The Great Recoil: Politics after Populism and Pandemic

by Paolo Gerbaudo

In these times of health emergency, economic collapse, populist anger and ecological threat, societies are forced to turn inward in search of protection. Neoliberalism, the ideology that presided over decades of market globalisation, is on trial, while state intervention is making a spectacular comeback amid lockdowns, mass vaccination programmes, deficit spending and climate planning. This is the Great Recoil, the era when the neo-statist endopolitics of national sovereignty, economic protection and democratic control overrides the neoliberal exopolitics of free markets, labour flexibility and business opportunity.

Looking back to the role of the state in Plato, Machiavelli, Hobbes, Hegel, Gramsci and Polanyi, and exploring the discourses, electoral programs and class blocs of the nationalist right and socialist left, Paolo Gerbaudo fleshes out the contours of the different statisms and populisms that inform contemporary politics. The central issue in dispute is what mission the post-pandemic state should pursue: whether it should protect native workers from immigration and the rich against redistributive demands, as proposed by the right’s authoritarian protectionism; or reassert social security and popular sovereignty against the rapacity of financial and tech elites, as advocated by the left’s social protectivism. Only by addressing the widespread sense of exposure and vulnerability may socialists turn the present phase of involution into an opportunity for social transformation.

Genres: Politics, Nonfiction

288 pages, Hardcover

Published August 10, 2021

Reviews

[Sarah Jaffe · Rating 5 out of 5]

The left needs a theory of the state these days and Paolo is pointing us in the right direction.

[Attasit Sittidumrong · Rating 5 out of 5]

เล่มนี้น่าสนใจดี ผู้เขียนเสนอว่าหลังจากเผชิญหน้ากับการระบาดครั้งใหญ่ของไวรัสโควิด ภูมิทัศน์ทางอุดมการณ์ของโลกก็ได้เคลื่อนตัวจากกรอบเสรีนิยมใหม่ที่เชิดชูตลาด เสรีภาพในการแข่งขัน และการขยายตัวของทุนโลกาภิวัตรไปสู่กรอบที่เรียกกันว่า "รัฐนิยมใหม่" หรือ neo-statism ที่ให้ความสำคัญกับการรื้อฟื้นอำนาจของรัฐเพื่อปกป้อง "คนใน" ขณะที่จะปฏิเสธสิ่งที่เรียกกันว่าเสรีภาพและความมั่งคั่งจากการแข่งขันในตลาดอยา่งไร้ขีดจำกัด เพราะฉะนั้น สมรภูมิทางการเมืองที่กำลังเกิดขึ้นทั่วโลกจึงเป็นการขับเคี่ยวของสองนิมิตร (vision) ระหว่างนิมิตแบบอนุรักษ์นิยมที่สร้างความหมายให้กับภาวะรัฐนิยมใหม่ว่าเป็นเรื่องของการปกป้องคนในชาติจาก "คนนอก" พร้อมๆกับรื้อฟื้นค่านิยมแบบจารีตที่ผูกกับคุณค่าเชิงอัตลักษณ์ความเป็นชาติดั้งเดิม กับนิมิตแบบสังคมนิยมที่ให้ความหมายแก่ภาวะรัฐนิยมใหม่ว่าเป็นเรื่องของการสร้างรัฐประชาธิปไตยก้าวหน้าที่ประชาชนทุกคนสามารถมีส่วนกำหนดชะตากรรมร่วมกัน พร้อมๆกับท้าทายและทำลายชนชั้นปกครองที่คอยขัดขวางพันธกิจของรัฐในการปกป้องประชาชนดังกล่าว

แน่นอนว่าตัวผู้เขียนค่อนข้างโปรฝ่ายสังคมนิยม ทว่า ข้อเสนอที่มีต่อยุทธศาสตร์ทางการเมืองของฝ่ายซ้ายก็น่าสนใจ โดยเฉพาะการชี้ให้เห็นถึงความจำเป็นที่ฝ่ายซ้ายต้องขับเคลื่อนนิมิตรฝั่งตนเข้ากับแนวคิดซึ่งมักถูกมองว่าเป็นฐานคิดของฝ่ายขวาอย่างแนวคิดเรื่อง patriotism หรือลัทธิรักชาติบ้านเมือง ด้วยมองว่ามีแต่การใช้ลัทธิดังกล่าวเท่านั้นที่จะสามารถช่วงชิงเสียงสนับสนุนจากประชาชนส่วนใหญ่ได้ เพียงแต่ถ้าจะใช้แนวคิดแบบ patriotism ฝ่ายซ้าย/ขบวนการสังคมนิยม จำเป็นต้องปรับเปลี่ยนทิศทางของแนวคิดนี้ให้เป็น democratic patriotism หรือก็คือการรักชาติบ้านเมืองที่ "ชาติบ้านเมือง" ไม่ได้เป็นเรื่องของประเพณีโบราณดั้งเดิม แต่คือ "ประชาชน" หรือสาธารณชนผู้เป็นเจ้าของอำนาจอธิปไตยอันแท้จริง

[Nathan Fisher]

Kinda hate the rating system these days in general, but definitely still especially hate Goodreads refusal to let you do half-stars. Anyway, this gets a write-in '2.5.' It's essentially a survey of political trends and other writings and in that regard it's just fine. However, its insights are not nearly as hard-won as Gerbaudo might think — usually it follows the timeless academic practice of positing two neatly demarcated poles and then announcing oneself as the Bringer of Nuance and Slayer of False Oppositions. The result is almost always just as ambiguous, if rather more evasively hedged. I am also continually annoyed that every contemporary sociologist writing on "Marxism" who pretends to know what they are talking about resorts to the exact same half-dozen quotes you have seen quoted 10,000 times before — but that's a general gripe about the dumb-ass potshots at "reductive" "classical" & etc. "Marxism" (usually based on sentence fragments) and the inevitable Get Out of Jail Free Card response (any quote from Gramsci usually suffices).

Anyway, it's fine. But we remain as far from a rejuvenated socialist social theory as before.

[dv · Rating 3 out of 5]

Molto interessante l'idea al centro del libro: il liberismo sta per tramontare (ma non il capitalismo), a beneficio di un ritorno di uno statalismo (con diverse interpretazioni a destra e a sinistra) improntato a sovranità, protezione e controllo.
Al di là di questa tesi, ben argomentata scavando nelle varie "crisi" degli ultimi anni (da quella economica al Covid), i capitoli dedicati alle tre parole sovranità, protezione e controllo hanno una logica da "spiegone" che un po' funziona (interessante ragionare su storia ed etimologia delle parole) e un po' diventa ridondante e fa pensare che il libro avrebbe retto anche con qualche pagina in meno.

[David Rankin · Rating 5 out of 5]

An exploration of some of the most important and most contested notions of the past few years and very likely the coming years -- sovereignty, protection, control. Other than Mélenchon and a few others, the left leaves that terrain to the right, to its obvious detriment. The left needs to get serious about these notions or risks seeing the Great Recoil (the reaction to neoliberalism) completely absorded by the national populist right.