สยบรักจอมเสเพล เล่ม 5

สยบรักจอมเสเพล #5

by Mo Shu Bai, 墨书白, โม่ซูไป๋

ในสังคมจีน
คำว่า 'อีปู้เติงเทียน' หรือ 'ก้าวเดียวขึ้นสวรรค์' เป็นสิ่งที่หญิงสาวใฝ่ฝันกันมาก แล้วทำอย่างไรจึงจะขึ้นสวรรค์ได้ในก้าวเดียวเล่า?
ก็ต้องหาสามีดีๆ น่ะสิ!

เพื่อที่จะแต่งงานกับผู้ชายที่ดีพร้อม 'หลิ่วอวี้หรู' ใช้เวลาสิบห้าปีในการฝึกฝนตัวเองให้เป็นสตรีที่เพียบพร้อมอ่อนหวาน ฉลาด และช่างเอาอกเอาใจ

แต่ฝันหวานสิบห้าปีของนางกลับพังทลายลง
เมื่อสุดท้ายโชคไม่เข้าข้างทำให้นางต้องแต่งกับจอมเสเพล 'กู้จิ่วซื้อ'
เจ้าลูกเหง่พ่อแม่ไม่สั่งสอนที่วันๆ เอาแต่เที่ยวเตร่สำมะเลเทเมา เก่งสุดคือหาเรื่องใช้เงิน

จาก 'ก้าวเดียวขึ้นสวรรค์' กลายเป็น 'ก้าวเดียวลงนรก' นางควรทำอย่างไรต่อดี?
อ่อนแอก็แพ้ไปอย่างนั้นรึ!

ไม่...คนอย่างหลิ่วอวี้หรูไม่เคยพ่ายแพ้ให้กับโชคชะตา
ในเมื่อนางใช้เวลาสิบห้าปีในการฝึกฝนตัวเอง จะขอใช้เวลาห้าสิบปีที่เหลือในชีวิตฝึกฝนเขาบ้าง
เริ่มปฏิบัติการเปลี่ยนไอ้ชั่วให้เป็นผัวแห่งชาติ!

Genres: China

349 pages, ebook

First published March 3, 2021

About the author

Associated Names:
* Mo Shu Bai (English)
* 墨书白 (Chinese)
* โม่ซูไป๋ (Thai)

Reviews

[Ahgase · Rating 4 out of 5]

อ่านตรงสุราพิษแล้วอยากจะะซึ้งสักหน่อย
แต่อ่านแล้วมันเหมือนเรื่องที่เป็นที่มาของสำนวนหึงเหมือนน้ำส้มแตก (อะไรนี่ละกุจำบ่ได้และก็เดาได้ทุเรศมาก สำนวนเค้าเสียหมด55555) ที่ให้เมียกินยาพิษเพราะจะบังคับผัวแต่งงาน
แต่ยาพิษเป็นน้ำส้มแทนอะ
อ่านแล้วเออ มันใช่เลย ก็อปมาเลยปะ 5555
แล้วอีกอย่างมันเหลืออีกตั้ง3เล่ม! ปั๊ดโธ่! ใครจะไปเชื่อออออ
เล่มนี้อ่านแล้วรู้สึกอย่างเดียว
รู้สึกว่าถ้าตบหน้าอีองค์หญิงได้จะโดนค่าปรับเท่าไหร่
แต่ก็นั่นแหละ มีคนเค้าจัดการละ 555
เล่มนี้คิดว่าพระเอกน่ากลัวขึ้นนิดๆแล้วปะ ยังดีที่มีเมีย
เมียด่าเอาไว้ก่อน ดักเลย มึงอย่าบ้าเกินไป

อ่านไปอ่านมาก็มีเบื่อๆ ต่อไม่ค่อยติดเท่าไหร่(อาจจะเพราะยุ่งด้วย)
แต่ถ้ามันสนุกใช้ได้มันต้องดึงความสนใจให้เราลืมทุกอย่างเพื่อมาอ่านมันดิ ซึ่งเล่มนี้เนือยนิดนึง

ปล.อีลั่วกุว่ามึงต้องใช่ต้องใช่กับท่านน้าแน่ วางเดิมพัน5บาทเลยเอ้า!

[Anida · Rating 5 out of 5]

เราจะไม่เขียนอะไรมากมาย เพราะไม่อยาก spoil แต่อยากบอกว่า เล่มนี้เข้มข้นมาก ประลองปัญญากันไปมา ระหว่างอิลั่วกับพี่กู้

[Cherry Sawanya Munkongsujarit · Rating 5 out of 5]

