What do you think?
Rate this book
Detektyw Jacek Przypadek #1
Arszenik i stare obrazy
Przypadek chodzi po ludziach, czyli komedia kryminalna z genialnym detektywem Jackiem Przypadkiem w roli głównej!
Jacek Przypadek dobiega trzydziestki, codziennie rozmawia ze zdjęciem zaginionej dawno temu w Himalajach narzeczonej, od ośmiu lat przygotowuje się do startu w maratonie, nie ma konkretnych planów na życie i cieszy się z tego, że nie musi ich robić. Do czasu... Pewnego dnia prosi go o pomoc ulubiona sąsiadka, pani Irmina Bamber, której skradziono obrazy. Po ich odzyskaniu bohaterowi udaje się również odszukać zaginioną kolekcję znaczków oraz udowodnić znanemu autorowi, że ukradł swoją najnowszą komedię niejakiemu Fredrze. Tak, nieco przypadkiem, zaczyna się detektywistyczna kariera Jacka Przypadka.
Nasz genialny detektyw łączy w sobie przenikliwość Sherlocka Holmesa z łobuzerskim wdziękiem porucznika Borewicza i irytującym charakterem doktora House'a. Ta wybuchowa mieszanka powoduje, że może liczyć na sympatię wielu kobiet i szczerą nienawiść rosnącej rzeszy swoich wrogów, którzy za jego sprawą trafili za kratki.
Arszenik i stare obrazy otwiera cykl doskonałych komedii kryminalnych, w których nic nie dzieje się przypadkiem, a wszystko dzieje się z Jackiem Przypadkiem!
Jacek Przypadek dobiega trzydziestki, codziennie rozmawia ze zdjęciem zaginionej dawno temu w Himalajach narzeczonej, od ośmiu lat przygotowuje się do startu w maratonie, nie ma konkretnych planów na życie i cieszy się z tego, że nie musi ich robić. Do czasu... Pewnego dnia prosi go o pomoc ulubiona sąsiadka, pani Irmina Bamber, której skradziono obrazy. Po ich odzyskaniu bohaterowi udaje się również odszukać zaginioną kolekcję znaczków oraz udowodnić znanemu autorowi, że ukradł swoją najnowszą komedię niejakiemu Fredrze. Tak, nieco przypadkiem, zaczyna się detektywistyczna kariera Jacka Przypadka.
Nasz genialny detektyw łączy w sobie przenikliwość Sherlocka Holmesa z łobuzerskim wdziękiem porucznika Borewicza i irytującym charakterem doktora House'a. Ta wybuchowa mieszanka powoduje, że może liczyć na sympatię wielu kobiet i szczerą nienawiść rosnącej rzeszy swoich wrogów, którzy za jego sprawą trafili za kratki.
Arszenik i stare obrazy otwiera cykl doskonałych komedii kryminalnych, w których nic nie dzieje się przypadkiem, a wszystko dzieje się z Jackiem Przypadkiem!
304 pages, Paperback
First published January 1, 2013
1 person is currently reading
55 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 20 of 20 reviews
June 13, 2025
Lekko i z przymrużeniem oka. Tylko bez zbytecznej analizy, jak ktoś szuka rozrywki, polecam, jak ktoś musi mieć "coś więcej", to proszę się powstrzymać. Lekka komedia kryminalna nie jest gatunkiem dla każdego.
July 24, 2025
Moja przygoda z komediami kryminalnymi to wzloty i upadki. Nie przypominam sobie, żebym trafiła na książkę idealną, która wpisze się w moje gusta czytelnicze. Niestety przygody Jacka Przypadka na razie nie podbiły mojego serca. Przestawiony w tej książce humor ani razu mnie nie rozśmieszył. Zabrakło mi pazura i mocniejszego przekomarzania się między bohaterami. Z uwagi na to, że książka składa się z trzech historii to zanim zdążyłam się zaangażować w sprawę to ona już praktycznie była blisko zakończenia. Nie jest to zła książka, ale kompletnie nie wstrzeliła się w moje preferencje oraz mój humor. Na pewno jeszcze spróbuję sięgnąć po drugą książkę z tej serii i zobaczę czy tylko pierwszy tom jest tym pechowym czy jednak mniej więcej na podobnym poziomie cała ta seria będzie się plasować. "Arszenik i stare obrazy" dostaje ode mnie dwie gwiazdki.
