What do you think?
Rate this book
De doodgravers van België
'De doodgravers van België' is het ware verhaal, achter de schermen, van 662 dagen regeringscrisis. Wetstraatjournalist Wouter Verschelden (Newsweek België) sprak met alle hoofdrolspelers en reconstrueerde op basis van de input van onder meer Alexander De Croo, Paul Magnette, Bart De Wever, Conner Rousseau, Koen Geens, Georges-Louis Bouchez, etc… een bijzonder spectaculair verhaal. Het geheel leest als een film, inclusief de dialogen, wordt verteld in een hoog tempo. De hoofdpersonages worden telkens met hun bio voorgesteld, waarbij de lezer interessante details krijgt over hun persoonlijkheid en handelswijze. Op een paar cruciale vragen biedt het boek een antwoord: • Waarom kost het Alexander De Croo (Open Vld) tien maanden van aarzelen, draaien en keren, voor hij uiteindelijk premier wordt van een Vivaldi-regering? Wat hing hem boven het hoofd? • En hoever precies gingen Bart De Wever (N-VA) en Paul Magnette (PS) in het sluiten van hun ‘grote deal’ voor Belgie?? • Wat was precies de rol van het Paleis, waarom wilde de koning zo graag een coalitie van N-VA en PS? • Hoe draaide het land, ten midden van een pandemie, met een niet-functionerende regering, inclusief een ‘Superkern’? ‘De doodgravers van Belgie?’ geeft een unieke inkijk in de machinekamer van de Belgische politiek. Het verhaal neemt u mee naar confidentie?le gesprekken tussen partijvoorzitters en de koning, geheime afspraken op Brusselse appartementen, dure gezworen eden, en een boulevard van gebroken beloften. Het is een verslag van een woelige periode, met minderheidskabinetten tijdens een pandemie, die geplaagd worden door intrige en verraad. Hoe is het zo ver kunnen komen, en vooral, hoe moet het nu verder met de toekomst van dit complexe land, van Vlamingen en Franstaligen, in het hart van Europa?
272 pages, Paperback
First published June 30, 2021
13 people are currently reading
206 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 37 reviews
August 5, 2021
Uitermate boeiend relaas dat als een sneltrein leest, hoe vermoeiend de eindeloze toenaderingen en oprispingen ook zijn. De alomtegenwoordige wildgroei aan schrijffouten is wel storend.
July 11, 2022
Geeft zoals de reviews zeggen een goed overzicht hoe de regeringvorming van december 2018 tot oktober 2020 met regering-De Croo I tot stand kwam. Interessant aan dit boek: je vindt na elk hoofdstuk een één-pagina biografie van de belangrijkste personages! Echt een aanrader voor wie een goeie basis wil krijgen over het Belgische systeem. Merk wel op dat dit een opiniestuk is.
June 6, 2022
Triste de se dire que le livre est agréable de par les incroyables situations qu'il décrit.
October 9, 2022
Heel interessant! Uiteindelijk geef ik een zekere Karl toch wel gelijk: « the capitalist state serves as the managing committee of the bourgeoisie! »
March 3, 2022
Ik ben al lang niet meer de news junk die ik ooit was, maar regeringsformatie... dat gaat iedereen aan, en dus ook mij.
De korte samenvatting van dit boek: het is nog veel en veel erger dan het lijkt.
Aan wit samenwerken maar zwart verkondigen, continue afspraken maken en niet nakomen, expliciet plannen torpederen, mekaar het licht in de ogen niet gunnen.
Vooral Bouchez (simpelweg incompetent, op het randje van een geestelijke stoornis) en Wilmes komen hier nog slechter uit dan gedacht. Maar ook de interne rivaliteit in de CD&V is opmerkelijk, het twijfelen en pokeren van Magnette, het cynisme van De Wever. De enige die hier eigenlijk (redelijk) uitkomt, is Rousseau. (Niet mijn politicus, maar bon)
Eigenlijk is het verwonderlijk dat we al een regering hebben na de verkiezingen in 2019, als je dit leest.
De korte samenvatting van dit boek: het is nog veel en veel erger dan het lijkt.
Aan wit samenwerken maar zwart verkondigen, continue afspraken maken en niet nakomen, expliciet plannen torpederen, mekaar het licht in de ogen niet gunnen.
