Jump to ratings and reviews
Rate this book

Кафенето на любовта или когато бяла котка ти мине път

Rate this book
Седнете на любимата си масичка, поръчайте си кафе, а може и чай, и се насладете на невероятно вкусните канелени кифлички, приготвени от красивата млада собственичка по старите рецепти на леля й Паула. Изберете си книга от рафтовете. Изчакайте малката стопанка с меки лапи да реши да ви удостои с вниманието си, а може би и да промени живота ви… С Мими всичко изглежда по-просто, всеки избор по-малко труден, по-лесно се прощава и по-бързо се забравят разочарованията. А сърцето е излекувано и готово за ново начало – да срещнете мъжа, за когото сте мечтали, да получите втори шанс или да се насладите на късната любов в залеза на живота. И всичко става хармонично и хубаво – така, както Мими го иска за своето кралство.
Защото в „Кафенето на любовта“ властват бялата котка Мими и… любовта.

Роман, който преплита красиви и романтични истории. Води ни от старите улици на Кьолн до красивия италиански остров Иския и създава весела и сърдечна атмосфера, която ще очарова не само любителите на котки.

Чарли Йонас е псевдоним на германска журналистка, която намира котките за очарователни. Тя живее в Кьолн и в дома й също властва котка. За романа е вдъхновена от няколко свои посещения в кафе-книжарница в Халифакс, Канада, където човек може да пие кафе и да си купи книга, както и да си осинови малко коте.

272 pages, Paperback

First published October 5, 2020

61 people are currently reading
1083 people want to read

About the author

Charlie Jonas

3 books7 followers

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
240 (17%)
4 stars
511 (37%)
3 stars
476 (34%)
2 stars
125 (9%)
1 star
29 (2%)
Displaying 1 - 30 of 244 reviews
Profile Image for Laura y sus libros.
653 reviews283 followers
October 31, 2022

¿Qué tendremos los lectores con los títulos en los que salen palabras relacionadas con libros? Amig@s escritores cuando penséis en títulos para vuestros libros, tened en cuenta esto. Es ver libro, librería, biblioteca, lector etc. y ¡oye! Cómo moscas a la miel (por no decir otra cosa 😉 ).

Pues aquí me tenéis, analizando un libro con la palabra librería. Pero es que además tiene también ¡gatos! Ale, ya se ha colado entre la pila infinita de mi lista de pendientes.

¿Qué nos trae esta novela? Nos trae una historia sencilla sobre la amistad, el renacer, el amor… Una “feel-good” en toda regla. Nada de sufrimiento, finales felices, historias tiernas, bollos, pasteles, libros y gatos. Una peli de A3 de domingo después del telediario en toda regla.

Acostumbrada al “mata, mata” de los thriller que te dejan en cada página ansios@ por seguir, este género se me suele quedar un poco soso, pero bueno no viene mal de vez en cuando encontrar historias que podrían ser verdad y en las que los personajes no tienen grandes traumas. Digo yo que también habrá gente así ¿o no?.

Toda esta historia gira en torno a una gatita blanca llamada Mimi. Mimi es dueña de Sussan, una viuda septuagenaria alemana que decide darse un último capricho viajando a Isquia, una pequeña isla italiana a la que viajaba todos los años con su marido. Para poder realizar el viaje decide aprovechar su incipiente amistad con Leonie, una joven profesora que vive cerca de su casa. Leonie cuidará de Mimi mientras ella no esté.

La relación entre Leonie y Mimi es bastante tensa. Mimi acostumbrada a la compañía de Sussan y a poder salir al aire libre, no lleva muy bien estar encerrada en el pequeño piso de Leonie.

Tras varias jugarretas de la gata, la chica le pide ayuda a su amiga Maxie, amante de los gatos, que regente un café libería: “La señorita Paula”. Sin darse cuenta, Mimi se volverá la atracción principal del café sin que Susan sea consciente de lo que está pasando.

Y poco más os puedo decir. Es una novela que sirve como respiro de otras más densas en emociones. Lo que más me ha gustado es la historia de Sussan en Isquia. Es un tema que no se trata mucho en la literatura y me parece adorable.
Profile Image for Albóndiga Lee.
667 reviews109 followers
January 17, 2023
Si es que esta novela cumplía con 3 de las palabras que suelen hacer que me lance en picado a la lectura de un libro: librería, gatos y café... en fin, una historia feelgood que narra cómo se ven afectadas las vidas de tres mujeres por la relación con el minino de la portada.
Es verdad que en mi caso, hubiera preferido un perrete, pero bueno...

