What do you think?
Rate this book
Zaśpiewam Ci piosenkę. Opowieści z południa Tajwanu
– Siódmy rok z rzędu idę kupować trumnę. Chyba sama powinnam sobie jakąś zamówić… – odpowiedziała siódma ciotka, po czym wyszła z sali duszy i z podcienia domu, mrucząc do siebie pod nosem. Zniknęła, malejąc w oddali, a w pokoju zapadła cisza. Xiao Li i ja spojrzeliśmy na siebie ponad ogniem.
Nagle moja komórka, z której nadal leciała sutra, zaczęła wibrować. Brzmiało to tak, jakby sam dziadek, leżący na plecionej macie, wydawał z siebie jakieś pomruki, aż jego całun od strony uszu zmarszczył się niczym fala. Szybko odciągnąłem materiał, jakbym odsłaniał główną nagrodę w jakimś konkursie, po czym pośpiesznie wyciągnąłem białą słuchawkę z lewego ucha dziadka…
Zbiór opowiadań prosto z Tajwanu - świat współczesnych Tajwańczyków osadzony głęboko w tradycjach, wierzeniach i zwyczajach ludowych.
Ich autorem jest Yang Fumin (ur. 1987 r. w Tainanie). Ten absolwent literatury tajwańskiej swoje pierwsze opowiadania opublikował w 2010 r. Łączy elementy groteskowe z zabawnymi, barwne opisy z żywymi dialogami. Po mistrzowsku bawi się słowem i… dźwiękiem – Czytelnik „usłyszy” tu popularne piosenki, gongi towarzyszące pogrzebom czy odmienne sposoby mówienia bohaterów.
Tłumaczenie zaprezentowanych opowiadań jest żywe, plastyczne, gra słowem i wciąga w niepowtarzalny klimat południowego Tajwanu, a jednocześnie przekonuje, że mimo powierzchownych różnic doświadczenia życiowe, problemy, przywary i marzenia jego mieszkańców w gruncie rzeczy są takie same jak nasze.
Nagle moja komórka, z której nadal leciała sutra, zaczęła wibrować. Brzmiało to tak, jakby sam dziadek, leżący na plecionej macie, wydawał z siebie jakieś pomruki, aż jego całun od strony uszu zmarszczył się niczym fala. Szybko odciągnąłem materiał, jakbym odsłaniał główną nagrodę w jakimś konkursie, po czym pośpiesznie wyciągnąłem białą słuchawkę z lewego ucha dziadka…
Zbiór opowiadań prosto z Tajwanu - świat współczesnych Tajwańczyków osadzony głęboko w tradycjach, wierzeniach i zwyczajach ludowych.
Ich autorem jest Yang Fumin (ur. 1987 r. w Tainanie). Ten absolwent literatury tajwańskiej swoje pierwsze opowiadania opublikował w 2010 r. Łączy elementy groteskowe z zabawnymi, barwne opisy z żywymi dialogami. Po mistrzowsku bawi się słowem i… dźwiękiem – Czytelnik „usłyszy” tu popularne piosenki, gongi towarzyszące pogrzebom czy odmienne sposoby mówienia bohaterów.
Tłumaczenie zaprezentowanych opowiadań jest żywe, plastyczne, gra słowem i wciąga w niepowtarzalny klimat południowego Tajwanu, a jednocześnie przekonuje, że mimo powierzchownych różnic doświadczenia życiowe, problemy, przywary i marzenia jego mieszkańców w gruncie rzeczy są takie same jak nasze.
303 pages, Paperback
First published May 1, 2010
3 people are currently reading
50 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 10 of 10 reviews
April 28, 2022
Antologie mają to do siebie, że bywają szalenie nierówne. Od jednych opowiadań człowiek nie może się oderwać, przy drugich z niecierpliwością nie może się doczekać końca. "Zaśpiewam Ci piosenkę." Tajwańczyka niestety nie wyłamuje się z tego schematu.
Niemniej wiele elementów może się podobać. Opowiadania przepełnione są obyczajowością i wierzeniami wsi tajwańskiej w takim nieco ironicznym spojrzeniu. Zdaje się, że tematem przewodnim spajającym całość są przemijanie, pamięć, dziedzictwo... i poniekąd pogrzeby. Może dlatego autor często obierał za swoich bohaterów albo postrzelone babcie wręcz przepadające za swoimi wnuczętami albo wnuki wychowywane przez dziadków? Bohaterowie często są outsiderami, żyjącymi poza czasem w świecie gdzie współczesność nie wstąpiła pod strzechy.
Mogłabym wskazać trzy opowiadania, które zapadły mi w pamięć.