Vooral Bouchez (simpelweg incompetent, op het randje van een geestelijke stoornis) en Wilmes komen hier nog slechter uit dan gedacht. Maar ook de interne rivaliteit in de CD&V is opmerkelijk, het twijfelen en pokeren van Magnette, het cynisme van De Wever. De enige die hier eigenlijk (redelijk) uitkomt, is Rousseau. (Niet mijn politicus, maar bon)
Eigenlijk is het verwonderlijk dat we al een regering hebben na de verkiezingen in 2019, als je dit leest.
July 9, 2021
Op 2 avonden uitgelezen. Ik kom van een wekenlang gevecht met de welwillenden.. Dit was een echte verademing. Ook al weet je waar het op uitdraait. Het is echt interessant. Hulde aan Wouter Verschelden! Ik lees ook bijna dagelijks zijn kroniek over de wetstraat en dat is ook altijd uitstekend geschreven.
January 16, 2022
Korte samenvatting van de regeringsonderhandelingen: Met N-VA? Zonder N-VA? Met N-VA? Zonder N-VA? Met N-VA? Zonder N-VA? Met de Groenen? Zonder de Groenen? Met N-VA? Zonder N-VA? Met de MR? Zonder de MR? Met N-VA? Zonder N-VA? Met CD&V dan? Of zonder CD&V? Met N-VA? Zonder N-VA? Met N-VA? Zonder N-VA? ...
en dat dan twee jaar lang.
en dat dan twee jaar lang.
December 24, 2021
Heel goed geschreven, leest erg vlot. Een duidelijk beeld van de Belgische onderhandelingen en hoe de vorming van een regering vaak van persoonlijke ambitie & vetes afhangen. Klein minpunt; veel taalfouten.
January 18, 2022
Leve de AP!
July 28, 2021
Een waardige poging om de recentste regeringsvorming overzichtelijk te brengen. Geschreven zoals Verschelden's nieuwsbrieven: vluchtig, snedig, een tikkeltje cynisch. Maar ook: het boek staat werkelijk bol van de tik-, en spelfouten (inclusief DT-fouten).
Hoe de auteur aan al zijn quotes geraakt is mij een raadsel, maar ze geven een geweldig inzicht in de persoonlijkheid van de mensen achter de politiek en hoe die de regeringsvorming richting geven.
Aanrader voor politiek-nerds.
Hoe de auteur aan al zijn quotes geraakt is mij een raadsel, maar ze geven een geweldig inzicht in de persoonlijkheid van de mensen achter de politiek en hoe die de regeringsvorming richting geven.
Aanrader voor politiek-nerds.
July 14, 2021
Accuraat, minder sensationeel dan gedacht. En, uiteraard, met het verwachte happy end.
June 5, 2024
Ik wacht op boek twee, in 2026
July 3, 2024
Moet ik je nu aanraden om dit boek te lezen? Of net vooral niét te lezen? Ik twijfel ...
Dat heeft, voor alle duidelijkheid, niets te maken met het talent van de schrijver. Wouter Verschelden heeft met “De Doodgravers van België” een referentiewerk afgeleverd. Nog maar zelden heeft iemand een relatief korte periode in de Belgische politiek zo grondig uitgevlooid, voorzien van details, feiten en cijfers en die dan aangevuld met essentiële informatie uit interviews. Het geheel is opgedeeld in behapbare stukken, die het lezen in etappes ook gemakkelijker maakt. Daarnaast zijn er tussen de hoofdstukken door ook korte biografieën te vinden van de hoofdrolspelers.
Het geheel biedt een volledige en verhelderende blik op de cruciale periode in de vaderlandse politiek: van de val van de regering Michel tot de eedaflegging van de regering De Croo.
Meestal sluit ik dit soort lofbetuigingen voor een boek af met het advies om het zeker ook eens ter hand te nemen. Maar in dit geval twijfel ik.
Dat heeft vooral te maken met mijn burgerzin.
Immers, meteen nadat ik het boek uit had, was ik zodanig gedegouteerd door het bedrog, de leugens, de dolken in de rug, de incompetentie en de complete afwezigheid van ethiek bij zowat iedereen die een rol van betekenis speelt in dit boek en dus in de nationale politiek, dat ik meteen getekend had als iemand zou hebben voorgesteld om de guillotine weer in te voeren. Maar tientallen politici op een schavot onthoofden is, nu ik wat meer afstand heb genomen, mogelijks toch iets waar we beter niet opnieuw mee beginnen. Maar het idee helemaal afvoeren doe ik nog altijd niet.