Nada nuevo que aportar, pero es de agradable lectura, confortable, y con ganas de probar las recetas que aparecen en las páginas y que se aportan al final del libro.

Para momentos de bajón.
Profile Image for Carina Carvalho.
669 reviews17 followers
August 23, 2022
Uma gata que muda a vida de três mulheres! Os animais são fantásticos 😍
O livro tem uma escrita simples e fluida com uns laivos de humor o que faz com que se leia rápido.
Um livro leve para ler nas férias! Cheio de lugares lindos, pessoas lindas e boa comida 😍
Profile Image for Liberi  Leggendo.
876 reviews24 followers
May 18, 2021
CERCA IL TUO TAVOLINO PREFERITO.
ACCOMODATI, ORINA UN CAFFE' E GUSTA UN DOLCE.
SCEGLI UN LIBRO DAGLI SCAFFALI.
LASCIA CHE IL GATTO SI AVVICINI A TE.
ORA PUOI CAMBIARE LA TUA VITA.

Pausa caffè con gatti mi ha incuriosita subito dal titolo. Mi sono tuffata in questa lettura senza leggere la trama volevo che fosse una scoperta pagina dopo pagina e lo è stato. Una lettura carinissima specialmente per chi ama i gatti. Vi siete mai chiesti se un gatto può cambiarvi la vita? Vi rispondo io, certamente.
Un favore chiesto ad una amica è l'inizio di questo libro, la padroncina della gatta Mimi la nostra protagonista, una donna settantenne tedesca in vista di un operazione alle anche, decide di regalarsi un viaggetto e così chiederà a questa amica, vicina di casa, di badare alla gattina. Inesperta di gatti Leonie si ritroverà a fare i conti con le marachelle di Mimi e non riuscendo più a sopportarle chiederà aiuto alla sua migliore amica Maxie, ma invani i consigli gli chiederà proprio di tenerla con se e l'amica gentile e impietosita accetta.

Così decide di portarla nel suo caffè che ha aperto da poco chiamato Fraulein Paula in onore della zia. Il locale ha subito successo grazie anche ai suoi cinque gatti che corrono, giocano e mordicchiano sedie. Si, gatti in un caffè. E cosa ci fanno questi gatti in un caffè? Sta a voi scoprirlo o meglio leggerlo.

Un libro carinissimo che emana spensieratezza e dolcezza. Una storia piena di significato che non posso dirvi per non rovinarvi la lettura, con un messaggio ben preciso: i gatti ci aiutano a cambiare. I protagonisti secondari essendo la gatta la principale, sono ben vivi nel racconto ognuno al proprio posto e con la propria personalità, mi è piaciuta molto l'anziana padroncina della gatta e le sue scelte... La descrizione del bar-caffè e dei suoi dolcetti insieme ai gattini sono una coccola per il lettore. Consiglio questa lettura a chi ama i gatti, la scrittura è fluida e sa come tenere compagnia al lettore pur essendo un libro di narrativa.
Profile Image for Silvie Klokgieter.
1,707 reviews66 followers
April 19, 2022
Susan, een weduwe die slecht ter been is, besluit om nog een laatste keer naar Ischia te reizen. Daar ontmoet ze, geheel onverwacht, een nieuwe liefde. Haar kat Mimi heeft ze ondergebracht bij een zachtaardig iemand: Leonie.
Leonie is een docent zonder enige ervaring met katten. Maar dat ze een goed hart heeft is duidelijk. Lukt het Leonie om Mimi tijdelijk een goed thuis te bieden?

Maxie is de beste vriendin van Leonie en ze heeft net een boekencafé geopend. Ze wordt verliefd op een man, maar is hij wel goed voor haar? Ook is er nog Emily, een jong meisje dat zich erg alleen voelt na de scheiding van haar ouders. Ze verlangt heel erg naar een kat...

