Comment Baptiste est mort

by Alain Blottière

Enlevé dans le désert par un groupe de djihadistes avec ses parents et ses frères, Baptiste, après plusieurs semaines de captivité, est le seul à être libéré. Ponctué d’hésitations, de silences, son débriefing laisse apparaître des zones d’ombre, des secrets qu’il tient à garder.

Le garçon semble aussi avoir perdu la mémoire d’événements importants. Peu à peu, néanmoins, se révèle l’histoire extraordinaire et cruelle de celui à qui ses ravisseurs ont donné le nom d’un renard du désert : Yumaï.

Genres: Roman

224 pages, Pocket Book

Published February 8, 2018

Reviews

[Mohammad Hrabal · Rating 4 out of 5]

راز آدم رو عذاب می‌ده
همه این چیزهایی که به خاطرش خجالت می‌کشیم
می‌ترسیم
و مخفی می‌کنیم
همه‌ی این چیزها اغلب فقط به این دلیل دردناک هستند که در موردشون حرف نمی‌زنیم. صفحه ۴۱ کتاب
نورها و صداها مجموعه‌ای مداوم از اسرار را به او عرضه می‌کردند. آن ستاره‌ها در چند کیلومتری سوسو می‌زدند، چند سیاره در اطراف می‌چرخیدند و چند تا از آنها دارای سکنه بودند و چه کسانی ساکن آنها بودند؟ آیا روی آن سیاره‌های ناپیدا موجودات زنده‌ای وجود داشتند که به زندگی خاص‌شان آگاه بودند؟ و به مرگشان آگاه بودند؟ آیا بین آن صور فلکی که هیچ انسانی احتمالاً هرگز به آنها نرسیده بود، موجودات زنده‌ای بودند که دلشان نمی‌خواست بمیرند؟ بی‌گناهان و مجرمان؟ رؤیا پردازها و ناامیدها؟ آیا موجودات زنده‌ای آنجا پیدا می‌شدند که خبر داشتند موجودات زنده‌ی دیگری روی این سیاره‌ی آبی دوردست و درخشان حضور دارند؟ می‌توانستند تصور کنند در سیاره‌ای چنین زیبا، جوی‌های خون هم جریان داشت؟ صفحه ۶۷ کتاب
۱۴۰۳/۰۴/۳۱

[Alialiarya · Rating 3 out of 5]

به مهسا امینی که مسافر بود

باتیست پسرکی‌ست از یک خانواده‌ی اروپایی که توسط گروهکی تروریستی ربوده می‌شوند. باتیست تبدیل به یکی از مهره‌های آن‌ها می‌شود و با گروگان‌گیران احساس صمیمیت می‌کند. داستان غم‌انگیز بلوتی‌یر روایت یادآوری او از اتفاقات روزهای اسارت است. اتفاقاتی که کم‌کم به یاد باتیست می‌آیند و نام کتاب را معنا می‌کنند که باتیست با آشنایی با خشونت عریان و سواستفاده مرده است. سه چهارم کتاب در یک گفتگوی درخشان می‌گذرد میان باتیست و یک فرد(پلیس یا روان‌شناس) که نشان می‌دهد چگونه فرد زخم‌دیده ناتوان در برقراری ارتباط و بروز احساسات خود است. انگار راهی برای کمک به او وجود ندارد. انگار او در مقابل گذشته و حال ایستاده و اجازه‌ی ورود زندگی را نمی‌دهد. اثرات اتفاقات آن‌چنان بر او سنگینی می‌کند که باتیست مدعی می‌شود هیچ‌گاه آزاد نخواهد شد و زندگی را باز نخواهد یافت

در میانه‌ی گفتگو باتیست می‌گوید دلیل این‌که بعد از نمایش دروغین تروریست‌ها که برای ترس‌شان اجرا شد باز هم فرار می‌کند خود ترس است. خود ترس که دیگر نمی‌توانست تحمل‌اش کند. می‌گویند ترس هم حدی دارد و از جایی به بعد بی‌اثر می‌شود. دیکتاتورهای بزرگ از درک این جمله‌ی ساده غافلند و روزی که اتفاقا در خیال‌شان در اوج عظمت هستند از میان برداشته می‌شوند‌. ما، امروز، یا از ترس بزرگ گذشته‌ایم یا بزودی می‌گذریم و آن‌وقت هم‌چون باتیست مجبوریم در برابر واقعیت بایستیم و واقعیت بزرگ‌ترین عامل حرکت است. حرکتی برای اثبات وجود خود. اثبات بودن و زیستن. و باید ترسید از مردمی که حق زیست‌شان را در دستان دیگری بیابند. از مردمی که برای بازگشت معنای امید فریاد می‌زنند. از مردمی که مردم بودن را فراموش کرده‌اند. از انسان‌هایی با زخم‌ها و دردهای بزرگ باید ترسید. نمی‌توانم این روزها چیزی بنویسم که انتهایش به امروز ایران گره نخورد. ببخشید همین‌جا تمامش می‌کنم. این‌جا برای ریویو کتاب‌هاست