De politici die ons land besturen vallen zonder enige uitzondering in minstens een paar van de volgende categoriën: bedriegers, leugenaars, sexisten, machtswellustelingen, jaloerse kinderen, incompetente charlatans, … en zo kan ik nog wel even doorgaan. Daar laat dit boek geen twijfel over bestaan.
En dan moet je weten dat ik 25 jaar politiek actief was in Affligem en dus één en ander gewend ben.
Ik was naast kwaad op zowat alle hoofdrolspelers ook teleurgesteld. Een paar van de actoren van wie ik beter had verwacht, blijken eigenlijk uit precies hetzelfde hout gesneden te zijn. Hooguit 2 van hen verdienen enige clementie omdat ze anders dan de rest toch blijken te beschikken over enige naïviteit en toch nog enigszins vertrekken vanuit het standpunt dat wat ze doen in ieder geval goed zou moeten zijn voor de maatschappij. Over wie ik het nu heb ga ik niet vertellen – ééntje was in ieder geval een verrassing voor me.
Dus moet je het boek nu lezen of niet? De vraag doet me denken aan Plato’s “Allegorie van de Grot”. Wil je weten hoe ’t er écht aan toe gaat in de wereld en daardoor ook de gevolgen dragen (in dit geval: de enorme teleurstelling in wie ons regeert en het verlies in enige hoop dat het ooit beter zal gaan)? Of wil je liever verder gaan in de zoete illusie dat alles uiteindelijk toch goed zit?
De keuze ligt bij jou. Net als Neo in “The Matrix” ga je zelf moeten kiezen. Slik je de “Rode Pil” of de “Blauwe Pil”? Lees je “De Doodgravers van België” of niet?
Denk goed na voor je kiest.
Dat heeft, voor alle duidelijkheid, niets te maken met het talent van de schrijver. Wouter Verschelden heeft met “De Doodgravers van België” een referentiewerk afgeleverd. Nog maar zelden heeft iemand een relatief korte periode in de Belgische politiek zo grondig uitgevlooid, voorzien van details, feiten en cijfers en die dan aangevuld met essentiële informatie uit interviews. Het geheel is opgedeeld in behapbare stukken, die het lezen in etappes ook gemakkelijker maakt. Daarnaast zijn er tussen de hoofdstukken door ook korte biografieën te vinden van de hoofdrolspelers.
Het geheel biedt een volledige en verhelderende blik op de cruciale periode in de vaderlandse politiek: van de val van de regering Michel tot de eedaflegging van de regering De Croo.
Meestal sluit ik dit soort lofbetuigingen voor een boek af met het advies om het zeker ook eens ter hand te nemen. Maar in dit geval twijfel ik.
Dat heeft vooral te maken met mijn burgerzin.
Immers, meteen nadat ik het boek uit had, was ik zodanig gedegouteerd door het bedrog, de leugens, de dolken in de rug, de incompetentie en de complete afwezigheid van ethiek bij zowat iedereen die een rol van betekenis speelt in dit boek en dus in de nationale politiek, dat ik meteen getekend had als iemand zou hebben voorgesteld om de guillotine weer in te voeren. Maar tientallen politici op een schavot onthoofden is, nu ik wat meer afstand heb genomen, mogelijks toch iets waar we beter niet opnieuw mee beginnen. Maar het idee helemaal afvoeren doe ik nog altijd niet.
De politici die ons land besturen vallen zonder enige uitzondering in minstens een paar van de volgende categoriën: bedriegers, leugenaars, sexisten, machtswellustelingen, jaloerse kinderen, incompetente charlatans, … en zo kan ik nog wel even doorgaan. Daar laat dit boek geen twijfel over bestaan.
En dan moet je weten dat ik 25 jaar politiek actief was in Affligem en dus één en ander gewend ben.
Ik was naast kwaad op zowat alle hoofdrolspelers ook teleurgesteld. Een paar van de actoren van wie ik beter had verwacht, blijken eigenlijk uit precies hetzelfde hout gesneden te zijn. Hooguit 2 van hen verdienen enige clementie omdat ze anders dan de rest toch blijken te beschikken over enige naïviteit en toch nog enigszins vertrekken vanuit het standpunt dat wat ze doen in ieder geval goed zou moeten zijn voor de maatschappij. Over wie ik het nu heb ga ik niet vertellen – ééntje was in ieder geval een verrassing voor me.