เล่ม 5 พิมพ์ครั้งที่ 1 : มีนาคม 2564
เล่ม 5 :
กู้จิ้วซือมาหาหลิ่วอวี้หรู และเล่าเรื่องราวที่คุยกับฮ่องเต้ทั้งหมด หลิ่วอวี้หรูรู้ว่ากู้จิ่วซือมาแต่เจ็บขนาดไม่ได้สังเกตว่ากู้จิ่วซือเปลี่ยนชุดกับเย่ซื่ออัน วันรุ่งขึ้นก่อนเข้าประชุมเช้ากู้จิ่วซือก็กลับมาที่คุก เย่อซื่ออันโกรธมากเพราะกู้จิ่วซือโกหกซะดี บอกว่าในคุกสะดวกมา ที่ไหนกัน ทั้งเตียงแข็งที่สำคัญไม่มีสุขาให้ขับถ่าย ฮ่าๆๆๆ
เรื่องราวเป็นไปตามที่กู้จิ่วซือบอก ฮ่องเต้เรียกลู่หย่งเข้าไปพูดคุย หลิ่วอวี้หรูคิดทำการค้า ร้านฮวาหรงย้ายจากวั่งตูมาเมืองหลวง และคิดจะเปิดร้านข้าวสาร โดยมีเย่อวิ้นเป็นคนตกแต่งร้าน ข้าวสารที่ขนส่งมาจากโยวโจวเสียหายไปมากมาย เพราะการเดินทางทางบก หลิ่วอวี้หรูกำลังคิดว่าจะทำยังไงดี ตอนนี้รัชทายาทเดินทางออกจากเมืองหลวงพร้องลั่วจื่อซางไปแล้ว ฮ่องเต้ย้ายทหารของตัวเองเข้ามา เรื่องราวเริ่มเป็นไปตามที่กู้จิ่วซือคาดการณ์ไว้
แล้วหลิ่วอวี้หรูก็โดนตามเข้าวังอีกครั้ง โดยมีฮ่องเต้ ไทเฮา และองค์หญิงอวิ๋นส่างอยู่ด้วย ฮ่องเต้ และไทเฮาตกลงกันได้ แต่องค์หญิงอวิ๋นส่างกลับคิดจะให้ตัวเองแต่งเข้าตระกูลกู้ด้วย เป็นข้อเรียกร้อง ข้อเสนอที่ฮ่องเต้ยอมรับได้ และไม่ได้พูดกับกู้จิ่วซือแต่เรียกหลิ่วอวี้หรูมาพูด อวี้หรูเลยบอกว่าจะถามสามีก่อน พอพบกู้จิ่วซือก็รู้ว่าไม่รู้เรื่อง และบอกว่ายินดีด้วยที่จะได้เป็นเจ้ากรมคลัง พออวี้หรูกลับไปพบฮ่องเต้ก็บอกว่าขอยอมตายแต่ไม่ยอมให้สามีแต่งกับหญิงอื่น ฮ่องเต้เลยพระราชทานเหล้าพิษให้ กู้จิ่วซือเดาเรื่องราวได้ เลยบุกเข้ามา และบอกว่าไม่แต่ง ไม่เป็นขุนนาง และพาหลิ่วอวี้หรูกลับไป สุดท้ายคือแค่ยานอนหลับ
ทางด้านฮ่องเต้ ก็บอกว่าให้องค์หญิงเตรียมตัวแต่งงานกับบุตรชายเสนาบดีซ้าย ความจริงมีภรรยาแล้ว แต่เพราะพ่อตาโดนรัชทายาทราชวงศ์ก่อนสั่งประหารซึ่งก็คือพี่ชายองค์หญิงเอง ภรรยาเลยไปร้องเรียนก็โดนรัชทายาทสังหาร แต่ตอนนี้กลับเป็นถึงบุตรชายเสนาบดีฝ่ายซ้าย
เมื่อเตรียมการเรียบร้อย กู้จิ่วซือก็เป็นคนออกความคิดที่จะใช้คดีของหลิวชุนจัดการขุนนางราชวงศ์ก่อน ในที่ประทับมีแต่คนสนิทของฮ่องเต้ ก็เป็นการแสดงให้เห็นว่าฮ่องเต้ให้ความสำคัญและต้องการเรียกใช้ให้กู้จิ่วซือเป็นดาบ เมื่อออกความเห็นเรียบร้อยก็คอยเวลาเรื่องจบลง ออกมากู้จิ่วซือยังได้รับการเตือนจากท่านอาของเย่ซื่ออัน แต่เพราะกู้จิ่วซือไม่มีใครเลยต้องใช้ทางเดินทางนี้แทน ทั้งหมดต่างรู้ดี
กู้จิ่วซือเป็นเจ้ากรมคลัง ออกมาก็จัดการกับคนในกรมคลังไปกว่าครึ่ง เป็นการใช้วิธีที่แข็งกร้าวแต่ได้ผล ก่อนหน้านี้กู้จิ่วซือได้ไปหาลู่หย่ง เพื่อให้สอนการเข้าสังคม การเป็นขุนนาง และแนะนำคนของตัวเองให้แล้ว และกู้จิ่วซือก็เสนอให้ลู่หย่งเอาเงินมาลงทุนกับหลิ่วอวี้หรู
หลิ่วอวี้หรูย้ายร้านฮวาหรงมาเมืองหลวง และเปิดร้านข้าสารจรุงรส โดยให้เย่อวิ้นดูแล มีการขายข้าวที่ไม่เหมือนที่อื่น เน้นที่ความต่าง มีเรื่องราวเป็นของตัวเอง และตอนนี้อวี้หรูก็คิดว่าถ้าขนส่งทางน้ำได้ก็จะช่วยลดต้นทุนไปได้มาก เริ่มวางแผนงานที่จะสร้างเส้นทางการค้าทางน้ำ มีคลังสินค้า ขนส่งจากเหนือจรดใต้
องค์หญิงอวิ๋นส่างแต่งงานออกไป ถูกกดข่ม ทำให้ไม่ยินยอม วันรุ่งขึ้นก็มีข่าวว่าองค์หญิงฆ่าตัวตาย ไทเฮาโดนฮ่องเต้กักบริเวณเริ่มกำจัดคนของไทเฮา โดยมีกู้จิ่วซือเป็นคนวางแผน
ท่านน้า เจียงเหอออกจากคุกมาอยู่กับสกุลกู้ ท่าน้ายอมรับในตัวหลิ่วอวี้หรู ทั้งๆที่กู้จิ่วซือกลัวท่านน้า อวี้หรูก็ช่วยแก้แค้นให้ด้วยการเก็บค่าใช้จ่ายท่านน้าเป็นการแก้แค้น
ลั่วจื่อซางกลับมา ให้รัชทายาทเสนอแผนงานด้านป้องกันแม่น้ำหวงเหอ ตัวเองรู้ตัวว่าจะต้องโดนเล่นงานเลยหาทางหนีทีไล่ ย้ายตัวเองไปกรมโยธา เสนอแผนงานสร้างเขื่อนป้องกันแม่น้ำหวงเหอ เจ้ากรมจะมาเอาเงินที่กรมคลัง กู้จิ่วซือย่อมไม่ให้ พอคิดถึงอวี้หรู ก็รู้ว่าควรไปเอาเงินกับลั่วจื่อซางเลยไปทวงเงินที่ลั่วจื่อซาง ถูกโยนออกมาก็แต่งเรื่องส่งเดชให้ชาวบ้านฟัง ยังไงก็ไม่ได้เงิน กลายเป็นอวี้หรู ที่มาคุยกับลั่วจื่อซางด้วยแผนงานของตัวเองที่จะสร้างเส้นทางการค้า ลั่วจื่อซางเลยยอมตกลง และหลิ่วอวี้หรูยังต้องไปขอทุนเข้าหุ้นกับท่านน้าและลู่หย่งที่มีเนมาก และพ่อค้ารายย่อยอีกเล็กน้อย
