What do you think?
Rate this book
De onmisbaren
‘Dit is het verhaal van jullie leven, jullie volharding en jullie opoffering, van mijn worsteling met die opoffering. Dit is het verhaal van een klasse die niet meer leek te bestaan. Bespot en bespuugd. Vergeten en genegeerd door de heersende macht. Een klasse van onzichtbaren die onmisbaar blijken. Dit is een verhaal van mensen waar het aan de talkshowtafels of in de boeken vrijwel nooit over gaat.’
Wie een bescheiden inkomen, een klein huis en werk met weinig status heeft, is zogenaamd dom, lui en zonder ambitie. Vergeten, genegeerd en zes jaar eerder dood. Eigen schuld, dikke bult. Had je maar moeten studeren of harder je best moeten doen. Schoonmaker, pakketbezorger, vuilnisophaler, distributiemedewerker, zorgverlener en miljoenen anderen. Mensen die niet thuis kunnen werken, de hardste klappen vangen en ons land overeind houden.
Wie een bescheiden inkomen, een klein huis en werk met weinig status heeft, is zogenaamd dom, lui en zonder ambitie. Vergeten, genegeerd en zes jaar eerder dood. Eigen schuld, dikke bult. Had je maar moeten studeren of harder je best moeten doen. Schoonmaker, pakketbezorger, vuilnisophaler, distributiemedewerker, zorgverlener en miljoenen anderen. Mensen die niet thuis kunnen werken, de hardste klappen vangen en ons land overeind houden.
- GenresNonfiction
160 pages, Paperback
Published June 15, 2021
4 people are currently reading
192 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 23 of 23 reviews
November 20, 2023
Redelijk veel herhaling en een beetje chaotisch geschreven, maar desondanks een overtuigende en belangrijke boodschap.
February 29, 2024
Krachtig betoog over groeiende ongelijkheid in Nederland tussen theoretisch geschoolde en praktisch geschoolde mensen. Bevat weinig feiten die niet al lang en breed bekend zijn (zoals schrikbarend lagere levensverwachting van mensen met laag inkomen, erbarmelijke arbeidsomstandigheden van beroepsgroepen als schoonmakers etc), maar wordt interessant wanneer het gaat over mogelijke oplossingen. Meyer komt met een duidelijk verhaal over machtsopbouw. Dat wil zeggen: werkende mensen moeten zélf weer het roer in handen krijgen in instituten die ze enkele decennia geleden gecreëerd hebben maar waarover ze de controle zijn kwijtgeraakt (of, beter gezegd, die hen is afgepakt). Denk bijvoorbeeld aan woningbouwverenigingen, opgericht als organisaties bestuurd door huurders zelf, maar die inmiddels meer weg hebben van “sociale ondernemingen” met theoretisch geschoolde managers aan het roer die geen voeling hebben met de leefwereld van huurders. Daarnaast staat Meyer voor een linkse beweging die niet aan “respectability politics” doet, maar fel van zich af durft te bijten: “Zeg nou zelf: het jongetje of meisje dat zich op het schoolplein verweert tegen bullebakken zal zelden onderwerp van spot worden, maar het jongetje dat alles gedwee ondergaat, zal zelfs door de bangeriken gepest worden.” Kortom: liever protest dan polder. Het boek bevat veel mooie voorbeelden hiervan uit Meyers eigen verleden als vakbondsman.
January 19, 2022
Een vurig betoog over klasseverschil in het huidige Nederland van het COVID-tijdperk en een lofzang voor de onmisbare essentiële werkers die onze samenleving écht draaiende houden. Kort, bondig en leest lekker weg.
In het bijzonder neemt Ron Meyer zijn jeugd in de Heerlense wijk Zeswegen onder de loep, extra interessant als je dus ook opgegroeid bent in Parkstad (ik) en veel dingen kan herkennen die Meyer benoemt. Maar van net zoveel dingen was ik helemaal niet zo bewust. Voor mij een interessante meditatie op klassenbewustzijn in de voormalige mijnstreek.
In het bijzonder neemt Ron Meyer zijn jeugd in de Heerlense wijk Zeswegen onder de loep, extra interessant als je dus ook opgegroeid bent in Parkstad (ik) en veel dingen kan herkennen die Meyer benoemt. Maar van net zoveel dingen was ik helemaal niet zo bewust. Voor mij een interessante meditatie op klassenbewustzijn in de voormalige mijnstreek.
July 16, 2021
A very strong statement on how invisible some social classes are in our society. It shows in a very personal story that discrimination goes further than gender, race or your sexual orientation. There is still lots of discrimination on social class. Top and middle class (and I am one of them) live safely in their bubble where they pretend to look after everyone but in fact have created their lives at the expense of others. Maybe not directly, but we all keep the system in tact. The book stands up for the the unseen, the unheard, for the unknown people!
It is not 5 stars because the author's style (often switching from a direct message to his parents to a helicopter view and back) didn;t always work (half a star) and because I sometimes thought he was too black and white in his statement (half a star). On the other hand... Nuance never creates a good discussion on what is really important.