Dus moet je het boek nu lezen of niet? De vraag doet me denken aan Plato’s “Allegorie van de Grot”. Wil je weten hoe ’t er écht aan toe gaat in de wereld en daardoor ook de gevolgen dragen (in dit geval: de enorme teleurstelling in wie ons regeert en het verlies in enige hoop dat het ooit beter zal gaan)? Of wil je liever verder gaan in de zoete illusie dat alles uiteindelijk toch goed zit?
De keuze ligt bij jou. Net als Neo in “The Matrix” ga je zelf moeten kiezen. Slik je de “Rode Pil” of de “Blauwe Pil”? Lees je “De Doodgravers van België” of niet?
Denk goed na voor je kiest.
July 31, 2021
Bijzonder goed boek van Verschelden. Geeft een vrij waarheidsgetrouw beeld van hoe de 600+ dagen regeringsonderhandelingen plaatsvonden, maar laten bij deze ook toe om dit al meer geobjectiveerd/vanop een afstand te doen (nu we al een jaar met regering zitten). Heb mijn beeld over een aantal mensen moeten bijstellen na dit complete overzicht. Grote hulde aan Magnette, De Wever en Conner Rousseau, die er bijna in slaagden om hun eigen ideeën deels overboord te gooien om samen met de ander een historisch akkoord te smeden ("we zien wel hoe we dit aan de achterban verkopen"). De incompetentie, zelfgenoegzaamheid en machtsgeilheid van alle liberalen (zowel OpenVLD als MR) was ook een opvallende. Wat dan ook tot de huidige regering geleid heeft. Letterlijk te lezen: Lachaert en Bouchez hebben een zeer linkse nota geslikt, gewoon om maar te kunnen regeren.
En eigenlijk is het heel spijtig om lezen dat we nu, wat ontstaansgeschiedenis betreft, met de zwakst mogelijke regering zitten, met een programma dat bulkt van wantrouwen. Elke voorzitter heeft een aantal veto's mogen stellen (abortus voor CD&V, kerncentrales voor Groen, ...) en het enige waar het huidige akkoord uit bestaat zijn die zaken "waar niemand anders moeilijk over deed".
Zolang Alexander maar premier kon zijn. Al moest hij daarvoor eerst een "kwestie met de pers oplossen" zodat het nodige nieuws van zijn (gewenste) affaire met een Italiaanse pornoster niet te publiek in de media kwam.
Deze onderhandelingen hadden duidelijk alles om ook verfilmd te worden! Lijkt me een ideale tv-serie als aanloop naar de verkiezingen van 2024. Waar wachten jullie nog op, VRT/VTM?
En eigenlijk is het heel spijtig om lezen dat we nu, wat ontstaansgeschiedenis betreft, met de zwakst mogelijke regering zitten, met een programma dat bulkt van wantrouwen. Elke voorzitter heeft een aantal veto's mogen stellen (abortus voor CD&V, kerncentrales voor Groen, ...) en het enige waar het huidige akkoord uit bestaat zijn die zaken "waar niemand anders moeilijk over deed".
Zolang Alexander maar premier kon zijn. Al moest hij daarvoor eerst een "kwestie met de pers oplossen" zodat het nodige nieuws van zijn (gewenste) affaire met een Italiaanse pornoster niet te publiek in de media kwam.
Deze onderhandelingen hadden duidelijk alles om ook verfilmd te worden! Lijkt me een ideale tv-serie als aanloop naar de verkiezingen van 2024. Waar wachten jullie nog op, VRT/VTM?
October 14, 2022
Wat beschreven wordt in het boek is absoluut de moeite waard. Dit zijn eigenlijk dingen die iedereen zou moeten weten. Wouter heeft een enorme dossierkennis en begrijpt als geen ander hoe de politiek werkt. Hij blijft ook steeds opmerkelijk neutraal.
Hiermee zet hij eigenlijk de traditie van Hugo De Ridder verder, en is dit boek een moderne versie van "De strijd om de 16".
Dat is het goede nieuws. De inhoud is dus prima, en voor iemand die de politiek volgt is dit een must-read.
De manier van schrijven daarentegen laat te wensen over. In andere reviews lees je al dat het vol taalfouten staat. Dit betekent gewoon dat er geen redacteur geweest is die het boek mee heeft nagelezen en vorm gegeven, wat ook op andere vlakken duidelijk te merken valt. Het boek leest niet aangenaam.
