أحلام أحلام

by Antonio Tabucchi, رشيد وحتي (Translator)

نصوص في شكل حكايا أسطورية تنزاح عن البناء التقليدي وتستند لزخم تصويري هائل وطابع شذري لا يخضع للحبكة

Genres: Italian Literature, Fiction, Short Stories, Italy, Literature

140 pages, Paperback

First published October 1, 1992

About the author

Antonio Tabucchi was an Italian writer and academic who taught Portuguese language and literature at the University of Siena, Italy.

Deeply in love with Portugal, he was an expert, critic and translator of the works of the writer Fernando Pessoa from whom he drew the conceptions of saudade, of fiction and of the heteronyms. Tabucchi was first introduced to Pessoa's works in the 1960s when attending the Sorbonne. He was so charmed that, back in Italy, he attended a course of Portuguese language for a better comprehension of the poet.

Reviews

[Sawsan · Rating 3 out of 5]

عالم الأحلام المُتخيلة.. فكرة مبتكرة وسرد غرائبي
يحلم تابوكي بدلا ممن أحبهم من المبدعين في أزمنة وبلدان مختلفة
يتخيل أحلامهم ويقترب من رسم صور ذاتية لشخصياتهم وأفكارهم

[Paula Mota · Rating 4 out of 5]

Polícia política, disseram os três homens ao mesmo tempo, busca de segurança.
Maiakovski levantou os braços e deixou-se revistar.
E isto o que é?, perguntou um dos homens com ar desdenhoso, brandindo o pedaço de sabão.
Não sei, disse Maiakovski com altivez, eu não sei nada dessas coisas, eu sou só uma nuvem.

Este conjunto de 20 sonhos imaginados por Antonio Tabucchi inicia-se com aquele que talvez tenha sonhado mais alto do que todos, Dédalo, e termina com aquele que é considerado o grande intérprete dos sonhos, Sigmund Freud.
Ainda que no final o autor inclua uma breve biografia de todos os homens cujos sonhos conjecturou (só homens, note-se, não poderia de certo aventurar-se na mente feminina), creio que se usufruirá mais deles quanto mais se souber sobre os visados, já que cada texto se sustém num manancial de informações oriundas da vida e da obra de cada um deles.

O senhor não pode escrever, porque tem demasiada teorética, disse o médico, o senhor não passa de um pobre moralista, e os loucos não podem dar-se a esse luxo.
Como é que o senhor se chama?, perguntou Anton Tchkhov.
Não posso dizer-lhe o meu nome, respondeu o médico, mas saiba que odeio os que escrevem, especialmente os que têm demasiada teorética.

Talvez por isso os meus sonhos preferidos tenham sido “Anton Tchekhov, escritor e médico”, “Henri de Toulouse-Lautrec, pintor e homem infeliz”, “Francisco Goya e Lucientes, pintor e visionário”, “Samuel Taylor Coleridge, poeta e opiómano”, “Federico García Lorca, poeta e antifascista”, “Vladimir Maiakosvski, poeta e revolucionário” e, claro, não podia faltar sendo Tabucchi, “Fernando Pessoa, poeta e fingidor”, na noite de 7 para 8 de Março de 1914, “quando os poetas que o habitavam começaram a escrever pela sua mão”.

Os soldados dispararam e os homens caíram por cima das poças do seu sangue. Então Francisco Goya e Lucientes tirou o pincel de pintor que trazia à conta e avançou brandindo-o ameaçadoramente. Os soldados, como por encanto, desapareceram, espantados com aquela aparição. E no lugar deles surgiu um gigante horrendo que estava a devorar uma perna humana. Tinha cabelos sujos e a face lívida, dois fios de sangue escorriam-lhe dos cantos da boca, os seus olhos estavam embaciados, mas ia.
Quem és?, perguntou-lhe Francisco Goya e Lucientes.
O gigante limpou a boca e disse: sou o monstro que domina a humanidade, a História é minha mãe.

[Ebru Çökmez · Rating 4 out of 5]

Çehov, Mayakovski, Rimbaud, Freud ve Tabucchi'nin sevdigi diger büyük ustalar.. Acaba rüyalarında ne görürlerdi?

Tabucchi onların rüyalarını görmüş. Yazmış. İtiraz edecek halleri yok, ölmüşler zira..