De cover van 'Het kattencafé' ziet er superschattig uit en eigenlijk is het verhaal ook zo. We maken meteen kennis met Susan. Haar gezondheid is niet meer zo geweldig en daarom besluit ze om voor een laatste keer nog naar haar favoriete bestemming te gaan: Ischia. Het enige probleem is haar kat. Waar moet ze Mimi heenbrengen?

Gelukkig is daar Leonie. Ze heeft echter geen ervaring met katten en dat wordt tijdens het lezen ook heel erg duidelijk. Ik herkende wel een aantal dingen, aangezien ik zelf ook twee van die mormels heb (😉), dus dat was wel leuk om te lezen.

Je maakt ook nog kennis met Maxie, de beste vriendin van Leonie. Ze heeft een heel erg gezellig boekencafé waar je kunt genieten van haar eigen gemaakte taarten. De sfeer in het café is heel prettig en beeldend beschreven. Ik zou er zo een bakje koffie gaan drinken!

Tenslotte lees je nog over het introverte en verlegen meisje Emily. Ze heeft bijna geen vrienden en door de scheiding van haar ouders voelt ze zich heel erg ongelukkig. Het verlangen naar een kat is heel groot, maar gaat deze wens in vervulling?

De schrijfstijl van Charlie is heel fijn en de verschillende personages staan allemaal met elkaar in verbinding. Er gebeuren ook verschillende dingen, waardoor het verhaal leuk blijft om te lezen. Dit is dan ook zeker een aanrader als je van een roman/feelgood verhaal houdt!

Beoordeling: 3,5/4,0 ⭐️
Profile Image for González Yolanda.
Author 2 books19 followers
August 19, 2023
Una novela #feelgood con una trama sin grandes pretensiones más allá de hacerte pasar un ratito feliz, porque en este tipo de novelas de lectura fácil, finales felices y relaciones bonitas, pues es lo que te encuentras ☺️

La historia se desarrolla en Colonia, Alemania. Susan que ya hace tiempo que cumplió los 70, viuda, dueña de Mimi, una gatita blanca con los ojos color esmeralda, decide pasar las que puede que sean las últimas vacaciones de su vida en su isla favorita, en Isquia, a mil kilómetros de su casa. Un lugar en el que veraneaba con su esposo y la trae bonitos recuerdos 💜 El problema viene con la gata y a quien se la deja para que se la cuide 🤦🏻‍♀️ Ahí es cuando entran en acción su vecina Leonie y la amiga de su ésta, Maxie que ha heredado una cafetería de su querida tía Paula ☺️

Una de esas novelas que te dejan con una sonrisa ☺️ Las recetas de la tía Paula al final del libro (para mí que me gusta la repostería son un plus 😉)

Ahhh si eres lector estacional mejor leerla en primavera-verano, es una chorrada pero así es 😅 Yo soy lectora estacional, sin saberlo 😂 me enteré de este término hace poquito ☺️ No leo lo mismo en unas épocas que en otras. Ahora toca navidad 🧑‍🎄🧑‍🎄🧑‍🎄
Profile Image for Georgiana 1792.
2,402 reviews161 followers
October 3, 2021
Niente di che, un romanzo semplice e a triplo lieto fine con gatti e con un caffè letterario-felino. I caffè con gatti - o Neko cafè, visto che è un'invenzione giapponese e Neko in giapponese vuol dire gatto - sono ormai una realtà (e infatti ce ne sono anche in Italia e in una puntata di 4 Ristoranti di Milano uno dei concorrenti era proprio Crazy Cat Cafè). Per una volta, comunque, sono tentata di fare le ricette in appendice, anche se sono tedesche! In particolare le girelle alla cannella... altrimenti faccio un salto all'IKEA e compro quelle surgelate.
Profile Image for Takoneando entre libros.
773 reviews136 followers
February 14, 2024
Ni es el mejor de los libros ni va a ganar premios prestigiosos de literatura seguramente. Pero a ml me ha gustado mucho, como la mayoría de estos libros feel good que suelo leer de vez en cuando. Gatos, libros, dulces y una pizca de amor romántico (libros pocos a pesar del título, pero ahí están). Justo lo que me pedía el cuerpo y justo es lo que esta novela me ha dado.
Profile Image for Ренета Кирова.
1,317 reviews57 followers
November 26, 2025
Топла, уютна и романтична история за хора и котки.
Сузане заминава за Истрия, но трябва да остави бялото си коте Мими на някой, който да се грижи за него с любов докато се върне. Тя избира Леони, учителка и добре изглеждаща млада жена. Но котката създава проблеми и гледачка става Макси, която притежава кафене с домашно приготвени сладки изкушения. Бялата котка със зелени очи ще промени живота на трите жени към добро.
Много приятно и уютно настроение ми създаде тази книга. Героите си имат своите особености и винаги намират утеха в котешкото кафене. То е царството на котките и никой не осъзнава, че всъщност Мими прави така, че любимите ѝ хора да бъдат щастливи.
Препоръчвам книгата на котколюбителите и сладколюбителите. На последните страници ще откриете рецепти за сладкишите от кафенето.
Profile Image for Nina Draganova.
1,179 reviews72 followers
July 31, 2022
Мнооого наивна, почти като детска приказка. Какво пък,по-добре такава, отколкото някакви психарски , налудничави истории.
Много ми хареса тази мисъл: "Старите плевни се подпалват изневиделица."
Profile Image for Laurelas.
647 reviews234 followers
December 30, 2024
Si Goodreads permettait les demies étoiles, j'aurais plutôt donné 2,5/5 à ce petit roman feel-good qui se veut cosy et charmant, mais qui (pour moi) aura été agréable sans plus...