De vormgeving vind ik heel mooi, maar ook hier weer worden fouten gemaakt. Zo zijn sommige delen (zoals de biografieën) in een te klein letertype gedrukt, wat lastig is voor de ogen.
Hiermee zet hij eigenlijk de traditie van Hugo De Ridder verder, en is dit boek een moderne versie van "De strijd om de 16".
Dat is het goede nieuws. De inhoud is dus prima, en voor iemand die de politiek volgt is dit een must-read.
De manier van schrijven daarentegen laat te wensen over. In andere reviews lees je al dat het vol taalfouten staat. Dit betekent gewoon dat er geen redacteur geweest is die het boek mee heeft nagelezen en vorm gegeven, wat ook op andere vlakken duidelijk te merken valt. Het boek leest niet aangenaam.
De vormgeving vind ik heel mooi, maar ook hier weer worden fouten gemaakt. Zo zijn sommige delen (zoals de biografieën) in een te klein letertype gedrukt, wat lastig is voor de ogen.
October 13, 2021
Sinds België de langste regeringsformatie op haar naam heeft staan (... dagen), is het voor politieke journalisten mogelijk om de totstandkoming van een nieuwe coalitie in boekvorm te gieten. In het geval van dit boek had Wouter Verschelden 269 meestal dichtbedrukte bladzijden nodig om de verscheidene intriges, ruzies en paringsdansen uit de doeken te doen.
Toen op 26 mei 2019 de resultaten binnenkwamen uit Vlaanderen en Wallonië vielen twee op.
Ten eerste had de kiezer enorm verschillend gestemd: in Vlaanderen rechts, in Brussel en Wallonië links. Ten tweede en als gevolg daarvan had de kiezer de kaarten nog moeilijker geschud dan ze de dag ervoor lagen. Herinner dat het land dan al sinds december 2018 omwille van Marrakesh op automatische piloot voer met gelegenheidspremier Wilmès in een minderheidsregering.
Koning na mei 29 VB PTB PS N-VA grootste partijen via staatshervorming en sociale accenten pensioenen cf Renard
Vl soc VDL en Reynders als informateur
VB koning en BDW
N-VA wil zo signaal kiezer maar schok PS
Waals wegens geen cdH PS mr Ecolo
Brussel PS tegen MR maar VLD
Vlaams te nipt met sp.a, centrumrechts
Michel dwarsboomt PS en N-Va (rancune tav n-va)
N-va te vroeg Vlaams Zweeds
PS te vroeg Ecolo Waals
Rutten springt niet als Vlaamse minister
Reynders Michel Europa
La resistance Q ADC EL
Geens, Crevits en Beke paars-geel
Rousseau geen exclusieven
Magnette afgeven media N-VA maar bereid comm akkoord in ruil voor SZ
Coens en Bouchez B dus tegen paars-geel
Magnette onmogelijke driehoek Mr PS n-va
Geens wil paars-geel kans geven Coens Vivaldi
Corona noodregering met PS en N-Va aanvulling Zweedse rest
Coens bevraagt achterban die is pro paars-geel en Vlaamse meerderheid tegen Vivaldi
Rousseau poogt n-va en PS samen
Noodregering maar Magnette en Bouchez (MR helft minister rest Zweeds) saboteren en klikken Groenen vast
Rousseau is loyaal tov afspraak BDW poging paars-veel
Zelf: niet alles is wat lijkt Bouchez niet rechts maar ijdel Rousseau niet kindsoldaat maar politieke visie Magnette fulmineren n-va en pogen akkoord
Wilmes nul inspanning formatie en anti n-va
Doodgravers B Rousseau beter akkoord n-va anders volgende maal n-va en vb
Via tripartite hoopt PS naar Vivaldi
Lachaert blz 195 citaat
Wilmes blundert comm maar wel populair in Wallonië PS wil rest Zweeds torpederen
Vanuit tripartite geblokt door Wilmes en Nollet
Poging Arizona maar te nipt en kan geen communautaire hervorming
Continue perslekken en gebroken woorden en ruzies
Bouchez wil parlement over abortus veto Coens
Vanuit Arizona nieuwe as n-va PS sp die al nota schrijft
Groen-blauwe as die cd&v en sossen vindt ondanks Coens abortus en vete Bouchez Magnette
Toen op 26 mei 2019 de resultaten binnenkwamen uit Vlaanderen en Wallonië vielen twee op.
