Exces

by Persis Bekkering

Na een onstabiele jeugd die haar langs een rijtje dubieuze vaderfiguren stuurt, staat danseres Nim op het punt volwassen te worden. Ze heeft de tijd mee: de jaren tachtig zijn bijna voorbij, de economie trekt aan, de dreiging van oorlog verdwijnt uit beeld, alles wordt nu alleen nog maar beter. In Europa staat een nieuwe jeugdcultuur in de startblokken, die massa’s mensen in robotische extase bij elkaar brengt.
Wanneer de golem sterft, Nims laatste patriarch, schiet ze op volle kracht de toekomst in. Die brengt lange nachten zonder slaap in zweterige clubs en een eindeloze parade nieuwe geliefden. Een uitbundig leven langs de epicentra van de westerse cultuur volgt, maar Nim heeft het gevoel niet vooruit te komen. Want waarom voltrekt zich in elke episode dezelfde ramp?
Exces is een verhaal met een structuur als het repetitieve ritme van techno. Een even uitdagende als melancholische roman over het afscheid van de toekomst in een heden dat permanent in crisis is, en een ode aan de ravebeweging, als laatste echo van de utopieën van de twintigste eeuw.

Genres: Fiction

231 pages, Paperback

Published May 21, 2021

About the author

Persis Bekkering (1987) is literatuurcriticus voor NRC Handelsblad en schrijft columns, proza en essays voor onder andere De Gids, Mister Motley en De Nederlandse Boekengids. In 2018 debuteerde ze met de roman Een heldenleven (shortlist ANV Debutantenprijs).

Reviews

[Laurent De Maertelaer · Rating 2 out of 5]

★ ★ ½
Ambitieus en leest lekker weg, maar veel was ronduit ongeloofwaardig, klinisch, gekunsteld en tja, ook wel saai, kneuterig en klassiek. Sommige dialogen en oneliners zijn tenenkrullend slecht en ontstijgen nauwelijks het niveau van de gemeenplaats en de stationsroman. Er zitten ook veel logische fouten in de verhaallijnen die de plot compleet naar beneden halen en zelfs bij momenten doen crashen.
Bekkering kan schrijven, dat staat vast, maar EXCES was beter af geweest als non-fictie beschouwing over raven en housemuziek, op zich een boeiend thema waar ik graag meer over was te weten gekomen. De weinige theoretische uitweidingen en dansbeschrijvingen zijn de jammerlijk schaarse hoogtepunten. De eerste 3 hoofdstukken zijn naar mijn gevoel een heuse flop, de laatste 2 maken veel goed, too much too late, helaas.

[Lisa · Rating 3 out of 5]

Mooie zinnen en inzichten, ik kon best van het boek genieten en vind het een mooi verhaal. Toch had ik zeker in het begin wel het gevoel dat ik een beetje moest werken om er doorheen te komen. De verwijzingen naar ‘klassiekers’ vind ik echt iets toevoegen. Alles bij elkaar vind ik het een prima boek.

[Merel Nijhuis · Rating 3 out of 5]

Naarmate het verhaal vordert vind ik het steeds beter worden. Fijn dat de focus op Nim kwam te liggen, al vond ik haar soms een beetje too much 'gebroken, mysterieuze vrouw' stereotype. Desondanks een goed boek met veel poëtische aspecten. Zelf ben ik ook fan van de vele verwijzingen en linkjes die gelegd worden. Ik zou het 3,5 ster geven als dat kon.

[Esmé Boom · Rating 4 out of 5]

3,5. Boeiende roman, heel fijn dat het perspectief na het eerste deel meer bij hoofdpersoon Nim komt te liggen ipv bij de mannen die haar begeren. Vooral qua stijl is deze roman een geweldige beleving, je hebt echt het gevoel dat je in de club staat, dat de kroegmedewerker in een van de latere delen van de roman jou zijn verhaal vertelt of dat je er in ieder geval naast zit terwijl het verteld wordt.