L'histoire avait tout pour me plaire - une partie en Allemagne dans un café-librairie où s'installent des chats, l'autre en Italie où une vieille dame vit sa meilleure vie et rencontre un nouvel amour sur le tard. Mais dans les faits, j'ai trouvé ce roman pas très bien écrit (ou mal traduit ?) et surtout : on voit entre les lignes que l'auteur est un homme, rien que dans la façon dont sont décrites les femmes (et leur apparence) et franchement, flemme en 2024 de lire ça encore. (oui y'a carrément pire, mais je sais pas, ça m'a dérangé...)

Et puis j'ai trouvé l'ensemble assez peu naturel, dans les dialogues, les situations, avec les deux intérêts amoureux des deux héroïnes allemandes qui arrivent tard dans le roman, et un peu maladroitement. Meh. Pas une lecture désagréable en soi, mais ça sera vite oublié !
Profile Image for M.andthebooks.
792 reviews
December 28, 2022
Rezension: (kann Spoiler enthalten)

Mittlerweile kennt man mich ja und weiß, ich liebe Katzen einfach total. Ein Buch mit einem Katzencafé ist für mich dann natürlich perfekt. Und es gefiel mir auch wirklich gut.
Natürlich ging es nicht ausschließlich um Katzen, aber ich mochte es, langsam alle wichtigen Figuren kennenzulernen, aus den verschiedensten Perspektiven zu erleben, wie sich alles zum Guten wendet, wie man es erst gar nicht gedacht hätte. Dabei waren mir alle Figuren - besonders die Katzen ;) - total sympathisch und ich habe gerne die Ereignisse rund um Katze Mimi und ihre Babys verfolgt und fand es super, wie am Ende alle losen Fäden zu einem schönen, harmonischen Ende zusammengelaufen sind.
Auf jeden Fall finde ich das Buch super geeignet für einen gemütlichen Tag auf der Couch, bei dem man etwas genießen kann, das auf seine ganz eigene Art spannend ist.

5 Sterne
Profile Image for Adelaide Silva.
1,246 reviews69 followers
April 20, 2022
Um romance fofinho, ligeiro e descontraído, bom para ler numa tarde de “mau humor” 😉.
Um romance que além de falar de gatos, amizades, amor e bolos, nos fala de livros
Profile Image for Aylinn 💗.
9 reviews
October 22, 2025
Когато вземах книгата, си мислех, че ще бъде някаква коледна и т.н., но далеч не беше така! 😄

Много положителна,уютна и пълна с хубави моменти книга… Хареса ми това, че няма скучни части (които по принцип има в повечето книги), има положителни емоции и много вълнуващи случки.

Това с всичките тези котки и Котешкото кафене е налудничаво, но в добрият смисъл! След тази книга, една от мечтите ми е да посетя такъв тип кафене.