ابوالفضل الله‌دادی جدیدترین فرد لیست مترجمان محبوب‌ام است. با انتخاب‌هایی ویژه‌

[Mohadese · Rating 4 out of 5]

"باتیست چگونه مُرد" از داستان واقعی خانواده‌ای فرانسوی الهام گرفته که گروهک تروریستی بوکوحرام آنها را ربوده بود.
کتاب با گفت و گو بین باتیست و احتمالا یک روان‌کاو آغاز میشه و به طور کلی شامل دو بخشِ گفت‌وگوها و روایت‌هاست.
همون‌طور که در مقدمه کتاب ذکر شده فاصله بین دیالوگ‌ها در بخش‌های مربوط به گفت‌وگوهای مستقیم باتیست، براساس نسخه اصلی کتاب است.
و به نظرم همین فاصله‌ها باعث فضاسازی و انتقال بهتر حس درماندگی و شاید سرخوردگی شخصیت اصلی داستانه.
به قول آقای الله‌دادی (مترجم) این فاصله‌ها کلی حرف داشت!
ترجمه کتاب بسیار روان و قابل فهمه، کشش لازم رو داره و بخش داستانی بیشتر توصیف محور و در واقع تکمیل کننده بخش قبلی است.
دوست داشتم کتاب کمی سیاه‌تر باشه و واقعا پتانسیل این رو داشت، اما بیشتر غیر منتظره و هولناکه.
به شخصه طرح جلد کتاب رو خیلی دوست دارم، یه جورایی داره دوگانگی شخصیت باتیست رو نشونمون میده.

پ.ن: چیزی که من رو ناراحت میکنه، اینکه تو این کتاب اسلام و مسلمانان در کنار اسم گروهک‌های تروریستی اومده! به نظرم وجه خوبی نداره.

[Masih Reyhani · Rating 5 out of 5]

«باتیست چگونه مرد» را خالق اثر با ایده گرفتن از حادثه‌ای که در اوایل سال ۲۰۱۳ برای یک خانواده‌ی فرانسوی افتاد، به قلم تحریر در آورده است. جایی که تروریست‌های بوکوحرام خانواده‌ای فرانسوی را می‌ربایند. کتاب اما دقیقا مشابه حادثه‌ی ذکر شده نیست. در قصه‌ی ما، «باتیست» تنها عضو آزادشده‌ی خانواده‌اش است و البته که دیگر حتی «باتیست» نیست بلکه «یومایی» است؛ یک جنگجوی نوجوانِ مو بورِ خشن!

کتاب شامل ۷ بخش است.
بخش‌های فرد آن، نوعی جلسه‌ی روانشناسی/بازجویی را تداعی می‌کند. شخصی که نمی‌دانیم روانشناس است یا یک نیروی امنیتی، با «یومایی» به گفتگو می‌پردازد و سعی دارد تا گره‌های این گروگانگیری را باز کند.

بخش‌های زوج اما روایتگر حوادث دوران گروگان‌گیری به شیوه‌ی یک دانای کل است که به مسائل اشراف دارد و به پرسش‌های ایجاد شده در ذهن خواننده از گفتگوهای «یومایی» در بخش‌های فرد کتاب، پاسخ می‌دهد.

📚 شاید امتیاز ۴ از ۵ منصفانه‌تر می‌بود، اما این یک امتیاز را هم به خاطر ترجمه‌ی بی‌نقص «ابوالفضل الله‌دادی» و اهتمام ایشان در امانت‌داری و پایبندی به متن اصلی، اعطا کردم.

[Léanne R · Rating 4 out of 5]

4*
Très bon roman qui tente d'illustrer comment se joue la dépossession de soi dans un contexte similaire à celui de la formation d'enfants-soldats.

Inspiré par le kidnapping d'une jeune famille française par Boko Haram en 2013, Alain Blottière signe une oeuvre racontée à moitié sous forme de dialogue sans fioritures, et à moitié sous forme descriptive par un narrateur omniscient.

J'ai beaucoup aimé l'écriture franche, directe et parfois détachée qui reflète bien l'état d'esprit du personnage principal à son retour en Europe. Même si la conclusion était prévisible, on reste accroché par l'histoire en suivant les stratégies utilisées par les kidnappeurs pour transformer Baptiste en Yumaï et gagner son affection.

