Drie jaar

by Anders Roslund

Twee meisjes verdwenen op dezelfde dag toen ze slechts vier jaar oud waren. Ze rusten voor altijd op hetzelfde kerkhof. Alleen liggen ze geen van beiden daadwerkelijk in hun graf.

Rechercheur Ewert Grens en undercoveragent Piet Hoffmann gaan op onderzoek uit. De zoektocht naar een verband tussen de twee meisjes leidt hen naar een gruwelijke, perverse wereld. Kunnen ze de meisjes levend terugvinden? De tijd dringt.

Genres: Thriller, Ebooks

464 pages, Paperback

Published May 1, 2021

About the author

Anders Roslund is a Swedish author and journalist. He is the founder and former head of Kulturnyheterna (Culture News) on SVT, Sweden's national television broadcaster. For many years he worked as a news reporter – specializing in criminal and social issues – and as an Editor-in-chief at Rapport and Aktuellt, the two major News programmes on SVT.

Roslund regularly collaborates with Börge Hellström, and together they make up the writing duo of Roslund & Hellström.

Reviews

[Cees Rhienen · Rating 5 out of 5]

[RECENSIE] Drie jaar van Anders Roslund

EEN WAARDIGE, SPANNENDE AANVULLING OP DE EWERT GRENS-REEKS

++ ‘Gewone patrouillewagens en de iets grotere auto van de technische recherche, en verderop, bij het venster met het wonderbaarlijke uitzicht op de zee dat nu slechte een compacte donkere vlek was, nog een paar minder opvallende auto’s van diverse maatschappelijke instanties’ ++

Oorspronkelijke titel: Sovsågott
ISBN: 978 90 445 4390 2
Uitgegeven door: Uitgeverij De Geus
Pagina’s: 452
Vertaling: Ron Bezemer
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️. ½ ⭐️

De Zweedse auteur Anders Roslund werd bekend als de helft van het schrijversduo Roslund & Hellström. Na het overlijden van Börge Hellström (1957–2017) ging hij solo verder met de serie over Ewert Grens. Drie jaar is alweer het tiende deel van de Evert Grens-serie en de vijfde waarin deze politie-inspecteur samenwerkt met infiltrant Piet Hoffmann.

Inspecteur Ewert Grens brengt een bezoek aan het graf van zijn overleden vrouw Anni als hij een rouwende vrouw bij een ander graf opmerkt. Hij spreekt de vrouw aan en in dat gesprek maakt de vrouw aan Grens duidelijk dat ze wel rouwt voor een klein meisje maar dat die is verdwenen en ze voor een lege kist staat. Ze weet nog exact te vertellen dat het meisje in een parkeergarage op een onbewaakt ogenblik is verdwenen en nooit is teruggevonden.
Grens blijft nog even om bij het graf van zijn eigen vrouw te blijven staan maar kan het niet laten om daarna terug te keren naar het graf van het kleine meisje dat er niet ligt. In zijn gedachten kwamen de volgende vragen automatisch naar boven: Wie ben je? Waarom ben je verdwenen? En waar ben je nu…

++ ‘Hij luisterde naar haar verhoor, luisterde opnieuw. Leerde een stem kennen van iemand die hij helemaal niet kende. Waar ze de klemtoon legde. De pauzes. De aarzeling. De overtuiging. De angst en agressie, het terugtrekken en aanvallen’ ++

In deze coldcase probeert Grens de plaats van het zo plotseling verdwenen meisje te vinden. Het plot is best wel complex, bestaat uit meer verhaallijnen die ieder hun eigen verhaal vertellen en omdat de onderwerpen verschillen, hanteert Roslund daar ook verschillende tempo’s voor. Het centrale onderwerp, pedofilie, zweeft als een geest boven de verhalen waarbij er nauwelijks wordt ingezoomd op de feitelijke slachtoffertjes. De wereld waarin het plaatsvindt en natuurlijk het onderzoek naar de daders is hierin leading. Verder toegespitst laat het onderzoek, dat heel diep gaat, af en toe een blik van de wereld van de pedofielen zien en die is weerzinwekkend. Roslund mengt die twee items zeer zorgvuldig en de drive die alles meekrijgt als de jeugdervaringen van Birte op tafel komen is een grandioze toevoeging.
Lopende het verhaal worden wel wat suggesties gedaan en daarmee verwachtingen gewekt maar hoe uiteindelijk doorgedrongen wordt tot de kern van deze criminele cel is verrassend. Ook wat voor trucs, tricks en technieken hierbij worden toegepast. Meesterlijk gedaan en op het juist moment in het verhaal gebracht.

