Секој човек има некоја лузна на себе. Понекогаш помала, понекогаш поголема, но секогаш тоа е лузна што останала во душата. Голема дури како цела бразда. Лузна која животот му ја нанел некому, а судбината му ја наменила. Морал да ја изживее и да се издигне над неа, за да продолжи понатаму. А тие луѓе сите ние ги гледаме и среќаваме секојдневно, но не ги забележуваме. Погледнуваме во нивните очи, а не ја гледаме нивната болка, не забележуваме што е тоа што ја избраздило нивната душа. Немаме ниту време, ниту желба да се запрашаме што се крие зад нивните очи, често полни со тага, со кои нѐ погледнуваат. Едноставно ги одминуваме, не забележувајќи колку нашиот поглед, еден миг што ќе го одвоиме за нив, им е потребен.
Токму таквите луѓе со лузни на душата се инспирација за оваа книга, во која се сместени 15 вистински приказни. Тие се настанати во текот на долгогодишната работа на Наде Стојилковиќ како новинар, која како слушател и евидентичар ги бележела нивните судбини, среќавајќи се со тие луѓе и со нивните судбини во своето работно и животно искуство.
Вака накратко можам да ја опишам новата книга на Наде Стоиљковиќ. Секоја страница, секој ред од напишаното е исполнет со срцепарателни приказни, приказни на кои ако не пуштиш некоја солза, не си човек. Толку емоции, толку лузни, толку солзи. Раскази се, не сакам да ги прераскажувам овде еден по еден. Ме фрапира реченицата дека сите се вистински случки.
Ти симнувам капа, Наде. За храброста да ги запишеш животните судбини. Да ја преточиш човечката болка во пишан збор.
Збир од 15 емотивни и вистински приказни, кои оставаат белег и трага. Мило ми е што Наде ги споделе со нас со нејзиниот топол и препознатлив стил на пишување 🥺 " Вербата нека биде фенерот што ќе те води понатаму по патот на надежта, онаа надеж што и мене ми кажува дека разумот ќе надвладее и ќе ни дозволи на сите да останеме луѓе" - Нераскинливо пријателство
И третата книга на Наде плени со топлината на богатството на емоции на нејзините секојдневни херои, со истрајноста во борбата за соништата и прифаќањето на сегашноста која некогаш и не е онаква кава што посакувале за себе и за најсаканите... Животот е најголемиот дар, а ние треба да истраеме на патот достоинствено до самиот крај, не губејќи ја човечноста и добрината во нашите души! Благодарам Наде за подарената книга, откинатите приказни за тебе познати личности а големи луѓе со срца полни со љубов💙💙💙
Од сите раскази во книгава ми светкаат “кристалчиња” во очиве од силни емоции. Секој расказ си е приказна за себе, секоја приказна со своја тежина, но она што е најважно за сите нив е топлината! Таа нишка во раскажувањето која нѐ потсетува колку е важна човечноста, хуманите дела и љубовта! И најискрено можам да кажам дека на последното прашање одговорив со ДА! Да, за мостовите кои ги градиме со испружени раце кон другите луѓе. Да-за соработка, за разбирање, за соживот со луѓето кои нѐ опкружуваат. Раскази кои ќе ви ја стоплат душата и ќе ве потсетат колку малку е потребно за среќа.
Книга посветена на приказните околу нас кои најчесто остануваат незабележани од нас и ни изгледаат "обични", се додека тие приказни не станат наша приказна . Книга која поттикнува на размислување и емпатија .
Раскази за добрина на луѓето, за борбеност никогаш да не се откажете дури и кога ќе го допрете дното. За љубовта спрема семејството којашто секојдневно треба да ја негувате и покажувате.Но, и за онаа вистинска љубов, којашто понекогаш може да се случи, но, понекогаш и не.
Куклата на Ана... Тоа е и насловот на првиот расказ во оваа книга на Наде, секоја од приказните вистинити, секоја од нив исполнета со премногу емоции, што не можеш да не останеш рамнодушен на нив и да не ти бликнат солзи на очи.
Раскази кои според мене ја раскажуваат нажалост темната страна на нашата држава. Многу од нив тешки и преполни со емоции, а сите прекрасно раскажани наменети да допрат во длабочината на секоја душа.