน่ารักนุ่มนิ่มขนาดนี้
ว่าแล้วพระเอกนางเอกของเราก็ต้องฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ นาๆ โดยเฉพาะช่วงท้ายที่หักหลังกันไปมา ล้างแค้นกันแบบไม่มีใครยอมใคร (แต่อ่านไปก็แอบงงบ้าง ว่าใครเป็นใครเพราะมันพันเกลียวกันจริงๆ) แล้วลงเอยสุดท้ายที่พระ-นาง ก็ได้ครองรักกัน เย้

เรื่องคาถาอาคม อวิชชา พวกนี้คาดว่าสมัยก่อนคงเชื่อกันจริงจัง (ความจริงก็มาถึงสมัยนี้เนอะ) เพียงแต่เราก็คิดแค่ว่า อวิชชา ยังไงก็อวิชชา มันคือของไม่จริง ไม่เที่ยงแท้ แค่นั้น

ในแง่คาแรกเตอร์ ยอมรับว่าคนเขียนสร้างตัวละครได้มีมิติสมจริงและถูกใจคนอ่านพอควร พระเอกนี่เขาก็สมเป็นนักรบพูดน้อยแต่หนักแน่น ส่วนนางเอกก็เป็นสาวหวานอ่อนละมุน จึงเป็นส่วนผสมที่ลงตัวระหว่างสองคน ซึ่งบางทีถ้าชินกับนางเอกแนวแกร่งอาจจะรู้สึกว่าแม่วาดูหน่อมแน้มไป แต่ต้องคำนึงว่าเธอไม่ใช่นางเอกแนวทะลุมิติที่มาจากปัจจุบัน เธออายุแค่สิบหกตอนมาแต่งงานและพื้นเพก็คนสมัยนั้น ดังนั้นความคิดความอ่านเธอก็จะเป็นแบบนี้ก็เหมาะควร

กับอีกนิดนึง อาจเพราะเราเคยทำงานแนว Child protection ดังนั้นที่นางเอกยังอายุ 16 และใช้คำแทนว่า เด็กสาว อยู่ค่อนเรื่อง นี่เราก็แอบ...ไม่ค่อยโอเคนะ เพราะก็รู้สึกว่ายังเด็กเกินไปที่จะแต่งงาน (คือถ้าเป็นสมัยนี้คือพรากผู้เยาว์ล่ะเนอะ) แต่ก็โอเคตรงที่ว่าท้ายเรื่องนางเอกก็โตเป็นหญิงสาวแล้ว เลยค่อยรู้สึกดีขึ้นหน่อย

[Satang Cottoncandy · Rating 5 out of 5]

นิยายรักเซ็ตติ้งอโยธยา เล่าเรื่องความรักของขุนแสงผลาญ aka พันแสง ที่เรียนอวิชชามีกฎห้ามมีเมียไม่งั้นของจะเสื่อม แต่ก็มีเหตุการณ์ให้ต้องได้แต่งกับแม่หญิงชวาลา น้องสาวของคู่ปรับ เป็นนิยาย "รัก" จริงๆ โฟกัสที่ว่าทั้งสองคนจะรักกันได้อย่างไร ฝืนชะตาได้มั้ย

จะว่ายังไงดี เป็นนิยายที่โฟกัสที่ความรัก การแก้แค้นส่วนนึง พูดถึงขุนนางที่คดโกงบ้านเมือง มีเรื่องของไสยศาสตร์​และผีเข้ามาเกี่ยวข้อง ชอบอย่างนึงตรงที่ไม่ได้เน้นทำเพื่อชาติบ้านเมืองเป็นแบบ high politics พระเอกเป็นขุนนางก็จริง ทำเพื่อบ้านเมือง ใช่ แต่ทั้งหมดทำเพื่อคนธรรมดา

สิ่งที่ชอบในนิยายเรื่องนี้คือภาษา ทั้งการบรรยายและไดอะล็อก มีกลอนด้วย ภาษาค่อนข้างสละสลวย ชอบที่ดีเทลความพีเรียดมันแทรกเข้ามาในรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิตประจำวัน อ่านไปก็นึกชมว่านักเขียนทำการบ้านเรื่องข้อมูลหนักอยู่ บ.ก.ก็ด้วย แต่ถ้าจุดไหนไม่ถูกฉันก็ไม่รู้หรอก ไม่มีความรู้ค่ะ