Ако белите котки работеха по този начин и в реалността, с удоволствие бих искала съдбата да накара някоя бяла котка да пресече пътя ми… 🎈🎈
Profile Image for Andrea Weil.
Author 8 books6 followers
February 21, 2021
Es tut mir leid, ich musste das Buch abbrechen - umso trauriger, weil sich in ein paar Szenen (meist in Zusammenhang mit den Katzen) zeigt, wie schön es hätte sein können. Fluff, hinplätschernde Urlaubslektüre, wenig Konflikt, Schwelgen in romantischen Italienfantasien hat alles seine Berechtigung und hat mich weit genug dran bleiben lassen.

Aber da sind zum einen die handwerklichen Schwächen: Fast jede Szene beginnt mit Protagonistin, die irgendwo sitzt und sich daran erinnert, was gerade Interessantes passiert ist. So viel Plusquamperfekt, so viele Rückblicke, keine Szene darf einfach mal ausspielen und uns mitfühlen lassen - verschenktes Potential. Das ist sogar noch frustrierender als die Perspektivbrüche oder die Tatsache, dass wir bei jeder einzelnen Figur sofort in einem Infodump die Lebensgeschichte und Motivation vorgekaut bekommen.

Zum anderen sind da die Klischees und schädliche Tropes. Es ist so, als ob die Geschichte ausdrücklich jeden einzelnen Punkt auf der Liste abhaken wollte, was ich hasse. Da ist die Frau, die nach Beziehungen zu untreuen (französischen) Männern geschworen hat, sich nie mehr zu verlieben. Die burschikose Freundin. Der charmante Italiener. Das ist ja noch harmlos. Aber dann diese fiesen Spitzen: Der Orthopäde, der Kommentare zum Gewicht seiner Patientin macht und die das so verinnerlicht. Die unentschlossene Studentin, die von einem Fach zum nächsten hüpft und ihren Lebensweg sucht - und inmitten der witzig gestalteten Erzählung wird erwähnt dass die ein Fach wechselt weil der Professor ihr nachstellt. Soll das ein Witz sein? Kritik? Es wird nicht weiter verfolgt, sie kommentiert es nicht, kein Gedanke daran, den Typen anzuzeigen, der das Machtgefälle derart verbrecherisch ausnutzt. Eingerahmt in Fluff, ist dieser Moment völlig fehl am Platze.

Und dann kam das Kapitel mit dem arroganten, vorurteilsbehafteten, kettenrauchenden Journalisten. Unabhängig davon, dass schon die Redaktionskonferenz wenig mit der Realität und mehr mit überzeichneten Filmen zu tun hatte (was ich als ehemalige Journalistin ganz gut einschätzen kann), ist es völlig unglaubwürdig, dass ein Lokaljournalist im bunten und diversen Köln ein Mindset hat wie auf dem letzten Dorf. Selbst wenn er Vorurteile gegen queere Menschen haben sollte, muss er Erfahrungen mit ihnen gemacht haben. Aber er telefoniert mit dem Café "Fräulein Paula" und als ein Mann rangeht, stellt er sich gleich Conchita Wurst vor. Als ob Cafés nicht beliebige Namen haben könnten. Einem Arschloch mit Vorurteilen gegen trans Menschen zu folgen, hat für mich den Fluff endgültig kaputt gemacht. Die Geschichte war von Anfang an nicht interessant genug für mich, um diese ganzen Schwächen weiter hinzunehmen. Wenn man eine respektvolle Story über jemanden schreiben will, der seine Vorurteile überwindet und sich bessert - super! Aber nicht in so einem Rahmen.

Ich habe übrigens noch den Epilog gelesen und es ist genau das eingetreten, was ich befürchtet habe: natürlich ist es ausgerechnet das Arschloch, das am Ende die Loveinterest der Frau wird, die der Liebe abschwor. Noch einen Punkt auf meiner Hassliste abgecheckt.