January 6, 2021
PRZYPADKOWY DETEKTYW
Na detektywa Przypadka, który przypadkiem został detektywem, natknęłam się przypadkiem. Przypadki chodzą po ludziach.
Detektyw z przypadku – to ciekawy pomysł na bohatera. Jacek Przypadek wyróżnia się pozytywnie na tle innych polskich detektywów już tym, że nie jest zgorzkniałym alkoholikiem w średnim wieku, którego porzuciła zaniedbywana żona. Jak na bohatera komedii kryminalnej przystało jest rozbrajająco beztroskim bawidamkiem, bywalcem modnych lokali, który nie znalazł jeszcze swojego miejsca w życiu i nagle odkrywa, że może się spełnić w roli detektywa. I, o dziwo, spełnia się, ponieważ, co też nietypowe w polskich powieściach rozrywkowych, nie jest idiotą. To nie Pan Bóg pomaga mu w prowadzeniu śledztwa podpowiadając tropy, tylko on sam potrafi nieźle posługiwać się przydzielonymi przez rzeczonego Pana Boga w stosownym czasie szarymi komórkami.
Książka nieźle się zaczyna, autor dowcipnie operuje słowem, humor wznosi się na poziom abstrakcji wyższy, niż średnia dla tego gatunku, co akurat bardzo mi odpowiada. Podoba mi się na przykład taka definicja kandydatów na celebrytów: „ci, którzy może jeszcze nie są znani z tego, że są znani, ale mają dużą szansę być poznani od tej właśnie strony”. Już się cieszę na inteligentną rozrywkę, bo w pierwszym rozdziale mamy niezłe zmyły, pojawia się pierwszy zwrot akcji, a tu okazuje się, że to nie żaden zwrot akcji, tylko… zgrzyt. To co autor nazywa drugim rozdziałem, nie jest, de facto, kolejnym rozdziałem powieści, tylko nowym opowiadaniem. Osobiste perypetie bohatera wprawdzie mają swoją kontynuację, lecz w każdym „rozdziale” anegdota detektywistyczna jest zupełnie nowa i stanowi zamkniętą całość.
No niby to nic takiego, przecież co chwila wydaje się zbiory opowiadań, ale ponieważ nie znalazłam w opisie książki informacji, że taka jest forma tej książki, poczułam się trochę zawiedziona.
Rozczarowała mnie również intryga drugiego opowiadania. Zbyt wcześnie ujawnione zostały pewne fakty, więc każdy kto choć raz sprzedawał lub kupował nieruchomość i wie, na czym polega idea zadatku, domyśli się na czym polegał przekręt dużo wcześniej od detektywa.
Bardzo mnie natomiast rozbawiła trzecia (ostatnia) opowieść, ponieważ przypomniała mi prawdziwą anegdotę zasłyszaną przed wielu laty, która krążyła w pewnych kręgach jako tajemnica poliszynela: stary, uznany scenarzysta, próbował sprzedać scenariusz młodego, nieznanego scenarzysty jako swój własny. Tamta sprawa zakończyła się prozaicznie, Jackowi Getnerowi udało się znaleźć o wiele ciekawsze rozwiązanie.
Nie mogłam jednak spokojnie czytać tej błyskotliwej momentami książki, bo co chwila przychodziły mi do głowy dobre rady, których można by udzielić autorowi. Zanim jednak zabrałam się do ich spisywania odkryłam, że od czasów „Trzynastki” autor zdążył już wydać sześć książek z przygodami detektywa Przypadka. Może więc rozwinął się na tyle, że nie potrzebuje już żadnych rad? Z nadzieją, że zaoszczędzę trochę czasu i nie będę musiała wytykać błędów, bo autor sam już je dawno odkrył i poprawił, sięgnęłam po najnowszą książkę Jacka Getnera „Pan Przypadek i cykliści”.
O tym, jakie były efekty tej lektury dowiecie się w następnym odcinku.
https://www.czytacz.pl/2021/01/jacek-...
Na detektywa Przypadka, który przypadkiem został detektywem, natknęłam się przypadkiem. Przypadki chodzą po ludziach.