Ten eerste had de kiezer enorm verschillend gestemd: in Vlaanderen rechts, in Brussel en Wallonië links. Ten tweede en als gevolg daarvan had de kiezer de kaarten nog moeilijker geschud dan ze de dag ervoor lagen. Herinner dat het land dan al sinds december 2018 omwille van Marrakesh op automatische piloot voer met gelegenheidspremier Wilmès in een minderheidsregering.
Koning na mei 29 VB PTB PS N-VA grootste partijen via staatshervorming en sociale accenten pensioenen cf Renard
Vl soc VDL en Reynders als informateur
VB koning en BDW
N-VA wil zo signaal kiezer maar schok PS
Waals wegens geen cdH PS mr Ecolo
Brussel PS tegen MR maar VLD
Vlaams te nipt met sp.a, centrumrechts
Michel dwarsboomt PS en N-Va (rancune tav n-va)
N-va te vroeg Vlaams Zweeds
PS te vroeg Ecolo Waals
Rutten springt niet als Vlaamse minister
Reynders Michel Europa
La resistance Q ADC EL
Geens, Crevits en Beke paars-geel
Rousseau geen exclusieven
Magnette afgeven media N-VA maar bereid comm akkoord in ruil voor SZ
Coens en Bouchez B dus tegen paars-geel
Magnette onmogelijke driehoek Mr PS n-va
Geens wil paars-geel kans geven Coens Vivaldi
Corona noodregering met PS en N-Va aanvulling Zweedse rest
Coens bevraagt achterban die is pro paars-geel en Vlaamse meerderheid tegen Vivaldi
Rousseau poogt n-va en PS samen
Noodregering maar Magnette en Bouchez (MR helft minister rest Zweeds) saboteren en klikken Groenen vast
Rousseau is loyaal tov afspraak BDW poging paars-veel
Zelf: niet alles is wat lijkt Bouchez niet rechts maar ijdel Rousseau niet kindsoldaat maar politieke visie Magnette fulmineren n-va en pogen akkoord
Wilmes nul inspanning formatie en anti n-va
Doodgravers B Rousseau beter akkoord n-va anders volgende maal n-va en vb
Via tripartite hoopt PS naar Vivaldi
Lachaert blz 195 citaat
Wilmes blundert comm maar wel populair in Wallonië PS wil rest Zweeds torpederen
Vanuit tripartite geblokt door Wilmes en Nollet
Poging Arizona maar te nipt en kan geen communautaire hervorming
Continue perslekken en gebroken woorden en ruzies
Bouchez wil parlement over abortus veto Coens
Vanuit Arizona nieuwe as n-va PS sp die al nota schrijft
Groen-blauwe as die cd&v en sossen vindt ondanks Coens abortus en vete Bouchez Magnette
October 20, 2021
I apolgize for the writer, nothing personal.
But i could not enjoy the book at all !
Only the bio’s of the various politicians were straightforward. The remaining of the book consists of a series of statements, quotes, situations & dialogues that occurred. But the book fails to reflect conclusions, deductions.
It feels like endless pages recounting the negotiations but without any conclusions nor structure.
Even the timeline did not imply much.
Normally when reading thru pages, or a chapter, one is able to summarize certain content.
In this book, feels like impossible. Due to scattered contents without contents.
Really, I found it a very uninteresting book !
I did not even manage to read it out till the end, which rarely happens.
But i could not enjoy the book at all !
Only the bio’s of the various politicians were straightforward. The remaining of the book consists of a series of statements, quotes, situations & dialogues that occurred. But the book fails to reflect conclusions, deductions.
It feels like endless pages recounting the negotiations but without any conclusions nor structure.
Even the timeline did not imply much.
Normally when reading thru pages, or a chapter, one is able to summarize certain content.
In this book, feels like impossible. Due to scattered contents without contents.
Really, I found it a very uninteresting book !
I did not even manage to read it out till the end, which rarely happens.
December 26, 2024
Verschelden heeft kennis van zaken, en gecombineerd met een sterke schrijfstijl, maakt hij van dit boek een pareltje. Het is een erg interessante chronologische weergave van de regeringsvorming van Vivaldi, die een erg pijnlijke ontstaansgeschiedenis kende.
Met mini-biografiën en quotes te sprokkelen, luistert Verschelden dit boek aanzienlijk op. Wel dient er bemerkt te worden dat de journalist zijn eigen visie als de enige juiste aanschouwt, wat het objectiviteitsgehalte in het boek aanzienlijk naar beneden haalt. De haast continue referenties naar een 'linkse pers' hebben iets weg van de N-VA-propagandamachine, die hier niet als waarheid moet geprezen worden.
