ปลูกดอกไม้ในดวงใจ

by Moonscape

“รูมเมตของฉันชื่อย่านาง อายุสามสิบสาม เธอเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดที่ฉันเคยพบ”

“อารีย์มีแผนปรับปรุงดาดฟ้าของพวกเราอยู่บ่อยครั้ง แต่ละครั้งไม่เข้าท่าเอาเสียเลย”

“พี่จะได้พบผู้คนมากมาย ทำเรื่องสนุกสนานมากมาย ความสัมพันธ์ระหว่างมิตรสหายงอกงาม”

“นั้นฟังดูไม่ใช่ฉันสักนิด”

นี้คือเรื่องราวธรรมดาสามัญของหญิงสาวนักเขียนผู้อุทิศชีวิตเขียนงานแมสๆ ป้อนให้สำนักพิมพ์ เล่นเกม กินเหล้า สูบบุหรี่ มีงานอดิเรกคือนอนโง่อยู่เฉยๆ รักเงินเป็นชีวิตจิตใจ ปวดหลัง ความปรารถนาสูงสุดคือชิงตายตั้งแต่ยังไม่แก่ กับรูมเมตผู้กระตือรือร้น และชาวแชร์เฮ้าส์นิสัยอุดอู้ติดห้องอีกหลายคน ในช่วงเวลาหลังจากคุณยายเจ้าของบ้านคนเก่าหายสาบสูญไป

Genres: LGBT, Fiction

198 pages, Paperback

Published July 1, 2023

About the author

An author and a chef. Co-founder of Ladys and Moonscape Books. Born and raised into a family of Chinese descent in Thailand. Twelve books published with a wide variety of genres. Known as a writer with a distinct style and her morbid passion for Gothic Romance. Lives in Phetchaburi with a black cat and a dog named Cocoa.

Reviews

[p. · Rating 5 out of 5]

I've only discovered Moonscape about a month ago, but now I've read almost every one of her works. She might just be my favorite Thai author this year.
ปลูกดอกไม้ในดวงใจ is a charming slice of life. Moonscape always has a clever way with words, and she does that in ปลูกดอกไม้ในดวงใจ too; the language of the book makes me feel warm, at ease, almost like returning to a long-lost home. I love how the book touches on several social issues such as the patriarchy, LGBTQIA+ representation as well as exclusion, and capitalism; Moonscape does this in a non-subtle yet flowing manner, so it doesn't feel forced at all. I also relate to the character of ย่านาง so much and want to give her a hug after every chapter, haha. After finishing this, I have overwhelming emotions, but the strongest one above all is hope. This book gives me hope to create, to be creative again in this capitalistic world where creativity is so restricted.

[bluebae · Rating 5 out of 5]

เหมือนเป็นการเปิดเปลือยสิ่งที่นักเขียนอยากเล่า หยิบทุกส่วนมาใส่ไว้ในหม้อ ผสมเข้าด้วยกันไปในเรื่องราวของย่านางกับอารีย์ กลายเป็นกลมกล่อมเฉยเลย ในฐานะที่เป็นนักอยากเขียนรู้สึกปริ่มเปรม เหมือนมีคนพูดในสิ่งที่เราคิด ไตร่ตรองออกมาเป็นตัวอักษรให้เราได้ทบทวนตัวเองมากขึ้น

[Isara · Rating 3 out of 5]

Actually 3.5

[pschxwng · Rating 4 out of 5]

Biased character: ย่านาง

[Ablueblackcat · Rating 5 out of 5]

“’เราเป็นเหมือนภาพถ่ายของจักวาลในวินาทีที่เราเกิด’

คือโปรยหนึ่งบรรทัดบนปกหลังหนังสือไซส์เอห้าทาลวดลายเสื่อปิกนิกสีเขียวเย็นตาเย็นใจที่ชวนให้หยิบขึ้นมาเชยชม และจะยิ่งทรงพลังเมื่อกลับมาดูอีกครั้งหลังอ่านจบ

ส่วน ‘จะงานเขียนหรืองานอดิเรก จะทำเล่นๆ เดี๋ยวเดียวหรือทำไปตลอด เธอมีความสุขที่ได้ทำในเวลานั้นก็พอแล้ว’

คือประโยคบนที่คั่นหนังสือ

นี่คือเรื่องราวของ ‘ย่านาง’ นักเขียนสาววัยต้นสามสิบผู้ดำรงชีพด้วยผงชูรสในมาม่ากับคาเฟอีนในกาแฟ เขียนนิยายวายแมสๆ รับใช้ทุนนิยม กับหลายชีวิตร่วม ‘#แชร์เฮาส์ของเหล่านักเขียน’ (บ.ก. นักวาด และอื่นๆ ด้วย) ที่มีความเป็นมนุษย์อย่างยิ่ง ล้วนหักพังในแบบของตัวเองและงดงามเพราะเป็นเช่นนั้น อ่านๆ ไปก็พบว่ามันเป็นเรื่องราวของเราด้วยเหมือนกัน

เป็น slice of life อุ่นๆ เชิดชูทุกความพยายามและความหลากหลาย ไม่ได้ประโลมโลกแต่ ‘ปลูกดอกไม้ในดวงใจ’ คนอ่าน จุดไฟฝันให้อยากหยิบจับปากกาขึ้นมาสร้างสรรค์บ้าง และคิดว่าคนรักหนังสือ รวมถึงคนในวงการหนังสือจะต้องตกหลุมรัก”

[Cha Cha · Rating 5 out of 5]