It is not 5 stars because the author's style (often switching from a direct message to his parents to a helicopter view and back) didn;t always work (half a star) and because I sometimes thought he was too black and white in his statement (half a star). On the other hand... Nuance never creates a good discussion on what is really important.
December 13, 2023
Zo'n goed boek. Goede analyses van klasse in de Nederlandse samenleving. Ik herken mijzelf wel een beetje in Ron Meyer, en zeker in het hoofdstuk "mijn worsteling". Echte aanrader.
September 7, 2022
Meyer heeft een boodschap die niet vaak genoeg herhaald kan worden: klasseverschillen zijn nog altijd springlevend. Voor die boodschap verdient het boek wat mij betreft zeker 5 sterren.
Het betoog van Meyer heeft alleen één duidelijk minpunt, namelijk de manier waarop hij de strijd tegen klasseverschillen expliciet boven de strijd tegen racisme en seksisme plaatst. Die rangschikking is wat mij betreft vrij onnodig gezien de inmiddels enorme hoeveelheid inspirerende voorbeelden van intersectioneel activisme.
Het betoog van Meyer heeft alleen één duidelijk minpunt, namelijk de manier waarop hij de strijd tegen klasseverschillen expliciet boven de strijd tegen racisme en seksisme plaatst. Die rangschikking is wat mij betreft vrij onnodig gezien de inmiddels enorme hoeveelheid inspirerende voorbeelden van intersectioneel activisme.
January 19, 2022
De onmisbaren is een boek waarin Ron Meyer de klassenstrijd van vandaag de dag belicht aan de hand van persoonlijke anekdotes, voorbeelden uit de praktijk en literatuur. Hij richt het boek aan zijn ouders en de lezer neemt daarbij ook de vorm van zijn vader en moeder aan. Het is daarmee tegelijkertijd een boek over zijn jeugd en hoe die hem gevormd heeft tot de socialist die hij nu is.
Het boek is een vurig en woedend pleidooi voor meer waardering voor de mensen aan de onderkant van de samenleving. De mantelzorgers, schoonmakers en pakketbezorgers die voor een hongerloontje grote bedrijven een grote winst bezorgen moeten meer erkenning krijgen. Dat is een nobele boodschap die aan de hand van veel voorbeelden duidelijk wordt gemaakt.
Nadeel van het boek is dat er nauwelijks chronologie in zit. Meyer hopt van tijdperk naar tijdperk en vertelt het verhaal van zijn jeugd met grote onderbrekingen. Dat neemt niet weg dat dit boek veel zegt over de klassen van onze tijd en over hoe arbeiders naar de elite kijken. Dat hij het boek aan zijn vader en moeder heeft opgedragen is in principe een mooi stijlfiguur, maar ook overbodig. Het pleidooi was toegankelijker geweest als Meyer daarin een andere keuze had gemaakt.
Het boek is een vurig en woedend pleidooi voor meer waardering voor de mensen aan de onderkant van de samenleving. De mantelzorgers, schoonmakers en pakketbezorgers die voor een hongerloontje grote bedrijven een grote winst bezorgen moeten meer erkenning krijgen. Dat is een nobele boodschap die aan de hand van veel voorbeelden duidelijk wordt gemaakt.
Nadeel van het boek is dat er nauwelijks chronologie in zit. Meyer hopt van tijdperk naar tijdperk en vertelt het verhaal van zijn jeugd met grote onderbrekingen. Dat neemt niet weg dat dit boek veel zegt over de klassen van onze tijd en over hoe arbeiders naar de elite kijken. Dat hij het boek aan zijn vader en moeder heeft opgedragen is in principe een mooi stijlfiguur, maar ook overbodig. Het pleidooi was toegankelijker geweest als Meyer daarin een andere keuze had gemaakt.
October 19, 2025
Dikke drie sterren. Het leest als een soort lange brief aan zijn ouders. Hij zelf is de eerste die wel gestudeerd heeft, en hij beschrijft hoe veel zwaarder de ‘onderklasse’ het heeft ten opzichte van degenen die in een rijk gezin worden geboren. De onmisbaren, zijn ook vaak de onzichtbaren. De corona-periode komt voorbij ( waar de onmisbaren niet de luxe hadden om thuis te werken) & het toeslagenschandaal + opkomst van Omtzigt. Ook soms mooie voorbeelden, bv een 19-jarige werknemer van AH die aan de directeur voorrekent dat hij 299 jaar moet werken om dezelfde hoeveelheid geld te verdienen als de directeur in 1 jaar.
Dat ik het geen 4 sterren geeft komt zowel door de vaak boze toon (al is die uitgelegd en te begrijpen) en ook doordat het boek voor veel van de mensen die hij beschrijft volgens mij te moeilijk is geschreven.
Dat ik het geen 4 sterren geeft komt zowel door de vaak boze toon (al is die uitgelegd en te begrijpen) en ook doordat het boek voor veel van de mensen die hij beschrijft volgens mij te moeilijk is geschreven.