Die Autorin sagt im Nachwort, sie habe das Buch in einer Zeit geschrieben, in der es ihr nicht so gut ging, und ihre Figuren hätten ihr immer wieder ein Lächeln aufs Gesicht gezaubert. Das freut mich und ich habe diese Möglichkeit, Freude zu bereiten, erahnt. Aber leider nicht für mich.
Profile Image for Aria's .
1,224 reviews20 followers
April 8, 2021
3.5
Come potrete immaginare, protagonista è un gatto e dopo aver fatto questa lettura, anche se non siete delle gattare vi verrà una voglia matta di prenderne uno da stringere e spupazzare.
Susann, prima di un'operazione, decide di cogliete l'attimo e regalarsi un viaggio a Ischia. C'è però un problema: la sua adorata gatta Mimi che da un anno circa le riempie la vita e la aiuta a sopportare la perdita del marito.
Mimi riempiva di vita l’appartamento e a volte Susann aveva il sospetto che quella micia bianca non fosse arrivata lì per caso ma che fosse stata inviata da un’anima buona dalla risata contagiosa.
Allora, a chi affidare Mimi? Ad una pensione per gatti, un servizio di cat sitting? Dopo varie riflessioni, la brillante idea di affidare Mimi ala giovane e cordiale vicina di casa Leonie.
Quest'ultima accetta come estremo favore verso la donna, ma non sa davvero come comportarsi con un gatto in casa che non riesce a gestire e sembra voler distruggerle tutto.
Le piace la sua vita ordinata, tranquilla, prevedibile, ma di dare un dispiacere a Susann non se la sentiva proprio.
I giorni passano e la situazione diventa sempre più difficile tanto che Leonie si rivolge alla sua amica Maxi, proprietaria di un book cafè e con una passione per i gatti. Le chiede di tenerla fino al ritorno di Susann.
Presto la gatta diviene la vera attrazione del locale, aggirandosi indolente tra gli scaffali e i clienti, tra le coccole e le attenzioni di tutti.
E mentre Mimi prende possesso del cafè, noi conosciamo le vite di alcuni clienti che si imbattono nella nostra amata gatta e non solo...
Una varietà di personaggi come vario è il mondo delle caratterizzazioni e delle relazioni. All'interno di un caffè, seduti davanti ad una tazza, possiamo trovare persone tutte diverse, con storie di vita passate differenti così come le loro prospettive future.
Una lettura piacevole in cui si respira l'amore e non solo per gli animali. Impossibile non innamorarsi di Mimi e come non riprodurre alcune dei dolci la cui ricetta ci viene regalata in appendice dall'autrice? Io proverò sicuramente le girelle alla cannella e uvetta.
E siccome non si finisce mai di imparare, ho scoperto l'esistenza dei neko cafè, delle caffetterie tematiche in cui è possibile entrare in contatto con questi splendidi animali mentre si consumano la loro bevanda, un'attività mutuata dal Giappone e che sta prendendo piede anche in Italia.

https://ariaswild.blogspot.com/2021/0...
Profile Image for Espe Pujazón.
24 reviews
September 13, 2023
4.5 ⭐️ es que me ha hecho tan feliz… lectura fácil y rápida, que te deja el corazón calentito por todos los finales felices que hay en él.
Tres mujeres y una gata blanca de ojos verdes que va a cambiarles la vida, ojalá quedarme a vivir en este libro y ojalá pudiera visitar La señorita Paula en la vida real, pero me quedo con las recetas de sus pasteles que ha incluido la autora al final del libro. 🤍

PD: eternamente agradecida a Juan por haberme regalado este libro simplemente porque aparecían un gato y una taza de café en la portada, pero es que estoy a dos libros más sobre cafeterías de montar la mía propia!!
Profile Image for Vera Sopa.
741 reviews72 followers
June 5, 2022
Um romance, bastante romântico e que aquece o coração. Personagens encantadoras e uma gata, a Mimi, que é a primeira residente do café, que todos os clientes seduz.

Ternurenro, não apenas para quem compreende os gatos, o que Leonie não conseguiu quando Susann lho pediu, mas para todos os outros leitores já que as peripécias foram muitas e bem divertidas.

Que bem que soube. Um romance que nos dispõe tão bem que tudo o resto se esquece enquanto passeamos em Colónia, perto do Reno ou numa ilha de Itália, Ísquia.