ดีมากมาก อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจ กลิ่นอายความรักและความคิดถึงแชร์เฮาส์และเหล่าแม่มด คุณยายการเวกและแมวน้อยจั่นเจา ศศินกับจดหมาย ต้นกรันเกราที่ย่านางพ่นควันบุหรี่ใส่ทุกครั้ง แนะนำว่าทุกคนควรอ่านอยู่แชร์เฮาส์ สมุดบันทึกกับแท่งถ่าน ใครสักคนในเราทั้งคู่ แล้วมาอ่านหนังสือเล่มนี้ต่อ จักรวาลงานเขียนของคุณเคียทำให้เราประทับใจในความสัมพันธ์ของตัวละครทุกตัว ปลูกดอกไม้ในดวงใจตอนแรกเราคิดว่าอาจจะเน้นไปที่เรื่องความรักของอารีย์ แต่ที่ไหนได้หนังสือเล่มนี้ให้เรามากกว่านั้นมาก ได้เห็นการเติบโตของตัวละครที่เรารัก โดยเฉพาะย่านาง ชอบที่คุณเคียจิกกัดซีรีส์วายในไทย ฉันคิดว่าหนังสือเล่มนี้คุณเคียตั้งใจอุทิศให้คนในคอมมูLGBTQIA+ และเด็กบ้านแตกทุกคนบนโลกนี้ ใดๆก็ตามฉันไม่สามารถอธิบายมันเป็นคำพูดได้ ฉันรักหนังสือเล่มนี้ และฉันคิดว่าทุกคนควรได้ลองอ่านมันดูสักครั้ง

[w. · Rating 5 out of 5]

รักความมีชีวิตชีวา ความเหนื่อยหน่ายกับการทำงาน บาดแผล และความงอกงามทางศิลปะในแชร์เฮาส์หลังนี้ เหมือนได้ค่อยๆมองสำรวจชีวิตตัวละครและตัวเองแบบค่อยเป็นค่อยไป และยังมีประเด็น LGBTQ+, Asexual, ปัญหาของวงการหนังสือ ซีรีส์วายอีก รัก ไว้จะอ่านอีกรอบ, ชีวิตจงเจริญ🌻

[A · Rating 5 out of 5]

เป็น slice of life ที่ค่อยๆกระเทาะๆหลายๆสิ่งอย่างที่อยู่ในหัวใจ ถ้าคุณเห็นภาพทับซ้อนของตัวเองกับตัวละคร คุณอาจจะอินมาก หากไม่ ลองเปิดใจทำความรู้จักพวกเค้ากันดูนะ

[bbaeeebae · Rating 5 out of 5]

viva la vida

[Natsuda Mungoomklang · Rating 5 out of 5]

ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[serene · Rating 5 out of 5]

soooo much love i love it <3 viva la vida

[Book Beforebed_ · Rating 4 out of 5]

สำหรับเล่มนี้ ยังคงเป็นแนว slice of life บอกเล่าชีวิตประจำวันของตัวละครเฉกเช่นเล่มก่อน โดยจะเน้นหนักไปที่ย่านาง เจาะลึกไปยังชีวิตนักเขียนของเธอ ที่แทบจะขายวิญญาณให้กับงานเขียน ยังคงเป็นจุดที่เราชอบเหมือนเดิม เราจะได้เห็นความเป็นจริงของผู้เขียนว่าพวกเขาต้องเผชิญอะไรบ้างกว่าจะเขียนงานออกมาได้ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาที่ทุกคนมักจะเจอคือความรู้สึกหมดไฟ หรือการฝืนตัวเองเพื่อให้เป็นที่ยอมรับในโลกสังคมทุกนิยม

ในแง่ของความรักและความสัมพันธ์ อย่างที่รู้กันว่าเหล่าผู้เช่าในแชร์เฮาส์หลังนี้เป็น LGBT (อันนี้บอกตามตรงว่าปกติเราจะไม่ค่อยอ่านอะไรแบบนี้ คือเราเคยอ่านบางเรื่องแล้วรู้สึกว่าเนื้อหามันดูพยายามจะยัดเยียดมากเกินไป) เราชอบการเล่าเรื่องที่ไม่หวือหวา มีความค่อยเป็นค่อยไป เอาจริงคือมันแทบจะไม่เน้นเลิฟไลน์เลยด้วยซ้ำ บทสนทนาค่อนข้างเป็นธรรมชาติ เหมือนเพื่อนคุยกัน แต่ผู้เขียนทำให้เราสัมผัสได้ว่ามันมีอะไรพิเศษระหว่างตัวละครแต่ละคน

[On holiday · Rating 2 out of 5]

ภาคแยกของ 'อยู่แชร์เฮาส์กับเหล่านักเขียน' ที่เรายังคงชอบตัวละครเดิม คือคู่รูมเมทอารีย์กับย่านาง ความหมาเด็ก��ดใสกับแมวดำเงียบขรึมปากร้าย เคมีน่ารักให้ได้ลุ้นว่า พี่นักเขียนจะเลิกซึนกี่โมง และภาพเปรียบเทียบความสัมพันธ์ระหว่างคุณนายการเวกกับแฟนคลับทางจดหมายว่า ทำไมบางคนถึงเลือกจะเงียบเมื่อถูกรัก

แต่ชอบแค่สองอย่างนี้จริงๆ เพราะพาร์ทการตามหาความฝัน/เพศสภาพต่างๆ คำพูดคล้ายถูกยัดเข้าปากตัวละครเกินไปจนไม่อินเลย

[Pearwa Jenkarn · Rating 5 out of 5]

อารีย์เป็นความสดใสของแชร์เฮาส์มาก ๆ เลยยยยย ขอบคุณที่ทั้งคู่มาเจอกัน ขอบคุณที่เก็บย่านางไปเลี้ยงและขอบคุณที่อดทนกะคนอย่างย่านางได้55555555555