บรรยายเห็นภาพ โดยเฉพาะซีนอารมณ์ คือนข.ก็บรรยายซีนอื่นๆ เยอะนะ แต่ยังรู้สึกเรื่องโฟกัสที่ความรักของพระนาง สายสัมพันธ์​กับผู้คนรายล้อม ชอบที่สารในเรื่องไม่ใช่เทิดทูนบ้านเมืองขนาดนั้น แต่เป็นเรื่องคนธรรมดานั่นแล

คาแรกเตอร์​พระนางฉลาด ฝีปากดี ชอบ555 ((พันแสงทะลุมิติมาสัปปายะสภาสถานที🤧))​ เชื่อใจกันที่หนึ่ง และคลั่งรักมาก🤭 การดำเนินเรื่องไม่มีช่วงไหนน่าเบื่อ น่าอ่านต่อจนจบ

โดยรวมแล้วคือชอบ อันนี้ยืมมาอ่านอนาคตคงกดอีบุ๊กมาไว้เองด้วย ไม่แปลกใจที่คนจะชอบเยอะ เราก็ชอบ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่ค่อยชอบเป็นคหสต.คือไม่ค่อยชอบการตัดสลับฉากบางฉาก บางทีมันตัดไกลเกิน ฉึบ แล้วเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน มันค่อยเฉลยทีหลัง แต่ก็ยังรู้สึกขัดๆ อยู่ดี

[readwithsuea sueaworld · Rating 3 out of 5]

พล็อตเรื่องดูน่าติดตามว่าตอนจบเค้าจะได้ครองรักกันด้วยวิธีไหน คือรู้อยู่แล้วว่าเค้าต้องรักกันแน่ๆ แต่แค่อยากรู้ว่าทำยังไง

ตอนต้นเรื่องแอบผิดหวังนิดนึง ด้วยการที่เคลมมาว่าเรียนอวิชชาห้ามมีเมีย ห้ามมีความรัก + นางเอกเป็นน้องสาวศัตรู + คาแรกเตอร์พระเอกที่สร้างมาให้เย็นชาไม่สนใจใคร แต่เค้าดันรักกันง่ายจัง พระเอกดูจะชอบนางเแกตั้งแต่ต้นเรื่องๆยังไม่ถึงครึ่งเล่มเลย เรานี่แบบอิหยังว่ะ

แต่พอเลยกลางเล่มไปก็รู้สึกว่าเข้มข้นขึ้นมาก ทั้งในเรื่องของการไล่จับพวกคนไม่ดี ที่ต้องวางแผนซ้อนแผน และเรื่องราวของความรักที่ต้องสะสางว่าจะทำยังไงกับใจที่รักเค้าอย่างนี้แต่วิชาที่มีก็จำเป็นต้องใช้ อ่านจนจบก็เข้าใจในชื่อเรื่องว่าทำไมถึงชื่อ "ใจขังเจ้า"

ชอบเป็นพิเศษกับความเฉลียวฉลาด ฝีปากของนางเอกที่ด่าคนได้เจ็บแสบที่สุด แต่ไม่มีคำหยาบคายหรือคำรุนแรงอะไรเลย อ่านแล้วว้าวสะใจมากด้วย

[Rintea W · Rating 4 out of 5]