E o final feliz tem um segredo bem doce.
Profile Image for Giulia.
141 reviews9 followers
January 16, 2022
Piacevole. Profuma di primavera, di biscotti, di zucchero a velo. Morbido come il pelo di un gatto e rilassante come le sue fusa.
Me lo aspettavo più centrato sull'argomento cat cafè, invece pare quasi sia un effetto collaterale. Decolla lentamente, ma piano piano coinvolge. Tre stelline e mezzo.
Profile Image for Joana Silva.
149 reviews6 followers
August 23, 2022
What a sweet book…! A delicious story about cats, women, how life twists show up unannounced and how everything can end up being alright. And a sweet treat in the end of the book, courtesy of the author. I recommend this easy and sweet read.
Profile Image for Amélia Ferreira.
91 reviews4 followers
June 28, 2022
Um livro que, para além de dar boa disposição ao leitor, também o faz pensar em oportunidades, objectivos... Em viver! 🙏😍☕
Profile Image for fuyu .
65 reviews6 followers
January 30, 2024
j'ai lu en diagonale la fin parce que c'était long... beaucoup de pages pour dire pas grand chose... ça aurait été un 3 étoiles si en plus ça avait pas été raciste...
Profile Image for Vanesa Hic et Nunc.
112 reviews3 followers
March 18, 2025
2,5⭐

Historia entretenida pero:

-Al principio de la lectura se me hizo bola y me resultaba algo irritante cuando Mimi y Leonie no se entendían.
-No te queda claro quién es realmente la protagonista de la novela (bueno, Mimi es el centro sobre lo que gira todo...)
-No es trama profunda ni hay personajes súper definidos.
-El final de la historia es una carrera de fondo...

Está bien si entre lecturas quieres algo liviano, de rápida lectura y si te gusta el café, los libros y los gatos 😅
Profile Image for Irena.
156 reviews9 followers
January 14, 2022
Krásný, milí a předvídatelný příběh, který pohladí na duši… Hlavně teda lidi, majíc rádi kočky…
Doporučuji…
Profile Image for Yuki Delleran.
105 reviews3 followers
May 2, 2021
Too much informations. Questo dovrebbe essere il titolo.
Il Kindle mi dava come tempo di lettura 4 ore, ci ho messo 12 giorni e mi sono sembrati 12 anni.
Specifico che i romanzetti rosa/romance/rom-com e simili non fanno decisamente per me, normalmente leggo fantasy e mi piacciono le trame dinamiche, quindi trovarmi davanti a 250 pagine in cui non succede nulla, non esistono conflitti e, quando esistono, vengono risolti in mezza paginetta è stato decisamente frustrante e oltremodo noioso. No, le trame slice of life non sono per nulla il mio pane. Ad appesantire il tutto ci sono le costanti digressioni e descrizioni di cose e ambienti che non hanno nessun ruolo o peso nella storia e di cui al lettore non importa nulla. Non mi interessa saperlo, non mi serve, mi annoia, mi distrae, basta. Ma mi rendo conto che senza queste continue digressioni il romanzo sarebbe stato lungo la metà e avrebbe avuto ancora meno da dire. (Es. Protagonista davanti allo specchio che si prepara per un incontro importante -> lo specchio le era stato regalato da suo padre, che l’aveva preso durante un viaggio -> digressione sul padre, sulla sua infanzia, sul rapporto con il padre e sui problemi con la sua nuova famiglia -> flashback random sul nuovo fidanzato -> flashback nel flashback di come si sono messi insieme (parte saltata a piè pari nella narrazione presente della storia) -> fine del capitolo. Es 2. Protagonista che passa una serata solitaria a casa -> telefona alla madre ma trova la segreteria -> ricorda che era andata a teatro -> digressione sul fatto che prima di andare a teatro la madre passeggia in una certa via -> descrizione dettagliata totalmente random di suddetta via.) Va bene fare digressioni ogni tanto ma se tutto il romanzo è così, si perde il filo della narrazione ogni minuto. Inoltre le descrizioni sono eccessive e non necessarie. Non è importante sapere ogni minuto come sono vestiti i personaggi, come sono pettinati, il nome del ristorante/bar/caffè in cui stanno mangiando, la via del ristorante/bar/caffè, il parco vicino alla via del ristorante/bar/caffè... credo che ci siamo capiti. Bisognerebbe leggere con la cartina stradale di Colonia di fianco e comunque queste informazioni sono del tutto ininfluenti, tanto che a una certa ho smesso di leggere i nomi delle strade perchè tanto erano tutti in tedesco e in ogni caso non mi serviva saperli.
Oltre a questo, ovviamente, ci sono le storie d’amore telefonatissime dal minuto uno in cui compaiono i relativi personaggi maschili, circa a metà del libro, quando ancora mi stavo chiedendo che fine avesse fatto la trama. Delle due, quella della protagonista, che teoricamente dovrebbe essere quella più importante, viene narrata in flashback (tanto che quando mi sono trovata davanti le parole “il mio fidanzato” mi sono chiesta se non avessi saltato un capitolo) e con una semplice narrazione degli eventi. Emotività della scena: zero.
Inoltre abbiamo un continuo cambio di prospettiva e di pov nella narrazione, che potrebbe anche essere interessante se non ci venisse narrato anche il punto di vista di personaggi totalmente secondari dopo averli presentati con quelle che sono letteralmente schede dei personaggi, in cui si parla della loro vita, dei loro studi, dei loro percorsi lavorativi e non. Uno scrittore decente accompagna il lettore nella conoscenza di un personaggio, leggere una presentazione iniziale che assomiglia al riassunto di una scheda preparatoria è noioso e non è che l’ennesima digressione con troppe informazioni che non interessano a nessuno e non hanno scopo nella trama.
Potrei parlare anche degli stereotipi che abbondano (la francesina affascinante e fashion che piazza tatticamente parole francesi, l’inglese entusiasta che infarcisce i discorsi di termini british, l’italiano grande amatore, il giornalista maschilista, la ragazza forte che “si è fatta da sè”...) ma sarebbe come sparare sulla crocerossa.
2.5 ⭐️ per l’impegno ma memorabile solo per la noia.
Profile Image for MiniCarmen.
350 reviews7 followers
September 24, 2024
Yo pensaba que este libro era mucho más popular y conocido, pero se ve que estaba equivocada. Este es ese tipo de libro que las bookfluencers más aesthetic y cozys podrían recomendar mil veces sin cansarse. El título tiene las tres palabras clave para triunfar en este sector: librería, café y gatos.

