ادیان الهی در معرض انواع انحرافها هستند. نوعی از این انحرافها خوانشی ناصحیح از دین است که از سوی گروهی از دینمداران مطرح میشود؛ بر اساس این خوانش، انسان میتواند هم از مزایای دیندار بودن بهرهمند شود و هم با وساطت کســانی، بار پاسخگویی در برابر عقاید و اعمال و اخلاقش، از دوشش برداشته شود؛ یعنی در دادگاه عدل الهی هم میشود با داشتن حامی، مشکلات را حل کرد! این، تفسیری غلط از مفهوم شفیع و شَفاعت است. سورۀ مبارک نجم با این مهمترین سرمایۀ کسانی که بهدنبال ترویج معنویتهای کاذب هستند، به مبارزه برخاسته است. شفاعت، حقیقت دارد؛ اما نه به آن صورتی که این گروه پنداشتهاند.
اینجانب علی صبوحی طسوجی متولد ۱۳۵۹ در شهر قم هستم. دانشآموختهی حوزه و طلبهی دروس خارج فقه و اصول. به علت شیفتگی به فراگیرى علوم دین، بعد از اتمام دورهی دبیرستان، وارد حوزه علمیهی بناب در استان آذربایجان شرقی شدم. در این حوزه، در کنار تحصیل علوم حوزوی، از محضر عالم عامل، عارف بهحق، حضرت حجةالاسلام و المسلمین استاد باقری بنابی کسب فیض کردم. دروس سطح یک حوزه را با جدیت تمام و در مدت چهار سال به اتمام رساندم و برای ادامهی تحصیل به حوزه علمیه قم مشرف شدم. انواع سؤالات اعتقادی، دینی و معرفتی، من را در جستجوی پاسخ به آن سؤالات، به مطالعهی انواع رشتهها و مراجعه به اساتید مربوط به هر علم راهنمایی میکرد؛ اما هیچکدام عقل تشنهی من را سیراب نکرد و روح من را به اطمینان نرساند؛ مگر پاسخهایی که از اندیشه و نگاه قرآنی استاد الهی زاده که ذهن و روح من را متقاعد میساخت و همین باعث توجه بیشتر من به عظمت و اعجاز قرآن شد و مسیر زندگی من را در خدمت به قرآن قرار داد.