[Nafiseh · Rating 4 out of 5]

-کجایی؟ بیام ببوسمت؟
-بیا ببوسمت.
جایم را نگفته بودم ،نیامد و بی آمدن ، رفت . «بدون ایده آل گرایی، سیاره قابل سکونت نبود»صدای قشنگ و بزرگش این کلمات را تکرار میکرد و مدام میرفت. بی که آمده باشد پي در پي می رفت .رفتن در همه ي اشكال با صدای او صرف میشد. او میرفت ،همه رفته بودند، من هم رفتم .ميرفت و پس از رفتن باز هم رفته بود.بعد دوباره میرفت و هرگز نمی آمد . صدای کوچک من گفت :« من هم یه عالمه حرف دارم که به درد هیچ کس نمیخوره »زیستن ، کشف تعلق خاطر به خاطره ای تکراری که بی انصافانه به وقوع پیوسته در خواب و بیدار شدن در دیگر خواب و به خواب رفته شدن در خوابی که از آن به بیداری پیوسته و سپرده شده بودی ،حالا برای هزارمین بار چشم ها خسته و بسته ميشوند برای هزارمین بار وارد اولين مرحله خواب و كمي بعدتر وارد دومين مرحله ، از اینجا به بعد ژانر رویا و لحن روایت تغییر کرده قوانين اين كابوس اين امكان را فراهم نميكند كه بتوان بدن را برداشت و فرار كرد.صداي بزرگ نامم را نجوا ميكند ،بدن بيدار شده وقتي همه خوابيم ،وقتي همه خوابيم ،وقتي همه خوابيم …بدن به تمامي خواب را تجربه كرده و حالا ناتوان از حركت ،انگار كه اين پوزیشن از قرار را ترجيح داده باشد بر گوناگونی فرار. دستي به اجبار بازوي لاغر مرا محكم ميفشارد و از تنم عبور میکند .حالا به تمامی بیدار شده ام.


درسته که این کتاب برای من نوشته نشده اما اجازه بدید خیال کنم که این کتاب برای من نوشته شده و به خودم اجازه دادم که خودش رو با بی نهایت سانسور بیان کنه.ببخشید که به جای ریویو ،خودم رو نوشتم.
به او که بالهایش همواره بی خواب بود: کجایی ؟ بیام ببوسمت؟

[Mohammad · Rating 4 out of 5]

کتابی خلاقانه برای تصویر کردن رؤیاهای بیست نویسنده، نقاش، موسیقی‌دان و متفکر. رؤیاهایی از ددالوس، رابله، آپولیوس، اووید، کاراواجو، فروید، پسوآ، لورکا، کارلو کلودی، چخوف، رمبو، لوئی استیونسون، دبوسی، مایاکوفسکی، لئوپاردی، کالریج و چند نفر دیگر. فضای وهم‌آلود و سنگین این رؤیاها باعث ورود به هزارتویی پیچیده می‌شود که هر بار در پایان با بیدار شدن رؤیابین همه چیز محو می‌شود؛ هم رؤیا و هم هزارتو

[Lucrezia · Rating 4 out of 5]

Qualcuno, non ricordo chi, diceva che esistono libri per la notte,per il giorno e persino per il pomeriggio. Bene, questo è uno di quelli che non possono che appartenere alla notte.
E sono davvero contenta di aver chiuso l' anno con lui.

[Oğuz Kayra · Rating 4 out of 5]

«Yaşam seni bekleyen kelebeklerle doludur kardeşim, ama aslında hepsi birer kurtçuktur.»

[Vincenzo Pesce · Rating 4 out of 5]

Una serie di brevissimi racconti, piccole pillole da ingoiare lentamente. Un libro sicuramente affascinante che mette in luce il lato da grande uomo di cultura che era Tabucchi. Consiglio, prima di ogni "sogno", di approfondire la vita e le opere di ciascun autore, poeta o artista. Può sembrare tedioso ma alla fine risulta fondamentale per riuscire ad apprezzare ogni singolo passaggio...che aggiungere...Sogni d'oro.

