خود نوشتن

by احمد اخوت

همواره نویسنده بودن برای بسیاری کعبه ی آمال است. نوشتن برای نوشتن، نفس خود نوشتن. اینکه در زندگی همه چیز را در نوشتن خلاصه کنی و حتی روزی ات نیز بسته به نوشتن باشد. کتاب «خود نوشتن» از «احمد اخوّت»، به کندوکاو در این مسئله و معانی و مفاهیم نهفته در آن می پردازد. اخوّت از دو ساحت خود نوشتن در این کتاب پرده برمی دارد و تشریح می کند که نوشتن برای زندگی و نوشتن ادبیّت ادبیات یا همان عناصری که یک متن را تبدیل به ادبیات می کنند، دو قسم از خود نوشتن هستند. آنگاه که نویسنده ‎ای همه ی هست و نیستش را غرق در نوشتن می کند و درعین حال می تواند متن ادبی خلق کند که با متن های دیگر چنان متفاوت است که می توان به قطع، بر آن نام ادبیات گذاشت. احمد اخوّت در «خود نوشتن» به نویسنده و نویسندگی نگاهی ریزبینانه تر و زیرکانه تر می اندازد و نویسنده بودن مدام و بی وقفه را تبدیل به یک مسئله و خواست شخصی می کند، آن هم از منظری شخصی که خود نویسنده است و می خواهد همیشه نویسنده بماند. کتاب «خود نوشتن» یکی از سه جلد مجموعه ی «هزارتوی نوشتن» است که به قلم «احمد اخوّت» در نشر «جهان کتاب منتشر شده است.

Genres: Writing, Nonfiction

514 pages, Paperback

Published January 1, 2021

About the author

احمد اخوت (1330) داستان‌نویس، داستان‌شناس، مترجم و منتقد ادبی است. وی دارای مدرک دکترای زبان‌شناسی و نشانه‌شناسی است. اخوت از یاران حلقه ادبی جنگ اصفهان بوده‌ و عضو شورای نویسندگان فصلنامه ادبی و هنری زنده رود است.

Reviews

[Miss Ravi · Rating 3 out of 5]

روایت‌های احمد اخوت درباره نوشتن، نویسنده‌ها و جهان‌هایی که خلق کرده‌اند، بامزه و شیرین‌اند.
موضوعاتی که سراغشان رفته هم ناب و جذابند. مثلاً نوشتن در ذهن، چیزی بود که بارها به آن فکر کرده بودم ولی نمی‌دانستم که خیلی‌ها درباره‌اش تجربه‌های شخصی بکری دارند و روایت شخصی خودشان را از آن نوشته‌اند.
فقط اینکه خوب می‌شد اگر احمد اخوت، نویسنده کتاب و یا ویراستار بعد از تمام شدن کتاب، یک بار دیگر همه فصل‌ها را می‌خواندند. چون گاهی یک خاطره داستانی در فصل‌های مختلف تکرار شده، عیناً و بدون کم و زیاد. مثل پدربزگی که آلزایمر گرفته و هر بار به ملاقاتش می‌روی خاطره یکسانی برایت تعریف می‌کند ولی چون دوستش داری و زبانش هم شیرین است به روی‌اش نمی‌آوری و برای چندمین بار جوری واکنش نشان می‌دهی که انگار اولین بار است که آن خاطره را شنیده‌ای.

[Niyousha · Rating 5 out of 5]

بالاخره بعد نزدیک یک ماه و سه هفته که از سال ۲۰۲۵ گذشته اولین کتاب پنج ستاره امسال رو خوندم. این کتاب هم مثل باقی کتابهای آقای اخوت فوق العاده بود، تقریبا همون سبک کتابهای پیشین رو داشت یعنی خاطرات و بریده نوشته هایی از اینور و اونور و قلقلک دادم تمام احساسات کتابی آدم. چقدر دوست داشتم میتونستم همچین آدمی رو از نزدیک ببینم یا مثلا کتابخونه شو ببینم. احتمالا کتابهاش پر از حاشیه نویسی و کشوهای میزهاش پر از فیش برداری و یادداشته.
راستی کتابو از کتابفروشی ناکجا پاریس سفارش دادم و برام پست کردند. شنیدم کتاب جدید احمد اخوت هم اومده. حالا باید منتظر باشم ناکجا بیارتش تا بتونم سفارش بدم. تو مدت هنوز ۲-۳ تا دیگه کتاب فیزیکی نخونده و به علاوه چندین تا کتاب الکترونیکی از آقای اخوت دارم که میتونم روزگارمو باهاشون سر کنم.