กู้จิ่วซือถึงพิธีสวมกวาน ฮ่องเต้มาร่วมพิธี เพื่อให้ความสำคัญกับกู้จิ่วซือ และวางแผนให้กู้จิ่วซือเป็นผู้ควบคุมการก่อสร้างเขื่อนเพื่อสร้างชื่อ ทำให้ลั่วจื่อซางอยากจัดการกับกู้จิ่วซือ ฮ่องเต้เตรียมการต่างๆเพื่อให้รัชทายาท เพราะรู้ว่าเวลาเหลือน้อยแล้ว กู้จิ่วซือก็เป็นห่วงทำได้เพียงบอกให้รักษาตัวให้แข็งแรง
พอกลับบ้านก็พบว่าอวี้หรูก็เก็บของเพราะว่าจะออกเดินทางไปตรวจดูการสร้างคลังสินค้าเพราะได้เงินครบแล้ว กู้จิ่วซือก็รู้ว่าเป็นเส้นทางเดียวกัน ได้เดินทางด้วยกัน
วันที่เจ็ดเดือนเจ็ด กู้จิ่วซือจะเป็นคนทำพิธีบวงสรวงเทพเจ้าในเทศกาลแห่งความรัก และวางแผนจัดการลั่วจือซางเพราะรู้ว่าลั่วจื่อซางต้องใช้โอกาสนี้มาเล่นงานตัวเอง
กู้จิ่วซือก็วางแผนเล่นงานลั่วจื่อซางโดยการเปลี่ยนตัวคนของรัชทายาทมาทำหน้าที่แทนเสิ่นหมิง เพื่อกันไม่ให้ลั่วจื่อซางก่อการ แต่ลั่วจื่อซางก็มีวิธีพูดที่ทำให้รัชทายาทเชื่อว่าทั้งหมดเป���นเพราะกู้จิ่วซือ ไม่ใช่เรื่องเกิดจากตัวเอง ยังคงดำเนินแผนการต่อไป กู้จิ่วซือวางแผนทุกขั้นตอน คาดการณ์ไว้ล่วงหน้า แต่ที่ไม่รู้คือใจคนที่ไม่มั่นคงที่สุด เพราะให้ดูแลความปลอดภัยของอวี้หรู และให้เย่อวิ้นไปด้วยกัน แต่ลั่วจื่อซางพุ่งเป้ามาที่เย่อวิ้น ทำให้เสิ่นหมิงลืมสนใจความปลอดภัยของอวี้หรู อวี้หรูถูกลั่วจื่อซางช่วยไป แล้วเข้าใจผิดคิดว่าเป็นกู้จิ่วซือ เพราะแต่งตัวคล้ายกัน สวมหน้ากากเห็นเพียงดวงตาที่ถ้าไม่สังเกตก็จะคล้ายดวงตาของกู้จิ่วซือ ทำให้อวี้หรูยอมตามไป
ด้านเย่อวิ้นที่ถูกตามฆ่า เย่ซื่ออันก็มาขอร้องให้เจียงเหอช่วยเหลือ เจียงเหอรู้ล่วงหน้าอยู่แล้ว พร้อมทั้งเตรียมป้องกันลั่วจื่อซางให้กู้จิ่วซือ ยังเตรียมการให้ใช้ตัวแทนขึ้นไปบวงสรวงก่อนโดยปิดเป็นความลับ เจียงเหอยังบอกกับองครักษ์ว่าจิ่วซือทำได้เท่านี้ก็นับว่าดีแล้ว
เจียงเหอเป็นทักว่าหลานสะใภ้หายไปไหน เย่อซื่ออันยังวางใจบอกว่าไม่เป็นไร โดยไม่รู้เลยว่าถูกลั่วจื่อซางพาตัวไปแล้ว ลั่วจื่อซางพาตัวไปริมแม่น้ำ อวี้หรูสังเกตเห็นความผิดปกติ เลยรู้ความจริง ลั่วจื่อซางก็ไม่คิดปิดบัง บอกใช้ยาพิษ คงทันถ้าจะไปลาครั้งสุดท้าย
หลิ่วอวี้หรูยังเข้าใจผิดว่าศพที่เห็นตรงหน้าคือกู้จิ่วซือ ด้านกู้จิ่วซือก็อยากรู้ว่าอวี้หรูจะทำยังไงเลยแอบดู อวี้หรูเสียใจ บอกกล่าวกับ”กู้จิ่วซือ” จนถึงตอนเปิดผ้าคลุมศพถึงรู้ความจริง แล้วท่านน้า ก็รอโอกาสแกล้งกู้จิ่วซือพอดีเหมือนกัน กู้จิ่วซือปลอดภัย
กลับบ้านอวี้หรูเลยทำโทษ ว่าห้ามพนันกับชีวิตตัวเองเพราะไม่จำเป็นต้องเสี่ยงอย่างนั้นอีกต่อไป และบอกว่าตัวเองถูกลั่วจื่อซางพาไป เพราะเห็นแค่ดวงตา เข้าใจผิดว่าเป็นกู้จิ่วซือ
เสิ่นหมิงมารับความผิด กู้จิ่วซือให้เสิ่นหมิงฟาดตัวเอง เพราะเรียกว่าพี่ใหญ่ แต่ตัวเองประมาท ทำให้เสิ่นหมิ่งอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องเลือก ครั้งนี้พลาดบางจุด แต่ก็จัดการกับคนของลั่วจื่อซางไปได้ ไม่ต้องกลัวว่าจะโดนลอบสังหารระหว่างทางอีก
วันรุ่งขึ้น ลั่วจื่อซางออกความคิดให้เฉินเม่าชุนแบกหนามเพื่อขอขมา และเสนอชื่อสงอิง คนที่เป็นกลางแต่บิดาเคยถูกเจียงเหอฟ้องร้องมาก่อน ฟ่านอวี้เริ่มสงสัยในตัวลั่วจื่อซาง ถามขันทีว่าเป็นคนยังไง ขันทีบอกว่าฉลาดมากๆ ทำให้ฟ่านอวี้เกิดความคิดขึ้นมา
กู้จิ่วซือรู้ตัวก่อน ไม่ยอมพบเฉินเม่าชุนให้เสิ่นหมิงพาตัวออกไป เสิ่นหมิงเลยแบกออกไปทั้งที่ยังไม่ได้เอ่ยปาก แผนการนี้ก็ไม่สำเร็จ
กู้จิ่วซือให้เย่ซื่ออันเตรียมคนไว้เสนอ ชื่อหลันซ่างหมิง ให้คอยดูคนที่รัชทายาทเสนอแล้วขัดขวาง จากนั้นค่อยเสนอชื่อนี้ แล้วค่อยโน้มน้าวให้เป็นพวก แต่ฟ่านอวี้นี่สิ กลับไม่ทำตามที่ลั่วจื่อซางบอก เสนอคนของตัวเอง ที่นิสัยเลวร้าย ยังไงก็ต้องโดนขัดขวาง ลั่วจื่อซางแค่นี้ก็คิดได้ และไม่ใส่ใจ รัชทายาทอีก
กู้จิ่วซือให้เย่ซื่ออันสืบเรื่องของลั่วจื่อซางโดยเฉพาะ ปีที่เกิดว่าบิดา หรือท่านน้าไปหยางโจวหรือไม่ เย่ซื่ออันกลัวว่าสืบมาแล้วลั่วจื่อซางจะเป็นญาติ กู้จิ่วซือก็ทำให้มั่นใจว่าจะเข้าข้างเย่ซื่ออันแน่นอน

