Het levensgevoel in onze westerse samenleving is zeer seculier geworden. In dit boek probeert kardinaal Jozef De Kesel deze veranderde situatie te begrijpen. De Kerk leeft niet meer in een religieuze en christelijke samenleving. Ze zal zich daarom moeten herbezinnen over haar zending en zich herpositioneren. Over die herpositionering denkt de kardinaal vervolgens theologisch na. Hij wil aantonen dat de Kerk zich perfect kan situeren binnen haar nieuwe context. De kardinaal maakt duidelijk hoe de Kerk in haar diepste wezen missionair is en hoe God haar geroepen heeft om zijn liefde aan allen bekend te maken, in respect voor de andere religieuze tradities en levensbeschouwingen.
Jozef De Kesel is ongetwijfeld een heel intelligent man. De analyse die hij in dit boekje maakt van de situatie van godsdienst en kerk in onze seculiere samenleving is absoluut pertinent. In tegenstelling tot zijn voorgangers is de man realistisch genoeg om te beseffen dat een terugkeer naar het vrome Roomse leven er niet in zit, en ook niet wenselijk is, en hij beargumenteert dat ook goed. Ook het alternatief dat hij voorstelt, namelijk een kerk die zich bescheiden maar wel authentiek inpast in de seculiere samenleving, kan ik wel volgen. En zijn waarschuwing dat de kerk zich niet op zichzelf mag terugplooien, zoals nu volop aan het gebeuren is, is zeker op zijn plaats. Maar wat me toch weer voor de borst stoot is hoe binnenkerkelijk De Kesel de wereld blijft bekijken: zijn boodschap is bijna volledig aan de eigen, slinkende achterban gericht; en zijn woorden blijven erg braaf en afgewogen, er gaat heel weinig van uit. Sinds zijn aantreden als aartsbisschop in 2015 is De Kesel op het publieke forum amper te zien of te horen geweest (al lag dat het laatste jaar wel aan een zware ziekte). Maar daarmee versterkt hij juist het beeld van een kerk die zich terugtrekt uit de maatschappij en aan navelstaarderij blijft doen, en ondergraaft hij het pleidooi dat hij in dit boekje houdt. (rating 2.5 sterren)
Gelezen als verplichte lectuur. Het boek begon met een vrij duidelijke uiteenzetting van de Kerk en haar rol in een seculiere maatschappij, maar verviel al snel in een loutere lofzang voor geloof en godsdienst. Dit is goed voor gelovigen die op zoek zijn naar een houvast of ‘geruststelling’ dat hun religie niet zal verdwijnen, maar voor mij persoonlijk had het geen enkele meerwaarde.
Liked the division in two parts: First theoretical and then applied to the issue of the place of the church in the 21st century. The theoretical part was interesting, really loved it!