Detektyw z przypadku – to ciekawy pomysł na bohatera. Jacek Przypadek wyróżnia się pozytywnie na tle innych polskich detektywów już tym, że nie jest zgorzkniałym alkoholikiem w średnim wieku, którego porzuciła zaniedbywana żona. Jak na bohatera komedii kryminalnej przystało jest rozbrajająco beztroskim bawidamkiem, bywalcem modnych lokali, który nie znalazł jeszcze swojego miejsca w życiu i nagle odkrywa, że może się spełnić w roli detektywa. I, o dziwo, spełnia się, ponieważ, co też nietypowe w polskich powieściach rozrywkowych, nie jest idiotą. To nie Pan Bóg pomaga mu w prowadzeniu śledztwa podpowiadając tropy, tylko on sam potrafi nieźle posługiwać się przydzielonymi przez rzeczonego Pana Boga w stosownym czasie szarymi komórkami.
Książka nieźle się zaczyna, autor dowcipnie operuje słowem, humor wznosi się na poziom abstrakcji wyższy, niż średnia dla tego gatunku, co akurat bardzo mi odpowiada. Podoba mi się na przykład taka definicja kandydatów na celebrytów: „ci, którzy może jeszcze nie są znani z tego, że są znani, ale mają dużą szansę być poznani od tej właśnie strony”. Już się cieszę na inteligentną rozrywkę, bo w pierwszym rozdziale mamy niezłe zmyły, pojawia się pierwszy zwrot akcji, a tu okazuje się, że to nie żaden zwrot akcji, tylko… zgrzyt. To co autor nazywa drugim rozdziałem, nie jest, de facto, kolejnym rozdziałem powieści, tylko nowym opowiadaniem. Osobiste perypetie bohatera wprawdzie mają swoją kontynuację, lecz w każdym „rozdziale” anegdota detektywistyczna jest zupełnie nowa i stanowi zamkniętą całość.
No niby to nic takiego, przecież co chwila wydaje się zbiory opowiadań, ale ponieważ nie znalazłam w opisie książki informacji, że taka jest forma tej książki, poczułam się trochę zawiedziona.
Rozczarowała mnie również intryga drugiego opowiadania. Zbyt wcześnie ujawnione zostały pewne fakty, więc każdy kto choć raz sprzedawał lub kupował nieruchomość i wie, na czym polega idea zadatku, domyśli się na czym polegał przekręt dużo wcześniej od detektywa.
Bardzo mnie natomiast rozbawiła trzecia (ostatnia) opowieść, ponieważ przypomniała mi prawdziwą anegdotę zasłyszaną przed wielu laty, która krążyła w pewnych kręgach jako tajemnica poliszynela: stary, uznany scenarzysta, próbował sprzedać scenariusz młodego, nieznanego scenarzysty jako swój własny. Tamta sprawa zakończyła się prozaicznie, Jackowi Getnerowi udało się znaleźć o wiele ciekawsze rozwiązanie.
Nie mogłam jednak spokojnie czytać tej błyskotliwej momentami książki, bo co chwila przychodziły mi do głowy dobre rady, których można by udzielić autorowi. Zanim jednak zabrałam się do ich spisywania odkryłam, że od czasów „Trzynastki” autor zdążył już wydać sześć książek z przygodami detektywa Przypadka. Może więc rozwinął się na tyle, że nie potrzebuje już żadnych rad? Z nadzieją, że zaoszczędzę trochę czasu i nie będę musiała wytykać błędów, bo autor sam już je dawno odkrył i poprawił, sięgnęłam po najnowszą książkę Jacka Getnera „Pan Przypadek i cykliści”.
O tym, jakie były efekty tej lektury dowiecie się w następnym odcinku.
https://www.czytacz.pl/2021/01/jacek-...
January 3, 2025
Mój jeden kryminał rocznie z prezentów światecznych okazał się być całkiem sympatycznym doświadczeniem czytelniczym. Miks nawiązań do starych kryminalnych klisz, stereotypowych-lecz-zabawnych postaci i humoru na poziomie. Językowo lekkie, lecz wcale nie ubogie. Zero przekleństw (dla mnie duży plus). Odprężająca literatura środka i najprzyjemniejszy kryminał, jaki wpadł mi w ręce w ostatnim czasie :)
October 25, 2022
1,5⭐ 😤🙁
April 15, 2020
Pan Jacek zdecydowanie trafił w moje gusta czytelnicze .