หลังอ่านเล่ม 5 :
เล่มนี้เป็นการแสดงความสามารถของกู้จิ่วซือในการชิงไหวชิงพริบ ถึงแม้จะฉลาด แต่ก็มีพลาดได้ ก็ยังมีท่านน้าคอยเป็นกองหนุนอยู่เบื้องหลัง ท่านน้าเจียงเหอของกู้จิ่วซือก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน ฉลาด และคอยตามสถานการณ์อยู่ตลอด
หลิ่วอวี้หรู ก็แสดงความสามารถด้านการค้าออกมา คิดเส้นทางการค้าได้ เป็นที่ยอมรับของผู้คน ขนาดลั่วจื่อซางยังสนใจ กู้จิ่วซือก็หึงแบบจัดเต็มตามสไตล์ตัวเอง น่ารักมากๆ
จุดที่น่าสนใจของเล่มนี้คือ ลั่วจื่อซางเป็นใครมาจากไหน ตามต่อได้ในเล่ม6 และการเดินทางของกู้จิ่วซือและหลิ่วอวี้หรู ความคืบหน้าจะเป็นยังไง มาร่วมลุ้นกันค่ะ

[mmm _md · Rating 5 out of 5]

กรี้ดดดดด อยากตั้งโต้ะหมู่บูชา แล้วกราบวันละสามรอบ
มันดีมากกกกกกกก สนุกมากกกก ตอนแรกกะว่าจะรีวิวทีละเล่ม ตอนเล่ม 1-4 ก็ทำได้อยู่นะ พออ่านเล่ม 5 เท่านั้นแหละ หยุดไม่อยู่ ต้องอ่านแบบรวดเดียวจบ รอบนี้ขอรีวิวรวม 4-8 รวม ๆ ตอนแรกคิดว่านิยายตลก เอาเข้าจริงนี่มันนิยายการเมืองบวกสอนการใช้ชีวิตชัด ๆ เอาเป็นว่าอ่านละมีสาระ รู้สึกว่าตัวเองเหมือนจะฉลาดขึ้นมานิด ๆ