Afgezien daarvan, een goed geschreven en interessant boek!
Met mini-biografiën en quotes te sprokkelen, luistert Verschelden dit boek aanzienlijk op. Wel dient er bemerkt te worden dat de journalist zijn eigen visie als de enige juiste aanschouwt, wat het objectiviteitsgehalte in het boek aanzienlijk naar beneden haalt. De haast continue referenties naar een 'linkse pers' hebben iets weg van de N-VA-propagandamachine, die hier niet als waarheid moet geprezen worden.
Afgezien daarvan, een goed geschreven en interessant boek!
July 11, 2021
Juist uitgelezen. Dit boek is razend interessant voor wie geinteresseerd in de Belgische politiek en een zicht wil krijgen waarom het in Belgie altijd zo lang duurt voor er een regering kan gevormd worden, een zicht wil krijgen op wat er echt gebeurt ipv wat vertelt wordt in de media en wie wil kunnen inschatten wie de doodgravers van Belgie zijn. Leest als een trein, zelfs voor geinteresseerden in de Belgische politiek verbaast het regelmatig en wat ook tof is, is dat er biografieen van de keyplayers inzitten. Dat helpt om de psychologie van de onderhandelaars te begrijpen (hoewel dat vaak moeilijk volledig te begrijpen is). Aanrader !
April 8, 2023
De Doodgravers van België. Wouter Verschelden.
Interessante kroniek van de federale regeringsvorming in België na de verkiezingen van 2019. Interessant, en tevens ontluisterend, op basis van de enorme spagaat tussen het gehuichel van politici voor de camera’s en wat binnenskamers verteld (of geroepen) wordt. Het zijn tenslotte ook maar mensen. Ze zouden er dan ook goed aan doen dat gewoon toe te geven, in plaats van voortdurend opgesmukte halve waarheden en hele leugens te debiteren in het openbaar. Het mag gezegd worden dat ook de media hierbij een onfrisse rol spelen. Uiteindelijk lijken Bart De Wever en Paul Magnette degenen die in liegen en bedriegen het minst ver gaan. Ze geven dan ook vaak een cynische indruk. Hoe kan het ook anders. Misschien daardoor dat ze ondanks diepe ideologische verschillen als persoon toch redelijk overeen lijken te komen, met als hoogtepunt een aanzet tot grondige staatshervorming, genre confederalisme, in de zomer van 2020. Verschelden lijkt dit de belangrijkste episode van de hele vaudeville te vinden, ondanks de (voorlopige?) mislukking.
Waar Verschelden al zijn persoonlijke quotes van achter de schermen haalt, weet ik niet, en ook niet of ze allemaal waar zijn. Heeft hij al wat processen wegens smaad aan zijn been? Zo niet, dan ben ik geneigd hem het voordeel van de twijfel te geven, en zijn het vooral de politici die er slecht uitkomen. Tophypocrieten, hypertrofische ego’s, kontendraaiers en voornamelijk bezig met hun eigen carrière.
Bij de Romeinen was een geijkte politieke tactiek het planten van messen in ruggen. Nu gebeurt dat ook nog, maar gelukkig enkel symbolisch.
Interessante kroniek van de federale regeringsvorming in België na de verkiezingen van 2019. Interessant, en tevens ontluisterend, op basis van de enorme spagaat tussen het gehuichel van politici voor de camera’s en wat binnenskamers verteld (of geroepen) wordt. Het zijn tenslotte ook maar mensen. Ze zouden er dan ook goed aan doen dat gewoon toe te geven, in plaats van voortdurend opgesmukte halve waarheden en hele leugens te debiteren in het openbaar. Het mag gezegd worden dat ook de media hierbij een onfrisse rol spelen. Uiteindelijk lijken Bart De Wever en Paul Magnette degenen die in liegen en bedriegen het minst ver gaan. Ze geven dan ook vaak een cynische indruk. Hoe kan het ook anders. Misschien daardoor dat ze ondanks diepe ideologische verschillen als persoon toch redelijk overeen lijken te komen, met als hoogtepunt een aanzet tot grondige staatshervorming, genre confederalisme, in de zomer van 2020. Verschelden lijkt dit de belangrijkste episode van de hele vaudeville te vinden, ondanks de (voorlopige?) mislukking.