Sussan, Leonie y Maxie, son tres mujeres bastante diferentes entre sí unidas por una bolita de pelo blanca llamada Mimi. Sussan tiene setenta y tres años y vive con su gata, quiere hacer un último viaje a Ischia y le pide a su vecina Leonie que cuide del animalillo. Leonie es una profesora medio francesa, bastante remilgada y pija, que cuando se ve superada por la incontrolable Mimi, le pide a su mejor amiga Maxie que le ayude con el gato. Maxie es todo lo contrario a Leonie, una mujer libre y que ha dado muchas vueltas en la vida, hasta que decide que debería haber una cafetería con la herencia de su querida tía Paula.

Creo que mi nota habla por sí sola. Muchas utilizan el término novela feel good y por una vez entiendo el término y lo comparto. Es de esos libros que nada más empezar a leer, sabes que todo va a salir bien. Los personajes son entrañables, quieres que no les pase nada malo y que sean felices. Todo fluye en esa dirección. Hay un par de situaciones de tensión, pero sabes que no es el tipo de libro que te metería una desgracia o un enfado monumental sin solución. Sí, hay situaciones que inevitablemente dan rabia e impotencia, pero no llegas a preocuparte por ellas.

Un comentario en spoiler sobre el final:

Todos los personajes tienen un algo mágico, y creo que es de esos libros de los que te acuerdas con las cosas más tontas, por ejemplo al ver una gatita blanca con ojos verdes o unos rollitos de canela. A mi, que no me entusiasman los gatos, quedé prendada de las descripciones que se hacen de ellos. Son monísimos.

Mención especial, y todo un puntazo, es que al final del libro viene un recetario con todas las tartas y bizcochos de la cafetería. Se me hacía la boca agua con solo leer las maravillas que Maxie prepara. Y también he buscado toda la comida alemana que se menciona, por si no se ha notado, la cocina es parte importante de la novela.

Es un libro que me veo releyendo, con eso lo digo todo. No es una historia en la que pasen mil cosas y te tenga el corazón a mil por hora, pero sí que es de las que te hacen desconectar y disfrutar. Es la peli alemana de sábado por la tarde en La 1. Quizás la nota sería un 4.5, pero una racha tan floja que encontrar un libro que me haya gustado tanto merece reconocimiento.
Displaying 1 - 30 of 244 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.