Alle personages die ‘in beeld’ komen roepen een bepaalde emotie op. Is het niet van afschuw en woede voor de daderskant dan wel bewondering en een diepe hoop dat dit gestopt wordt door het onderzoeksteam. Logisch is het ook dat hierbij af en toe door de rechterlijke macht buiten de lijntjes wordt gekleurd. Alles lijkt geoorloofd om deze praktijken te stoppen. De plot is karaktergedreven, dat inhoudt, hoewel pedofilie het hoofdthema is, dit nooit als doel wordt gebruikt om het verhaal op te smukken. Hoe personages reageren en ageren op elkaar en de situaties is het meest belangrijke en dat doet de lezer iets. Niet de expliciete misbruikacties.

Samengevat is Drie jaar een ijzersterk, realistisch verhaal met uitstekend gepositioneerde karakters aan beide zijden van de lijn. Het gekozen onderwerp is uiterst precair maar Roslund weet het op een uiterst subtiele manier te brengen zonder daarbij ooit de sensatiekant te zoeken. Daarmee is Drie jaar een van de betere uit de serie rond het duo Grens en Hoffmann

Eindoordeel: 4,5 sterren

Spanning: 4 sterren
Plot: 5 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 5 sterren
Psychologie: 5 sterren

[Monica · Rating 4 out of 5]

3,5/5

[Boekenpearls76 JN Kingma Postma · Rating 5 out of 5]

Recensie van:

Drie jaar

Het verschil tussen leven en dood is drie jaar

Vertaald uit het Zweeds door:

Ron Bezemer

Zweedse titel: Sovsågott

Uitgever: Albert Bonniers Förlag

Auteur:

Anders Roslund (Zweden, 1961) schreef tien misdaadromans als deel van de succesvolle schrijversduo's Roslund & Hellström en Roslund & Thunberg. Er zijn miljoenen exemplaren van zijn boeken verkocht en zijn werk werd bekroond met talrijke prestigieuze internationale prijzen.

Wijze van lezen:

Paperback gewonnen bij winactie

Uitgeverij: De Geus

Genre: thriller

Cover:

Ik zie een bewolkte lucht weerspiegelt met de zon in het water van een meer. Bomen en bosschages aan de oevers. Het ziet er lieflijk uit. Of bedriegt schijn. Iets met stille wateren hebben diepe gronden.

Flaptekst: hartverscheurend, indrukwekkend en informatief.

Quote:

Indrukwekkende teksten:

Op het kerkhof is het altijd koud

Ze kloppen straks op de deur van de donkerste duisternis

Zo’n valse lach klinkt zelden goed

Niet zich voor iemand verbergen maar zich in iemand verbergen

Hier telde alleen de aanblik van de uitgestrekte zee

Alsof hij in een spiegel keek die op een andere spiegel gericht was 

Het verhaal:

Twee meisjes verdwenen op dezelfde dag toen ze slechts vier jaar oud waren. Ze rusten voor altijd op hetzelfde kerkhof. Alleen liggen ze geen van beiden daadwerkelijk in hun graf.
Rechercheur Ewert Grens en undercoveragent Piet Hoffmann gaan op onderzoek uit. De zoektocht naar een verband tussen de twee meisjes leidt hen naar een gruwelijke, perverse wereld. Kunnen ze de meisjes levend terugvinden? De tijd dringt.

Mijn leesbeleving:

Toen Anders Roslund nog met Börge Hellström (1957-2017) schreef was ik al groot fan.

Het duo Ewert Grens en Piet Hoffmann staat voor mij ook gelijk aan een goed geoliede en krachtige machine.

Ook dit verhaal is zeer beeldend waardoor ik het idee had dat ik continu daar was waar Ewert Grens en Piet Hoffmann zich ook bevonden. Wederom zijn zij gedetailleerd uitgewerkt waardoor ze tot leven komen op het papier. Of zoals de  auteur aan het einde van het boek zo mooi verwoordt: “Ik heb ervoor gekozen opnieuw met Grens en Hoffmann te werken; ik ken hen en zij kennen elkaar. Het was belangrijk dat wij ons allemaal veilig voelden toen al het andere onveilig was. Met hen komt er uiteraard meer fictie. Want ze bestaan immers niet. Hoe levend ik ook kan vinden dat ze zijn na hun al zoveel jaren in mij te hebben meegedragen.”