Waar Verschelden al zijn persoonlijke quotes van achter de schermen haalt, weet ik niet, en ook niet of ze allemaal waar zijn. Heeft hij al wat processen wegens smaad aan zijn been? Zo niet, dan ben ik geneigd hem het voordeel van de twijfel te geven, en zijn het vooral de politici die er slecht uitkomen. Tophypocrieten, hypertrofische ego’s, kontendraaiers en voornamelijk bezig met hun eigen carrière.
Bij de Romeinen was een geijkte politieke tactiek het planten van messen in ruggen. Nu gebeurt dat ook nog, maar gelukkig enkel symbolisch.
September 8, 2021
De auteur schept een duidelijk beeld van de regeringsvorming. Duidelijk, met zin voor analyse en een relaas dat leest als een trein. Een happy end kan je het niet noemen, maar dat hoeft ook niet. Het einde kennen we. De weg er naar toe is echter intriest en doorspekt met dodelijke persoonlijke ambitie.
Toch wel wat schrijffouten, en dat stoort.
Toch wel wat schrijffouten, en dat stoort.
May 17, 2022
Boeiend boek, heel vlot geschreven. Erg verhelderend als je de regeringsvorming enkel in de kranten volgde (waar dit zelfs al vaak een sidenote was i.h.k.v. de coronacrisis). Geeft allesbehalve een fraai beeld van de Belgische politiek anno 2020.
Op zich niet zoveel taalfouten opgemerkt zoals de andere reviews meegaven, maar we zitten dan ook enkele drukken verder.
Aanrader!
Op zich niet zoveel taalfouten opgemerkt zoals de andere reviews meegaven, maar we zitten dan ook enkele drukken verder.
Aanrader!
June 11, 2022
Een hilarisch boek. Jammer voor de Belgen dat dit geen fictie is maar pure waarheid.
De Belgische politici werken hard, maar dan vooral op de zenuwen en op de lachspieren...
De dag dat de Waalse politici vaststellen dat Vlaanderen de geldkraan dichtdraait, zal dit ongelooflijk ingewikkekd Belgenlandje er vrij snel simpel uitzien
En die dag komt, na elke verkiezing, steeds dichterbij....
De Belgische politici werken hard, maar dan vooral op de zenuwen en op de lachspieren...
De dag dat de Waalse politici vaststellen dat Vlaanderen de geldkraan dichtdraait, zal dit ongelooflijk ingewikkekd Belgenlandje er vrij snel simpel uitzien
En die dag komt, na elke verkiezing, steeds dichterbij....
May 14, 2022
Le nouveau Hugo De Ridder est arrivé?! Boeiend relaas dat doet nadenken over de toekomst van ons land en zij die het besturen. De lay-Outer had wel beter zijn best mogen doen met de tijdslijn die enorm rommelig is en verwarring schept (wellicht het omgekeerde van wat de auteur initieel beoogde)
December 16, 2022
Amusante spannende kijk achter de schermen van de coalitievorming van Vivaldi met alle sappige details, maar veel sensatie en framing die je met een korrel zout moet nemen. Ook een voorbeeld van de overmatig pessimistische kijk op politiek in België.
July 2, 2023
In één ruk uitgelezen op een lange vlucht. Goed geschreven, interessante weetjes en verhalen. Ik lees elke dag Wouter’s nieuwsbrief dus was al wel goed op de hoogte, maar er waren nog meer nieuwe inzichten. Zeker de moeite voor wie geboeid is door Belgische politiek!
January 14, 2025
Confronterend om te lezen hoe het er achter de schermen aan toe gaat in de Belgische politiek. Zelfs in tijden van crisis, blijft het een spel van ego's, postjes, en bitter weinig inhoud. Geen enkele politicus komt hier goed naar voren.
July 23, 2021
Het boek is goed geschreven en leest in een rotvaart. Enorm interessant en brengt inzichten naar voor zonder een oordeel te vellen. Een aanrader voor iedereen met een interesse in Belgische politiek!
September 13, 2021
De Dag Allemaal van de Wetstraat, meer kan ik er niet over zeggen. Inhoudelijk dikke nul, spreekt zichzelf soms tegen, staat vol typo’s, inclusief dt fouten.
September 24, 2021
Een gedetailleerd verslag van de 660 dagen durende politieke saga die leidde tot de vorming van de regering De Croo I.Wat één dilettantisme van onze zogenaamde toppolitici.
Displaying 1 - 30 of 37 reviews