1. Babcia doszła do wniosku że zmarli krewni w zaświatach ABSOLUTNIE muszą się dowiedzieć, że jej mąż ladaco wkrótce do nich trafi.
2. Nauczyciel po śmierci syna, by poradzić sobie ze stratą, zostaje kierowcą szkolnego autobusu przy okazji pomagając dzieciom w lekcjach
3. O dziewczynie co wychowywała się z dziadkiem-medium bogini Mazu.
Technikalia:
Nie miałam zastrzeżeń do jakości przekładu. Czytało mi się je dobrze, ale zdecydowanie na minus niewyłapane przez korektę literówki i powtórzenia.
Niemniej wiele elementów może się podobać. Opowiadania przepełnione są obyczajowością i wierzeniami wsi tajwańskiej w takim nieco ironicznym spojrzeniu. Zdaje się, że tematem przewodnim spajającym całość są przemijanie, pamięć, dziedzictwo... i poniekąd pogrzeby. Może dlatego autor często obierał za swoich bohaterów albo postrzelone babcie wręcz przepadające za swoimi wnuczętami albo wnuki wychowywane przez dziadków? Bohaterowie często są outsiderami, żyjącymi poza czasem w świecie gdzie współczesność nie wstąpiła pod strzechy.
Mogłabym wskazać trzy opowiadania, które zapadły mi w pamięć.
1. Babcia doszła do wniosku że zmarli krewni w zaświatach ABSOLUTNIE muszą się dowiedzieć, że jej mąż ladaco wkrótce do nich trafi.
2. Nauczyciel po śmierci syna, by poradzić sobie ze stratą, zostaje kierowcą szkolnego autobusu przy okazji pomagając dzieciom w lekcjach
3. O dziewczynie co wychowywała się z dziadkiem-medium bogini Mazu.
Technikalia:
Nie miałam zastrzeżeń do jakości przekładu. Czytało mi się je dobrze, ale zdecydowanie na minus niewyłapane przez korektę literówki i powtórzenia.
September 20, 2022
4.5 ☆
Świetny zbiór opowiadań. Niestety, słabo zredagowany- imiona bohaterów są miejscami źle napisane (np. Sui zamiast Shi albo Zhebing zamiast Zhebin), pojawiają się powtórzone słówka itd. Brakuje mi też wyjaśnień do niektórych zwrotów, które zostały przetłumaczone na język polski dosłownie, a mają podwójne znaczenie w języku chińskim, nawet jeśli miałaby być to dla kogoś tylko drobna ciekawostka.
Świetny zbiór opowiadań. Niestety, słabo zredagowany- imiona bohaterów są miejscami źle napisane (np. Sui zamiast Shi albo Zhebing zamiast Zhebin), pojawiają się powtórzone słówka itd. Brakuje mi też wyjaśnień do niektórych zwrotów, które zostały przetłumaczone na język polski dosłownie, a mają podwójne znaczenie w języku chińskim, nawet jeśli miałaby być to dla kogoś tylko drobna ciekawostka.
February 2, 2018
在台中長大台北念書的妳，帶著這本書前往台南，
是否也在冥冥之中順從某種軌跡？
而妳又是否在每次旅程中，試著找回被妳丟下的曾經？
又或只是，遺失更多的自己？
是否也在冥冥之中順從某種軌跡？
而妳又是否在每次旅程中，試著找回被妳丟下的曾經？
又或只是，遺失更多的自己？
August 26, 2020
作者楊富閔可愛到爆
September 1, 2021
一本用死亡、鄉愁、家庭糾葛、自我認同貫穿的短篇小說集，明明不是我的台灣故事我卻讀了直掉淚，可能是在帶點奇幻帶點寫實的故事中看到了些許自己曾經經歷過的微小片段吧！尤其在家人想說卻不能說的幽微心情、葬禮中的荒謬這兩點真的非常觸動我，雙聲道自然的交織也彷彿是帶我到了南台灣那些家庭走了一遭，非常令人享受也情緒激動的一場閱讀體驗❤️
Read
April 23, 2025一次只能看一兩章 因為哭完要整理一下情緒。解鎖在校園各處亂哭：）
June 29, 2025
國台語交織的寫作方式很貼近現在台灣人說話的模式，但是作者在兩個語言切換的節奏似乎跟我不太一樣，以致閱讀起來不太順暢。有些詞明顯看得出來要用台語來讀，但接下來如果繼續用台語讀，文字會對不上，如果馬上切換為國語，讀起來又不順。一開始不太習慣，前面幾篇閱讀起來有點不順，後面幾篇才讀得比較順，是我習慣了？或者是後面幾篇台語的部分比較少？
November 5, 2023
DNF 44%
Displaying 1 - 10 of 10 reviews