Opnieuw is de auteur er in geslaagd een indrukwekkend mooi boek te schrijven. Met behulp van Ewert Grens en Piet Hoffmann die mij ook dierbaar zijn geworden. Dit verhaal leest ondanks het afschuwelijke onderwerp vlot.

Vanaf de emotionele hartverscheurende momenten op het kerkhof. Bij de woorden Mijn kleine meisje kon je mij wegdragen. Vreselijk dat je als ouders wel een kist begraaft maar je kind er niet in ligt. Omdat zij verdwenen is. De radeloosheid, de diep vretende pijn van het kwijt raken van je kind in een vingerknip. Omdat er mensen zijn die menen meer recht te hebben op jouw kind. De onderlinge verwijten bij de ouders, het verdriet bij de andere kinderen. De emoties, gedachten en dialogen ze zijn zo tastbaar en beroeren al je zintuigen.

Deze duistere, smerige, gruwelijke en perverse wereld van grove misdaden jegens kinderen is misselijkmakend. Maar ik vind dat de auteur er goed aan gedaan heeft om lezers te tonen hoe politie intensief speurt via met name internet om deze kinderen uit de klauwen van het schuim der aarde te krijgen. Zodat het in de toekomst hopelijk nooit meer voorkomt dat kinderen weg geroofd worden en verdwijnen in een zo’n macabere, kille, meedogenloze wereld en marionetten worden in de handen van op geld beluste mensen. Die kinderen gebruiken, vernederen, traumatiseren en de vernieling in helpen.

Ik bleef continu geboeid door lezen omdat ik benieuwd was hoe Grens en Hoffmann het deze keer zouden aan pakken. De opbouw is geloofwaardig. De spanning is ijzingwekkend, het verhaal kruipt onder je huid en laat je niet los. Naast beeldend is het filmisch geschreven. Het gebruik van taal is ongekend krachtig benut om de boodschap over te brengen. En net als je denkt dat alle schermen op zwart staan en iedereen gepakt is of verenigd is met dierbaren volgt er nog een onverwachte plottwist.

De plot is naast emotioneel en intens ook nu weer ingenieus en subliem. Dan merk ik dat ik Ewert Grens en Piet Hoffmann best wel gemist heb. Bij Ewert Grens vond ik veel herkenning. Confronterend maar het voelde ook als een troostende warme deken, als een lotgenoot die door me alleen maar aan te kijken me begreep en hielp.

Mijn mening:

Ik geef 5 sterren

Dit verhaal is ongelooflijk heftig, hartverscheurend, gruwelijk, sinister, duister en smerig. Maar het moest verteld worden. Mede door de grondige research van Anders Roslund is dit verhaal zo krachtig, sterk en formidabel geworden. Het raakt al je emoties, je zintuigen staan continu op scherp.

Doordat het heftige onderwerp niet gemeden wordt maar doordat er ruchtbaarheid aan gegeven wordt kunnen er hopelijk veel kinderen gered worden en kunnen deze mensen die het woord mens niet eens waard zijn gestopt worden. Dit verhaal is nergens saai, over the top of ongeloofwaardig. Het fundament is ijzersterk. Anders Roslund toonde mij opnieuw dat hij een woord kunstenaar is. Ik hoop in de toekomst Ewert Grens en Piet Hoffmann weer in een verhaal te mogen ontmoeten. Maar ook de andere  verhalen van Anders Roslund zijn zeer de moeite waard.

 

[Iris · Rating 4 out of 5]

Drie Jaar is het vijfde deel van de Hoffmann & Grens-serie. Ik heb dit boek los van de andere delen gelezen.

Let op! Dit boek bevat kindermishandeling en misbruik/verkrachting.

Twee meisjes verdwijnen op dezelfde dag op vierjarige leeftijd. Beide meisjes zijn begraven op dezelfde begraafplaats, alleen zijn hun kisten leeg.
Ewert Grens kan deze zaak niet loslaten. Samen met ex-infiltrant Piet Hoffmann gaat hij op onderzoek uit. Om de meisjes te vinden moeten zij een gruwelijke wereld betreden.