ขอชมคนเขียนก่อนอันดับแรก
ชอบที่ถ่ายทอดตัวละครกู้จิ่วซือได้ออกมามีมิติมาก เป็นแบบอย่างที่ดีของขุนนางทั้งแผ่นดิน มีมโนธรรม ตั้งมั่นในปณิธาน ไม่ละทิ้งอุดมณ์การ ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค และไม่ลืมความตั้งใจแรกเริ่มของตัวเอง กู้จิ่วซือถือเป็นบุคคลที่ควรค่าแก่การเคารพยกย่อง เขาไม่กลัวจะต้องผิดต่อผู้อื่นแค่ไม่ผิดต่อตัวเองก็พอ และยังเป็นเพื่อนที่ดีมาก ๆ ด้วยอะ ต่อให้เพื่อนตัวเองจะทำผิดหรืออะไรก็ตามจิ่วซือไม่เคยโกรธ แต่เขาจะเป็นคนดึงให้คนเหล่านั้นเดินในทางที่ถูกต้องให้ได้ อย่างที่นางเอกบอกเลย จิ่วซือเป็นแสงสว่างจริง ๆ (อยากมีคนแบบนี้มาบริหารประเทศตัวเองจัง 5555555)

หลิวอวี้หรูก็เป็นแบบอย่างของผู้หญิงที่ดีมาก นางบอกเสมอว่าผู้หญิงเราไม่ควรคิดแต่จะพึ่งพาบุรษ หากเรายืนด้วยตัวเองได้แล้วก็ไม่ต้องกลัวว่าเราจะทำเรื่องอะไรที่อยากทำไม่ได้ นางจึงมีเป้าหมายว่าฉันจะต้องรวย จะต้องเป็นคหบดีอันดับหนึ่งให้ได้ แต่ถึงอย่างนั้นนางก็ไม่เคยไม่เห็นด้วยกับสามี ไม่ว่ากู้จิ่วซือจะทำอะไรนางจะสนับสนุนเสมอ ทั้งคู่นอกจากจะเป็นขุนนางเป็นเถ้าแก่ที่ดีแล้วในหน้าที่ของสามีภรรยาก็ยังทำได้ไม่ขาดตกบกพร่อง พวกเธอจะเป็นผัวเมียที่ perfect เกินไปแล้วนะะะะะ

มาต่อกันที่เนื้อเรื่อง
บอกเลยว่า อ่านเอามัน สนุกจริง ๆ แบบมากกกก มากกกกกก ไปสุดทุกอารมณ์ ครบรส ไร้ที่ติไม่รู้จะติอะไร มันปัง ตลกก็ขำไม่หยุดพอบทเศร้าก็เศร้าเกิ้นนนนน ช่วงแรกนี่เนื้อเรื่องดูเบาไปเลย 1-4 เล่าถึงกู้จิ่วซือกับหลิ่วอวี้หรูในช่วงหนุ่มสาว กว่าจะเติบโต กว่าจะมีทุกวันนี้ ต้องยืนหยัดต่อสู้ด้วยตัวเองมาตลอด ฉากที่พากันหนีตายมาอีกเมืองยังคงตราตรึงใจ พอมาถึงภาคปลายเป็นช่วงของวัยผู้ใหญ่แบบเต็มตัว ต้องรับผิดชอบมากขึ้น ต่างคนต่างมีหน้าที่ของตัวเอง ความลำบากใจก็ยิ่งเพิ่มขึ้นไปอีก เล่มหลัง ๆนี่โคตรรรรรรสะเทือนใจสะเทือนอารมณ์ ถึงขั้นเอามือกุมขมับ
แต่ทั้งคู่ก็ยังไม่ขาดความหวานนะ คือมีความโรแมนติกแฝงอยู่ในเรื่องแบบเนียน ๆ ดีมากรู้สึกไม่จืดชืด ยกให้กู้จิ่วซือเป็นสามีแห่งชาติและเป็นเดอะแบกของเรื่อง แบกทุกคน แบกทุกปัญหา สมกับเป็นพระเอกโดยแท้ ส่วนนางเอกก็ไม่น้อยหน้า อ่านแล้วขนลุกอะ อินกับความเข้มแข็งความเก่งกาจของนาง มันรู้สึกภูมิใจ รู้สึกฮึกเหิมไปกับนางด้วย สวย รวย เก่ง ของจริง

ถามว่าค่อนข้างเครียดไหม ตอบเลยเครียดมากกกกก แต่ละอุปสรรคที่เจอหนักหนาสาหัสทั้งนั้น ทั้งปัญหาบ้านเมือง วางแผนชิงบัลลังก์ ชิงไห���ชิงพริบกันขั้นสุด ดุเดือดดดดดด ไหนจะต้องเจอความขัดแย้งกันเองระหว่างมิตรภาพอีก กว่าจะผ่านมาได้นี่แทบกระอัก

ชอบความใส่ใจของนักเขียนที่เล่าถึงทุกตัวละครในเรื่องด้วยอะ ทุกคนสำคัญหมดเลย เสิ่นหมิง เย่ซืออัน เย่อวิ้น เจียงเหอ โจวเย่ ฉินหวันจื่อ เยอะมากขานชื่อไม่หมด ทุกคนล้วนแต่มีเส้นเรื่องเป็นของตัวเอง แม้แต่ตัวละครที่ไม่ได้สลักสำคัญอะไรมากมายก็ยังมีบทบาท ไม่ได้มาแล้วห็หายไปเฉย ๆ ทุกตัวละครมีคาแรคเตอร์ชัดเจน มีปม มีปัญหาของตัวเองกันหมด ละเอียดดี หลายคนกลัวงงที่ตัวละครเยอะไป เราว่า��ม่นะ พอมีบทแบบนี้กลับทำให้เราจำพวกเขาได้ง่ายขึ้น บางทีเป็นบทเล็ก ๆ ที่มาแปปเดียวยังทำให้อินจนร้องไห้ได้