[Mana Ravanbod]

عیناً مانند کتاب تفنگ چخوف
یعنی
کتاب خوب
مباحث خوب
کاغذ خوب
ولی
صفحه‌آرایی و نسخه‌پردازی و چاپ بد
که اینها گردن ناشر است و نسخه‌پرداز نه نویسنده

[Mohsen · Rating 5 out of 5]

کتابی بس جالب و پر مغز بود. اولین اثری‌ست که از جناب اخوت می خوانم. انگاری به گفت و گوی دو نفره ی صمیمی ای نشسته باشم. متن روان و اگرچه پر از نکات مختلف در مورد جنبه های مختلف نوشتن مثل میز تحریر، سطل زباله ی نویسنده، پسامرگی و موضوعات دیگر است، اما حس یک کتاب تئوری سنگین را نمی دهد. راحت می شود با نویسنده همراه شد. واقعا دوستش داشتم.

[sAmAnE · Rating 4 out of 5]

چقدر این کتاب رو دوست داشتم و چقدر من رو برد به سال‌هایی که گاهی از کارم می‌نوشتم و چقدر برای نوشتن ذوق و شوق داشتم و حالا شدم فقط فردی که بچه‌ها رو تشویق می‌کنم و ازشون می‌خوام اگر استعدادش رو دارند نگذارند کسی یا چیزی این انگیزه رو ازشون بگیره و مدام نویسندگی را مثل یک مهارت تقویت کنند.
این کتاب هم مثل کتاب تا روشنایی بنویس از آقای اخوت برای من تداعی کننده روزهای خوب و پیدایش حسی فرح‌بخش و تازگی بود. البته کتاب ای نامه و تفنگ چخوف هنوز مونده و برای خوندن اون‌ها هم کلی مشتاقم... در این کتاب از نویسنده‌ها و تجارب و عادت‌های آن صحبت شده که به نظرم خیلی جالب بودند.
فصل‌هایی از کتاب:
خود نوشتن که شامل مصاحبه‌ای بسیار عالی از مارکزه
سنگ سنگ است
گذاشتن قلم بر کاغذ، اما نه هرقلم و نه هر کاغذ
صحنه‌های نوشتن
زمان امضای نوشته
حذف‌ها و نانوشته‌ها
جایی که می‌نویسم
میز تحریر من
نوشتن در ذهن
نوشتن در راه
دست‌های نویسنده
کتابچه‌ی نویسنده
افق‌های نویسنده
سطل کاغذهای باطله نویسنده
برای تکه‌ای نان
در ستایش تکثیر
اضطراب انتشار
به اسم دیگری
حاشیه نویسی
بازده نزولی متن
پسامرگی

[Najma · Rating 4 out of 5]

کتابهای آقای اخوت مثل این میمونن که یه بعد از ظهر پاییزی دوتا چای ریختی، بیرون بارون میاد و تو پشت پنجره نشستی با دوستی کتابخون و هم سلیقه ات و دارین درباره ی علایق و کتاب هاتون حرف می زنین. این کتاب مثل "خاطرات کتابی" مثل "دلبستگی های کتابی" و مثل" تا روشنایی بنویس" و... حاوی یه سری اطلاعات درباره ی کتابها و نویسنده ها و خواننده ها که به درد هیچ کس نمیخورن و شاید برای بعضی ها بی ارزش باشن ولی برای کتابخوان ها به شدت جذابن .‌برای من که خیلی جذابن و کلی ازشون ایده می گیرم.البته لازمه بگم همچنان جذاب ترین کتابشون برای من "نقش هایی به یاد" هست

[سیــــــاوش · Rating 1 out of 5]

کتاب از فصول مختلف تشکیل شده که ارتباطی به هم ندارند. انگار نویسنده هر متنی روزگاری نوشته با هم
یکجا جمع کرده شده این کتاب.