นิยายพีเรียดไทยที่ทำกลิ่นอายของความเป็นย้อนยุคได้ดี ไม่ได้ยัดเยียดเกร็ดของสมัยโบราณมากเกินไป แต่ก็มีการทำการบ้านเล่าเรื่องราวในอดีตทำให้การอ่านเนื้อเรื่องลื่นไหลไม่ติดขัด
เรื่องมีการผูกให้เราเห็นใจทั้งท่านหญิงชวาลาและขุนแสงผลาญที่ต่างคนก็ต่างมีเงื่อนไขและมุมมองของตัวเอง มีสอดแทรกความกุ๊กกิ๊กเข้าไปบ้างในบ้างครั้ง ขอชมว่าท่านขุนมีวุฒิภาวะและความอดทนอดกลั้นสูงมาก (นัวเนียมาทั้งเรื่องขนาดนั้น)
เนื้อเรื่องดำเนินไปเรื่อยๆ อาจจะเพราะเป็นภาษาย้อนยุคและมีรายละเอียดที่เล่าย้อนไปย้อนมา ถ้าไม่ตั้งใจอ่าน อาจจะงงได้
เป็นเรื่องที่ใช้เวลาอ่านนานนนนมากกกก คือมันก็ดีเกินกว่าจะอ่านข้าม แต่มันก็ไม่ได้น่าติดตามจนวางไม่ลง
ตอนท้ายๆมีการคลายปมหลายอย่างและหักมุมซึงทำให้อ่านเร็วขึ้นเยอะเลย
สุดท้ายก็อ่านจนจบ และมีรอยยิ้มหลังจากรู้เรื่องที่มีความแฮปปิ้งเอ็นดิ้ง

[Dewpimpim Sangjun · Rating 5 out of 5]

ตามหานิยายพีเรียดอ่านเพลิน สนุก หักมุม น่าติดตาม
พระ-นางไม่ลำไยมานานมาก จนมาเจอเรื่องนี้
ตอนแรกอ่านเรื่องย่อคิดว่าจะดราม่าน่ารำคาญ
แต่ทนเสียงรีวิวดีๆ ไม่ไหว เลยตัดสินใจอ่าน
สุดท้ายคือกลายเป็นเล่มในดวงใจ ชอบมาก ชอบทุกอย่าง
จากที่อ่านเป็น E-book จบ คิดว่าจะซื้อเล่มมาไว้ประดับชั้นหนังสือ
ให้สมกับที่รักชอบท่านขุนกับแม่วา

[Prae Kavisara · Rating 5 out of 5]

#ดุอย่างคุณพี่มิควรมีคนเดียว 🤩

อิพี่ฟอร์มหน้าดุไปงั้นแหละะ
ชอบฉากวันสงกรานต์ที่คุณพี่ใส่ชุดเต็มยศแต่ต้องมานั่งล้างหน้าล้างมือให้เมียเด็กด้วยใบหน้าดุๆ เอ็นดูวววว

ตามตั้งแต่เปิดเรื่องที่ Dek-d รอสอยอีบุ๊กจนใจจิขาด รอจนคลอดเล่มพิเศษ เย้

ขอบคุณคุณครามที่แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่าน ทำการบ้านเรื่องสมัยก่อนดีมากเลยย

[Patt · Rating 5 out of 5]

เป็นนิยายที่ละมุนมาก อ่านแล้วม้วนไปมา ภาษาสวยเหมือนนักเขียนที่ดี เนื้อเรื่องมีที่มาที่ไป ไม่ต้องมีฉาก nc นักเขียนก็ทำให้รู้สึกถึงความรัก ความเสน่หาของทั้งสองคนได้ แต่ช่วงสุดท้ายตอนเรื่งใกล้สรุปดูจะรวบรัดไปนิด

เป็นนิยายรักแบบโบราณแนะนำเล่มหนึ่งเลยคะ

[Pan · Rating 5 out of 5]

สนุกมากค่ะ ชอบพระเอกจริงๆ 😍😍😍 มีบางตอนที่แอบรำคาญนางเอกเล็กๆว่าทำไมไม่เชื่อพระเอกบ้าง จะทำเสียเรื่องมั้ยนั่นน่ะ แต่ก็ข้ามๆมาได้ แต่งงนิดนึงว่าแล้วนางเอกจะวิ่งหนีพระเอกตอนที่พระเอกเจอตอนนุ่งขาวห่มขาวทำไม หรือเราอ่านข้ามตรงไหนไป ใครทราบ รบกวนช่วยบอกทีนะคะ

ชอบภาษา ชอ���สำนวน ชอบพล๊อตเรื่องมากๆค่ะ