Świetnie się bawiłam czytając tę książkę ,a Pan Przypadek i Młody Bóg Seksu skradli moje serce .
Pan Przypadek przez zupełny przypadek rozwiązuje zagadkę kradzieży dzieł sztuki swojej sąsiadki, i w ten sposób przez przypadek zostaje prywatnym detektywem.
Oj dzieje się dzieje ,bo z drugiej strony jest władza w postaci policjanta Łosia ,który ma o sobie wysokie mniemanie ….
Jedynym minusem było to że było mi mało .I pamiętajcie ,czytając książkę na czytniku sprawdzajcie ile jeszcze Wam zostało. Bo ja nastawiłam się na dalsze czytanie patrzę a tu już koniec książki ;-) .
Polecam :-D
Świetnie się bawiłam czytając tę książkę ,a Pan Przypadek i Młody Bóg Seksu skradli moje serce .
Pan Przypadek przez zupełny przypadek rozwiązuje zagadkę kradzieży dzieł sztuki swojej sąsiadki, i w ten sposób przez przypadek zostaje prywatnym detektywem.
Oj dzieje się dzieje ,bo z drugiej strony jest władza w postaci policjanta Łosia ,który ma o sobie wysokie mniemanie ….
Jedynym minusem było to że było mi mało .I pamiętajcie ,czytając książkę na czytniku sprawdzajcie ile jeszcze Wam zostało. Bo ja nastawiłam się na dalsze czytanie patrzę a tu już koniec książki ;-) .
Polecam :-D
March 16, 2025
3⭐️ zabawna i przyjemna książka. Być może kiedyś przeczytam wszystkie części.
December 31, 2022
Jacek Przypadek chodzi po ludziach. Chodzi i pyta o różne rzeczy, uważnie obserwuje, a potem wyciąga wnioski. Młody mężczyzna miał być spadkobiercą kancelarii adwokackiej swojego ojca. Jednak Jacek porzucił studia i szuka profesji, w której czułby się dobrze i mógłby pracować. Póki co utrzymuje się z wynajmu kilku mieszkań. Ma jednak w życiu cel - pobiec w maratonie. Dlatego też skrupulatnie się do niego przygotowuje, wykorzystując każdą wolną chwilę na trening biegowy. W związku z tym sportowy ubiór to najczęstszy outfit, w którym zostaje przedstawiony przy różnych okazjach.
"Arszenik i stare obrazy" to zbiór trzech krótkich historii kryminalnych. To moje pierwsze spotkanie z Jackiem Przypadkiem i już powiem, że nie ostatnie. Poznajemy bohaterów przewijających się przez opowiadania. Spotkamy Młodego Boga Seksu czyli przyjaciela Jacka, Błażeja, prawnika. Nie małą rolę odgrywa tu też Irmina Bamber, starsza sąsiadka Jacka, która ma rozległe znajomości. Ania, dziennikarka, która próbuje usidlić Przypadka, również przewija się przez karty książki. Podobnie jak Marzena, była udawana narzeczona mężczyzny, pracująca w kancelarii jego ojca.
Każde opowiadanie to inna sprawa, z którą musi zmierzyć się Jacek. Jego przenikliwy umysł, zmysł obserwacji i zdolność wyciągania wniosków pozwalają mu bawić się (póki co) w detektywa. I poprawnie, a przede wszystkim szybciej, rozwiązywać zagadki od dedykowanemu ku temu celowi podkomisarzowi Łosiowi.
"Arszenik i stare obrazy" to komedia kryminalna. Jacek da się lubić, choć czasami jego zachowanie pozostawia wiele do życzenia. Również sportowy strój, w którym często zjawia się na spotkania, może budzić zastrzeżenia. Ale jest oryginałem, inteligentnym i dostarcza wraz z pozostałymi bohaterami odpowiedniej dawki rozrywki. A przecież o to w lekkich kryminałach chodzi.