January 9, 2022
Dit viel tegen. Ik had verwacht meer inzicht te krijgen in de belevingswereld van diverse soorten onmisbaren, vanuit een wat objectiever, antropologische blik. Ik had die mensen willen zien en leren kennen, hun blik op de wereld.
Voor een deel is de schrijver daarin geslaagd. Ik ken zijn ouders en grootouders nu vrij goed. Maar dat is een nogal beperkte steekproef, en deze was zo gelardeerd met misnoegen en politie getinte betogen, dan het zien van de mensen, waar ik het boek voor kocht bedolven werd onder de morele verontwaardiging.
Een gemiste kans.
Voor een deel is de schrijver daarin geslaagd. Ik ken zijn ouders en grootouders nu vrij goed. Maar dat is een nogal beperkte steekproef, en deze was zo gelardeerd met misnoegen en politie getinte betogen, dan het zien van de mensen, waar ik het boek voor kocht bedolven werd onder de morele verontwaardiging.
Een gemiste kans.
January 25, 2022
Meeslepend boek over een schrijnend onderwerp - de voor de hogere klassen onzichtbare verschillen in levenskwaliteit waar een groot deel van onze samenleving dagelijks mee worstelt.
Wel begon ik me halverwege het boek af te vragen of het een bundeling van columns was, vanwege de herhaling in de statements over kortere levensduur bij mensen uit de lagere klasse. Volgens mij was dat niet zo, er leek toch een chronologie in te zitten. Ik denk dat de auteur wel een goede columnist zou zijn - als hij dat niet al is.
Wel begon ik me halverwege het boek af te vragen of het een bundeling van columns was, vanwege de herhaling in de statements over kortere levensduur bij mensen uit de lagere klasse. Volgens mij was dat niet zo, er leek toch een chronologie in te zitten. Ik denk dat de auteur wel een goede columnist zou zijn - als hij dat niet al is.
June 24, 2023
Sterk betoog. De (terechte) frustratie van Ron Meyer spat van de pagina's af. Zijn boodschap is duidelijk en zeer belangrijk, maar ik vond het boek wel een beetje tegenvallen. Het is niet zo lekker geschreven en Ron valt ook regelmatig in de herhaling. Het lijkt er soms op alsof het allemaal losse columns zijn.
Het verhaal draait grotendeels om Ron's leven en zijn familie. In tegenstelling tot wat ik dacht komen andere onmisbaren nauwelijks aan het woord. En dat vind ik jammer, want dit had zeker meer diepgang gegeven aan de belangrijke boodschap van het boek.
Het verhaal draait grotendeels om Ron's leven en zijn familie. In tegenstelling tot wat ik dacht komen andere onmisbaren nauwelijks aan het woord. En dat vind ik jammer, want dit had zeker meer diepgang gegeven aan de belangrijke boodschap van het boek.
July 18, 2021
Goede analyse van het verschil in klasse in Nederland. Hoog tijd dat eenieder mag zijn waar hij gelukkig van wordt. Of dat van werken met je handen of je hoofd is. Aan enkel theoretische kennis hebben we als maatschappij niks. Leren doe je niet enkel met je hoofd. Laten we de balans zoeken en zorgen voor een menswaardig bestaan voor iedereen.
Score: 7
Score: 7
March 26, 2023
Fijn leesbaar boek die de klassenverschillen bespreekbaar maken in de maatschappij, met daarin de waardering voor de onmisbaren tijdens de COVID-pandemie. De persoonlijke inslag was mooi, greep zo nu en dan wat aan. Bevatte wel redelijk wat herhaling in de verhalen, soms miste ik wat diepgang.
September 2, 2021
De Nederlandse versie van "Ze hebben mijn vader vermoord" van Édouard Louis.
October 27, 2021
Holland zou een mooier land zijn als onze volksvertegenwoordiging slechts over een deel van de heer Meyer’s élan en passie zou beschikken.
December 19, 2021
Práchtige visie op al die onmisbare praktische mensen die van onschatbare waarde zijn in onze maatschappij. Een boek dat iedereen zou moeten lezen (vind ik).
January 5, 2022
Zeer herkenbaar en geschreven in een stijl die lekker wegleest. Je voelt je aanwezig bij de scenes die beschreven worden. Aanrader.
March 14, 2022
Goed boek, net iets te veel herhaling voor 4 sterren. Mooie anekdotes en een sterke boodschap. Je voelt de woede tegen het onrecht en de liefde voor de eigen klasse.
May 23, 2022
Een boek met een duidelijke boodschap. Voor mij wat te duidelijk en te politiek gedreven. Ik had liever meer gelezen over de levens van verschillende categorieën onmisbaren in Nederland.
April 28, 2023
Valt in herhaling maar zijn punt is helder
December 31, 2023
Meer pamflet dan boek. Veel herhaling. Maar wel een boodschap die beklijft.
February 23, 2025
Landt beter als je ook kijkt naar de Andere Tijden-serie over de mijnbouw, Het Stof Daalt. https://anderetijden.nl/dossier/81/He...
March 21, 2025
Je moet dit lezen. Eyeopener
Displaying 1 - 23 of 23 reviews