[Francesca · Rating 5 out of 5]

Questo libro speciale mi è stato regalato da una persona altrettanto speciale ed è un piccolo capolavoro, é stato così bello che ogni giorno leggevo solo due sogni perché speravo non finisse mai. Lo consiglio a tutti💕

[trestitia ⵊⵊⵊ deamorski · Rating 4 out of 5]

Enteresan bir iş.
Ben de okuduğum, dinlediğim, resmine baktığım vs. sanatçının hayatına çok meraklıyımdır; ne yer içer, uyku düzeni nedir, nasıl sevişir, tuhaf zevkleri var mıdır, ritüelleri nedir, batıl inançları hangileridir, nasıl bir siyasi görüşü vardır,,, gibi çeşitli meraklarım oluyor. Çünkü hem sanatını daha iyi anlayabileceğimi düşünürüm hem de insan hayatları öğrenmek genel olarak çok ilgimi çeker. Bir parka oturup yayan yürüyerek veya bir arabanın içinde önümden geçen insanları yüzündeki ifadeden, mimik ve jestlerinden o an ne düşündüğüne, bu düşüncelerle ne olacağına, veya nasıl biri olduğuna, ya da olmadığına dair uydurma hikayeler yazmak bir ara terapi yöntemimdi. {Kocatepe Camii önündeki güvercinlere veya Çayyolu'nda çetelerle dolaşmayan köpeklere sorarsanız tasdikleyeceklerdir.}

Tabucchi de bazı sanatçıların ne gibi düşler görebileceğini merak etmiş, düşünmüş ve bu düşleri/öyküleri yazmış. Pek çoğu yazarın hayatındaki önemli bir durum veya olaydan çıkmış düşler. {burada başka bir cümle ile üşüşmek fiilini kullanmayı çok istedim ama diyecek çok bir şey yok.}

Her düş/öykü 'şu yazar şu zamanda şu yerde düş gördü' şeklinde açılıyor, fakat bazıları çok güzel.Mesela:
"1914 yılının Yedi Mart gecesi, kılıktan kılığa giren ozan Fernando Pessoa düşünde uyandığını gördü." gibi. Ya da:
"Üç Nisan 1930 günü, yaşamının son ayında, devrimci ozan Vladimir Mayakovski bir yıldır her gece gördüğü düşü yine gördü."
Ah be!
Düşü de öyle fena ki.
Neyse. {Devrimciye aşık antimilitarist kız personam yeterine acı çekti okurken.}

Kitabın sonunda düş görenlerin kim olduğunun yazar tarafından açıklandığı kısım var, fakat ben görmediğim için internetten baktım, hoş iyi ki de öyle oldu, ama yazarın yazdığı şekliyle düşün neden öyle bir düş olacağını daha iyi anlıyorsunuz.



düştüğümün düşü düşüncelerime üşütü, heh
;;;
deamorski

[Jasminka · Rating 4 out of 5]

Totalno neobična knjižica od svega 80-tak strana. Prva knjiga od Tabucchija koju sam pročitala iako imam „Tristano umire“ koja stoji nepročitana na polici. Interesantna ideja, lep stil, kratke pričice na svega dve-tri strane. Svaka je priča san koji navodno sneva neki poznati pisac, umetnik, mislilac, a povezan je s nečim karakterističnim u njegovom životu, a koji su nekako dodirnuli pisca. Čita se odmah, pa upravo i zbog toga je preporučujem.

[Enrico Zambon · Rating 5 out of 5]

Libricino di Tabucchi dove immagina possibili sogni di Dedalo, Ovidio, Apuleio, Pessoa e altri.

Piacevole e leggero

[Alessandro Caltabiano · Rating 5 out of 5]

Sotto il mandorlo della tua donna, quando la prima luna d'agosto sorge dietro la casa, potrai sognare, se gli dèi sorridono, i sogni di un altro.

[Mahmoud Masoud · Rating 3 out of 5]

أنطونيو تابوكي، مثال حيّ على الكتابة الرايقة، في كل مرة بقرأ له بحس بروقان كده، وحتى في رواياته اللي بتكون بدايتها عادية أو فكرتها قد تبدو عادية، بيقلبها في الآخر بشكل غريب وغير متوقع.

في الكتاب ده، بيتخيل مجموعة من الشخصيات اللي هو كان بيحبها، سواء كانوا كُتّاب أو شعراء أو رسامين أو حتى معماريين، وبيشوف لو كانوا ناموا وحلموا بحلم ما، كان هيبقى إيه الحلم ده؟! ورغم إني معرفش من الشخصيات اللي تناولها الكتاب غير ٧ شخصيات من أصل ٢٠ شخصية، لكن حبيت الفكرة، ويمكن العيب الوحيد في الكتاب ده، إن باقي الأشخاص ممكن ميكونوش معروفين لنا بالشكل الكافي، لأن أكيد كنا هنفهم أحلامهم والمغزى منها بشكل أفضل.