ฉากที่ชอบที่สุดในช่วงปลายคงเป็นตอนที่หลิ่วอวี้หรูไปเจอเซียวหมิง ศิษย์น้องของลั่วจือซาง อ่านแล้วจุกอก สงสารน้อง น้องนิสัยดีอะไม่ใช่ทุกคนจะอยากเป็นคนไม่ดี ตอนที่เซียวหมิงบอกว่าเราทุกคนล้วนเป็นมนุษย์ มีหัวใจ มีความรู้สึก มันแบบ. . . แงงงงงงงง

ยังดีมีตอนพิเศษฮีลใจในความเศร้าที่ผู้ชายหล่อล้มหายตายจาก มีตอนของลูกนางเอกให้ชื่นหัวใจนิด ๆ หน่อย ๆ คิดว่าถ้าเอาเรื่องนี้ไปทำซีรีส์ต้องสนุกมากแน่นอน พล็อตมีความซับซ้อนแต่เข้าใจง่าย ชมอีกอย่างคือบทสนทนาทุกบทสวยงามมากกกกกก อ่านแล้วตรงเข้าไปในหัวใจเลย บางทีเป็นคำง่าย ๆ แต่อ่านแล้วก็อดคิดตามไม่ได้โดยเฉพาะบทสนทนาของพระนาง ดีมากกกก ถ้าเขียนเรื่องของลูกนางเอกต่อก็จะตามอ่านนนนน
มันดี ๆ ๆ ๆ เป็นนิยายยาวที่สุดที่อ่านในช่วงนี้เลย 8 เล่มไม่ยาวไม่สั้นสำหรับเรื่องนี้ กลมกล่อม สายสุขนิยม สายมิตรภาพ ควรเสพ จบดี อิ่มอกอิ่มใจจจจจ

อยากให้ทุกคนได้อ่าน Tailormade สมชื่อ "ความหวังของหมู่บ้าน"
สมใจอิฉันจริ้งงงงงงงง ในที่สุดพี่เย่ก็แต่งงานแล้วววววววว ปลดแอกกกกกคนอ่านสักที ยังมีเรื่องของท่านอาเจียงเหอเพิ่มมาด้วยอันนี้น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกก ทุกคนย้อนเวลามาด้วยกัน มาพบเจอกันใหม่ในยุคที่เจริญรุ่งเรือง ไม่ต้องเคืองแค้นกันอีกแล้ว ดีมาก ๆ ๆ ๆ ๆ อยากจาร้องห้ายยยยยยย

[Wanyiwa · Rating 5 out of 5]

รีวิวรวม 8 เล่มนะคะ

เป็นหนังสือที่ถ้าอ่านเฉพาะชื่อเรื่องแล้วจะไม่นึกเลยว่าเนื้อหาด้านในจะหนักหน่วงได้ขนาดนี้ เรื่องเริ่มต้นจากความฝันของนางเอกที่ออกแนวพารานอร์มัลนิดๆเพราะเหมือนเป็นลางบอกเหตุ ซึ่งเพราะปัญหาในครอบครัว ทำให้นางเอกต้องเลือกที่จะอยู่ให้เป็นและอยู่แบบที่ไม่มีความสุขเลยในบ้าน ดังนั้น เธอก็เลยมุ่งมั่นมาตลอดว่าจะต้องแต่งงานกับชายหนุ่มที่จะให้สถานภาพที่มั่นคงกับเธอได้ และคุณชายใหญ่ของตระกูลเก่าแก่ที่เป็นเพื่อนบ้านฝั่งตรงข้ามก็เป็นชายหนุ่มที่เธอหมายหมั้นปั้นมือว่าจะต้องตบแต่งให้เขาให้ได้ แต่บังเอิญว่าไม่มีอะไรที่จะสมดั่งใจหวังไปทุกอย่าง หลังจากความฝันที่เป็นลางบอกเหตุนั้น เธอกลับพบว่าลูกชายจอมเสเพลของตระกูลคหบดีที่ร่ำรวยที่สุดในเมือง เข้ามาพัวพันอยู่ใกล้ตัวเธอมากกว่าที่คิด

เนื้อเรื่องเริ่มต้นเหมือนจะเป็นเรื่องรัก ที่นางเอกกับพระเอกบังเอิญถูกความเข้าใจผิดทำให้ต้องแต่งงานกัน เพราะความผิดหวังบวกกับความฝันที่เป็นเหมือนลางบอกเหตุ นางเอกก็เลยเคี่ยวเข็ญพระเอกหนักมากให้หันมารับผิดชอบชีวิตตัวเองให้ดี ในขณะที่พระเอกเองเมื่อรู้ว่าเพราะประโยคเดียวที่ตัวเองพูดไปด้วยความคึกคะนอง ทำให้ชีวิตที่ถูกวางไว้อย่างดีของนางเอกถึงกับพลิกผัน ก็เลยยอม ๆ ให้กับนางเอกซักหน่อย แต่หลังจากนี้แล้ว เนื้อเรื่องก็ค่อยๆเพิ่มความเข้มข้นมาก กลายเป็นทั้งคู่ต้องเข้าไปพัวพันกับการเมืองทั้งระดับท้องถิ่น ระดับมณฑล ไปจนถึงระดับแคว้น