[Annegida · Rating 3 out of 5]

Het laatste deel heeft het boek wel gered moet ik zeggen, verder vond ik er niet heel veel aan

[Jonathan Van der horst · Rating 3 out of 5]

De ideeënroman is geen heel geliefd genre in het Nederlands taalgebied. De Nederlandse schrijvers die de behoefte voelden om een heel tijdperk in één roman samen te ballen, zijn volgens mij op max twee paar handen te tellen. Erg fijn dat Bekkering nu een (vrouwelijke) toevoeging doet aan dit door mij zo geliefde genre. Alleen is het gekende probleem met de ideeënroman natuurlijk dat de ideeën vaak primeren over het verhaal. Op de ideeën in deze roman is dan ook weinig aan te merken, maar het verhaal raakt soms wel zo onderschoven dat ik af en toe het gevoel had dat ik een heel lang essay aan het lezen was. Buiten Nim zijn er maar weinig personages die verder dan de bordkartonnen fase komen en het plot schiet soms zo alle kanten op dat het van alle mogelijke spanning is ontdaan. Misschien is dat ook de bedoeling (het waarneembare wordt herverdeeld, je weet wel), maar al met al levert het een behoorlijk taaie leeservaring op, die op het eind van de dag ook de sprankelende ideeën in dit boek niet altijd ten goede komt. Gelukkig is dit boek dan wel weer een goede reden om heel veel techno te luisteren. Heel veel techno.

[Stijn · Rating 2 out of 5]

Twee en een halve ster.
Het boek is filosofisch interessant en prima geschreven, echter op vele vlakken incompleet en onduidelijk. De geschiedenissen en motieven van de personages stikken in een dikke nevel van abstractie, waardoor het lijkt alsof het verhaal zich vooral afspeelt in de fantasie van de schrijver, in plaats van in de inkt. De laatste hoofdstukken zijn aanzienlijk beter dan de eerste hoofdstukken, alhoewel de personages ook hier nog steeds niet volledig uitgewerkt lijken te zijn. Zo wordt er in de conclusie gereflecteerd op personages die wij, als lezer, nauwelijks écht kennen. Ook staan in het verhaal veel dode vergelijkingen, die weinig toevoegen aan het verhaal. Desondanks is de proza makkelijk te verteren, en biedt het laatste hoofdstuk genoeg materiaal om over na te denken.

[Esther Baar · Rating 5 out of 5]

Uhhhhh rarely have I wanted to NOT finish a book as much as this one!! I loved this book instantly and all throughout. I loved the beginning which felt like it was written by a Dutch male post war novelist, the authors ability to so accurately and subversively at the same time inhabit different perspectives. Nim felt so real to me, so very present and three dimensional that reading the book kind of felt like I was watching or even touching her, as though she was in the room with me, egging me on to turn the page and turn the page and turn the page, to catch her if I can which I didn’t want to do because catching her was akin to losing her. Thank you for sharing, Persis.

About: love, raving, techno, interiority, grief, growth

[Sibrich van Baalen · Rating 3 out of 5]

Listig boekje. Ik vloog erdoorheen en werd hier en daar geprikkeld, maar steeds als ik het weglegde wist ik eigenlijk niet meer wat ik gelezen had. Al met al een verwarrende ervaring. Ik denk dat Persis het wel in zich heeft, alleen ze moet wel weten wat ze wil schrijven. Geen reutemeteut met personages en niet te pas en te onpas filosofische termen de ether in slingeren. Wil niet elke pagina het woord atavisme tegenkomen. Bij voorbaat dank. Succes Pers!

[R]

Vijf sterren voor het laatste hoofdstuk

[Leen · Rating 4 out of 5]

Het boek start een beetje moeizaam maar leest dan snel weg. Dwaalt langs interessante gedachtengangen en levens.

[Tom · Rating 2 out of 5]

"Waar te beginnen met het zoeken van betekenis? Ze wil niet dat alles betekenis heeft, ze wil dat er dingen zijn die zinloos zijn, die gebeuren zonder dat zij daar beter van wordt. Daarin ligt het overschot, het ware exces".

Quintessentially a book about responsibility, 'Exces' focuses on the seemingly nihilist rave culture, and the search for meaning where there might possible be none. The aptly titled novella initially started of as a theatre adaptation of Frank Wedekind's infamous "Lulu", which previously inspired Metallica and Lou Reed to a co-operative album.

"Exces", much like its musical sister, is not objectively a very good book. It is often overstated, clunky, incredulous. None of the characters seem particularly plausible, nor memorable, except for Nim - the object of desire throughout the entire novella. There are interesting aspects to the story, like the fact that everyone looks at Nim for meaning in their lives, while Nim is doing her absolute best to shed all meaning and responsibility by indulging in lavish raves and sexual contacts.

Not all of it is particularly effective, though. Philosopher's names are flying around left, right and centre, Covid-times make a brief but bizarre appearance and the writing is often just ... not quite good enough. That being said, it's sure fun and different. Interested to see what Bekkering does next.