[Lucio Aru · Rating 3 out of 5]

Letto a tempo perso, sul tetto del mio palazzo, in questo periodo assurdo. E assurdo è il contenuto che intrattiene, fa sorridere, stuzzica. Viva Tabucchi, sempre.

[Chiara Nozza · Rating 3 out of 5]

Bello ed inspiegabile, come i sogni

[Sandra · Rating 4 out of 5]

Imaginação de Tabucchi sobre os possíveis sonhos de grandes personalidades, como Fernando Pessoa.

[Agape · Rating 3 out of 5]

Ne desem bilemiyorum… Çok fazla beğendiğimi söylersem yalan olur ama yazarın yaklaşım tarzı hoşuma gitmedi değil.

Kitabın içeriğine kısaca değinmek gerekirse bazı ünlü kimselerin eserlerinin nasıl ortaya çıktığına dair yazar hikayeler uydurmuş.Bunları da rüyalarında gördükleri düş şeklinde yazmış. Yani bahsi geçen kişi bir gece uyuyunca bir düş görür. Bu düş o kişinin eserine göre şekillenir. Bu genelde en ünlü eserlerinden birisi oluyor. Bazıları güzel olsa da ben genel anlamda biraz daraldım. Peki kim bu kimseler? Bazılarına değineyim: Caravaggio, Francisco Goya, Giacomo Leopardi, Carlo Collodi, Robert Louis Stevenson, Anton Cehov, Fernando Pessoa, Sigmund Freud.

[Mika Auramo · Rating 3 out of 5]

Antonio Tabucchi vie kirjan nimen mukaisesti lukijansa suurmiesten uniin. Kerronta on sitä mitä saattaa odottaakin, eli surrealismista ja unenomaisuudesta on kyse niin kuin tavallisten pulliaistenkin unimaailmassa.

Novelleja eli unennäkijöiden muisteluja kaikkitietävä kertoja pääsee selvittelemään, ikään kuin uneksija sen olisi hänelle kertonut. Näitä tarinoita on parikymmentä, ja valikoima on mielenkiintoinen: antiikista on kelpuutettu mukaan, mm. Dailalos, Ovidius ja Apuleius. Siitä päästään eteenpäin Villonista Caravaggioon, kunnes Tšehov, Debussy, Pessoa ja Lopulta itse Freud pääsevät kertomaan unenomaisista seikkailuistaan. Lopuksi on vielä selvitykset, kuka kukin on ja sisällysluettelossa listaus tähän tapaan: Uni jonka näki Fernando Pessoa, runoilija ja teeskentelijä.

Pidin tarinoista, sillä niissä on sitä unissa tavallista absurdiutta, lentäviä ihmisiä ja muodonmuutoksia niin kuin Ovidiuksen tuleminen ihmisestä lentäväksi ötökäksi. Lukeneisuudestakaan ei ole haittaa, sillä unifantasiat liittyvät aina uneksijoiden elämään ja tuotantoon ja ovat ikään kuin enneunia niin kuin Robert Louis Stevenson uneksiessa Aarresaaren merirosvoineen ja tippukiviluolineen tai kirjan päättävässä novellissa, jossa Sigmund Freud muuttuukin hysteeriseksi Doraksi talsiessaan Rathausstrassea pitkin ja poikin Wienissä…

[Heidi · Rating 3 out of 5]

21 eri aloilta tunnetun henkilön fiktiivisiä unia antiikista 1800/1900 -luvulle. Lyhyitä fantastisia, absurdeja ja unen logiikalle tuunattuja kertomuksia. Unissa kuvataan pelkoja, toiveita, halun kohteita (ihmisistä maisemiin). Unet kertovat jotakin oleellista viitteellisyyden kautta uneksijasta, esim. Debussy ja meri. Osa "unista" aika klaustrofobisia, enemmistö vaikutti painajaisilta - kenties painajaiset ovat kiinnostavampia? Unien kokoelma mieskeskeinen ja hippusilla fallistista meininkiä. Mukana myös hauskuuksia, kenties pientä unennäkijään kohdistuvaa huumoria. Erikoinen pieni kirja, välipalallista fantasiaa ja lopulta aika viihteellinen. Pidin kirjan mielikuvituksellisuudesta ja paikoin oivaltavistakin yhtymäkohdista unennäkijän henkilöhistoriaan tai siihen mistä on tullut tunnetuksi.