"Arszenik i stare obrazy" to zbiór trzech krótkich historii kryminalnych. To moje pierwsze spotkanie z Jackiem Przypadkiem i już powiem, że nie ostatnie. Poznajemy bohaterów przewijających się przez opowiadania. Spotkamy Młodego Boga Seksu czyli przyjaciela Jacka, Błażeja, prawnika. Nie małą rolę odgrywa tu też Irmina Bamber, starsza sąsiadka Jacka, która ma rozległe znajomości. Ania, dziennikarka, która próbuje usidlić Przypadka, również przewija się przez karty książki. Podobnie jak Marzena, była udawana narzeczona mężczyzny, pracująca w kancelarii jego ojca.
Każde opowiadanie to inna sprawa, z którą musi zmierzyć się Jacek. Jego przenikliwy umysł, zmysł obserwacji i zdolność wyciągania wniosków pozwalają mu bawić się (póki co) w detektywa. I poprawnie, a przede wszystkim szybciej, rozwiązywać zagadki od dedykowanemu ku temu celowi podkomisarzowi Łosiowi.
"Arszenik i stare obrazy" to komedia kryminalna. Jacek da się lubić, choć czasami jego zachowanie pozostawia wiele do życzenia. Również sportowy strój, w którym często zjawia się na spotkania, może budzić zastrzeżenia. Ale jest oryginałem, inteligentnym i dostarcza wraz z pozostałymi bohaterami odpowiedniej dawki rozrywki. A przecież o to w lekkich kryminałach chodzi.
July 28, 2024
Zacznijmy od tego, że "Arszenik i stare obrazy" to zbiór trzech opowiadań będących pierwszymi sprawami Jacka, o czym moim zdaniem warto wspomnieć. Jeśli chodzi o treść to przyznaję, że początek raczej zniechęca i sprawia, że bohaterowie tej powieści zrażają nas do siebie. Tu ktoś zdradza żonę, tam zaś ktoś inny liczy na przygodny seks na każdym kroku, a jeszcze inny bohater uważa, że każda dziewczyna ślini się na jego widok. Nasz obraz postaci budowany jest na ich wadach, co nie budzi sympatii. Z czasem jednak przymykamy na to oko i jest nam łatwiej czytać o sprawach Jacka Przypadka. Niestety denerwujący, zapatrzony w siebie (co graniczy z głupotą) i cięty na głównego bohatera policjant także nie zachwyca.
Jeśli jednak zaciśniemy zęby i zapomnimy o uprzedzeniach, może nawet polubimy tę książkę.
Taka jest moja opinia, czy Wasza będzie podobna przekonajcie się sami.
Jeśli jednak zaciśniemy zęby i zapomnimy o uprzedzeniach, może nawet polubimy tę książkę.
Taka jest moja opinia, czy Wasza będzie podobna przekonajcie się sami.
November 12, 2023
No zdecydowanie nie jest to książka dla mnie. Nie jest zła, ale po prostu nie mój typ literatury. Wolę jak akcja jest szybsza i bardziej zwarta, a tutaj jak dla mnie było zbyt wiele wątków pobocznych, które mnie rozpraszały.
September 23, 2021
Nie podobała mi się, niestety. Liczyłam na coś więcej.
May 10, 2022
3,75⭐
Przyjemna lektura na oderwanie się od roboty. Nic wybitnego, czy wyjątkowego, ale po prostu dobra rozrywka😌
Przyjemna lektura na oderwanie się od roboty. Nic wybitnego, czy wyjątkowego, ale po prostu dobra rozrywka😌
July 15, 2022
Przyjemnie spędzony czas - czyta się szybko, napisanie błyskotliwie i idealnie wpisuje się w moje poczucie humoru.
August 11, 2023
spodziewalam sie ze bedzie lepsza, nie zachwycila mnie
August 26, 2023
Naprawdę fajne! Sprawnie napisane, z poczuciem humoru i sporym przymrużeniem oka. I nie patetycznie :D Przyjemna rozrywka.
September 12, 2023
W paru miejscach korekta srogo zawiodła.
Lekkie czytadełko, przyjemni bohaterowie. Książka zawiera trzy osobne króciutkie historie.
Lekkie czytadełko, przyjemni bohaterowie. Książka zawiera trzy osobne króciutkie historie.
January 20, 2024
Bardzo przyjemne czytadło
April 11, 2022
książkę czytało mi się szybko i przyjemnie. sama fabuła mimo, że nie jest skomplikowana, bardzo mi się podobała i czytałam ją z zaciekawieniem czekając na rozwiązanie sprawy
Displaying 1 - 20 of 20 reviews