Het verhaal lees je vooral vanuit Ewert Grens. Later wordt dit afgewisseld met Piet Hoffmann. Beide mannen zijn erg interessant om te volgen.
Ewert Grens kan zijn werk nooit loslaten. Het liefst is hij altijd aan het werk en hij bijt zich helemaal vast in deze zaak.
Piet Hoffmann heeft zijn oude leven achter zich gelaten, hij is nu vooral een familieman en vindt het erg lastig om weer aan de slag te gaan als infiltrant. Vooral omdat hij beloofd had dit nooit meer te doen.

Het plot is goed uitgewerkt, zelf had ik dit niet zien aankomen. Hoewel er niet de hele tijd spanning in het boek is, wil je toch doorlezen. Hoe verder je in het boek komt, des te meer spanning er is. Hiernaast zit er ook nog eens mooie dosis actie in het boek.
De hoofdstukken zijn kort en hierdoor ga je er lekker snel doorheen!

Drie Jaar is een goed maar tegelijkertijd pijnlijk boek over kindermishandeling en misbruik. Een verhaal wat je niet loslaat.
Door dit boek ben ik zeker benieuwd geworden naar andere delen van de serie.

Bedankt uitgeverij de Geus voor het recensie-exemplaar.

[Jeroen Jansen · Rating 4 out of 5]

Dit is alweer het tiende deel van de Evert Grens-serie en de vijfde waarin deze politie-inspecteur samenwerkt met infiltrant Piet Hoffmann. Opnieuw levert dat een sterk verhaal op. In dit geval draait het om een tweetal meisjes, die drie jaar eerder bijna tegelijk zijn verdwenen. Hoewel het cold cases betreft, besluit Grens zich toch op deze zaak te werpen. Dit tegen de uitdrukkelijke wens van zijn leidinggevende in, die Grens verplicht verlof geeft, omdat diens gezondheid sterk achteruit is gegaan. Maar, zoals we Grens kennen, trekt hij zich daar niet veel van aan.

Het verhaal ontrolt zich in de kenmerkende TGV-snelheid. Snelle dialogen, net voldoende uitleg om het verhaal op gang te houden en een steeds verder opgebouwde spanning, maakt dit tot een zéér goede thriller. Grens en Hoffmann zijn botsende karakters, die elkaar tegelijk goed begrijpen, en de chemie tussen beiden is een belangrijke reden waarom deze serie zo goed is.

[Patricia De Boer · Rating 5 out of 5]

Two four-year-old girls got missed on the same day.
After years of waiting for a sign of life, they are declared dead.
Detective Grens cannot let the case rest and investigates it again, assisted by undercover officer Hoffman.
They come across a disgusting child porn network and encounter horrible things.
To delve even deeper into this case, Hoffman must infiltrate.
Both men come into conflict with themselves after being confronted with these disgusting practices.

This book is not for the faint of heart. Scenes are written very intensely, explicitly and visually, and even though you know it is fiction, it fills you with disgust.
Very well written.
So good that I'm now switching to a lighter theme to recover from it.
Terrible to know that these kinds of things actually exist and happen, and what kind of diseased spirits are walking around on this planet.

[Chris Majoor · Rating 5 out of 5]

Dit negende deel uit de reeks rond Ewert Grens vond ik een voltreffer. Het verhaal gaat over het oprollen van een pedofielennetwerk waarbij het voor zowel Grens als Hoffman een heel persoonlijk tintje krijgt. Heel goed geschreven! Roslund laat wederom zien dat hij toch wel tot de top behoort van de Scandinavische thrillers!

[OT · Rating 5 out of 5]

A real page turner! Intense, intelligent, and still subtle and respectful as for the delicate topic. Easy reading. Good balance between inner and outer. Interesting take on loneliness and people who are socially challenged. Good character development. Excellent plot. No loose ends.

[Wilco · Rating 5 out of 5]

Top thriller, het leest heel fijn. Ondanks het afschuwelijke onderwerp kinderporno. Het plot zit goed in elkaar, de race tegen de klok is rete spannend. Ewert Grens, de hoofdpersoon, blijft boeien met al zijn diepere lagen.

[Maybooks · Rating 4 out of 5]

Gruwelijk onderwerp , spannend verhaal .

[Maaike · Rating 3 out of 5]

Onderhoudend. Een beetje te zwaar thema om te lezen aan het zwembad imo. Leest vlot.

[Anna Uit den Boogaard · Rating 4 out of 5]

Wel heftig