[Fateme H · Rating 5 out of 5]

باتیست پسر بچهٔ مو بور فرانسوی است که با خانواده‌اش توسط یک گروه تروریست اسلام‌گرا گروگان گرفته می‌شود و به‌جز او همهٔ خانواده‌اش اعدام می‌شوند.
تروریست‌ها نام او را تغییر می‌دهند، به او آدم کشتن می‌آموزند، با شکنجه‌ها و قرص و داروهای روانگردان او را به جنگجو تبدیل می‌کنند و هویت قبلی او را از بین می‌برند.
او پس از آزاد شدن خاطرات محوی از دوران گروگان به‌یاد دارد اما در صحبت با یک مامور یا روان‌شناس کم‌کم لحظات وحشتناکی را که تجربه کرده به خاطر می‌آورد...

[Alireza Najafi · Rating 1 out of 5]

دوستان اشتباه من رو شما نکنید. نخونید این کتاب رو.

[Alban Lnth · Rating 4 out of 5]

Très bon livre qui laisse entrevoir l'horreur d'être retenu par des terroristes. Rythme soutenu tout du long, lecture rapide.

[Aiko · Rating 3 out of 5]

À peine ouvre-t'on le livre que l'on sait déjà qu'il va nous marquer, pas tant pour le fond (puisqu'on n'a pas encore commencé à lire) que par sa forme. On est tout de suite plongé dans un dialogue dénué de narration, qui me rappelle la poésie dans le choix de sa mise en page. Ça donne un effet assez sec qui annonce assez rapidement l'ambiance du livre. D'autant plus sec que le jeune Baptiste, tout juste revenu de sa captivité au sein d'un groupe de djihadistes dont il est le seul survivant parmi sa famille, ne réponds pas, ou à côté, aux questions que lui pose l'interrogateur. Interrogateur inconnu, qui pourrait tout aussi bien être un inspecteur, un psychiatre qu'un juge pour enfant.

Vous l'aurez compris, on est dans un flou total, alors que les deux protagonistes semblent savoir des choses qu'ils ne disent pas. On en apprend un peu plus lors des passages narratifs, épisodes revenant sur l'histoire de Baptiste, sur ce qu'il a vécu et enduré dans le désert. De cette expérience, Baptiste revient surtout perdu, sans repères, ne se sentant nulle part à sa place.

Petit à petit, la trame se dessine, des détails reviennent en mémoire au jeune garçon. Des détails violents, qui ont transformé l'adolescent Baptiste en Yumaï, homme dur crée par ses ravisseurs, mais aussi des passages magiques empreints de poésie. Cela crée un décalage qui finalement représente bien le paradoxe du djihad et rend la lecture très émotionnelle. Si j'ai trouvé le dénouement prévisible (après tout, beaucoup de détails le laissaient deviner), il n'en a pas pour autant été moins fort et décrit très bien la folie humaine.

[Granny Sebestyen · Rating 5 out of 5]

Bonjour les lecteurs
Voici un livre coup de cœur !
Une famille française est kidnappée dans le désert par un groupe islamiste.
Seul Baptiste, ado de 14 ans, sera libéré après plusieurs mois d'enfer.
Il se fait désormais appeler Yumaï (renard du désert), du nom de guerrier dont l'ont affublé ses geôliers.
Le livre alterne ses entretiens difficiles avec le psychologue ( on suppose ) et ses souvenirs de captivité.
Les dialogues sont brefs, l'ado refusant de se dévoiler, laissant subsister de nombreuses zones d'ombres , des non-dits.
Petit à petit, par quelques mots, quelques bribes de phrases, Baptiste se dévoile.
L'auteur s'est inspiré d'un fait réel pour écrire cette fiction: l'enlèvement de toute une famille française, dont de jeunes enfants, par les Djihadistes de Boko Haram, en février 2013, dans le nord du Cameroun.
J'ai été absorbée par cette histoire à la fois fascinante et dérangeante.
Pourquoi ces fous de Dieu ont-ils épargné Baptiste ? Certainement parce qu'il avait l'âge idéal pour être formé au métier de tueur, l'âge idéal pour être embrigadé!
Baptiste ( alias Yumaï) ne sortira pas indemne de cette épreuve.
Un roman indispensable, aujourd'hui.
Ce livre a reçu le prix " Décembre 2016" ainsi que le prix " Giono 2016" (less)

[terrystad dit Roy · Rating 4 out of 5]

L’auteur nous raconte l’histoire d’un adolescent qui, avec sa famille, se font rapter par un gang de jeunes extrémistes religieux. Comme bien de ces jeunes laissés pour compte dans la société, Ils sont avides d’exprimer leur violence, ont un besoin d’$ pour combler leurs besoins de base ET/mais aussi leurs rêves.

Comment ce type d’expérience peut anéantir une personne par sa violence extrême.