[Jullveig · Rating 3 out of 5]

Immaginate di trovarvi di notte, di fianco a personaggi come Anton Cechov o Tolouse- Lautrec, e di sbirciare nei loro sogni. Cosa ci trovereste? Tabucchi prova a immaginarlo, e prende spunto da ciò che loro ci hanno lasciato di più vicino al sogno: le loro creazioni. Le vaglia, le sviscera, fino a farne una materia filamentosa, della consistenza dei sogni. E da lì parte, per intrecciare le sue fantasie. Sono fantasie che riprendono vecchie paure che dopotutto chi non ha avuto, storture e speranze che ci accompagnano nel sonno profondo. Qui personaggi perduti nel tempo si fanno vicini come non mai, e più che mai simili d'altronde a ognuno di noi.

[Artemisia · Rating 4 out of 5]

(estratto)
E all'improvviso la scena cambiò. Ora non si trovavano più nella pancia del mostro, ma sotto una pergola. Intorno era l'estate. E loro stavano seduti attorno a una tavola, era una casa delle colline di Pescia, le cicale frinivano, tutto era immobile nella calura meridiana, loro bevevano vino bianco e mangiavano melone. Seduti da una parte, sotto la pergola, c'erano un gatto e una volpe che li guardavano con occhi mansueti. E Collodi, con cortesia, disse loro: volete favorire?

[Kaciaryna · Rating 5 out of 5]

Незвычайныя маленькія падарожжы ў часе і прасторы. Лаканічна, выкшталцона, дасканалана.

[Etienne Mahieux · Rating 3 out of 5]

Dans ce petit livre Antonio Tabucchi imagine des rêves possibles d’écrivains et d’artistes qu’il admire, d’Ovide à Garcia Lorca, de Caravage à Debussy. Ces récits de rêves sont sagement présentés par ordre chronologique, mais un tout petit décalage permet de terminer, de façon significative, par le « docteur Sigmund Freud, interprète des rêves d’autrui » (et dont par ailleurs on connaît, grâce à ses propres écrits, un certain nombre de rêves réels).
Le principe du livre est très prometteur mais tendait à Antonio Tabucchi un piège où il me semble avoir sauté à pieds joints : celui de l’ouvrage de bon élève, je dirais de khâgneux appliqué s’il y avait des khâgnes en Italie. Pour composer ces rêves, Tabucchi part des œuvres qu’il a aimées, de la biographie des auteurs, et en redistribue les éléments de façon assez transparente ; on est parfois face à de la quasi paraphrase, et l’on apprécie les rêves attribués par exemple à Villon ou à Tchekhov car on leur trouve (un peu) moins facilement une source définie, et en tout cas celle-ci est tenue à distance. Ce que l’auteur veut suggérer, évidemment, est que ces rêves sont le terreau des œuvres géniales qui ont rendu leurs auteurs célèbres. De ce point de vue ces petits récits ont un intérêt critique, car Tabucchi pointe avec justesse le caractère onirique des passages souvent célèbres qu’il évoque (la baleine de « Pinocchio » par exemple). Comme s’il était désireux de donner toutes les clefs de sa propre création, il termine le volume par une brève revue biographique des rêveurs convoqués, qui est loin d’être désagréable en elle-même, mais qui est inutilement redondante avec les récits oniriques (à l’exception, par insuffisance du lecteur, d’un poète toscan contemporain de Dante dont j’ignorais absolument l’existence : les autres artistes évoqués sont des stars internationales).
En revanche, alors même que Tabucchi se réfère à Freud, certains de ces rêves témoignent d’une conception assez simpliste de l’activité onirique : par exemple le rêve prêté à Rabelais est un simple rêve de compensation, où il rêve de nourriture parce qu’il est en train de jeûner. Plus on va vers la fin du recueil, plus les rêves racontés surgissent à un moment clef de la vie du rêveur, et prennent un caractère prémonitoire, non seulement au sujet de leur œuvre, mais de leur vie (et d’ailleurs ils sont de plus en plus rapprochés de leur mort, violente pour les deux pénultièmes sinon bien sûr pour Freud). De manière plus intéressante, et presque inévitable, la récurrence de certains motifs ne peut être attribuée qu’à Tabucchi lui-même, et un autoportrait très pâle apparaît alors en filigrane de ces portraits admiratifs.
Au bout du compte je me trouve en finissant ce livre devant l’impression peu courante et désagréable qu’avec le secours d’un bon dictionnaire biographique éventuellement, j’aurais pu en faire autant sur le fond : pas sur la forme peut-être car le style de Tabucchi, suffisamment précis pour faire naître des représentations dans l’esprit du lecteur, et suffisamment concis pour conserver à ces récits la brièveté nécessaire, est celui d’un maître artisan. Il est même possible qu’en italien ces « Rêves de rêves » soient de véritables poèmes en prose ; mais en traduction, les limites du projet n’apparaissent que trop.