[Mandarijn · Rating 4 out of 5]

Een boek dat de focus weet te wisselen zonder dat je het als lezer door hebt, van de begerige naar de begeerte.

Ik miste soms wat diepgang doorheen het gehele verhaal. Terwijl er doorheen op kleine stukken heel diep gegaan wordt en je plots mee staat tussen allemaal zwetende lijven in een veel te kleine donkere ruimte en op andere momenten kijk je precies van boven af naar de oppervlakkige bewegingen van toevallige passanten op straat zomer of herfst, wie zal het zeggen?

Fijn dat het je meenam doorheen de tijd van de jaren tachtig tot 2020, een beschrijving van verschillende scènes in verschillende momenten in het leven van Nim.

Mee dansen, mee leven, mee duiken in donkere hoeken van een leven.

[Ward Heirwegh · Rating 2 out of 5]

De fragmentarische structuur weerhoudt de lezer er van om een connectie op te bouwen met de personages. Dat is waarschijnlijk wat Bekkering wil en dat is jammer. Want daardoor wordt het boek een amalgaam aan gedachten die zelden van de grond komen. Hier en daar wordt het mooi en mijmerend. Helaas gebeurt dit te weinig om echt impact te hebben. Jammer. De titel, ‘exces’, vind ik ietwat vreemd gekozen voor zo’n terughoudend schrijfsel. Gelukkig schrijf Bekkering wel erg mooi. Hier is zeker een publiek voor, maar ik was alvast de onderkoeling nabij.

[Michael · Rating 4 out of 5]

Na de ietwat stroeve ouverture toch wel enthousiast geraakt over deze roman. Gek genoeg moest ik steeds vaker denken aan mijn favoriete jeugdroman Sprong in de Leegte van Lydia Rood. Haast net zo'n tocht langs vroegrijpe nostalgie en een soort posttraumatisch verlangen naar eenzaamheid.

[Bruno · Rating 4 out of 5]

***1/2

Huh. Een Nederlandstalige roman die zich (bijna) laat lezen. Ik liep even verloren in het vierde hoofdstuk, maar voor de rest was dit best aangename lectuur. Zeer mooie verbeelding van de house cultuur eind jaren 80 begin jaren 90.
Goed genoeg om uit te kijken naar een volgende roman van Bekkering.

[Karel · Rating 2 out of 5]

Exces is een eigentijdse roman waarin zelfs de Corona lockdown een plek krijgt. De auteur Persis Bekkering probeert de nihilistische rave cultuur te koppelen met persoonlijke zingeving en maatschappijkritische bespiegelingen. Dat is een stoutmoedig plan maar levert helaas slechts matige lectuur op.

[Heleen Rijckaert · Rating 3 out of 5]

Geïntrigeerd door dit boek, de taal en de denkbeelden. In vijf hoofdstukken wordt een bepaalde tijdsgeest gecapteerd met danseres Nim en haar liefde voor raveparties als rode draad.
Maar het had wel nog wat meer om het lijf mogen hebben voor mij.

[Koen De Bock · Rating 4 out of 5]

Lulu meets #metoo. Apart om te lezen kort nadat ik de opera van Alban Berg zag, en terwijl Jan Fabre terechtstaat. Qua stijl en meerstemmigheid voelde ik me bij momenten in de wereld van Hugo Claus. Van genoten dus.

[Marie Van Oost · Rating 3 out of 5]

‘Het was de perfecte uitbeelding van hoe ik me voelde, zwevend, aangeraakt niet door de wind, maar door ritme en bas.’

Ritmisch en pulserend op taalniveau. Maar inhoudelijk ongeloofwaardig. Soms te filosofisch zonder richting.

[Anne Bergsma · Rating 1 out of 5]

Een oppervlakkig boek over een leeg leven in een vacuüm. Zinledig en uitzichtloos hedonisme. Wel met pretentie.

[Merel · Rating 4 out of 5]

intrigerend

[Marit · Rating 5 out of 5]

Op de achterkant van het boek staat: '[...] een ode aan de ravebeweging, als laatste echo van de utopieën van de twintigste eeuw.' Ik vond het vooral een dystopisch boek en alles voelde als een grote leegte. Maar, ondanks dat het boek het tegenovergestelde was van m'n verwachtingen, was het wel een heel mooi geschreven dystopie.