[Reza · Rating 4 out of 5]

داستان فوق العاده ای بود
فقط لطفا این سوالم رو یکی جواب بده:
پایان داستان مشخص شد که خانواده باتیست مردن.. ولی حرف از یک ویدئو شد که توی جیب باتیست گذاشته بودن و بیهوشش کرده بودن... که بعد پلیس گفت اون ویدئو مثل راز باقی میمونه و به کسی نمیگیم... اون ویدئو ها از کشتن خانواده باتیست توسط خودش ضبط شده بود؟
تحلیلتون از آخر داستان چیه؟

[Alireza Zamani · Rating 3 out of 5]

مشکل اصلی من با کتاب با سیر تغییر شخصیت باتیست به یومایی بود و به نظرم در نیومده بود تو اثر و کلید اصلی داستان هم به نظرم همین بود که چطوری یه ادم اینقدر تغییر میکنه و از یه نوجوان تبدیل به یه هیولا میشه و از اونجایی که برای من این تغییر و تحول درنیومده بود زیاد جالب نبود برام ولی ترجمه روان و خوبی داشت، به هرحال کتابی نبود که توصیه کنم حتما بخونید و اگه نخونید چیز خاصی از دست نمیدین.

[Titi Fahimi · Rating 5 out of 5]

یک اثر کمتر شناخته شده و درخور توجه، با ترجمه‌ی بی‌نظیر الله‌دادی. روایت ربوده شدن یک خانواده‌ی فرانسوی توسط گروهکی تروریستی که تا حدودی به پرونده‌ای بر همین اساس بسط پیدا می‌کند. باتیست در سلامت کامل و تنها با زخمی روی بازو نجات پیدا کرده، اما او دچار بحران هویت است و چیزی مهم‌تر از جان از او ستانده شده؛ باتیست دیگر باتیست نیست.
این کتاب تصویر برهنه‌ای‌ست از خشونت و چرایی ستایش شر.

تی‌تی

[Aline · Rating 4 out of 5]

Un roman tout à fait bouleversant, écrit avec beaucoup de justesse , d'économie d'émotions [ce qui nous percute de plein fouet, d'autant plus…] ; avec en première ligne un sujet d'actualité des plus brûlants.

La forme de ce roman est originale, on alterne entre la forme de l'interrogatoire et le récit de Baptiste, lors de son débriefing avec ce que nous supposons être un psychologue. Nous sommes directement plongés dans le processus de narration qui cherche à retranscrire les évènements précédents. Après plusieurs semaines de captivité dans le désert, enlevé par un groupe de djihadistes, et le récit plus distancié nous narrant à la troisième personne, le vécu de la captivité de Baptiste - renommé par ses kidnappeurs, Yumaï.

Chaque partie engendrant de nouvelles réponses, des éclaircissements plus ou moins déchiffrables. J'ai beaucoup apprécié ce balancement qui fait respirer la lecture et déploie le regard que l'on a sur l'histoire.
C'est l'histoire d'une dépossession totale de soi, d'un conditionnement d'une exceptionnelle ingéniosité, d'une désintégration lente, barbare et méthodique. C'est vicieux, c'est subtil, c'est presque du génie tant c'est cruel. Des jours entiers, aux côtés de sa famille puis loin d'eux après qu'on l'en ait arraché, Baptiste est maltraité, humilié, drogué, manipulé, fracassé. Ses bourreaux le brisent froidement, méticuleusement, de façon à ôter en lui tout ce qui faisait son essence et recueillir un contenant vide, un corps dépeuplé dans lequel ils pourront y enfouir Yumaï, le nouveau guerrier blond. Un Yumaï qui pourra devenir un enfant-soldat. Un Yumaï qui pourra tuer.

Un roman en devient troublant, angoissant même car cela nous rappelle le fameux syndrome de Stockholm, qui provoque des sentiments ambigus chez les ex- otages envers leurs persécuteurs… La monstruosité, l'inhumanité des terroristes est décrite en toute simplicité et neutralité; sans jugement. Notre lecture et notre empathie vis-à-vis de ce qu'a vécu cet adolescent font le reste. C’est un réel coup de poing que l’on se prend.

[Nof*cking Antoinette · Rating 4 out of 5]

Touchant et choquant mais surtout inoubliable. C'est un livre qui te marque ☹

[Jay Cat · Rating 5 out of 5]

Une vraie pépite! Un coup de poing littéraire! La forme comme sur le fond, innovant! Superbe histoire! un vrai coup de maître.

[Elodie Rey · Rating 5 out of 5]

« il adore cette musique
il me manque
et dans une semaine c’est son anniversaire
dix ans le 16 août
je me demande s’il pourra fêter ça
c’est tout. »

« Ce sont des monstres
Ils ont voulu te faire du mal, presque pire que la mort et ils ont voulu que nous sachions ce que tu avais fait »