นักเขียนเล่าเรื่องได้สนุกมาก แม้จะมีจุดรั่วบ้างนิดหน่อย แต่ดีกรีความเข้มข้นไต่ระดับไปเรื่อย ๆ และยังสร้างคาแร็คเตอร์อย่างคู่พระนางที่มีความยึดมั่นและเด็ดเดี่ยวในความคิดและอุดมการณ์ และยังมีเหตุการณ์หลากหลายที่ท้าทายต่อความคิดและอุดมการณ์ของทั้งคู่ได้แบบเข้มข้นจนทำให้คนอ่านทั้งลุ้นทั้งเชียร์ให้ทั้งคู่ก้าวข้ามอุปสรรคต่าง ๆ ไปได้ อาจจะเก่งจัดและรู้รอบมากไปหน่อยทั้งตัวพระและตัวนาง แต่ความกดดันจากแต่ละเหตุการณ์ก็ไม่ได้ทำให้ทั้งคู่ก้าวผ่านไปได้แบบง่ายๆเลย เนื้อเรื่องชูความซื่อสัตย์ต่อมโนธรรมและคุณธรรมในจิตใจมากไปจนดูโลกสวยไปบ้าง แต่ก็จัดว่าเป็นตัวละครที่สร้างแรงบันดาลใจได้ดี อ่านแล้วมีจุดสะเทือนอารมณ์หลายจุด ไม่ว่าจะในเรื่องมิตรภาพ ความรักที่ลึกซึ้ง การต่อสู้กับจิตใจตัวเอง หรือการเสียสละ

เริ่มต้นด้วยการแต่งงานของคนคู่หนึ่ง แต่กลายเป็นการพัวพันในเรื่องการเมือง และจบลงด้วยการรักษาความพยายามในการรักษาอุดมการณ์อันแรงกล้าของตัวเองไว้ให้ได้ นี่ไม่ใช่เรื่องรักหวานๆเลย มันคือการชิงไหวชิงพริบทางการเมืองและการต่อสู้ภายในจิตใจที่เข้มข้นมากค่ะ

[Ning · Rating 5 out of 5]

รีวิวรวม 8 เล่ม

ตอนแรกตั้งใจไว้ว่า เรื่องนี้จะรีวิวทีละเล่มค่ะ แต่พอเริ่มอ่านเท่านั้น … อ่านไม่หยุด อ่านไม่ท้อ อ่านจนปวดตา แต่ก็ยังอ่านไปเรื่อยๆ แทบจะไม่มีจุดให้หยุดพักอ่านเลย

เห็นชื่อเรื่อง ก็คิดว่าน่าจะเป็นเรื่องเบาๆ หวานๆ กุ๊กกิ๊กๆ … แต่นี่คือใหญ่มาก นี่คือหลักการใช้ชีวิต การมีปณิธานตั้งมั่น การไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา การไม่ละทิ้งความดี การเงิน การปกครอง

เราชอบนักเขียนคนนี้ตั้งแต่เรื่องที่แล้ว (ภูผาอิงนที) เราว่าคนเขียนมีความคิดที่น่าสนใจ การส่งผ่านข้อความผ่านตัวละครทำได้เนียน ทัศนคติการมองชีวิตน่าสนใจ และเรื่องนี้ก็ไม่ทำให้ผิดหวัง

เราชอบตัวละครพระเอกและนางเอก ตั้งแต่เล่มแรก มันเลยทำให้ร่วมลุ้น และเอาใจช่วยพวกเขาให้เติบโตไปเรื่อยๆจนถึงเล่ม 8 แบบไม่มีท้อเลย

พระเอก มีความหัวขบถในตัว ทำอะไรตามใจ อยากทำอะไร ไม่ทำใครเดือดร้อนก็ทำเลย ไม่สนกรอบ ขนบ ประเพณีอะไรทั้งนั้น ทุกคนมองว่าเค้าเสเพล … ก็รวยอ่ะ นิสัยรวยอ่ะ เข้าใจมะ

นางเอก มีความรักอิสระ หัวขบถเล็กๆ แต่ใช้ชีวิตทำอะไรต้องตามกรอบ ตามประเพณี พอมาเจอพระเอกให้ท้าย ทีนี้นางเอกเลยติดปีก ได้ทำทุกสิ่งที่อยากทำ และที่ทำไปก็เพื่อพระเอกคนเดียวเลย

ตัวละครอื่นๆ สร้างได้น่าสนใจ ไม่มีใครที่อยากเกิดมาเลว มันจะมีจุดให้ต้องเลวกันทั้งนั้น และมันก็จะมีจุดว่า ไม่ว่าดีหรือเลว ทุกคนเลือกที่จะเป็นได้ และ ไม่ว่าจะเลวไปแล้วแค่ไหน มันก็จะมีจุดว่า จะเลวต่อหรือพอแค่นี้ ทุกการกระทำมันมาจากการตัดสินใจของตัวเองทั้งหมด

การดำเนินเรื่อง … คือหยุดอ่านไม่ได้ ยิ่งเล่มหลังๆ อ่านๆ ไป ก็สงสัยว่านี่อ่านเล่มจบอยู่เหรอ นี่พีคมากแล้วนะ… อ๊าว มีพีคกว่า … ตามด้วยพีคขั้นสุด

ถามว่าเรื่องมีอะไรที่ไม่ดีมั้ย … ก็ต้องบอกว่ามี มีเยอะด้วย … ที่สะดุดบ่อยคือตัวละครหาย … เช่นตัวละครลับ ที่ไม่รู้ว่าเป็นตัวดีหรือไม่ดี บางเหตุการณ์ไปด้วยกันแท้ๆ หายไปเฉยเลย ไม่เขียนถึง เข้าใจว่ายังเฉลยไม่ได้ แต่มันไม่เมคเซนส์ หรือจะแม่พระเอก ที่ว่าเก่งมาก ค้าขายเก่ง แต่ไม่มีบทบาทอะไรเลย เพราะต้องการชูนางเอก หรือจะเป็นการที่พระเจ้าเข้าข้างพระ-นาง จนขัดหูขัดตา หรือแม้กระทั่งตอนจบ ที่ต้องการชูพระเอกมากไป จนต้องทำร้ายตัวละครรอง 2 3 4 อันนี้เสียใจมากกก