[Elisa · Rating 5 out of 5]

Questo libricino è una breve, ma piacevolissima lettura. Antonio Tabucchi immagina i sogni degli artisti che più ha amato. Ogni sogno è una piccola perla, un'avventura nel "percorso notturno del loro spirito".

Mi ha fatto molto sorridere il sogno di Leopardi. Il poeta, nelle vesti del pastore protagonista del suo Canto notturno di un pastore errante dell'Asia, attraversa un deserto a bordo di un calesse trainato da pecore. Ad un tratto, preso dalla voglia di mangiare un dolce, si ferma in una pasticceria per comprare qualche leccornia.
Ho trovato questa scena proprio simpatica perché, in vita, Leopardi fu davvero goloso di dolci e pare che nel giorno della sua dipartita avesse mangiato ben un chilo e mezzo di confetti...

Il libro è completato da un'appendice dove Tabucchi racconta in breve la vita di ciascun sognatore.

Questa lettura è sicuramente un invito a (ri)leggere Notturno Indiano.

[La Strada · Rating 4 out of 5]

Die kurzen Traumsequenzen, die Tabucchi Künstlern zuschreibt, könnten so vorgekommen sein. Man kann sie auch dem Reich des Imaginären zuschreiben. Tabucchi spielt mit der Realität und dem immer präsenten Traumhaften im Leben eines Menschen.
Besonders beeindruckt hat mich z.B. der Traum von Caravaggio, der beim Malen einer Eingebung von Christus folgte. Caravaggio beflügelt aufgrund der großen Divergenz zwischen unsteter Biografie und künstlerischem Schaffen die Spekulationen darüber, wie ein solches Schaffen möglich sein konnte.
Wer sich auf Tabucchis weise Traumerzählungen einlässt, wird eine wunderbare Reise auch zu sich selbst erleben können.

[Azzurra Usher · Rating 3 out of 5]

Un rapido sguardo ai sogni degli artisti più amati, più ammirati da Tabucchi. Un omaggio singolare ai suoi punti di riferimento più solidi.
L'autore ne rielabora le intimità, le visioni più nascoste e protette o addirittura ne ricrea le genesi (come fossero sogni premonitori?) delle opere più illustri o delle scelte artistiche più singolari.

E che gioia vedere annoverato il 7 Marzo come la notte dei sogni più proficui di Pessoa, poeta e fingitore. Genetliaco dei suoi eteronimi: ci avevo sperato bene!

Carino.

[Gea Bersano · Rating 3 out of 5]

3,5/5

Una lettura piacevole e carina, un romanzo da leggere in un paio d’ore al massimo. Tabucchi tramite il mondo onirico di ognuno dei personaggi spiega la nascita dei loro più grandi capolavori, dalla vocazione di San Matteo di Caravaggio, all’isola del tesoro di Stevenson fino ad arrivare al metodo di lavoro di Freud.
E poi, lo stile di Tabucchi è sempre magistrale, anche in queste opere meno impegnative.

[Long Nguyen · Rating 4 out of 5]

"Mộng trong mộng" thú vị ở điểm tác giả khéo léo lồng ghép những hình ảnh, câu truyện hay sự kiện để đời của những thi sĩ, tác giả hay phi hành gia mà ông kể. Hai mươi nhân vật quá nổi tiếng từ Ovid, Rimbaud, Tchekhov, Lorca đến Freud, Debussy, Francisco Goya, Robert Louis Stevenson.. cùng với văn phong nhẹ nhàng uyển chuyển khiến ta mê hoặc :3

[Rosa Cristina · Rating 4 out of 5]

Portico y fascinante. A traves de los sueños de veinte personajes Tabucchi nos introduce en las vidas, casi siempre agobiantes, de escritores, poetas y pintores de diferentes epocas. Se lee rapido y es sin lugar a dudas la inmersion en un mundo caotico. No es un librofacil nir que recomiendo para todoel mundo.