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่มีอะไรมาทำให้เราหยุดอ่านได้ ฮาาา
สรุปท��่เรื่องนี้ว่า อ่านเพลินมาก ชอบมาก ชวนอ่านค่ะ


ปล. ข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้ … ย้ำว่าเรื่องนะจ๊ะ
ถ้ามีผู้นำโง่… เราจะตายกันหมด

[4e3a · Rating 5 out of 5]

รีวิวเล่ม5
สนุกมาก พี่กู้กะพี่ลั่ว ประลองปัญญากันสุดๆ ชิงไหวชิงพริบกัน พี่ลั่วเล่นแรงมาก แต่ละรอบกะเอาให้พี่กู้ถึงตายทุกรอบ อวี้หรูเธอก็เลือดนักสู้มาก สามีข้าใครอย่าแตะ 555 และเถ้าแก่เนี้ยหลิ่ว เธอจบบริหารและการตลาดมาใช่ไหม แผนธุรกิจแต่ละอย่างสุดยอดดดด และแล้วอิองค์หญิงก็โดนพี่กู้เช็คบิล
ตอนที่ไปขอเงินพี่ลั่ว ชอบการรับส่งมุกกันของพี่กู้กะน้องอวี้หรูมาก แสบและกวนทั้งคู่ลย
เย่อวิ้น น้าเจียง และเสิ่นหมิง รักสามเส้าเราสามคนไหม หรือยังไง
ตอนท้ายพี่กู้เริ่มสงสัยแล้วจ้าว่า พ่อกะน้าตัวเองไปไข่ไว้หรือเปล่า ปมชาติกำนิดพี่ลั่ว เล่มหน้าจะเฉลยไหม แล้วอิรัชทายาทจะได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้จริงๆเหรอ รีบหยิบเล่ม6 มาต่ออย่างไวเลยคร่า

[Giyongchy · Rating 4 out of 5]

ความสนุกและการเดินเรื่องดีไม่มีตกจริงๆ เรื่องนี้ ในที่สุดเล่มนี้น้าชายของพระเอกก็ปรากฎตัว เล่มนี้มีเหตุการณ์สำคัญหลายอย่าง ชิงไหวชิงพริบกันสนุก พระเอกฉลาดมากๆ นางเอก ตัวร้าย ตัวรอง ฉลาดเท่าเทียมกันหมด เขียนพล้อตได้เก่งมาก (อวย)

ปล.ความเด่นของนักเขียนคนนี้คือสามารถเขียนตัวละครให้มีบุคลิกลักษณะเฉพาะตัวได้ดีจริงๆ ถึงแม้ว่าตัวละครจะเยอะมากแต่ทุกตัวละครมีคาแรกเตอร์ชัดมาก มีเสน่ห์ทุกตัวละครเลย

[桂英 吴 · Rating 5 out of 5]

โอ๊ย พี่กู้น่ารักมากก มีการหนีคุก มาเยี่ยมเมียด้วย

เล่มนี้ เป็นการประลองสติปัญญาระหว่างพี่กู้ กับ ลั่วจื่อซาง แบบที่เมนท์ก่อน ๆ ว่า

ไม่สปอยล์ดีกว่า

ความหวานของพี่กู้ กับ น้องหลิ่ว ก็ยังมาเป็นระยะ ๆ ไม่อาจสปอยล์ให้เสียอรรถรสได้

ฉากที่ประทับใจสุด ๆ คงเป็นเล่ม 2 ตอนที่พากันหนีตาย

และ เล่มที่แล้ว ตอนที่คล้องแขนดื่มสุราสมรส บนกำแพงเมืองวั่งตู

[B. Sutthida · Rating 5 out of 5]

เนื้อเรื่องเล่มนี้เต็มไปด้วยแผนการบลัฟกันไปมาระหว่างขั้วอำนาจต่างๆ มองอนาคตแล้วก็เห็นแต่ความไม่แน่นอนทางการเมือง และอดคิดไม่ได้ว่าในสายตาขั้วอำนาจอื่น พวกพระเอกก็คงเป็นตัวร้ายสำหรับพวกเขาเช่นกัน

ประทับใจการเปิดปริศนาและชี้เงื่อนงำให้คนอ่านของนักเขียน ปริศนาไม่ง่ายเกินไป แต่ก็ไม่ยากเกินไป

[PiyananC Poundpenny · Rating 5 out of 5]

เป็นนิยายที่ดีมากแห่งปี ไม่ย้อนอดีต พระเอกฉลาด นางเอกฉลาด เพื่อนรอบข้างน่ารัก ความรักพัฒนาจากเพื่อน เติบโต บ่มเพาะ จนรักลึกซึ้ง 🥰

[คิงคอง ท้ายบ้าน · Rating 5 out of 5]

ดีๆๆฟๆ

[readwithsuea sueaworld · Rating 3 out of 5]

เล่มนี้ก็มีเหตุการณ์เกิดขึ้นเยอะ เป็นการแข่งกันประบองปัญญาของท่านลั่งกับท่านกู้ แต่mvpก็ต้องน้องอวี้หรูล่ะนะ

[M]

ยังหาแรงบันดาลใจในการอ่านต่อไม่ได้เลย อ่านมาตั้งแต่ปีไหนจนลืมแล้ว
หรือเรากับโม่ซูไป๋จะไม่มีวาสนากันจริงๆ